Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Persona" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 40
Tytuł:
Insight into Bergman’s Persona
Autorzy:
Danielewicz, Albert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/704426.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Persona
identity
existentialism
Bergman
Opis:
The aim of the article is to discuss Ingmar Bergman’s film Persona in a philosophical context and analyze the problem of the identity of the main characters. During the analysis, elements of existential thought and Sartre's philosophy were used. The psychological and philosophical layer of the film combines the common theme of broadly understood existence. The focus was on the identity problems of the main characters of the film and the linguistic layer in the context of the interpersonal conflict.
Źródło:
Nauka; 2019, 1
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Persona (non) grata. Czy muzyka absolutna potrzebuje narratora?
Persona (non) grata. Does the absolute music need a narrator?
Autorzy:
Chęćka-Gotkowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/522000.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
music alone
persona
narration
Opis:
Some narrative interpreters of absolute music canon — as Jenefer Robinson or Edward T. Cone — tend to perceive it as the symbolic utterance of a virtual musical character. This character, called musical persona, is supposed to have the ability to sustain listener’s interest as characters in literary fi ction do. The explanation for the fact that the piece of music is „powerfully moving” is that it depicts a „musical persona’s psychological drama”. In my paper I want to concentrate on Jenefer Robinson’s infl uential book Deeper than Reason and her conception of musical persona which seems to be highly controversial.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2013, 3; 11-25
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marlene Dietrich i "The Millionaire Waltz" Queen. Językowo-muzyczne konstrukcje persony w muzyce popularnej
Autorzy:
Gradowski, Mariusz
Konert-Panek, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186474.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
musicology
persona
popular music
sociophonetics
stylization
Opis:
The paper adopts an interdisciplinary research perspective on popular music on the basis of the song The Millionaire Waltz by Queen. The main focus is placed on the key part of the song: the fragment in which the vocalist, Freddie Mercury, adopts German accent. This fragment is analyzed with reference to the concept of persona, both musical (A.F. Moore) and linguistic – as emphasized in the theory of style-shifting (A. Bell) and the third wave in sociolinguistics (P. Eckert). The analysis concentrates on the problem of the split between the performer, persona and protagonist in the song, as well as the artistic tension between projection and originality. The applied research tools and methods (Praat and Sonic Visualiser programs, as well as formal and auditive analises) lead to the conclusion confirming the popular impression according to which Freddie Mercury imitates Marlene Dietrich in the analyzed song. His performance may be theorized as an example of Referee Design. Yet, some linguistic and musical aspects of this stylization suggest that this interpretation is not unambiguous. The complex character of the persona created by Mercury may be seen as an asset which gives rise to a wide spectrum of meanings (Marlene – German diva – diva), corresponding with Queen’s artistic tropes (stylization, cabaret, operetta, contrast, humor, nostalgia, queer) and maintaining the balance between reproduction and innovation.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2020, 7; 301-326
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczna rozrywka czy nowa retoryka? W stronę współczesnej widoczności medialnej polityków
Political Entertainment or New Rhetoric? Towards Contemporary Media Visibility of Politicians
Autorzy:
Walecka-Rynduch, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459187.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
MediaEgo
MediaPolis,
widoczność medialna
polityczna persona
Andrzej Duda
Pudelek.pl
MediaPolis
media visibility
political persona
Opis:
Numerous variables must be considered in an analysis of paradigms used to create the image of a politician in the contemporary media space. The author aims to describe the changes that have occurred in Poland in this area since the year 2015 (two concurrent election campaigns), associated with a completely new way of perception and thus with a new set of tools used to create the media image of a politician. The discussion is based on an original research category: a politician understood as a MediaEgo who exists in a complex media and political reality termed the MediaPolis. The contents of the Pudelek.pl web portal are discussed to identify the methods used to create the image of one of Polish politicians (who are analyzed by the author in terms of MediaEgo existence), President Andrzej Duda.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2016, 11; 137-151
2083-1765
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The contemporary multi-layered cybersecurity landscape and emerging nano-threats. An overview
Współczesny wielowarstwowy krajobraz cyberbezpieczeństwa i pojawiające się nano-zagrożenia. Przegląd
Autorzy:
Olszewski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16539466.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
cyberspace
persona
cyberpersona
layers
cyberwar
adversary
Opis:
Presented article attempts to identify the key node located in the three-tier model of cyberspace, the node which is characterized by the greatest potential impact on the other elements essential for the functioning of the whole network, especially in the security context. Based on the network analysis, it was proposed to place the ‘persona’ in the center of interest, in other words the human factor. In this way – regardless of the future direction of the further development of artificial intelligence – an individual adversary is able to dispose the historically unprecedented ability to put an impact on the critical and – potentially – military infrastructure of the state. Thus, individual digitally-skilled person is capable of destabilizing the post-industrial society not only in the context of network/computer security, but also physical security (through the cyber-physical systems).
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2021, 10; 63-72
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joanna Szczepkowska przerywa spektakl
Joanna Szczepkowska Interrupts the Play
Autorzy:
Waligóra, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/889449.pdf
Data publikacji:
2020-10
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Szczepkowska
Lupa
Persona
embarrassing performance
interrupted play
Opis:
The article analyses the events that took place in Warsaw on 13 February 2010 during the premiere of Krystian’s Lupa production of Persona. Ciało Simone (Persona: Simone’s Body). The actress Joanna Szczepkowska, who played one of the main roles, interrupted the performance for a few seconds by doing three things: she stepped in among the spectators, raised her hand in a Hitler salute and bared her buttocks. The article examines the reasons for the actress’s insubordination and then reflects on the meaning of her behaviour and the reactions provoked by it in the theatre community.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 159; 1-38
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem antycznej ekfrazy teatralnej. Część I: Postać
The Issue of Ancient Theatrical Ekphrasis. Part I: The Character
Autorzy:
Czerwińska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648682.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
ekphrasis
dramatis persona
ancient Greek tragedy
Euripides
Opis:
Ekphrasis is one of the forms that the Greek tragic dramatists used in their plays. From a dramaturgical point of view it was a very important element of play strictly connected with the conventions of the ancient theater. The examples taken from the Euripidean tragedy will be used to demonstrate the ways the ancient Greek tragedians applied ekphrasis in their works. Their review will start with descriptions, which can be conventionally called the ekphrasis of the theatrical “mask”. The term mask is understood here not sensu stricto as a part of actor’s costume, but as having a reference to what it hides. This type of ekphrasis may be found in visually inaccessible to the public of the Greek theater face of dramatis personae that is hidden behind the mask. It concealed facial expressions, so important to understand the action of the drama itself, as well as the role played by the actor. It is impossible to overestimate the importance of this dramaturgical element as a non-verbal means of communication which harmonizes with the text of play and its action and is crucial to perceive the intended meaning of the actors’ words.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2018, 21; 39-57
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LOST IN TRANSLATION: THE VERBAL CHANGE FROM PERSONA TO PERSON
UTRACONE W PRZEKŁADZIE: ZMIANA WERBALNA Z OSOBISTOŚCI W OSOBĘ
Autorzy:
WU, Tzung-Mou
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920048.pdf
Data publikacji:
2017-02-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
koncepcja “osoby”
zmiana werbalna
prawo rzymskie
łaciński termin “persona”
tłumaczenie
concept of „person”
verbal change
Roman law
Latin word “persona”
translation
Opis:
This paper challenges the modern legal concept of “person” by analyzing the translation problems of some Roman law fragments. It shows why the Latin word “persona” cannot be the etymon of the vernacular “person,” and argues that the modern use of “person” stems from the nineteenth-century German juridical literature, especially that of F. C. von Savigny. This paper shows that “persona” forms a phrase with verbs like gerere, tenere and sustinere (bear, carry, hold, etc.) and has no meaning by itself. Such phrases require a noun complement in genitive form, as their synonym “represent,” which is transitive, needs a direct object. On the other hand, the modern literature attributes a sense to “person,” taking it as equivalent to “human individual” and using it word with the verb “be.” This use is a modern invention and cannot be re-translated into Latin without semantic confusion.
Artykuł analizuje współczesną koncepcję prawną „osoby” skupiając się na problemach tłumaczeniowych wybranych fragmentów prawa rzymskiego. Tekst dowodzi, że łaciński termin persona nie może być źródłem dla terminu osoba, jak i zastanawia się nad pochodzeniem współczesnego użycia terminu osoby wywodzącym się z XIX-wiecznej niemieckiej literatury sądowej, szczególnie F.C. von Savigny’ego. Persona tworzy zwroty z czasownikami jakimi jak gerere, tenere oraz sustinere (posiadać, mieć, trzymać itp.,), zaś termin ten sam w sobie nie posiada znaczenia. Zwroty takie wymagają rzeczownika w dopełniaczu, ze względu na to, że ich współczesny synonim reprezentować (czasownik przechodni) wymaga bezpośredniego dopełnienia. Współczesna literatura skłania się ku znaczeniu osoby, przyjmując je jako ekwiwalent dla człowieka jako jednostki, łącząc je z czasownikiem być (be).  
Cet article met en cause le concept juridique moderne de « personne » en analysant les problèmes de traduction de quelques fragments de droit romain. L’article explique pourquoi le mot latin « persona » ne peut pas être l’étymon du mot vernaculaire « personne », et que l’emploi moderne de « personne » remonte à la littérature juridique allemande de XIXe siècle, en particulier des écrits de F. C. von Savigny. Cet article constate que « persona » fait partie des expressions idiomatiques construites avec des verbes tels que gerere, tenere et sustinere (porter, tenir, supporter, etc.) et n’a pas de signification en lui-même. Ce genre d’expression a besoin d’un substantif en génitif comme complément, tout comme leur synonyme « représenter », qui est transitif, nécessite un complément d’objet direct. De l’autre côté, la littérature moderne attribue un sens au « personne », le traitant comme équivalent de l’ « individu humain » et l’employant avec le verbe « être ». Cet emploi est une invention moderne et ne peu se retraduire en latin sans perplexité sémantique.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2010, 2, 1; 141-152
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magična moćmaski kao paradigma iluzije stvarnosti u drami Ive Vojnovića „Maškarate ispod kuplja”
Magical Power of Masks in Ivo Vojnović’s Drama. Maškarate ispod kuplja as Paradigm of the Illusion of Reality
Autorzy:
Pivac, Antonela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635677.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
mask
carnival
persona
alienation
Vojnović
maškarate
grotesque
illusion
deformation
Opis:
The  present  paper  analyses  Ivo  Vojnović’s  drama  Maškarate ispod kuplja  by  intending  to emphasize  the  importance  of  carnival  masks  considered  as  instruments  of  liberation  of individuals from social conformism. The protagonists of Vojnović’s  Maškarate show their non-conformist faces and experience freedom only incarnival season. The carnival is described  as  the allegory  of  surreal  and  phantasmagoric  world  displaying  pseudo-realistic situations that represent the deformed face or, rather, the alter of the masked reality. Masks are,  therefore, perceived  as  shields  from  the  frustrating  reality  and  external  influences, whereas life under masks is understood as the perfect model of concealing internal weaknesses and insecurities. The enchanting carnival atmosphere enables the protagonists to openly show the suppressed personality and personal choices. The clear model of searching for the illusion of the truth and the truth of the illusion is also shown, notwithstanding the complicating conditions of the emotional world of the protagonist-symbol who creates false identity provoked and conditioned by external factors. The influence of the Italian grotesque theatre has been reported as well, whereas the similarities have been perceived in particular in the behavioral pattern of the protagonists and perception  of  time and  place  as  metaphysical  categories.  The  determination  of  the  level of  interdependence between  the  Croatian  author  and  the  Italian  role models  has  also  been possible.  The comparison  with  the  Italian  literary  contemporaries  has  been  performed  by examining the intertextual correspondences in particular related to the selection of the „carnivalesque” motives. 
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2013, 4
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autowizerunek jako maska
Personal Image as a Mask
Autorzy:
TYLIKOWSKA, Anna `
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047360.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
maska, persona, autoprezentacja, publiczny autowizerunek, rozwój indywidualny, relacje międzyludzkie, kultura
mask, persona, self-presentation, public self-image, personal development, interpersonal relationships, culture
Opis:
Procesy tworzenia i wykorzystywania przez ludzi publicznych autowizerunków są opisywane i wyjaśniane przez teorie autoprezentacji, koncentrujące się na motywach, strategiach i efektywności zachowań mających na celu kierowanie wrażeniem wywieranym na innych ludziach. Teorie te w niewielkim stopniu dotykają głębszych, skomplikowanych mechanizmów psychologicznych, wielorakich, w większości pozaosobowych uwarunkowań oraz dalekosiężnych, także etycznych konsekwencji autowizerunków, jakie ludzie kreują w świecie społecznym. Takie mechanizmy, uwarunkowania i konsekwencje przedstawiają psychologiczne teorie maski, zainicjowane przez Carla Gustava Junga i wciąż rozwijane. Psychologiczne teorie maski, posiadające szerszy zakres niż teorie autoprezentacji, wskazują szerokie spektrum uwarunkowań tworzenia i stosowania masek, definiowanych zwykle jako składnik osobowości reprezentujący „ja” w świecie społecznym. Uwarunkowania te można skategoryzować jako ewolucyjne, egzystencjalne, historyczno-kulturowe, społeczne i indywidualne. W tworzenie i stosowanie maski zaangażowane są specyficzne procesy emocjonalne, motywacyjne i poznawcze. Maska jest narzędziem prezentowania „ja” w świecie zewnętrznym, które zarazem ochrania „ja” i je kształtuje. Jej używanie może mieć różne konsekwencje, które – niezależnie od tego, czy są pozytywne, czy negatywne – mają wymiar etyczny. Do konsekwencji negatywnych należą: niezdolność budowania autentycznych relacji z innymi ludźmi, zahamowanie rozwoju indywidualnego oraz zaburzenia psychiczne. Pozytywne skutki wykorzystywania maski są związane z prorozwojowymi procesami samopoznania i poznawania świata społecznego. Współczesne społeczeństwa masowe wydają się zachęcać ludzi do kreowania takich publicznych autowizerunków, które nie sprzyjają ani indywidualnemu rozwojowi, ani etosowi służącemu budowaniu wspólnego dobra. Kulturowo-społeczne warunki naszych czasów mogą powodować usztywnianie masek, które ludzie wykorzystują, przyczyniając się do obniżania jakości życia osobistego i społecznego. W takich warunkach postulat Junga, wzywającego do rozpoznawania własnej maski, zyskuje dodatkową etyczną moc.
The idea of personal public image that people present to others corresponds with the psychological concept of self-presentation. Theories of self-presentation concentrate on motives, strategies and effectiveness of behaviours aiming to impression management, and partly neglect deeper, complicated psychological mechanisms, mostly non-personal determinants, and far-reaching, also ethical, consequences of the creation and usage of personal image in social world. Descriptions of such mechanisms, determinants, and consequences are offered by theories of a mask or persona that were initiated by Carl Gustav Jung and are still being developed. Psychological theories of a mask, having a broader range of description and explanation than self-presentation theories, indicate and discuss a variety of determinants of constructing and using a mask, usually defined as a part of personality that represents the self in social reality. These determinants can be categorized as evolutional, existential, historical, cultural, social and individual. The creation and usage of a mask is based on specific emotional, motivational and cognitive processes. A mask is an instrument of the presentation of the self in the outer world. It protects the self. It also shapes personal image of one’s self. Wearing a mask may have various consequences, both negative and positive, all of them having an ethical aspect. The most important are: inability to build authentic relationships, inhibition of personal development, and mental disorders. The positive results of wearing a mask are mostly developmental: using a mask supports the processes of acquiring knowledge about one’s individuality and social reality. Contemporary mass societies seem to favour an ethos of creating public self-images that does not encourage developmental changes of a personal mask. Such an ethos may cause rigidness of individual masks, effecting in a low quality of life, both personal and social. In this context, Jung’s postulate to recognize one’s own mask is gaining additional ethical power.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 2 (114); 61-80
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La regola "persona est affirmanda" nella vita del Venerabile Servo di Dio Serafin Kaszuba OFMCap
The principle "persona est affirmanda" in the life of Venarable Serafin Kaszuba OFMCap
Autorzy:
Niewiadomski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035589.pdf
Data publikacji:
2020-12-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
zasada moralna
persona est affirmanda
bonum est faciendum
Serafin Kaszuba
personalizm
Opis:
According to the personalist ethicists the moral principle persona est affirmanda is very important in human life; some of them propose even to replace it with the general rule of the natural law: bonum est faciendum. The polish capuchin, Venerable Serafin Kaszuba, may be a special example of the life in the light of the principle persona est affirmanda. His moral discernment is used in this paper for analyzing – in practice – the relation between the usage of the moral standards and the place of the principle persona est affirmanda
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 2; 150-165
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of the Design Thinking Method in Customer Experience Management
Autorzy:
Prorok, Michał
Kosicka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364516.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
Tematy:
design thinking
customer experience management
customer experience
customer journey map
persona
Opis:
The aim of this paper is to conceptualize Design Thinking and customer experience management (CEM), to situate the use of the Design Thinking method in customer experience management processes and to present its practical application based on a case study from the financial services industry — the trade credit insurer, Euler Hermes Poland, Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. This article is an attempt to identify actionable Design Thinking process elements and tools and their intersections with the components of the Customer Experience Management processes.
Źródło:
Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych; 2021, 42, 4; 35-40
2353-8414
Pojawia się w:
Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Persona liryczna w wierszach Cypriana Norwida i Emily Dickinson
Autorzy:
Karol, Samsel,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897124.pdf
Data publikacji:
2018-05-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Cyprian Norwid
Emily Dickinson
Roman Jakobson
Charles Baudelaire
lyrical persona
poetic function
Opis:
The study is devoted to personological analysis of the one-hundred-poem collection entitled Vade-mecum by Cyprian Norwid in the light of advanced and, above all, multidimensional research on the personology of the subject of creative activities of Emily Dickinson’s poems. Based to a large extent on Robert Weisbuch’s complex terminology from the canonical volume Emily Dickinson’s Poetry, using his typology of lyrical personas, the researcher on Norwid gains important, additional comparative literature tool allowing, e.g. the juxtaposition alongside each other of the types of poetry written by Norwid, Dickinson and Baudelaire (Norwid’s and Dickinson’s lyrical persona is – it seems – a mixture of a “wounded dialectician” and “engaging sufferer”, Baudelaire’s persona is, in turn, the marriage of features of an “engaging sufferer” and “withdrawn bard”). This is how the premodernist “theatre of personas” is created, the stronger that – which I am trying to emphasize in this text – despite appearances, it is possible to find similarities in the poetic language between the works of Norwid and Dickinson. In the same way, Norwid and Dickinson – in order to build their lyric – use a poetic function in the Jakobsonian sense: on the one hand, they strengthen and intensify its impact, on the other hand, they use it to “cover up” the phenomenon of linguistic disintegration of the world for which Modernist lyric poetry served in a special way as a detector, a kind of litmus paper.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2017, 61(4 (459)); 93-101
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Knowledge and Agency. The Case of Claes Rålamb and the Swedish Embassy to Istanbul, 1657–58
Autorzy:
Forss, Charlotta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036083.pdf
Data publikacji:
2022-01-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
History of knowledge
Ottoman Empire
Swedish Empire
agency
diplomatic persona
travel writing
Opis:
This article explores the interplay between knowledge and agency in early modern diplomacy. Focusing on the power dynamics of early modern empire through a case study of a Swedish embassy to the Ottoman Empire in 1657–58, the article shows how agency and knowledge interlinked throughout the diplomatic mission. At the centre of the study is Claes Rålamb, a Swedish nobleman who was sent to Istanbul to secure an alliance between Sweden and the Ottoman vassal state Transylvania. Rålamb’s journey to, and stay in, Istanbul was framed by global political developments, yet, it was also directly influenced by local customs and personal connections. In particular, Rålamb’s ability to act as an agent of the Swedish Empire was shaped by the difficulties of attaining reliable information. Moreover, the framework within which he was able to act changed between different stages of the journey. This makes the intersection between knowledge and agency a fruitful focal point for examining early modern empire, going beyond traditional national frameworks and categories of actors. Rålamb was sent out as an envoy of the Swedish empire, yet the meaning of that position changed constantly.
Źródło:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies; 2022, 5; 133-158
2545-1685
2545-1693
Pojawia się w:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’etica nei procedimenti giudiziari
Ethics in judicial proceedings
Autorzy:
Indellicato, Michelle
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046509.pdf
Data publikacji:
2020-10-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
persona
etica
diritto
verità
procedimento giudiziario
person
ethics
law
truth
judicial process
Opis:
L’etica nei procedimenti giudiziari è una tematica di rilevante interesse che da sempre ha acceso il dibattito a livello culturale in generale e a livello etico – giuridico in particolare. Etica e diritto non sono su due piani differenti, bensì sono interconnessi. I procedimenti giudiziari, e gli operatori di diritto in esso coinvolti, non possono prescindere da questa interconnessione e devono essere imparziali, altrimenti ledono la dignità della persona e i suoi diritti fondamentali, come ad esempio il diritto alla verità, alla lealtà, alla giustizia, ad una convivenza democratica e civile per un’ordinata vita sociale e di relazione.
Ethics in judicial proceedings is a topic of considerable interest that has always sparked debate at the cultural level in general and at the ethical – legal level in particular. Ethics and law are not on different levels, but are interconnected. Judicial proceedings and all those involved in law enforcement cannot be separated from this interconnection and must be impartial, otherwise they undermine the dignity of a legal person and his fundamental rights, such as the right to truth, loyalty, justice, and a democratic and civil cohabitation for an orderly social life.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 201-208
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakramentalność małżeństwa w relacji do ludzkiej egzystencji
The Sacramentality of Marriage in Relation to Human Existence
Autorzy:
Parzych-Blakiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601629.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sakrament małżeństwa
ewangeliczny etos
egzystencja Jezusa
małżeństwo chrześcijańskie
in Persona Christi
in Persona Ecclesiae
the Sacrament of Marriage
the evagelical ethos
the existence of Jesus
the Christian marriage
Opis:
Artykuł odpowiada na pytanie o specyfikę urzeczywistniania się egzystencji Jezusa w życiu małżonków sakramentalnych. Sakrament małżeństwa tworzy nową komórkę wspólnoty eklezjalnej. Małżonkowie sakramentalni wdrażają w swoje życie naukę Jezusa przez naśladowanie Jego etosu miłości. Dlatego zasadne jest stwierdzenie, że konkretyzacja egzystencji Jezusa w życiu małżonków sakramentalnych jest działaniem „in Persona Ecclesiae”.
The article answers the question for the specificity of the coming true of the existence of Jesus in the life of sacramental spouses. The sacrament of matrimony creates a new cell in the ecclesial community. The sacramental couple initiate into their own life Christ learning through the imitation of His love ethos. Therefore, it’s reasonable to conclude that the concretisation of Jesus’ existence in the sacramental-spouses’ life is “in persona Ecclesiae”.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 47-63
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada reprezentacji zawarta w formule in persona Christi agere
The Role of Representation in in persona Christi agere Formula
Autorzy:
Dańczak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559384.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
in persona Christi
kapłaństwo
mężczyźni
prezbiter
reprezentacja
sakrament
men
presbyter
priesthood
representation
sacrament
Opis:
Formuła in persona Christi wyraża zasadę reprezentacji Chrystusa‑Głowy przez kapłana wobec wspólnoty Kościoła. Jest ona wspólna zarówno dla rozumienia episkopatu jak i prezbiteratu i jako taka przyczynia się w kontekście współczesnej dyskusji nad tożsamością poszczególnych stopni święceń do zaakcentowania tradycyjnego rozumienia kapłaństwa w teologii katolickiej, które wiązane jest ze sprawowaniem liturgii jako uobecnianiem uwielbionego Chrystusa. Zasada reprezentacji od starożytności chrześcijańskiej ujmowana była w głębokim powiązaniu z ogólną tożsamością celebransa‑kapłana. Wyraża się to w całościowym rozumieniu natury sakramentu święceń oraz m.in. w przekonaniu o możliwości dopuszczania do prezbiteratu wyłącznie mężczyzn.
By virtue of the sacramental consecration which the priest receives, he is conformed to Christ the Priest, in such a way that he can act in the Person of Christ the Head. The ordained priest acts in persona Christi. The priest does not simply become a functionary and the consecration does not set him apart to simply perform certain tasks in the Church. The sacraments are signs related to the events of salvation. The person who is ordained enters into the constitution of the sacramental sign: the priest is a sign of Christ in His relation to the Church. The theological argumentation also appeals to the complementarity of the sexes. Given the sacramental nature of the priesthood the one who acts not only by the power but also in the person of Christ should be a man. The “natural resemblance” of gender has sacramental significance, especially in the Eucharist, the mystery of the New Covenant. The priest is a man because he is a sacramental sign of Jesus Christ, who was and remains a man, in his Covenant relationship to the Church as her Head and Bridegroom. This sacramental symbolism makes both the ministry of Christ and the Church’s dependence on Christ visible.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 26; 27-42
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’approccio agatologico-cristologico al concetto di persona nella riflessione teatrologica-teologica di Hans Urs von Balthasar e di Józef Tischner
The agathological–christological approach to the concept of person in the theatrological-theological thought of Hans Urs von Balthasar and Józef Tischner
Autorzy:
Wołowski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571752.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
persona
teodramma
ruolo–missione
maschera-volto
Balthasar
Tischner
person
theodrama
role–mission
mask–face
Opis:
In quest’articolo, presentiamo l’approccio contemporaneo alla comprensione teologica del concetto di persona, formatosi nella corrente del pensiero teodrammatico, rappresentato da H. U. von Balthasar e da J. Tischner. Descriviamo gli aspetti fondamentali antropologici (agatologici–dialogici) e teologici (cristologici– trinitari) caratteristici degli approcci di entrambi gli autori. Prestiamo attenzione particolare ai contributi originali di Balthasar e di Tischner al problema preso in esame, soprattutto per quanto riguarda l’uso della terminologia teatrologica nelle considerazioni riguardanti la descrizione teologica del concetto di persona. L’asse dell’analisi la costituisce il paragone tra due teatrologiche–teologiche analogie chiave, riguardante la nozione di persona introdotte dagli autori su menzionati e concernente, rispettivamente, il rapporto ruolo-missione (Balthasar) e quello di maschera-volto (Tischner).
In this article we present the contemporary approach to the theological understanding of the concept of person according to the theodramatical current of thought represented by H. U. von Balthasar and J. Tischner. We describe the basic anthropological (agathological–dialogical) and teological (christological– trinitological) aspects characteristic for the approach of both authors. We pay a particular attention to the original contribution of Balthasar and Tischner in the analyzed problem, especially as far as the application of theatrological terminology to the considerations regarding the theological notion of person is concerned. The axis of the analysis is the comparison of the two key theatrological–theological analogies regarding the notion of person introduced by the above mentioned authors concerning respectively the relation role–mission (Balthasar) and mask–face (Tischner).
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 1(55); 31-51
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Реализация трансцендентальной функции в контексте художественного произведения (на примере повести Николая Гоголя Шинель)
Realization of “Transcendental Function” in the Context of Literary Work (on the Example of Nikolai Gogol’s Story "The Overcoat")
Autorzy:
Betko, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032481.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
“transcendental function”
Nikolai Gogol’s story "The Overcoat"
archetypal motives of Persona and Shadow
Źródło:
Slavia Orientalis; 2018, LXVII, 3; 445-459
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quaerite faciem eius semper. La “cristología espiritual” de Joseph Ratzinger
Quaerite faciem eius semper. Joseph Ratzingers "spiritual Christology"
Autorzy:
Sarto, Pablo Blanco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050569.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
naturaleza
persona
unicidad
mediación
concilio de Calcedonia
nature
person
unicity
mediation
council of Chalcedon
Opis:
Ratzinger propone una “cristología espiritual”, en la que se unan ontología y soteriología, teología de la cruz y de la encarnación, cristología, pneumatología y eclesiología. Para esto se requiere superar la fractura entre entre el Jesús histórico y el Cristo de la fe, y defender el homousios y la divinidad de Jesucristo definidos en Nicea y III Constantinopla. De igual manera recuerda Ratzinger la centralidad de la figura salvífica de Cristo, en la que no solo hay que recordar su divinidad, sino su carácter único de mediador en la salvación. No es un avatar más de la divinidad, sino el Hijo de Dios, hecho hombre “por nosotros” y “para nuestra salvación”. Jesús de Nazaret tendrá una “singularidad y unicidad irrepetible”. Solo Él puede ser el mediador y redentor. La búsqueda del rostro de Cristo culminará en la última obra teológica del actual papa emérito.
Ratzinger proposes a “Spiritual Christology”, in wich will be together Ontology and Soteriology, the Theology of the Cross and the Theology of Incarnation, Christology, Pneumatology and Ecclesiology. In the first place, it is need to fulfill the breaking-off between he historical Jesus and the Crist of the faith, and to defend the homousios and the divinity of Jesus Christ defined in Nicaea and III Constantinople. On the other hand Ratzinger reminds the centrality of the salvific figure of Christ, in which is related not only the divinity, ut also the unique character of mediation in the salvation. He is not an avatar more of the Divinity, but the Son of God, who was made man “for us” and “for our salvation”. Jesus of Nazaret will have an “unrepeteable singularity and unicity”. He is the only Mediator nd Saviour. The Seeking of Christ’s Face will be the summit of the theological work of the present pope emeritus.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 5-30
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy bezosobowa tożsamość jest możliwa? O „zdemaskowanej” idei osoby Giorgio Agambena
Autorzy:
Wincław, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647259.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
person
mask
Agamben
Hobbes
Boetius
identity
subject
individual
osoba
maska
Boecjusz
tożsamość
podmiot
persona
indywiduum
Opis:
“Person” is a very old concept, which is strongly embedded in philosophy. It has come a long way in its semantic development and, according to Giorgio Agamben, whose views will be presented in this article, some of these periods are still alive in the influence of this concept. The Italian philosopher strives to prove that it is not a mere dictionary term, but a concept that has an almost performative power. In this article, the author tries to trace back, following Agamben’s views, the many contexts to which the term owes its existence (ancient philosophy, theatre, Christianity, Roman law, the early modern period), and especially the original meaning of the word ‘person’, that is, ‘mask’, which remains with it in close affinity, if not being identical to it. Finally, the author tries to outline in a few words the still vague yet rather obscure Agamben’s project, namely a philosophy that builds identity based on categories other than “person”.
„Osoba” to pojęcie bardzo stare i silnie osadzone w filozofii. Przemierzyło ono długą drogę semantycznego rozwoju i – jak twierdzi Giorgio Agamben, którego poglądy w tym artykule autor pragnie zreferować – niektóre z tych okresów wciąż w oddziaływaniu tego pojęcia są żywe. Włoski filozof próbuje dowodzić, że nie jest to zwykły słownikowy termin, lecz pojęcie o niemal performatywnej mocy. W niniejszym artykule autor próbuje prześledzić za Agambenem liczne konteksty, którym to pojęcie zawdzięcza swoje istnienie (filozofia starożytna, teatr, chrześcijaństwo, prawo rzymskie, nowożytność), a szczególnie pierwotne znaczenie słowa ‘osoba’, tj. ‘maska’, które pozostaje z nim w bliskim pokrewieństwie, jeśli nie jest z nim tożsame. Na koniec autor próbuje w kilku słowach nakreślić mglisty jeszcze i dość niejasny projekt Agambena – filozofii, która tożsamość buduje w oparciu o inne niż „osoba” kategorie.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2017, 42, 1
2300-7540
0137-2025
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Provocative greenness and staged rebellion: Youth’s rhetorical performances of environmental citizenship
Prowokacyjna ekologiczność i bunt na pokaz: obywatelstwo ekologiczne w retoryce młodzieżowe
Autorzy:
Andersen, Ida Vikøren
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232047.pdf
Data publikacji:
2023-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
obywatelstwo ekologiczne
sprawczość retoryczna
persona
parezja
styl prowokacyjny
parrhesia
provocative style
environmental citizenship
rhetorical agency
Opis:
The paper examines the rhetorical use and function of a provocative “rebel” persona in argumentative texts, collected from the youth column in Norwegian newspaper Aftenposten and the national speech contest for high school students, Ta ordet!, seeking to influence the audience’s attitudes towards green lifestyles. Approaching “the rebel” as a persona construction and a rhetorical appeal, I explore how young people engage with and participate in environmental debates and how their rhetorical intervention invites the audience to experience and perform environmental citizenship.
W artykule przedstawiono retoryczne zastosowanie konstruktu prowokacyjnej persony buntownika. Funkcje tego zabiegu zostały odtworzone na podstawie analizy tekstów argumentacyjnych z kolumny prowadzonej przez młodzież w norweskim dzienniku „Aftenposten” oraz materiały z konkursu krasomówczego dla uczniów szkół średnich Ta ordet!. Ich celem było nakłonienie odbiorców do przyjęcia zielonego stylu życia. Analiza posłużyła również do zbadania, jak młodzi ludzie angażują się w debatę publiczną o środowisku i jak ich retoryczne zaangażowanie włącza odbiorców do współuczestniczenia w ekologicznym obywatelstwie.
Źródło:
Res Rhetorica; 2023, 10, 2; 134-153
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bergman vs. Batman. Chwyt technicznej deziluzji w grach wideo na tle praktyk literackich i filmoznawczych
Bergman vs. Batman. Technical Disillusion as an Artistic Device in Video Games in the Context of Literary and Film Techniques
Autorzy:
Kubiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920460.pdf
Data publikacji:
2015-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
videogames
computer games
digital games
emersion
Bergman
Batman
technical disillusion
device of technical disillusion
defamiliarisation
Persona
Opis:
The aim of the article is to present the idea of technical disillusion as an artistic device used in particular videogames. This phenomenon is analyzed using the example of Batman: Arkham Asylum (Rocksteady; 2009). Because of the far-reaching analogies with techniques present in other artistic discourses, the device of technical disillusion is also examined in the context of literature and film – especially in regards to Ingmar Bergman’s Persona. From this perspective, using technical disillusion as a device exposes its artistic potential and enables us to consider games as space for creative exploration.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 16, 25; 113-123
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Persona: maska z ludzką twarzą. O archeologii prawnej prawa osobowego
Autorzy:
Stagl, Jakob Fortunat
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1632216.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Phersu
persona
Spaemann
Roman law
law of persons
natural law
prawo rzymskie
prawo osobowe
prawo naturalne
Opis:
The article analyses the archaeology of the concept of ‘person’, from the Etruscan Phersu to the Roman ius personarum. The ‘law of persons’ was at the beginning just a tool for the domination of all those who were not patres familias, due to its origin in the sinister and sadistic Etruscan Phersu, a man-hunter with a mask. But, little by little, Phersu’s face changed and became human. The driving force behind this development, apart from natural law, was the idea of formal equality which morphed into a material category. The modern concept of person, which was developed in the middle ages, has its archaeological foundations in the persona of the ancients.
Źródło:
Studia Iuridica; 2020, 86; 256-285
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasyczna argumentacja a persona w inskrypcjach nagrobnych czasów nowożytnych
The Aantique Argumentation a persona in Inscriptions on Modern Gravestones
Autorzy:
Nowaszczuk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791392.pdf
Data publikacji:
2020-02-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kompozycja inskrypcji nagrobnych
struktura epitafiów
aplikowanie loci a persona w twórczości funeralnej
zasady tworzenia napisów nagrobnych
Composition of gravestone inscriptions
structure of epitaphs
application of loci a persona in funeral writings
the rules for creating gravestone inscriptions
Opis:
Starożytni znawcy dziedziny retoryki formułowali katalogi loci a persona, czyli wypisy okoliczności (circumstantiae) albo atrybutów (attributa) dotyczących opisywanej postaci. Niektórzy z nich, jak Marek Fabiusz Kwintylian, doceniali znaczenie tych loci jako sedes argumentorum, czyli źródeł, którymi można posłużyć się w zakresie dowodzenia. Kategorie, które wyszczególnili antyczni uczeni są w wysokim stopniu zbieżne z tymi, jakie w charakterystyce postaci zmarłego, a przez to w strukturze inskrypcji nagrobnych wyodrębnili nowożytni teoretycy tej formy pisarstwa, jak choćby Thomas Correa, Jacobus Pontanus, Gaetano Felice Verani. Jak przekonuje wywód Christiana Weise w dziele De poesi hodiernorum politicorum sive de argutis inscriptionibus libri II, koincydencja nie jest przypadkowa. Uczony stwierdza wprost, że w tworzeniu napisów nagrobnych można wykorzystać topikę retoryczną z zakresu przyporządkowanego osobie (a persona). Twierdzenia badaczy gatunku znajdują potwierdzenia w zachowanym dorobku epigraficznym. Wysiłki pisarzy zmierzały ku temu, by jak najzwięźlej odnieść się do maksymalnej ilości loci a persona. Jak pokazano na przykładzie, tendencja do amplifikacji poprzez congeries, nie wiązała się z wielkością płyty nagrobnej i kosztami jej wykonania, lecz wynikała z upodobań estetycznych epoki.
Antique rhetoricians produced loci a persona directories, i.e. lists of circumstances (circumstantiae) or attributes (attributa) relating to the person being described. Some of them, such as Marcus Fabius Quintilianus, valued the importance of these loci as sedes argumentorum, i.e. sources that can be referred to for arguments. The categories identified by the antique scholars are largely consistent with those identified in the descriptions of the dead, and thus in the structure of gravestone inscriptions, by modern researchers studying this form of writing, including Thomas Correa, Jacobus Pontanus, Gaetano Felice Verani, to mention only a few. In his work entitled De poesi hodiernorum politicorum sive de argutis inscriptionibus libri II, Christian Weise argues that this coincidence is not accidental. This scholar points out clearly that rhetoric topics can be used for a persona epigraphic inscriptions. The assertions made by epigraph researchers are reflected in the preserved epigraphs. The writers made efforts to refer, as concisely as possible, to the largest possible number of loci a persona. An example shows that the tendency towards amplification through congeries was not linked with the size of the gravestone or the cost of making it, but was a result of the aesthetic preferences of the time.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 3; 71-92
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 40

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies