Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Petrushevskaya" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Потенциал иронии в творчестве Людмилы Петрушевской (на примере романа Нас украли. История преступлений)
Autorzy:
Брюханова, Юлия
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022315.pdf
Data publikacji:
2020-10-27
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian literature
prose
Lyudmila Petrushevskaya
irony
game
Opis:
Many researchers of Lyudmila Petrushevskaya’s works draw attention to the irony which is the significant element of her prose, drama and poetry. It is important that the ironic principle manifests itself not only as an artistic technique but also as a philosophical aspect. Irony demonstrates the ambivalence of reality. On the one hand, it ridicules and profanes everything. On the other hand, irony gives the certitude of the ontological status of reality. We can see a good example of this function of irony in the novel Nas ukrali. Istoriya prestupleniy (2017). This novel shows the common features of Petrushevskaya’s works – the unity of ironic potential and language. In this case, language is not only the style but first of all the ontological element. This is why the language becomes almost a character in Petrushevskaya’s novel. Irony opens the vital potential of the linguistic personality. As a result, one of the heroes imitates foreign speech but doesn’t speak a foreign language. Irony also helps to reveal the ambivalent nature of life. It shows that our “umora” in Sanskrit and in ancient Indian is “humour” and “death”. So, the game and profanity not only reduce the status of the hero, the image, or the reader’s expectations but, first of all, fill the gap between words, ideas, feelings, and people.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2020, 45, 2; 105-113
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od „nowego realizmu” ku poszukiwaniom awangardowym. Kilka uwag o współczesnej dramaturgii rosyjskiej
From ‘new realism’ towards an avant-garde search. A few remarks on the contemporary Russian dramaturgy
Autorzy:
Piłat, Walenty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446762.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
contemporary Russian drama
Mikhail Shatrov
Aleksandr Buravskiy
Joseph Brodsky
Lyudmila Petrushevskaya
Alexei Schipenko
Nikolai Kolada
Maria Arbuzova
Opis:
The article gives us some insight into the subsequent phases of development of contemporary Russian dramaturgy, which is illustrated by works of selected authors. For over two decades a new generation of playwrights has entered literature and it is this generation that is setting the trend in this sphere. The changes began with the journalistic drama by Mikhail Shatrov, whose debut was still in the Soviet times, and his follower was Aleksandr Buravskiy. The works of Vladimir Voinovich and close to it Joseph Brodsky’s dramaturgy stay on the border of journalist drama and psychological drama of manners. However, the forerunner of new drama was created by Lyudmila Petrushevskaya who preceded the dramaturgy of Alexei Schipenko, Nikolai Kolada, Maria Arbuzova. Further changes of dramatic form could be observed in plays by Yevgeni Grishkovets, Ivan Vyrypajev, the Presnyakov brothers who already belong to a new generation of playwrights.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, Zeszyt specjalny 2013; 43-48
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Старец-монах-чудотворец как герой современной русской прозы
Starzec-mnich-cudotwórca jako bohater współczesnej prozy rosyjskiej
The elder-monk-miracle man as a hero of modern Russian prose
Autorzy:
Wójcikowska-Wantuch, Paulina Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311802.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
mnich
starzec
duchowość
prawosławie
hagiografia
współczesna literatura rosyjska
Pietruszewska
Szewkunow
Kuczerskaja
Wodołazkin
monk
starets
spirituality
orthodoxy
contemporary Russian literature
hagiography
Petrushevskaya
Shevkunov
Vodolazkin
Kucherskaya
Opis:
This article presents selected literary works by writers of contemporary Russian literature, whose hero is an elder-monk or miracle man. Writers as Lyudmila Petryshevskaya, Evgeniy Vodolazkin, Tikhon Shevkunov and Maya Kucherskaya in their works refer to the genres of religious literature such as patericon, hagiography and the apophthegma. The author's interest in the character, directly referring to the tradition of Fyodor Dostoyevsky and elder Zosima, from the novel "The Brothers Karamazov" is an expression of longing for national values related to the spiritual culture of Russian Orthodoxy and a reflection of the dialogue between religious and secular literature that is taking place today.
В настоящей статье представлены избранные литературные произведения авторов современной русской литературы, героем которых является старец или монах-чудотворец. Писатели, представляющие разные поэтики, такие как Людмила Петрушевская, Евгений Водолазкин, Тихон Шевкунов и Майя Кучерская, в своих произведениях обращаются к жанрам религиозной литературы: патерику, житию святых и апофтегме. Интерес современных авторов к герою, непосредственно ориентированному на традицию старца Зосимы из романа Федора Достоевского «Братья Карамазовы», может быть выражением тоски по национальным ценностям, отождествляемым с духовной культурой русского православия и является отражением происходящего сегодня диалога между религиозной и светской литературой.
W niniejszym artykule przedstawiono wybrane utwory literackie autorów współczesnej literatury rosyjskiej, których bohaterem jest starzec, mnich lub cudotwórca. Pisarze reprezentujący różnorodne poetyki, jak Ludmiła Petruszewska, Jewgienij Wodołazkin, Tichon Szewkunow i Maja Kuczerska w swoich utworach odwołują się do gatunków literatury religijnej: pateryku, żywotu świętych i apoftegmatu. Zainteresowanie współczesnych autorów bohaterem, nawiązującym bezpośrednio do tradycji starca Zosimy z powieści „Bracia Karamazow” Fiodora Dostojewskiego, może stanowić wyraz tęsknoty za wartościami narodowymi, utożsamianymi z kulturą duchową rosyjskiego prawosławia oraz jest odzwierciedleniem, odbywającego się aktualnie dialogu pomiędzy literaturą świecką i religijną.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 81-98
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies