Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Peter I" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Sermons of Gavriil Buzhinskii
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423189.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Orthodoxy
Peter I.
Opis:
Buzhinskii was a well-educated, high-ranking ecclesiastic during the reign of Peter I. In his sermons, Buzhinskii devoted as much attention to the role of religion in personal life as to the nationalistic message presented in the religious context aimed primarily at the glorification of tsar Peter I. although his pastoral messages are mostly uncontroversial from spiritual standpoint, they are too often marred by nationalistic and political aspects.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2016, 28/1; 263-278
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapłan uczony i światły w programie reform Piotra I
Priest learned and enlightened in Peter I’s reform program
Autorzy:
Kuczyńska, Marzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635466.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Peter I
Russia
18th century
reform
Enlightenment
Church
Orthodoxy
Opis:
The article is an attempt to define the notions of wisdom and enlightenment which were practised by the clergy in Peter the First’s time. For that reason, the notions’ components alike world view, knowledge, skills, and personal pattern have been examined in order to demonstrate that they were founded chiefly on the enlightenment ideas. According to the undertaken analysis, however, it has turned out that they also were strongly adapted to the Russian political conditions. Due to this, the commented notions cannot be explicitly formulated, since they are of a complex character resulted from the programme of utility serving the country.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 15
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Oтец русской бюрократии” в романе М.Е. Салтыкова-Щедрина история одного города
Autorzy:
Криволапов, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826693.pdf
Data publikacji:
2019-07-02
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
parody
caricature
Arakcheev
associations
Peter I
St. Petersburg
barracks
eugenics
Opis:
The article is devoted to the Russian bureaucracy as presented in the historical and fantastic narration of M. Saltykov-Shchedrin "The History of a City" and the prob-lem of prototypes of the books’ protagonist. Depending on real historic figures offered as a prototype of Ugryum-Burcheyev, the meaning of the book, which can be perceived either as a cruel parody or as a warning book, changes decisively.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2019, 13; 107-114
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Feofan Prokopovich: from theology to politics
Feofan Prokopowicz: od teologii do polityki
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558479.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
church and state relationship
Orthodox theology
Peter I, Prokopovich
Piotr I
Prokopowicz
stosunek państwa do Kościoła
teologia prawosławna
Opis:
Prokopovich began his ecclesiastical career as a lecturer of the Kiev academy where he taught many subjects and left extensive lecture published posthumously in a multivolume Christianae orthodoxae theologiae. The paper presents some of his views concerning the defense of the authority of the Bible and the need for its literal interpretation; some positive characterizations of God’s attributes; the creation and the makeup of the world; the position of man in the universe; and the problem of eschatology. After Prokopovich was summoned by Peter I to St. Petersburg, he gradually abandoned theology and philosophy and concentrated on political issues and on justification of submitting the church to the power of the state. This culminated in the Spiritual regulation which spelled the end of an independent church in Russia.
Prokopowicz rozpoczął swą działalność w kościele prawosławnym jako wykładowca w Akademii Kijowskiej, gdzie wykładał na różne tematy i pozostawił sporą ilość notatek, które zostały pośmiertnie opublikowane w wielotomowej pracy Christianae orthodoxae theologiae. Niniejszy artykuł prezentuje niektóre filozoficzne i teologiczne poglądy Prokopowicza, a mianowicie: jego obronę autorytetu Biblii i konieczności jej dosłownej interpretacji, charakteryzację w pozytywnych terminach atrybutów boskich, opis stworzenia i struktura świata, opis sytuacji człowieka w świecie oraz problem eschatologii. Gdy Prokopowicz został wezwany do Petersburga przez Piotra I, stopniowo poniechał badań teologicznych i filozoficznych koncentrując się na kwestiach politycznych, a w szczególności na uzasadnieniu władzy carskiej i na konieczności podporządkowania kościoła władzy państwa. Owocem tego był Regulamin duchowy, który oznaczał koniec niezależności Kościoła w Rosji.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 27; 179-201
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bunt Michała przeciw carowi Piotrowi (?930).
Autorzy:
Leszka, Mirosław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038146.pdf
Data publikacji:
2018-06-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Tsar Simeon (893-927)
tsar Peter I (927-969)
the uprising of Michael (?930)
First Bulgarian Tsardom
Opis:
The article refers to the repeatedly discussed subject of the rebellion staged by Michael, the son of Simeon I of Bulgaria, against Peter his (?)step-brother. The author of the study has re-analysed sources on the uprising for the motives behind the conspiracy and its scope. The conspiracy has been concluded to have primarily been an aspect of the struggle for power amongst the successors of Simeon.
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2017, 58; 15-23
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sankt-Petersburg Europejczyka - markiza De Custine’a i rosyjskiego Europejczyka - Aleksandra Hercena
Sankt-Petersburg in the eyes of marquis de Custine, a European, and Alexander Hercen, a Russian European
Autorzy:
Kazimierczyk, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/482567.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Sankt-Petersburg
marquis de Custine
a European
Russia in 1839
Alexander Hercen
a Russian European
Peter I
Opis:
This article is an attempt at reflecting on the history of a legendary Sankt-Petersburg - a symbol of Russia’s power and potential. Built by Peter I, the new capital - antithesis to an old and wooden Moscow - identified with antichristian Europeanization became an object of deliberations for a traveller and a writer, European marquis de Custine, author of letters from his journey throughout Nicholas I’s Russia, collected as Russia in 1839,and an open-minded representative of Russian Europeans, a thinker Alexander Hercen, who happened to live in that “empire of facades”. The similarity of many of their observations and assessments, especially with regard to Petersburg of Nicholas I’s period, seems surprising.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2015, 1, XX; 43-53
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Стилевой синтез в изображении Петра I (Г. Р. Державин)
The stylistic synthesis in the image of Peter I: Gavrila Derzhavin’s poetry
Autorzy:
Васильев, Сергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651292.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
cтиль
синтез
Петр I
литературная мифология
древнерусские традиции
style
synthesis of arts
Peter I
literary mythology
Old Russian traditions
Opis:
The article analyses the image of the first Russian Emperor created in Gavrila Derzhavin’s poetry, from the early poems of the 1770s to the late works written during the Patriotic War of 1812. Only some of the poems directly address Peter and his epoch. Mostly, the image of Peter I is auxiliary and in terms of the correlation of image and idea – usually emblematic. References to the tsar often correlate with reconstructing the stylistic context of Mikhail Lomonosov’s poetry, with continuing the formation of a special literary mythology, which presents Peter as a demiurge who created New Russia, and Catherine II as a continuator of his work, sometimes even surpassing her great predecessor in her achievements. In terms of genre, Derzhavin’s works which feature the image of Peter or include stylistically significant references to him, in some cases tend towards the synthesis of arts: musicality (hymn, ode) or ekphrasis. In creating the image of Peter I, the poet relies on the Western European context but also on generic and stylistic achievements of Old Russian literature. Special attention is paid to the poem “On the Prophecy of Simeon of Polotsk and Dmitry of Rostov at the Birth of Peter the Great”, which has not attracted the attention of literary scholars so far.
В статье анализируется образ первого русского императора, созданный в поэзии Г. Р. Державина от ранних стихотворений 1770-х годов до поздних произведений периода Отечественной войны 1812 года. Непосредственно Петру и его эпохе посвящены лишь некоторые из них. В основном образ Петра I носит вспомогательный характер, а в плане соотнесения образа и идеи является, как правило, эмблематическим. Упоминания Петра часто соотносятся с воссозданием стилистического контекста поэзии М. В. Ломоносова, с продолжением формирования особой литературной мифологии, которая рисует Петра как демиурга – творца Новой России, а Екатерину II как продолжательницу его дела, иногда своими свершениями даже превосходящую великого предшественника. В жанровом плане произведения Г. Р. Державина, воплощающие образ Петра или включающие стилистически значимые упоминания о нем, в ряде случаев тяготеют к синтезу искусств: музыкальности (гимн, ода), экфрасису. Наряду с западноевропейским контекстом поэт при воплощении образа Петра I пользуется жанрово-стилевыми открытиями древнерусской литературы. Основное место уделено ранее не привлекавшему внимания литературоведов стихотворению На пророчество Симеона Полоцкого и Димитрия Ростовского при рождении Петра Великого.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2018, 11; 65-74
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ландратура Санкт-Петербургской губернии: штат, функции, место в системе управления (mатериалы к исследованию)
Autorzy:
Редин, Дмитрий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632090.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
landrat, landrat assembly, the landrat lot [dola, administrative unit], landrat chancellery, Peter I
ландрат, ландратура, ландратский совет, ландратская доля, ландратская канцелярия, Петр I
Opis:
The article focuses on the institution of the landrat, i.e. one of the lower levels of local self-government in Russia which briefly functioned in the country following the administrative reform of Peter I. Its inclusion in the Tsar’s design was motivated by the institution of the same name which had functioned in the Baltic provinces of Sweden, ceded to Russia after the Great Northern War. The introduction of the landrat into a purely Russian system of local government was done against the backdrop of a contradictory and normatively uncertain legal order and was sensitive to regional variation in practice. The author seeks to reconstruct the institution of the landrat in the Saint Petersburg governorate on the basis of a document he uncovered, the “Register of landrat officials and commissars of the Saint Petersburg governorate” of 1717, and from incomplete information available in several extant documents and published sources. The article offers a general assessment of the role and position of the landrat in the administrative structure of Russia during the reign of Peter I, and an attempt to collate the similarities and differences in the organisation of the Saint Petersburg and Siberia governorates. The article provides preliminary generalisations on the available material, expected to serve as a basis for a monograph on the history of the landrat in Russia more generally.
Статья посвящена исследованию института ландратов – одного из низовых звеньев местного государственного управления в России, недолго просуществовавшего в период административных реформ Петра I. Общая идея его создания появилась в планах царя под влиянием одноименного института, действовавшего в Прибалтийских провинциях Швеции, завоеванных Россией в ходе Великой Северной войны. Внедрение ландратуры в собственно русскую систему местного управления отличалось наличием противоречивой и нормативно неопределенной законодательной проработки и региональной спецификой практического функционирования. Автор, на основе выявленного им документа: «Именной росписи ландратам и камисарам Санкт-Питербургской губернии» 1717 г. и отрывочных сведений, имеющихся в немногочисленной литературе и в опубликованных источниках, предпринял попытку реконструкции института ландратуры в Санкт-Петербургской губернии. В статье дается общая оценка роли и места ландратской системы в структуре госуправления Петровского царствования, проводятся сравнения организационного сходства и различия санкт-петербургской и сибирской ландратуры. Статья носит характер предварительного обобщения имеющегося материала для создания труда по истории ландратуры в общероссийском масштабе.Artykuł jest poświęcony badaniom nad instytucją landrata, czyli jednego z niższych szczebli samorządu lokalnego w Rosji, która istniała przez krótki czas w okresie reform administracyjnych Piotra I. Pomysł jej powołania pojawił się w planach cara pod wpływem instytucji o tej samej nazwie, funkcjonującej w prowincjach nadbałtyckich Szwecji, które zostały zdobyte przez Rosję w trakcie Wielkiej Wojny Północnej. Wprowadzenie landratury do czysto rosyjskiego systemu samorządu lokalnego charakteryzowało się sprzecznym i normatywnie niepewnym studium prawodawczym oraz specyfiką regionalną w praktycznym funkcjonowaniu. Autor na podstawie ujawnionego przezeń dokumentu „Spis imienny landratów i komisarzy guberni sankt-petersburskiej” z 1717 r. oraz informacji fragmentarycznych, obecnych w nielicznych dokumentach i opublikowanych źródłach, podjął próbę zrekonstruowania instytucji landratury w guberni petersburskiej. Artykuł zawiera ogólną ocenę roli i miejsca landratury w strukturze zarządzania państwem za panowania Piotra I, jak również zostają zestawione ze sobą podobieństwa i różnice organizacyjne landratury petersburskiej oraz syberyjskiej. Artykuł ma charakter wstępnego uogólnienia dostępnego materiału, który posłuży do stworzenia pracy o historii landratury w skali ogólnorosyjskiej.
Źródło:
Res Historica; 2017, 44
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
О состоянии Каспийско-Волжского судоходства в первой половине XVIII века
About the State of the Caspian-Volga Shipping in the First Half of the 18th Century
Autorzy:
Мустафазаде, Тoфиг Т.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28851507.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Caspian trade
shipping
Peter I
Nadir Shah Afshar
Kalushkin
John Elton
Gilyan
каспийская торговля
судоходство
Петр I
Надир шах Афшар
Калушкин
Джон Эльтон
Гилян
Opis:
The article is based on primary sources and examines the state of maritime and waterway shipping via the Volga-Caspian route, which held a prominent place in the economy of Russia and other Caspian littoral states, including Azerbaijan. It shows that in the second half of the 18th century, maritime and waterway shipping via the route was in a poor state. Russia’s vessels were either old or damaged. Azerbaijan’s and other Middle-Eastern countries’ seafarers used rowing vessels or boats. Peter I attached great importance to trade with the Caspian littoral countries and undertook measures to develop maritime and waterway shipping via the Volga-Caspian route. After his death, the attention to the matter faded. Nader Shah Afshar, who came to power in the Sephevid Empire in the 1730s, took measures to develop maritime trade and made an effort to build his own naval ships. However, Russia’s government tried to variously counter the effort and conspirators burnt down the fleet after the assassination of Nader Shah.
В статье на основе первоисточников исследован состояние судоходства на Каспийско-Волжский морской пути, занимавшее важное место в жизни России и других прикаспийских стран, включая и Азербайджан. Показано, что в первой половине XVIII века состояние судоходства на этом пути было неудовлетворительной, российские суда были либо старыми, либо поврежденными. Мореплаватели же Азербайджана и других восточных стран плавали на старинных гребневых судах и лодках. Петр I придавал большое значение торговле с прикаспийскими странами и потому принимал меры для развития Каспийско-Волжского судоходства, после же его смерти внимание к этому вопросу немного ослабло. Пришедший к власти в 30-ые годы XVIII века в Сефевидском государстве Надир шах Афшар предпринимал меры по развитию Каспийского судоходства, а также старался создать свой собственный военный флот. Однако российское правительство ревниво относящиеся к начинанию щаха создавало всякие преграды, а после убийства Надир шаха придворными заговорщиками уничтожило шахский флот.
Źródło:
Studia Orientalne; 2023, 1(25); 72-83
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z rozważań o rosyjsko-francuskim dialogu kulturowym XVIII wieku
Some considerations on the 18th-century Russian-French cultural dialogue
Autorzy:
Kazimierczyk-Kuncer, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651091.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Rosja
Francja
XVIII wiek
dialog kulturowy
Piotr I
Elżbieta Piotrowna
Katarzyna II
Russia
France
18th century
cultural dialogue
Peter I
Elizabeth of Russia (Yelizaveta Petrovna)
Catherine II
Opis:
The paper presents an outline of the history of Russian and French cultural alliance, beginning with episodic contacts in the 16th and 17th centuries until the 18th c., which commences a dialogue with France that would continue over several hundreds of years. Its ideological and cultural principles became the source of inspiring civilization transformations and the foundation of the pro-Western identity of the then still until recently Holy Russia, with Peter I, “the Revolutionary on the Throne”, as the initiator and promoter of a Western – French – civilization. The process of infiltration by the French culture advanced further thanks to the fascination on the part of Peter I’s daughter Elizabeth with anything that was “in the French spirit”. This resulted in the phenomenon of Gallomania, which culminated in the second half of the 18th c., i.e. during the reign of Catherine II. At that time, with the Russian admiration for the French Enlightenment ideals in the background and thanks to Catherine II’s friendship with the Encyclopédistes (mostly Voltaire and Diderot), Russia – with its Enlightened Absolutism – aspired to the circle of the most powerful European countries.
Referat prezentuje zarys historii mariażu kulturowego Rosji i Francji, począwszy od epizodycznych kontaktów w XVI i XVII wieku, aż po wiek XVIII, który otwiera trwający wiele wieków dialog z Francją. Jej ideowe i kulturowe pryncypia staną się źródłem inspirujących przemian cywilizacyjnych i fundamentem prozachodniej tożsamości niedawnej jeszcze Świętej Rusi, a inicjatorem i propagatorem zachodniej – francuskiej – cywilizacji okaże się „rewolucjonista na tronie” Piotr I. Procesowi postępującej infiltracji francuskiej kultury w Rosji sprzyjać będzie fascynacja córki Piotra I – Elżbiety wszystkim, co z ducha francuskie, co procentować będzie zjawiskiem gallomanii, którego apogeum przypadnie na II połowę XVIII wieku – okres panowania Katarzyny II. Wówczas, w tle rosyjskiej admiracji ideami francuskiego Oświecenia, dzięki przyjaźniom Katarzyny II z encyklopedystami (głównie Wolterem i Diderotem) Rosja ze swym absolutyzmem oświeceniowym aspirować będzie do grona najpotężniejszych mocarstw europejskich.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2017, 10
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cesarzowa Bułgarów, augusta i bazylisa – Maria-Irena Lekapena i transfer bizantyńskiej idei kobiety-władczyni (imperial feminine) w średniowiecznej Bułgarii
Autorzy:
Brzozowska, Zofia A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677435.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Maria-Irene Lekapene
Peter I of Bulgaria
First Bulgarian State
Byzantine- Bulgarian relations
peace treaty of 927
Byzantine political thought
Byzantine influence on Old Bulgarian culture
Opis:
Empress of Bulgarians, augusta and basilissa – Maria-Irene Lekapene and the transfer of the idea of imperial feminine in the Medieval BulgariaMaria Lekapene was a granddaughter of Byzantine Emperor Romanos I Lekapenos. In 927 she married Peter I of Bulgaria. Her marriage, ceremoniously entered into in Constantinople, aimed to strengthen the newly signed Byzantine-Bulgarian peace treaty. Historians attributed to the Empress a significant impact on the political moves of her husband. The Empress was also to introduce a lot of elements of the Byzantine theory of power in Bulgaria. Cesarzowa Bułgarów, augusta i bazylisa – Maria-Irena Lekapena i transfer bizantyńskiej idei kobiety-władczyni (imperial feminine) w średniowiecznej Bułgarii Maria Lekapena była wnuczką cesarza bizantyńskiego Romana I Lekapena. W 927 roku poślubiła władcę Bułgarii, Piotra. Jej małżeństwo, uroczyście zawarte w Konstantynopolu, miało za zadanie umocnić dopiero co podpisany pokój bizantyńsko-bułgarski. Historycy przypisywali carycy znaczny wpływ na polityczne posunięcia jej męża. Władczyni miała też zaszczepić na gruncie bułgarskim wiele elementów bizantyńskiej teorii władzy.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jestem swoim własnym dziadkiem” – spacjalizacja czasu w <i>Przeznaczeniu</i> Michaela i Petera Spierig
“I’m My Own Grandpa”-Spatialization of Time in Michael and Peter Spierig’s <i>Predestination</i>
Autorzy:
Front, Sonia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467826.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
przestrzeń
czas
spacjalizacja czasu
zwrot przestrzenny
Fredric Jameson
Michael i Peter Spierig
Przeznaczenie
praktyka kulturowa
space
time
spatialization of time
spatial turn
Michael and Peter Spierig’s Predestination
cultural practice
Opis:
[abstrakt po polsku poniżej]Sonia FrontInstitute of English Cultures and LiteraturesFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in KatowicePoland “I’m My Own Grandpa”-Spatialization of Time in Michael and Peter Spierig’s PredestinationAbstract: Spatialization of time, that is, presenting time in the categories of space, measuring and rationalizing it, was a very significant social process at the end of the 20th century. The “spatial turn,” as it is called by Fredric Jameson, is connected with a postmodern individual’s immersion in a perpetual present. The separation of the individual from the past and the future, which has resulted in the deconstruction of the subject’s temporality, was caused by the processes characteristic of late capitalism. Spatialization of time in postmodernism expresses the integrity of space and time, the changing relations between them and their new conceptualizations. These changes are reflected in post-classical cinema that is quite often characterized by modular temporality. The plots of those films are divided into spatio-temporal modules whose order is rearranged into a non-chronological syuzhet. Simultaneously, those films depict multifaceted human experience of time and the temporalization of space. Michael and Peter Spierig’s film Predestination (2014) blends the spatialization of time, characteristic of classical cinema, in which space and time are static entities, with post-classical nonlinear arrangement of the plot. Presenting space-time as static modules allows the directors to show subjectivity governed by the categories of space, rather than by the continuity over time. According to David Lewis, the identity of the protagonist, a time traveler, and his/her psychological continuity must be described by means of the differentiation between external time and personal time, because his/her identity relies on operating in spatialized time. Keywords: space, time, spatialization of time, spatial turn, Fredric Jameson, Michael and Peter Spierig’s Predestination, cultural practice Sonia FrontInstytut Kultur i Literatur AnglojęzycznychWydział FilologicznyUniwersytet Śląski w Katowicach „Jestem swoim własnym dziadkiem” – spacjalizacja czasu w Przeznaczeniu Michaela i Petera SpierigAbstrakt: Spacjalizacja czasu, czyli przedstawianie czasu w kategoriach przestrzeni, mierzeniu go i racjonalizowaniu, to bardzo ważny proces społeczny końca XX wieku. Zwrot ku przestrzeni, jak nazywa go Fredric Jameson, związany jest z zanurzeniem człowieka postmodernizmu w wiecznej teraźniejszości. Odcięcie jednostki od przeszłości i przyszłości, które doprowadziło do dekonstrukcji temporalności podmiotu, spowodowane zostało przez procesy charakterystyczne dla późnego kapitalizmu. Spacjalizacja czasu w postmodernizmie wyraża integralność czasu i przestrzeni, zmieniające się pomiędzy nimi relacje, a także ich nowe konceptualizacje. Zmiany te odzwierciedlone są w kinie post-klasycznym, które cechuje się niejednokrotnie temporalnością modularną. Fabuła takich filmów podzielona jest na moduły czasoprzestrzeni, których kolejność zostaje przearanżowana w niechronologiczny sjużet. Jednocześnie filmy te przedstawiają psychologiczne niejednorodne doświadczenie czasu ludzkiego oraz temporalizację przestrzeni. Film Michaela i Petera Spierig Przeznaczenie (Predestination, 2014) łączy uprzestrzennienie czasu, charakterystyczne dla filmu klasycznego, gdzie czas i przestrzeń to pasywne wymiary, z post-klasyczną nielinearną organizacją fabuły. Przedstawienie czasoprzestrzeni w formie statycznych modułów pozwala na pokazanie podmiotowości rządzonej nie ciągłością w czasie, ale poprzez kategorie przestrzeni. Zgodnie z wytycznymi Davida Lewisa, tożsamość bohatera – podróżnika w czasie – i jego ciągłość psychologiczna muszą zostać opisane za pomocą rozróżnienia pomiędzy czasem zewnętrznym a osobistym, gdyż tożsamość ta opiera się na operowaniu w uprzestrzennionym czasie. Słowa kluczowe: przestrzeń, czas, spacjalizacja czasu, zwrot przestrzenny, Fredric Jameson, Michael i Peter Spierig, Przeznaczenie, praktyka kulturowa
[abstrakt po polsku poniżej]Sonia FrontInstitute of English Cultures and LiteraturesFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in KatowicePoland “I’m My Own Grandpa”-Spatialization of Time in Michael and Peter Spierig’s PredestinationAbstract: Spatialization of time, that is, presenting time in the categories of space, measuring and rationalizing it, was a very significant social process at the end of the 20th century. The “spatial turn,” as it is called by Fredric Jameson, is connected with a postmodern individual’s immersion in a perpetual present. The separation of the individual from the past and the future, which has resulted in the deconstruction of the subject’s temporality, was caused by the processes characteristic of late capitalism. Spatialization of time in postmodernism expresses the integrity of space and time, the changing relations between them and their new conceptualizations. These changes are reflected in post-classical cinema that is quite often characterized by modular temporality. The plots of those films are divided into spatio-temporal modules whose order is rearranged into a non-chronological syuzhet. Simultaneously, those films depict multifaceted human experience of time and the temporalization of space. Michael and Peter Spierig’s film Predestination (2014) blends the spatialization of time, characteristic of classical cinema, in which space and time are static entities, with post-classical nonlinear arrangement of the plot. Presenting space-time as static modules allows the directors to show subjectivity governed by the categories of space, rather than by the continuity over time. According to David Lewis, the identity of the protagonist, a time traveler, and his/her psychological continuity must be described by means of the differentiation between external time and personal time, because his/her identity relies on operating in spatialized time. Keywords: space, time, spatialization of time, spatial turn, Fredric Jameson, Michael and Peter Spierig’s Predestination, cultural practice Sonia FrontInstytut Kultur i Literatur AnglojęzycznychWydział FilologicznyUniwersytet Śląski w Katowicach „Jestem swoim własnym dziadkiem” – spacjalizacja czasu w Przeznaczeniu Michaela i Petera SpierigAbstrakt: Spacjalizacja czasu, czyli przedstawianie czasu w kategoriach przestrzeni, mierzeniu go i racjonalizowaniu, to bardzo ważny proces społeczny końca XX wieku. Zwrot ku przestrzeni, jak nazywa go Fredric Jameson, związany jest z zanurzeniem człowieka postmodernizmu w wiecznej teraźniejszości. Odcięcie jednostki od przeszłości i przyszłości, które doprowadziło do dekonstrukcji temporalności podmiotu, spowodowane zostało przez procesy charakterystyczne dla późnego kapitalizmu. Spacjalizacja czasu w postmodernizmie wyraża integralność czasu i przestrzeni, zmieniające się pomiędzy nimi relacje, a także ich nowe konceptualizacje. Zmiany te odzwierciedlone są w kinie post-klasycznym, które cechuje się niejednokrotnie temporalnością modularną. Fabuła takich filmów podzielona jest na moduły czasoprzestrzeni, których kolejność zostaje przearanżowana w niechronologiczny sjużet. Jednocześnie filmy te przedstawiają psychologiczne niejednorodne doświadczenie czasu ludzkiego oraz temporalizację przestrzeni. Film Michaela i Petera Spierig Przeznaczenie (Predestination, 2014) łączy uprzestrzennienie czasu, charakterystyczne dla filmu klasycznego, gdzie czas i przestrzeń to pasywne wymiary, z post-klasyczną nielinearną organizacją fabuły. Przedstawienie czasoprzestrzeni w formie statycznych modułów pozwala na pokazanie podmiotowości rządzonej nie ciągłością w czasie, ale poprzez kategorie przestrzeni. Zgodnie z wytycznymi Davida Lewisa, tożsamość bohatera – podróżnika w czasie – i jego ciągłość psychologiczna muszą zostać opisane za pomocą rozróżnienia pomiędzy czasem zewnętrznym a osobistym, gdyż tożsamość ta opiera się na operowaniu w uprzestrzennionym czasie. Słowa kluczowe: przestrzeń, czas, spacjalizacja czasu, zwrot przestrzenny, Fredric Jameson, Michael i Peter Spierig, Przeznaczenie, praktyka kulturowa
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2017, 35
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkic do portretu księcia Jerzego Karadziordziewicia (1887–1972), którego nazwano szaleńcem
A Sketch for a Portrait of Crown Prince George Karađorđević (1887–1972), Called Insane
Autorzy:
Morawski, Konrad Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234976.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
George Karađorđević
Karađorđević dynasty
King Alexander I of Yugoslavia
King Peter I of Serbia
Karađorđevićs Yugoslavia
Kingdom of Yugoslavia in interwar period
the murder of Kolakovic
Jerzy Karadziordziewić
dynastia Karadziordziewiciów
król Aleksander I
król Piotr I
Jugosławia Karadziordziewiciów
Jugosławia w okresie międzywojennym
zabójstwo Kolakovicia
Opis:
Artykuł zawiera omówienie najważniejszych faktów w życiorysie księcia Jerzego Karadziordziewicia na podstawie źródeł upublicznionych w ostatnich latach. Artykuł zrywa ze zniekształconą narracją na temat księcia Jerzego, stosowaną w okresie międzywojennej, a następnie komunistycznej Jugosławii.
The article discusses the most vital facts in the biography of Crown Prince George Karađorđević. The main part of the text elaborates upon the most important issues in the biography of Crown Prince George Karađorđević based on sources made public in recent years. The article breaks with the distorted narrative about Prince George produced during the interwar and then communist Yugoslavia.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2022, 57, 1; 57-75
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola carycy Marii-Ireny Lekapeny w recepcji elementów bizantyńskiego modelu władzy w pierwszym państwie bułgarskim
The role of empress Maria-Irene Lekapene in the reception of the elements of Byzantine model of power in the first Bulgarian state
Autorzy:
Brzozowska, Zofia A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611898.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Maria-Irena Lekapena
Piotr I
pierwsze państwo bułgarskie
stosunki bizantyńsko-bułgarskie
pokój z 927 r.
bizantyńska myśl polityczna
wpływ bizantyński na kulturę starobułgarską
Maria-Irene Lekapene
Peter I of Bulgaria
First Bulgarian State
Byzantine-Bulgarian relations
peace treaty of 927
Byzantine political thought
Byzantine influence on Old Bulgarian culture
Opis:
Maria Lekapene was the granddaughter of Byzantine Emperor Romanos I Lekapenos. In 927 she married Peter I of Bulgaria. Her marriage in Constantinople aimed to strengthen the newly signed Byzantine-Bulgarian peace treaty. Historians attributed to the Empress a significant impact on the political moves of her husband. The Empress was also to introduce a lot of elements of the Byzantine theory of power in Bulgaria and even to play the role of spy of Constantinople at the Preslav court. These views have not been corroborated in surviving source material. The Byzantine authors, who provided a lot of information about the wedding of Maria and Peter, did not write anything about the subsequent behavior of the Empress in her new homeland. The political activity of the wife of Peter is not mentioned in indigenous Bulgarian sources or foreign ones (e.g. Liutprand of Cremona). The thesis that Maria wielded real political power can be confirmed only in sigillographic materials. In 927-945 the Bulgarian ruler was always represented on his own official seals accompanied by his wife. However it was not a reflection of her status as a real co-emperor. These seals were propagandic artifacts which were made to commemorate the peace of 927. The seals could also be seen as a tool legitimizing the imperial title of Peter. It is hard to consider Mary as the initiator of the Byzantinization of the culture of tenth-century Bulgaria. In 927 Lekapene arrived at the court, which was already quite familiar with the Byzantine civilization. This does not exclude the possibility of her personal impact on the new court. However, most likely the impact did not go beyond the walls of the Emperor’s headquarters.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 66; 443-458
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies