Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Partia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The Would-Be Independence Referendum of October 2023. A Lesson from Scotland
Referendum, którego nie było. Wyboista szkocka droga do niepodległości
Autorzy:
Łokucijewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762591.pdf
Data publikacji:
2024-02-29
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Szkocja
referendum niepodległościowe
Szkocka Partia Narodowa
Zjednoczone Królestwo
brytyjski ustrój
Scotland
independence referendum
Scottish National Party
United Kingdom
British constitution
Opis:
In the 2014 referendum Scottish voters were asked whether Scotland should be an independent country. Several years and one Brexit referendum later Nicola Sturgeon, the then popular and charismatic leader of the Scottish National Party and First Minister of Scotland, was making a convincing case for another independence referendum. She even proposed October 2023 as its date. But the United Kingdom government and successive Conservative prime ministers have consistently said “no”. This article analyses that constitutional and political ‘tug-of-war’ in the context of devolution settlement, pro-independence aspirations of Scottish people, consequences of Brexit, and growing tensions between Edinburgh and London. The most fundamental constitutional question within that frame of reference is what Scotland’s viable path to independence should be and in other words, under what circumstances the independence vision could be implemented.
We wrześniu 2014 r. odbyło się w Szkocji referendum niepodległościowe. Kilka lat później, już po przełomowym referendum w sprawie członkostwa Zjednoczonego Królestwa w Unii Europejskiej, Nicola Sturgeon, pełniąca wówczas funkcję szefowej Szkockiej Partii Narodowej i Pierwszej Minister Szkocji, stała się twarzą kampanii na rzecz drugiego referendum na drodze do odzyskania przez Szkocję statusu suwerennego państwa. Padła nawet konkretna obietnica przeprowadzenia głosowania w październiku 2023 r. Kolejne brytyjskie rządy zdecydowanie sprzeciwiły się jednak wysiłkom Edynburga. W niniejszym artykule podjęto próbę analizy ustrojowo-prawnego i politycznego kontekstu tego swoistego ‘przeciągania liny’ pomiędzy władzami w Londynie i Edynburgu, z uwzględnieniem procesów dewolucji, niepodległościowych aspiracji Szkotów oraz konsekwencji Brexitu. Podstawowy problem badawczy dotyczy określenia ustrojowych warunków i przeszkód, jakie towarzyszą mieszkańcom Szkocji na ich drodze do niepodległości, szczególnie w związku z coraz bardziej antagonistycznym układem relacji pomiędzy brytyjskimi a szkockimi ośrodkami władzy.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 1(77); 237-249
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„List do Partii” Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego – uwarunkowania wykorzystania we współczesnej edukacji historycznej
The conditions of using Jacek Kuroń and Karol Modzelewski’s Letter to the Party in contemporary historical education
Autorzy:
Brynkus, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312240.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
List otwarty do Partii
Kuroń Jacek
Modzelewski Karol
edukacja historyczna
źródło historyczne
podręczniki do nauczania historii
trockizm
rewizjonizm
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Open letter to the Party
Jacek Kuroń
Karol Modzelewski
history education
historical source
history textbooks
Trotskyism
revisionism
Polish United Workers’ Party
Opis:
 „List do Partii” Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego pojawia się w podręcznikach historii od niedawna i przedstawia się go jako pierwszy otwarty protest polskich intelektualistów przeciw nadużyciom komunistycznego systemu. Już takie interpretacyjne osadzenie tego dokumentu stwarza fałszywe wrażenie, że sam komunizm był dobrym rozwiązaniem, a zło wynikało z tego, że jego reguł nie przestrzegano. Opracowania Kuronia i Modzelewskiego historiograficznego, historiozoficznego i politycznego znaczenia nabiera dopiero po latach pod wpływem lewicowej jego interpretacji. Pomija się w niej jego trockistowski i rewizjonistyczny w stosunku do komunistycznej ideologii charakter. Niestety uczniowie dostają do poznania gotową jego interpretację, która nie pozwala im na zrozumienie tego. A to, że wzmianka o nim znajduje się w szkolnej książce, stwarza złudne wrażenie, że był on istotnym elementem antykomunistycznego oporu. A tak nie było. Za sprawą umieszczenia go w nauczaniu historii próbuje się także dowartościować ich autorów, a także zbagatelizować ich wcześniejsze zaangażowanie do budowę komunizmu w Polsce.  
The Open Letter to the Party by Jacek Kuroń and Karol Modzelewski has appeared in history textbooks only recently and has been presented as the first open protest of Polish intellectuals against the abuse of the Communist system. Such an interpretation of the document creates a false impression that Communism was indeed a good solution and all its evil was the consequence of the fact that its rules were not adhered to. Kuroń and Modzelewski’s manifesto had been known for many years before it finally gained historiographic, historiosophical and political significance. This was largely due to the influence of its leftist interpretation, which ignores its Trotskyist and revisionist character in relation to the communist ideology. Unfortunately, since students are presented with a ready interpretation of the text, they are unable to understand it properly. The fact that the letter is mentioned in school textbooks creates an illusion that it was an important element of the anti‐communist resistance; however, this is not what actually happened. Including the text in the history curriculum aims at not only appreciating its authors but also downplaying their earlier engagement in building Communism in Poland.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2023, 16; 219-236
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chondoist Religion in North Korea: Selected Aspects
Religia czondoistyczna w Korei Północnej – wybrane aspekty
Autorzy:
Levi, Nicolas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806073.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Chondoism
Chondoist Chongu Party
Kim Il Sung
Kim Jong Il
Tonghak movement
czondoizm
Czondoistyczna Partia Czongu
Kim Ir Sen
ruch Tonghak
Opis:
Chondoism is a 20th-century Korean pantheistic religion, based on the 19th-century Tonghak movement. Originally, Chondoism was recognized as the national religion of Korea, unlike Buddhism and Christianity. Being a patriotic movement, Chondoism was able to develop itself in North Korea when North Korea was liberated from the Japanese occupation (1910–1945). Despite the nature of the North Korean regime, Chondoism is still present in the North Korean society. Like other religious groups in North Korea, the Chondoist religion today serves political aims in this country as the Chondoist Chongu Party belongs to the Democratic Front for the Reunification of Korea. On the other side, its influence cannot be neglected when understanding the society of North Korea.
Czondoizm to dwudziestowieczna koreańska religia panteistyczna, oparta na dziewiętnastowiecznym ruchu Tonghak. Pierwotnie czondoizm był uznawany za religię narodową Korei, w odróżnieniu od buddyzmu i chrześcijaństwa. Będąc ruchem patriotycznym, Czondoizm mógł się rozwinąć w Korei Północnej, kiedy ta została wyzwolona spod okupacji japońskiej (1910–1945). Pomimo charakteru reżimu północnokoreańskiego czondoizm jest nadal obecny w społeczeństwie Korei Północnej. Podobnie jak inne grupy religijne w Korei Północnej, dzisiejsza religia czondoistyczna służy celom politycznym w tym kraju, ponieważ Czondoistyczna Partia Czongu należy do Demokratycznego Frontu na rzecz Zjednoczenia Ojczyzny. Trudno też nie doceniać wpływu czondoizmu na społeczeństwo Korei Północnej.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 80; 227-238
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kandyd w potrzasku. Juliana Bruna długa podróż z Brukseli do Moskwy (1937–1941)
Candide in the pitfall. Julian Brun’s long journey from Brussels to Moscow (1937–1941)
Autorzy:
Krasucki, Eryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342650.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Julian Brun
Międzynarodówka Komunistyczna (Komintern)
Komunistyczna Partia Polski
Przedstawicielstwo Komunistycznej Partii Polski przy Komitecie Wykonawczym Kominternu
the Communist International (Comintern)
the Communist Party of Poland
the Representation of Communist Party of Poland in Executive Committee of Comintern
Opis:
Julian Brun (1886–1942) was one of the most recognizable activists of the Communist Party of Poland in the interwar period. His journalism beyond the narrow confines of party debates was highly regarded. An example is his studies of the works of Stefan Żeromski and the national question, which can be seen as an attempt to get closer to the Polish intelligentsia and to take a new look at topics that had been treated uniformly and without subtlety in the KPP until then. Entering the party leadership in the mid-1930s, Brun clearly exposed himself to Stalinist repression, which was to lead to the liquidation of the organization and the murder of its leaders. This, however, did not happen. The text is a study of the situation in which Julian Brun found himself between 1937 and 1941, staying abroad – in Belgium and France – without a party assignment, in constant anxiety about his own future. In addition to reflecting on the biographical situation, the article, written on the basis of documents from Polish and Russian archives, also brings knowledge about the functioning of the mechanisms of the Comintern apparatus.
Julian Brun (1886–1942) był jednym z najbardziej rozpoznawalnych działaczy Komunistycznej Partii Polski w okresie międzywojennym. Ceniono jego publicystykę, która przekraczała wąskie granice debat partyjnych. Przykładem mogą być studia na twórczością Stefana Żeromskiego i kwestią narodową, które odbierać można jako próbę zbliżenia się do polskiej inteligencji oraz nowego ujęcia tematyki traktowanej dotąd w KPP jednorodnie i bez jakichkolwiek subtelności. Wchodząc w skład kierownictwa partii w połowie lat 30. był Brun w oczywisty sposób narażony na stalinowskie represje, które doprowadziły do likwidacji organizacji i wymordowania jej przywódców. Tak się jednak nie stało. Tekst jest studium sytuacji w jakiej znalazł się Julian Brun w latach 1937–1941, przebywając za granicą – w Belgii i Francji – bez partyjnego przydziału, w ciągłym lęku odnośnie do własnej przyszłości. Oprócz namysłu nad sytuacją biograficzną, artykuł napisany na podstawie dokumentów z archiwów polskich i rosyjskich, przynosi również wiedzę o funkcjonowaniu mechanizmów aparatu kominternowskiego.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2023, 11; 43-91
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lewica komunistyczna w Polsce po 1989 roku. Organizacje i ich myśl programowa. Zarys problemu
Movement and Political Thought of the Communist Left in Poland after 1989
Autorzy:
Malendowicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233832.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
transformacja polityczna
myśl polityczna
marksizm-leninizm
trockizm
maoizm
stalinizm
ruchy społeczne
Komunistyczna Partia Polski
political transformation
political thought
Marxism-Leninism
Trotskyism
Maoism
Stalinism
social movements
Communist Party of Poland
Opis:
Artykuł przedstawia historię i główne założenia myśli politycznej ruchu komunistycznego w Polsce po 1989 r. Ruch ten tworzyły partie polityczne, nieformalne grupy oraz redakcje prasowe i internetowe, dla których fundament ideowy stanowiły marksizm-leninizm, trockizm lub maoizm/stalinizm. Były to m.in.: Komunistyczna Partia Polski, Nurt Lewicy Rewolucyjnej, Alternatywa Socjalistyczna, Pracownicza Demokracja. Ich myśl polityczna oparta została na krytyce przemian politycznych w Polsce po 1989 r.
The article presents the history and main assumptions of the political thought of the communist movement in Poland after 1989. This movement consisted of political parties, informal groups as well as press and internet editorial teams, for which the ideological foundation was Marxism-Leninism, Trotskyism or Maoism/Stalinism. These were, among others: the Communist Party of Poland, the Revolutionary Left Current, the Socialist Alternative, and the Workers’ Democracy. Their political thought was based on the criticism of the political changes in Poland after 1989.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 4; 171-186
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocalić od zapomnienia. Z dziejów Towarzystwa Wydawniczego „Ignis” (1920-1925)
Autorzy:
Bańkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314531.pdf
Data publikacji:
2023-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Towarzystwo Wydawnicze „Ignis”
Polska Partia Socjalistyczna
instytucje wydawnicze II Rzeczypospolitej
Fiszer Ludwik
jr (1890–1962)
“Ignis” Publishing Society
Polish Socialist Party
publishing institutions of the Second Polish Republic
Opis:
The article presents the results of historical and bibliological research, the aim of which is to reconstruct the history of the “Ignis” Publishing Society established by the Polish Socialist Party. The first part of the study presents the history of the publishing house reconstructed on the basis of scientific studies, memoirs and archival materials, as well as the compactness of the interwar press - bookselling and socio-cultural. The second part contains the results of quantitative and qualitative (structural) analysis of the publishing repertoire. This study is the first one in a series devoted to the activities of the PPS publishing house.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2023, 17, 3; 495-515
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podpułkownik Józef Kratko w przedwojennym ruchu komunistycznym, wojsku i Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej (1914–1945)
Lieutenant Colonel Józef Kratko and his Role in the pre-War Communist Movement, the Army and the Headquarters of the Citizens’ Militia (1914–1945)
Oberstleutnant Józef Kratko in der kommunistischen Vorkriegsbewegung, in der Armee und im Hauptquartier der Bürgermiliz (1914–1945)
Autorzy:
Sztama, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7438357.pdf
Data publikacji:
2023-07-27
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Aparat bezpieczeństwa
Armia Andersa
Armia Berlinga
Komunistyczna Partia Polski
Komunistyczny Związek Młodzieży Polski
komuniści
Milicja Obywatelska
oficerowie polityczni
Polski Samodzielny Batalion Specjalny
Zgrupowanie „Jeszcze Polska nie zginęła”
Związek Patriotów Polskich
security apparatus
Anders’ Army
Berling’s Army
Communist Party of Poland
Communist Youth Union of Poland
communists
Citizens’ Militia
political officers
Polish Independent Special Battalion
the „Jeszcze Polska nie zginęła” Organization
Union of Polish Patriots
Sicherheitsapparat
Anders-Armee
Berling-Armee
Kommunistische Partei Polens
Polnischer Kommunistischer Jugendverband
Kommunisten
Bürgermiliz
Politische Offi ziere
Polnisches Unabhängiges Spezialbataillon
Gruppierung „Jeszcze Polska nie zginęła”
Bund Polnischer Patrioten
Opis:
Józef Kratko urodził się w 1914 r., w robotniczej rodzinie żydowskiej. W młodym wieku związał się z ruchem komunistycznym, był działaczem kilku młodzieżowych organizacji, m.in. Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Ukrainy. Po uzyskaniu matury wyjechał do Warszawy, gdzie przez rok kształcił się w Państwowym Konserwatorium Muzycznym. Jednocześnie rozpoczął działalność w Komunistycznej Partii Polski. Za swoją nielegalną w II Rzeczypospolitej aktywność był kilkakrotnie zatrzymywany przez policję. Po wybuchu II wojny światowej Kratko wziął udział w kampanii polskiej, a następnie wyjechał do ZSRS. Tam do 1942 r. był m.in. nauczycielem muzyki. Po ataku Niemiec na ZSRS został przez Komintern skierowany do tzw. Armii Władysława Andersa, gdzie miał prowadzić działalność agitacyjną. Ostatecznie z wojska tego odszedł i w 1943 r. zaciągnął się do tworzonej przez komunistów 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Tam służył w różnych oddziałach, np. w Polskim Samodzielnym Batalionie Specjalnym. W 1944 r. został zrzucony na obszar okupowanej Polski i dołączył jako ofi cer polityczno-wychowawczy do Zgrupowania „Jeszcze Polska nie zginęła”. Po opanowaniu wschodniej Polski przez oddziały Armii Czerwonej Kratko został przyjęty do pracy w Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej.
Józef Kratko was born in 1914 to working-class Jewish parents. At a young age he became involved with the communist movement and was an activist in several youth organizations, including the Communist Youth Union of Western Ukraine. After graduating from high school, he left for Warsaw where he studied for a year at the State Music Conservatory. During this period, he became an active member of the Communist Party of Poland and was imprisoned several times by the authorities for conducting illegal activities. At the outbreak of World War II Kratko took part in the Polish campaign, after which he fl ed to the Soviet Union where he worked predominantly as a music teacher. After the Germans attacked the Soviet Union in 1941 Kratko was sent by the Comintern to serve with the so-called Władysław Anders’ Army, where he was supposed to conduct agitation activities. He left this unit in 1943 and enlisted in the 1st Tadeusz Kosciuszko Infantry Division that was created by the communists. His role involved serving in various units, e.g. the Polish Independent Special Battalion. In 1944, he parachuted into occupied Poland and joined the „Jeszcze Polska nie zginęła” Organization as a political and educational offi cer. Aft er the Red Army took over eastern Poland, Kratko was hired to work at the Headquarters of the Citizens’ Militia.
Józef Kratko wurde 1914 in einer jüdischen Arbeiterfamilie geboren. Schon in jungen Jahren engagierte er sich in der kommunistischen Bewegung und war Aktivist in mehreren Jugendorganisationen, darunter dem Kommunistischen Jugendverband der Westukraine. Nach dem Abitur ging er nach Warschau, wo er ein Jahr lang am Staatlichen Musikkonservatorium studierte. Zur gleichen Zeit wurde er in der Kommunistischen Partei Polens aktiv. Wegen seiner illegalen Aktivitäten in der Zweiten Polnischen Republik wurde er mehrmals von der Polizei verhaft et. Nach dem Ausbruch des Zweiten Weltkriegs nahm Kratko am Polenfeldzug teil und ging anschließend in die UdSSR. Dort war er bis 1942 u. a. als Musiklehrer tätig. Nach dem deutschen Angriff auf die UdSSR wurde er von der Komintern in die so genannte Władysław-Anders-Armee geschickt, wo er agitatorische Aktivitäten durchführen sollte. Schließlich verließ er diese Armee und trat 1943 in die von Kommunisten aufgestellten 1. Tadeusz-Kościuszko-Infanteriedivision ein. Dort diente er in verschiedenen Einheiten, darunter in der Polnischen Unabhängigen Spezialbataillon. Im Jahr 1944 wurde er in das besetzte Polen abkommandiert und schloss sich der Gruppierung „Jeszcze Polska nie zginęła” als politisch-pädagogischer Offi zier an. Nach der Einnahme Ostpolens durch die Einheiten der Roten Armee wurde Kratko in das Hauptquartier der Bürgermiliz übernommen.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 164-199
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prorosyjskie partie polityczne w Ukrainie w latach 2014–2022
Pro-Russian political parties in Ukraine in 2014–2022
Autorzy:
Portnyi, Yevhenii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17862500.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
prorosyjskie partie polityczne
Blok Opozycyjny
Opozycyjna Platforma – Za Życie
Komunistyczna Partia Ukrainy
Partia Szarija
propaganda
wojna hybrydowa
pro-Russian political parties
Opposition Bloc
Opposition Platform – For Life
Communist Party of Ukraine
Party of Shariy
hybrid war
Opis:
Artykuł stanowi próbę zbadania roli i miejsca partii prorosyjskich w ukraińskim systemie politycznym od Euromajdanu (2014) do rozpoczęcia przez Rosję pełnoskalowej inwazji na Ukrainę (2022). Autor podjął się zdefiniowania cech charakterystycznych prorosyjskich partii poprzez dokonanie przeglądu programów wyborczych wybranych ugrupowań politycznych. Ponadto w artykule zbadano dynamikę poparcia dla partii prokremlowskich w wyborach parlamentarnych w 2014 i 2019 r. oraz wyjaśniono przyczyny krótkoterminowego wzrostu popularności tego rodzaju sił politycznych. Opisany został również los prorosyjskich partii politycznych po wybuchu pełnowymiarowej wojny między Rosją a Ukrainą w lutym 2022 r.
The article attempts to examine the role and place of the pro-Russian parties in the Ukrainian political system in the period from Euromaidan (2014) to Russia’s launch of a full-scale invasion of Ukraine (2022). The author undertook the challenge of defining the characteristics of the pro-Russian forces by reviewing the electoral programs of selected political parties. In addition, the article explores the dynamics of support for the pro-Kremlin parties in the 2014 and 2019 parliamentary elections and explains the reasons for the short-term increase in the popularity of such political forces. The fate of the pro-Russian political parties after the outbreak of a full-scale war between Russia and Ukraine in February 2022 was also described.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2023, L, 1; 29-40
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje Służby Bezpieczeństwa z Komitetem Wojewódzkim PZPR w Katowicach w związku z emigracją do Republiki Federalnej Niemiec w latach siedemdziesiątych XX wieku
The relations of the Security Service with the Provincial Committee of the PZPR (Polish United Workers’ Party) in Katowice in connection with emigration to the Federal Republic of Germany in the 1970s
Autorzy:
Tracz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33952205.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Security Service
Polish United Workers’ Party
emigration
Upper Silesia
Germany
Służba Bezpieczeństwa
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
emigracja
Górny Śląsk
Niemcy
Opis:
Jednym z elementów polityki odprężenia w relacjach pomiędzy Wschodem i Zachodem było zbliżenie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Republiki Federalnej Niemiec, które nastąpiło po podpisaniu w grudniu 1970 r. układu o tzw. normalizacji wzajemnych stosunków między tymi państwami. Ten układ oraz porozumienie polsko-zachodnioniemieckie zawarte latem 1975 r. w Helsinkach stanowiły podstawę prawną emigracji z PRL do RFN tych osób, które deklarowały narodowość niemiecką lub miały krewnych z Niemczech Zachodnich. Nadzór nad organizacją i przebiegiem migracji objęła Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, a indywidualne decyzje podejmowały powołane specjalnie w tym celu komisje, co spowodowało ograniczenie roli Służby Bezpieczeństwa w realizacji polityki migracyjnej. Ograniczenie nie oznaczało jednak całkowitego wyłączenia i niniejszy artykuł jest próbą opisania współpracy na tym polu tajnej policji politycznej i partii komunistycznej w woj. katowickim, będącym wówczas jednym z głównych obszarów emigracji z Polski do RFN. Podstawę źródłową stanowią dokumenty wytworzone przez partię i SB przechowywane w Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach oraz opublikowane w wyborze źródeł przygotowanym przez autora w 2022 r.
One of the elements of the policy of détente in relations between the East and the West was the rapprochement between the Polish People’s Republic and the Federal Republic of Germany, which followed the signing of an agreement on the so-called normalisation of mutual relations between the two countries in December 1970. This agreement, and the Polish-West German Agreement concluded in the summer of 1975 in Helsinki, provided a legal basis for emigration from the Polish People’s Republic to West Germany of those persons who declared German nationality or who had relatives in West Germany. The supervision of the organisation and course of migration was taken over by the Polish United Workers’ Party, and individual decisions were made by committees set up specifically for this purpose, which resulted in a reduced role for the Security Service in the implementation of the said migration policy. However, this restriction did not mean total exclusion and this article is an attempt to describe the cooperation in this field between the secret political police and the communist party in Katowice Province, which was then one of the main areas of emigration from Poland to West Germany. The source basis constitutes documents produced by the party and the Security Service stored in the Archives of the Institute of National Remembrance in Katowice and published in a selection of sources prepared by the author in 2022.
Źródło:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2023, 21; 203-224
1733-6996
Pojawia się w:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Save from oblivion. From the history of the Ignis Publishing Society (1920-1925)
Autorzy:
Bańkowska, Małgorzata
Kisilowska-Szurmińska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314532.pdf
Data publikacji:
2023-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
“Ignis” Publishing Society
Polish Socialist Party
publishing institutions of the Second Polish Republic
Fiszer Ludwik
jr (1890–1962)
Towarzystwo Wydawnicze „Ignis”
Polska Partia Socjalistyczna
instytucje wydawnicze II Rzeczypospolitej
Opis:
The article presents the results of historical and bibliological research, which objective is to reconstruct the history of the Ignis publishing society established by the Polish Socialist Party (PPS). The rfist part of the study presents the history of the publishing house reconstructed on the basis of scientific studies, memoirs, and archival materials, as well as the compactness of the bookselling and socio-cultural press in the interwar period. The second part contains the results of quantitative and qualitative (structural) analysis of the publishing repertoire. This study is the first in a series devoted to the activities of the PPS publishing house.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2023, 17, 3; 516-537
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social Movements and Political Parties: Cooperation and Conflict
Ruchy społeczne a partie polityczne. Współpraca i konflikt
Autorzy:
Madej, Małgorzata
Drałus, Dorota
Wichłacz, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806037.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
new social movements
political parties
institutionalization
contentious politics
movement party
anti-party
nowe ruchy społeczne
partie polityczne
instytucjonalizacja
polityka kontestacji
partia-ruch
antypartia
Opis:
New social movements, focused around values and sociocultural identities, shape new communities outside the traditional field of party politics. On one hand, in their institutionalization, social movements enter the political sphere, and on the other, political parties strive to attract voters and supporters by application of tools typical for social movements. The subject of this paper is the border area between new social movements and parties, understood primarily as modes of collective action. The study aims at delineating the field of their mutual influence and at identifying its mechanisms, and explores the problems of ambivalence and instability affecting the dynamics of change within political systems.
Nowe ruchy społeczne, które są oparte o wartości i tożsamości społeczno-kulturowe, tworzą nowe wspólnoty funkcjonujące poza tradycyjnym obszarem polityki. Relacje między nowymi ruchami społecznymi a partiami są złożone. Z jednej strony w procesie instytucjonalizacji ruchy społeczne wkraczają w sferę polityki, z drugiej zaś partie polityczne, starając się przyciągać wyborców i zwolenników, wdrażają w swojej działalności narzędzia typowe dla ruchów. Artykuł dotyczy obszaru pogranicza nowych ruchów społecznych i partii rozumianych jako formy zbiorowego działania. Celem badania jest demarkacja pola ich wzajemnego wpływu, a także identyfikacja mechanizmów tego wpływu oraz omówienie problematyki ambiwalencji i niestabilności, które oddziałują na dynamikę zmiany wewnątrz systemów politycznych.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 80; 95-116
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teofil Głowacki. Socjalista, komunista, sekretarz Centralnego Komitetu Ludowego
Teofil Głowacki. Socialist, communist, secretary of the Central People’s Committee
Autorzy:
Woroncow, Jakub
Grudka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343148.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polish Socialist Party
Teofil Głowacki
Central People’s Committee
Worker’s Party of Polish Socialists
Communist Party of Poland
Centralny Komitet Ludowy
Robotnicza Partia Polskich Socjalistów
Komunistyczna Partia Polski
Polska Partia Socjalistyczna
Opis:
The article presents a biographical portrait of Teofil Głowacki (1906–1971), in the interwar period, an activist of the PPS and KPP, a trade unionist and publicist, during the Second World War a member of the editorial office of „Sztandar Wolności” in Minsk, and then a participant in the left-socialist conspiracy and the founder of the Central Committee After the war. He was a journalist, a political prisoner, an MP for two terms in the parliament of the People’s Republic of Poland, and the deputy editor-in-chief of „Express Wieczorny”. The article is also an attempt to supplement the history of the Polish conspiracy during World War II from outside the leading current.
Artykuł jest próbą dokonania szkicu biograficznego Teofila Głowackiego (1906–1971), w okresie dwudziestolecia międzywojennego działacza PPS i KPP, związkowca i publicysty, w czasie wojny członka redakcji „Sztandaru Wolności” w Mińsku, a następnie uczestnika konspiracji lewicowo-socjalistycznej i założyciela Centralnego Komitetu Ludowego, a po wojnie dziennikarza, więźnia politycznego, posła dwóch kadencji Sejmu PRL, a następnie zastępcy redaktora naczelnego „Expressu Wieczornego”. Artykuł jest zarazem próbą uzupełnienia historii polskiej konspiracji w czasie II wojny światowej spoza głównego nurtu.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2023, 11; 93-124
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W dwadzieścia lat później – uwagi o finansowaniu partii politycznych w Polsce
Twenty Years Later – Remarks on the Financing of Political Parties in Poland
Autorzy:
Balicki, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197701.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
partia polityczna
finansowanie budżetowe
subwencja
dotacje
political party
budgetary funding
subsidy
grants
Opis:
Financing of parties is an issue that interests and excites many, not only members of specific parties, but also, or perhaps especially, the so-called regular Joes. Emotions may not come as a surprise, as financing parties has provided material for many surprising stories in the past. After 1989, the rules for financing of political parties in Poland were modified several times until they were regulated in the fullest way in 2001, with the introduction of party financing from the state budget. The article takes a closer look at the evolution of the rules on the financing of political parties and analyses the doubts that have arisen during more than 20 years of the current statutory regulation.
Finansowanie partii jest zagadnieniem, które interesuje i emocjonuje wielu, nie tylko członków konkretnych partii, ale także, a może zwłaszcza tzw. szarych obywateli. Emocje nie mogą dziwić, bowiem w przeszłości finasowanie partii dostarczało materiału na wiele zaskakujących opowieści. Po 1989 r. zasady finansowania partii politycznych w Polsce kilkakrotnie ulegały modyfikacjom, aż w 2001 r. zostały uregulowane w najpełniejszy sposób, wprowadzając finansowanie partii z budżetu państwa. Artykuł przybliża ewolucje zasad finansowania partii politycznych oraz poddaje analizie wątpliwości, które pojawiły się podczas ponad 20 lat obowiązywania aktualnej regulacji ustawowej.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 2(72); 13-26
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymieranie dinozaurów czeskiej sceny politycznej? Komunistyczna Partia Czech i Moraw w świetle wyborów z 2021 i 2022 roku
The Extinction of the Dinosaurs of the Czech Political Scene? The Communist Party of Bohemia and Moravia in the Light of the Elections in 2021 and 2022
Autorzy:
Koźbiał, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32306376.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Czech Republic
Czech political system
Communist Party of Bohemia and Moravia
political transformation in Czechoslovakia
post-communism
Republika Czeska
system polityczny Czech
Komunistyczna Partia Czech i Moraw
transformacja polityczna w Czechosłowacji
postkomunizm
Opis:
Komunistyczna Partia Czech i Moraw jest w zasadzie jedynym przykładem ugrupowania komunistycznego, które po transformacji ustrojowej przełomu lat 80. i 90. XX wieku przetrwało w systemie politycznym państwa w Europie Środkowej pod niezmienioną nazwą i tylko lekko zmodyfikowanym programie. Przez prawie 30 lat ugrupowanie odgrywało istotną rolę w czeskim systemie partyjnym, choć nie wchodziło w skład żadnego rządu czeskiego, wspierało jedynie od 2018 r. rząd premiera Babiša podczas poszczególnych głosowań. W wyniku wyborów parlamentarnych z 2021 r. komuniści po raz pierwszy nie znaleźli się w Izbie Poselskiej, rok później uzyskali słaby wynik podczas wyborów samorządowych. W opinii autora wydarzenia te są prawdopodobnie początkiem znikania tej partii z krajobrazu politycznego Republiki Czeskiej. W 2023 r. KSČM nie była w stanie wystawić własnego kandydata w wyborach prezydenckich, co dodatkowo pogłębia kryzys. Spadek poparcia jest spowodowany strukturą wyborczą głosujących na tę partię (są to z reguły ludzie starsi), brakiem interesującej oferty dla pozostałych wyborców, jak i kierowaniem swego przekazu głównie do niezadowolonych z transformacji. Znaczna część wyborców tej partii wybiera podczas głosowań inne ugrupowania, także prawicowe – jak SPD T. Okamury.
The Communist Party of Bohemia and Moravia is basically the only example of a communist party that, after the political transformation of the late 1980s and early 1990s, survived in the political system of a state in Central Europe under an unchanged name and only slightly modified programme. For almost 30 years, the party has played an important role in the Czech party system, although it has not been part of any Czech government, only supporting Prime Minister Babiš’s government in individual votes since 2018. As a result of the 2021 parliamentary elections, the Communists did not find themselves in the Chamber of Deputies for the first time, and a year later they achieved a poor result during the municipal elections. In the author’s opinion, these events are probably the beginning of the party’s disappearance from the political landscape of the Czech Republic. In 2023 KSČM was unable to field its own candidate in the presidential elections, further deepening the crisis. The decline in support is due to the electoral structure of voters for this party (they are generally older people), the lack of an interesting offer for other voters and the targeting of its message mainly at those who are dissatisfied with the transformation. A significant proportion of the party’s electorate votes for other parties, including those on the right – such as T. Okamura’s SPD.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2023, 4; 91-105
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Niemy krzyk” ujgurskiej mniejszości – prawa człowieka w Chińskiej Republice Ludowej
The „Silent scream” of the Uyghur minority - human rights in the People’s Republic of China
Autorzy:
Strzemkowska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2186107.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
Xinjiang
Ujgurzy
prawa człowieka
Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego
Organizacja Narodów Zjednoczonych
Chińska Republika Ludowa
Komunistyczna Partia Chin
Uighurs
Human Rights
Rome Statute of the International Criminal Court
United Nations
People's Republic of China
Communist Party of China
Opis:
Przestrzeganie praw człowieka w Chińskiej Republice Ludowej budzi wiele kontrowersji, od wielu lat w debacie publicznej pojawiają się doniesienia o łamaniu praw mniejszości etnicznych, w szczególności ujgurskiej. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest konflikt ujgursko-chiński, który stał się jednym z czynników nasilonej represji wobec omawianej mniejszości. W konsekwencji obecna sytuacja Ujgurów w Xinjiangu wywołuje konsternację wśród społeczności międzynarodowej, która szuka potwierdzenia swoich obaw dotyczących znamion ludobójstwa za pomocą prawa międzynarodowego.
The observance of human rights in the People's Republic of China is controversial, and for many years in the public debate there have been reports of violations of the rights of ethnic minorities, in particularly the rights of the Uighurs. The reason for this is the Uyghur-Chinese conflict, which has become one of the factors in the increased repression against the minority in question. Consequently, the current situation of the Uighurs in Xinjiang causes consternation in the international community, which seeks to validate its concerns about the hallmarks of genocide through international law.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2022, 17; 37-50
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies