Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Peryferie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 43
Tytuł:
Buildings, archetypes and cosmogonies on the edge of the contemporary city
Budynki, archetypy i kosmogonia na obrzeżu współczesnego miasta
Autorzy:
García Pérez, Francisco Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293415.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
archaism
memory
periphery
symbol
archaizm
pamięć
peryferie
Opis:
Despite the supposed desacralization of the contemporary world, it is still possible today to trace symbols that come from ancient times. The present article argues that although the symbols involved in the original act of the foundation of a city are distant in time, sometimes they can still be recognized in the construction processes of our cities. The analysis of a specific architectural complex developed in a contemporary city will exemplify the survival of the archetype in the development of our urban peripheries.
Pomimo rzekomej desakralizacji współczesnego świata, wciąż jest możliwe podążanie symbolami pochodzącymi z czasów starożytnych. Niniejszy artykuł dowodzi, że symbole związane z pierwotnym aktem założenia miasta, choć odległe w czasie, wciąż można rozpoznać w procesach budowy naszych miast. Analiza konkretnego kompleksu architektonicznego, rozwiniętego we współczesnym mieście, egzemplifikuje archetyp rozwoju naszych urbanistycznych peryferii.
Źródło:
Architectus; 2019, 3 (59); 83-90
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peryferie literatury Zagłady. O książce Aleksandry Ubertowskiej Holokaust. Auto(tanato)grafie
Autorzy:
Koprowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639034.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Ubertowska Aleksandra, literatura Holokaustu, autobiografia, peryferie, centrum
Opis:
Peripheries of the Holocaust literatureThe article is a review of Aleksandra Ubertowska’s book Holokaust. Auto(tanato)grafie which analyses the Holocaust literature, especially autobiographical narratives, introducing an opposition between “centre” and “periphery,” as well as the notion of “auto(tanato)graphy.” Ubertowska focuses on three genres: essay, literary representations of women’s war experience and autobiographies of the Holocaust historians, which she describes as “peripheral” and “controversial.” The main aim of the review is to present values and doubts about Ubertowska’s conception and to supplement it by the omitted issues and remarks about the current situation of the Holocaust literature.
Źródło:
Wielogłos; 2015, 2(24)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bukowina rumuńska jako centrum i peryferie – wyzwania i szanse. Perspektywa polska
Romanian Bukovina as a center and periphery – challenges and chances. Polish perspective
Autorzy:
Szczurowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1941368.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
centrum
peryferie
Bukowina
Rumunia
center
periphery
Bukovina
Romania
Opis:
Koncepcja centrum i peryferii dotyczy opisu wybranego fragmentu otaczającej rzeczywistości za pomocą modelu asymetrycznych stosunków przestrzennych zachodzących w różnych sferach życia: społecznej, gospodarczej, politycznej, militarnej, kulturowej i innych – charakteryzujących zależność obszarów peryferyjnych od dominującego centrum. Bukowina bez wątpienia spełnia kryteria centrum w kwestii koncentracji życia społeczno-kulturowego mniejszości polskiej w Rumunii. Kolejny atrybut „polskiej” Bukowiny jako przyszłego centrum to rozwój na terenie regionu zróżnicowanej, w tym wysoce specjalistycznej, infrastruktury usługowej, głównie o charakterze turystyczno-hotelarskim. Jest wreszcie Bukowina miejscem koncentracji części polskiego dziedzictwa kulturowego. Z drugiej strony Bukowina to peryferie, głównie w ujęciu geograficzno-politycznym i administracyjnym. Jednak kresowość tego regionu skutkuje szczególnymi cechami miejscowej mniejszości polskiej, charakterystycznymi dla tego typu społeczności.
The concept of the center and the periphery concerns the description of a selected fragment of the surrounding reality using the model of asymmetric spatial relations occurring in various spheres of life: social, economic, political, military, cultural and other – characterizing the dependence of peripheral areas on the dominant center. Bukovina undoubtedly meets the criteria of the center in terms of the concentration of the social and cultural life of the Polish minority in Romania. Another attribute of the „Polish” Bukovina as a future center is the development in the region of a diversified, including highly specialized, service infrastructure, mainly of a tourist and hotel nature. Finally, Bukovina is a place where a part of Polish cultural heritage is concentrated. On the other hand, Bukovina is a periphery, mainly in terms of geography, politics and administration. However, the borderland of this region results in specific features of the local Polish minority, characteristic of this type of community.
Źródło:
Cywilizacja i Polityka; 2020, 18, 18; 28-39
1732-5641
Pojawia się w:
Cywilizacja i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktorzy, relacje i sieci – o współpracy naukowej nie bibliometrycznie
Autorzy:
Czerniawska, Dominika
Fenrich, Wojciech
Bojanowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191938.pdf
Data publikacji:
2020-02-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
współpraca naukowa
sieci społeczne
centrum-peryferie
ego-sieci
Opis:
Współpraca w nauce jest względnie dobrze opisywana na poziomie makro dzięki ilościowym analizom dużych baz bibliograficznych. Takie ujęcie współpracy naukowej ma jednak szereg znanych ograniczeń. Stoimy na stanowisku, że, aby poszerzyć wiedzę o procesach społecznych w świecie nauki, konieczne jest bardziej pogłębione ujęcie, które (1) rozróżnia różne typy aktorów społecznych identyfikowanych przez naukowców jako potencjalni współpracownicy, (2) identyfikuje cechy relacji współpracy, które potencjalni współpracownicy postrzegają jako istotne, (3) jakimi strukturami sieci relacji współpracy otoczeni są naukowcy i jakie czynniki odpowiadają za zróżnicowanie tych struktur. Za pomocą 30 wywiadów pogłębionych (IDI) przeprowadzonych z polskimi naukowcami zebraliśmy szczegółowe informacje na temat poszczególnych współpracy, które pozwoliły nam na analizę relacji z indywidualnych perspektyw i rozrysowanie ego-centrycznych sieci współpracy poszczególnych respondentów. Wśród swoich współpracowników naukowcy wymieniają zarówno osoby, jak i zespoły lub całe instytucje. Rozróżniają również współprace symetryczne i niesymetryczne. Struktury ego-centrycznych sieci współpracy są zróżnicowane ze względu na (a) strategie przywódcze kierowników zespołów, szczególnie pod względem tego, czy zespoły są budowane wokół ludzi, czy też raczej wokół pozycji; (b) ulokowanie instytucjonalne poprzez łatwość bądź trudność nawiązywania współpracy z naukowcami z większych ośrodków; (c) stopień naukowy i zmiany w zasadach finansowania, albowiem grant badawczy dla „młodego naukowca” pozwala mu na więcej swobody i oderwanie od lokalnych hierarchii organizacyjnych.
Scholarly collaboration is relatively well described quantitatively on the macro level thanks to the analyses of large bibliographic databases. At the same time, there are known limitations of the bibliometric approaches to studying collaboration in science. We argue that in orderto improve our understanding of social processes operating in science it is necessary to take a more in-depth look: (1) identify kinds of actors that are recognized as potential partners in collaboration, (2) what features of collaborative relations are considered crucial for en-gaged actors, (3) what kinds of structures of networks composed of collaboration relations actors are embedded in, and what factors influence these structures. With 30 individual in-depth interviews (IDI) with Polish scholars we gathered detailed information about individual collaborations that allowed us to analyze collaborative ties from individual perspective and map respondent-centered networks of collaboration. Scholars identify individuals as well as teams or institutions as collaborators. They also distinguish symmetric and asymmetric collaborations. Structures of respondent-centered collaboration networks are affected by (a) leadership strategies of team principals (especially whether teams are built around positions or individuals); (b) institutional location (by making establishing external collaborations easier for scientists from bigger institutions); (c) scientific degree and recent changes in financing of science (as young scientists receive more freedom from usual organizational hierarchies by receiving substantial grants).
Źródło:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2019, 1-2, 53-54; 107-133
1231-0298
Pojawia się w:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Translation as a Poetics Constituent
Przekład jako składnik poetyki
Autorzy:
Pavlović, Cvijeta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487313.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
przekład
August Šenoa
peryferie
romantyzm
realizm
translation
periphery
romanticism
realism
Opis:
August Šenoa należy do przejściowego okresu w literaturze chorwackiej przypadającego na czas pomiędzy romantyzmem a realizmem. Artykuł przedstawia analizę relacji między licznymi przekładami autorstwa Šenoi a jego utworami oryginalnymi  yrażającymi skłonność do estetyki realizmu, w przeciwieństwie dodominującego postrzegania poetyki Šenoi jako romantycznej. W tekście uwzględnionokulturę źródłową i docelową, kulturowe powiązania, kontakty i wymiany, a także możliwe zwroty w postrzeganiu kulturowych peryferii, jak i wpływ gospodarki na politykękulturalną.
August Šenoa belongs to a transitional period of Croatian literature, falling between Romanticism and Realism. The paper analyses the relations between Šenoa’s numerous translations and the poetics of his texts focusing on his proclivity towards the aesthetics of Realism, as opposed to the dominant perception of his poetics as Romanticist. This paper researches the source and target cultures, cultural links, contacts and exchanges, but also possible twists in the perception of cultural periphery, as well as the influence of economy on cultural politics.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2020, 10, 1; 173-189
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Brazilian Contemporary Dance Scene of the Periferia
Współczesna brazylijska scena taneczna na peryferiach
Autorzy:
Alves Guimarães, Maria Claudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520822.pdf
Data publikacji:
2024-03-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
taniec współczesny
Brazylia
peryferie
dekolonializacja
contemporary dance
Brazil
periphery
decolonialism
Opis:
The aim of this article is to discuss the recent changes in scenic dance in Brazil. Until the beginning of the 2000s, scenic dance was primarily practiced by middle class white dancers, whereas more recently there is a greater representation of Afro-Brazilians and socially less privileged people who come from the outskirts of cities (periferia). The author argues that this change of paradigm is happening due to cultural policies implemented by local governments, as they attempted to provide entertaining and creative activities to help diminish violence in large urban centers, starting in the 1990s. Since these cultural policies have been developing and increasing during the last twenty years, and taking into consideration the issues of decolonialization present in the broader panorama of Latin America, this article’s goal is to discuss the growing presence of artists and dance collectives addressing ethnic and social issues in their work in an attempt to challenge established hegemonic values. In order to accomplish this task, the author refers to social theories related to decolonialization and marginalized communities of the periphery as established by various theoreticians, including Frantz Fanon, Milton Santos, Stuart Hall, Boaventura de Souza Santos, Walter Mignolo, and Anibal Quijano.
Celem tego artykułu jest omówienie zmian w tańcu scenicznym w Brazylii w ostatnich latach. Do początku XXI wieku praktykowany był głównie przez białych tancerzy z klasy średniej, ale od niedawna w większym stopniu uczestniczą w nim także Afro-Brazylijczycy i osoby ze środowisk mniej uprzywilejowanych społecznie pochodzące z obrzeży miast (periferia). Zdaniem autorki ta zmiana paradygmatu jest efektem polityki kulturalnej władz lokalnych, które począwszy od lat dziewięćdziesiątych starają się zapobiegać przemocy w dużych ośrodkach miejskich, zapewniając mieszkańcom rozrywkę i zajęcia artystyczne. Celem artykułu jest omówienie rosnącej obecności artystów i grup tanecznych poruszających kwestie etniczne i społeczne i rzucających wyzwanie hegemonicznym wartościom, uwzględniając efekty prowadzonej od dwudziestu lat polityki kulturalnej, a także procesy dekolonializacji w szerszej panoramie Ameryki Łacińskiej. Autorka odwołuje się do teorii społecznych związanych z dekolonizacją i marginalizowanymi społecznościami peryferii, sformułowanych między innymi przez Frantza Fanona, Miltona Santosa, Stuarta Halla, Boaventurę de Souza Santosa, Waltera Mignolo i Anibala Quijano.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 57-81
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elemente de cultură și civilizație polonă în povestirea Copiii verzi a Olgăi Tokarczuk
Aspects of Old Polish Culture and Civilization in the Short Story Green Children by Olga Tokarczuk
Aspekty kultury i cywilizacji staropolskiej w opowiadaniu Zielone dzieci Olgi Tokarczuk
Autorzy:
Godun, Cristina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13151731.pdf
Data publikacji:
2023-01-03
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
dychotomia centrum–peryferie
sarmatyzm
kołtun
center-periphery dichotomy
Sarmatism
plica polonica
Opis:
Praktyka posługiwania się tekstem literackim jako materiałem dydaktycznym w procesie nauczania języka obcego ma długą tradycję. Istotną rolę w kształceniu językowym odgrywają, obok podręczników, teksty historyczne, literackie czy publicystyczne, które w atrakcyjny i przystępny sposób ilustrują polską rzeczywistość i przedstawiają problematykę językową. Autorka niniejszego artykułu wychodzi zatem z założenia, że wykorzystanie potencjału dydaktycznego i funkcjonalnego tekstu literackiego na lekcjach języka polskiego jako obcego nie tylko przyczynia się do urozmaicenia czynności dydaktycznych poprzez rozbudzanie i pielęgnowanie zainteresowania poznawanym językiem i kulturą, lecz także usprawnia proces uczenia się i zaciekawia uczniów specyficznie polskimi zjawiskami kulturowymi. Oprócz walorów estetycznych tekst literacki oferuje wyraziste obrazy społeczeństwa, mentalności oraz duchowości Polaków na przestrzeni wieków. Stanowi przy tym – ze względu na proponowane odszyfrowanie i interpretację kodów społeczno-kulturowych, symboli etniczno-narodowych lub tożsamościowych – nieocenione źródło wiedzy o istocie polskości. Korzystanie z przekładów wybranych utworów literackich z dziedzictwa kultury polskiej znacznie wzbogaca i uzupełnia akt uczenia się. Celem artykułu jest wskazanie, jakie elementy polskiej kultury rumuńscy studenci odnajdują w opowiadaniu Olgi Tokarczuk Zielone dzieci, czyli Opis dziwnych zdarzeń naWołyniusporządzony przez medyka Jego Królewskiej Mości Jana Kazimierza, Williama Davissona z tomu pt. Historie bizarne. Narracyjne uniwersum Tokarczuk zamieszkują często postaci realne, jednostki szczególne, które istniały kiedyś w rzeczywistości, pogrążone w cieniu zapomnienia, ale niezwykłe za życia. Pisarka wyciąga je z kosza historii, reinterpretuje, daje szansę na nowe istnienie, a przede wszystkim udziela im głosu, przywracając ich tym samym współczesności. W Księgach Jakubowych odkrywamy na nowo m.in. braci biskupów Załuskich – Józefa Andrzeja (bibliofila i bibliografa) i Andrzeja Stanisława (mecenasa sztuki) – Benedykta Chmielowskiego (pierwszego polskiego encyklopedystę) i barokową poetkę Elżbietę Drużbacką. Z kolei pojawiający się w Zielonych dzieciach William Davidson był szkockim lekarzem, chemikiem i biologiem – to jego oczami poznajemy polityczną, społeczną i kulturową rzeczywistość tamtych czasów. Dzięki tej postaci z tekstu opowiadania możemy wydobyć i omówić elementy staropolskiej kultury i cywilizacji, takie jak: sytuacja na arenie politycznej, wewnętrzne napięcia między królem a szlachtą, relacje między centrum a peryferiami czy między „Ja” a „Innym”, ciekawe zjawisko kołtuna oraz echa ideologii sarmackiej.
The practice of using literary texts as auxiliary teaching materials in the process of teaching a foreign language has a long tradition. Culture texts can illustrate Polish reality and present linguistic issues in an attractive and accessible way. Therefore, this paper assumes that the use of the didactic and functional potential of a literary text during the classes of Polish as a foreign language contributes not only to diversification of the didactic activity by awakening and cultivating interest in the language and culture being learned, but also to improvement of the learning process. It also stimulates the interest of students in specific Polish cultural phenomena. In addition to aesthetic values, the literary text offers expressive images of the Polish society, mentality and spirituality over the centuries, being an invaluable source of knowledge about the essence of Poland through the decoding and interpretation of socio-cultural codes and ethno-national or identity symbols. The aim of the paper is to discover what elements of Polish culture and civilization are found by Romanian students in the short story Green Children by Olga Tokarczuk. The narrative universe of Olga Tokarczuk is often inhabited by real characters, special individuals who existed in reality at some point, covered by oblivion, but being unusual during their lifetime. Olga Tokarczuk brings them out of the basket of history, reinterprets them, gives them a chance for a new life, and, above all, gives them a voice, thus bringing them back to the present day. In the Books of Jacob, we rediscover, among other people, Józef Andrzej Załuski (bibliophile and bibliographer), Andrzej Stanisław Załuski (patron of the arts), Benedykt Chmielowski (the first Polish encyclopedist) and Elżbieta Drużbacka (the baroque poet). In Green Children, William Davidson was a Scottish physician, chemist, and biologist. Through his eyes, we discover the political, social, and cultural realities of those times. Through Davidson, we can draw out and discuss the elements of old Polish culture and civilization, such as the situation in the political arena, internal tensions between the king and the gentry, the relationships between such concepts as center and periphery or between “I” and “the other”, the interesting phenomenon of plica polonica, or echoes of Sarmatian ideology.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2022, 30, 2; 1-18
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urządzenie peryferyjne - o funkcjonowaniu kultury na peryferiach
Peripheral device: the functioning of culture on the peripheries
Autorzy:
Gądecki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1856838.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
poszerzone pole kultury
peryferie
relacyjność
extended field of culture
periphery
relationality
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2019, 107, 4; 182-187
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The institutional conditions of reindustrialization in post-crisis Central Europe
Autorzy:
Lux, Gabor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/522485.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Centrum-peryferie
Przemysł
Reindustrializacja
Restrukturyzacja
Centre-periphery
Industry
Reindustrialization
Restructuring
Tertiarization
Opis:
Outside metropolitan areas, regional differentiation under post-socialism is heavily influenced by the uneven distribution of industry. The core-periphery differences of service- and industry-based competitiveness underscore the relevance of reindustrialization policies, particularly under the economic crisis. These policies bear different implications across different time horizons, and can be understood as the development of advantageous investment locations to achieve re-specialization, as well as a strong local factor supply. With institutional weaknesses, the path-dependency of restructuring and the lack of domestic capital, there is a need for bridging institutions to articulate diffuse interests and undertake strategic intervention within the local economy.
Źródło:
Journal of Economics and Management; 2015, 19; 16-33
1732-1948
Pojawia się w:
Journal of Economics and Management
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z wędrówek po „opłotkach europy” społeczno-kulturowe oblicze peryferii w twórczości andrzeja stasiuka
Autorzy:
Dębicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973877.pdf
Data publikacji:
2012-10-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Andrzej Stasiuk;
peripheries / peryferie;
Central Europe / Europa Środkowa;
literature / literatura;
epistemology / epistemologia
Opis:
The aim of the article is to analyze the way in which Andrzej Stasiuk portrays the European peripheries in his books. It is also an attempt to answer the question what elements of social reality of Europe (and primarily Central Europe) in the places that Stasiuk visited captured the writer’s imagination and thus significantly contributed to his portrayal of unique characteristics of this part of the world. The article also attempts to answer the question to what extent Stasiuk can be treated as a Central European “local colour” writer, and to what extent he is interested in the peripheral character of these areas and their expulsion from the Western awareness. A key part of the article is an attempt to answer an epistemological question: how can a writer’s observations become useful for social researchers?
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 1; 81-100
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo rynku pracy jako kategoria w badaniach migracyjnych — wyniki badań empirycznych
Labour market security as a category in migration research — the results of the empirical research
Autorzy:
Stec, Monika
Duszczyk, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473219.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
bezpieczeństwo
migracje
rynek pracy
centrum-peryferie
security
migration
labour market
centre-periphery
Opis:
Monika StecBadaczka niezależna1Independent researcherMaciej DuszczykInstytut Polityki Społecznej, Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych, Uniwersytet Warszawski2Institute of Social Policy, Faculty of Political Science and International Studies, University of WarsawBezpieczeństwo rynku pracy jako kategoria w badaniach migracyjnych — wyniki badań empirycznych3StreszczenieW tekście przedstawiono wyniki badania ilościowego i jakościowego zrealizowanego w ramach projektu badawczego W poszukiwaniu bezpieczeństwa na rynku pracy. Migra-cje zarobkowe z Polski i do Polski a atrakcyjność polskiego rynku pracy. Osoby badane to: (1) Polacy pracujący za granicą (w Niemczech i w Wielkiej Brytanii), (2) absolwenci polskich uczelni planujący wyjazd z Polski na stałe oraz (3) cudzoziemcy pracujący w Polsce (przede wszystkim osoby przyjeżdżające z Ukrainy). Celem było sprawdzenie hipotez dotyczących bezpieczeństwa, atrakcyjności oraz statusu polskiego rynku pracy w Europie. Hipotezy oparte na teoriach (np. push and pull) oraz wynikające ze statystyk migracji zostały uzupełnione o najważniejsze aspekty subiektywnych definicji bezpieczeństwa na rynku pracy stosowanych przez osoby badane. Wyniki dotyczące postrzegania bezpie-czeństwa różnią się w zależności od przyjętej definicji (oraz od tego, czy jest ona spon-taniczna czy narzucona przez badaczy). Na podstawie wyników badań stwierdzono, że kwestia bezpieczeństwa na rynku pracy odgrywa rolę zarówno przy podejmowaniu decyzji migracyjnych, jak i przy wyborze państwa docelowego. Jednocześnie zauważono, że bar-dziej precyzyjne określenie wpływu bezpieczeństwa na rynku pracy na decyzje migracyjne wymaga dalszych badań. Hipoteza o semi-peryferyjnym statusie polskiego rynku pracy została zweryfikowana w badanej próbie — jest on postrzegany jako peryferyjny przez Polaków pracujących za granicą, ale posiada cechy centrum, które są atrakcyjne dla bada-nych imigrantów zarobkowych.
The text outlines the results of a quantitative and qualitative research project ‘In search of labour market security. Migration to and from Poland and the attractiveness of the Polish labour market’. The respondents were: (1) Poles working abroad (in Germany and in Great Britain), (2) graduates of Polish universities who declare willingness to leave Poland permanently, and (3) foreigners working in Poland (mainly from Ukraine). The aim was to check the hypotheses regarding labour market security, the perceived attractiveness of labour markets and the status of the Polish labour market in Europe. The hypotheses based on theories (eg. ‘push and pull theory’) and those resulting from migration statistics were extended with the most important aspects of the respondents’ subjective definitions of labour market security. The results vary depending on the definition (and on whether the definition is spontaneous or imposed by researchers), therefore a more precise measuring of the impact of the labor market security on migration decisions requires further research. The hypothesis on the semi-peripheral status of the Polish labour market has been confirmed — it is perceived by Poles abroad as peripheral, but it has features of the center attractive to economic migrants.
Źródło:
Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje; 2018, 43(4); 43-64
1640-1808
Pojawia się w:
Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Centre–Periphery Antagonism in Adjudication: A Case Study on the Spatial Dimension of the Political
Antagonizm centrum–peryferie w orzekaniu: studium przypadku o przestrzennym wymiarze polityczności
Autorzy:
Mańko, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033333.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
orzekanie
polityczność
centrum
peryferie
sprawiedliwość przestrzenna
adjudication
the political
centre
periphery
spatial justice
Opis:
One of the key elements of the critical theory of adjudication is the identification of an objective antagonism that is at stake behind a given court case. The identification of the antagonism allows to develop an axis, along which interpretive possibilities can be spread and arranged from those most favourable to social group A (e.g. workers) to that most favourable to social group B (e.g. businesses). The paper discusses the famous Laval–Viking case-law which was concerned with the fundamental rights of workers (right to strike and undertake collective action) and their relation to the economic freedoms of businesses, seeking to escape the high standards of worker protection in their own country either by changing the flag of a ship to a flag of convenience (Viking) or by importing cheap labour force from abroad, without guaranteeing the workers equal rights (Laval). Whereas the vast majority of scholars have interpreted the Viking–Laval jurisprudence as relating to the fundamental socio-economic antagonism opposing workers and businesses, the Slovenian scholar Damjan Kukovec has proposed an alternative reading. According to him, the real antagonism is ultimately between workers from the periphery (Central Europe, in casu Baltic countries) and workers from the centre (Western Europe, in casu Scandinavian countries). By introducing the spatial dimension to the political, Kukovec entirely changes the formulation of the underlying antagonism. The paper engages critically with Kukovec’s analysis and argues that the objective interest of Central European workers lies not in selling their labour at dumping prices, but gaining the same guarantees of social protection as existing in the West.
Jednym z kluczowych elementów krytycznej teorii orzekania jest identyfikacja obiektywnie istniejącego antagonizmu, którego dotyczy dane orzeczenie. Identyfikacja antagonizmu pozwala rozwinąć oś, wzdłuż której układane są możliwości interpretacyjne, od najkorzystniejszej dla grupy społecznej A (np. pracowników) do najkorzystniejszej dla grupy społecznej B (np. przedsiębiorców). Artykuł analizuje słynne orzecznictwo Laval-Viking, którego przedmiotem są podstawowe prawa pracownicze (prawo do strajku i działania zbiorowego) oraz ich relacja do swobód gospodarczych przedsiębiorców, którzy zmierzają do uchylenia się od wyższych standardów ochrony praw pracowniczych w ich własnym kraju, już to poprzez zmianę miejsca rejestracji statku na tanią banderę (Viking), już to poprzez import taniej siły roboczej z zagranicy bez zapewnienia pracownikom sprowadzonym równych praw pracowniczych (Laval). Podczas gdy większość badaczy postrzega orzecznictwo Viking–Laval jako dotyczące społeczno-gospodarczego antagonizmu pracowników i przedsiębiorców, słoweński badacz Damjan Kukovec zaproponował odczytanie alternatywne. Jego zdaniem rzeczywisty antagonizm ma miejsce pomiędzy pracownikami z peryferii (Europy Środkowej, in casu Pribałtyki) a pracownikami centrum (Europy Zachodniej, in casu państw skandynawskich). Wprowadzając wymiar przestrzenny do polityczności, Kukovec całkowicie zmienia sposób sformułowania analizowanego antagonizmu. Artykuł podejmuje krytykę analizy Kukovca, argumentując, że obiektywny interes środkowoeuropejskich pracowników nie polega na tym, by sprzedawać swą pracę po cenach dumpingowych, ale by uzyskać te same gwarancje ochrony socjalnej, jak na Zachodzie.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2021, 94; 121-140
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of the voivodeship capital cities of Eastern Poland in the aspect of stimulating regional development
Rola miast wojewódzkich Polski Wschodniej w aspekcie stymulowania rozwoju regionalnego
Autorzy:
Kot, Janusz
Kraska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584063.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
Eastern Poland
regional development
core-periphery theories
Polska Wschodnia
rozwój regionalny
teorie centrum–peryferie
Opis:
According to the core-periphery model, large urban centers can make peripheries dependent on them, or consolidate their advantage over the peripheries through the mechanism of polarization. This article is an attempt to verify the theories of regional development covering the influence of central areas on the development of the neighboring areas, i.e. the core-periphery theories. The article presents a study of the dynamics of development of capital cities of Eastern Poland’s regions in order to answer the question: is the development of capitals of depressed regions correlated with the dynamics of regional development processes? The research has shown that regional capitals do not play the role of voivodeship development stimulators. Therefore it can be argued that in the case of regions with a low level of socioeconomic development, the phenomenon of resource leaching occurs to a greater extent than the stimulation of development by their capital cities.
Zgodnie z modelem centrum–peryferie duże skupiska miejskie mogą uzależniać od siebie peryferie lub też utwierdzać swoją przewagę nad peryferiami poprzez mechanizm polaryzacji. Artykuł jest próbą weryfikacji teorii rozwoju regionalnego obejmujących wpływ ośrodków centralnych na rozwój obszarów sąsiednich, tj. teorii centrum–peryferii. W artykule opisano badanie dynamiki rozwoju stolic regionów Polski Wschodniej przeprowadzone w celu uzyskania odpowiedzi na pytanie: czy rozwój stolic regionów depresyjnych jest skorelowany z dynamiką procesów rozwoju regionalnego? Badania wykazały, że stolice regionów nie odgrywają roli stymulatorów rozwoju województw. Można zatem postawić tezę, że w przypadku regionów o niskim poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego w większym zakresie występuje zjawisko wymywania zasobów aniżeli stymulowania rozwoju przez ich stolice.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2019, 63, 5; 136-151
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary artist and the notion of center and periphery
Współczesny artysta a zagadnienie centrum i peryferii
Autorzy:
Sztabińska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593819.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
center
periphery
globalization
contemporary artist
Mirosław Bałka
Zbigniew Libera.
centrum
peryferie
globalizacja
współczesny artysta
Opis:
Taking into account the division into centers and peripheries was an important component of modern artistic consciousness. Given the development of global culture in the second half of the twentieth century, one might think that this division has become outdated. Such a view, however, is overly simplistic. First of all, there are many models of globalization (imperial, network, reception, institutional). Each of them takes into account the tension between the center and the periphery and the desire to change their mutual relations. In my article, I will briefly characterize individual models of globalization, and then move on to discuss the work of Mirosław Bałka and Zbigniew Libera. These artists make the complexity of the contemporary relationship between the central (associated with the pursuit of generality) and the local the subject of their creative reflection. Bałka transforms the provincial into a component of the global culture, while Libera focuses on the implicit meanings of the products of the global culture. The discussed examples show that the boundaries between the center and the periphery in contemporary art have become complicated. The most important thing is not to keep up with what is happening in the center, but to observe how artists creatively and individually combine global with local elements.
Uwzględnianie podziału na centra i peryferie stanowiło istotny składnik nowożytnej i nowo-czesnej świadomości artystycznej. Biorąc pod uwagę rozwijającą się w drugiej połowie XX wieku kulturę globalną, można by sądzić, że podział ten dezaktualizuje się. Pogląd taki jest jednak nadmiernie uproszczony. Przede wszystkim istnieje wiele modeli globalizacji (impe-rialny, sieciowy, recepcji, instytucjonalny). W każdym z nich brane jest pod uwagę napięcie między centrum i peryferiami oraz dążenie do zmiany relacji między nimi. W artykule krótko charakteryzuję poszczególne modele globalizacji, a następnie przechodzę do omówienia twórczości Mirosława Bałki i Zbigniewa Libery. Artyści ci czynią przedmiotem twórczej re-fleksji złożoność współczesnych relacji między lokalnym i centralnym (związanym z dąże-niem do ogólności). Bałka dokonuje przekształcania tego, co prowincjonalne w składnik kul-tury światowej, natomiast Libera koncentruje się na niejawnych znaczeniach wytworów kultury globalnej. Omówione przykłady pokazują, że granice między centrum a peryferiami w sztuce współczesnej komplikują się. Najistotniejsze bowiem nie jest nadążanie za tym, co dzieje się w centrum, a to, na ile twórczo i indywidualnie artysta łączy elementy globalne z tym, co lokalne.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 45-55
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O powrocie Polski do Europy. Przyczynek do rekonceptualizacji dychotomii centrum-peryferie.
Autorzy:
Grzymski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441346.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Zachód, Wschód
peryferie
Europa
Europa Wschodnia
orientalizacja
West
East
periphery
Europe
Eastern Europe
orientalisation
Opis:
Transformacja przeprowadzana w latach 90. miała, w powszechnym odczuciu,dokonać  modernizacji i europeizacji Polski oraz przeistoczyć ją (przetransformować) z kraju wschodniego w kraj zachodni. Zarówno z punktu widzenia entuzjastów, jak i krytyków westernizacji pytanie o bilans transformacji sprowadzałoby się więc do tego, czy Polska stała się już krajem centralnym, zachodnim i pozbyła się piętna wschodniości i peryferyjności? W artykule kreślę inny model interpretacji procesu transformacji, statusu peryferii i europeizacji Polski, wykraczający poza schemat udanej/nieudanej westernizacji, twórczej/imitacyjnej linearnej przemiany w kraj demokratyczny, wolnorynkowy, zachodni. Uznaję jednak za bardzo relewantną dychotomię przestrzenną Zachód-Wschód. W latach 90. pozycja Polski była ambiwalentna – zarazem w Europie i nie-wpełni-europejska, czego uosobieniem było traktowanie naszego kraju zarówno przez Zachód, jak i przez samych Polaków jako części Europy Wschodniej. Wschodniość odnosiła się do głęboko zakorzenionej reprezentacji peryferyjności i zacofania. Transformacja w Polsce i „wschodnie” rozszerzenie Unii Europejskiej, które, według wielu, wieńczyło reformy rozpoczęte w 1989 roku w dawnych krajach postkomunistycznych, były podtrzymywane w znaczącym stopniu przez esencjalizującą różnicę między Europą i Europą Wschodnią. Zamiast mówić o absolutnej dychotomii centrum-peryferie mieliśmy raczej do czynienia ze złożoną strukturą odcieni i stopniowania europejskości oraz wschodniości. W istocie każde miejsce w Europie Wschodniej czy w Polsce może być skonstruowane jako europejskie albo wschodnioeuropejskie. Przestrzeń oraz ludzie w Europie są bowiem klasyfikowani poprzez stopniowanie europejskości i wschodniości. Jest to gradacja Europy i Wschodu za pomocą bliskości i podobieństwa do wyidealizowanej Europy i zorientalizowanego Wschodu. W tym sensie paradoksalnie w centrum jest miejsce na peryferie, jak i na peryferiach jest miejsce dla centrum. Dyskurs „wschodniego” rozszerzenia UE zakładał podział Europy na w pełni europejskie centrum i nie-w-pełni-europejską Europę Wschodnią. Mimo że w latach 90. często przywoływano opozycję centrum-peryferie, w niniejszym artykule będę bronił tezy, że nie można mówić o całkowitym dualizmie tych dwóch pojęć.
The accession of Poland to the European Union (EU) is commonly regarded as the successful finalization of the consecutive stages in European integration and the end point of the transformation sarted after 1989. In an ecstatic style, Timothy Garton Ash announced after the first round of the so-called ‘Eastern’ Enlargement, that it eventually made Europe ‘whole and free’. Nevertheless, the process of both political transformations and integration efforts aiming to meet EU entry conditions revealed a distinction between Europe and Eastern Europe, where the latter represented the distance from and the lack of “Europeanness” (the essential and idealized Europe). One could argue that there was a kind of dual framing of Eastern Europe as being simultaneously in Europe and not yet European. In the meantime, Poland and most of the countries called either ‘Eastern’, ‘Central-Eastern,’ ‘South-Eastern’ or ‘Central’ European in bulk strongly referred to their profound Europeanness and their historiographies rendered it one of the most vital topos. Therefore, it seems to be paradoxical that during the post-socialist transformation the watchword, ‘the Return to Europe’ captured political and popular imaginations in those countries. For many, ‘being in transition’ meant linear passage from authoritarian rule to democratic, from a socialist, state-ruled economy to a market economy and finally from Europe’s East to Europe Proper. From this perspective the meaning of terms like ‘Europe’ and ‘democracy’ were predominantly taken for granted and treated as given, natural and transhistorical. Europe was perceived as doomed by the historical necessity to be ‘whole,’ ‘free’ and ‘democratic.’ In the enlargement discourse there was the categorization of Europe into a fully European core and not-yet-fully European Eastern Europe. The interesting, emerging question is how this discourse constructs the accession states as learners and adopters of European norms. The massive learning process employed by Central European politicians and intellectuals – i.e. adherence to the EU conditionality – was predominantly maintained by rhetorical strategies to discursively locate their own countries in ‘Europe’ while ‘othering’ their Eastern neighbours.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2010, 7; 68-82
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 43

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies