Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Paul Ricoeur (1913–2005)" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wrzoska koncepcja metafory historiograficznej
Wrzoseks conception of historiographical metaphor
Autorzy:
Dobosz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20312174.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Wojciech Wrzosek
Paul Ricoeur (1913–2005)
metaphor
philosophy of history
Annales
Paul Ricoeur
metafora
filozofia historii
Opis:
In the paper I try to demonstrate that interactive concept of metaphor, in particular, that proposed by Ricoeur – contrary to what Wrzosek preaches – has a very limited use in the study of thought processes leading to the formulation of the metaphors used by the science.
Źródło:
Historyka studia metodologiczne; 2022, 52; 29-60
0073-277X
Pojawia się w:
Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Homo capax” – a romantic subject with a past: Adam Mickiewicz’s anthropology
„Homo capax” – podmiot romantyczny po przejściach. Antropologia Adama Mickiewicza
Autorzy:
Bednarek-Bohdziewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088325.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
19th-century Polish literature
Romanticism
philosophy of the self
duality of character
Adam Mickiewicz (1798–1855)
Paul Ricoeur (1913–2005)
homo capax (homme capable)
Adam Mickiewicz
romantyzm
homo capax
podmiot otwarty
Opis:
The article attempts to outline Adam Mickiewicz’s concept of subjectivity. He introduces it in his visionary poetic drama Dziady (Forefathers’ Eve) where a radically ambivalent situation is presented through the duality of the main character Gustaw/Konrad. The article describes this duality in terms of Paul Ricoeur’s distinction between cogito exalté and cogito brisé. In Dziady Mickiewicz dramatizes the transition from exaltation to dejection, the condition of cogito brisé (living with a wound). His romantic subject cannot throw away his past, but because he is acutely aware of his failings and his inadequacy he is able to free himself from delusions of grandeur and self-centered pride. The condition of uncertainty, inadequacy and chronic insatiability is like a gaping wound or a lack which may lead the ‘I’ to open up and seek the Other. It is a vision of man who knows he is deeply fl awed but capable of pursuing a noble desire; vulnerable and fallible, beset by ‘endless error’ and yet able to act and get his act together; self-centered and yet, because of the relational nature of the human identity, capable of redirecting his emancipatory energy to Others. It can be summed up the concept of homo capax (homme capable) which, as this article argues, provides the key to Mickiewicz’s anthropology.
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 6; 667-682
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies