Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Permanent Diaconate" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Penuria sacerdotum a powołanie diakona stałego. O pewnej fałszywej argumentacji
    Penuria sacerdotum versus designation of permanent deacon. As concerns an unfaltering faux reasoning
    Autorzy:
    Łapucha, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076200.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    permanent diaconate
    theology of permanent diaconate
    discussion regarding permanent diaconate in Poland
    Second Vatican Council
    teologia diakonatu stałego
    dyskusja na temat diakonatu stałego w Polsce
    Sobór Watykański II
    diakonat stały
    Opis:
    As concerns an unfaltering faux reasoning This article constitues the voice in discussion concerning legitimacy of introducing permanent diaconate in Poland. The service of permanent deacons has been reinstated into Roman Church after ten decades. Such a decision has been taken during Second Vatican Council's deliberations. The Council then, defined permanent diaconate as con gruent and enduring hierarchic level of the Church. In Central and Eastern Europe - as well as in Poland - the service of permanent diaconate was almost entirely unknown, until the polish episcopal Conference in 2001, due to which the service of permanent deacons was introduced on the territory of Poland. Several years old presence of permanent deacons arose the discussion regarding the desideratum of implementing the ofice of permanent deacons in polish Church. Nonetheless, the arguments that emerge within conversation, wrongly represent the essence and character of permanent diacons service, mainly focusing on the lack of calling to ministry or the claim stating a suficient number of the abovementioned deacons. Thus, this perspective is marked by pragmatic -functional approach disregarding theological aspect, which should be in the first place.
    Niniejszy artykuł stanowi głos w dyskusji na temat zasadności wprowadzenia w Polsce diakonatu stałego. Posługa diakonów permanentnych została przywrócona w Kościele rzymskim po ponad dziesięciu wiekach. Była to decyzja podjęta podczas obrad Soboru Watykańskiego II, który wskazał na diakonat stały jako na właściwy i trwały stopień hierarchiczny Kościoła. W Europie Środkowo-Wschodniej – w tym i w Polsce – przez długi czas posługa diakonów stałych była prawie w ogóle nieznana. Dopiero decyzja Konferencji Episkopatu Polski z 2001 r. umożliwiła wprowadzenie tego rodzaju posługi na terytorium Polski. Kilkunastoletnia obecność diakonów stałych naznaczona jest także dyskusją o potrzebie wprowadzenia w Kościele w Polsce urzędu diakona stałego. W debacie na ten temat nierzadko przywoływane są argumenty, które błędnie ujmują istotę oraz charakter posługi diakonów stałych. Łączą się one jedynie z kontekstem braku powołań kapłańskich lub ich wystarczającej liczby. Perspektywa ta charakteryzuje się ujęciem pragmatyczno-funkcjonalnym, a pomija aspekt teologiczny, który powinien być na pierwszym miejscu.
    Źródło:
    Studia Paradyskie; 2021, 31; 123-141
    0860-8539
    Pojawia się w:
    Studia Paradyskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Connotazione giuridica e teologica del diaconato permanente alla luce del Nuovo Codice di Diritto Canonico, del Catechismo della Chiesa Cattolica e del Motu Proprio ‘Omnium in mentem’
    Juridical and Theological implication of the Permanent Diaconate in the light of the New Code of Canon Law, the Catechism of the Catholic Church and the 292 Motu Proprio ‘Omnium in mentem’ .......
    Autorzy:
    Selejdak, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1006341.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-20
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Code of Canon Law
    Eucharist
    Word of God, Sacrament of Holy Orders
    Grades of the Sacrament of Holy Orders
    Diaconate, Presbyterate, Episcopate
    Common Priesthood
    Acting in the person of Christ the Head
    Permanent Diaconate
    Diaconal Functions
    Diaconal service of the Liturgy
    Word and Charity, Diocesan Bishop
    Extraordinary Minister
    Catechism of the Catholic Church
    Opis:
    The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms thatthrough the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms that through the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican Council, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself toCouncil, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself to
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 122-151
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La figura e la missione del diacono permanente secondo ‘Direttorio per il ministero e la vita dei diaconi permanenti
    The Figure and Mission of the Permanent Diaconate according to the ‘Directory for the Ministry and Life of Permanent Deacons
    Autorzy:
    Selejdak, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035597.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-05
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    diakonat
    diakoni stali
    inkardynacja
    obowiązki i prawa diakonów
    diakonia Słowa
    liturgii i miłosierdzia
    misja kanoniczna
    duchowość diakońska
    formacja stała diakonów
    Diaconate
    Permanent Diaconate
    Incardination
    Obligations and Rights of Deacons
    Service of the Word
    the Liturgy and of Charity
    Canonical Mission
    Diaconal Spirituality
    Ongoing Formation of Permanent Deacons
    Opis:
    On 22 February 1998, the Congregation for the Clergy published the Directory for the Ministry and Life of Permanent Deacons. The document, which is divided into four parts, presents the juridical status of the Deacon, together with his ministry, spirituality and ongoing formation. According to the Directory, the diaconate has its source in the consecration and mission of Christ, wherein the Deacon is called to participate. Through the imposition of hands and the prayer of consecration, he is constituted a sacred minister and a member of the hierarchy. This condition determines his theological and juridical status in the Church. At the moment of Admission to Candidacy, all prospective Deacons are obliged to clearly express, in writing, their intention to serve the Church for the rest of their lives in a given territorial or personal circumscription, or in an Institute of Consecrated Life, or a Society of Apostolic Life, who have the faculty to incardinate. Acceptance of this written request is reserved for the competent Ordinary of the candidate. Incardination is a juridical bond that has ecclesiological and spiritual value in that it expresses the ministerial commitment of the Deacon to the Church. By virtue of the Order received, Deacons are united together in sacramental fraternity. The status of Deacons also comprises specific obligations and rights, envisioned in cann. 273- 283 of the Code of Canon Law, where it speaks about the obligations and rights of clerics. The Directory recalls the tri-partite description of diaconal ministry given at the Second Vatican Council: service of the Liturgy, the Word and of Charity. Deacons can preside at the Liturgy of the Word, administer Baptisms, conserve and distribute the Eucharist, assist at and bless marriages in the name of the Church, bring Viaticum to the dying, read the Scared Scriptures to the faithful, instruct and exhort the People of God, preside at worship and prayer services, administer sacramentals, preside over funeral and burial rites, together with performing works of charity and support. The document by the Congregation for the Clergy underlines that diaconal spirituality has its foundation in the sacramental grace that is engraved in the Deacon’s soul, calling him to a complete gift of his person in the service of God in the Church. This spirituality is eminently Christological as it is intimately characterised by a spirit of service. With the diaconate, one seeks to imitate Christ who came to serve and not to be served. The Directory for the Ministry and Life of Permanent Deacons highlights the importance of ongoing formation for Deacons. Commitment is required here in continuity with the supernatural calling to a ministry of service in the Church, which together with initial formation, form part of a singular and organic Christian and diaconal journey. The document delineates four stages of formation: human, spiritual, intellectual and pastoral. The ecclesiastical norms recall that ongoing formation has the following characteristics: obligatory, universal, interdisciplinary, profound, scientific and propaedeutic of apostolic life. Deacons themselves are the primary agents of their ongoing formation, along their perennial journey of conversion. By their side stand the bishop and his Presbyterate, who have the task of helping them overcome any dualism or rupture between their secular lives and their diaconal spirituality, whilst also aiding them to respond generously to the demands and the responsibilities that the Lord has entrusted to them through the Sacrament of Holy Orders.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 2; 46-69
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce żony w powołaniu i posłudze diakona stałego w świetle „Wytycznych dotyczących formacji, życia i posługi diakonów stałych w Polsce”
    Role of a wife in vocation and ministry of permanent deacon according to „Directory for the Formation, Life and Ministry of Permanent Deacons in Poland”
    Autorzy:
    Rozynkowski, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148021.pdf
    Data publikacji:
    2019-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    : diakonat stały
    żona diakona
    Kościół w Polsce
    permanent diaconate
    deacon’s wife
    Church in Poland
    Opis:
    Tematem niezwykle istotnym w refleksji nad powołaniem diakona stałego w Kościele w Polsce jest obecność jego żony. Diakonat stały, choć możliwy do przeżywania także w stanie bezżennym, dotyczy przede wszystkim mężczyzn żyjących w małżeństwie. Obecnie w Polsce na 31 diakonów stałych, którzy posługują w 8 diecezjach, tylko jeden przeżywa swoje powołanie jako celibatariusz. W Kościele w naszym kraju zaczynamy zbierać pierwsze doświadczenia roli i miejsca żony w powołaniu męża i ojca, a jednocześnie duchownego, który pełni posługę diakona stałego. Nie mam wątpliwości, że na samym początku potrzebna nam jest przede wszystkim pewna wrażliwość i otwartość, aby te doświadczenia w ogóle zauważyć. Poza tym potrzebujemy nie tylko świadectw samych diakonów o ich małżonkach, ale przede wszystkim świadectw i refleksji żon diakonów stałych. W niniejszym artykule odwołano się do tekstów odnoszących się do żony diakona, czasami szerzej, do jego rodziny, które znajdują się w Wytycznych dotyczących formacji, życia i posługi diakonów stałych w Polsce z 2015 roku. Chodzi o dokument przyjęty przez Konferencję Episkopatu Polski, który wyznacza ramy obecności diakona stałego w Kościele w Polsce. Wytyczne zwracają przede wszystkim uwagę na kilka istotnych zagadnień dotyczących roli i miejsca żony w procesie formacji do święceń diakona stałego. Zdecydowanie mniej jest w nich wątków małżeńskich odnoszących się do posługi oraz życia diakonów stałych. Taka dysproporcja jest jednak zrozumiała. Wydaje się, że wynika ona przede wszystkim z faktu odkrywania powołania diakona stałego w Kościele w Polsce.
    The very important issue in considering the vocation of a permanent deacon in the Church in Poland is a presence of his wife. The permanent diaconate, although accessible for the single, is mostly taken on by married men. From all 31 permanent deacons who serve in Poland in 8 dioceses, only one remains in celibacy. Within the Church in Poland we have just began to acquire first experiences of a role of a wife in vocation of a husband and father who is committed to serve as a permanent deacon. I have no doubts that what we need most in the beginning is a kind of sensitivity and openness to notice that experience. We also should pay attention not only to deacons’ opinions, but even more to statements and reflections of their wives. The article analyzes statements that refer to deacon’s wife or his family published in "Directory for the Formation, Life and Ministry of Permanent Deacons in Poland" from 2015.It is a document of the Polish Bishops’ Conference setting frames for the presence of permanent deacons in the Church in Poland.The Directory focusses on several important issues referring to a role and place of a wife in formation to ordination of a permanent deacon. It gives less attention to those aspects of marriage which refer to ministry and life of deacons. This disproportion is understood, however, and seems to be a result of discovering the vocation of permanent deacon in the Church in Poland.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2019, 20; 257-267
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opracowanie Księdza Profesora Rektora Mariana Rechowicza na temat diakonatu stałego z 1961 roku
    The Study about the Permanent Diaconate since 1961 by Rev. Professor Rector Marian Rechowicz
    Autorzy:
    Białkowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469592.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Sobór Watykański II
    Kościół katolicki w Polsce
    ksiądz profesor Marian Rechowicz (1910–1983)
    opracowanie dotyczące odnowy diakonatu stałego w Polsce
    diakonisy
    Second Vatican Council
    Catholic Church in Poland
    Priest Professor Marian Rechowicz (1910–1983)
    study on the renewal of the permanent diaconate in Poland
    diaconata
    Opis:
    Przywrócenie diakonatu stałego w Kościele katolickim było jednym z kilku tematów żywo dyskutowanych w okresie przygotowań do Soboru Watykańskiego II. W 1961 r. opracowanie na ten temat sporządził ks. prof. Marian Rechowicz (1910–1983), ówczesny rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Dokument Zagadnienie instytucji diakonatu z punktu widzenia sytuacji i potrzeb Kościoła w Polsce, został rok później opublikowany w języku niemieckim. Do chwili obecnej nie jest znany szerokiemu gronu odbiorców, stąd warto przywołać jego najważniejsze tezy. Autor dostrzega wiele problemów, jakie pojawiłyby się w przypadku ustanowienia tej posługi w Kościele w Polsce. Wskazuje na brak tradycji diakonatu stałego w Polsce, wysoki wskaźnik powołań kapłańskich oraz problem kosztów utrzymania (diakona i jego rodziny), przy ograniczonych możliwościach finansowych parafii. Zaleca natomiast, by wprowadzić posługę diakonis – sióstr zakonnych, których zadaniem byłoby: nauczanie religii; prowadzenie działalności charytatywnej; roznoszenie Komunii św. chorym; przewodniczenie w nabożeństwach nieliturgicznych. Tym samym propozycja ks. prof. Mariana Rechowicza odbiega znacząco od rozwiązań doktrynalnych, przyjętych przez Sobór Watykański II.
    The restoration of a permanent diaconate in the Catholic Church was one of the issues extensively discussed during the preparations for Vatican II. In 1961, Rev. Prof. Marian Rechowicz (1910–1983), at that time the rector of the Catholic University of Lublin, prepared a study on this subject. The document Zagadnienie instytucji diakonatu z punktu widzenia sytuacji i potrzeb Kościoła w Polsce (The Institution of Diaconate in Terms of the Situation and Needs of the Church in Poland) was published in German one year later. It has been unknown to a wider audience so far; therefore, it is worth recalling the most important theses. The author notices many problems that would appear, if this kind of ministry were established in the Church in Poland. He indicates a lack of tradition of the permanent diaconate in Poland, a high rate of priestly vocations, and the problems of the costs related to a deacon and his family support, taking into account the limited financial capabilities of a parish. However, he recommends implementation of a ministry of deaconesses – nuns, whose tasks would include: teaching of religion, charity activities, distribution of Holy Communion to ill parishioners, and leading of non-liturgical services. Thus, the recommendation of Rev. Prof. Marian Rechowicz significantly differs from the doctrinal solutions approved by Vatican II.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2019, 26; 35-57
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Das Ständige Diakonat als Bereicherung für die Botschaft der Kirche in der Lehre von Papst Franziskus. Pastoral-theologische Reflexion
    The Permanent Diaconate as an Enrichment of the Church’s Mission in Pope Francis’s Teaching. The Pastoral and Theological Reflection
    Stały diakonat jako wzbogacenie misji Kościoła w nauczaniu papieża Franciszka. Refleksja pastoralno-teologiczna
    Autorzy:
    Celary, Ireneusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036729.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    diakonat stały
    duszpasterstwo
    ewangelizacja
    misja
    służba
    papież Franciszek
    pluralizm
    permanent diaconate
    priesthood
    evangelisation
    mission
    ministry
    Pope Francis
    pluralism
    Opis:
    Autor artykułu analizuje w swojej refleksji pastoralno-teologicznej niektóre wypowiedzi papieża Franciszka na temat stałego diakonatu w Kościele. Ukazuje posługę ewangelizacyjną i duszpasterską stałych diakonów w kontekście zmieniającej się rzeczywistości pod wpływem laicyzacji i sekularyzacji. Papież docenia ich służbę na rzecz Kościoła i współczesnego człowieka. Przestrzega przed podejmowaniem działalności wykraczającej poza granice ich posługi, zwłaszcza wchodzenia w uprawnienia prezbiterów w krajach, gdzie brakuje powołań. Zwraca również uwagę na posługę miłosierdzia, w której diakoni powinni pełnić rolę wiodącą.
    In his pastoral and theological reflection the author analyses some of Pope Francis’s statements regarding the permanent diaconate in the Church. He presents evangelisation and pastoral service of permanent deacons in the context of changing reality under the influence of laicisation and secularisation. Pope Francis appreciates their service for the Church and for the people around them. Though he warns against expanding the activities of the deacon beyond his expertise. By this he particularly means the domain of the presbyter in countries with a lack of vocations to priesthood. The Pope emphasises diaconia in which permanent deacons should play an important role.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 33-42
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Formacja intelektualna i pastoralna diakonów stałych w Kościele powszechnym
    THE INTELLECTUAL AND PASTORAL FORMATION OF PERMANENT DEACONS IN THE UNIVERSAL CHURCH
    Autorzy:
    Selejdak, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490088.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    the permanent diaconate
    permanent deacons
    intellectual and pastoral formation
    integral formation
    Ecclesiastical Magisterium
    the sacrament of order
    theological disciplines
    diakonat stały
    diakoni stali
    formacja intelektualna i pastoralna
    formacja integralna
    Urząd Nauczycielski Kościoła
    sakrament święceń
    dyscypliny teologiczne kryteria i cele dotyczące formacji intelektualnej
    czas trwania formacji
    aspekt teoretyczny i praktyczny formacji pastoralnej
    Opis:
    This article addresses the two fundamental dimensions of an integral formation of future permanent deacons, namely intellectual and pastoral formation. The rapid change that has come about in the conditions in which the per- manent diaconate is exercised, social and cultural changes, the development of ecclesiastical and secular sciences and the development of Christian life in the various moments of its existence all demand of the deacon a solid formation. This is an essential condition upon which the fruitfulness of the perma- nent diaconate depends. For this reason it is of great significance. The intellectual and pastoral formation of candidates for the permanent diaconate are bound tightly together and complement one another. The programmes for the formation in question are found in the national Rationes institutionis diaconorum permanentium, prepared by the Episcopal Conferences and approved by the Congregation for the Clergy. Intellectual formation must embrace all of the disciples that belong to the ecclesiastical sciences and those connected with them. Pastoral formation, on the other hand, must present the theoretical and practical aspects of the ministry of future deacons so that they can carry out their pastoral duties effectively among the People of God.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 337-360
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies