Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Parody" wg kryterium: Temat


Tytuł:
"Fargo" braci Coenów jako lekcja świadomego, analitycznego podejścia do interpretacji dualizmu faktu i fikcji w amerykańskiej narracji filmowej
The Coen brothers’ "Fargo" as a lesson in conscious, analytical approach to interpreting the duality of fact and fiction behind an american cinematic narrative
Autorzy:
Ligor, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540708.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
postmodernism
fiction
fact
duality
parody
the Western
Paul Bunyan
Opis:
In "Fargo" Joel and Ethan Coen deliberately blur the distinction between fiction and non-fiction by manipulating their audiences into believing they have been faced with an almost documentary account of real events. For the perceptive viewer, however, the film’s guise of realism soon turns out to be yet another manifestation of the brothers’ inclination towards extreme stylization of their pictures. The duality of fact and fiction is reinforced by the film’s title which cleverly undermines the city’s significance for American history as well as the subversion of the traditional Western film iconography and the deconstruction of the pivotal national myth of Paul Bunyan. The technique of tall tale deployed by the directors intent on frustrating their audiences’ expectations not only closely parallels certain strategies of postmodernist literature keen to destabilize the ontological boundary between the realm of fiction and the real world but also conveys the grotesque sense of the vacuousness of the nation’s moral, social and cultural environment, which becomes evident after deciphering the picture’s numerous deceptions and duplicities by applying a conscious, analytical approach to its interpretation.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2014, 2; 135-140
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Gamebook” wzbogacony literacką przeszłością – analiza gry paragrafowej „Dziady część V. Dziady, które nie spieprzają” autorstwa Mikołaja Kołyszki
A gamebook enriched with the literary past – an analysis of the paragraph game “Dziady Część V. Dziady, które nie spieprzają” by Mikołaj Kołyszko
Autorzy:
Sowa, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26072530.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
gamebooks
'Dziady'
pastiche
parody
Adam Mickiewicz
immersion
gra paragrafowa
pastisz
parodia
immersja
Opis:
Artykuł porusza zagadnienia ukazujące powiązania postmodernistycznych kategorii pastiszu i parodii w odniesieniu do gier paragrafowych. Pierwsza część tekstu stanowi przekrój najważniejszych kwestii teoretycznych dla późniejszej analizy paragrafówki, zaczynając od przedstawienia jej definicji, najpopularniejszych gatunków, a także podstawowego podziału gier. W związku z problematyką gamebooków zwracam również uwagę na zwiększającą się intermedialność współczesnych utworów, a także znaczenie drugoosobowej narracji. Wspominam również o gatunku gier artystycznych (art games) oraz krótko przytaczam twórczość jednej z ich przedstawicielek – Anny Anthropy. Następnie omawiam postmodernistyczne kategorie pastiszu i parodii wraz z ich znaczeniem w zestawieniu z relacją przeszłość-teraźniejszość. W kontekście parodii wspominam również o podziale Gérarda Genette’a na transtekstualne odniesienia między utworami. Wszystkie wymienione zagadnienia znajdą odniesienie podczas analizy gry paragrafowej stanowiącej „półoficjalną” kontynuację Mickiewiczowskich Dziadów łączących parodystycznie ujętą kulturę ludową ze współczesnymi elementami nowych mediów.
This article addresses issues showing the interconnectedness of the postmodern categories of pastiche and parody in relation to gamebooks. The first part of the text is a cross-section of the most important theoretical issues for the subsequent analysis of the gamebooks, starting with the presentation of their definitions, the most popular genres, and the basic division of such games. In relation to the issue of gamebooks, I also draw attention to the increasing intermediality of the contemporary works, as well as the importance of second-person narration. I also mention the genre of art games and briefly cite the work of one of their representatives, Anna Anthropy. I then discuss the postmodern categories of pastiche and parody and what they mean in relation to the past-present relationship. In the context of parody, I also mention Gérard Genette’s division of transtextual references between works. All the above-mentioned issues will be referred to when analysing the gamebook, which is a ‘semi-official’ continuation of Mickiewicz’s Dziady, combining a parodic take on folk culture with contemporary new media elements.
Źródło:
Replay. The Polish Journal of Game Studies; 2022, 9, 1; 43-57
2391-8551
2449-8394
Pojawia się w:
Replay. The Polish Journal of Game Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Let’s have a cup of tea” – Scandinavian crime fiction through Hungarian eyes. Zoltán Kőhalmi’s practical guide to crime writers
Autorzy:
Soós, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314580.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Scandinavian crime fiction
perceptions of Scandinavia
crime parody
stereotypes
Zoltán Kőhalmi
Opis:
In recent decades, a wide range of Scandinavian crime novels have conquered Hungarian readers, providing a more sophisticated perspective on the existing image of Scandinavian cultures and societies, with their intriguing social content and appealing landscapes. This wave of crime fiction has not only contributed to a better understanding of Scandinavia, but also drawn attention to the genre itself, which culminated in a parody written by a Hungarian stand-up comedian, Zoltán Kőhalmi. In his incorporation of all the obligatory ingredients of Scandinavian crime novels, the comedian not only reuses the self-image that Scandinavian crime narratives convey, he pillories the genre requirements by exaggerating the use of the most well-known characteristics. The analysis of Kőhalmi’s satirical use of Scandinavian crime narratives serves as a case study for a closer understanding of conceptions of Scandinavia in contemporary Hungary.
Źródło:
Folia Scandinavica Posnaniensia; 2023, 34; 45-55
1230-4786
2299-6885
Pojawia się w:
Folia Scandinavica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Oтец русской бюрократии” в романе М.Е. Салтыкова-Щедрина история одного города
Autorzy:
Криволапов, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826693.pdf
Data publikacji:
2019-07-02
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
parody
caricature
Arakcheev
associations
Peter I
St. Petersburg
barracks
eugenics
Opis:
The article is devoted to the Russian bureaucracy as presented in the historical and fantastic narration of M. Saltykov-Shchedrin "The History of a City" and the prob-lem of prototypes of the books’ protagonist. Depending on real historic figures offered as a prototype of Ugryum-Burcheyev, the meaning of the book, which can be perceived either as a cruel parody or as a warning book, changes decisively.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2019, 13; 107-114
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Urodzone cytaty”. Wisława Szymborska jako aforystka
“Quotations Born”: Wisława Szymborska as an Aphorist
Autorzy:
Tarnogórska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578912.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
philosophical poetry, aphorism, parody, paradox, tautology
Opis:
The aim of this article is to analyze Wisława Szymborska’s literary works in order to demon-strate that her aphoristic style is one of the most striking elements of her texts. Szymborska’s style is particularly notable in that it is ironically aphoristic, containing parody of typical aphoristic schemata, paradox and tautology. Through this style, her work not only enriches the traditional repertoire of the genre but seems also to justify an important feature of her writing: its philosophical and intellectual character often discerned by critics. As a consequence, quotes from her oeuvre frequently enter diverse anthologies of ‘wise and funny thoughts’ and collections of the so-called ‘winged’ words.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2019, 62, 3; 91-102
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zechmy sie ich napatrzyć nie mogli”. Kultura dworska w Peregrynacji Maćkowej
“That we couldn’t turn our eyes away”. Courtly culture in Peregrynacja Maćkowa
Autorzy:
Wojtowicz, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048520.pdf
Data publikacji:
2021-10-27
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Peregrynacja Maćkowa
parody
courtly culture
Old Polish literature
parodia
kultura dworska
literatura staropolska
Opis:
Referring to my previous research (Wojtowicz 2010, 2011), the article analyses a humorous text entitled Peregrynacja Maćkowa (Maciek’s Peregrination, printed in 1612) which offers a parodic and satirical take on the ideas characteristic of courtly culture. I examine how these ideas are mocked with the use of parodic travesty. What serves as a starting point for discussion are the analyses of courtly culture by Rüdiger Schnell (in Die höfische Kultur des Mittelalters zwischen Ekel und Ästhetik). Apart from parodying courtly culture, the author of Peregrynacja Maćkowa mocks the chivalric romance and travel novels as well as alludes to the Brautwerbung motif.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2021, 76; 449-468
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Вечный муж» и традиция мениппеи
“The Eternal Husband”and the Menippean Tradition
Autorzy:
Segal-Rudnik, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754224.pdf
Data publikacji:
2021-08-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wieczny mąż
Dostojewski
Bachtin
menippea
Tynianow
parodia
średniowieczne misterium wielkanocne
R. Jakobson
The Eternal Husband
Dostoevsky
Bakhtin
Tynjanov
parody
medieval Easter mock mystery
Opis:
The article examines the motif structure of the main characters in Dostoevsky’s The Eternal Husband against the background of menippea and its various genres. The parodic transformations of the images and motifs of Dostoevsky's previous texts, especially the novel The Idiot, modify the traditional love triangle of the short story. The relationship between the protagonist and the antagonist reflects the ambivalence of the archetypal scheme “king vs jester” and the way it appears in Hugo’s romantic drama Le Roi s’amuse and Verdi’s opera Rigoletto. The plot of revenge and vindication of trampled dignity dates back to the genre of medieval mock mystery (R. Jakobson) and its narrative of the Easter resurrection, posing the problem of Christianity and its values in the Russian society of the time.
Wieczny mąż i tradycja menippe Artykuł analizuje strukturę motywów głównych bohaterów Wiecznego męża Fiodora Dostojewskiego na tle satyry menippejskiej i jej różnych odmian. Parodyczne przemiany obrazów i motywów poprzednich tekstów Dostojewskiego, zwłaszcza z powieści Idiota, modyfikują tradycyjny trójkąt miłosny opowiadania. Relacja między bohaterem a antagonistą odzwierciedla ambiwalencję archetypowego schematu «król i błazen» oraz sposób, w jaki pojawia się on w dramacie romantycznym V. Hugo Le Roi s’amuse i operze Rigoletto G. Verdiego. Fabuła zemsty i zadośćuczynienia za zdeptaną godność sięga gatunku średniowiecznej kpiny (R. Jakobson) i jego narracji o zmartwychwstaniu wielkanocnym, dotykając problemu chrześcijaństwa i jego wartości w ówczesnym społeczeństwie rosyjskim.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 171-186
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Всё не так, как надо…»: от пародии Владимира Высоцкого до ремейка Вячеслава Пьецуха (аксиологизация русской классики)
Autorzy:
Чавдарова, Дечка
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034839.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Высоцкий
Пьецух
русская литература
классика
пародия
ремейк
Vysotsky
Pyetzukh
Russian literature
classic works
parody
remake
Opis:
Идея о литературности русской культуры, о воздействии литературы на русскую жизнь является в русском культурном сознании аксиомой, но она не перестает привлекать внимание исследователей. Эту идею воплощает сама русская литература с XIX в. до наших дней, причем семантика соотношения жизнь – литература меняется. В статье прослежива- ется развитие упомянутой идеи в русской неофициальной литературе советского периода (60-е – 80-е гг. ХХ в.) на основе сопоставления пародии Владимира Высоцкого к вступлению Пушкина из поэмы Руслан и Людмила и повестью Вячеслава Пьецуха Новая московская фи- лософия как ремейка Преступления и наказания Достоевского. Ставится вопрос об отличии пародии Высоцкого от школьных пародий (связь с которыми анализируют исследователи поэта) и об элементах ремейка в ней. Таким образом, анализ позволяет разграничить паро- дию и ремейк. В повести Пьецуха внимание привлекает метатекстовый комментарий роли и ценности русской литературы (и вообще литературы), литературности русского созна- ния, – комментарий, который сближается с научным дискурсом. Близость художественной концепции Пьецуха с художественной концепцией Высоцкого открывается в травестиро- ванном образе советской действительности, увиденной в зеркале классического произве- дения, как и в прямом выражении идеи снижения, измельчания: формула «не как у людей» у Пьецуха и формула «все не так, как надо» у Высоцкого. Заключение отсылает к разви- тию подобной аксиологизации русской классики в ремейках постмодернизма с 90-х гг. ХХ в. до наших дней.
The idea of the literariness of Russian culture, of the impact of literature on Russian life may be an axiom of the Russian cultural consciousness, yet it does not cease to attract the attention of researchers. Russian literature itself, from the 19th century onwards, has been a manifestation of this idea, even though the semantics of the life–literature relationship evolves. The present text traces the development of the said idea in the Russian unofficial literature from the Soviet period (1960s-1980s) on the basis of comparison between Vladimir Vysotsky’s parody on Pushkin’s prologue to the poem Ruslan and Lyudmila and Vyacheslav Pyetzukh’s The New Moscow Philosophy (Novaya moskovskaya filosofiya) – a remake of Dostoevsky’s Crime and Punishment. A question is posed about the difference between Vysotsky’s parody and school parodies (a connection which the bard’s researchers also investigate) and the elements of remake within it. The analysis thus leads to the theoretical problem of the relationship between parody and remake. What calls for attention in Pyetzukh’s novella is the metatextual commentary on the role and value of the Russian classics (and literature in general), and on the literariness of the Russian consciousness – a commentary which becomes close to scientific discourse. The affinity of Pyetzukh’s concept with that of Vysotsky can also be found in the travestied image of the Soviet reality as seen in the mirror of a classic work, and in the direct expression of the notion of devaluation: the “not as with other people” formula in Pyetzukh, and the one “things are not as they ought to be” in Vysotsky. The conclusion points to the development of a similar axiologisation of the Russian classics observable in the post-modern remakes from the 1990s to this day.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2021, 14; 215-230
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Храм Спаса на Картошке»: десакрализация библейского текста и травестия религиозных мотивов в романе И. Ильфа и Е. Петрова Двенадцать стульев
‘Khram Spasa na Kartoshke’: the Desacralization of Bible Text and the Travesty of Religious Motifs in The Twelve Chairs by I. Ilf and E. Petrov
Autorzy:
Шанурина, Маргарита
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030974.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Bible’s desacralization
religious motifs
travesty
parody
Soviet ideological discourse
Źródło:
Slavia Orientalis; 2021, LXX, 1; 85-101
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A collection of Latin poems titled Septem sidera – several remarks on its authorship, Christian symbolism and iconography
Zbiór łacińskich wierszy zatytułowany Septem sidera – kilka uwag na temat autorstwa, symboliki chrześcijańskiej i ikonografii
Autorzy:
Milewska-Waźbińska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012647.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Nicolaus Copernicus
Ioannes Broscius
Jan Brożek
parodia chrześcijańska
Mikołaj Kopernik
Christian parody
Opis:
A collection of Latin poems titled Septem sidera was first published in Krakow in 1629 in the printing house of Franciscus Cezary. Jan Brożek (Ioannes Broscius), a celebrated scholar and professor at the Academy of Cracow, edited this book. Brożek was also the author of the preface and of the dedication to Pope Urban VIII. He claimed to have found the poems amidst the documents left by Nicolaus Copernicus. Jerzy Krókowski analysed these poems in his book De septem sideribus quae Nicolao Copernico vulgo tribuuntur (Cracow 1926). Krókowski argued that the poems contained distinctive features of parodia sacra that were practised in the seventeenth century. The scholar concluded that the cycle of Septem sidera was probably written within Jesuit circles. The author of this article completes Krókowski’s argumentation by paying attention to the presence of Christian symbolism and juxtaposing the Latin text with Jesuit iconography.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2016, 6(9); 297-308
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Repeated Allusion to Pindar and the Eleusinian Mysteries in Anaxilas’ Comic Fragments?
Powtarzająca się aluzja do Pindara i misteriów eleuzyńskich we fragmentach komedii Anaksilasa?
Autorzy:
Danielewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806887.pdf
Data publikacji:
2021-10-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Anaxilas
Pindar
allusive art
parody
jokes
Opis:
Anaxilas in fragments 25 and 30 K.-A. deliberately alluded to Pindar’s fragment 137 S.-M. and the mystery references it contains, but at the same time completely redesigned the sense of the Pindaric phrase for a strong comic effect.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2021, 31, 1; 79-83
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Slap in the Face of Socialist Taste: The Novel "Nikolai Nikolaevich" by Yuz Aleshkovsky As a Contestation of the Rules of Socialist Realism
Policzek gustowi socjalistycznemu: opowiadanie „Uwaga orgazm!” Juza Aleszkowskiego jako kontestacja reguł socrealizmu
Пощечина социалистическому вкусу: Повесть Юза Алешковского «Николай Николаевич» как протест против эстетики соцреализма
Autorzy:
Tyszkowska-Kasprzak, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20433523.pdf
Data publikacji:
2021-11-12
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Юз Алешковский
Николай Николаевич
телесность
сексуальность
пародия
Juz Aleszkowski
Uwaga orgazm!
cielesność
seksualność
parodia
Yuz Aleshkovsky
„Nikolai Nikolaevich”
corporality
sexuality
parody
Opis:
Yuz Aleshkovsky wrote the novel „Nikolai Nikolaevich” in the 1970s. For a long time, the work was disseminated in samizdat and it appeared in print for the first time only in 1980. Composed under the censorship conditions of socialist realism dominant in the arts, this work violates strict taboos imposed on subjects related to sexuality and stylistic solutions which exclude sub-normative vocabulary. In many aspects, the composition of the novel resembles the pattern of the production novel. At the same time, the writer negate the values propagated in the art of socialist realism: the main character is a former pickpocket, who built a comfortable life for himself as a sperm donor in a laboratory and talks about his professional achievements in a language saturated with profanity and elements of criminal jargon. The plot of the work is based on an amalgamation of components characteristic of ideologized literary texts with elements that were unacceptable in such texts. The introduction into the novel of the theme of corporality, and human sexuality, which was a taboo topic in socialist realist literature, introduces a major dissonance and induces produces a comic effect.
Повесть Николай Николаевич была написана Юзом Алешковским в 1970, а впервые была опубликована лишь в 1980 году. Она являлась протестом против эстетики соцреализма и нарушала строгий запрет на описание телесности и сексуальности, а также — на субстандартную лексику. Композиция повести Николай Николаевич во многих аспектах сходна с жанром производственного романа. Но вместе с тем писатель отрицает ценности, утверждавшиеся соцреализмом: главный герой — бывший вор-карманник, пристроившийся донором спермы, — повествует о своих трудовых дости-жениях языком общественных низов с элементами криминального жаргона.Сюжет произведения опирается на сопоставление компонентов, свойствен-ных идеологизированным текстам с элементами, которые в них запрещались. Введение в повествование о труде темы телесности, сексуальности человека вызывает диссонанс и создает комический эффект.
Powieść Uwaga orgazm! Juza Aleszkowskiego — napisana w 1970 roku, a wydana po raz pierwszy w 1980, będąc protestem przeciw estetyce socrealizmu, łamie surowe tabu nałożone na tematykę związaną z seksualnością i stylistyczne rozwiązania wykluczające leksykę subnormatywną. Kompozycja powieści Uwaga orgazm! w wielu aspektach zbliżona jest do wzorca powieści produkcyjnej. Jednocześnie pisarz neguje wartości propagowane w sztuce socrealizmu: główny bohater to były złodziej kieszonkowiec, który urządził się jako dawca spermy w laboratorium i opowiada o swoich roboczych osiągnięciach językiem nasyconym wulgaryzmami i elementami żargonu kryminalnego. Fabuła utworu opiera się na zestawieniu komponentów charakterystycznych dla ideologizowanych tekstów literackich z elementami, które były w nich niedopuszczalne. Wprowadzenie do utworu tematu cielesności, seksualności człowieka wnosi znaczny dysonans i wywołuje efekt komiczny.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2021, 31; 1-22
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afirmatywny charakter parodii w La puppé Timothy’ego Greenberga
The affirmative nature of parody in "La puppé" by Timothy Greenberg
Autorzy:
Sulejewska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/917967.pdf
Data publikacji:
2014-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
La puppé
Timothy Greenberg
La Jetée
Chris Marker
parody
homage
fotofilm
Opis:
The article is an interpretation of La puppé by Timothy Greenberg seen as non-standard, approving form of parody. The analysis begins with a reminder of attributes of this type of stylization, and then comparision of Greenberg’s film with Chris Marker’s La Jetée. No distinct criticism or polemic leads to theory, that the aim of La puppé is to reveal illusive nature of film language.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 14, 23; 111-115
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autobus Linkego jako parodia PRL. Studium intertekstualne
Linke's "Autobus" as a parody of the Polish People's Republic. Intertextual study
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/917993.pdf
Data publikacji:
2014-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
parody
caricature
comic effect
surrealism
texture
stereotype
symbole
style
poetics
aesthetics
turpism
art of the 1950s
image
reality
personal and social experience
Linke
panorama
intertext
allusion
distance
point of view
counterpoint
tragedy
catharsis
Opis:
Marek Hendrykowski’s study is concerned with the close-reading analysis and interpretation of the Autobus (1955–1961) oil on canvas painted by Bronisław Wojciech Linke. This masterpiece of Polish peinture of the 1950s is deeply related to history and conditions of human life in Poland and other East European countries after World War II where everyday life is based on ideology imposed on society. Linke’s peinture gives emblematic ironic image of it created as an anti-social realist protest based on paradigm of Polish culture and art of the period.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 14, 23; 65-79
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bohater – nieudacznik w peerelowskiej krainie. O Lesiu Joanny Chmielewskiej
An inept hero in the People’s Republic of Poland. About Joanna Chmielewska’s Lesio
Autorzy:
Bujnicki, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231121.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
powieść kryminalna
humor
parodia
stylizacja
PRL
crime novel
comic
parody
styling
Opis:
Lesio to piąta powieść kryminalna Joanny Chmielewskiej, która stanowi w jej pisarstwie pozycję wyjątkową. Podjęta w artykule interpretacja ma ukazać zarówno sposoby przekształcenia modelu powieści kryminalnej, jak i wydobyć jej humorystyczna dominantę. W analizie tekstu stosowano metody badań strukturalnych połączone z elementami socjologii literatury. Powieść odbiega od ukształtowanego wcześniej wzorca zmianą struktury narracyjnej z pierwszoosobowej na trzecio-osobową oraz mocniejszym wyeksponowaniem ludycznego obrazu świata. Autorka akcentowała aspekt humorystyczny, wysuwając go przed kryminalną intrygę i skupiając się na kreacji bohatera oraz na wywołanych jego działaniami komicznych zdarzeniach. Twórczość Chmielewskiej wyodrębniał stosowany przez nią typ komizmu, który odróżniał jej utwory od „klasycznego” kryminału. W Lesiu nastąpiła zmiana konwencji – kryminał „serio” zastąpiła zabawa w kryminał. Autorka konwencjom powieści kryminalnej, nadawała nowe znaczenia i odwołując się do obiegowych motywów gatunku (zbrodnia (nie)doskonała, napad na pociąg), banalizuje je i ośmiesza. Kolejne części artykułu skupiają się na: charakterystyce bohatera; aspektach komediowych; parodii i stylizacjach językowych, których tłem są stosunki społeczno-kulturowe w PRL w latach siedemdziesiątych XX wieku. Istotną przyczyną zwrotu pisarzy i czytelników w stronę „zabawnej sensacji” zdaje się rodzaj oswajania negatywnie kojarzonej przez wielu Polaków niezbyt odległej przeszłości. Kpina z aparatu sprawiedliwości, pokazywanie nieudolnych policjantów, opieszałość organów ścigania łączą się z apologią zwykłego obywatela, który „domowymi sposobami” radzi sobie w tej rzeczywistości. Powieść Chmielewskiej znalazła licznych naśladowców i kontynuatorów po roku 1989 w nurcie groteskowym powieści kryminalnej. Lesio stanowi ważny przykład rozmaitości gatunkowej powieści kryminalnej, zmienności form i funkcji aspektu ludycznego w jej strukturze.
Joanna Chmielowska’s crime novel Lesio differs from others in its genre due to its narrative perspective and its uniquely strong comedic aspect, which is emphasised in the subtitle. The titular protagonist, an office-working architect, represents the prototype of the artistically talented underachiever. His attempts at murdering colleague Matylda, PA and “punctuality police”, and another colleague, his rival for the affections of “office-crush” Barbara, are both inept and amusing. The two projected murders are situated amidst comedic events and thus transform the crime novel into a grotesque parody. Lesio’s role and character undergo changes during the novel’s three parts owing to his participation in a workplace contest, as well as his contribution towards the planning of a large holiday and recreational centre. Subsequent sections of this article will focus on the analysis of the following: characterisation of the protagonist; comedic aspects; parody and linguistic styling; and portrayal of the sociocultural background of the People’s Polish Republic in the 1970s.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2023, 66, 1; 247-269
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies