Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pastoral Council" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Parafialne rady duszpasterskie – współodpowiedzialność laikatu za wspólnotę parafialną
Parish pastoral councils – joint responsibility of the laity for the parish community
Autorzy:
Biela, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339459.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Parish Pastoral Council
parish
joint responsibility of the laity
parafialna rada duszpasterska
parafia
współodpowiedzialność świeckich
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie znaczenia parafi alnych rad duszpasterskich (PRD) w realizacji ewangelizacyjnej misji Kościoła, co wyraża się poprzez oddziaływanie na kształt i skuteczność duszpasterstwa parafialnego. W związku z powyższym w ramach paradygmatu analizy pastoralnoteologicznej artykuł w pierwszej części ukazuje rolę PRD w świetle nauczania Kościoła. Następnie przedstawia, jaki na podstawie badań jest obraz PRD w Polsce. Artykuł podsumowują wnioski oraz imperatywy pastoralne, aby PRD stawały się faktyczną i owocną strukturą współodpowiedzialności laikatu za realizację misji wspólnoty parafialnej.
The purpose of this article is to show the importance of parish pastoral councils (PPC) in the implementation of the Church’s evangelising mission, which is expressed by influencing the shape and effectiveness of parish pastoral care. Accordingly, within the paradigm of pastoral-theological analysis, the article first shows the role of PPC in the light of Church teaching. It then presents what, based on research, is the image of the PPC in Poland. The article ends with conclusions and pastoral imperatives for the PPC to become a real and fruitful structure of joint responsibility of the laity for the mission of the parish community.
Źródło:
Teologia i moralność; 2023, 18, 1(33); 83-101
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magisterium pastoralne w posłudze papieża Franciszka
Pastoral Magisterium in the Ministry of Pope Francis
Autorzy:
Hajduk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430829.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
duszpasterstwo
doktryna chrześcijańska
Jan XXIII
Sobór Watykański II
pastoral care
Christian doctrine
John XXIII
Vatican Council II
Opis:
Nauczanie papieża Franciszka wzbudza wiele kontrowersji, a nawet wywołuje posądzenia o niewierność w stosunku do Tradycji katolickiej i odejście od nauczania jego poprzedników na tronie Piotrowym. Takie reakcje mogą być spowodowane niezrozumieniem charakteru magisterium papieskiego, które ma wyraźny profil pastoralny. Poprzez tekst artykułu autor chce pomóc w zrozumieniu intencji papieża i treści jego nauczania, ukazując zwrot Kościoła ku kwestiom duszpasterskim, dokonany na Soborze Watykańskim II z inspiracji Jana XXIII, a także podejście Franciszka do kościelnego przekazu prawdy chrześcijańskiej. W tym celu zostaną wykorzystane dokumenty Kościoła, których analiza wsparta refleksją teologów pozwala uzasadnić tezę, iż nauczanie papieża Franciszka jest kontynuacją myśli soborowej zarówno z uwagi na jego formę, jak i zawarte w nim przesłanie. Takie podejście do przekazu prawdy chrześcijańskiej wzbogaca wewnętrzne życie Kościoła i dynamizuje jego działalność w świecie.
The teaching of Pope Francis raises some controversy, and even causes accusations of infidelity to Catholic Tradition and turning away from the teaching of his predecessors on the throne of Peter. Such reactions may be due to a misunderstanding of the nature of the papal Magisterium, which has a clear pastoral profile. This article aims to help understand the Pope’s intentions and the content of his teaching, showing the Church’s turn towards pastoral issues, made at the Second Vatican Council inspired by John XXIII, as well as Francis’ approach to the Church’s transmission of the Christian truth. For this purpose, the documents of the Church will be used, the analysis of which, supported by the reflection of theologians, allows the justification of the thesis that the Magisterium teaching of Pope Francis is a continuation of the conciliar thought both in terms of its form and the content of its  message. This approach to the transmission of the Christian truth enriches the inner life of the Church and dynamizes its activity in the world.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 4; 7-28
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sylwetka biskupa Wilhelma Pluty z lat 1962-1965 w relacji i działaniu twórców teczki operacyjnej ministerstwa spraw wewnętrznych kryptonim „Kruk”
The profile of bishop Wilhelm Pluta, 1962-1965 in the relationship and activities of the creators of the operating file of the ministry of internal affairs cryptonym „raven (Kruk)”
Autorzy:
Śmierzchalski-Wachocz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076150.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
biskup
kler
komunizm
ziemie zachodnie
ordynariat gorzowski
sobór
aparat bezpieczeństwa
służba bezpieczeństwa
teczka
posługa pasterska
Pluta
Kruk.
Kościół
Church
bishop
clergy
communism
Western territories
Gorzów ordinariate
council
security apparatus
security service
operating file
pastoral service
Raven (Kruk)
Opis:
The profile of bishop Wilhelm Pluta, 1962-1965 in the relationship and activities of the creators of the operating file of the ministry of internal afairs cryptonym „raven (Kruk)” After taking power, the Polish communists initially concealed their true attitude towards the Catholic Church. Therefore, in the years 1944-1947, an open fight with the clergy was avoided. After achieving the first goal, already at the beginning of 1949, a massive attack was launched against the Catholic Church. This fight was carried out in many ways with varying intensity, the main executor of the party's directives in this regard was its „armed arm“, i.e. the Security Ofice, and then the Security Service. The bishop was treated by the management of section IV of the Ministry of the Interior as a very high priority. In the fight against the Catholic Church, surveillance or possible investigation of bishops was of particular importance. From 1963, the basic tool of this fight was - both as a collection of necessary infor mation about the bishop, as well as a record of plans and a chronicle of actions taken by the security services - the Bishop Operations File (TEOB). A mutation of TEOBs, i.e. a file for the bishop, is the file entitled „Control case - Pluta Wilhelm. 1962-1986. Code name“ Kruk ”, archive number 5446 / K. In the description of the resources of the archive of the Institute of National Remembrance, it received reference number IPN BU 0608/241 and was declassified on June 18, 2009. Until the establishment of the Institute of National Remembrance, the file was in the state of the Central Archives of the Ministry of Internal Affairs. The two-volume folder contains a total of 280 pages. The boundary years of the established case, i.e. 1962 - that is, the efforts made by Bishop Wilhelm Pluta to obtain a passport to travel to Rome and participate in the deliberations of the Second Vatican Council, and its closure on April 5, 1986, is a consequence of the bishop‘s tragic death in a car accident. In the plans of the communist leadership of the Ministry of Internal Affairs, the cryptonym. „Kruk“ was to be handed over to the „C“ Office, that is the Central Archives of the Ministry of Internal Affairs, only in 1989, and was to be scrapped, that is, destroyed in 2005. The operating file of the Ministry of Internal Affairs entitled „The case of control - Pluta Wilhelm. 1962-1986 „is a testimony to the hostile actions that the security apparatus of the People‘s Republic of Poland carried out against Bishop Wilhelm Pluta, the bishop of first the huge Gorzów Ordinariate, and from 1972 the Gorzów diocese. The activities carried out by the Security Service, and described in this file, were not only a passive observation of the attitudes, behavior and pastoral ministry carried out by the bishop of Gorzów, but an active, conscious, purposeful and, above all, harmful interference in the activities of this hierarch and, above all, of a man and citizen of the Polish state. The profile of Bishop Pluta outlined on the pages of this file confirms that his words to his faithful were confirmed in his life. Of course, Bishop Pluta had his vices, weaknesses and imperfections, but his flaws did not diminish his uniqueness as a tireless, prayerful pastor of the Gorzów Church, which did not make a deal with the communist regime fighting against the Catholic Church and faith in God.
Po przejęciu władzy komuniści polscy początkowo ukrywali swoje rzeczywiste nastawienie do Kościoła katolickiego. W związku z tym w latach 1944-1947 unikano otwartej walki z duchowieństwem. Po osiągnięciu pierwszego celu, już z początkiem 1949 roku podjęto zmasowane uderzenie na Kościół katolicki. Walkę tę prowadzono na wiele sposobów z różną intensywnością, przy czym głównym wykonawcą dyrektyw partii w tym względzie było jej „zbrojne ramię”, czyli Urząd Bezpieczeństwa, a następnie Służba Bezpieczeństwa. Osoba biskupa traktowana była przez kierownictwo pionu IV Ministerstwa Spraw Wewnętrznych niezwykle priorytetowo. W walce z Kościołem katolickim inwigilacja lub ewentualne rozpracowanie biskupów należało do spraw szczególnej wagi. Od 1963 roku podstawowym narzędziem tej walki była – zarówno jako zbiór niezbędnych informacji dotyczących biskupa, jak i zapis planów oraz kronika podejmowanych przez bezpiekę działań – właśnie Teczka Ewidencji Operacyjnej na Biskupa (TEOB).Mutacją TEOB-y, czyli teczki na biskupa, jest odnaleziona przez autora w zasobach Instytutu Pamięci Narodowej teczka pt. „Sprawa kontrolna – Pluta Wilhelm. 1962-1986. Kryptonim Kruk” o numerze archiwalnym 5446/K. W opisie zasobu archiwum IPN otrzymała ona sygn. IPN BU 0608/241 i została odtajniona 18 czerwca 2009 roku. Do chwili powstania Instytutu Pamięci Narodowej teczka znajdowała się na stanie Centralnego Archiwum Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Teczka w dwóch tomach obejmuje w sumie 280 stron. Lata graniczne założonej sprawy to rok 1962, czyli podjęcie przez biskupa Wilhelma Plutę starań o uzyskanie paszportu na wyjazd do Rzymu i udział w obradach Soboru Watykańskiego II, oraz 5 kwietnia 1986, czyli jej zamknięcie w konsekwencji tragicznej śmierci biskupa w wypadku samochodowym. W planach komunistycznego szefostwa MSW teczka sprawy krypt. „Kruk” miała być przekazana do Biura „C”, czyli Centralnego Archiwum MSW dopiero w 1989 roku, a ulec wybrakowaniu, czyli zostać zniszczona w 2005 roku.Teczka operacyjna MSW pt. „Sprawa kontrolna – Pluta Wilhelm. 1962-1986” jest świadectwem wrogich działań, które aparat bezpieczeństwa PRL prowadził przeciwko biskupowi Wilhelmowi Plucie, ordynariuszowi najpierw ogromnego ordynariatu gorzowskiego, a od 1972 roku diecezji gorzowskiej. Prowadzone przez SB działania, opisane w tej teczce, nie były tylko bierną obserwacją postaw, zachowania i prowadzonej posługi pasterskiej przez biskupa gorzowskiego, ale czynną świadomą, celową i nade wszystko szkodliwą ingerencją w działalność tego hierarchy i przede wszystkim człowieka i obywatela państwa polskiego. Zarysowana na kartach tej teczki sylwetka biskupa Pluty jest dowodem, że jego słowa głoszone do wiernych miały potwierdzenie w jego życiu. Oczywiście biskup Pluta miał jak każdy człowiek swoje przywary, słabości i niedoskonałości, jednak jego wady nie pomniejszały jego wyjątkowości jako niestrudzonego, rozmodlonego pasterza Kościoła gorzowskiego, który nie poszedł na układ z walczącym z Kościołem katolickim i wiarą w Boga reżimem komunistycznym.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2021, 31; 175-201
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plenary Council in the Czech Republic (1997—2005)
Synode plénier en République tchèque (1997—2005)
Sinodo plenario nella Repubblica Ceca (1997—2005)
Autorzy:
Menke, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046979.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Plenary Council in the Czech Republic
synodality
collegiality
pastoral care
Commission for the Particular Law
Czech Bishops’ Conference
the life and mission of Christians in the Church and the world
Opis:
This article analyses the preparation, process and conclusions of the Plenary Council of the Catholic Church in the Czech Republic held in 1997—2005. The Plenary Council was one of the few manifestations of the collegiality of the Czech Church, because the diocesan synods are not used here as a tool. The Decree on convocation of the Assembly was announced by the Czech and Moravian bishops on 5 July 1997 in Velehrad. The council was also an opportunity for priests and laity in the country to realise their responsibility for the Church and the co-responsibility of the Church for the condition of society. The Council had a preparatory phase (1997—2003), a stage of the 1st Session (July 2003), and a second phase of the Session (July 2005) where the project was completed and followed by the process of post-conciliar steps. Three final messages were the immediate output from the Second Plenary Session: the Message of the Council to the Public; the Message of the Council to the Believers of the Catholic Church and the Message of the Council to Christians in the Czech Republic. The resulting document was published in 2007 under the title The Life and Mission of Christians in the Church and the World. It was a document of a pastoral nature, in no way of a normative nature (no rules were actually adopted despite the work of the commission and the proposals). The Czech situation is described as “post-Christian missionary territory” there and — estimated the course of the conciliar process and of the Council itself — as an introduction of more intensive implementation of synodality in the Czech Church.
In questo articolo tratterò la preparazione, il percorso e le conclusioni del Sinodo Plenario nella Repubblica Ceca, tenutosi negli anni 1997—2005. Il Sinodo Plenario è stato una delle poche manifestazioni della collegialità della Chiesa ceca, perché i sinodi diocesani non vengono indetti. Il decreto sulla convocazione del Sinodo Plenario è stato annunciato dai vescovi il 5 luglio 1997 a Velehrad. Il Sinodo doveva anche dare occa sione ai sacerdoti e laici di prendere coscienza della loro responsabilità per la Chiesa e della corresponsabilità della Chiesa per lo stato della società. Il Sinodo ha avuto una fase preparatoria (1997—2003), la prima fase della sessione (luglio 2003), seguita dalla seconda fase (luglio 2005), durante la quale si è concluso il progetto, e infine le fasi post-sinodali. Tre messaggi finali della 2a fase del Sinodo Plenario sono: il Messaggio del Sinodo alla società, il Messaggio ai fedeli della Chiesa cattolica e il Messaggio ai cristiani nella Repubblica Ceca. Il documento finale, intitolato La vita e la missione dei cristiani nella Chiesa e nel mondo, è stato pubblicato nel 2007 e. Era un documento di carattere pastorale, per nulla normativo (contrariamente all’operato del Comitato di diritto particolare e alle sue proposte, nessuna norma è stata infine adottata). La situazione ceca è stata definita come «un territorio di missione post-cristiana», e il percorso del processo sinodale è stato valutato come un’introduzione a una sinodalità più completa nella Chiesa ceca.
Dans le présent article, je traite de la préparation, du déroulement et des conclusions du Synode Plénier en République Tchèque, qui a eu lieu dans les années 1997—2005. Le Synode Plénier a été l’une des rares manifestations de la collégialité dans l’Église tchèque, car il n’y a pas de tradition de synodes diocésains en Tchéquie. Le décret sur la convocation du Synode Plénier a été annoncé par les évêques le 5 juillet 1997 à Velehrad. Le Synode devait aussi donner l’occasion aux prêtres et aux laïcs de prendre conscience de leur responsabilité envers l’Église et de la coresponsabilité de l’Église pour l’état de la société. Le Synode a eu une phase préparatoire (1997—2003), la première phase de la session (juillet 2003) a été suivie d’une deuxième phase de la session (juillet 2005), lors de laquelle le projet a été achevé, et enfin la phase d’étapes post-synodales. Les trois messages finaux de la deuxième phase du Synode Plénier sont : le Message du Synode à la Société, le Message aux Fidèles de l’Église catholique et le Message aux Chrétiens de la République tchèque. Le document final a été publié en 2007 sous le titre La vie et la mission des chrétiens dans l’Église et dans le monde. C’était un document à caractère pastoral, nullement normatif (contrairement aux travaux de la Commission du droit particulier et de ses propositions, aucune norme n’a finalement été adoptée). La situation tchèque a été décrite comme «un territoire de mission postchrétienne» et le déroulement du processus synodal a été vu comme une introduction à une synodalité plus complète dans l’Église tchèque.
Źródło:
Ecumeny and Law; 2020, 8; 73-93
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafialna rada duszpasterska a parafialna rada ds. ekonomicznych
The Parish Pastoral Council and the Parish Finance Council
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806761.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
parafialna rada duszpasterska
parafialna rada ds. ekonomicznych
parish pastoral council
parish finance council
Opis:
Parafialna rada duszpasterska i parafialna rada ds. ekonomicznych są nowymi instytucjami ustanowionymi przez KPK/83. Dają możliwość aktywnego zaangażowania się świeckich w działalność Kościoła na poziomie parafialnym. Celem artykułu była próba odpowiedzi na pytanie, czy parafialna rada duszpasterska i parafialna rada ds. ekonomicznych mogą być połączone w jedno gremium parafialne. Przedstawiona analiza obydwóch rad parafialnych wskazuje, że są to odrębne gremia parafialne. Prawodawca w KPK/83 nie przewiduje żadnych wspólnych kompetencji pomiędzy parafialną radą duszpasterską a parafialną radą ds. ekonomicznych. Taki wniosek uznała również Papieska Komisja ds. Rewizji Kodeksu Prawa Kanonicznego. Na pytanie: czy możliwe jest połączenie dwóch rad parafialnych w jedną parafialną radę, autor stwierdza, że prawodawca kodeksowy nie przewiduje takiej możliwości prawnej. Dowodzi temu instrukcja Kongregacji ds. Duchowieństwa o niektórych kwestiach dotyczących współpracy wiernych świeckich w ministerialnej posłudze kapłanów Ecclesia de mysterio (15 sierpnia 1997).
This paper concerns the parish pastoral council and the parish finance council. The question which the Author addresses is whether the parish pastoral council and the parish finance council can be connected together in one parish council. The content of the study shows that the work of both parish councils demonstrates active engagement of the Christian faithful in the life of the parish. The parish pastoral council is an advisory body which assists the parish priest in his pastoral tasks. The establishment of the parish pastoral council according to can. 536 § 1 is not obligatory. The decision as to whether or not a pastoral council is to be established in each parish of the diocese is left to the diocesan bishop; following consultation with presbyteral council (can. 536 § 1). The parish pastoral council possesses a consultative vote only and it is regulated by the norms laid down by the diocesan bishop (can. 536 § 2). The parish finance council is also an advisory body which assists the parish priest in matters of mthe administration of parish temporal goods in accordance with can. 1281‑1288. The establishment of the parish financial council, according to can. 537 is obligatory. The legislator does not provide the citereria of common competence for both the parish pastoral and the parish financial council. In the instruction on certain questions regrding the collaboration of the non-ordained faithful in the sacred ministry of priest Ecclesia de mysterio (15 August 1997) pope John Paul II recommended that: “The parish councils established by universal law cannot be replaced any parallel entity” (art. 5 § 5). Both parish councils can work together for the common good of the parish. In this regard, particular law should lay down rules on such cooperation.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 4; 133-149
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolędowa wizyta duszpasterska. Aspekt prawno-pastoralny
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046930.pdf
Data publikacji:
2018-12-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wizyta duszpasterska rodzin
proboszcz
wierni
parafia
synod
pastoral visit of familie
parish priests
christ's faithful
parish
council
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest wizycie duszpasterskiej rodzin aspekcie prawno-pastoralnym. Wizyta ta jest ważnym i sprawdzonym sposobem poznania wiernych przez duszpasterzy. W pierwszej części artykułu  przedstawiono wizytę duszpasterską jako instytucję kanoniczną. W drugiej części ukazano podmiot i adresatów tych odwiedzin. Część trzecia, czwarta i piąta traktuje o przygotowaniu, przebiegu i zakończeniu wizytacji rodzin
This article is dedicated to the legal and pastoral aspect of family pastoral visitation. Such visitation is an important and proven way for priests to get to know the faithful. The first part of the article presents the pastoral visitation as a canonical institution. The second part depicts the subject and the addressees of such visitations. The third, fourth and fifth part deals with the preparation of, the course and the end of family visitation.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2018, 1; 7-36
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki odnowy posoborowej w Kosciele katolickim w Polsce (do 1972). Zarys wybranych problemów
The beginnings of post-council renewal in Roman Catholic Church in Poland (until 1972). An outline of chosen problems
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545192.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Kościół katolicki
Sobór Watykański II
recepcja
posoborowa
kolegialności
synody duszpasterskie
ruchu ekumenicznego
reforma
świeccy
synodalność
Catholic Church in Poland
Vatican Council II
reception
post-council renewal of liturgy
collegiality
pastoral synods
ecumenical movement
projects of structural church reforms
promotion of laity in the Church
Opis:
Recepcja Soboru Watykańskiego II to jeden z najważniejszych, żywych procesów eklezjalnych zachodzących w Kościele katolickim począwszy od drugiej połowy lat sześćdziesiątych XX w. Analiza faktograficzna zjawiska pozwala na wyodrębnienie – w historii Kościoła w Polsce – trzech faz recepcji Vaticanum II. Są to kolejno: 1) faza wczesna (lata 1966-1978) z wyraźnie wyodrębnionymi dwoma podokresami: 1966-1972 oraz 1972-1978; 2) faza dojrzała (lata 1978-1989); 3) faza późna (lata 1989-1999). Niebagatelny wpływ na przebieg recepcji w Polsce, jej specyfikę, dynamikę oraz konkretne możliwości aplikacji nauczania w życie wspólnot kościelnych miały uwarunkowania związane z funkcjonowaniem Kościoła w warunkach państwa totalitarnego. W niniejszym artykule przedstawione zostały kolejno: uwarunkowania polityczno-systemowe; uwarunkowania prawno-kanoniczne; uwarunkowania społeczno-religijne. Jako instytucjonalne narzędzia recepcji Soboru Watykańskiego należy postrzegać należy powołane przez Konferencję Episkopatu Polski specjalne komisje, na czele z Komisją Soborową. Dla zobrazowania procesu recepcji Vaticanum II w Polsce – w pierwszej fazie obejmującej podokres lat 1966-1972 – dokonano wyboru kilku charakterystycznych obszarów odnowy posoborowej. Widocznym znakiem wprowadzania posoborowych zmian była odnowa liturgii i studiów biblijnych (zapoczątkowano nową edycję ksiąg liturgicznych w języku polskim oraz wydano nowe krytyczne tłumaczenie ksiąg Pisma św. – „Biblią Tysiąclecia”). Odnowa kolegialności i synodalności polegała na opracowaniu i wejściu w życie Statutu Konferencji Episkopatu Polski (1969 r.); umocnieniu i pogłębieniu charakteru duszpasterskiego instytucji synodów diecezjalnych oraz prowincjonalnych; przywróceniu Rad Kapłańskich. Wiele uczyniono również by nadać nowe, ożywcze impulsy ruchowi ekumenicznemu. Podjęto prace przygotowawcze w celu przeprowadzenia nowoczesnej odnowy struktur kościelnych (projekt opracowany przez zespół arcybiskupa Bolesława Kominka w 1967 r.). Ostatecznie urzeczywistnienie – tego istotnego wymiaru recepcji nauczania soborowego – nastąpiło częściowo poprzez postanowienia bulli Pawła VI „Episcoporum Poloniae coetus” z 1972 r. Sobór Watykański II przyniósł także zasadnicze zmiany w postrzeganiu roli świeckich w Kościele. Nastąpiła rewolucyjna zmiana paradygmatu udziału świeckich w życiu Kościoła (od obecności do zaangażowania). Na polskim gruncie prześledzono ją na przykładzie dwóch odmiennych formacyjnie ruchów katolickich (odgrywającego rolę prekursora idei soborowych środowiska ZNAK oraz stworzonego przez ks. Franciszka Blachnickiego Ruchu Światło-Życie). Przedstawione w ogólnym zarysie przykłady były pewnymi propozycjami i nie wyczerpały bogatych oraz różnorodnych doświadczeń recepcji Soboru Watykańskiego II w Kościele w Polsce.
The reception of II Vatican Council is one of the most important ecclesial processes occurring in the Catholic Church since the second half of the 1960’s. Factographic analysis of the process allows one to distinguish – in the history of the Church in Poland – three phases of reception of Vaticanum II. These are: 1) the early phase (1966-1978) with two clear stages: 1966-1972 and 1972-1978; 2) the mature phase (1978-1989); 3) the late phase (1989-1999). Conditions connected with the functioning of the Church in totalitarian state had a considerable influence on the reception of the Council in Poland, its specificity, dynamism as well as the actual possibilities of applying the teaching in the life of church communities. The present article presents respectively the political and systemic conditions; legal and canonic conditions; religious and social conditions. Special commissions headed by the Council Commission, set up by the Episcopal Conference of Poland, should be viewed as the institutional tools of the reception of the Vatican Council. To depict the process of the reception of Vaticanum II in Poland – in the first stage of the early phase (1966-1972) – a few characteristic areas of the post-council renewal have been chosen. A visible sign of introducing post-council changes was the renewal of the liturgy and biblical studies (a new edition of liturgical books in Polish was initiated and a new critical translation of the Holy Scripture published – the Millenium Bible). The renewal of collegiality and synodality consisted in drafting and putting into effect the Statute of the Episcopal Conference of Poland (1969); strengthening and deepening the pastoral character of the institution of diocesan and provincial synods; reinstating Presbyteral Councils. Much was done to give the ecumenical movement new reviving impulses. Preparations were made to conduct a modern renewal of church structures (project drafted by Archbishop Bolesław Kominek and his co-workers in 1967). Final accomplishment came partly through the resolutions of the bull of Paul VI Episcoporum Poloniae Coetus from 1972. Vatican Council II also brought considerable changes in the perception of the role of the laity in the Church. There was a revolutionary change of the paradigm of participation of laity in the life of the Church (from presence to involvement). In Poland it was followed through on the example of two formationally different Catholic movements (the precursory milieu of ZNAK and – the originated by Rev. Franciszek Blachnicki - Light-Life Movement). The general outline of examples does not exhaust the rich and diverse experience of the reception of Vatican Council II in the Polish Church.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 128; 229-272
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współdziałanie wiernych chrześcijan świeckich we władzy rządzenia w organach kolegialnych Kościoła partykularnego
The cooperation of the lay Christian faithful in the power of governance in the collegial organs of the particular church
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452363.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
rada ds. ekonomicznych
rada duszpasterska
rada mediacyjna,
biskup diecezjalny
finance council
pastoral council
mediation council
dioecesan bishop
Opis:
Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi, że ci, którzy otrzymali święcenia, zdolni są do sprawowania, zgodnie z przepisami prawa, władzy rządzenia, która jest w Kościele z Bożego ustanowienia. W wykonywaniu tej władzy mogą współdziałać wierni świeccy, zgodnie z przepisami prawa (kan. 129). Autor analizuje w artykule podstawy współdziałania we władzy rządzenia wiernych chrześcijan świeckich oraz ich uczestnictwo w organach kolegialnych Kościoła partykularnego, tj. w radzie ds. ekonomicznych, radzie duszpasterskiej i radzie mediacyjnej.
The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states that those who have received sacred orders are qualified, according to the norm of the prescripts of the law, for the power of governance, which exists in the Church by divine institution. Lay members of the Christian faithful can cooperate in the exercise of this same power according to the norm of law (can. 129). In the article the author analyzes the basics of the cooperation of faithful lay faithful in the power of governance and their participation in the collegial organs of the particular Church, i.e. the finance council, the pastoral council and the mediation council.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2017, 34, 3; 11-28
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Considerazioni storico-giuridiche sulle ‘relazioni Chiesa-Mondo’ nel Concilio di Trento e nel Concilio Vaticano II
Historical and juridical considerations about the ‘connections Church-World’ in the Council of Trent and in the Second Vatican Council
Autorzy:
Nacci, Matteo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372582.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
relazioni Chiesa-Mondo’
Concilio di Trento
Concilio Vaticano II
Costituzione dogmatica sulla Chiesa Lumen Gentium
Costituzione pastorale sulla Chiesa nel mondo contemporaneo Gaudium et Spes
‘connections Church-World’
Council of Trent
Second Vatican Council
Dogmatic constitution on the Church Lumen Gentium
Pastoral constitution on the Church in the modern world Gaudium et Spes
Declaration on religious freedom Dignitatis humanae
Opis:
The present work is a conference in the Faculty of Law of the Catholic University of Murcia (Spain) and want to consider the importance of the juridical science named ius publicum ecclesiasticum and the connections between the Church and the Civil Governments. The focus of the study, in my intention, is to underline the important ‘juridical culture’ of this special part of the Canon law.
Le presenti riflessioni intendono focalizzare lo sviluppo delle relazioni fra la Chiesa e gli ordinamenti giuridici statuali dall’angolo di osservazione di una branca del diritto canonico dalla forte valenza culturale: lo ius publicum ecclesiasticum. Partendo dal Concilio di Trento, importante momento prodromico alla genesi della disciplina giuridica giuspubblicistica, si potrà valutare l’impatto provocato da alcuni documenti del Concilio Ecumenico Vaticano II per la “ristrutturazione” del diritto pubblico ecclesiastico, segno tangibile della capacità della Chiesa, nelle diverse epoche, di comprendere i mutamenti della società e i bisogni delle persone.  
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 2; 89-108
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy parafialne rady duszpasterskie w Polsce są rzeczywiście duszpasterskie?
Are the Parish Pastoral Councils in Poland Actually Pastoral?
Autorzy:
Rojowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018453.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
parish pastoral council
priests and lay people in parish
pastoral activity
parafialna rada duszpasterska
świecy i duchowni w parafii
duszpasterstwo
Opis:
Artykuł podejmuje kwestię duszpasterskiego charakteru parafialnej rady duszpasterskiej. Refleksja nad tą tematyka jest spowodowana wynikami ogólnopolskich badań, w świetle których uwidoczniło się, że rady duszpasterskiej w znacznym stopniu zajmują się sprawami ekonomicznymi i gospodarczymi parafii. Jest to niezgodne z wizją teologiczną i normami prawnymi, określającymi specyfikę i zadania rady. W opracowaniu zostały wskazane niektóre przyczyny małej duszpasterskości rady, a następnie wymienione sposoby, dzięki którym rada duszpasterska może stawać się taką strukturą, jaką winna być. Współczesne wyzwania stojące przed parafią, wynikające z nowego etapu ewangelizacji, do którego wezwał Kościół papież Franciszek w adhortacji Evangelii gaudium, mogą znaleźć w parafialnej radzie duszpasterskiej jednego z ważnych protagonistów. Będzie to możliwe wtedy, kiedy rada duszpasterska wzmocni zdecydowanie swój pastoralny charakter.
The article discusses the issue of pastoral nature of the parish pastoral council. Reflection on this subject is due to the results of the national study, which reveals that the parish pastoral councils in Poland largely deal with economic and financial affairs. This is incompatible with the theological vision and legal norms, governing the specifics and the tasks of that council. The study identified some causes of that situation, and indicated several ways for its improvement. Contemporary challenges facing the parish, which derive from the new chapter of evangelization delineated by Pope Francis in his apostolic exhortation Evangelii gaudium, may find in parish pastoral council one of the major protagonists. This will be possible when the parish pastoral council will strengthen its pastoral character.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2016, 17; 61-75
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog ad intra i ad extra Kościoła w Polsce
Dialog ad intra and ad extra of the Church in Poland
Autorzy:
Wielebski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038187.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialog ad extra i ad intra
II Sobór Watykański
Ecclesiam suam
Gaudium et spes
parafialne i diecezjalne rady duszpasterskie
ekumenizm
niewierzący
judaizm
islam
Kościół w Polsce
ad extra and ad intra dialog
Second Vatican Council
Gaudium et Spes
diocesan and parish pastoral councils
ecumenism
unbelievers
Islam
Judaism
Church in Poland
Opis:
Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym II Soboru Watykańskiego wzywa wszystkich ludzi do rozwijania dialogu w myśl zasady: „niechaj w sprawach koniecznych panuje jedność, w wątpliwych wolność, we wszystkich zaś miłość” (KDK 92). Pięćdziesiąta rocznica opublikowania tego dokumentu jest dobrą okazją do przyjrzenia się Kościołowi w Polsce pod kątem realizacji wezwania do dialogu w aspekcie ad intra i ad extra. Autor szuka odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu wskazania Magisterium Kościoła powszechnego zawarte w nauczaniu II Soboru Watykańskiego i encyklice Ecclesiam suam Pawła VI, dotyczące istoty i zasad prowadzenia dialogu, znajdują odzwierciedlenie w polskiej rzeczywistości, zarówno w nauczaniu Kościoła, jak też w codziennej praktyce. Najpierw przedstawia on istotę i rodzaje dialogu, następnie ukazuje, jak powinien wyglądać dialog w świetle wybranych tekstów Magisterium Kościoła powszechnego. Następnie ukazuje, jak nauczanie dotyczące dialogu jest realizowane przez Kościół w Polsce w wymiarze dialogu ad intra (diecezjalne i parafialne rady duszpasterskie) i dialogu ad extra (ekumenizm, islam, judaizm, niewierzący), aby w końcu przejść do wniosków i postulatów pastoralnych.
The Pastoral Constitution on the Church in the Modern World resulting from the Second Vatican Councilappeals to all people for developing the dialog in accordance with the following rule: Hence, let there be unity in what is necessary; freedom in what is unsettled, and charity in any case (GS 92). The 50th anniversary of issuing this document is a great opportunity to take a good look at the Church in Poland in the context of performing the dialog both ad intra and ad extra. The author is seeking an answer to the question to what extent the directions of the Magisterium of the Catholic Church included in the teaching of the Second Vatican Council and the Encyclical Ecclesiam suam of Paul VI concerning the essence and rules of carrying on the dialog are reflected in the Polish reality, both within the Magisterium and the everyday practice. First, he introduces the general character and types of the dialog, and, next, he presents how the dialog should be carried on, basing on the chosen texts of the Magisterium of the Catholic Church. Then, he presents, how the teaching about the dialogue is done by the Church in Poland, both in the ad intra (diocesan and parish pastoral councils) and ad extra context (ecumenism, Islam, Judaism). Finally, the author discusses his conclusions and pastoral postulates.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 51-74
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania podejmowane przez władze diecezjalne w związku z dekretem Rady Państwa PRL z dnia 31 grudnia 1956 r. o organizowaniu i obsadzaniu stanowisk kościelnych, na przykładzie wybranych diecezji
Diocesan authorities action taken in connection with the decree of the State Council of the People’s Republic of Poland of 31 December 1956 on the organization and staffing of Church, based on selected dioceses
Autorzy:
STĘPIEŃ, MAREK
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662144.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
władze diecezjalne
dekret Rady Państwa PRL z dnia 31 grudnia 1956 r. o organizowaniu i obsadzaniu stanowisk kościelnych
działalność duszpasterska
Kościół w Polsce
diocesan authorities
the Decree of the State Council of the People’s Republic of Poland of 31 December 1956 on the organization and staffing of Church
the pastoral activity
the Church in Poland
Opis:
After World War II, the Communists assumed power in Poland. Their actions were aimed at rapid implementation of the principles of Marxist philosophy through, among others, reducing and then preventing the functioning of the opposition. At the front of the ideological struggle stood also the Catholic Church, whose activity was considered by the state as a major obstacle in achieving the set goals. The pastoral activity of the Church in Poland was curbed considerably at that time, and in many cases was even impossible. At the beginning of 1957, the Decree of the State Council of 31 December 1956 on creating and staffing church positions came into force. This decree was less restrictive towards the clergy of the Catholic Church in Poland than the previous regulations in this matter. The activity of the state bodies focused on preventing the people who were considered hostile to the regime of the People’s Republic of Poland from being appointed to the positions of pastors and parish administrators. The Decree is the evidence of breaking the law by the state officials in order to impede the Church. The article describes the operation of the diocesan authorities taken in connection with the Decree of the State Council of the People’s Republic of Poland of 31 December 1956 on the organization and staffing of Church, based on selected dioceses.
Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wydała dekret z dnia 9 lutego 1953 r. o obsadzaniu duchownych stanowisk kościelnych. Na mocy tego aktu prawnego władze komunistyczne w Polsce kontrolowały działalność duchownych Kościoła katolickiego, dowolnie interpretując ich zachowania i bardzo często uznając je za sprzeczne z przepisami obowiązującego prawa. Biskupi polscy podkreślali, że organy państwowe, wykonując te normy, nagminnie postępowały w sposób bezprawny. Episkopat wielokrotnie postulował wprowadzenie zmian w przepisach, aby uniemożliwić tego rodzaju bezprawne działania. W końcu 1956 r. władze państwowe podjęły rozmowy na forum Komisji Wspólnej przedstawicieli Rządu PRL i Episkopatu Polski. W konsekwencji Rada Państwa wydała dekret z dnia 31 grudnia 1956 r. o organizowaniu i obsadzaniu stanowisk kościelnych. Nowy akt prawny był mniej restrykcyjny w stosunku do duchownych, ale mimo to władze komunistyczne ciągle wykorzystywały zawarte w nim normy do instrumentalnego kontrolowania działalności księży. Przede wszystkim dotyczyło to kandydatów mających objąć stanowiska proboszczów i administratorów parafii. Wraz z wejściem w życie nowych przepisów władze państwowe nadal używały ich do bezprawnego wpływania na organizowanie i obsadzanie stanowisk kościelnych. Posługiwano się szantażem wobec Episkopatu Polski, sugerując możliwość wprowadzenia w przyszłości bardziej restrykcyjnych przepisów, w przypadkach, gdy strona kościelna nie zechce pójść na daleko idące ustępstwa w tej kwestii. W pierwszej połowie 1957 r. do Konferencji Episkopatu Polski napływały informacje z poszczególnych diecezji o niezgodnych z prawem postępowaniach organów państwowych w zakresie organizowania i obsadzania stanowisk kościelnych. Władze państwowe nagminnie posługiwały się w procedurze niesprawdzonymi, a wręcz fałszywymi informacjami, formułując zastrzeżenia w stosunku do kandydatów na proboszczów i administratorów parafii. Działalność organów państwowych skupiała się na dążeniu do uniemożliwienia mianowania na stanowiska proboszczów i administratorów parafii osób, które władze uważały za nieprzychylne ustrojowi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku władze cywilne podjęły próby blokowania nominacji proboszczów i administratorów parafii poprzez sprawdzanie, czy osoby te przedkładały administracji państwowej sprawozdania z nauki religii i prowadzenia księgi inwentarzowej. Od złożonych deklaracji podporządkowania się tym wymogom zainteresowanych osób uzależniano odstąpienie od wydania zastrzeżeń przed nominacjami na stanowiska kościelne. Taki stan prawny dotyczący organizacji i obsadzania stanowisk kościelnych trwał aż do zmiany ustroju w Polsce w 1989 r., chociaż w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych władze państwowe postępowały w tym względzie mniej represyjnie.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 2; 109-140
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gaudium et spes inspiracją dla duszpasterstwa rodzin w Polsce
Gaudium set spes as an Inspiration for the Pastoral Care of the Family in Poland
Autorzy:
Mierzwiński, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038180.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sobór Watykański II
konstytucja Gaudium et spes
duszpasterstwo rodzin
małżeństwo
rodzina
Jan Paweł II
Second Vatican Council
Gaudium et Spes
pastoral care of families
marriage
family
John Paul II
Opis:
II Sobór Watykański miał przede wszystkim charakter pastoralny, o czym świadczy konstytucja Gaudium et spes. Ten dokument kwestię małżeństwa i rodziny umieszcza na pierwszym miejscu wśród problemów palących współczesnego świata i poświęca jej obszerny fragment swojej refleksji (KDK 47-52). Autor w swoim artykule uzasadnia tezę, że ten właśnie fragment miał istotny wpływ na koncepcję i działalność duszpasterstwa rodzin w Polsce. Soborowe nauczanie na temat małżeństwa i rodziny znalazło miarodajną interpretację i rozwinięcie w dokumentach papieży: Pawła VI (głównie encyklika Humanae vitae) i Jana Pawła II (zwłaszcza adhortacja Familiaris consortio, encyklika Evangelium vitae, List do rodzin). Nauczanie papieskie pozwoliło duszpasterstwu rodzin głębiej zrozumieć sens przesłania soborowego oraz lepiej wcielić je w życie. Jednak łatwiej było przedstawić doktrynę Kościoła katolickiego w zakresie małżeństwa i rodziny, trudniej natomiast przekonać młodzież, narzeczonych i małżonków do zastosowania jej w życiu. Pierwsza część artykułu zawiera analizę nowych aspektów nauczania soborowego na temat małżeństwa i rodziny. Wymownym przykładem było przejście od czysto prawnego ujęcia istoty małżeństwa, zawartego Kodeksie Prawa Kanonicznego (CIC) z 1917 r. do koncepcji małżeństwa jako wspólnoty życia i miłości. W sposób wyraźny akcent został położony na miłości, jako istotnego elementu sakramentu małżeństwa. Jan Paweł II określił to terminem communio personarum. Swoiste credo polskiego duszpasterstwa rodzin zostało wyrażone w wystąpieniu Jadwigi i Jacka Pulikowskich – audytorów podczas Synodu Biskupów o rodzinie w 2015 r. Autor przytacza treść ich wystąpienia. Druga część artykułu analizuje fragment soborowego dokumentu Gaudium et spes, zatytułowany De matrimonii dignitate i ukazuje jego implikacje w polskim duszpasterstwie rodzin. Jest ono cennym dowodem troski Kościoła o tę podstawową komórkę każdego społeczeństwa, jaką stanowi rodzina.
The Apostolic constitution Gaudium et spes of the Second Vatican Council indicates its pastoral nature. This document places the matter of marriage and family as the first one among the important problems of the modern world and dedicates a significant portion of its reflection to it (nos. 47-52). The author of this article makes the point that this part had an essential influence on the concept and activity of pastoral care of the family in Poland. The teaching of the Second Vatican Council on marriage and family was later authoritatively interpreted and developed in Papal documents: Paul VI (mainly in the encyclical letter Humanae vitae) and John Paul II (especially in the Apostolic exhortation Familiaris consortio, the encyclical letter Evangelium vitae, and Letter to the Families). Papal teaching has allowed the pastoral care of the family to deeper understand the message of the Second Vatican Council and to better incorporate it into everyday life. But it was easier to present the doctrine of the Catholic Church on marriage and family than to convince the youth, betrothed and married couples to apply it in life. The first paragraph of the article contains an analysis of the new aspects of the Second Vatican Council’s teaching on marriage and family, the second paragraph studies the part of the apostolic constitution Gaudier et spes, entitled De matrimonii dignitate and shows its implications in the pastoral care of the family in Poland.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 17-25
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ soborowej konstytucji Gaudium et spes na rozwój teologii pastoralnej i duszpasterstwo
Influence of the Second Vatican Council’s Apostolic Constitution Gaudium et Spes on Progress of the Pastoral Theology and Ministry
Autorzy:
Kamiński, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038177.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
Sobór Watykański II
Gaudium et spes
świat współczesny
człowiek
posługa zbawienia
teologia pastoralna
duszpasterstwo
znaki czasu
dialog
Church
Second Vatican Council
Gaudium et Spes
modern world
man
ministry of salvation
pastoral theology
pastoral ministry
induction
the signs of the times
dialogue
Opis:
Konstytucja duszpasterska Gaudium et spes jest wydarzeniem przełomowym. Oryginalność tego dokumentu soborowego wyraża się w indukcyjnym i pastoralnym podejściu do problemu stosunku Kościoła i świata. Pastoralny charakter konstytucji Gaudium et spes wyraża się w tym, że nie tylko Bóg, ale także człowiek i świat są w horyzoncie zainteresowań, a także w sposobie zredagowania tegoż dokumentu. O pastoralnym charakterze konstytucji świadczy też indukcyjne podejście do przedstawiania jej treści. Obraz duszpasterstwa, jaki wyłania się z konstytucji Gaudium et spes, jest personalistyczny i uniwersalistyczny. W koncepcji tej duszpasterstwo jest zadaniem całego Kościoła i realizuje się dla ludzi i przez ludzi. Fundamentalne znaczenie ma nauczanie konstytucji Gaudium et spes na temat relacji Kościół–świat. Realizowana przez Kościół posługa zbawienia i posługa wobec świata nie wykluczają się, a Kościół troszcząc się o zbawienie wiernych, ma także dbać o uświęcenie świata.
The Apostolic constitution Gaudium et Spes is a groundbreaking moment. The novelty of this document lies in its inductive and pastoral approach to the relationship of the Church and the world. The pastoral nature of the Apostolic constitution Gaudium et Spes is based on the fact that not only God, but man as well as the world, are in the horizon of its preoccupation. Pastoral nature of the constitution is also seen in the way in which it is written as well as in the inductive presentation of its contents. The image of pastoral ministry which comes up from the constitution Gaudium et Spes is personalistic and universal. In this concept the pastoral ministry is the task of the entire Church and is realized for people and through people. The teaching of the constitution Gaudium et Spes has fundamental meaning for the relationship of the Church and the world. The Church’s ministry of salvation and its ministry toward the world are not excluded since the Church, while taking care for the salvation of the faithful, has to look to sanctification of the world.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 5-15
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La prassi liturgica nel „Liber sacerdotalis” di Alberto Castellani (1523)
The Liturgical Practice in Liber sacerdotalis of Alberto Castellani (1523)
Praktyka liturgiczna w „liber sacerdotalis” Alberta Castellani (1523)
Autorzy:
Sodi, Manlio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495215.pdf
Data publikacji:
2015-10-01
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Penance, reconciliation, pastoral practice, liturgical books, ritual, Missal, history of the sacrament of reconciliation, Council of Trent
pokuta, pojednanie, praktyka duszpasterska, księgi liturgiczne, rytuał, mszał, historia sakramentu pojednania, Sobór Trydencki
Opis:
Studium dotyczące historii sakramentu pokuty, a zwłaszcza jego praktyki duszpasterskiej, odsłania wciąż nowe, interesujące strony. Poznanie ich okazuje się użyteczne dla zrozumienia samego sakramentu, a zwłaszcza sposobu, w jaki na przestrzeni czasu wspólnota kościelna celebrowała ten sakrament na poziomie pasterzy jak i wiernych. Ponowne odczytanie praktyki liturgicznej, którą ukazuje Liber Sacerdotalis Castellaniego stanowi ciekawy i przydatny wkład w zrozumienie, jak przebiegała celebracja sakramentu pokuty w czasach bezpośrednio poprzedzających Sobór Trydencki, oraz pozwala zweryfikować treść i formę celebracji, która pojawiła się następnie w rytuałach posoborowych. Artykuł ukazuje kontekst sakramentu pokuty w świetle Mszału, wydanego po raz pierwszy w 1474, oraz na tle wielkich rytuałów, charakterystycznych dla całego wieku XVI. Czerpanie z tekstu oryginalnego pozwala uchwycić wiele szczegółów, które znajdujemy w 26 rozdziałach całego tekstu. Przejrzeć strony Sacerdotale, to jak zanurzyć się w praktyce kościelnej, dla której troska o poprawność kanoniczną spowiedzi ukazuje się w sposób ewidentny.
A study concerning the history of the sacrament of penance and its pastoral practice is always an interesting issue. This kind of knowledge can be useful to understand the very sacrament and, especially, the way of its celebration in the ecclesial community along the centuries both from the point of view of the pastors and the faithful. The rereading of the liturgical practice presented in Castellani’s Liber Sacerdotalis, constitutes an interesting and useful contribution to better understanding of how the celebration of penance was performed in the days immediately preceding the Council of Trent. It also helps to verify the content and form of the celebration which appeared in the rituals after the Council. The article shows the context of the penance in the light of Missale (first edition in 1474) and at the background of the great rituals typical of the entire sixteenth century. Access to the original text allows us to grasp numerous details that appear in the 26 chapters of the whole work. Browsing the pages of Sacerdotale is like immersing in the ecclesiastical practice that is permeated by the canonical care for the integrity of confession.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 4; 11-26
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies