Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pokuta" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 81
Tytuł:
Zdrada małżeńska w świetle ksiąg pokutnych
Marital Infidelity in the Light of Penitential Books
Autorzy:
Story, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443845.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
penance
penitential book
adultery
pokuta
księga pokutna
cudzołóstwo
Opis:
Cudzołóstwo – rozumiane jako relacja seksualna między dwiema osobami, z których co najmniej jedna pozostaje w związku małżeńskim – z jednej strony od wieków stanowiło przedmiot rozważań, w jaki sposób ograniczyć to zjawisko, a z drugiej strony pomimo nakładanych kar czy pokut na osoby, które naruszyły zasady wierności obowiązującej małżonków, nie straciło ono na przestrzeni wieków na aktualności. Księgi pokutne, które powstały w epoce późnej starożytności chrześcijańskiej i wczesnego średniowiecza i które są świadectwem kształtowania się praktyki pokutnej w Kościele stały również na straży wierności małżeńskiej, która miała obowiązywać obie strony, a nie tylko kobiety, jak to miało miejsce w niektórych antycznych kulturach prawnych. Celem artykułu jest ukazanie w świetle ksiąg pokutnych, jakie konsekwencje groziły osobie która zawarła małżeństwo, a później dopuściła się cudzołóstwa, a także osobom, które w jakiś sposób sprzyjały lub zachęcały do takiego zachowania.
Adultery – understood as a sexual relationship between two people, at least one of whom is married – on the one hand, has been the subject of considerations for centuries on how to limit this phenomenon, and on the other hand, despite penalties or penances imposed on people who violated the principles of fidelity binding on spouses, it has not lost its relevance over the centuries. The penitential books, which were written in the era of late Christian antiquity and the early Middle Ages and which are testimony to the development of penitential practice in the Church, also guarded marital fidelity, which was to be binding on both parties, and not only on women, as was the case in some ancient legal cultures. The aim of the article is to show, in the light of the books of penitence, what consequences threatened a person who entered into a marriage and later committed adultery, as well as people who in some way favored or encouraged such behavior.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 315-330
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anastazy Synaita, Homilia na temat Psalmu VI
Autorzy:
Piasecki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43573239.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Anastasius Sinaita
Psalm 6
sin
grace
penance
forgiveness
translation
sorrow
grzech
łaska
pokuta
przebaczenie
żal
Anastazy Synaita
tłumaczenie
Opis:
Homilia Anastazego Synaity na temat Psalmu VI utrzymana jest w konwencji pedagogiki chrześcijańskiej. Kaznodzieja przypomina słuchaczom o grzechu, zachęca do nawrócenia. Temu procesowi towarzyszy świadoma praca nad wadami, często łzy żalu oraz poprawa życia i naprawa zerwanych relacji z Bogiem i ludźmi. Owocem tak rozumianego wysiłku duchowego jest całkowite nawrócenie grzesznika, odpuszczenie grzechów i przygotowanie do śmierci, która jest nieuchronnym etapem ku życiu wiecznemu.
Anastasius of Synai's homily on Psalm VI is maintained in the convention of Christian pedagogy. The preacher reminds his listeners of sin, encourages them to repent. This process is accompanied by conscious work on flaws, often tears of regret and improvement of life and repair of broken relationships with God and people. The fruit of spiritual effort understood in this way is the complete conversion of the sinner, forgiveness of sins and preparation for death, which is an inevitable stage towards eternal life.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 88; 249-276
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psalmy w ordo paenitentiae (studium historyczno-liturgiczne)
Psalms in ordo paenitentiae (a historical-theological study)
Autorzy:
Superson, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432206.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
psalms
penance
judaism
Christianity
sacrament
psalmy
pokuta
judaizm
chrześcijaństwo
sakrament
Opis:
Psalmy w ordo paenitentiae (studium historyczno-liturgiczne)Księga Psalmów zawarta w Starym Testamencie to zbiór natchnionych pieśni religijnych o bogatej tematyce, za pomocą których Kościół rzymskokatolicki składa Bogu ofiarę chwały. Zarazem misją Kościoła jest niesienie wszystkim ludziom Bożego przebaczenia. Artykuł niniejszy wykazuje obecność wersetów psalmicznych czy też całych psalmów w trzech środowiskach i ich tekstach: w judaistycznych obrzędach pokutnych, w Pawłowej doktrynie o usprawiedliwieniu i w sprawowaniu sakramentu pokuty na Zachodzie. Owocem badania jest konstatacja, że Scriptura crescit cum orante nie tylko podczas lektury Pisma, ale przede wszystkim jako jego aktualizacja i waloryzacja w przebiegu obrzędu sakramentu pokuty. Konstatacja ta skłania do postawienia kwestii: sine psalmis nulla paenitentia?
The book of Psalms in the Old Testament is a set of inspired religious songs embracing a rich variety of topics through which the Roman-Catholic Church offers to God a sacrifice of glory. Yet the mission of the Church is to share God's reconciliation with all people of the world. The following article indicates the presence of psalmodic verses or the entire psalms in three contexts and their texts: in judaistic rites of penance, in the Pauline doctrine of justification and in the celebration of the sacrament of penance in the West. The fruit of this investigation may be the conclusion, that Scriptura crescit cum orante not only during the reading of the Scriptures, but mainly as its actualization and valorization while celebrating the sacrament of penance. Such a view inclines for a reflection, whether sine psalmis nulla paenitentia?
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 85-100
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament małżeństwa w dziewiętnastej księdze Dekretu biskupa Burcharda z Wormacji
The sacrament of marriage in Book XIX of the Decree of Bishop Burchard of Worms
Autorzy:
Story, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762043.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
sakrament
małżeństwo
szafarz sakramentu
pokuta
księga pokutna
stwierdzenie nieważności
sacrament
marriage
minister of the sacrament
penance
handbook of penance
declaration of invalidity
Opis:
Księgi pokutne, które powstały w epoce późnej starożytności chrześcijańskiej i wczesnego średniowiecza, są świadectwem kształtowania się praktyki pokutnej w Kościele. Celem artykułu jest ukazanie w świetle dziewiętnastej księgi Dekretu biskupa wormackiego Burcharda niewłaściwych zachowań godzących w sakrament małżeństwa, które powodowały obciążenie winnych dotkliwymi karami – pokutami wymagającymi odpowiedniego zadośćuczynienia, często trudnego do realizacji. Biskup z Wormacji, dostrzegając szerzący się upadek obyczajów w kwestii wierności małżeńskiej, zobowiązał spowiedników, aby w czasie spowiedzi zwracali uwagę na sprawę nierozerwalności małżeństwa – zdarzały się bowiem przypadki wielożeństwa, czy nawet małżonkobójstwa w celu zawarcia nowego związku. Duszpasterze mieli także dążyć do tego, by poprzez pokutę wyeliminować niewłaściwe zachowania seksualne penitentów z członkami rodzin (współżycie ze szwagierką lub macochą), czy też namawianie współmałżonka do zdrady. W czasie sprawowania sakramentu pokuty odnoszono się ponadto do zagadnień związanych z przeszkodami do zawarcia małżeństwa, do których zaliczano chociażby przeszkodę pokrewieństwa, powinowactwa, czy też uprowadzenia kobiety w celu zawarcia z nią związku małżeńskiego oraz podkreślano znaczenie zaręczyn jako ważnego etapu do zawarcia małżeństwa.
Handbooks of penance created in the late ancient Christianity period and early Medieval times are proofs of a forming penance practice in the Church. The aim of this article is to show inappropriate practices related to entering into and fulfilling the sacrament of marriage, in the light of the Decree of Bishop Burchard of Worms who was known for the codification of the canon law. These practices caused significant penalties for those who committed them – penances requiring appropriate atonement which were often difficult to fulfill.The bishop of Worms who noticed an increasing breakdown of morality in regards to marital fidelity, obliged confessors to be vigilant during the sacrament of confession and point out the indissolubility of marriage, which deteriorated at the time – there were cases of plural marriage or even murder of the spouse in order to enter into another marriage. Through penance, priests were also obliged to help eliminate inappropriate sexual practices with members of families (sexual intercourses with sister in law or stepmother) or such acts as encouraging the spouse to cheat.During the sacrament of confession, priests also referred to impediments to marriage which included consanguinity, affinity or abduction of the woman in order to enter into marriage with her. They also highlighted the importance of engagement as an important period leading to marriage.
Źródło:
Annales Canonici; 2023, 19, 2; 105-124
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura i cel pokuty w irlandzkich księgach pokutnych z V i VI wieku
The nature and aim of penance in Irish penitents of the 5th and 6th centuries
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30140359.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Sin
penance
fast
prayer
conversion
forgiveness
mercy
penitential books
grzech
pokuta
post
modlitwa
nawrócenie
przebaczenie
miłosierdzie
księgi pokutne
Opis:
Artykuł ukazuje cel i naturę pokuty w najstarszych irlandzkich księgach pokutnych pochodzących z przełomu V i VI wieku. Na Wyspach Brytyjskich narodziła się nowa forma pokuty nazwanej potem „pokutą taryfikowaną”. W odróżnieniu od pokuty praktykowanej na kontynencie europejskim była ona powtarzalna. Penitencjały zawierające listę grzechów i praktyki pokutne, które trzeba było podjąć, by uzyskać rozgrzeszenie, ukazują również cel i naturę pokuty. Jej istotą było zerwanie z grzechem i nawrócenie serca. Początkiem nawrócenia było uznanie popełnionego grzechu, pokorne przyjęcie i wypełnienie pokuty. Nawrócenie przywracało jedność z Bogiem i wspólnotą kościelną. Wielkość pokuty za popełnione grzechy zależała od stanu, niekiedy majątku, osoby popełniającej grzech. Najsurowsze pokuty, w celu uzyskania przebaczenia grzechu, musieli odbywać duchowni, gdyż uważano ich za osoby będące najbliżej Boga i w związku z tym to oni powinni dawać autentyczne świadectwo wiary i miłości. Starożytne irlandzkie księgi pokutne nie znały grzechów nieodpuszczalnych. Jedynie odmowa przez człowieka podjęcia pokuty sprawiała, że nie mógł on uzyskać przebaczenia grzechów.
This article presents the purpose and nature of repentance in Ireland’s oldest books of penance, dating from the fifth and sixth centuries. In the British Isles, a new form of penance was born, later known as “tariffed penance”. Contrary to the penance practiced on the European continent, it was repetitive. The penitents, who listed the sins and penitential practices that had to be practiced in order to obtain absolution, also show the purpose and nature of repentance. The essence of repentance was to break away from sin and convert the heart. The beginning of conversion was recognition of the committed sin and humble acceptance and fulfillment of penance. A conversion restored unity with God and the Church community. The scale of penance for the committed sins depended on the condition, sometimes property, of the person who committed the sin. The most severe penances, in order to obtain forgiveness of sin, had to be performed by the clergy, because they were considered to be persons closest to God and therefore they were supposed to give an authentic witness of faith and love. The ancient Irish books of penance knew no unforgivable sins. Only man’s refusal to accept penance made him unable to obtain forgiveness of his sins.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2022, 42; 97-109
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neuinterpretation der Bußpraxis des frühen Christentums in Bezug auf die gegenwärtige Beichtpraxis
Nowa interpretacja praktyki pokuty we wczesnym chrześcijaństwie w odniesieniu do współczesnej praktyki spowiedzi
New Interpretation of the Practice of Repentance in Early Christianity in Reference to the Contemporary Practice of Confession
Autorzy:
Kuźmicki, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179200.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
pierwotny Kościół
pierwotne chrześcijaństwo
pokuta
poenitentia secunda
ekskomunika
rekoncyliacja
spowiedź
original Church
original Christianity
repentance
excommunication
reconciliation
confession
Opis:
Nowa interpretacja praktyki pokuty we wczesnym chrześcijaństwie w odniesieniu do współczesnej praktyki spowiedzi Na początku XX wieku powrócono do źródeł chrześcijaństwa. Zaowocowało to m.in. nowymi badaniami nad praktyką pokuty w  pierwotnym Kościele, dla którego teologia chrztu świętego odgrywała istotną rolę. Pokuta pierwotnego chrześcijaństwa jest często utożsamiana z pierwszym etapem kształtowania się dzisiejszej powtarzalnej spowiedzi sakramentalnej. Pierwsi wierzący stawiali sobie pytanie o możliwość pokuty i przebaczenia grzechów popełnionych po chrzcie świętym. Wprowadzone przez Tertuliana pojęcie drugiej pokuty (poenitentia secunda) w sposób szczególny ukazało, że pierwsi chrześcijanie mieli możliwość ponownego skorzystania z przebaczenia i przyjęcia do wspólnoty Kościoła. Tym samym nowa interpretacja pokuty pokazała dobitnie, że pierwotny Kościół był otwarty na ponowne przyjęcie pokutujących grzeszników. Ta możliwość ponownego przebaczenia sprawiała, że pokuta stała się procesem rozciagniętym na całą chrześcijańską egzystencję. Interpertacja życia z  perspektywy chrztu świętego prowadziła do wzbudzenia stałej postawy pokutnej obejmującej całe życia chrześcijanina. Ci wierzący, którzy po chrzcie świętym popełnili grzech, mogli ponownie skorzystać z przebaczenia oraz przyjęcia do wspólnoty wierzących. Ponowne przyjęcie składało się z  trzech etapów: ekskomuniki, wyznania grzechów oraz rekoncyliacji (pojednania). Na każdym z tych etapów wspólnota Kościoła odgrywałą istotną rolę. W trakcie rekoncyliacji sam biskup brał czynny udział. Ekskomunika i rekoncyliacja ukazują, że pokuta pierwotnego Kościoła była szczególnym wydarzeniem, obejmującym całe życie człowieka wierzącego. Ta wyjątkowa, pierwotnie jednorazowa praktyka pojednania wydaje się mieć inny charakter niż obecna spowiedź. Współcześnie w tym powtarzalnym „wydarzeniu pojednania” bardziej dostrzegalna jest realizacja troski o życie duchowe niż jednorazowe wydarzenie w całym życiu chrześcijanina. pierwotny Kościół, pierwotne chrześcijaństwo, pokuta, poenitentia secunda, ekskomunika, rekoncyliacja, spowiedź
At the beginning of the 20th century, a return to the sources of Christianity took place. Its fruition was, among others, the new research on the practice of repentance in the original Church, for which the theology of holy baptism played an essential role. The original Christianity repentance is frequently identified with the first stage of the formation of today’s repeatable sacramental confession. The initial believers posed a question regarding the possibility of repentance and forgiveness of sins committed after holy baptism. The concept of the second penance (poenitentia secunda), introduced by Tertullian, particularly demonstrated the fact that the first Christians could, anew, take advantage of forgiveness and admission to the Church community. Simultaneously, the new interpretation of repentance poignantly manifested the openness of the original Church to the readmission of the repentant sinner. The possibility of renewed forgiveness made repentance a process extended to the whole Christian existence. The interpretation of life from the perspective of holy baptism led to the continued penitential attitude embracing the entire life of a Christian. The believers who sinned after holy baptism could, again, take advance of forgiveness and admission to the community of believers. The readmission consisted of three stages: excommunication, confession of sins, and reconciliation. At every single stage, the Church community played an essential role. The very bishop participated in reconciliation. Excommunication and reconciliation reveal the fact that repentance in original Church was a particular event embracing the entire life of a believer. This exceptional, initially once-in-a-lifetime, reconciliation practice seems to have had a different nature than that of the present confession. Contemporarily, in this repeatable “event of reconciliation,” the realization of spiritual life care is more observable than a one-time event in a life of a Christian.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2022, 32; 75-86
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
U źródeł dni krzyżowych. Galijskie świadectwa z V–VI w. o początkach zwyczaju modlitw i procesji błagalnych
At the Origins of the Rogation Days: Gallic Testimonies of the 5th and 6th Centuries about the Beginnings of the Custom of Pleading Prayers and Processions
Autorzy:
Kamczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134417.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
dni krzyżowe
Rogationes
modlitwy błagalne
procesje
liturgia
pobożność
pokuta
Rogation Days
supplication prayers
processions
liturgy
piety
penance
Opis:
Artykuł podejmuje analizę najstarszych świadectw dotyczących ustanowienia i obchodów modlitw i procesji błagalnych. Potwierdzenie zapoczątkowanego przez biskupa Mamerta z Vienne zwyczaju znajdujemy w listach Apolinarego Sydoniusza oraz homiliach Fausta z Riez, Awita z Vienne, Cezarego z Arles oraz Grzegorza z Tours, a także w kanonach Synodu w Orleanie. Wskazują one na zwyczaj, którego obchód przyjął się w trzech dniach poprzedzających święto Wniebowstąpienia Pańskiego, a jego ustanowienie związane było z ówczesnymi zagrożeniami oraz niezwykłymi zjawiskami. Praktyka wspólnej, procesjonalnej modlitwy oraz pokuty przyjęła się nie tylko w Vienne, lecz rozszerzyła się w szybkim tempie na całą Galię, by w najistotniejszych elementach przetrwać do naszych czasów.
The article analyzes the oldest testimonies concerning the establishment and celebration of supplication prayers and processions. We find confirmation of this custom, which was initiated by Bishop Mamert of Vienne, in the letters of Sidonius Apollinaris and the homilies of Faustus of Riez, Avitus of Vienne, Caesarius of Arles and Gregory of Tours, as well as in the canons of the Council of Orleans. They indicate a custom, the celebration of which took place on the three days preceding the Feast of the Ascension of the Lord, and its establishment was associated with contemporary threats and unusual phenomena. The practice of common, processional prayer and penance was adopted not only in Vienne but spread rapidly to the whole of Gaul and has survived in the most essential ways to our times.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 3; 69-96
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czyściec na ziemi” – możliwość, natura i skutki
Autorzy:
Kulik, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142840.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
eschatology
Purgatory
penance
eschatologia
czyściec
pokuta
Opis:
Celem artykułu jest przypomnienie, że w świetle wypowiedzi Magisterium Kościoła, teologów i mistyków warto podjąć refleksję nad tzw. „czyśćcem na ziemi”, czyli świadomym i dobrowolnym procesem oczyszczania się z konsekwencji grzechów, który jeśli nie zostanie ukończony przed śmiercią, swoje dopełnienie będzie miał po niej, w stanie nazywanym czyśćcem. Artykuł składa się z trzech części omawiających kolejno: możliwość, naturę i skutki tzw. „czyśćca na ziemi”, a zostaje zwieńczony wnioskiem natury praktycznej, zachęcającym do odpowiedzialnego zaangażowania we własny rozwój duchowy.
The aim of this article is to remind us that in the light of what the Magisterium of the Church, the Theologians and the Mystics declare, it is worth considering the so-called „Purgatory on Earth”, which is a conscious and voluntary process of purification from the consequences of sins, which if not fulfilled before death, will have its completion after it, in the state called Purgatory. The article consists of three parts, which consecutively discuss: the possibility, the nature, and the effects of the so-called „Purgatory on Earth” and it closes with a practical conclusion to encourage responsible involvement in one’s own spiritual development.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 2; 39-54
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Logik der Sünde und das Sakrament der Beichte
Logika grzechu a sakrament spowiedzi
Autorzy:
Kuźmicki, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920328.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
sin
denial of sin
excommunication
penance
reconciliation
confession
history of confession
Celtic (Irish-Scottish) monks
anthropology
Church
grzech
negacja grzechu
ekskomunika
pokuta
pojednanie
spowiedź
historia spowiedzi
iroszkoccy mnisi
antropologia
Kościół
Opis:
Moral and theological reflection on sin is based on an anthropology that presupposes human weakness. Although this assumption has met with criticism that even led to the denial of sin, a universal view on anthropology leaves no doubt about human error or guilt. A constructive approach to the logic of sin has encouraged many believers to receive the sacrament of confession that has taken various forms over the centuries. The first indications of a positive experience of sin can already be found in the Old Testament, and in particular in the saving work of Jesus Christ. The early Church faced the difficulty of assessing the genuineness of conversion in cases when sins were repeated. At the same time, the faithful were motivated to a profound change by means of excommunication, penance and reconciliation. Initially, this was only possible once in a lifetime, which made some of the faithful do penance just before death. It was not until the 6th century that the Celtic monks introduced the custom of repeated confession as a practice of the spiritual life. Subsequent Councils sanctioned the role of repeated confession in the Church. Immediately after the Second Vatican Council, however, it was noticed that in the countries of Western Europe from the 1970s onwards confession was less and less frequent, until finally the practice almost disappeared. These events and an analysis of the historical development of confession allow us to draw three conclusions. Firstly, man should confront the fact of his personal sin. Secondly, in this confrontation the community of the Church comes to his aid. Thirdly, the believer discovers the mystery of his conversion in the encounter with the forgiving God in confession as an ever-present aporia of the dialectical experience of sinfulness and holiness.
Moralnoteologiczna refleksja nad grzechem opiera się na antropologii, która zakłada ludzką słabość. Chociaż to założenie spotkało się z krytyką, aż po negowanie grzechu, to uniwersalne spojrzenie na antropologię nie pozostawia wątpliwości o ludzkim błędzie czy winie. Konstruktywne spojrzenie na logikę grzechu prowadziło wielu wierzących do sakramentu spowiedzi, który na przestrzeni wieków przybierał różne formy. Pierwsze przesłanki związane z pozytywnym przeżywaniem grzechu znajdujemy już w Starym Testamencie, a w szczególności w zbawczym dziele Jezusa Chrystusa. W pierwotnym Kościele mierzono się z trudnością oceny prawdziwości nawrócenia przy ciągle powtarzających się grzechach. Jednocześnie wiernych motywowano do głębokiej przemiany ekskomuniką, pokutą i rekoncyliacją. Początkowo było to możliwe tylko raz w życiu, co prowadziło do sięgania po pokutę tuż przed śmiercią. Dopiero w VI wieku iroszkoccy mnisi wprowadzili zwyczaj powtarzalnej spowiedzi jako praktyki życia duchowego. Kolejne postanowienia soborów usankcjonowały w Kościele rolę powtarzalnej spowiedzi. Bezpośrednio po Soborze Watykańskim II dostrzeżono jednak, że w krajach Europy Zachodniej od lat 70. XX wieku spowiadano się coraz rzadziej, aż w końcu zupełnie zdystansowano się do tego sakramentu. Wydarzenia te oraz analiza historycznego rozwoju spowiedzi pozwalają wyciągnąć trzy wnioski. Po pierwsze, człowiek powinien skonfrontować się z faktem osobistego grzechu. Po drugie, w tej konfrontacji przychodzi z pomocą wspólnota Kościoła. Po trzecie, wierzący odkrywa tajemnicę swojego nawrócenia w spotkaniu z przebaczającym Bogiem w spowiedzi jako ciągle istniejącej aporii dialektycznego doświadczenia grzeszności i świętości.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 207-226
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowny w świetle księgi pokutnej z Paryża
Clergyman in the light of the penitential book of Paris
Autorzy:
Story, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762005.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
księgi pokutne
pokuta
biskup
prezbiter
diakon
penitential books
penance
bishop
priest
deacon
Opis:
Księgi pokutne, które zrodziły się w Irlandii, a w krótkim czasie przyjęły się w całej Europie, wchodzą wraz z sakramentarzami w zbiory tzw. prawa specjalnego i są jednym z pośrednich źródeł poznania prawa kanonicznego, zwłaszcza prawa karnego. Ich podstawowym celem było okazanie pomocy spowiednikom w zakresie ujednolicenia nakładania pokuty, ale także sposobu sprawowania sakramentu pokuty i pojednania.Analizowana księga pokutna z Paryża została opracowana, jak się przyjmuje, około 750 roku, na bazie najstarszego penitencjału pochodzącego z Francji, tj. księgi pokutnej z Burgundii (ok.700–725). Artykuł ukazuje, że spowiednicy mieli w sposób bardzo odpowiedzialny i dokładny rozeznać postępowanie penitenta, którym był biskup, prezbiter lub diakon, aby nie byli oni powodem zgorszenia wśród wiernych, którzy zostali powierzeni ich trosce i opiece. Wśród niewłaściwych postaw duchownych księga pokutna z Paryża mówi zwłaszcza o kwestiach związanych z pozbawieniem życia, brakiem troski o Najświętszy Sakrament, udziałem w polowaniach, nadużywaniem alkoholu, czy też nadużyciach w sferze seksualnej.
Penitential books which were written in Ireland but were shortly adopted by the whole of Europe are, along sacramentaries, a part of special laws and a means of getting to know the canon law, particularly the criminal law. Their aim was to help confessors unify the way in which penance was administered, as well as how the sacrament of penance and reconciliation was celebrated.The penitential book of Paris which is analyzed in this article, is assumed to have been created around 750 AD and was written on the basis of the oldest penitential book from France i.e. the penitential book of Burgundy (circa 700–725 AD).The article shows that confessors were to analyze the behavior of the penitent – in this case a bishop, priest or deacon – very carefully and responsibly, in order to ensure that they were not a reason of scandals among the faithful of whom they were to take care. Among inappropriate behaviors of the clergymen, the penitential book of Paris speaks in particular about matters related to the protection of the human life, the care of the Holy Sacrament, participation in hunting, overconsumption of alcohol or sexual abuse.
Źródło:
Annales Canonici; 2021, 17, 2; 143-158
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo w świetle księgi pokutnej Discipulus Umbriensium
Marriage in the Light of the Discipulus Umbriensium Handbook of Penance
Autorzy:
Story, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446559.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
sakrament
małżeństwo
szafarz sakramentu
pokuta
księga pokutna
stwierdzenie nieważności
sacrament
marriage
minister of the sacrament
penance
handbook of penance
declaration of invalidity
Opis:
Celem artykułu, jest ukazanie w świetle księgi pokutnej Discipulus Umbriensium Biskupa Canterbury Kościoła brytyjsko-irlandzkiego i jego problemów prawnych, jak i moralnych, które ta wspólnota napotkała na swojej drodze. Duszpasterze mieli czuwać, aby poprze spowiedź, która polegała także na odpowiadaniu przez penitenta na zadawane pytania przez spowiednika, a zwłaszcza przez nakładanie drobiazgowych i długoczasowych pokut, wyeliminować niewłaściwe postawy wśród członków Kościoła. Zdarzały się bowiem wśród nich przypadki wielożeństwa, czy też rozwiązanie małżeństwa za obopólną zgodą. Spowiedź była także okazją do zweryfikowania, czy wierni mimo przeszkody impotencji lub przeszkody wieku zawarli małżeństwo, zawierając go w sposób nieważny. Księga pokutna podejmowała również bardzo aktualne wówczas zagadnienie przywileju Pawłowego, wskazując okoliczności, kiedy wolno go aplikować. Analizowany penitencjał porusza także temat przyjmowania komunii świętej przez małżonków, wskazując pewne ograniczenia, jak i sugestie, kiedy małżonkowie powinni jak najczęściej przystępować do Stołu Pańskiego.
The article aims to show the British-Irish Church and the legal and moral problems encountered by this congregation in the light of the Discipulus Umbriensium handbook of penance written by the Bishop of Canterbury. Priests were to ensure that inappropriate behaviors of the members of the Church were eliminated through the sacrament of confession, during which the penitent was also expected to answer the questions asked by the confessor, as well as through meticulous and long-term penance. Such inappropriate behaviors included cases of plural marriage or dissolution of marriage based on mutual consent. The sacrament of confession was also an opportunity to verify if the penitents entered into marriage despite the impediment of impotence or age, and therefore entered into it in an invalid way. The handbook of penance also referred to the then very popular Pauline privilege and the circumstances in which it could be applied. It also spoke about receiving the Communion by the spouses and specific limitations and suggestions when it should be received by them as often as possible.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2021, 16, 18 (2); 307-327
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polowania duchownych w świetle średniowiecznych ksiąg pokutnych
Hunting Practised by the Clergy in the Light of the Medieval Handbooks of Penance
Autorzy:
Story, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1797720.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pokuta
księga pokutna
polowanie
Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r.
penance
handbook of penance
the 1983 Code of the Canon Law
Opis:
Księgi pokutne, które powstały w epoce późnej starożytności chrześcijańskiej i wczesnego średniowiecza są świadectwem kształtowania się praktyki pokutnej w Kościele. Miały one służyć pomocą spowiednikom, zwłaszcza w zakresie ujednolicenia nakładania pokuty. Celem artykułu, jest udzielenie odpowiedzi, patrząc przez pryzmat ksiąg pokutnych, czy postawa Kościoła wobec łowiectwa była zawsze pozytywna, a zwłaszcza czy w taki sam sposób traktowano osoby świeckie, jak i duchowne? Analiza penitencjałów ukazuje, że w średniowieczu osoby duchowne zarówno diakonii, prezbiterzy, a według niektórych ksiąg pokutnych także i biskupi nie powinni brać udziału w polowaniach, zwłaszcza w celach rozrywkowych. Nie znajdujemy natomiast tekstów, które świadczyłyby o tym, że osoby świeckie nie mogą lub nie powinny brać udziału w polowaniach. Z przedmiotowych ksiąg wynika również, że pokuta za udział w polowaniach dla duchownych była surowa, jeśli porównamy ją do innych pokut, wymierzanych za poważne przewinienia. Obowiązujący Kodeks Prawa Kanonicznego nie przewiduje zakazu, aby duchowni nie mogli brać udziału w polowaniach, czy też otaczać troską myśliwych.
The handbooks of penance written during the Late Ancient Christianity and the Early Middle Ages are the evidence of the formation of the penitential practices in the Church. They were meant to help confessors, especially in regard to the unification of how penance was imposed. This article aims to answer the question of whether, in the light of the handbooks of penance, the stance of the Church towards hunting was always positive, and whether the laity were treated in the same way as the clergy. The analysis of the handbooks of penance reveals that in the Middle Ages the members of the clergy, both deacons and priests, and, according to some sources, also bishops, were not supposed to take part in hunting, especially for entertainment. However, we do not find texts which suggest that laymen would not participate or were not allowed to participate in hunting. The said handbooks also indicate that penance for the clergy for participating in hunting activities was severe in comparison to the one imposed for serious wrongdoings. Today, the Code of the Canon Law does not prohibit clergymen from hunting or showing care towards hunters.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2021, 10, 1; 239-251
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taksā d-h.usāyā. Sakramentalny obrzęd pokuty i pojednania w Asyryjskim Kościele Wschodu
Taksā d-h.usāyā. The Sacramental Rite of the Penance and Reconciliation in the Assyrian Church of the East
Autorzy:
Potoczny, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790610.pdf
Data publikacji:
2021-10-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pokuta
pojednanie
nawrócenie
taksā d-h.usāyā
Asyryjski Kościół Wschodu
penance
reconciliation
conversion
Assyrian Church of the East
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest zaznajomienie czytelnika z teologią sakramentu pokuty i pojednania w Asyryjskim Kościele Wschodu oraz z wykształconą w łonie tej wspólnoty liturgią jego celebracji zwaną „obrzędem pojednania” (taksā d-h.usāyā). Zaprezentowane badania przeprowadzone zostały w oparciu o syryjską tradycję patrystyczną oraz o najważniejsze źródło liturgiczne, jakim w tym wypadku jest obrzęd, którego redakcję przypisuje się katolikosowi Ishā'Yahbowi III (†659). Analiza obejmuje kolejno teologiczny obraz „odzienia chwały”, który tworzy łączność między sakramentem pokuty a chrztem, sens chrześcijańskiego nawrócenia oraz prezentację obrzędu wraz ze zwróceniem uwagi na jego osobliwości. Studium każe spojrzeć na syro-orientalną celebrację sakramentu jako na obrzęd kompleksowy i teologicznie spójny z intuicją innych wspólnot świata chrześcijańskiego. Wspomniane w studium osobliwości obrzędu wskazują na jego oryginalność i w żaden sposób nie deprecjonują jego teologicznej, liturgicznej czy merytorycznej wartości.
The aim of this study is to make known to the reader the theology of the Sacrament of Penance and Reconciliation in the Assyrian Church of the East and with its Liturgy called “Order of Pardon” (taksā d-h.usāyā). The research has been based on the genuine Syriac patristic tradition and on the most important liturgical source, i.e. the Order edited by the prominent catholicos Ishā'Yahb III (†659). The analysis includes the explanation of theological image of the “robe of glory,” which creates the link between the Sacrament of Penance itself and Baptism, the theological meaning of Christian conversion and the presentation of taksā d-h.usāyā. The study shows the Syro-Oriental celebration of the Sacrament as a comprehensive and theologically coherent with the Rites in the other Christian communities. Some peculiarities of this Ordo attest its originality and don't depreciate in any way its theological and liturgical value.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 8; 113-129
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usprawiedliwienie człowieka w kontekście procesu historiozbawczego na podstawie „Commentarium in epistulam ad Romanos” Orygenesa
Human’s justification in the context of historico-redemptive proces in Origen’s „Commentarium in Epistulam ad Romanos”
Autorzy:
Soćko, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084191.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Orygenes
usprawiedliwienie
Chrystus
Kościół
chrzest
Eucharystia
pokuta
Origen
justification
Christ
Church
baptism
Eucharistic
penance
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi fragment dysertacji, poruszającej temat zagadnienia uspra-wiedliwienia człowieka w świetle nauki wczesnochrześcijańskiego myśliciela Orygenesa na podstawie Komentarza do Listu do Rzymian (łac. Commentarium in Epistulam ad Romanos). Aleksandryjczyk stał się prekursorem doktryny o usprawiedliwieniu w czasach patrystycz-nych, nadając odpowiedni kierunek swoim następcom. Praca ta obejmuje zagadnienie prze-biegu procesu usprawiedliwienia człowieka. Konieczność usprawiedliwienia jest skutkiem upadku w preegzystencji. Był to rodzaj grzechu pierworodnego oddziedziczonego przez ludzkość. Konsekwencją tego stanu było paschalne dzieło Chrystusa: Jego Męka, śmierć i Zmartwychwstanie, które przyniosło światu dar usprawiedliwienia. Usprawiedliwienie jest udzielane przez Chrystusa w Jego Kościele. Dzieje się to przez chrzest eucharystię i pokutę.
The paper is a part of the thesis (dissertation) addressing the issue of the human's justification in the light of the teaching of the Early-Christian writer Origen. The thesis is written on the basis of the Comment to the Letter to the Romans (from Latin - Commentarium in Epistulam ad Romanos). The Alexandrian became the pioneer of the doctrine of justification in the patristic times pointing his successors in the right direction. The thesis is focused on process of human’s justification. Necessity of justification is an effect of the first downfall in pre-existence world. It was kind of first sin that was inherited by human race. The consequence of this state was the paschal act of Christ: His Passion, Death and Resurrection, which brought to the world final justification. Justification is also given by Christ in His Church wherewithal eucharist, baptism and penance.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2021, Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18; 91-115
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół wobec służby wojskowej i wojny w świetle wybranych kanonów ksiąg pokutnych od VI do XI wieku
The Church towards Military Service and War in the light of selected canons of penitential books from the 6th to the 11th century
Autorzy:
Witowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510138.pdf
Data publikacji:
2020-01-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Instytut Literaturoznawstwa
Tematy:
chrześcijaństwo
księgi pokutne
pokuta
służba wojskowa
wojna
Christianity
military service
penance
penitential books
war
Opis:
At the beginning of the history of the Church, the attitude of Christians to military service and war was varied. In later years, with the development of Christian doctrine and church discipline, these issues were regulated in detail by the provisions of individual councils and synods. The topic of Christian soldier also appears in penitentiary literature. Penitential books (libri poenitentiales), the subject matter of which actually covers the whole of human life in the context of the possibility of committing a crime - sin and its forgiveness by performing appropriate penance - also refer to the issues of Christian service in the army and participation in war. After analyzing the source text, the author would like to present primarily two issues in the article: the service of Christians in the army (royal or barbarian) and the problem of their participation in the war and the consequences for crimes committed during it. To present the subject, the author will use the canons of selected penitential books, in which interesting, from the point of view of the topic, issues appear.
Źródło:
Littera Antiqua; 2019, 14; 57-71
2082-9264
Pojawia się w:
Littera Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 81

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies