Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Patristic Exegesis" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Biblia u Ojców Kościoła a Ojcowie Kościoła w studium Biblii
Autorzy:
Romaniuk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1164670.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ojcowie Kościoła
egzegeza patrystyczna
Fathers of Church
patristic exegesis
Opis:
II s’agit dans cette étude de faire ressortir la position tout à fait exceptionnelle de la Bible dans les écrits des Peres de l’Eglise. La théologie patristique n’est, en effet, qu’un spécifique exposé du contenu de la Bible. Outre la théologie les Pères de l’Eglise cultivaient disciplines correspondant aux correspondant aux différentes branches des études bibliques d’aujourd’hui. C’est ainsi qu’Origène, par exemple, est considéré comme père de la critique textuelle et beaucoup d’autres ont contribué sensiblement à l’herméneutique biblique. L a tàche principale consistait cependant à trouver le sens exact de la parole divine. C’est dans ce but que l’on traduisait de façon bien variée la Bible; que l’on menait les études sur l’harmonie de deux Testaments, sur les allégories et sur la typologie. Les écoles catéchético-exégétiques fleurissant à A lexandrie, à Antioche et à Césarée donnent un excellent témoignage du niveau des études bibliques aux temps des Pères de l’Eglise. Les sciences bibliques modernes doivent beaucoup à la science biblique patristique. On le voit tout d’abord dans la critique textuelle. La Bible, citée par les Pères, révèle, en effet, les premières etapes, peu connues, de l’histoire du texte biblique. Les interprétations, même les plus récentes, des certains passages bibliques s’appuient bien de fois sur l’exégèse patristique. La théologie biblique, en fin, doit beaucoup, elle aussi, à la typologie et à l’exégèse allégorique des Peres.
Źródło:
The Biblical Annals; 1975, 22, 1; 65-74
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księga Eklezjastesa w starożytności chrześcijańskiej
Il Libro dell'Ecclesiaste nell'antichita cristiana
Autorzy:
Starowieyski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011977.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Eklezjastes
egzegeza patrystyczna
komentarze biblijne
bibliografia patrystyczna
Ecclesiastes
Patristic Exegesis
Biblical Commentaries
Patristic Bibliography
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, specjalny; 270-305
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integral Communication with Listeners in Origen’s Four Homilies on Psalm 76(77)
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134426.pdf
Data publikacji:
2022-05-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Orygenes
Psalm 77 (76)
egzegeza patrystyczna
homilia patrystyczna
kaznodziejstwo patrystyczne
Origen
patristic exegesis
patristic homily
patristic preaching
Opis:
A recently discovered collection of 29 Origen’s homilies on the Psalms was published in 2015. Origen delivered them in the last years of his life. We find there speculations on the borderline between philosophy and theology, which Origen never abandoned. Do they not violate the canon of homilies? Are they not dominated by a theoretical, intellectual factor? To answer these questions, the author poses a broader question in his article, namely, about the nature of communication with listeners. Did Origen, as a homilist, appeal in an integral and balanced way to all human faculties: reason, imagination, will, feelings and senses? The article has a character of a survey of the issue, since four homilies to Ps 76(77) are the subject of its analysis.
W 2015 r. został wydany niedawno odkryty zbiór 29 homilii Orygenesa do Psalmów. Orygenes wygłosił je w ostatnich latach swego życia. Natykamy się w nich na spekulacje z pogranicza filozofii i teologii, z których Orygenes nigdy nie zrezygnował. Czy nie naruszają one kanonu homilii? Czy nie dominuje w nich czynnik teoretyczny, intelektualny? Żeby odpowiedzieć na te pytania, autor porusza w artykule szerszą kwestię – charakteru komunikacji ze słuchaczem. Czy Orygenes jako homilista odwoływał się w sposób integralny i zrównoważony do wszystkich władz w człowieku: rozumu, wyobraźni, woli, uczuć i zmysłów? Artykuł ma charakter sondażu zagadnienia, ponieważ przedmiotem jego analizy są cztery homilie do Ps 76(77).
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 87-106
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady Orygenesowej egzegezy w „De monastica exercitatione” Nila z Ancyry
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947518.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Nil z Ancyry
monastycyzm
egzegeza patrystyczna
patrologia
Orygenes
Nilus of Ancyra
Origen
monasticism
patrology
exegesis
patristic exegesis
Opis:
In his main work on monastic asceticism, De monastica exercitatione, Nilus of Ancyra (died around 430) uses many allegorical explanations of the Bible, especially of the Old Testament. Some of them seem to have traces of Origen's influence. We find the Alexandrian’s influence, direct or indirect, in the Nilus of Ancyra’s allusions to: Gen. 3: 15, Judg. 15: 4, 1 Sam. 14: 13, Ps. 137: 9, Lam. 4: 5, Zech. 11: 17. If Origen in these cases uses allegorics on doctrinal and ascetical grounds, the Nilus of Ancyra narrows it down to the ascetic subject.
W swoim głównym piśmie na temat monastycznej ascezy, De monastica exercitatione, Nil z Ancyry (zm. ok. 430) stosuje wiele alegorycznych wyjaśnień Biblii, zwłaszcza Starego Testamentu. Niektóre z nich zdają się nosić ślady wpływu Orygenesa. Wpływ Aleksandryjczyka, bezpośredni lub pośredni, odnajdujemy w aluzjach Nila z Ancyry do: Rdz 3, 15, Sdz 15, 4, 1 Sm 14, 13, Ps 137 (136), 9, Lm 4, 5, Za 11, 17. O ile Orygenes stosuje alegorię w tych przypadkach na gruncie doktrynalnym i ascetycznym, to Nil z Ancyry zawęża ją na ogół do tematyki ascetycznej.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 71; 407-422
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcja nauczycielska kobiety w myśli Jana Chryzostoma
The teaching function of a woman in the statements of John Chrysostom
Autorzy:
Szczur, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612097.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
kobiety
nauczanie
władza
egzegeza patrystyczna
John Chrysostom
women
teaching
power
patristic exegesis
Opis:
The Church Fathers repeatedly spoke about the function that women should play – especially Christian women – in the communities they lived in. One of the widely discussed problems in ancient times was the question of teaching by women. It was discussed whether women in general can teach, and if so, under what circumstances? In this article I decided to investigate this issue on the basis of selected speeches of John Chrysostom. The first point of the present study notes that in ancient times the public teaching and speaking in general was a manifestation of power. The next two sections present Chrysostom's comments on this topic based on the exegesis of biblical texts 1 Timothy 2:11-15 and Romans 16:3-16. In the final conclusions it should be underlined, that John Chrysostom firmly holds to the teaching of Scripture (especially St. Paul). He makes a distinction between private and public teaching. According to him, women can only lead private teaching activity (especially in the family), but they cannot teach in public, because such teaching is associated with the holding of an ecclesiastical office, reserved for men. A man teaches a woman, not the other way around – this is the standard situation. Reversing these roles was permitted only in exceptional circumstances.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 66; 83-101
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What body will not inherit the kingdom of God? An early Christian exegesis of the First Epistle to the Corinthians 15:50
Jakie ciało nie odziedziczy królestwa Bożego? Wczesnochrześcijańska egzegeza 1Kor 15, 50
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612855.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ciało
zmartwychwstanie
św. Paweł
egzegeza patrystyczna
Ireneusz
Tertulian
Orygenes
body
resurrection
St. Paul
patristic exegesis
Irenaeus
Tertullian
Origen
Opis:
Celem artykułu jest prześledzenie egzegezy wersetu 1Kor 15, 50 w literaturze wczesnochrześcijańskiej na przykładzie pism trzech autorów, reprezentujących podstawowe tradycje geograficzno-kulturowe funkcjonujące w Kościele pierwszych wieków: Ireneusza z Lyonu – przedstawiciela tradycji azjatyckiej; Tertuliana z Kartaginy – związanego z tradycją północnoafrykańską, zbliżoną w wielu punktach do azjatyckiej; oraz Orygenesa – wywodzącego się z tradycji aleksandryjskiej. U wszystkich wspomnianych pisarzy przeważała interpretacja moralna zwrotu „ciało i krew” jako grzesznych uczynków, które należy porzucić, aby wejść do królestwa niebieskiego. Każdy z nich dopuszczał jednak również swoistą interpretację dosłowną tego wersetu, próbując pogodzić ją z fundamentalną prawdą wiary o cielesnym zmartwychwstaniu: Ireneusz akcentował, że ciało nie może zmartwychwstać i osiągnąć królestwa Bożego o własnych siłach, a jedynie z pomocą Ducha Świętego; Tertulian był przekonany, że ciało w ziemskiej postaci zmartwychwstanie, ale nie będzie mogło wejść do królestwa niebieskiego bez przyjęcia nowych cech; Orygenes posunął się najdalej, podając w wątpliwość powrót do życia ciał w ziemskim kształcie. Przeanalizowane komentarze do Pawłowego wersetu dowodzą, że egzegeza patrystyczna była ukierunkowana teologicznie i zależna od ówczesnych sporów doktrynalnych. Ukazują też pewien paradoks: niekiedy w celu uzasadnienia konkretnego stanowiska filozoficzno-teologicznego zwolennik literalizmu lub umiarkowanej alegorezy mógł przywiązywać większą wagę do przenośnego znaczenia tekstu natchnionego niż zdeklarowany alegorysta, który z kolei odwoływał się do daleko idącej interpretacji dosłownej.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 64; 461-474
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakie ciało nie osiągnie królestwa Bożego?
What Body Will Not Reach the Kingdom of God?
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051150.pdf
Data publikacji:
2019-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ciało
zmartwychwstanie
św. paweł
egzegeza patrystyczna
ireneusz
tertulian
orygenes
body
resurrection
st. paul
patristic exegesis
irenaeus
tertullian
origen
Opis:
Celem artykułu jest porównanie egzegezy wersetu 1  Kor 15, 50 we wczesnej literaturze patrystycznej na przykładzie pism trzech autorów: Ireneusza z Lyonu – przedstawiciela tradycji azjatyckiej; Tertuliana z Kartaginy – związanego z tradycją północnoafrykańską, zbliżoną w wielu punktach do azjatyckiej; oraz Orygenesa – wywodzącego się z tradycji aleksandryjskiej. Wszyscy wspomniani pisarze stosowali interpretację moralną zwrotu „ciało i krew” jako grzesznych uczynków, które należy porzucić, aby wejść do królestwa niebieskiego. Każdy z nich dopuszczał jednak także wyjaśnienie dosłowne tego wersetu, próbując pogodzić je z prawdą wiary o cielesnym zmartwychwstaniu. Ireneusz podkreślał, że ciało nie może zmartwychwstać i osiągnąć królestwa Bożego o własnych siłach, ale  jedynie z pomocą Ducha Świętego. Tertulian uważał, że ciało w ziemskiej postaci zmartwychwstanie, ale nie będzie mogło wejść do królestwa niebieskiego bez przyjęcia cech dostosowanych do nowej rzeczywistości. Najdalej posunął się Orygenes, podważając możliwość powrotu do życia ciał w ziemskim kształcie. Analiza wczesnochrześcijańskich komentarzy do Pawłowego wersetu dowodzi, że egzegeza patrystyczna była ukierunkowana teologicznie i zależała od ówczesnych sporów doktrynalnych. Daje się też zauważyć pewien paradoks: niekiedy w celu uzasadnienia konkretnego stanowiska filozoficzno-teologicznego zwolennik literalizmu lub umiarkowanej alegorezy mógł przywiązywać większą wagę do przenośnego znaczenia tekstu natchnionego niż zdeklarowany alegorysta, który z kolei odwoływał się do daleko idącej interpretacji dosłownej.
The aim of the article is to compare the exegesis of verse 1 Kor 15, 50 in early patristic literature on the example of the writings of three authors: Irenaeus of Lyon – representative of the Asian tradition; Tertullian of Cartage – associated with the North African tradition, similar in many points to Asian; and Origen – originating from the Alexandrian tradition. All these writers used the moral interpretation of the phrase “flesh and blood” as sinful deeds, which should be abandoned to enter the kingdom of heaven. Each of them, however, also allowed the literal explanation of this verse, trying to reconcile it with the truth of faith about the bodily resurrection. Irenaeus emphasized that the body can not be resurrected and reach the kingdom of God with its own strength, but only with the help of the Holy Spirit. Tertullian thought that the body in the earth would resurrect, but it would not be able to enter the kingdom of heaven without accepting features adapted to the new reality. Origen went the farthest, undermining the possibility of returning to earth-shaped bodies. The analysis of early Christian commentary on the Pauline verse proves that patristic exegesis was theologically oriented and depended on the contemporary doctrinal disputes. One may also notice a certain paradox: sometimes in order to justify a particular philosophical and theological stand, a proponent of literalism or moderate allegorisation might attach more importance to the portable meaning of the inspired text than the alleged allegorist, which in turn referred to a far-reaching literal interpretation.
Źródło:
The Biblical Annals; 2020, 10, 1; 103-114
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological Themes in Origen’s First Homily on Psalm 76 (77) and Their Subsequent Reception
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029299.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Orygenes
Psalm 77 (76)
Bóg–Logos
egzegeza patrystyczna
preegzystencja dusz
apokatastaza
Origen
God–Logos
patristic exegesis
preexistence of souls
apocatastasis
Opis:
The collection of Origen’s presumably last works, the 29 homilies on the Psalms, was recently discovered and published in 2015. In the homily on Psa 76:1-9, we can find threads of the theology of spirituality intertwined with more systematic speculations. The sanctifying action of the Logos comes here to the fore. God-Logos enables the Christian to sacrifice himself fully with his mind, tongue and all his senses. The Word, which has been living for ages in the womb of the Father, educates the human word, liable to agitation, to silence. Origen looks for a cure in afflictions. He finds it in the image of hands outstretched to God and in constant reminding of Him. The Psalmist ponders “the ancient days” and “the eonic years” and asks if God can reject man forever (Psa 76:6–8). In his commentary, Origen seems to refer to his speculations from much earlier years, known from the work On First Principles, in which he expressed views on the preexistence of rational beings, preceding the present world, and the multiple transformation of worlds. Are these speculative threads still present in his last work? The article tries to explain Origen’s statements and understand them properly.
Zbiór niedawno odkrytych i wydanych w 2015 r. dwudziestu dziewięciu homilii Orygenesa do Psalmów, to prawdopodobnie, jak wykazuje L. Perrone, ostatnie jego dzieło. Homilie stały się przedmiotem analizy pod kątem formalnym: języka, okoliczności napisania, aluzji historycznych etc. Przychodzi czas na zgłębianie ich treści teologicznych. W homilii do Ps 76, 1–9 przeplatają się wątki z zakresu duchowości i pewne spekulacje. Na pierwszy plan wysuwa się uświęcające działanie Logosu. Bóg–Słowo uzdalnia chrześcijanina do pełnej ofiary z samego siebie, swego umysłu, języka i wszystkich zmysłów. Przebywające od wieków w łonie Ojca Słowo wychowuje do milczenia ludzkie słowo, podatne na wzburzenie. Kaznodzieja szuka lekarstwa na utrapienia w wyciągniętych rękach do Boga i w ciągłym przypominaniu o Nim sobie. Psalmista rozważa „dni dawne” i „lata wieczne” oraz pyta, czy Bóg może odrzucić na wieki (Ps 76, 6–8). W komentarzu do Psalmów zdaje się nawiązywać do swoich spekulacji z dużo wcześniejszych lat, znanych z dzieła O zasadach. Wyrażał tam poglądy o preegzystencji bytów rozumnych, poprzedzającej obecny świat, i wielokrotnej transformacji światów, po których nastąpi powrót wszystkiego do Boga. Czy te wątki spekulacyjne są obecne w ostatnim jego dziele? Czy poglądy Orygenesa zmieniły się? Autor artykułu stara się wniknąć w dość zdawkowe wypowiedzi kaznodziei i właściwie je zrozumieć.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 4; 63-82
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postać Jozuego w interpretacji Cezarego z Arles
Autorzy:
Paczkowski, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142938.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Caesarius of Arles
Patristic exegesis
Joshua (book of)
Typology
Israel
Church
Cezary z Arles
egzegeza patrystyczna
Jozue (księga)
typologia
Izrael
Kościół
Opis:
W tradycji patrystycznej postrzegano księgę Jozuego jako zapowiedź zbawczego dzieła Chrystusa. Syn Nuna zajął miejsce Mojżesza, natomiast w porządku łaski Zbawiciel zastępuje dawne prawo Ewangelią. Ojcowie postrzegali ciąg historii Izraela jako odnośnik do życia chrześcijańskiego. Podobne elementy odnajdujemy w kaznodziejstwie Cezarego z Arles. Dla biskupa prowansalskiego Jozue to ten, który wprowadził lud do Ziemi Obiecanej, stanowiącej jego dziedzictwo. Postać ta jest utożsamiona z Chrystusem. Przejście Izraelitów przez Jordan stało się figurą chrztu. To zapowiedź wprowadzenia do życia łaski i ofiarowania dóbr nadprzyrodzonych przez Chrystusa, którego typem był syn Nuna. Nowe pokolenie Izraelitów, którym przewodził Jozue, to prefiguracja Kościoła. To właśnie on zastąpił wybrany ongiś naród (Synagogę). Cezary miał świadomość konieczności odczytywania wybranych tekstów Joz w świetle wiary i praktyki Kościoła. Był ponadto wyczulony na potrzeby duszpasterskie, pojawiające się w jego wspólnocie. W przepowiadaniu, podobnie jak w swoich inicjatywach, Cezary zabiegał o skuteczne przedstawianie ugruntowanej teologii biblijnej i praktyczne stosowanie adekwatnej praktyki duszpasterskiej.
The Patristic tradition read the Book of Joshua as a foreshadowing of the saving work of Jesus Christ. Joshua replaces Moses and in the order of grace, Jesus Savior replaces the ancient Law. Fathers conceived of the history of Israel as a unique sign announcing the Christian life. Similar elements can be found in Caesarius’ preaching. For the bishop of Provence, Joshua is the one who would lead God’s people into the Promised Land and he gave to them the true inheritance. The figure of Joshua is associated with Christ. For Caesarius the Israelites’ crossing of the Jordan River was a typological form of baptism. This is an announcement of the introduction of grace and the offering of supernatural goods by Christ, whose figure was the son of Nun. The new generation of Israelites, led by Joshua, is a prefiguration of the Church. It had replaced the once chosen nation (Synagogue). Caesarius was aware that he read the text of the Book of Joshua in the light of the Church’s faith and practice and the pastoral needs of his congregation. He was also sensitive to pastoral needs arising in his community. In his preaching, as in his practice, Caesarius strove for effective presentation of grounded biblical theology and the application of adequate pastoral principles.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 75-101
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wszystko ma swój czas. Patrystyczna egzegeza Księgi Eklezjastesa 3,1-8
“Everything has its own time”. A Patristic Exegesis of Ecclesiastes 3:1-8
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044513.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Eklezjastesa
czas
Dydym Ślepy
Grzegorz z Nyssy
Hieronim
Book of Ecclesiasters
time
patristic exegesis
Didymus the Blind
Gregory of Nyssa
Jerome
Opis:
Z wczesnochrześcijańskich dzieł egezegetycznych dotyczących Księgi Eklezjastesa zachowały się nieliczne fragmenty komentarza Orygenesa, obszerna część komentarza Dydyma Ślepego, homilie św. Grzegorza z Nyssy, krótki komentarz literalny przypisywany św. Janowi Chryzostomowi, komentarz o charakterze umiarkowanie alegorycznym św. Hieronima i komentarz Grzegorza z Agrigentum, biskupa Sycylii z przełomu VI i VII wieku. Analiza zawartego w powyższych dziełach komentarza do wersetów Koh 3, 1-8 ujawnia dwojaki charakter patrystycznej egzegezy tego biblijnego tekstu: uniwersalny i indywidualny. Z jednej strony autorzy odnoszą tekst Koh 1-3 do czasu w wymiarze powszechnym, obejmującego historię zbawienia ludzkości i związanego z działalnością Opatrzności Bożej, czuwającej nad przebiegiem procesu dziejowego. Z drugiej strony interpretują ten passus w odniesieniu do życia duchowego każdego chrześcijanina, jego głębokiej relacji do Boga, procesu doskonalenia wewnętrznego, walki z wadami i nabywania cnót. Oba wymiary czasowe się przenikają: indywidualna droga człowieka do doskonałości wpisuje się w zaplanowane przez Boga dzieje zbawienia ludzkości. Każda czynność, zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i uniwersalnym, ma swój właściwy czas wyznaczony przez Boga.
From among the early Christian exegetical works treating the Book of Ecclesiastes, several  manuscripts, some of them fragmentary, have been preserved. These include: a few fragments of Origen’s commentary; a large part of the commentary written by Didymus the Blind; homilies of St Gregory of Nyssa; a short literary comment attributed to St John Chrysostom; a moderately allegorical commentary of St Jerome; and the commentary of Gregory of Agrigentum, bishop of Sicily from the turn of the 6th and 7th centuries. Analysis of the commentaries on Qoh 3:1-8 contained in the above-mentioned works reveals the dualistic character of patristic exegesis of the biblical passus in question, specifically its use of both universal and individual approaches. On the one hand, the authors refer the text of Qoh 1–3 to a universal understanding of time, i.e. the whole of salvation history and the related activities of Divine Providence guiding the course of the historical process. On the other hand, they interpret this passage in relation to the spiritual life of every Christian, his deep relationship with God, the process of internal improvement, the fight against vices and the acquisition of virtues. The two  dimensions of time interpenetrate each other: the individual path of man to perfection is at the same time part of God’s planned history of the salvation of humanity. Thus every action, both in the individual and the universal dimension, has its proper timing assigned by God.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 345-372
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“There You Shall Offer Him Up As A Holocaust On The Height That I Will Point Out To You” (Gen 22:2). Selected Methods Of Patristic Exegesis. Part Two.
„I tam złóż Go w ofierze na jednym z pagórków, jak Ci wskażę” (Rdz 22,2). Wybrane metody egzegezy patrystycznej. Część druga
Autorzy:
Pamuła, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494994.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
egzegeza patrystyczna;
egzegeza;
ofiara;
alegoria;
dosłowne znaczenie;
typologia;
anagogia;
mistagogia;
czytanie kanoniczne;
czytanie Pisma z Pismem;
patristic exegesis;
exegesis;
sacrifice;
allegory;
literal meaning;
typology, anagogy;
mystagogy;
canonical reading;
reading Scripture with Scripture;
Opis:
Ojcowie Kościoła widzieli w Piśmie Świętym coś więcej niż tylko SŁOWO, coś więcej niż tylko jego dosłowne znaczenie. Dlatego też, celem tego artykułu, który jest drugą częścią serii dwóch artykułów poświęconych egzegezie patrystycznej, jest krótkie przedstawienie różnych metod egzegezy patrystycznej i ich praktyczna aplikacja na przykładzie Ofiary Izaaka z Księgi Rodzaju.
For the Church Fathers the Scriptures constituted more than just Words and they strived to go beyond literal understanding of the text. Therefore, the purpose of this article, which is the second one of a two-part study, is to give a brief explanation of various methods of patristic exegesis and its practical application using as an example the Sacrifice of Isaac in the Book of Genesis.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 4; 23-31
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyczne cechy egzegezy Pisma Świętego św. Tomasza z Akwinu
Autorzy:
Michalik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669293.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Thomas of Aquinas
Holy Bible exegesis
analogy of Catholic faith
analogy of Biblical faith
scholastic exegesis
patristic exegesis
theological exegesis
św. Tomasz z Akwinu
egzegeza Pisma Świętego
analogia wiary katolickiej
analogia wiary biblijnej
egzegeza scholastyczna
egzegeza patrystyczna
egzegeza teologiczna
Opis:
St. Thomas of Aquinas was not only a formidable philosopher and theologist, but also he was a tireless exegete of the Holy Scripture. He wrote comments on the books of both the Old and New Testament. His exegesis has several traits. It is constructed around two fundamental rules: the analogy of Catholic faith and the analogy of Biblical faith. Furthermore it contains a typical to the Medieval exegesis – scholastic, patristic and theological lineament.
Święty Tomasz z Akwinu był nie tylko znakomitym filozofem i teologiem, ale także niestrudzonym egzegetą Pisma Świętego. Spod jego pióra wyszły komentarze zarówno do ksiąg Starego, jak i Nowego Testamentu. Egzegeza św. Tomasza z Akwinu odznacza się kilkoma cechami. Jest to egzegeza oparta na dwóch fundamentalnych regułach: analogii wiary katolickiej i analogii wiary biblijnej. Ponadto posiada także charakterystyczny dla całej egzegezy średniowiecznej rys scholastyczny, patrystyczny i teologiczny.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2018, 37, 1-2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kameleon w egzegezie biblijnej św. Hieronima
The Chameleon in St. Jerome’s Biblical Exegesis
Autorzy:
Krzyszczuk, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1603411.pdf
Data publikacji:
2017-10-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
starożytność chrześcijańska
patrystyczna egzegeza biblijna
Hieronim ze Strydonu
Księga Sofoniasza
Christian antiquity
patristic biblical exegesis
Jerome
Book of Zephaniah
Opis:
Artykuł przedstawia sposób wykorzystywania przez Hieronima ze Strydonu pochodzących z dzieł naturalistów informacji dotyczących świata fauny i flory na przykładzie będącego zwierzęciem egzotycznym kameleona, o którym wzmiankę znajdujemy w powstałym ok. 393 roku Komentarzu do Księgi Sofoniasza. W alegorycznym objaśnieniu So 2,12-15 betlejemski mnich odniósł umiejętność zmiany barwy kameleona do grzesznego postępowania hipokrytów, którzy jedynie udają, że są chrześcijanami. Jako że Hieronimowe komentarze biblijne są zgodne z tradycją egzegetyczną epoki, przywołane zostały także inne świadectwa chrześcijańskich autorów, które pozwalają nam doszukiwać się źródeł komentarzy do ksiąg prorockich Strydończyka w egzegezie greckich Ojców Kościoła.
This article shows how Jerome employed information about flora and fauna derived from the works of naturalists in the case of the chameleon, an exotic animal mentioned in his Commentary on Zephaniah, written in 393. In his allegorical explanation of Zep 2:12-15, the Bethlehem-based monk compared the color-changing ability of the chameleon to the sinful conduct of the hypocrites, who only pretend to be Christians. Since Jerome’s biblical commentaries are consistent with the larger exegetical tradition of the era, the testimonies of other Christian authors have been invoked as well. This allows us to trace, within the exegesis of the Greek Fathers of the Church, the sources of Jerome’s commentaries on the Prophetic Books of the Old Testament.
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 32; 397-419
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Contribution of the Fathers of the Church in the Development of Biblical Theology. Selected Methods of Patristic Exegesis. Part One
Wkład ojców Kościoła w rozwój Teologii Biblijnej.
Autorzy:
Pamuła, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944210.pdf
Data publikacji:
2015-05-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
egzegeza patrystyczna
egzegeza
ofiara
alegoria
dosłowne znaczenie
typologia
anagogia
mistagogia
czytanie kanoniczne
czytanie Pisma z Pismem
doktryna chrześcijańska
patristic exegesis
exegesis
sacrifice
allegory
literal meaning
typology
anagogy
mystagogy
canonical reading
reading Scripture with Scripture
Christian doctrine
Opis:
Wkład Ojców Kościoła do biblijnej egzegezy jest niewątpliwie jednym z największych darów pozostawionych chrześcijaństwu. Bez wątpienia, komentarze biblijne pozostawione przez Ojców Kościoła zawierają nie tylko zagadnienia istotne dla teologii, rozwoju doktryny, jednak mają również ogromny wpływ na chrześcijańską duchowość. Ten artykuł jest jednym z dwóch poświęconych tematyce patrystycznej i jej wkładu w egzegezę biblijną. W tej części autor dokonał krótkiej prezentacji ujęcia J.H. Newman’a w stosunku do Ojców Kościoła, następnie rozpoczął prezentację wybranych metod egzegezy patrystycznej.
Contribution of the Fathers of the Church to exegesis is one of their greatest gifts to Christianity. Without a doubt, their works reflecting on the Scriptures not only include issues relevant to the development of theology but also, have a great impact on Christian Spirituality. This article is the first of two dedicated to patristic exegesis. In this part, the author made a brief introduction on the development of Christian Doctrine with particular attention to J.H. Newman’s theory on the contribution of the Fathers to theology.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 2; 31-43
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przybędą ze wschodu i zachodu [...]”. Augustyńska interpretacja Mt 8,11 i Łk 13,28-29 na tle starożytnej egzegezy
Many will come from east and west...”. St. Augustine’s Interpretation of Mt 8,11 and Lk 13,28-29 in the Context of Ancient Patristic Exegesis
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617946.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
patristic exegesis
Augustine
patristic ecclesiology
patristic eschatology
universal salvation
eschatological feast
Abraham
Isaac
Jacob
four corners of the world
Mt 8
11
Lk 13
28-29
egzegeza patrystyczna
Augustyn
eklezjologia patrystyczna
eschatologia patrystyczna
uczta eschatologiczna
powszechność zbawienia
Izaak i Jakub
cztery strony świata
Łk 13
Opis:
The article offers a complete overview of the Greek and Latin patristic exegesis of Mt 8,11 and Lk 13,28-29 with special focus on the exegetical commentaries of St. Augustine. Church Fathers underlined the ecclesiological dimension of Christ’s eschatological promise. According to St. Augustine and other theologians, those who come “from east and west” are above all pagans who through faith and baptism become members of the Church. Some focus more on the stage of maturation of the Christian faith, thus those who “come from east and west” are the just and holy Christians who have perfected their faith. There is a difference of opinion between Origene and Augustine concerning the word „many”. It should be analyzed in the broader context of their reflections on the universality of salvation. Secondly, the patristic exegesis underlines the eschatological aspect of Christ’ promise. The feast with the patriarchs symbolizes common heritage of faith and Christ is seen as the one who invites all the participants. Thirdly, there is a paranetical aspect of the patristic exegesis. Church Fathers expressed their reflections in the pastoral context, in homilies and spiritual conferences. They point to the quality of the humble faith of the centurion of Capharnaum, which guarantees a future participation in the eschatological feast with the patriarchs.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2014, 19; 37-77
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies