Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Personalistic norm" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Narracja w biografii: od ustanawiania sensu do budowania relacji
Narrative in Biography: From Making Sense to Creating Biographical Relationships
Autorzy:
Całek, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097256.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
biography
biographical relationship
tender narrator
Olga Tokarczuk
personalistic norm
Opis:
The article discusses the concept of Olga Tokarczuk’s “tender narrator”, which was demonstrated in her Nobel speech, and developed in a book entitled “Tender Narrator” (Tokarczuk 2020). The writer’s proposed way of describing the narrative and narrator was used to examine the concept of the biographical narrator, his bond with a hero, the truth and the fiction in the biography, the process of discovering and finding a purpose to existence. Olga Tokarczuk’s idea was discussed in the context of other useful theories aimed at the search for meaning: a reference to the concept of the course of life of Charlotte Bühler (1933/1999) and the will to make sense of Viktor E. Frankl (1948/2018, 1982/2017, 1988/2018, 1992/2018) allowed us to see a common ground for reflection on the role and specificity of biographical narrative. On the one hand, Agata Bielik-Robson’s concept (2004) on the trauma of the present highlighted the need for retrospective life storytelling and its therapeutic, reparative nature. On the other hand, the personalistic norm (in its original sense proposed by Karol Wojtyła in “Love and Responsibility” of 1986), according to which the only appropriate way to refer to a person is love, turned out to be close to the model of “tender narrator”. The extensive conceptualization of that idea, proposed by Olga Tokarczuk, compared to the concept of biographical narrator and the concepts mentioned above, allows for a reconsideration of the important issues discussed earlier: the “tender narrator” model turned out to be inspiring for attempts to rethink the adequacy of biographical representation, the objectivity vs. involvement of a biographer, and the relationship between biography and literature.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2021, 64, 2; 27-43
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sumienie menedżera w przestrzeni gospodarczej
Conscience of the manager in the economic space
Autorzy:
Polok, Grzegorz
Kapias, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/589957.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Etyka
Kodeksy etyczne
Menedżer
Norma personalistyczna
Sumienie
Codes of ethics
Conscience
Ethics
Manager
Personalistic norm
Opis:
Praca menedżera jest specyficzna. Odpowiada ona bowiem nie tylko za potrzeby firmy, ale także za tworzenie odpowiednich relacji interpersonalnych. Dlatego też osoba zarządzająca oprócz tego, że powinna być odpowiednio przygotowana pod względem merytorycznym do wykonywania swej pracy, powinna mieć także odpowiednie przygotowanie etyczne. Okazuje się bowiem, iż pełniona przez nią rola nie ma wyłącznie wymiaru ekonomicznego, ale w znacznej mierze obciążona jest ładunkiem odpowiedzialności moralnej. Sprzyja to pojawieniu się przeróżnych dylematów moralnych, które nie zawsze można łatwo rozwiązać, odwołując się do reguł prawa stanowionego. W takim przypadku ostateczną instancją doradczą, a zarazem rozsądzającą staje się własne sumienie menedżera. Ważnym jest przeto, by było ono właściwie ukształtowane, a przez to miało siłę wiążącą w podejmowaniu właściwych decyzji. Pomocą dla właściwego ukształtowania sumienia mogą być kodeksy etyczne. W przypadku kadry zarządzającej warto odwołać się do Kodeksu Etyki Menadżera. Dodatkową pomocą może stać się norma personalistyczna, nakazująca afirmację godności każdej osoby.
Manager’s work is specific. It tackles not only the specific needs of a company but also creation of appropriate interpersonal relations. Therefore, a manager, even though having sound content-related background, to perform her/his work should also have adequate ethical formation. It turns out that managerial role encompasses not only the economic dimension, but also contains loads of moral responsibility. This leads to emergence of various moral dilemmas that cannot be easily solved by referring to the rules of statutory law. Conscience is though the final advisor and point of reference. It is important, therefore, that the conscience is properly shaped so that it could be a binding force in making right decisions. Codes of ethics might be helpful for the proper formation of the conscience. It is worth for executives to refer to the managers’ code of ethics. The personalistic norm, requiring affirmation of every person’s dignity, might also be helpful.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2016, 274; 99-112
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczna etyka Karola Wojtyły wobec zarzutów współczesnego antypersonalizmu
Autorzy:
Czachorowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195326.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Ethics
ethical personalism
personalistic norm
antipersonalism
dignity of the human person
positivism
K. Wojtyła
etyka
personalizm etyczny
norma personalistyczna
antypersonalizm
godność osoby
pozytywizm
Opis:
W artykule prezentuje się współczesne zarzuty wobec personalizmu etycznego, którego szczególnym przykładem jest etyka Karola Wojtyły. Odsłania się błędne założenia kryjące się za tymi zarzutami i sposób udzielenia na nie odpowiedzi, które znajdujemy w pracach Wojtyły. Współczesna krytyka personalizmu etycznego wychodzi z pozycji pozytywizmu sprowadzającego wartościową wiedzę do nauk szczegółowych, a wykluczającego ujęcie istoty moralności. Ten pozytywistyczny redukcjonizm stoi też u podstaw formułowania zarzutu błędu naturalistycznego wobec personalizmu Wojtyły. Jego „norma personalistyczna”, która wyklucza tylko instrumentalne traktowanie osoby z racji jej szczególnej wartości, jest uzasadniona w oparciu o doświadczenie aksjologiczne, między innymi obecne w doświadczeniu wstydu, który ujawnia bezpośrednio istotę i wartość osoby ludzkiej.
The article presents contemporary accusations against ethical personalism, whose special representative is the ethics of Karol Wojtyła. It reveals erroneous assumptions behind these accusations and the way to answer them, which we find in the works of Karol Wojtyła. Contemporary criticism of ethical personalism comes from the position of positivism, which reduces valuable knowledge to specific sciences, and which excludes the essence of morality. This positivist reductionism also underlies the accusation of a naturalistic fallacy against Wojtyła’s personalism. His “personalistic norm” which excludes only the instrumental treatment of a person is justified on the basis of axiological experience, among other things, present in the experience of shame, which reveals directly the essential nature of the human person and the value of the human person.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 53, 1; 97-117
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalizm jako imperatyw wartościowania człowieka
Personalism as an Imperative of The Evaluation of Man
Autorzy:
Zabielski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950643.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
człowiek
osoba ludzka
personalizm
norma personalistyczna
człowiek jako „obraz Boga”
aksjologia
życie człowieka
wartość i godność osoby ludzkiej
man
human person
personalism
personalistic norm
man as an
‘image of god’
axiology
human life
life and value of a human person
Opis:
The proper discovery of the truth about a human being requires referring to personalism as a concept of knowing and evaluating. Normative foundation of personalism comes down to recognizing an individual as a person – who is an ontical foundation of values – and the dignity of every man as ‘the image of God’ (Gen 1: 27). The concept of a human being as a person leads to concrete obligations, such as respecting the independence of a person and the value of his life, the obligation to act ‘in the field of liability’, respecting the good of individuals and the whole mankind. A personalistic norm is an axiological foundation of proper value judgements and all the actions that protect human health and life. In the article, the author analyses two problems: 1. Personalistic norm as an onthological principle of axiology of man; 2. Personalistic evaluation of man as a challenge for today.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies