Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Philo of Alexandria" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Melchizedek i egzegeza Rdz 14, 18-20 w pismach Filona Aleksandryjskiego
Melchizedek and exegesis Gen 14, 18-20 in Philo of Alexandrias writtings
Autorzy:
Zarzeczny, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612913.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filon Aleksandryjski
Melchizedek
Philo of Alexandria
Opis:
Brak w PDF
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 1301-1322
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inspiracje judeohelleńską egzegezą Filona Aleksandryjskiego w pismach św. Hieronima
Inspirations by the Judeohellenic exegesis of Philo of Alexandria in the writings of st. Jerome
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612332.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filon z Aleksandrii
Hieronim
egzegeza
Philo of Alexandria
Jerome
exegesis
Opis:
Jerome, like most of the early Christian exegetes (Origen, Didymus the Blind, Hilarius of Poitiers, Ambrose, Augustine), respected Philo of Alexandria as a specialist in the field of spiritual exegesis of the Old Testament and called him vir doctissimus Iudaeorum. In his letters and biblical commentaries Jerome used the knowledge on the liturgical vestments of the high priest and their symbolism that can be found in the writings of Philo. However, Jerome probably didn’t use directly his biblical commentaries, but took their content through the works of Origen, in which Philo's ideas have been christianized. The admiration for the person and work of Philo, which can be compared only to that showed in the East by Didymus the Blind, resulted in St. Jerome a certain lack of criticism. In De viris inlustribus Jerome too hastily considered Philo as a thinker deserved for the development of Christianity and attributed to him the works of which he was not the author.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 659-665
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terapeuci – żydowscy prekursorzy monastycyzmu chrześcijańskiego w De vita contemplativa Filona z Aleksandrii
The Therapeutae – Jewish precursors of Christian monasticism in De vita contemplativa Philo of Alexandria
Autorzy:
Misiarczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613434.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filon Aleksandryjski
terapeuci
De vita contemplativa
Philo of Alexandria
Therapeutae
Opis:
The article analyzes the most important aspects of the life of therapists, the Jewish precursors of Christian monasticism. The author advocates the datation of the De vita contemplativa for the years 40-41 of the first century and presents arguments for the authorship of Philo. Then he emphasizes the apologetic nature of the text and its content. The author is in favor of the hypothesis that therapists were not essenes, but a separate group of ascetics in Judaism of the 1st century AD. He is not convinced by the hypothesis that the Philo’s treaty is a literary fiction and the presentation of an ideal community. Too many details in the text contradict this opinion and even indicate that Philo himself knew the life of therapists from autopsy. Direct influence of therapists on Christian monastic life is impossible to demonstrate, while indirect influence manifests itself in the following elements poor clothing, modest meals: bread, salt and water, devoting little attention to the needs of the body - only as much as necessary for life, getting rid of ownership by giving it to the closest relatives, praying at sunrise, praying with hands raised to heaven, practicing allegorical exegesis of the Old Testament, living in continence. In the case of cenobites: common life under the direction of the superior, shared meals, common prayers, houses divided into a residential part and a monastery as a place of prayer.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 9-23
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miasto duszy według Filona z Aleksandrii
The City of Soul in Philo of Alexandria
Autorzy:
Osmański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015666.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Filon z Aleksandrii
egzegeza
etyka
Philo of Alexandria
exegesis
ethics
Opis:
The aim of this article is to analyze the Philonic notion of “the city of soul” which Philo uses in his commentary on the Septuagint, and especially in his two treatises: De confusione linguarum (107-109, 196) and De posteritate Caini (52-62). First the exegetic context and allegorical method are examined, including the biblical verses (Gen. 11,1-9; Ex. 4,17) and the way Philo interprets them. It can be seen how the biblical motives are modified by him and subordinated to the external conception of the city that he probably draws from the Greek or Hellenistic notions, in particular the conception of polis understood simultaneously as an actual city and as its legal constitution. Then the structure of the psychic or moral city is analyzed, including its “buildings” (and “walls”), “habitants” and “laws,” which are allegorical presentations for the moral function of language, virtues or vices and laws or constitution of the inner city. Although Philo’s allegorical interpretation is here succeeded only to a certain degree due to his difficulties in clear distinguishing the moral components of the soul, the pattern of the city appears to be a useful exegetical tool in bringing out important aspects of moral life. In the last place, the author reconstructs Philo’s ethical views present in his allegoric commentary. The “city of soul” should be regarded mainly as its moral state, taken in its dynamic or static dimension. The moral qualification of this state exclusively depends upon soul’s attitude towards God who is the source of every good, virtue and the freedom of choice. Therefore, main virtues of sage are knowledge coming from God and piety towards him; and his internal “laws” are God’s laws. A vicious man is standing on the opposite side; he is ruled by the pride and forgets God, deprives himself of freedom and lets the irrational mob of vices master him, submitting himself to the needs of his senses and the body.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2004, 52, 1; 243-273
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filon z Aleksandrii – wprowadzenie do badań
Philo of Alexandria – Introduction
Autorzy:
Osmański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015832.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Filon z Aleksandrii
neoplatonizm
filozofia starożytna
Philo of Alexandria
neoplatonism
ancient philosophy
Opis:
The aim of this article is to give a comprehensive introduction to the philosophical thought of Philo of Alexandria, a Jewish exegete of Scripture who was born and lived in Alexandria between ca 15-10 BC – 45-50 CE. The main part is preceded by short remarks concerning the state of research on Philo in Poland, Philonic nomenclature, his life and works. Then Philo's philosophy is examined, with special reference to its sources (Jewish and Greek), the conception of God, Logos, and other intermediaries, Philo's view of the world, man and ethics (including here the notions of assimilation to God, virtue, ideal of sage, freedom, conscience, contemplation of God and life after death) and Philo's influence on Gnostics, Middle Platonists and Church Fathers. Each issue is supported by references to Philo's works and placed in the context of scholarly discussion. The author puts forward his view that Philo's philosophical originality primarily consists in harmonizing Jewish and Greek tradition, and, as a result, re-interpreting them both in a thoroughly new manner. Accordingly, Philo can be regarded as the main predecessor of the patristic and medieval quest for synthesis of faith and reason. The bibliographical part includes main editions and translations of Philo's treatises including also scholarly literature not mentioned in the text. At the end the general bibliography as well as the bibliographies on Philo are given.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 1; 349-401
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alegoryczny komentarz Filona Aleksandryjskiego do perykopy Rdz 6, 1-4
Philo of Alexandria’s allegorical commentary on genesis 6:1-4
Autorzy:
Zyzek, Kacper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496339.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Philo of Alexandria
Gen 6:1-4
Demonology
ancient philosophy
Jewish philosophy
allegorical exegesis
Opis:
Philo of Alexandria interpreted Genesis 6:1-4 by means of his chosen method, the allegory. In this way, the passage takes on a significantly different meaning from the literal one, one rather closer to the overall thought of the philosopher. The interpretation concerns ethics more than angelology, stressing the benefits of choosing the logos and the damages of rejecting it. Angels then, in accordance with the Stoic demonology, denote souls, daughters of men – various low passions, and giants – those who are immersed in the pleasures of the flesh. Such a reading of this difficult Genesis passage is absolutely unique in the history of exegesis.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2013, 34; 11-20
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apophatic and Anthropomorphic Visions of God in Philo of Alexandria
Autorzy:
Mackie, Scott D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50112562.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Philo of Alexandria
apophaticism
negative theology
anthropomorphism
transcendence
ineffability
theophany
visions of God
mysticism
allegorical interpretation
Opis:
Despite his core theological convictions that God is incorporeal, formless, invisible, and unchangeable, in some of his most carefully crafted visio Dei texts Philo portrays God “changing shape” and temporarily adopting a human form. However, these are only “seeming appearances” and actually involve God projecting a human-shaped “impression,” or “appearance” (φαντασία) from his shapeless, immaterial being. By accommodating the overwhelming reality of God’s being to the perceptual and conceptual limitations of the human percipient, these docetic theophanies allow humans to more confidently relate to the deity, while at the same time preserving God’s absolute transcendence and apophatic otherness.
Źródło:
Verbum Vitae; 2023, 41, 3; 529-546
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postać Poncjusza Piłata w świetle źródeł żydowskich i rzymskich
Pontius Pilate in Jewish and Roman sources
Autorzy:
Skowroński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496703.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Pontius Pilate
Roman and Jewish sources
Prefect
Latin epigraphy
Philo of Alexandria
Titus Flavius Josephus
Cornelius Tacitus
Opis:
The article contains the presentation of Pontius Pilate according to Jewish and Roman sources. Philo of Alexandria first mentions Pilate in his work Legatio ad Caium. Philo quotes the letter of Agrippa I, which contains critical description on Pilate’s proceeding against the Jews in Judea. Much more descriptions can be found in Flavius Josephus’s works. Flavius writes about several argues between the Roman prefect and local residents. The article describes also studies on „The Pilate’s Stone” from Cesarea Maritima, which certifies the title of Judean governors between 6-41 A.D. as “prefect”; and the specification of first Christians wrote by Tacitus, which also recalls Pilate as arbiter in Jesus of Nazareth’s case.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2012, 32; 179-189
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Second Century Debate about the Therapy of Passions – Various Christian Remedies
Drugowieczna debata na temat terapii namiętności – różne chrześcijańskie stanowiska
Autorzy:
Ashwin-Siejkowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158082.pdf
Data publikacji:
2022-06-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
allegory
cataclysm
Clement of Alexandria
Gospel of Thomas
Middle Platonism
Neopythagoreism
Nag Hammadi
Myth
Passion
Emotions
Philo of Alexandria
Roman Stoicism
Teachings of Silvanus
Opis:
The disturbing power of the passions or affections, collectively known as πάθος, was the subject of a remarkable debate in Graeco-Roman philosophical schools, as well as in Philo of Alexandria and soon among various early Christian authors. This paper contributes to the recent approach to this subject but also explores new contexts. It examines cosmological (myth), anthropological (the mind – emotions relation) and theological (salvation) ways of addressing that problematic supremacy of emotions. Although it summarises earlier philosophical views, it focuses on Christian documents from the second century and their witness to that ancient debate. By comparison with the diversity of Christian views on the passions, the paper highlights the diverse ‘therapies’ proposed by Christian authors. In conclusion, it points out common motifs among Christian responses to the passions, as well as the differences in their remedies.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 82; 53-72
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szabat w literaturze międzytestamentalnej
Shabbat in Intertestamental Literature
Autorzy:
Przyborek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558404.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
szabat
Księga Jubileuszów
Qumran
Józef Flawiusz
Filon z Aleksandrii
shabbat
the Book of Jubilees
Josephus Flavius
Philo of Alexandria
Opis:
W okresie międzytestamentalnym doszło do zwiększenia wpływu kultury helleńskiej na życie społeczne i religijne w Izraelu. Kultura ta, poprzez narzucanie pogańskich zwyczajów, doprowadziła do kontrreakcji Żydów, którzy podjęli środki mające na celu powrót do posłuszeństwa Bogu, a co za tym idzie, prawu zapisanemu w Torze. Owocem tego była dokonana w tym czasie kodyfikacja prawa szabatowego bazująca na następującym schemacie: skoro szabat oznacza przerwanie pracy, trzeba wskazać, co jest pracą. W ten sposób rozwijała się tradycja, której konsekwencją będzie redakcja Miszny, precyzująca to, co w Biblii pozostawało niedopowiedziane. Prześledzenie procesu kodyfikacji szabatowych nakazów jest istotne również z punktu widzenia działalności Jezusa, który wielokrotnie występował przeciwko przepisom Prawa w imię przywrócenia właściwego sensu instytucji szabatu.
: In the intertestamental period, the Hellenistic culture increased its impact on the social and religious life in Israel and, by imposing pagan customs, finally led to a counter reaction of Jews, who undertook efforts in order to return to obedience to God and, consequently, the law set forth in the Torah. This resulted in a codification of the Shabbat law based on the following assumption: Since Shabbat means interruption of work, it needs to be defined what exactly constitutes work.In this way, a tradition developed that later resulted in the redaction of Mishnah, which made explicit what was left implicit in the Bible. Tracing the process of codification of the Shabbat rules is important also from the perspective of the activity of Jesus, who often spoke against provisions of the Law in the name of restoring the true meaning of Shabbat.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 35; 27-40
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LOGOS jako rozumność Boga. Starożytne koncepcje Logosu. Od Heraklita do hymnu Jana Ewangelisty
LOGOS as God’s rationality. Ancient Logos concepts. From Heraclitus to the hymn of John the Evangelist
Autorzy:
Cyrek, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30148945.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Logos
Heraklit z Efezu
Słowo
Bóg
Filon z Aleksandrii
rozum
racjonalność
Heraclitus of Ephesus
Word
God
Philo of Alexandria
reason
rationality
Opis:
Artykuł opisuje koncepcję Logosu pojmowanego jako boska rozumność obecna w świecie, o której pisali już starożytni filozofowie. Termin „logos” miał wiele różnych znaczeń. Najczęściej oznaczał słowo, rozum, mowę, ale zyskiwał też nowe znaczenia w filozofii greckiej, a następnie w myśli judaistycznej i chrześcijańskiej. Pierwszym, który do filozofii wprowadził pojęcie „logosu”, był Heraklit z Efezu. Według niego Logos to rozum świata, jego prawo i kosmiczna zasada. Myśl Heraklita przejęli stoicy, utożsamiający Logos z Bogiem, który jako pneûma rozlewa się w strukturach rzeczywistości. Logos w rozumieniu pryncypium metafizycznego, czyli zasady, która porządkuje rzeczywistość, był też obecny w myśli wschodniej i występował tam pod pojęciami Tao i Brahmana. Myśl starożytnych filozofów greckich wpłynęła na myślicieli ze środowisk judaistycznych, czego przykładem jest Filon z Aleksandrii. Zdaniem Filona Logos jest pośrednikiem między Bogiem a stwarzanym światem, kierownikiem kontrolującym świat, ideą i wzorem dla rzeczywistości stwarzanej. Koncepcję Logosu rozwinęła myśl chrześcijańska, która nawiązując do myśli greckiej, uznała Logos za Słowo. Równocześnie podkreślała, że jest to wcielone Słowo Boga, tożsame z drugą hipostazą w Trójcy Świętej, w którym wszystkie byty mają swój początek. Ta szczególna koncepcja Logosu pojawia się w Hymnie o Logosie, czyli w prologu do Ewangelii Janowej.
The article describes the concept of the Logos in the understanding of divine rationality, the rationality of the world, about which ancient philosophers already wrote. The term Logos had many different meanings. Most often it meant word, reason, speech, but it also gained new meanings in Greek philosophy, and then in Judaic and Christian thought. The first to introduce the concept of the Logos into philosophy was Heraclitus of Ephesus. According to him, the Logos is the mind of the world, its law and the cosmic principle. The thought of Heraclitus was taken over by the Stoics who identified the Logos with God, with pneûma, poured out in the structures of reality. Logos in the understanding of the metaphysical principle, the principle that orders reality, was also present in eastern thought and appeared there under the concept of Tao and Brahman. The thought of the ancient Greek philosophers influenced Jewish thinkers, as exemplified by Philo of Alexandria. For Philo, the Logos are the mediator between God and the created world, the world-controlling director, an idea and a model for created reality. The concepts of the Logos were developed by Christian thought, which, referring to Greek thought, recognized Logos as a word, but emphasized that it is the incarnate Word of God and identified it with the Second Hypostasis of the Trinity of God. A specific concept of the Logos is revealed in the Prologue to the Gospel of John. The Logos is recognized there as God in whom all beings have a beginning.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2023, 55; 5-47
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady egzegezy Filona Aleksandryjskiego w De monastica exercitatione Nila z Ancyry
Traces of Philo of Alexandria’s exegesis in Nil of Ancyra’s De monastica exercitatione
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613431.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Nil z Ancyry
De monastica exercitatione
Filon Aleksandryjski
egzegeza alegoryczna
monastycyzm starożytny
Nil of Ancyra
Philo of Alexandria
allegorical exegesis
ancient monasticism
Opis:
We encounter in the Nil of Ancyra’s writing De monastica exercitatione at least a dozen instances of the allegorical interpretation of certain places in the Old Testament, where Nil of Ancyra’s exegesis seems to refer to the Philo of Alexandria’s interpretation. In a few places there are significant differences in interpretation, but Nil decisively continues or repeats exegetical ideas of Philo. In two cases, in a longer allegory about Joseph who seeks his brothers and about the ritual washing of the sacrificial calf (De monastica exercitatione 44-45 and 56), the dependence on Philo becomes verbal. The borrowings come most often from Legum allegoriarum libri, which seem to be especially close to Nil. However, the traces of Philo’s exegesis from other writings of the Alexandrian seem to show a wider knowledge of his works by the monk of Ancyra. There is a probability of indirect borrowing and indirect knowledge of Philo’s exegesis by Nil, by other authors, but we find no evidence of such medium. However, for example, Origen’s relationship with Philo in the exegesis of the concerned places is quite loose and does not give grounds for the seeking such medium. The Philo’s ascetic orientation to exegesis, his connection to Greek ethical philosophy, willingness to use the biblical allegory, these and other factors may have influenced Nil to seek inspiration by the Jewish philosopher. The predicted borrowings had also their consequences. The copying Philonian thought led to take over the ideas borrowed by others, including the elements of Platonism and Stoicism.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 25-44
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alegoria a alegoreza - przyczynek do dyskusji o poprawności terminów stosowanych w badaniach nad alegorezą grecką, żydowską i wczesnochrześcijańską
Allegory and Allegoresis – a Contribution to the Discussion on the Correctness of the Terms Used in the Study of to the Greek, Jewish and Early Christian Allegoresis
Autorzy:
Zieliński, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43549477.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
allegory
allegoresis
alegoresis sacra
alegoresis prophana
Heraclitus the Allegorist
Derveni Papyrus
Philo of Alexandria
Origen
alegoria
alegoreza
Heraklit Alegoreta
papirus z Derveni
Filon Aleksandryjski
Orygenes
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest skonfrontowanie metody alegorezy greckiej (Heraklit Alegoreta) z alegorezą żydowską, zrekonstruowaną w oparciu o dzieła Filona Aleksandryjskiego i wczesnochrześcijańską (Orygenes). Rekonstrukcja ta pozwoliła mi, w części zatytułowanej alegoria a alegoresis, na postawienie następujących tez: po pierwsze, terminy alegoria i alegoreza, bez zasadnego powodu, stosowane są zamiennie lub mieszane. A przecież zabieg alegoryzowania (alegoria) różni się i to w sposób znaczący od metody alegoretycznej. Dlatego, postawiłem kolejne tezy: (1) o konieczności jednoznacznego odróżnienia powyższych procedur oraz (2) wprowadzenia konkretnych terminów pozwalających uchwycić różnicę między grecką, żydowską i wczesnochrześcijańską alegorezą. W tym celu wprowadziłem określenia stosowane w hermeneutyce, a mianowicie: alegoresis sacra i alegoresis prophana. W kolejnych częściach tekstu omówiłem specyficzne cechy każdego typu alegorezy starożytnej: greckiej, żydowskiej i chrześcijańskiej. Wszystkie trzy formy alegorezy mają na celu przedłożenie komentarza, który spełniałby standardy racjonalności wypracowane przez starożytną naukę (filozofię), tzn. wyeliminowania wszelkich nielogiczności, antropomorfizmów czy antropopatyzmów (w odniesieniu do Boga) oraz wydobycia z tekstu „Biblii” uniwersalnego przesłania. Różnica jaka się jednak między nimi wyłania, prowadzi do wniosku, że w przeciwieństwie do alegorezy greckiej, Filon i Orygenes postrzegają odmiennie wartość sensu dosłownego (litery tekstu) – dbając o jego zachowanie. Można zatem twierdzić, że u Orygenesa, metoda alegoretyczna uzyskała swą najpełniejszą czyli dojrzałą postać, (1) wskazując na trzy sensu tekstu: dosłowny (soma) moralny (psyche) i mistyczno-filozoficzny (pneuma) i (2) łącząc alegorezę sacra i prophana w jedną metodę odczytywania i interpretowania tekstu Pisma świętego.
The purpose of this article is to contrast the method of Greek allegoresis (Heraclitus the Allegorist) with Jewish allegoresis, as reconstructed from the works of Philo of Alexandria and early Christianity (Origen). This reconstruction allowed me, in the section entitled allegory and allegoresis, to make the following theses: firstly, the terms allegory and allegoresis, without good reasons, are used interchangeably in the literature . And yet, the procedure of allegorising (allegory) a text differs significantly from the method of explaining the text in an allegorical way. For this reason, I have proposed a further theses of (1) the need to distinguish between the above procedures unambiguously and (2) to introduce specific terms to capture the difference between the Greek, Jewish and early Christian allegoresis. For this purpose, I have introduced concepts used in hermeneutics, namely: allegoresis sacra and allegoresis prophana. In the following sections of the article, I discussed the specific features of each type of ancient allegoresis: Greek, Jewish and Christian. All three forms of allegoresis aim to present a commentary that meets the standards of rationality developed by ancient science (philosophy), i.e. to eliminate all illogicalities, anthropomorphisms or anthropopathisms (with reference to God) and to extract a universal message from the text e.g. of the ‚Bible’. The difference that emerges between them, leads to the conclusion that, in contrast to the Greek allegoresis, Philo and Origenes recognize the validity of the literal sense (the letter of the text) in a different way; they make sure to preserve it . It can be claimed that with Origen the allegoretic method attained its fullest or mature form, (1) pointing to the three senses of the text: the literal (soma), moral (psyche), and mystical-philosophical (pneuma), and (2) combining the allegoresis sacra and prophana into a single method of reading and interpreting the text of the Scripture.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 86; 7-34
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Platonic-Biblical Origins of Apophatic Theology: Philo of Alexandria’s Philosophical Interpretation of the Pentateuchal Theophanies
Autorzy:
Mrugalski, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50112560.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
apophaticism
negative theology
mysticism
Philo of Alexandria
Moses
Exodus
theophanies
Middle Platonism
Neoplatonism
Hellenistic Judaism
allegorical exegesis
Old Testament exegesis
patristic exegesis
Hellenistic philosophy
philosophy of God
Opis:
This article examines Philo’s philosophical interpretation of the three theophanies in Exodus, which would, centuries later, continue to be considered by the great thinkers responsible for developing negative theology, such as Gregory of Nyssa and Dionysius the Areopagite. Although Exod 33:11 clearly states that the Lord spoke to Moses face to face, as if someone were to speak to his own friend, according to Philo, the lawgiver neither saw the face of God, nor learned the proper name of God, nor was he able to comprehend the essence of God. These very statements became the inspiration for later apophaticism. The present article seeks to establish to what extent Philo’s theses were influenced by Plato’s philosophy or by later Middle Platonism, and to what extent Philo, by commenting allegorically on the Pentateuch, becomes the initiator of new ideas hitherto unknown in philosophical discourse. In the course of the analyses, three great questions of apophatic theology are discussed: 1. the unnameability of God; 2. the unknowability of God’s essence; and 3. the knowability of God’s nature by grace.
Źródło:
Verbum Vitae; 2023, 41, 3; 499-528
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Mojżesz, Homer i Platon nie pisali wprost? Strategia interpretacji tekstów kanonicznych u Filona, Maksyma z Tyru i Numeniusza z Apamei
Why Did Not Moses, Homer and Plato Write Clearly? The Strategy for Interpreting the Canonical Texts Employed by Philo, Maximus of Tyre, and Numenius of Apamea
Autorzy:
Bednarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789205.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filon z Aleksandrii
Maksym z Tyru
Numeniusz z Apamei
Mojżesz
Homer
Platon
interpretacja alegoryczna
Philo of Alexandria
Maximus of Tyre
Numenius of Apamea
Moses
Plato
allegorical interpretation
Opis:
Interpretacja alegoryczna była narzędziem hermeneutycznym często stosowanym w pismach myślicieli z kręgu medioplatonizmu. Pierwotnie powstała w dyskusjach nad spuścizną Homera alegoreza była wykorzystywana także przez interpretatorów Biblii oraz pism filozoficznych. Alegoreci, dostrzegający w interpretowanych tekstach wyrażenia figuratywne, byli świadomi, że przy ich dosłownym odczytaniu, są one niejasne, a czasami nawet nieprawdziwe. Celem artykułu jest analiza strategii obrony wyrażeń figuratywnych (głównie antropomorfizmów i alegorii), podjętej w utworach wybranych myślicieli medioplatońskich: Filona z Aleksandrii (Quod Deus immutabilis sit, De somniis oraz De sacrificiis Abeli et Caini), Maksyma z Tyru (Mowa IV, XVII i XXVI) oraz Numeniusza z Apamei (Fragment 23 i 24). Historyczno-filozoficzna analiza poszczególnych utworów, zawierających interpretacje pism Mojżesza, Homera i Platona, dowodzi, że obrona pism uznawanych za kanoniczne stanowiła ważny element interpretacji przeprowadzanej przez medioplatoników. Zastosowanie metody porównawczej pozwala zaś na dostrzeżenie w argumentacji medioplatońskich interpretatorów zarówno cech specyficznych dla każdego z nich, jak i elementów wspólnych, takich jak sceptyczne podejście do kompetencji intelektualnych i filozoficznych większości ludzi w poszczególnych społeczeństwach oraz przekonanie o pedagogicznej wartości języka figuratywnego i konieczności jego stosowania w komunikacji.
Allegorical interpretation was a hermeneutical tool often used in the writings of Medioplatonist thinkers. Originally developed in discussions of the legacy of Homer, allegoresis was used also by interpreters of the Bible and philosophical writings. The allegorists, recognizing figurative expressions in the texts they interpreted, were aware that those texts, when read literally, were obscure and sometimes even false. The aim of this paper is to analyze the strategies used to defend figurative expressions (mainly anthropomorphisms and allegories), as employed in the works of selected Medioplatonic thinkers: Philo of Alexandria (Quod Deus immutabilis sit, De somniis and De sacrificiis Abeli et Caini); Maximus of Tyre (Oration IV, XVII and XXVI); and Numenius of Apamea (Fragment 23 and 24). A historical-philosophical analysis of particular works, including interpretations of the writings of Moses, Homer and Plato, demonstrates that the defense of writings considered canonical was an important part of the interpretation carried out by the Medioplatonists. Using the comparative method, we also show that the arguments of the Medioplatonic writers contained certain interpretive features common to all of them, as well as others specific to each individually. The shared views included a skeptical approach to the intellectual and philosophical powers of the average person and, thus, a belief in the pedagogical value of figurative language and the necessity of its use in communication.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 959-977
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies