Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Personalismus" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Wpływ encykliki „Rerum novarum” na działalność duszpasterską Kościoła
    Einfluss der Enzyklika „Rerum novarum” auf die sSeelsorge der Kirche
    Autorzy:
    Misiaszek, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2175973.pdf
    Data publikacji:
    2011-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Leo XIII.
    Rerum novarum
    Formen der Seelsorge
    katholische Arbeitnehmerverbände
    Personalismus
    Opis:
    Der dargebotene Inhalt des Artikels setzt sich aus zwei Teilen zusammen. Der Erste davon betrifft den Umriss des Inhalts der Enzyklika Rerum novarum, der Zweite dagegen bespricht den Einfluss der Enzyklika auf die gesellschaftliche Seelsorge. Die Enzyklika erörtert ausführlich die Probleme der Arbeiterklasse in der nach Industrialisierung strebenden Gesellschaft. Das Entstehen des Kapitalismus und das Streben nach Reichtum auf jede Art und Weise vertiefte die Kluft zwischen den Reichen und den Armen. Es entstanden zwei gesellschaftliche Klassen: einerseits die Produktionsmitteleigentümer und andererseits die sehr zahlreiche Arbeiterklasse. Der nicht geregelte Arbeitstag, die geringe Arbeitsvergütung, der Mangel jeglicher sozialer Fürsorge ließ Konflikte zwischen der Arbeiterklasse und den Arbeitgebern entstehen. Der Papst Leo XIII. sah diese Probleme. Er sah ihre nachteiligen Folgen in der Zukunft voraus. Es entstanden verschiedenartige sozialistische Bewegungen, die die Probleme auf revolutionärem und antireligiösem Wege lösen wollten. Sie schlugen vor, bisherige moralische Prinzipien zu verwerfen und lediglich einen Grundsatz zu befolgen: den des Klassenkampfes. Nach Meinung des Papstes durfte die Kirche von den Problemen der Außenwelt weiterhin nicht isoliert bleiben. Deswegen „öffnete“ Papst Leo XIII. sozusagen die Kirche auf die von Kontroversen betroffene Welt. In der Enzyklika Rerum novarum schlug er die Lösung der gesellschaftlichen Probleme auf systematische Art und Weise vor. Die Enzyklika änderte in beträchtlichem Maße die Formen der Seelsorge. Es entstanden katholische Arbeitervereine, die Seelsorge gewann an personellen Eigenschaften, was die stufenweise Entstehung der Fachseelsorge beeinflusste. Die Kirche begann, sich für alle menschlichen Probleme zu engagieren. Einen vollständigen Vortrag der seelsorgerischen Aktivitäten der Kirche enthalten die Dokumente des II. Vatikanischen Konzils.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2011, 12; 235-250
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rosyjski personalizm Mikołaja Bierdiajewa
    Autorzy:
    Rarot, Halina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644312.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Person
    Personalismus
    russischer Personalismus
    Dialektik des Individualismus
    personalistische Zivilisation
    person
    personalism
    Russian personalism
    dialectic of individualism
    personalist civilisation
    osoba
    personalizm
    rosyjski personalizm
    dialektyka indywidualizmu
    cywilizacja personalistyczna
    Opis:
    Im Artikel werden die Anschauungen von Nikolai Bierdjajew in personalistischer Perspektive dargelegt. Der russische Denker wird meistens, besonders aus westeuropäischer Sicht, als religiöser Existentialist (neben Leo Szestow) bezeichnet. Es wird versucht aufzuzeigen, dass es eine nicht völlig berechtigte Einstufung des philosophischen Schaffens von Bierdjajew ist. Im Existentialismus ist nämlich der Ausgangspunkt die Existenz des Individuums, im Personalismus ist es dagegen die Existenz der gemeinschaftlichen relationalen Person. Im Schluss stellt die Verfasserin fest, dass das Denken von Bierdjajew dem personalistischen Dialogismus näher ist als dem Existentialismus.
    W artykule zostały przedstawione poglądy Mikołaja Bierdiajewa w perspektywie personalistycznej. Zazwyczaj rosyjskiego myśliciela nazywa się, zwłaszcza w recepcji zachodniej, religijnym egzystencjalistą (obok Lwa Szestowa). W artykule wykazuję, że nie jest to w pełni uzasadnione. W egzystencjalizmie punktem wyjścia jest jednostka, w personalizmie jest nim natomiast wspólnotowa, relacyjna osoba. W konkluzji stwierdzam, że myśleniu Bierdiajewa bliżej jest do dialogizmu (personalistycznego), niż do egzystencjalizmu.
    The article presents Nicholas Berdyaev’s personalistic view. The Russian thinker is usually – especially in the western tradition – called a religious existentialist and as such is situated alongside Lev Shestov. This is not a fully legitimate and sound interpretation of Berdyaev’s philosophical work, which will be proven in the article. In existentialism the starting point is the existence of an individual, while personalism is concerned with the relational and communitarian person. Ultimately, Bierdyaev’s thinking is closer to dialogism (personalistic) than to existentialism.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2013, 7
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wiara i kultura w perspektywie personalistycznej według Czesława S. Bartnika
    Autorzy:
    Miczyński, Jan Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040943.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-22
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Personalismus
    Personalisierung
    Glaube
    Kultur
    Religion
    personalism
    personalization
    faith
    culture
    religion
    personalizm
    personalizacja
    wiara
    kultura
    religia
    Opis:
    Według ks. prof. Czesława S. Bartnika zakresy wiary i kultury są analogiczne do fenomenu ludzkiego. U początku jest osoba indywidualna – a zatem i wiara oraz kultura indywidualna (mikrokultura); następnie jawi się konkretna społeczność, a z nią również i kultura wspólna (makrokultura) oraz wiara wspólnotowa. Zwykle kulturę rozumie się jako działanie sprawiające, że człowiek staje się bardziej człowiekiem (aspekt czynny kultury). Według personalizmu Bartnika należy również dodać stronę doznaniową, wszelką recepcję świata (aspekt bierny kultury). Te same wymiary można dostrzec w doświadczeniu wiary (czynny i bierny). Pomiędzy wiarą (religią) a kulturą istnieje relacja zwrotna: religia określa kulturę, a kultura określa religię (przy czym kultura jest w człowieku „wcześniej” niż religia). Artykuł ukazuje, że obie stanowią swego rodzaju diadę, która prowadzi ku personalizacji człowieka  współcześnie stale zagrożonego niewiarą i antykulturą – depersonalizacją). Diada kultura–wiara podlega prawom historii i w jej trakcie może przyjmować różne formy. Dawne kultury były niemal w całości budowane na wierze naturalnej w Boga, choć miały one również i fragment ateistyczny. Obecnie mamy już epokę kultury zmierzającej do przybrania postaci absolutnie ateistycznej, ale i ona nie istnieje bez formy religijnej (czy też pseudoreligijnej). Diada kultura–wiara nie ulega więc nigdy rozbiciu. 
    According to Professor Czesław S. Bartnik, the scopes of both faith and culture are analogous to the human phenomenon. At the beginning, there is an individual person – henceboth the faith and individual culture (microculture); then the specific community appears, and with it also the common culture (macroculture) as well as the community faith. Usually,culture is understood as an action that makes a person become more human (active aspect of culture). According to Bartnik’s personalism, the aspect of experience, any reception ofthe world (passive aspect of culture) should be added. The same dimensions can be seen in the experience of faith (active and passive). There is a correlation between faith (religion)and culture: religion defines culture, and culture defines religion (whereas culture is “earlier” in man than religion). The article shows that they both constitute a kind of dyad which leads to personalization of the human being (who nowadays is constantly threatened with unbelief and anti-culture – depersonalization). The culture–faith dyad is subject to the laws of history, and may assume various forms during its course. Former cultures used to be almost entirely built on natural faith in God although they had their atheist element, too. Currently, we already have an epoch of culture that strives to take an entirely atheist shape, however, even this culture does not exist without a religious (or pseudo-religious) form. However, the culture-faith dyad does not become disintegrated.
    Nach Professor Czesław S. Bartnik sind Glaube und Kultur in ihrem Umfang dem menschlichen Phänomen analog. Am Anfang steht die individuelle menschliche Person, also der individuelle Glaube und die individuelle Kultur (Mikrokultur), dann die konkrete Gemeinschaft und mit ihr auch die gemeinschaftliche Kultur (Makrokultur) und schließlich der gemeinschaftliche Glaube. Der Glaube wird allgemein als eine Aktivität verstanden, die es dem Menschen erlaubt, mehr Mensch zu werden (der aktive Aspekt der Kultur). Im Rahmen des Personalismus von Bartnik muss man auch den Erlebnismoment und die Rezeption der Welt (der passive Aspekt der Kultur) berücksichtigen. Diese beiden Aspekte (aktiver und passiver) kann man auch im Bereich des Glaubens sehen. Man kann von einer Rückkopplung zwischen dem religiösen Glauben und der Kultur sprechen: Religion bestimmt Kultur, aber auch Kultur beeinflusst Religion (wobei Kultur im Menschen „früher“ als Religion angelegt). Der Artikel zeigt, dass beide eine gewisse Diade darstellen, die zur Personalisation des Menschen führt, der heute durch den Unglauben und die Antikultur, also durch die Entpersonalisierung bedroht sind.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 13-23
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cardinal Stefan Wyszynski’s personalist-communitarian concept of the state and the socio-political transformations of Poland in the post-war decades
    Autorzy:
    Ficek, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2011225.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Staat
    Kardinal Stefan Wyszyński
    Personalismus
    Kommunitarismus
    "sozialistische Demokratie"
    politische Transformation
    Gemeinwohl
    state
    Cardinal Stefan Wyszyński
    personalism
    communitarianism
    “socialist democracy”
    political transformation
    common good
    państwo
    kardynał Stefan Wyszyński
    personalizm
    komunitaryzm
    „demokracja socjalistyczna”
    transformacja polityczna
    dobro wspólne
    Opis:
    Prezentowany artykuł omawia kwestię personalistyczno-wspólnotowej koncepcji życia społecznego przedstawionej przez kardynała Stefana Wyszyńskiego w kontekście przemian ustrojowo-społecznych zachodzących w Polsce w okresie powojennym. Wyszyński postrzega rozpad wspólnoty i moralności chrześcijańskiej jako główny problem społeczny spowodowany przez destruktywny wpływ błędnych koncepcji człowieka wpisanych w ideologię kolektywizmu i indywidualizmu. Prezentowany artykuł analizuje specyfikę „niepełnych” koncepcji osoby ludzkiej w kontekście chrześcijańskiej wizji człowieka, jak również dokonuje krytyki ideologii odpowiedzialnych za negatywne skutki przemian społeczno-politycznych zachodzących w powojennych dekadach historii Polski. Niniejsza analiza proponuje również sposoby, dzięki którym współczesne modele życia publicznego mogą kształtować rzeczywistość społeczno-polityczną na „miarę osoby ludzkiej”, w oparciu o autentycznie humanistyczną wizję człowieka i obywatela.
    The article debates the issues of the personalist-communitarian concept of social life presented by Cardinal Stefan Wyszyński in the context of the political and social transformations taking place in Poland in the post-war decades. In his praxeological approach, Wyszyński perceives the breakdown of the Christian community and morality as the primary social problem caused by the destructive influence of a human being inscribed in the ideology of collectivism and individualism. Therefore, the above article analyzes the specifics of “incomplete” concepts of man, as well as criticizes the doctrines responsible for the adverse effects of the socio-political changes taking place in the post-war decades of Polish history. This paper also proposes ways in which contemporary models of social life can shape the socio-political reality based on a genuinely humanistic vision of man and citizen.
    Der vorliegende Beitrag diskutiert die Frage des personalistischen und gemeinschaftlichen Konzepts des gesellschaftlichen Lebens, das Kardinal Stefan Wyszyński im Kontext der politischen und gesellschaftlichen Veränderungen in Polen in der Nachkriegszeit vorstellte. Wyszyński sieht den Zusammenbruch der christlichen Gemeinschaft und Moral als das wichtigste gesellschaftliche Problem, das durch den destruktiven Einfluss falscher Menschenbilder verursacht wird, die in die Ideologie des Kollektivismus und Individualismus eingeschrieben sind. Der vorliegende Beitrag analysiert die Spezifität "unvollständiger" Vorstellungen von der menschlichen Person im Kontext des christlichen Menschenbildes und kritisiert auch die Ideologien, die für die negativen Auswirkungen der gesellschaftspolitischen Veränderungen in den Nachkriegsjahrzehnten der polnischen Geschichte. Diese Analyse schlägt auch Wege vor, wie zeitgenössische Modelle des öffentlichen Lebens die gesellschaftspolitische Realität "nach Maßgabe der menschlichen Person" gestalten können, basierend auf einem genuin humanistischen Menschen- und Bürgerbild.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 399-422
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies