Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pharsalia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    El motín de la tierra. La « maquinaria divina » ctónica en la „Farsalia”
    The Revolt of the Earth. The Chthonic Divine Apparatus in the “Pharsalia”
    Autorzy:
    Pypłacz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/967180.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Lucan
    “Pharsalia”
    Erichtho
    Medusa
    Antaeus
    Opis:
    The present article discusses the presence and function of chthonic monsters in Lucan’s “Pharsalia”. While two of these, i.e. Antaeus and Medusa, belong to the mythical past and their function is only illustrative, Erichtho, whose name denotes “discord” and “earth”, plays the role of the representative goddess of the chaos and pointlessness of the Civil War. The Thessalian witch impersonates the wrath of the Earth caused by the mutatio solis, mentioned in the invocation, and strongly connected with the Senecan motif of fuga solis. This article has revealed that line 1.49, telluremque nihil mutato sole timentem, which has been the starting point of the whole analysis, anticipates the three chthonic episodes. It has also shown, quite unexpectedly, that this particular line, by equalling rhetorically the results of Nero’s apotheosis and the rise of Caesar, conveys the message that Nero is the moral successor of the same man whose actions Lucan depicts as being the trigger of the chaos described in the “Phrasalia”.
    Źródło:
    Collectanea Philologica; 2015, 18
    1733-0319
    2353-0901
    Pojawia się w:
    Collectanea Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Crassorum umbrae. Pamięć o Marku Licyniuszu Krassusie w Farsalii Lukana
    Crassorum umbrae. The memory of Marcus Licinius Crassus in Lucan’s Pharsalia
    Autorzy:
    Babnis, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2058081.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-17
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Marek Licyniusz Krassus
    Lukan
    Farsalia
    epika łacińska
    Marcus Licinius Crassus
    Lucan
    Pharsalia
    Latin epic
    Opis:
    Triumwir Marek Licyniusz Krassus nie należy z pewnością do najważniejszych bohaterów Farsalii Lukana. To jednak on jest pierwszą w utworze postacią wymienioną z nazwiska, a kilkanaście wzmianek na temat jego i jego syna Publiusza (szczególnie wiele jest ich w ks. VIII poematu) tworzy dość spójny obraz, którego najważniejszym punktem jest wyprawa partyjska Krassusa i jego śmierć w bitwie pod Carrhae w 53 roku p.n.e. Z tego powodu Krassus staje się symbolem wojny zewnętrznej przeciwstawionej w poemacie — stanowczo przez Lukana krytykowanej — wojnie domowej. Jednocześnie jednak poeta odwołuje się do politycznej koncepcji zemsty za śmierć Krassusa wypracowanej u schyłku Republiki i często wykorzystywanej także w poezji augustowskiej. Odniesienia do poległego triumwira rzucają światło na inne postacie Farsalii, takie jak Pompejusz,Lentulus czy Kornelia. Dzięki temu Krassus, choć nie jest postacią autonomiczną, odgrywa pewną rolę w strukturze eposu Lukana.
    Marcus Licinius Crassus is hardly one of the main characters in Lucan’s Pharsalia. However, it is him whom the poet mentions first by name in his work. A dozen of so references to the triumvir himself and his son Publius (particularly frequent in Book VIII of the poem) render an image that is fairly consistent. It contain, most importantly, the Parthian expedition and the death of Crassus in the Battle of Carrhae (53 BC). Thereafter Crassus became the symbol of external war set against civil war which Lucan castigates. Lucan also utilises the political idea of revenge for Crassus. This idea was created at the end of the Republican Age and therefore Augustan poets reached out for it frequently. References to the fallen Crassus shed light on other characters of Pharsalia, such as Pompeius, Lentulus, and Cornelia. Thereby, although not being an autonomous character, Crassus plays his modest part in the structure of Lucan’s epic.
    Źródło:
    Wieki Stare i Nowe; 2020, 15, 20; 7-25
    1899-1556
    2353-9739
    Pojawia się w:
    Wieki Stare i Nowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Macabre Parallel. A Reading of Lucan’s Pharsalia 1, 1–7
    Autorzy:
    Pypłacz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571057.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
    Tematy:
    Lucan
    Pharsalia
    Seneca
    Thyestes
    Atreus
    Republic
    Caesar
    nefas
    entrails
    murder
    feast
    allusion
    funus mundi
    Lukan
    Farsalia
    Seneka
    Republika
    Cezar
    wnętrzności
    morderstwo
    uczta
    aluzja
    Opis:
    The present article gives a rough outline of Lucan’s use of alliteration by attempting to discover the most important functions of this particular rhetorical device in the Pharsalia. For the sake of clarity, the instances of alliteration that are found in the Pharsalia are divided into three groups: ‘pure’ (of one and the same consonant), ‘mixed’ (of two or more consonants) and ‘combined’ (accompanied by other rhetorical devices). Lucan’s use of alliteration is shown to extend far beyond the achievement of an instantaneous sound effect at the level of a single line or even a single passage. In several cases, alliteration is used as a means of association in order to allow the poet to connect passages that would seem to have nothing in common. This in turn leads to the conclusion that Lucan’s compositional scheme – based on allusions and association – is present even at the level of the phoneme.
    Niniejszy artykuł stanowi analizę pierwszych wersów Farsalii Lukana (1, 1–7) oraz zawartych w nich ewidentnych nawiązań do Agamemnona i Thyestesa Seneki. Autorka dowodzi w nim, że liczne zbieżności leksykalne pomiędzy omawianym passusem a owymi dwiema tragediami nie ograniczają się jedynie do ogólnych nawiązań służących retorycznemu uwypukleniu i tak oczywistego faktu, że podobnie jak mityczny konflikt między Atreusem i Thyestesem, rzymska wojna domowa jest również wojną bratobójczą. Okazuje się bowiem, że aluzje do utworów Seneki na początku Farsalii pełnią bardzo istotną funkcję konstrukcyjną: łączą księgi pierwszą oraz siódmą (centralną dla poematu), jednocześnie ustanawiając subtelną, lecz wyrazistą paralelę pomiędzy nefas dokonanym przez Juliusza Cezara poprzez „uśmiercenie” Republiki, a nefas jako morderstwa popełnionego przez Atreusa na małoletnich bratankach. Dzięki temu zestawieniu bitwa pod Farsalos, przedstawiona przez poetę jako funus mundi, jawi się jako nie mityczna, lecz jak najbardziej rzeczywista „uczta Thyestesa”.
    Źródło:
    Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2017, 67; 321-335
    0006-3940
    2450-0410
    Pojawia się w:
    Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies