Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Piotr" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Szymon Piotr znakiem trwania i jedności Jezusowego Kościoła Żydów i Greków według Mt 16,13-20
Autorzy:
Żywica, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041162.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Simon
Petrus
Evangelium
Kirche
Universalismus
Synagoge
Judaismus
Juden
Griechen
Peter
Gospel
Church
universalism
Synagogue
Judaism
Jews
Greeks
Szymon
Piotr
Ewangelia
Kościół
uniwersalizm
Synagoga
Judaizm
Żydzi
Grecy
Opis:
Egzegeza Mt 16, 13-20 dokonana w świetle uwarunkowań historycznych i doktrynalnych zaistniałych po roku 70 na terenie Judei, w jakich znalazł się ewangelista Mateusz wraz z reprezentowanym przez siebie judeochrześcijańskim Kościołem, wskazuje na obecne w tekście wyraźne akcenty i związane z nimi cele uniwersalistyczne. To przede wszystkim nimi kierował się on definiując zbawcze przesłanie Jezusa zmartwychwstałego o charakterze chrystologicznym i eklezjologicznym w ostatecznej już wersji redagowanej przez siebie Ewangelii królestwa w momencie przełomowym dla dalszych losów Kościoła palestyńskiego. Tak redaguje scenę jaka rozegrała się pod Cezareą Filipową, aby prowadzony przez niego Kościół do świata hellenistycznego zyskał całkowitą pewność doktrynalną, że tę samą władzę związywania i rozwiązywania w niebie i na ziemi jaką otrzymał od samego Jezusa Szymon Barjona by sprawować ją w ziemi Izraela, posiada również Szymon Piotr aby sprawować ją z identyczną skutecznością zbawczą na ziemiach pogan. Bez tej doktrynalnej pewności niemożliwa byłaby zapewne jego dalsza judeochrześcijańska egzystencja w świecie etnochrześcijan i pogan.
Exegesis of Matthew 16:13-20, made in the light of historical and doctrinal terms occurred after 70 years in Judea, in which the evangelist Matthew was presented with its Judeo-Christian Church, indicates clearly existing in the text emphasis and related them to universalist objectives . They primarily guided him to define the saving message of Jesus the Risen of being Christological and Ecclesiological, in the final version edited by himself, in the Gospel of the Kingdom at the turning point for the fate of the Palestinian Church. The scene from Caesarea Philippi is edited in a manner which allows Peter to run his church in the Hellenistic world in order to gain complete doctrinal confidence that the same power of binding and resolving in heaven and on earth which he received from Jesus Simon Barjon to exercise it in the land of Israel, is also possessed by Simon Peter to celebrate it with the same saving efficiency in the lands of the heathen. Without this doctrinal certainty, it would probably be impossible to guarantee its further Judeo-Christian existence in the world of ethnochristians and gentiles.
Die Exegese von Mt 16, 30-20, durchgeführt im Licht der historischen und doktrinären Bedingungen im Gebiet von Judäa nach dem Jahr 70, in denen der Evangelist Matthäus und die von ihm repräsentierte Kirche sich befand, weist deutliche universalistische Akzente und mit ihnen verbundene Ziele auf. Sie wurden von ihm stark berücksichtigt, als er die Erlösungsbotschaft des auferstandenen Jesus formulierte. Die endgültige Version der Botschaft vom Reich hatte in diesem Moment des Umbruchs für die Weiterentwicklung der palästinischen Kirche einen christologischen und ekklesiologischen Charakter. Die Szene, die sich bei Cäsarea Philippi abspielte, wird auch so verfasst, damit die sich für die hellenistische Welt öffnende Kirche zweifelsfreie doktrinale Sicherheit erhalte, dass dieselbe Bindungs- und Lösungsgewalt im Himmel und auf der Erde, welche Simon Barjona von Jesus für das Gebiet Israels erhalten hat, jetzt auch Simon Petrus für die genauso heilseffiziente Mission bei allen Heidenvölkern gegeben wird. Ohne diese doktrinale Sicherheit wäre eine weitere judenchristliche Existenz in der Welt der Christen und Heiden voraussichtlich unmöglich gewesen.      
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 15-30
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół katedralny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie (1887-1891) w świetle wybranych źródeł archiwalnych
Autorzy:
Żwanko, Lubow
Kucharzewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158307.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kharkiv
Left-bank Ukraine
State Archives of Kharkiv Oblast
Rev. Piotr Kisarzewski
Aleksander Kwiatkowski
Kharkiv Cathedral
Charków
Lewobrzeżna Ukraina
Archiwum Państwowe Obwodu Charkowskiego
ks. Piotr Kisarzewski
katedra w Charkowie
Opis:
W centrum współczesnego Charkowa znajduje się jeden z cenniejszych zabytków architektury sakralnej Ukrainy Lewobrzeżnej – kościół katedralny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, wybudowany w stylu neogotyckim w końcu XIX wieku. W artykule zaprezentowano dotychczasowy stan badań nad tym zabytkiem i przedstawiono nowe fakty związane z jego powstaniem. Przedstawiono też unikatowe źródła rękopiśmienne dotyczące początkowego etapu budowy kościoła, pochodzące z zasobu Archiwum Państwowego Obwodu Charkowskiego. Obrazują one proces legislacyjny związany z uzyskaniem pozwolenia na budowę kościoła rzymskokatolickiego, w tym uzyskanie zgody od arcybiskupa mohylewskiego Aleksandra Kazimierza Gintowt-Dziewałtowskiego. Zamieszczono również list wspólnoty katolickiej do architekta Bolesława Michałowskiego z prośbą o wykonanie projektu nowego kościoła oraz objęcie nadzorem jego budowy. Warto podkreślić, że kościół powstał ze składek wiernych, a architekt zrzekł się honorarium za swoją pracę, wnosząc tym samym wkład w budowę świątyni. Kościół stanął w miejscu wcześniejszego, skromnego budynku parafialnego przy ul. Małej Sumskiej, który w latach 80. XIX wieku był w złym stanie technicznym, a dodatkowo był za mały dla rozrastającej się wspólnoty katolickiej. Na czele komitetu budowy świątyni stanął ks. Piotr Kisarzewski, a istotną rolę w powstaniu kościoła odegrał adwokat Aleksander Kwiatkowski, lider charkowskich Polaków. Opublikowane w artykule źródła archiwalne mogą stać się przyczynkiem do dalszych badań, prowadzonych w ramach różnych dyscyplin naukowych. 
In the centre of modern Kharkiv stands one of the most valuable monuments of ecclesiastical architecture in Left-bank Ukraine – the Cathedral of the Assumption of the Blessed Virgin Mary, built in neo-Gothic style in the late 19th century. The article presents the current state of research on this monument and presents new facts related to its creation. Unique manuscript sources on the initial stage of the church’s construction from the resources of the State Archives of Kharkiv Oblast are also presented. They illustrate the legislative process involved in obtaining a permit for the construction of the Roman Catholic church, including obtaining permission from the Archbishop of Mohilev Aleksander Kazimierz Gintowt-Dziewałtowski. The paper also includes a letter from the Catholic community to the architect, Bolesław Michałowski, asking him to design a new church and to supervise its construction. It is worth noting that the church was built with contributions from the faithful, and the architect waived a fee for his work, thus contributing on his part to the construction of the temple. The church was erected on the site of an earlier, modest parish building on Mała Sumska Street, which was in poor repair in the 1880s, in addition to being too small for the growing Catholic community. The temple building committee was headed by Rev. Piotr Kisarzewski, and attorney Aleksander Kwiatkowski, a leader of the Kharkiv Poles, also played an important role in the establishment of the church. The archival sources published in the article can become a contribution to further research, conducted in various scientific disciplines.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 485-515
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia i prakseologia prymatu w pontyfikacie Jana Pawła II
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041165.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Johannes Paul II.
Kirche
Primat
Kollegialität
Vaticanum II
Amt
John Paul II
church
primacy
collegiality
Vatican II
office
J 21
15-19
Piotr jako pasterz
prymat Piotra Apostoła
papiestwo
Opis:
Prymat Biskupa Rzymu jest określeniem najwyższego urzędu w Kościele. Polega on na wypełnianiu misji zleconej przez Chrystusa św. Piotrowi i jego następcom. Prawda o prymacie ma płaszczyznę teoretyczną, określoną dogmatycznie na Soborze Watykańskim I w 1870 roku. Ma również wymiar praktyczny, który zależny jest od poszczególnych papieży i konkretnego kontekstu historycznego. Charakterystyczną cechą pontyfikatu Jana Pawła II było wdrożenie w życie reform Soboru Watykańskiego II oraz przygotowanie Kościoła do Wielkiego Jubileuszu trzeciego tysiąclecia. Jan Paweł II realizował funkcję prymacjalną w zgodzie z tradycją Kościoła, uzasadniając ją biblijnym obrazem Piotra Apostoła oraz kontynuując linię swoich poprzedników - Jana XXIII i Pawła VI. Wiodącym elementem pontyfikatu była otwartość na świat, na człowieka i jego godność, czyli wrażliwość na znaki czasu. Priorytetem na płaszczyźnie eklezjalnej była troska o jedność wspólnoty na wszystkich płaszczyznach, włącznie z dziedziną ekumeniczną. Jan Paweł II realizował posługę prymacjalną jako Servus servorum Dei, w starożytnej formule - pierwszeństwo w miłości.
The primacy of the Bishop of Rome is the term for the highest office in the Church. It consists in carrying out a mission appointed to St. Peter and his successors by Christ. The truth about the primacy is a theoretical plane, dogmatically defined at the I Vatican Council in 1870. It also has a practical dimension, which depends on the individual popes and the particular historical context. A characteristic feature of the pontificate of John Paul II was the implementation of the reforms of the II Vatican Council and the Church's preparation for the Great Jubilee of the third millennium. John Paul II realized the primacy function in accordance with the tradition of the Church, on the grounds of the biblical image of Peter the Apostle, and continuing the line of his predecessors - John XXIII and Paul VI. The leading element of his pontificate was the openness to the world, to man and his dignity, or sensitivity to the signs of the times. The priority at the level of ecclesial unity was a concern for the community at all levels, including the ecumenical field. John Paul II realized the primacy ministry as Servus servorum Dei, in the ancient formula - priority in love.
Das Primat des Bischofs von Rom bezeichnet die Höchste Gewalt in der Kirche. Sie besteht in der Erfüllung der Mission, die von Petrus und seinen Nachfolgern von Christus gegeben wurde. Die Wahrheit über den Primat lässt sich auf einer theoretischen Ebene betrachten, die dogmatisch durch das I. Vatikanische Konzil im Jahre 1870 definiert wurde. Sie hat aber auch eine praktische Dimension, die von einzelnen Päpsten und einem konkreten historischen Kontext abhängt. Das charakteristische Merkmal des Pontifikats von Johannes Paul II. war die Umsetzung der Reformen des II. Vatikanischen Konzils sowie die Vorbereitung der Kirche auf das große Jubiläum des dritten Jahrtausends. Johannes Paul II hat seine primatiale Funktion gemäß der Tradition der Kirche ausgeübt, indem er auf das biblische Bild des Apostels Petrus verwies und die Linie seiner Vorgänger - Johannes XXIII. und Paul VI. weiter verfolgte. Das leitende Element seines Pontifikats war die Öffnung für die Welt, für den Menschen und seine Würde, also eine Sensibilität für die Zeichen der Zeit. Die Priorität auf der ekklesialen Ebene war die Sorge um die Einheit der Gemeinschaft auf allen Ebenen, inklusiv auf dem ökumenischen Bereich. Johannes Paul II übte den primatialen Dienst als Servus servorum Dei, was in einer altertümlichen Formel heißt: die Vorrangstellung in der Liebe
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 49-66
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia prymatu w myśli eklezjologiczno-ekumenicznej kardynała Stanisława Nagyego
The Theology of Primacy in Eclessiological and Ecumenical Thought of Cardinal Stanisław Nagy
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036335.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
św. Piotr
prymat
sukcesja
Biskup Rzymu
Jan Paweł II
eklezjologia
ekumenizm
Church
St. Peter
primacy
succession
Bishop of Rome
John Paul II
ecclesiology
ecumenism
Opis:
Artykuł ukazuje w szerokim kontekście poglądów eklezjologicznych i ekumenicznych problem prymatu Biskupa Rzymu w dorobku Kardynała S. Nagyego. Sobór Watykański II miał wpływ na przemiany w przedmiocie badań dotyczących Kościoła: od eklezjologii apologetycznej do fundamentalnej. Najważniejsza funkcja w Kościele katolickim została ukazana w klasycznej argumentacji via primatus, jako argument jego wiarygodności oraz w dialogu ekumenicznym, a także w aspekcie prakseologicznym w pontyfikacie Jana Pawła II. Poglądy Profesora początkowo podkreślały instytucjonalne i historyczne aspekty prymatu, jednak wraz z rozwojem posoborowej eklezjologii akcentowały teologiczną stronę, ukazując tę misję w historiozbawczej wizji Kościoła.
The article presents the achievements of Cardinal Stanisław Nagy in the field of ecclesiology, including the ecumenical context. The main problem is the primacy of the Bishop of Rome as the supreme office in the Catholic Church. The article presents the apologetic argumentation concerning the truthfulness of the Church, called via primatus. It describes the ministry of primacy as the function of St. Peter the Apostle and his successors, conferred upon him by Jesus Christ with the purpose to ensure the unity and permanence of the Church. The article also addresses the problem of ecumenical quest, for which the person of the pope is the most difficult obstacle in the process of unifying Christianity. The last part of the article presents the praxeological aspect of the ministry of primacy in the pontificate of John Paul II.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9; 91-106
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lotnicy - kawalerowie Virtuti Militari
Autorzy:
Zieliński, Józef (historia wojskowa).
Powiązania:
Przegląd Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej 1996, nr 1 ->
Data publikacji:
1996
Tematy:
Apanasiewicz, Józef
Dudziński, Piotr
Karpiński Stanisław.
Łapicki, Józef
Helwig, Edmund
Ladro, Edmund Andrzej
Płachciński, Stanisław Józef
Twardowa, Karol
Biały, Jan (1897-1984)
Goszczyński, Michał
Kołodziejek, Henryk
Stachoń, Bolesław F.
Piloci wojskowi Polska 20 w.
Wojsko
Biografia
Opis:
[4]:; Chor. radiooperator Józef Apanasiewicz. Płk. pil. Piotr Dudziński. Gen. bryg. pil. Stanisław Karpiński. St. sierż. strz. rtg. pil. Józef Łapicki; Tamże; 1996,; nr 4; s. 81-83.
[5]:; Kpt. obs. Edmund Helwig. Płk. pil. Edmund Andrzej Ladro. Mjr. obs. Stanisław Józef Płachciński. Kpt. pil. Karol Twardowa; Tamże.
[6]:; Płk. pil. Jan Biały. Mjr. pil. Michał Goszczyński. Płk. pil. Henryk Kołodziejek. Gen. bryg. pil. Bolesław Stachoń; Tamże.
Il.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies