Temat: Persona - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Provocative greenness and staged rebellion: Youth’s rhetorical performances of environmental citizenship
Prowokacyjna ekologiczność i bunt na pokaz: obywatelstwo ekologiczne w retoryce młodzieżowe
Autorzy:: Andersen, Ida Vikøren
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2232047.pdf
Data publikacji:: 2023-07-01
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: obywatelstwo ekologiczne
sprawczość retoryczna
persona
parezja
styl prowokacyjny
parrhesia
provocative style
environmental citizenship
rhetorical agency
Opis:: The paper examines the rhetorical use and function of a provocative “rebel” persona in argumentative texts, collected from the youth column in Norwegian newspaper Aftenposten and the national speech contest for high school students, Ta ordet!, seeking to influence the audience’s attitudes towards green lifestyles. Approaching “the rebel” as a persona construction and a rhetorical appeal, I explore how young people engage with and participate in environmental debates and how their rhetorical intervention invites the audience to experience and perform environmental citizenship.
W artykule przedstawiono retoryczne zastosowanie konstruktu prowokacyjnej persony buntownika. Funkcje tego zabiegu zostały odtworzone na podstawie analizy tekstów argumentacyjnych z kolumny prowadzonej przez młodzież w norweskim dzienniku „Aftenposten” oraz materiały z konkursu krasomówczego dla uczniów szkół średnich Ta ordet!. Ich celem było nakłonienie odbiorców do przyjęcia zielonego stylu życia. Analiza posłużyła również do zbadania, jak młodzi ludzie angażują się w debatę publiczną o środowisku i jak ich retoryczne zaangażowanie włącza odbiorców do współuczestniczenia w ekologicznym obywatelstwie.
Źródło:: Res Rhetorica; 2023, 10, 2; 134-153
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: „Hee Haw”. Performanse śpiewu i tekstów songów Nicka Cave’a z formacją The Birthday Party na płycie The Birthday Party (1980)
“Hee Haw:” Singing and performing song lyrics on Nick Cave and The Birthday Party’s album The Birthday Party (1980)
Autorzy:: Tański, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2143257.pdf
Data publikacji:: 2022-08-11
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: rock performance
punk
song’s language and style
rock lyrics
the lyrical and the musical “I
singing
Nick Cave’s work
habitus
the grain of the voice
the pheno-text
the geno-text
voice
performatyka rocka
język i styl piosenki
teksty piosenek rockowych
persona tekstowo-muzyczna
głos
śpiew
twórczość Nicka Cave’a
ziarno głosu
feno-tekst
geno-tekst
Opis:: W artykule podjęto próbę interpretacji aspektów performatywnych śpiewu i tekstów piosenek Nicka Cave’a oraz autorstwa gitarzysty Rowlanda Stuarta Howarda (1959–2009), a także Micka Harveya, Vincenta Eugene’a Craddocka (znanego jako Gene Vincent) i Billa Davisa (właściwie: William Douchette) z albumu śpiewającego pianisty z grupą The Birthday Party The Birthday Party (1980). Studium, wpisując się w nurt rock song lyrics studies, jest recepcyjnym śladem i refleksją nad początkami drogi twórczej wybitnego autora tekstów piosenek oraz kompozytora muzyki rockowej i wokalisty, obdarzonego interesującym głosem. Teza prezentowanej pracy jest następująca: pochodzący z Australii wokalista od pierwszych nagrań z zespołem The Boys Next Door (płyta Door, Door z roku 1979) pisze utwory o miłości, bólu i samotności, a przede wszystkim każdy kolejny krążek autora Into My Arms to zapis doświadczenia tęsknoty, nie inaczej jest zatem i w przypadku omawianego tutaj albumu, który wyraża żal i smutek – uczucia autora/piosenkarza, „ja” opowiadającego/śpiewającego, persony tekstowo-muzycznej, czy inaczej mówiąc – piosenkowego podmiotu performatywnego. Śpiew Nicka Cave’a można określić jako metaforę habitusu punkowych miniatur piosenkowych, będących tekstowymi i głosowymi ekspresjami buntu, w których dominuje ironia, konstytutywną zasadą poetyki tych utworów zaś jest groteska.
This article attempts to interpret the performative aspects of Nick Cave’s singing and song lyrics written in collaboration with the guitarist Rowland Stuart Howard (1959–2009), Mick Harvey, Vincent Eugene Craddock (also known as Gene Vincent) and William Douchette (also known as Bill Davis). I focus specifically on the album The Birthday Party (1980) which Nick Cave recorded together with his band The Birthday Party. This analysis, representative of rock song lyrics studies, is a receptive trace and a reflection on the beginnings of this outstanding songwriter, rock musician, and singer’s career. I argue that the Australian singer, beginning with the first recordings with the band The Boys Next Door (Door, Door from 1979), writes about love, pain, and loneliness, and show how each new album by the author of Into My Arms records the experience of longing. The Birthday Party, therefore, is no different; it expresses regret and sadness – the feelings of the author/singer, the narrating/singing “I,” the lyrical and the musical persona or, in other words, the singing and performing subject. Cave’s signing is a metaphor for the habitus of punk song miniatures, which are lyrical and vocal expressions of rebellion, filled with irony, while the main principle of the poetics of these works is the grotesque.
Źródło:: Forum Poetyki; 2022, 27; 44-57
2451-1404
Pojawia się w:: Forum Poetyki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Dignity of the Human Person
La dignité de la personne humaine
Dignità della persona umana
Autorzy:: Loretan, Adrian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/25723981.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Roman Catholic Church
Second Vatican Council
Vatican II
human person
freedom
human dignity
human rights
Église catholique romaine
Concile Vatican II
personne humaine
liberté
dignité humaine
droits de l’homme
Chiesa cattolica romana
Concilio Vaticano II
Vaticano II
persona umana
libertà
dignità umana
diritti umani
Opis:: The Vatican II fundamentally changed the ecclesiastical view towards the human person. Especially in Nostra aetate, Gaudium et spes, and Dignitatis humanae it strengthens the dignity of the human person and personal freedom as base for a world with equal rights for all mankind. Therefore, the council qualified discrimination of all kind as against God’s will. These statements have a huge impact on the necessary further development of theology and canon law.
Le concile Vatican II a fondamentalement changé la vision ecclésiastique de la personne humaine. En particulier dans Nostra Aetate, Gaudium et Spes et Dignitatis Humanae, il renforce la dignité de la personne humaine et la liberté personnelle comme bases d’un monde où tous les êtres humains jouissent de droits égaux. Par conséquent, le Concile a qualifié toute forme de discrimination comme étant contraire à la volonté de Dieu. Ces déclarations ont un impact considérable sur le développement nécessaire de la théologie et du droit canonique.
Il Vaticano II ha cambiato radicalmente la visione ecclesiastica nei confronti della persona umana. Soprattutto in Nostra Aetate, Gaudium et Spes e Dignitatis Humanae rafforza la dignità della persona umana e la libertà personale come base per un mondo con uguali diritti per tutta l’umanità. Pertanto, il concilio ha qualificato la discriminazione di ogni tipo come contraria alla volontà di Dio. Queste affermazioni hanno un enorme impatto sul necessario ulteriore sviluppo della teologia e del diritto canonico
Źródło:: Philosophy and Canon Law; 2022, 8, 2; 1-8
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:: Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Knowledge and Agency. The Case of Claes Rålamb and the Swedish Embassy to Istanbul, 1657–58
Autorzy:: Forss, Charlotta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2036083.pdf
Data publikacji:: 2022-01-01
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: History of knowledge
Ottoman Empire
Swedish Empire
agency
diplomatic persona
travel writing
Opis:: This article explores the interplay between knowledge and agency in early modern diplomacy. Focusing on the power dynamics of early modern empire through a case study of a Swedish embassy to the Ottoman Empire in 1657–58, the article shows how agency and knowledge interlinked throughout the diplomatic mission. At the centre of the study is Claes Rålamb, a Swedish nobleman who was sent to Istanbul to secure an alliance between Sweden and the Ottoman vassal state Transylvania. Rålamb’s journey to, and stay in, Istanbul was framed by global political developments, yet, it was also directly influenced by local customs and personal connections. In particular, Rålamb’s ability to act as an agent of the Swedish Empire was shaped by the difficulties of attaining reliable information. Moreover, the framework within which he was able to act changed between different stages of the journey. This makes the intersection between knowledge and agency a fruitful focal point for examining early modern empire, going beyond traditional national frameworks and categories of actors. Rålamb was sent out as an envoy of the Swedish empire, yet the meaning of that position changed constantly.
Źródło:: Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies; 2022, 5; 133-158
2545-1685
2545-1693
Pojawia się w:: Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: The contemporary multi-layered cybersecurity landscape and emerging nano-threats. An overview
Współczesny wielowarstwowy krajobraz cyberbezpieczeństwa i pojawiające się nano-zagrożenia. Przegląd
Autorzy:: Olszewski, Bogusław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16539466.pdf
Data publikacji:: 2022-06-30
Wydawca:: Uniwersytet Opolski
Tematy:: cyberspace
persona
cyberpersona
layers
cyberwar
adversary
Opis:: Presented article attempts to identify the key node located in the three-tier model of cyberspace, the node which is characterized by the greatest potential impact on the other elements essential for the functioning of the whole network, especially in the security context. Based on the network analysis, it was proposed to place the ‘persona’ in the center of interest, in other words the human factor. In this way – regardless of the future direction of the further development of artificial intelligence – an individual adversary is able to dispose the historically unprecedented ability to put an impact on the critical and – potentially – military infrastructure of the state. Thus, individual digitally-skilled person is capable of destabilizing the post-industrial society not only in the context of network/computer security, but also physical security (through the cyber-physical systems).
Źródło:: Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2021, 10; 63-72
2450-9078
Pojawia się w:: Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Tra filosofia e teologia: l’aspetto “negativo” del concetto di persona alla luce della definizione di calcedonia e alcune sue ricadute antropologiche
Between philosophy and theology: the “negative” approach to the concept of person in the light of the chalcedonian definition and its anthropological consequences
Autorzy:: Calore, Giacomo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2148272.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: philosophy
person
Chalcedon
two-level ontology
filosofia
persona
Calcedonia
ontologia a due livelli
filozofia
osoba
ontologia dwupoziomowa
Opis:: La Costituzione conciliare Gaudium et spes indica chiaramente dove si devono ricercare le risposte a tutte le domande sull’uomo: nella Parola incarnata, in Gesù Cristo, “nuovo Adamo” (n. 22). La stessa Costituzione rimanda in questo punto ai concili che approfondirono proprio il mistero di Cristo, tra cui il Concilio di Calcedonia (451), mettendo così in risalto il signi¬ficato antropologico della sua famosa definizione di fede. Sulla base quindi delle analisi in particolare di Alois Grillmeier e di Adrian Magdici, l’articolo affronta l’odierna difficoltà della filosofia nella definizione di persona e in risposta presenta la sua distinzione cristologica dal concetto di natura introdotta a Calcedonia (persona non è natura: ontologia a due livelli), per trarre da questa sua “negativa” concezione alcune conseguenze antropologiche importanti per la nostra odierna civiltà occidentale – chiamata “antropocentrica” proprio per aver assimilato la centralità della persona dal cristianesimo.
Konstytucja soborowa Gaudium et spes naucza wyraźnie, gdzie należy poszukiwać odpowiedzi na wszystkie pytania o człowieka: w Słowie wcielonym, w Jezusie Chrystusie, „nowym Adamie” (nr 22). Ta sama Konstytucja odnosi się w tym punkcie do soborów, które właśnie zgłębiły tajemnicę Chrystusa, w tym i do Soboru Chalcedońskiego (451 r.), wskazując tym samym na antropologiczne znaczenie jego słynnej definicji wiary. Na podstawie analizy Aloisa Grillmeiera oraz Adriana Măgdici niniejszy artykuł omawia dzisiejsze trudności filozoficzne w definicji osoby, i w odpowiedzi na to przedstawia jej chrystologiczne odróżnienie od pojęcia natury, wprowadzone w Chalcedonie (osoba nie jest naturą: ontologia dwupozio¬mowa), aby wyciągać z jej „negatywnego” pojmowania niektóre antropologiczne wnioski ważne dla naszej dzisiejszej cywilizacji zachodniej. Ona to cieszy się mianem „antropocentrycznej”, właśnie dlatego że przyswoiła osobę i jej centralne znaczenie od chrześcijaństwa.
The Gaudium et spes constitution teaches where the answer to all the questions about man is to be sought: in the Incarnate Word, in Jesus Christ, “the new Adam” (No. 22). The Constitution relates here to the councils which explored the mystery of Christ, including the Council of Chalcedon (451), thus indicating anthropological meaning of its definition of faith. This article, based on analyses of Alois Grillmeier and Adrian Măgdici, discusses modern philosophical issues in the definition of person and, as a solution, proposes its Christological distinction from the concept of nature introduced by the Chalcedon (person is not nature: two-level ontology) to draw from its “negative” approach certain anthropological conclusions, important for our modern Western civilization called “anthropocentric” precisely because it incorporated person and its key status from Christianity.
Źródło:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 71-85
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: “I Disagree”: Narratives of Empowerment in Poppy’s Project
Autorzy:: Kaszuba, Dawid
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2057132.pdf
Data publikacji:: 2021-06-30
Wydawca:: Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: narracje emancypacyjne
kultura Internetu
persona
kobiety w metalu
estetyka post-genre
narratives of empowerment
the Internet culture
personae
women in metal
post-genre aesthetics
Opis:: In this article I shall examine how Poppy uses her extreme grotesque effect to construct visual, audial and lyrical narratives of empowerment – in gender, personal, and musical context. I shall shed a light on the way her self-awareness as a female vocalist deconstructs the image of ‘metal woman’ – through subversive combination of hyperfeminine image with aggressive music and involved lyrics – to expose excluding paradigms which determine female presence in metal. Finally, I shall show how her post-genre aesthetics undermines hardened determinants of what is, and what is not ‘metal’.
W niniejszym artykule zbadam, w jaki sposób Poppy używa ekstremalnego efektu groteski by skonstruować wizualną, audialną i liryczną narrację emancypacyjną – w kontekście genderowym, osobistym i muzycznym. Zanalizuję sposób, w jaki samoświadomość Poppy jako wokalistki dekonstruuje wizerunek „metalowej kobiety” – poprzez subwersywne połączenie hiperkobiecego wizerunku z agresywną muzyką i zaangażowanymi tekstami – by obnażyć wykluczające paradygmaty warunkujące kobiecą obecność w metalu. Wykażę, jak jej estetyka “post-genre” podważa skostniałe wyznaczniki tego, co jest, a co nie jest “metalem”.
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2021, 13, 2; 57-71
2083-7275
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Application of the Design Thinking Method in Customer Experience Management
Autorzy:: Prorok, Michał
Kosicka, Izabela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11364516.pdf
Data publikacji:: 2021-12-30
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
Tematy:: design thinking
customer experience management
customer experience
customer journey map
persona
Opis:: The aim of this paper is to conceptualize Design Thinking and customer experience management (CEM), to situate the use of the Design Thinking method in customer experience management processes and to present its practical application based on a case study from the financial services industry — the trade credit insurer, Euler Hermes Poland, Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. This article is an attempt to identify actionable Design Thinking process elements and tools and their intersections with the components of the Customer Experience Management processes.
Źródło:: Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych; 2021, 42, 4; 35-40
2353-8414
Pojawia się w:: Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Persona: maska z ludzką twarzą. O archeologii prawnej prawa osobowego
Autorzy:: Stagl, Jakob Fortunat
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1632216.pdf
Data publikacji:: 2021-06-23
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: Phersu
persona
Spaemann
Roman law
law of persons
natural law
prawo rzymskie
prawo osobowe
prawo naturalne
Opis:: The article analyses the archaeology of the concept of ‘person’, from the Etruscan Phersu to the Roman ius personarum. The ‘law of persons’ was at the beginning just a tool for the domination of all those who were not patres familias, due to its origin in the sinister and sadistic Etruscan Phersu, a man-hunter with a mask. But, little by little, Phersu’s face changed and became human. The driving force behind this development, apart from natural law, was the idea of formal equality which morphed into a material category. The modern concept of person, which was developed in the middle ages, has its archaeological foundations in the persona of the ancients.
Źródło:: Studia Iuridica; 2020, 86; 256-285
0137-4346
Pojawia się w:: Studia Iuridica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Autowizerunek jako maska
Personal Image as a Mask
Autorzy:: TYLIKOWSKA, Anna `
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1047360.pdf
Data publikacji:: 2020-01-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: maska, persona, autoprezentacja, publiczny autowizerunek, rozwój indywidualny, relacje międzyludzkie, kultura
mask, persona, self-presentation, public self-image, personal development, interpersonal relationships, culture
Opis:: Procesy tworzenia i wykorzystywania przez ludzi publicznych autowizerunków są opisywane i wyjaśniane przez teorie autoprezentacji, koncentrujące się na motywach, strategiach i efektywności zachowań mających na celu kierowanie wrażeniem wywieranym na innych ludziach. Teorie te w niewielkim stopniu dotykają głębszych, skomplikowanych mechanizmów psychologicznych, wielorakich, w większości pozaosobowych uwarunkowań oraz dalekosiężnych, także etycznych konsekwencji autowizerunków, jakie ludzie kreują w świecie społecznym. Takie mechanizmy, uwarunkowania i konsekwencje przedstawiają psychologiczne teorie maski, zainicjowane przez Carla Gustava Junga i wciąż rozwijane. Psychologiczne teorie maski, posiadające szerszy zakres niż teorie autoprezentacji, wskazują szerokie spektrum uwarunkowań tworzenia i stosowania masek, definiowanych zwykle jako składnik osobowości reprezentujący „ja” w świecie społecznym. Uwarunkowania te można skategoryzować jako ewolucyjne, egzystencjalne, historyczno-kulturowe, społeczne i indywidualne. W tworzenie i stosowanie maski zaangażowane są specyficzne procesy emocjonalne, motywacyjne i poznawcze. Maska jest narzędziem prezentowania „ja” w świecie zewnętrznym, które zarazem ochrania „ja” i je kształtuje. Jej używanie może mieć różne konsekwencje, które – niezależnie od tego, czy są pozytywne, czy negatywne – mają wymiar etyczny. Do konsekwencji negatywnych należą: niezdolność budowania autentycznych relacji z innymi ludźmi, zahamowanie rozwoju indywidualnego oraz zaburzenia psychiczne. Pozytywne skutki wykorzystywania maski są związane z prorozwojowymi procesami samopoznania i poznawania świata społecznego. Współczesne społeczeństwa masowe wydają się zachęcać ludzi do kreowania takich publicznych autowizerunków, które nie sprzyjają ani indywidualnemu rozwojowi, ani etosowi służącemu budowaniu wspólnego dobra. Kulturowo-społeczne warunki naszych czasów mogą powodować usztywnianie masek, które ludzie wykorzystują, przyczyniając się do obniżania jakości życia osobistego i społecznego. W takich warunkach postulat Junga, wzywającego do rozpoznawania własnej maski, zyskuje dodatkową etyczną moc.
The idea of personal public image that people present to others corresponds with the psychological concept of self-presentation. Theories of self-presentation concentrate on motives, strategies and effectiveness of behaviours aiming to impression management, and partly neglect deeper, complicated psychological mechanisms, mostly non-personal determinants, and far-reaching, also ethical, consequences of the creation and usage of personal image in social world. Descriptions of such mechanisms, determinants, and consequences are offered by theories of a mask or persona that were initiated by Carl Gustav Jung and are still being developed. Psychological theories of a mask, having a broader range of description and explanation than self-presentation theories, indicate and discuss a variety of determinants of constructing and using a mask, usually defined as a part of personality that represents the self in social reality. These determinants can be categorized as evolutional, existential, historical, cultural, social and individual. The creation and usage of a mask is based on specific emotional, motivational and cognitive processes. A mask is an instrument of the presentation of the self in the outer world. It protects the self. It also shapes personal image of one’s self. Wearing a mask may have various consequences, both negative and positive, all of them having an ethical aspect. The most important are: inability to build authentic relationships, inhibition of personal development, and mental disorders. The positive results of wearing a mask are mostly developmental: using a mask supports the processes of acquiring knowledge about one’s individuality and social reality. Contemporary mass societies seem to favour an ethos of creating public self-images that does not encourage developmental changes of a personal mask. Such an ethos may cause rigidness of individual masks, effecting in a low quality of life, both personal and social. In this context, Jung’s postulate to recognize one’s own mask is gaining additional ethical power.
Źródło:: Ethos; 2016, 29, 2 (114); 61-80
0860-8024
Pojawia się w:: Ethos
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Istota teatru
The Essence of the Theatre
Autorzy:: Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1807434.pdf
Data publikacji:: 2020-01-02
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: teatr
dramat
antropologia teatru
relacja
teodramatyka
persona
personalizm
osoba
aktor
rola
scena
theatre
drama
theatre anthropology
relationship
theo-drama
personalism
person
actor
role
scene
Opis:: Autor artykułu wychodząc z założenia, że teatr już w starożytnej Grecji był związany ze współuczestnictwem osób tworzących społeczność polis, postuluje by także we współczesnym spojrzeniu na teatr uwzględnić koncepcję człowieka, który tworzy teatr i który do niego przychodzi. Relacyjny wymiar teatru istnieje od starożytności, gdy był on związany z polityczną i religijną funkcją jednoczącą społeczeństwo, aż do współczesnej koncepcji teatru, jako sztuki autonomicznej. Najważniejsza konsekwencja wynikającą z tego zestawienia (teatr i antropologia) ukazuje sztukę teatru jako miejsce formowania się koncepcji świata jako spektaklu (propozycje H. U. von Balthasara i H. Gouhier’a, J. Tischnera, A. Krąpca). Widz może odnaleźć na scenie metaforyczny obraz własnego życia, ogólny los człowieka jako istoty tragicznej, rozpiętej między życiem a śmiercią. Niezależnie od rodzaju realizowanego na scenie dzieła (komedia, tragedia, farsa) istotą teatru jest zawsze relacja między aktorem i widzem. Autor wskazuje także na genezę powstania teatru, pojęcie aktora, gry, roli, sceny oraz udziału widza. Ponieważ teatr jako sztuka nie ma utrwalonej formy, realizuje się w konkretnym czasie realizacji spektaklu (in statu nascendi), wymaga dlatego obecności odbiorcy w całym procesie swego trwania. Jest z tego powodu sztuką w swej istocie personalistyczną. Spektakl, o ile nie jest odbierany w kategoriach osobowych, przestaje być teatrem, a staje się widowiskiem pozbawionym relacji osobowych.
The author of the article, assuming that the theatre, already in Ancient Greece, was connected with co-participation of persons constituting the community of polis, calls for equal recognition of the idea of man, who creates the theatre and who visits it, in the contemporary outlook upon the theatre. The relational dimension of the theatre has existed since antiquity when it was strictly connected with a political and religious function uniting the community and reached the point of contemporary perception of the theatre as an independent art. The most crucial outcome resulting from the combination (theatre and anthropology) shows the art of theatre as a place of forming the conception of the world as a performance (suggestions of H.U. von Balthasar and of H. Gouhier, of J. Tischner, of A. Krąpiec). On the stage, theatre audience can find a metaphorical image of his or her life, of general fate of a man portrayed as a tragic being, suspended between life and death. Independently of the kind of performance given on the stage (comedy, tragedy, farce), a relation between the actor and theatre audience is a clue issue of the theatre. The author also shows the genesis of theatre formation, outlines the notion of the actor, stage acting, theatre roles, scenes and of theatre audience participation. Because the theatre as an art form does not have a stiff pattern, it acquires its shape at a concrete point of time during the stage performance (in statu nascendi). Therefore it requires the presence of theatre audience throughout the whole time of its duration. Because of that aspect, it is fundamentally personalistic at its roots. If a stage performance is not viewed on the grounds of personalistic categories, it stops being called the theatre and turns into a show devoid of personalistic relationships.
Źródło:: Roczniki Kulturoznawcze; 2011, 2; 89-107
2082-8578
Pojawia się w:: Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Joanna Szczepkowska przerywa spektakl
Joanna Szczepkowska Interrupts the Play
Autorzy:: Waligóra, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/889449.pdf
Data publikacji:: 2020-10
Wydawca:: Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:: Szczepkowska
Lupa
Persona
embarrassing performance
interrupted play
Opis:: The article analyses the events that took place in Warsaw on 13 February 2010 during the premiere of Krystian’s Lupa production of Persona. Ciało Simone (Persona: Simone’s Body). The actress Joanna Szczepkowska, who played one of the main roles, interrupted the performance for a few seconds by doing three things: she stepped in among the spectators, raised her hand in a Hitler salute and bared her buttocks. The article examines the reasons for the actress’s insubordination and then reflects on the meaning of her behaviour and the reactions provoked by it in the theatre community.
Źródło:: Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 159; 1-38
2720-0043
Pojawia się w:: Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Klasyczna argumentacja a persona w inskrypcjach nagrobnych czasów nowożytnych
The Aantique Argumentation a persona in Inscriptions on Modern Gravestones
Autorzy:: Nowaszczuk, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1791392.pdf
Data publikacji:: 2020-02-07
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Kompozycja inskrypcji nagrobnych
struktura epitafiów
aplikowanie loci a persona w twórczości funeralnej
zasady tworzenia napisów nagrobnych
Composition of gravestone inscriptions
structure of epitaphs
application of loci a persona in funeral writings
the rules for creating gravestone inscriptions
Opis:: Starożytni znawcy dziedziny retoryki formułowali katalogi loci a persona, czyli wypisy okoliczności (circumstantiae) albo atrybutów (attributa) dotyczących opisywanej postaci. Niektórzy z nich, jak Marek Fabiusz Kwintylian, doceniali znaczenie tych loci jako sedes argumentorum, czyli źródeł, którymi można posłużyć się w zakresie dowodzenia. Kategorie, które wyszczególnili antyczni uczeni są w wysokim stopniu zbieżne z tymi, jakie w charakterystyce postaci zmarłego, a przez to w strukturze inskrypcji nagrobnych wyodrębnili nowożytni teoretycy tej formy pisarstwa, jak choćby Thomas Correa, Jacobus Pontanus, Gaetano Felice Verani. Jak przekonuje wywód Christiana Weise w dziele De poesi hodiernorum politicorum sive de argutis inscriptionibus libri II, koincydencja nie jest przypadkowa. Uczony stwierdza wprost, że w tworzeniu napisów nagrobnych można wykorzystać topikę retoryczną z zakresu przyporządkowanego osobie (a persona). Twierdzenia badaczy gatunku znajdują potwierdzenia w zachowanym dorobku epigraficznym. Wysiłki pisarzy zmierzały ku temu, by jak najzwięźlej odnieść się do maksymalnej ilości loci a persona. Jak pokazano na przykładzie, tendencja do amplifikacji poprzez congeries, nie wiązała się z wielkością płyty nagrobnej i kosztami jej wykonania, lecz wynikała z upodobań estetycznych epoki.
Antique rhetoricians produced loci a persona directories, i.e. lists of circumstances (circumstantiae) or attributes (attributa) relating to the person being described. Some of them, such as Marcus Fabius Quintilianus, valued the importance of these loci as sedes argumentorum, i.e. sources that can be referred to for arguments. The categories identified by the antique scholars are largely consistent with those identified in the descriptions of the dead, and thus in the structure of gravestone inscriptions, by modern researchers studying this form of writing, including Thomas Correa, Jacobus Pontanus, Gaetano Felice Verani, to mention only a few. In his work entitled De poesi hodiernorum politicorum sive de argutis inscriptionibus libri II, Christian Weise argues that this coincidence is not accidental. This scholar points out clearly that rhetoric topics can be used for a persona epigraphic inscriptions. The assertions made by epigraph researchers are reflected in the preserved epigraphs. The writers made efforts to refer, as concisely as possible, to the largest possible number of loci a persona. An example shows that the tendency towards amplification through congeries was not linked with the size of the gravestone or the cost of making it, but was a result of the aesthetic preferences of the time.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 3; 71-92
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: L’etica nei procedimenti giudiziari
Ethics in judicial proceedings
Autorzy:: Indellicato, Michelle
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046509.pdf
Data publikacji:: 2020-10-27
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: persona
etica
diritto
verità
procedimento giudiziario
person
ethics
law
truth
judicial process
Opis:: L’etica nei procedimenti giudiziari è una tematica di rilevante interesse che da sempre ha acceso il dibattito a livello culturale in generale e a livello etico – giuridico in particolare. Etica e diritto non sono su due piani differenti, bensì sono interconnessi. I procedimenti giudiziari, e gli operatori di diritto in esso coinvolti, non possono prescindere da questa interconnessione e devono essere imparziali, altrimenti ledono la dignità della persona e i suoi diritti fondamentali, come ad esempio il diritto alla verità, alla lealtà, alla giustizia, ad una convivenza democratica e civile per un’ordinata vita sociale e di relazione.
Ethics in judicial proceedings is a topic of considerable interest that has always sparked debate at the cultural level in general and at the ethical – legal level in particular. Ethics and law are not on different levels, but are interconnected. Judicial proceedings and all those involved in law enforcement cannot be separated from this interconnection and must be impartial, otherwise they undermine the dignity of a legal person and his fundamental rights, such as the right to truth, loyalty, justice, and a democratic and civil cohabitation for an orderly social life.
Źródło:: Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 201-208
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: La crisis de la “relación” en el matrimonio y la familia, y la respuesta de la Iglesia a través de la iniciación cristiana para adultos
The Crisis of "Relation" in Marriage and Family, and the Response of the Church Through the Christian Initation
Autorzy:: Vargas, Armando Medina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050710.pdf
Data publikacji:: 2020-02-27
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: la persona
la relación
el matrimonio
la familia
la iniciación cristiana
person
relation
marriage
family
Christian initiation
Opis:: Todas las criaturas han sido creadas por Dios para vivir en relación entre ellas mismas, y también entre ellas mismas y su Creador. Ninguna criatura ha sido creada para vivir en soledad. La relación es una expresión de amor. Dios es amor, y este amor se expresa en la permanente relación que tiene con las otras Personas de la Trinidad, y también con toda la creación. Por lo tanto, el hombre, creado a imagen y semejanza de Dios, está llamado a vivir en una relación con su Creador, así como con las otras criaturas que lo rodean. Las corrientes posmodernas, contrarias a la familia, reducen el matrimonio a solo un contrato sin ninguna dimensión estable y duradera. El Papa Francisco declaró que hay una especie de guerra mundial con el propósito de destruir el matrimonio. Las consecuencias de esta “guerra” no solo recaen en los cónyuges, sino también en los hijos, y en última instancia, en Dios mismo, porque ella destruye el diseño que Él había pensado para la familia. La relación que Dios, a través de nuestro Señor Jesucristo, ha querido manifestar a la humanidad, encuentra su más alta realización en el “amor al enemigo”. Esta es la belleza de la relación del amor Cristiano, del hombre nuevo, del matrimonio y la familia, según el diseño original de Dios.
All creatures have been created by God in order to live in relation among themselves, and also between themselves and their Creator. No creature has been created in order to live in solitude. The relationship is an expression of love. God is love, and his love isexpressed in the permanent relationship He has with the other Person of the Trinity, and also with entire creation. Therefore, man, created in the image and likeness of God, is called to live in a relation with his Creator, as well as with other creatures surrounding him. Post-modern currents contrary to the family reduce marriage to only a legal contract, without any stable and lasting dimension. Pope Francis stated that there is a kind of world war with the purpose of destroying marriage. The consequences of this “war”, not only fall on the spouses, but also on children, and ultimetely, on God Himself, because it destroys the design that He had thought for the family. The relationship that God, through our Lord Jesus Christ, has wanted to manifest to humanity, finds its highest realization in the “love of the enemy”. This is the beauty of the relationship of Christian love, of the new man, of marriage and family, according to the original design of God.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 141-150
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Persona" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język