Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Peritoneal Dialysis" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Nutritional predictors of mortality in prevalent peritoneal dialysis patients
Autorzy:
Malgorzewicz, Sylwia
Chmielewski, Michal
Kaczkan, Malgorzata
Borek, Paulina
Lichodziejewska-Niemierko, Monika
Rutkowski, Boleslaw
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038849.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
peritoneal dialysis
nutritional status
mortality
Opis:
Malnutrition remains one of the major predictors of mortality in peritoneal dialysis (PD) patients. The aim of the study was to evaluate the nutritional status of prevalent PD patients, and to determine the best predictors of outcome among anthropometric and laboratory indices of nutrition. The study included 106 prevalent PD patients from a single university-based unit. Anthropometric assessment at baseline included: body mass, body mass index (BMI), skinfold thickness, lean body mass (LBM), content of body fat (%F), mid-arm muscle circumference (MAMC). Laboratory analysis comprised of albumin and total cholesterol. Additionally, each patient underwent a subjective global assessment (SGA). The patients were followed for 36 months. Survival analyses were made with the Kaplan-Meier survival curve and the Cox proportional hazard model. Following SGA, malnutrition was diagnosed in 30 (28%) patients. Importantly, eight of the malnourished patients (27%) were nevertheless overweight or obese. Body weight and BMI showed complete lack of association with the outcome. In Kaplan-Meier analysis low: LBM, MAMC, albumin and cholesterol were significantly related to mortality. Cox analysis revealed that, following adjustment, LBM below median was independently associated with poor outcome (hazard ratio [HR] 3.15, 95% confidence interval [CI] 1.17-8.49, p=0.02). Moreover, the lowest quartile of total cholesterol showed independent association with mortality (HR 8.68, CI 2.14-35.21, p<0.01). Malnutrition is prevalent in patients undergoing PD, and overweight/obesity does not preclude its appearance. The most valuable nutritional indices in predicting outcome in this cohort were LBM and total cholesterol concentration.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2016, 63, 1; 111-115
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nutrition and peritoneal dialysis patients – a review
Autorzy:
Kourkouta, L.
Monios, A.
Frantzana, E.
Iliadis, Ch.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917517.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:
haemodialysis
renal failure
Diet
Peritoneal Dialysis
nutrition
Opis:
Introduction: The Peritoneal Dialysis (PD) is a preferable treatment option of the renal replacement in patients with chronic renal failure (CRF) end stage. Purpose: The purpose of this study was to review of articles published related to the contribution of nutrition to health promotion of patients undergoing haemodialysis.Materials and methods: A review of the Greek and international literature on the subject was Performed through the electronic databases Medline, Google Scholar, Scopus and the Association of Greek Academic Libraries Link (Heal-Link), using as key words the following terms:haemodialysis, renal failure, peritoneal dialysis, nutrition.Most of the articles used in this literature review were recently published. Only few old - dated articles were included in the study and the reason was their significant contribution to the field. The exclusion criteria for the articles were the languages except from English and Greek.Results:Patient’s diet must contain 1.3 g of protein per kilogram of body weight per day. Consumption of foods rich in carbohydrates should be limited. Patients should consume foods with the adequate quantity of phosphorus and potassium. Finally, they should have their sodium levels and fluid intake checked because sodium causes severe thirst that can lead to excessive fluid intake. As a result, the patient experiences swelling, shortness of breath and high blood pressure.Conclusion: Patients who undergo peritoneal dialysis must be checked regularly and pay special attention to their diets.
Źródło:
Progress in Health Sciences; 2015, 5, 2; 205-210
2083-1617
Pojawia się w:
Progress in Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemical transformations of glucose in solutions for peritoneal dialysis after sterilization and during storage
Autorzy:
Hudz, Nataliia
Wieczorek, Piotr
KORZENIOWSKA, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895563.pdf
Data publikacji:
2018-08-31
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
peritoneal dialysis
5-hydroxymethylfurfural
4-dideoxyglucosone-3-ene
Opis:
Abstract: The objective of this work was to estimate glucose degradation products (GDPs) in solutions for peritoneal dialysis (PD) including glucose and sodium lactate based on the change of pH and absorption in UV. Spectrophotometric and pH-metric methods were used to measure glucose degradation and transformation of GDPs in laboratory-made solutions after heat sterilization and during storage. Mechanism of transformations of GDPs in the sterilized solutions for PD during storage and spectral characteristic of 5-HMF were studied. Common features for all the batches of the tested solutions for PD after heat sterilization were reduced pH, increase in the absorbance in the range 200-350 nm and the appearance of λmax at 274-283 nm. This indicated that 3,4-dideoxyglucosone-3-ene (3,4-DGE) and 5-hydroxymethylfurfural (5-HMF) had been formed during heat sterilization. Hypsochromic shift relative to the 5-HMF was explained by a spectral interference of levulinic acid having λmax at 266 nm. The change of pH after sterilization depended on the initial pH (before sterilization) and glucose concentration. During storage at room temperature hypsochromic or slight batochromic shift was observed. The absorbance at 228-230 nm diminished while that at λmax 270.5-280 nm was slightly reduced or even increased depending on the composition of a solution and time of storage. It was established that 5-HMF had two absorption maxima at the wavelengths of 228-229 and 283-284 nm in water medium and the absorbance of 5-HMF at 284 nm followed Beer’s law very well in the range of concentration of 1.91-9.85 mg/L.
Źródło:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2018, 75, 4; 875-883
0001-6837
2353-5288
Pojawia się w:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adipokines and parameters of peritoneal membrane transport in newly started peritoneal dialysis patients
Autorzy:
Golembiewska, Edyta
Safranow, Krzysztof
Ciechanowski, Kazimierz
Bober, Joanna
Bogacka, Anna
Stepniewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039455.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
peritoneal dialysis
serum adiponectin
serum leptin
solute transport
Opis:
Aim: Adiponectin and leptin are two adipokines playing important roles in the regulation of body weight, appetite, carbohydrate and lipid metabolism. In patients with chronic kidney disease (CKD) adipokines accumulate in serum due to reduced renal clearance. Since adipokines have pleiotropic actions, the adipokine balance may have an impact on peritoneal membrane transport. The aim of this study was to assess whether serum adiponectin and leptin levels were related to peritoneal transport and residual renal function (RRF) in newly started peritoneal dialysis patients. Methods: 25 clinically stable patients, 4 to 6 weeks after the onset of PD, were included in the study. For each patient clinical and laboratory data were reviewed and standard PET test was performed. Serum adiponectin and leptin concentrations were determined and leptin/adiponectin (L/A) ratio was calculated. Results: Serum adiponectin correlated negatively with weight, BMI and glucose concentration. Serum leptin and L/A ratio correlated positively with BMI. Serum adiponectin correlated positively with dialysate to plasma (D/P) creatinine ratio and ultrafiltration in PET test. Serum leptin level and L/A ratio correlated strongly negatively with peritoneal creatinine clearance. Conclusions: Serum adiponectin concentration is positively associated with baseline solute transport. Leptin concentration and L/A ratio are negatively associated with dialysis adequacy in newly started PD patients.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2013, 60, 4; 617-621
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mathematical models for evaluation, optimization, and control of artificial kidney therapy
Autorzy:
Waniewski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/332857.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach. Instytut Informatyki. Zakład Systemów Komputerowych
Tematy:
dializa otrzewnowa
modelowanie kinetyczne
phemodialysis
peritoneal dialysis
kinetic modeling
Opis:
Renal replacement therapy involves the control of body pools of water and electrolytes, and removal of small metabolites (urea, creatinine). The correct estimation of "the dose of therapy" and optimisation of the procedure needs quantification of fluid and solute transport during dialysis as well as evaluation of the distribution and exchange of water and solutes within the body. Mathematical models can combine the general physiological knowledge with information about individual patients yielded by clinical measurements. Many of these models (urea model, sodium model, models of peritoneal transport) have been presented to the community of clinical nephrologists in the form of computer programs often supplemented with on-line measuring devices. However, the debate about their meaning and the search for better methods of their application are still vivid.
Źródło:
Journal of Medical Informatics & Technologies; 2002, 3; IP27-39
1642-6037
Pojawia się w:
Journal of Medical Informatics & Technologies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serum soluble Klotho protein level is associated with residual diuresis in incident peritoneal dialysis patients
Autorzy:
Golembiewska, Edyta
Safranow, Krzysztof
Kabat-Koperska, Joanna
Myślak, Marek
Ciechanowski, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039572.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
residual diuresis
peritoneal dialysis
soluble Klotho
phosphate
FGF-23
Opis:
Aim: Active vitamin D (1,25-dihydroxyvitamin D3), PTH, fibroblast growth factor-23 (FGF-23) and Klotho protein are key regulators of phosphate metabolism. Hyperphosphatemia and increased FGF-23 level in patients with end-stage renal disease are associated with increased morbidity and mortality. The relationships among key regulators of phosphate metabolism are still being investigated. FGF-23, the humoral factor involved in phosphate metabolism, is strongly associated with serum phosphorus level. Klotho, a transmembrane protein expressed primarily in renal tubules, functions as an obligatory co-receptor for FGF-23. The soluble form of Klotho, produced by the shedding of the transmembrane protein, is detectable in body fluids. The purpose of the study was to assess if serum soluble alpha-Klotho level was related to phosphate metabolism parameters and residual renal function (RRF) in incident peritoneal dialysis (PD) patients. Methods: Thirty-five clinically stable patients 4 to 6 weeks after the onset of PD were included in the study. For each patient, clinical and laboratory data were reviewed. Serum phosphorus concentration, urinary and peritoneal phosphate clearance, serum FGF-23 and soluble Klotho protein concentrations were determined. Results: Serum soluble alpha-Klotho was strongly negatively correlated with 24-hour diuresis (Rs = -0.55, p = 0.004) and renal phosphate clearance (Rs = -0.40, p = 0.049), but not with RRF. Conclusions: Serum soluble Klotho protein concentration is inversely related to residual diuresis and renal phosphate clearance in incident PD patients.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2013, 60, 2; 191-194
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Long-time survival of a female with primary amyloidosis treated by peritoneal dialysis
Autorzy:
Grzebalska, Agnieszka M.
Sak, Jarosław
Prystupa, Andrzej
Książek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972730.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
kidney failure
peritoneal dialysis
end-stage renal disease
Amyloidosis
Opis:
Introduction. Amyloidosis, both primary and secondary, is a systemic disease characterized by extracellular deposition of fibrillar protein in vital organs, leading to their injury and even insufficiency. It results in a poor diagnosis, especially for patients with primary amyloidosis. Kidney involvement is typical and usually manifests by proteinuria, mainly nephrotic range, leading to end-stage renal disease (ESRD). Patients with ESRD need renal replacement therapy (RRT). Some data claim that better results and longer patient, survival are observed in peritoneal dialysed rather than in haemodialysed patients. Case report. The case is described of 19-year-old Caucasian woman with primary amyloidosis. Inherited primary amyloidosis with abnormal apolipoprotein A-I was established. The patient was successfully treated with peritoneal dialysis for 87 months. After this period, she was transferred for haemodialysis. Such a long survival time on peritoneal dialysis (PD) in a patient with primary amyloidosis has not been found. It is believed that the lowering of immunoglobulin levels in blood and normalization of total protein in serum effectively removed, through dialysate, the pathological polyclonal proteins. This effect probably also sustained cardio-circulatory sufficiency of the patient and significantly prolonged her survival. Conclusion. Peritoneal dialysis is an effective and recommended method of treatment in patients suffering from primary amyloidosis. Peritoneal dialysis should be the first choice therapy in ESRD patient; contrary to haemodialysis, peritoneal dialysis removes pathological proteins and allows the avoidance of intra-dialytic hypotension.
Źródło:
Journal of Pre-Clinical and Clinical Research; 2017, 11, 1; 22-24
1898-2395
Pojawia się w:
Journal of Pre-Clinical and Clinical Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
APPROACH OF THE STATE PHARMACOPEIA OF UKRAINE TO ANALYTICAL PROCEDURES VALIDATION ON THE EXAMPLE OF CHLORIDE IONS ASSAY IN PERITONEAL DIALYSIS SOLUTIONS
Autorzy:
Hudz, Nataliia
Leontiev, Dmytro
Wieczorek, Piotr P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895322.pdf
Data publikacji:
2019-08-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
uncertainty
validation
solutions for peritoneal dialysis
chlorides assay
argentometric method
Opis:
The objective of this study was to develop and validate an alternative analytical procedure for the total chloride assay in solutions for peritoneal dialysis (PD). The proposed analytical procedure was validated according to the requirements of the International Conference on Harmonization guideline: Topic ICH Q2(R1) and the approach of the State Pharmacopeia of Ukraine (SPU). The analytical procedure was specific. The linearity of the procedure was evaluated in the concentration range of 76 to 114 mmol/L of chloride ions (80-120 % of the stated content 95 mmol/L) with the regression equation y=1.0029•X-0.2263 and a correlation coefficient of 0.9989. The y-intercept of the regression line did not exceed the maximum permissible value of 2.6. The residual standard deviation (s0=0.65) of the calibration curve met the requirement for max s0 (0.84). The mean recovery was found as 100.07%±0.62 %. The precision study also showed a low value of one-sided 95% confidence limit (∆Z=1.15%) that did not exceed the critical value of 1.6%. The accuracy study also showed that the systematic error had not differed statistically from zero. The developed analytical procedure was also found to be robust and reproducible as contents differences were less 1.6%. The reproducibility studies were conducted with different samples of the same laboratory-made PD solutions in different days and laboratories. The performed studies indicated that the developed analytical procedure is simple, fast and cost-efficient, specific, linear, precise, accurate, and robust. The presented approach could be also applied to the validation of other assay analytical procedures.
Źródło:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2019, 76, 4; 635-643
0001-6837
2353-5288
Pojawia się w:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of a bicarbonate-buffered peritoneal dialysis solution on clinical and laboratory indices of dialysis adequacy
Autorzy:
Chmielewski, Michał
Bielińska-Ogrodnik, Dorota
Jagodziński, Piotr
Lichodziejewska-Niemierko, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895747.pdf
Data publikacji:
2020-05-29
Wydawca:
Gdański Uniwersytet Medyczny
Tematy:
peritoneal dialysis
acid-base balance
end-stage renal failure
bicarbonate-based solutions
Opis:
Background: Biocompatible fluids were introduced to improve dialysis and patient outcome in end-stage renal disease. However, being buffered with lactate, they may insufficiently correct metabolic acidosis, and lead to changes in peritoneum structure. Bicarbonate buffered fluids might mitigate these complications. The aim of the study was to evaluate the influence of a bicarbonate dialysis fluid on clinical and laboratory indices of dialysis adequacy. Material and methods: 20 prevalent peritoneal dialysis (PD) patients created two groups. One group continued on lactate fluid, the other changed to bicarbonate solution. Clinical and laboratory indices of dialysis adequacy were evaluated at baseline, and at six weeks intervals for 24 weeks. Results: In bicarbonate group, pH was 7.36±0.03, HCO3 22.1±1.8 mmol/l at baseline and 7.36±0.04 and 21.2± 2.3 mmol/l at 24 weeks, while in controls pH equaled 7.35±0.12, HCO3 22.2±1.4 mmol/l, at baseline, and 7.40±0.03, and 22.3±1.8 mmol/l, at 24 weeks, with no significant differences. Dialysis adequacy (urea Kt/V), urine output and dialysis ultrafiltration did not differ between the groups, either at baseline or at study termination. Conclusions: Bicarbonate PD solution appears to be similar to standard fluid in the impact on hydration status and on acid/base balance. Longitudinal studies are needed to assess long-term advantages of these biocompatible solutions.
Źródło:
European Journal of Translational and Clinical Medicine; 2020, 3, 1; 11-15
2657-3148
2657-3156
Pojawia się w:
European Journal of Translational and Clinical Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawracające krwawienia dootrzewnowe w przebiegu przewlekłej dializy otrzewnowej u dzieci
Recurrent hemoperitoneum in chronic peritoneal dialysis in children
Autorzy:
Makulska, Irena
Zwolińska, Danuta
Kubicki, Dominik
Jungiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032470.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
hemoperitoneum
peritoneal dialysis
prognosis
treatment
dializa otrzewnowa
krwawienie dootrzewnowe
dzieci
leczenie
rokowanie
Opis:
Introduction: Bleeding into the peritoneal cavity (hemoperitoneum) is one of the complications of chronic peritoneal dialysis (PD). Its occurrence varies from 6.1 to 8.4% of patients receiving this treatment. This complication always causes lot of anxiety, but is usually benign. On the other hand it might be also a sign of a serious pathology. Materials and methods: The analysis of records of PD patients with at least one incident of intraperitoneal bleeding, treated in the Department of Pediatric Nephrology Wrocław Medical University between 2001 and 2007 year, was performed. We analysed such the parameters like: sex, cause of the disease, age of the PD beginning, the first hemoperitoneum incident, its cause, frequency and intensity. The patient’s prognoses were also analysed. Results: In analysed time, PD was performed in 44 patients (21 girls, 23 boys) aged from 10 days to 21 years, mean 10.5 years. In our population of children on PD, hemoperitoneum occurred in 9.3% of patients. All of those cases were girls and all incidents were associated with menstruation. Conclusion: Recurrent intraperitoneal bleeding is benign in most cases. This type of bleeding is not associated with frequency of peritonitis, course of PD, does not impair filtration ability of the peritoneal membrane or influence survival of renal replacement therapy method or patients survival.
Jednym z powikłań dializy otrzewnowej jest krwawienie do jamy otrzewnowej (hemoperitoneum). Występuje ono u 6,1–8,4% pacjentów dializowanych tą metodą. Budzi zawsze niepokój pacjenta i otoczenia, jednakże w większości przypadków jest powikłaniem łagodnym. Może być również objawem poważnej patologii. Materiał i metoda: Poddano analizie historie chorób pacjentów leczonych przewlekle dializą otrzewnową w Klinice Nefrologii Pediatrycznej Wrocławskiego Uniwersytetu Medycznego w okresie 2001–2007 roku, u których wystąpiło chociaż jedno krwawienie do jamy otrzewnowej. Analizowano takie dane, jak: płeć, przyczyna schyłkowej niewydolności nerek, wiek rozpoczęcia dializy otrzewnowej, czas wystąpienia pierwszego incydentu krwawienia i jego przyczyna, częstość występowania i natężenie krwawienia do jamy otrzewnowej, metody diagnostyczne i zastosowane leczenie, oraz prześledzono losy tych chorych. Wyniki: W analizowanym okresie dializą otrzewnową było leczonych 44 pacjentów (21 dziewczynek, 23 chłopców), w wieku od 10 dni do 21 lat (średnia 10,5 roku). U 9,3% chorych wystąpiło krwawienie do jamy otrzewnowej. W grupie tej były tylko dziewczynki i każde zdarzenie miało związek z cyklem miesięcznym. Wnioski: Krwawienie do jamy otrzewnowej, w większości przypadków, ma charakter łagodny. Krwawienie tego typu nie ma istotnego wpływu na częstość występowania zapalenia otrzewnej, przebieg dializy, nie zaburza zdolności filtracyjnej błony otrzewnowej oraz nie wpływa na przeżycie metody leczenia i przeżycie pacjentów.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 69-72
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schyłkowa niewydolność nerek w przebiegu wad układu moczowego w zespole Wolfa-Hirschhorna - opis przypadku
End-stage renal disease in the course of urinary tract defects in Wolf-Hirschhorn syndrome - case report
Autorzy:
Jungiewicz, Katarzyna
Makulska, Irena
Medyńska, Anna
Zwolińska, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033450.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Wolf–Hirschhorn syndrome
congenital defects
dysmorphia
peritoneal dialysis
renal dysplasia
zespół wolfa–hirschhorna
dializa otrzewnowa
dysplazja nerek
wady wrodzone
cechy dysmorficzne
Opis:
Wolf-Hirschhorn syndrome is a complex development disorder containing facial dysmorphy, development retardation, growth impairment, muscular hypotonia and occurrence of paroxysmal disorders. Characteristic dysmorphic features are hypertelorism, oblique eyelids, prominent high forehead, wide nose, short philtrum, micrognathia, low set dysplastic ears and gothic palate, in some cases cleft palate. Those features are described as “Greek warrior helmet”. Dysmorphia can be accompanied by various congenital defects, such as growth impairment, heart defects, coloboma, urogenital and skeletal abnormalities, deafness, and in 20% of patients kidney defects, which could lead in some cases to end of stage renal disease. Observed disorders are resulting from deletion of short arm of 4th chromosome and their severity, clinical outcome and intensity of  development retardation depend on deletion size. In our article we present a  boy with severe case of Wolf-Hirschhorn syndrome accompanied by renal dysplasia of his only kidney, which lead to end of stage renal disease during his infancy. He has been treated with peritoneal dialysis since then. In our patient's case variety of congenital defects and severe development retardation cause bad clinical outcome and serious prognosis. Patient like that requires multidisciplinary medical care. Decision about initiation of renal replacement therapy in such a patient is still an important ethical dilemma.
Zespół Wolfa-Hirschhorna jest złożonym zaburzeniem rozwojowym cechującym się: dysmorfią twarzy, upośledzeniem rozwoju psychoruchowego, zaburzeniami wzrostu, hipotonią mięśniową oraz występowaniem objawów napadowych. Do charakterystycznych cech dysmorficznych, które mogą prowadzić do wysunięcia podejrzenia zespołu Wolfa-Hirschhorna, należą: hiperteloryzm, skośne ustawienie szpar powiekowych, wydatne, wysokie czoło, szeroki, dziobiasty nos, skrócenie rynienki nosowej, niedorozwój żuchwy, nisko osadzone, dysplastyczne małżowiny uszne oraz podniebienie gotyckie, któremu może towarzyszyć rozszczep podniebienia. Cechy te opisywane są jako obraz „hełmu wojownika greckiego”. Towarzyszyć temu mogą różnorodne wady rozwojowe, takie jak zaburzenia wzrastania, wady serca, coloboma tęczówki, anomalie zewnętrznych narządów moczowo-płciowych i kośćca oraz głuchota, a u około 20% pacjentów wady nerek, mogące w niektórych przypadkach doprowadzić do ich schyłkowej niewydolności. Obserwowane zaburzenia zwiazane są z delecją krótkiego ramienia chromosomu 4., a ich nasilenie, obraz kliniczny zespołu i głębokość zaburzeń rozwoju psychoruchowego zależą od wielkości delecji. W prezentowanej pracy przedstawiamy przypadek chłopca z zespołem Wolfa-Hirschhorna o ciężkim przebiegu klinicznym, z towarzyszącą dysplazją jedynej nerki, która doprowadziła do schyłkowej niewydolności nerek w okresie niemowlęcym, leczonego nerkozastępczo metodą dializy otrzewnowej. U naszego pacjenta wielonarządowy charakter zaburzeń i głębokie upośledzenie rozwoju psychoruchowego wiążą się z trudnym przebiegiem klinicznym i złym rokowaniem. Taki chory wymaga wielospecjalistycznej opieki medycznej. Decyzja o kwalifikacji pacjenta z zespołem Wolfa-Hirschhorna do leczenia nerkozastępczego pozostaje istotnym problemem etycznym.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 3; 322-328
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie diagnostyczno-lecznicze u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w okresie przeddializacyjnym
Diagnosis and treatment of children with chronic kidney disease in predialytic period
Autorzy:
Szczepańska, Maria
Olesik-Śmietana, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039305.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
dzieci
przewlekła choroba nerek
predializa
białkomocz
dializa otrzewnowa
hemodializa
przeszczep nerki
children
chronic kidney disease
predialysis
proteinuria
peritoneal dialysis
hemodialysis
kidney transplantation
Opis:
Chronic Kidney Disease (CKD) in children could be initially maintained on conservative treatment but at the end it leads unavoidably to renal replacement therapy application. Disease progression in children not exclusively affects renal function but also causes systemic complications (proteinuria consequences, cardiovascular complications, anemia, calcium-phosphate metabolism disorders, metabolic acidosis, hypostature, hypertension, chronic systemic inflammation and malnutrition). Psychological aspect of CKD should not be forgotten because as other chronic illnesses, it affects both the quality of life of a child and the whole family. Early diagnosis of CKD gives a chance for the effective control of disease symptoms and for the prolongation of the period on conservative treatment. During the predialytic period the child and the family could be better prepared for renal replacement therapy or pre-emptive transplantation. In conclusion, diagnostic and treatment procedures require an achievement of good cooperation and close contact with the child and its family by the specialized team (pediatrician, nephrologist, dialysis nurse, psychologist, dietetician and social worker) at each treatment stage. Predialytic period is the time when child and his family inevitably experience the harmful consequences of CKD. The important task for the medical staff is the optimalization of the methods of treatment.
Przewlekła choroba nerek (PChN) u dzieci, początkowo leczona zachowawczo w konsekwencji prowadzi do rozpoczęcia leczenia nerkozastępczego. Zaawansowanie procesu chorobowego wpływa nie tylko na czynność nerek, ale ma także u dzieci skutki ogólnoustrojowe, m.in. następstwa białkomoczu, powikłania w układzie sercowo - naczyniowym, niedokrwistość, zaburzenia gospodarki wapniowo - fosforanowej, kwasicę metaboliczną, niedobór wzrostu, nadciśnienie tętnicze, stan zapalny oraz zaburzenia odżywiania. Nie można także pominąć aspektu psychologicznego, gdyż jak każda choroba przewlekła wpływa zarówno na życie dziecka, jak i pozostałych członków rodziny. Wczesne wykrycie choroby to szansa na jej skuteczniejszą kontrolę, wydłużenie czasu leczenia zachowawczego a w okresie predializy lepsze przygotowanie młodego pacjenta i jego rodziny do podjęcia terapii nerkozastępczej lub przeprowadzenia przeszczepu wyprzedzającego nerki. Cały proces diagnostyczno - leczniczy wymaga dobrej współpracy z dzieckiem i jego rodziną na poszczególnych etapach leczenia poczynając od lekarza pierwszego kontaktu – pediatry poprzez specjalistę nefrologa, pielęgniarkę nefrologiczną, psychologa, dietetyka oraz pracownika socjalnego. Okres predializy to czas, w którym dziecko wraz z rodziną doświadcza nieuchronności następstw PChN, a zadaniem personelu medycznego jest konsolidacja działań w celu optymalizacji sposobu leczenia.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2010, 64, 1-2; 66-74
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Objaw pseudoguza ośrodkowego układu nerwowego u pacjentki dializowanej otrzewnowo
Peritoneally dialysed patient with pseudotumour cerebri
Autorzy:
Krakowska, Anna
Jander, Anna
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032311.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
end stage renal disease
idiopathic intracranial hypertension
peritoneal dialysis
pseudotumour cerebri
pseudoguz ośrodkowego układu nerwowego
idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe
dializa otrzewnowa
schyłkowa niewydolność nerek
dzieci
Opis:
Introduction: Pseudotumour cerebri (idiopathic intracranial hypertension) is diagnosed when several symptoms coexist: headaches, papilledema, increased cerebrospinal fluid pressure (without any cytologic or chemical abnormalities in it). Neuroimaging shows no pathology either. Aim: The aim of this work is to present a case of 16‑year‑old girl who has been receiving peritoneal dialysis. End stage renal disease developed on the basis of focal segmental glomerulosclerosis. Despite of many therapeutic methods used (steroids, cyclophosphamide, angiotensin convertase inhibitors, plasmapheresis), after three years she required dialysis. Few month after commencing dialysis, in ophthalmologic consultation (routine one, which was required for renal transplantation qualification), papilledema was diagnosed. The patient did not report any symptoms that could suggest intracranial hypertension. The magnetic resonance did not reveal any focal pathology. Neurologist suggested the diagnosis of pseudotumour cerebri and applied acetazolamide with increased dose of antihypertensives. The papilledema resolved after 3 months. Conclusions: Pseudotumour cerebri symptoms are rare but can be the reason for such pathology as papilledema or headaches among dialysed children. There are single cases in the literature. Poorly regulated hypertension or fluid overload can be risk factors for idiopathic intracranial hypertension.
Wprowadzenie: Pseudoguz ośrodkowego układu nerwowego (idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe) charakteryzuje się współwystępowaniem bólów głowy, obrzęku tarczy nerwu wzrokowego, wzmożonego ciśnienia płynu mózgowo‑rdzeniowego (przy jego prawidłowym składzie) oraz braku jakichkolwiek zmian w badaniach obrazowych ośrodkowego układu nerwowego, które mogłyby tłumaczyć występujące zjawiska. Cel pracy: Przedstawiamy przypadek 16‑letniej dziewczynki dializowanej otrzewnowo od 2011 roku z powodu przewlekłej choroby nerek na podłożu ogniskowego segmentalnego szkliwienia kłębuszków nerkowych rozpoznanego w 2008 roku. Mimo zastosowanego leczenia (steroidoterapia, cyklofosfamid, inhibitory konwertazy angiotensyny, plazmaferezy) u dziewczynki mniej więcej po 3 latach rozwinęła się schyłkowa niewydolność nerek. W trakcie rutynowych badań wymaganych do kwalifikacji do przeszczepu nerki w konsultacji okulistycznej stwierdzono u dziewczynki obrzęk tarczy nerwu wzrokowego. Nie prezentowała ona żadnych objawów mogących sugerować nadciśnienie śródczaszkowe. W wykonanym rezonansie magnetycznym głowy nie uwidoczniono zmian ogniskowych. Po konsultacji z neurologiem, który zasugerował rozpoznanie pseudoguza ośrodkowego układu nerwowego, wdrożono leczenie przeciwobrzękowe acetazolamidem oraz obniżono ciśnienie tętnicze. Objaw obrzęku tarczy nerwu wzrokowego ustąpił po 3 miesiącach. Wnioski: Objawy pseudoguza mózgu dzieci dializowanych występują rzadko, ale mogą być przyczyną zmian na dnie oczu w badaniu okulistycznym i bólów głowy. Opisywane są pojedyncze przypadki w piśmiennictwie. Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi tego powikłania mogą być nieuregulowane nadciśnienie i przewodnienie.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 2; 172-175
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A mathematical model for fluid-glucose-albumin transport in peritoneal dialysis
Autorzy:
Cherniha, R.
Stachowska-Piętka, J.
Waniewski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/907934.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
fluid transport
transport in peritoneal dialysis
nonlinear partial differential equations
ordinary differential equation
steady-state solution
transport płynu
dializa otrzewnowa
nieliniowe równanie różniczkowe
równanie różniczkowe zwyczajne
Opis:
A mathematical model for fluid and solute transport in peritoneal dialysis is constructed. The model is based on a three-component nonlinear system of two-dimensional partial differential equations for fluid, glucose and albumin transport with the relevant boundary and initial conditions. Our aim is to model ultrafiltration of water combined with inflow of glucose to the tissue and removal of albumin from the body during dialysis, by finding the spatial distributions of glucose and albumin concentrations as well as hydrostatic pressure. The model is developed in one spatial dimension approximation, and a governing equation for each of the variables is derived from physical principles. Under some assumptions the model can be simplified to obtain exact formulae for spatially non-uniform steady-state solutions. As a result, the exact formulae for fluid fluxes from blood to the tissue and across the tissue are constructed, together with two linear autonomous ODEs for glucose and albumin concentrations in the tissue. The obtained analytical results are checked for their applicability for the description of fluid-glucose-albumin transport during peritoneal dialysis.
Źródło:
International Journal of Applied Mathematics and Computer Science; 2014, 24, 4; 837-851
1641-876X
2083-8492
Pojawia się w:
International Journal of Applied Mathematics and Computer Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rhabdomyolysis induced by lipid-lowering therapy in patients with end-stage renal failure maintained on continuous ambulatory peritoneal dialysis – clinical implications
Rabdomioliza indukowana lekami hipolipemizującymi u chorych z terminalną niewydolnością nerek leczonych ciągłą ambulatoryjną dializą otrzewnową – wnioski kliniczne
Autorzy:
Żywiec, Joanna
Tomaszewski, Maciej
Żukowska-Szczechowska, Ewa
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038909.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rhabdomyolysis
lipid-lowering therapy
end-stage renal failure
continuous ambulatory peritoneal dialysis
side effects
rabdomioliza
terapia hipolipemizująca
objawy uboczne
terminalna niewydolność nerek
ciągła ambulatoryjna dializa otrzewnowa
Opis:
The cases of rhabdomyolysis induced by lipid-lowering therapy in three patients with end-stage renal failure undergoing continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD) are presented. In most of the cases, the diagnosis of rhabdomyolysis was not problematic regarding their typical clinical symptoms and laboratory examinations. One patient, presumably due to diabetic neuropathy, did not experience typical muscle pain but only asthenia, abdominal pain and an enhanced serum kinase creatine level. Lipid-lowering drug cessation and intensification of the CAPD scheme were effective in all the cases. In certain cases LDL-apheresis was required. The high frequency of lipid disturbances and an enhanced cardio-vascular risk among CADO patients are reasons for the wide-spread use of lipid-lowering agents in this group of patients. Analysis of potential drug interactions, and diagnostic alertness (with watchful observation of atypical symptoms) are required because of the possibility of rhabdomyolysis occurrence as a side effect of this method. Interruption of lipid-lowering therapy with intensification of the peritoneal dialysis scheme are sufficiently effective treatment of iatrogenic rhabdomyolysis among CAPD patients. Persistent hyperlipidaemia with an individual’s predisposition to myolysis after different lipid-lowering agents remain a therapeutic problem.
Praca przedstawia przebieg rabdomiolizy wywołanej stosowaniem farmakoterapii hipolipemizującej u trzech chorych ze schyłkową niewydolnością nerek, leczonych nerkozastępczo metodą ciągłej ambulatoryjnej dializy otrzewnowej (CADO). Dwóch chorych prezentowało klasyczne objawy kliniczne rabdomiolizy, co w połączeniu z wynikami badań laboratoryjnych stanowiło oczywistą podstawę rozpoznania. W przypadku trzeciego chorego, prawdopodobnie w efekcie współistniejącej neuropatii cukrzycowej, nie występowały typowe bóle mięśniowe, a jedynie osłabienie mięśni, bóle brzucha i podwyższony poziom kinazy kreatynowej w surowicy. U wszystkich chorych uzyskano poprawę w wyniku odstawienia leku hipolipemizującego i intensyfi kacji schematu dializy otrzewnowej. W wybranych przypadkach w dalszej obserwacji konieczne było zastosowanie LDL-aferezy. Duża częstość występowania zaburzeń lipidowych oraz zwiększone ryzyko schorzeń sercowo-naczyniowych wśród chorych leczonych nerkozastępczo są powodem szerokiego stosowania leków hipolipemizujących w tej grupie osób. Możliwość wystąpienia rabdomiolizy jako powikłania takiego leczenia wymaga od lekarza analizy potencjalnych interakcji lekowych oraz czujności diagnostycznej, w tym bacznej obserwacji atypowej symptomatologii. Przerwanie leczenia hipolipemizującego oraz intensyfi kacja dializy otrzewnowej są wystarczająco efektywnym sposobem leczenia jatrogennej rabdomiolizy u chorych CADO. Problemem terapeutycznym nadal pozostaje utrzymująca się hiperlipidemia, przy równoczesnej osobniczej skłonności do występowania miolizy po różnych preparatach z grupy leków hipolipemizujących.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 4; 71-75
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies