Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Parodie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Contextes d’un conte, pré-/prae-textes d’un détournement : Règlement de contes de Vera Feyder
    Contexts of a Tale, Pre-/prae-texts of a Diversion: Vera Feyder’s Règlement de contes
    Autorzy:
    Niedokos, Judyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408343.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-16
    Wydawca:
    Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
    Tematy:
    Vera Feyder
    story
    palimpsest
    dramatic parody of tales
    conte
    palimpseste
    parodie dramatique de contes
    Opis:
    The present article aims to analyse Vera Feyder’s text Règlement de contes by placing it in a vast French literary context and by highlighting the links that attach it to its praetexts - works on which it draws and which precede it. The examination carried out reveals that the play presented to the public in 1984 was written after the increased theoretical and literary interest in the tales of the 70s. On the other hand, its original form of radio broadcast revives the care to cultivate the oral tradition. The analysis of the work itself reveals the mix of sources with differen generic membership as well as multiple levels of hypertextuality. The transformations introduced at the level of the constituent elements of the action make it possible to speak of the change in the motivations of the protagonists while the ideological and aesthetic scope of the story is focused on the spirit of resourcefulness and the universality of the genre. Consequently, the adaptation of tales proposed by Vera Feyder (Puss in Boots, Little Red Riding Hood and Sleeping Beauty by Charles Perrault and “Bon conseil aux amants” by Victor Hugo) falls under the art of palimpsest and makes it possible to classify it among the dramatic parodies of tales (according to Béatrice Ferrier’s typology).
    Źródło:
    Academic Journal of Modern Philology; 2023, 20; 281-287
    2299-7164
    2353-3218
    Pojawia się w:
    Academic Journal of Modern Philology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Onomastique et parodie dans la saga bédéïque "Crepúsculon"
    Autorzy:
    Fournet-Pérot, Sonia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195595.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-03
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    onomastics
    parody
    Spanish comics
    linguistics
    rhetorical tropes
    onomastique
    parodie
    BD espagnole
    linguistique
    tropes rhétoriques
    Opis:
    Le mythe du vampire a inspiré de nombreuses créations littéraires et audio-visuelles qui ont, pour certaines, cherché à atteindre un public adolescent. C’est le cas de la saga cinématographique Twilight (adaptation des romans de Stephenie Meyer) que les quatre BD espagnoles du cycle Crepúsculon s’emploient à parodier. Nous aborderons Crepúsculon en adoptant une approche exclusivement linguistique, et, en particulier, dans le cadre de cet article, onomastique, par le biais des tropes rhétoriques.
    The myth of the vampire inspired many literary and audio-visual creations. Some of them tried to seduce a young audience. This is the case of the Twilight saga films (adaptation of the Stephenie Meyer novels), that the four Spanish comics of the cycle Crepúsculon want to parody. We will study Crepúsculon adopting an exclusively linguistic approach and more precisely, in this article, an onomastic approach, through rhetorical tropes.
    Źródło:
    e-Scripta Romanica; 2020, 8; 63-73
    2392-0718
    Pojawia się w:
    e-Scripta Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niesamowite i dowcipne. O Kieszonkowym atlasie kobiet Sylwii Chutnik
    The uncanny and the witty, On Kieszonkowy atlas kobiet by Sylwia Chutnik
    Extraordinaires et spirituelles Sur Kieszonkowy atlas kobiet de Sylwia Chutnik
    Autorzy:
    Uniłowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/534797.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    the uncannyness
    narrative qualities of ballad parody
    intertextual irony
    wit
    Sylwia Chutnik
    insolite
    style des ballades
    parodie
    ironie intertextuelle
    plaisanterie
    Opis:
    In Kieszonkowy atlas kobiet (2008), the first novel by Sylwia Chutnik (born in 1979), all protagonists bear traits of uncanniness. Her female characters reside between life and death, real life and nightmare, day and night, the acceptable and the (socially) forbidden. They are also bordering on madness. These motives, however, are presented by the author as comic, and what is more, in a manner resembling the game of cognitive perspectives in Romantic literature. Like a Romantic ballad-writer, the author’s narrator either enters the imaginary world vouching for its reality, or she undermines it, discreetly suggesting the fictional and literary nature of a story. The Romantic aesthetics has not, however, been revised by Chutnik, but used similarly to Umberto Eco’s notion of intertextual irony. Chutnik emphasizes her distance toward employed conventions (if only because of their historic character). As a result, she creates an ironic variation of the identity novel, which proves only partial identification of Chutnik’s writings with the prevailing narrative models. However indispensable these models are, their validity is totally arguable.
    Dans Kieszkonkowy atlas kobiet (2008), premier roman de Sylwia Chutnik (née en 1979), toutes les héroïnes les plus importantes portent les marques de l’insolite. Elles figurent comme des personnages se trouvant à la charnière de la vie et de la mort, de l’état de veille et du rêve-cauchemar, du jour et de la nuit, de l’admissible et de l’interdit (au niveau social). Elles frôlent également la folie. Cependant, l’écrivaine donne à ces motifs un caractère comique, et elle le fait de la façon qui évoque le jeu des perspectives cognitives dans la littérature romantique. À l’instar des auteurs romantiques de ballades, le narrateur tantôt pénètre dans l’univers représenté et affirme son caractère réel, tantôt il le met en question tout en soulignant d’une façon discrète le caractère fictif et littéraire du récit. Toutefois, l’esthétique romantique n’a pas été actualisée par Chutnik, mais elle a été réalisée d’une manière qui correspond à la notion de l’ironie intertextuelle introduite par Umberto Eco. Or, l’auteure marque la distance par rapport aux conventions rapportées (que ce soit à cause de leur caractère historique). En effet, l’écrivaine construit une variante ironique du récit identitaire témoignant d’une identification incomplète de la production littéraire de Chutnik aux narrations prédominantes ; même si l’on ne peut pas se passer de ces narrations-ci, leur validité est fort discutable.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 171-187
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poza granicami gatunku: transformacja baśni we współczesnej literaturze niemieckojęzycznej (Rafik Schami, Walter Moers, Elfriede Jelinek)
    Jenseits des Genres: die Rezeption von Märchen in der gegenwärtigen deutschsprachigen Literatur (am Beispiel von Elfriede Jelinek, Walter Moers und Rafik Schami)
    Beyond Genre: Fairy Tales Transformation in the Contemporary German-Language Literature (Exemplified By the Works of and Rafik Schami, Walter Moers, Elfriede Jelinek)
    Autorzy:
    TKACZ, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/784335.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Märchen
    interkultureller Transfer
    Parodie
    Metatextualität
    Rafik Schami
    Märchen aus Malula
    Elfriede Jelinek
    Schneewittchen
    Walter Moers
    Ensel und Krete
    baśń
    parodia
    metatekstowość
    transmedialność
    retelling
    Baśnie z Maluli
    Królewna Śnieżka
    fairy tales
    intercultural literature
    parody
    transmediality
    metatextuality
    Fairy Tales from Malula
    Snow White
    Opis:
    Multiple studies attempt to explain the unflagging interest of literature in fairy tales. Regardless of whatever they define as a reason of the mentioned phenomenon, it is undeniable that the contemporary literary works based on fairy tales still hold the entertainment potential of the original. Therefore, the aim of this article is to explore the reception of classic fairy tales in the contemporary literature, to highlight which text elements are being transformed and to reflect on possible motives of selected travesties. For this purpose, the article follows two important tropes of contemporary studies of fairy tales. Firstly, fairy tales are admittedly being used by their adaptors as a tool for commenting the reality, what makes them a sensors of social changes and cultural developments. That being said, the literary analysis of contemporary fairy tales must include cultural and social studies, as well as the historical aspect. Secondly, defining a specific type of narration as the essence of fairy tales, the article admits that the genre is well suited to exceed any formal limits. The works of three authors were used as a case study. The book Fairy Tales from Malula, written by the intercultural writer Rafik Schami refers to the classic fairy tales both with form and contents and is interpreted in the context of intercultural transfer and interference of fairy tales. Walter Moers, the author of Ensel und Krete, modernizes the form and the contents of classic fairy tales and adapts them to the modern pop-culture, mainly by using the strategy of parody and transmediality. Elfiede Jelinek and her drama Snow White, while not formally a fairy tale, takes up many elements of fairy tales and comments on them. The article interprets this metatextual work as a “reception of reception” and places it in the cultural fairy tale discourse. The author concludes that the very nature of fairy tales predisposes them to transcend borders, both genological and interpretive.
    Wie man das ungebrochene Interesse der Literatur an Märchen auch immer erklären will, so steht außer Zweifel, dass die auf Märchen basierenden Werke das Unterhaltungspotential ihrer Prätexte nicht verloren haben. Der Beitrag setzt sich daher zum Ziel, die Rezeption der klassischen Märchen in der deutschsprachigen Gegenwartsliteratur zu erforschen, die transformierten Textelemente hervorzuheben und den möglichen Hintergrund gewählter Travestien sichtbar zu machen. Zu diesem Zweck werden zwei wichtige Tendenzen der gegenwärtigen Märchenforschung aufgegriffen. Erstens werden die Märchen von ihren Nacherzählern als ein Realitätskommentar benutzt, wodurch sie zu Zeugnissen sozialer Änderungen werden. Demgemäß muss die Märchenbeschreibung sowohl literatur- als auch kultur-wissenschaftlich, soziologisch und historisch sein. Zweitens wird im Beitrag, basierend auf der Definition des Märchens als einer spezifischen Narrationsweise, argumentiert, dass die Märchen von Natur aus für die Überschreitung formaler Grenzen geeignet sind. Die Werke von drei Autoren werden als Fallbeispiele benutzt. Das Buch Märchen aus Malula, das von dem interkulturellen Schriftsteller Rafik Schami verfasst wurde, weist sowohl durch seine Form als auch seinen Inhalt auf die klassischen Volksmärchen hin und wird in Bezug auf den interkulturellen Transfer und eine Märchen-Interferenz interpretiert. Walter Moers, der Autor von Ensel und Krete, modernisiert die Form und den Inhalt klassischer Märchen und passt sie dank Parodisierung an die moderne Pop-Kultur an. Elfriede Jelinek und ihr Drama Schneewittchen, das formal gesehen kein Märchen ist, greift mehrere Märchen-Elemente auf und kommentiert sie. Die Autorin des Beitrags interpretiert dieses Werk als „Rezeption der Rezeption“ und platziert es in einem kulturellen Märchen-Diskurs.
    Bez względu na to, czym rozliczne badania uzasadniają niesłabnące zainteresowanie baśnią, nie ulega wątpliwości, że współczesne dzieła odwołujące się do niej nie utraciły nic z fabularnej nośności i rozrywkowego potencjału swojego pratekstu. Głównym celem artykułu jest wyodrębnienie (na podstawie przeglądu sposobów recepcji klasycznej baśni we współczesnej literaturze niemieckojęzycznej) elementów tekstu ulegających trans-formacji i podjęcie próby zarysowania motywów stojących za trawestacją porządku baśniowego. Tekst podąża w tym celu dwoma ważnymi tropami współczesnych badań nad baśnią: po pierwsze, uznając, że baśnie bywają wykorzystywane przez swoich adaptatorów jako narzędzie służące do komentowania dzisiejszej rzeczywistości, przez co stają się radarem przemian społecznych i ewolucji kulturowych, uwzględnia w literaturoznawczym opisie tekstów aspekt kulturoznawczy, socjologiczny i historyczny. Po drugie, za istotę baśni uznając przede wszystkim konkretny typ narracji, zauważa, że gatunek ten jest wyjątkowo podatny na przekraczanie formalnych granic. Jako przykładów użyto tekstów trzech autorów. Pierwszy z nich, interkulturowy twórca Rafik Schami, nawiązuje do klasycznych baśni ludowych formalnie i treściowo. Interpretacji poddane zostało jego dzieło Baśnie z Maluli w kontekście interkulturowego transferu i interferencji motywów baśniowych. Kolejny twórca, Walter Moers, autor Ensel und Krete, unowocześnia formę i treść baśni, dopasowując je do realiów popkultury. W artykule zwraca się szczególną uwagę na parodyjny oraz transmedialny charakter tekstu i rozważa wynikający z niego popkulturowy potencjał. Ostatnim analizowanym tekstem jest dramat Królewna Śnieżka Elfriede Jelinek, strukturalnie niebędący baśnią, podejmujący jednak jej wątki. Autorka artykułu interpretuje ten metatekstualny utwór jako „recepcję recepcji” i umiejscawia go w kulturowym dyskursie z baśnią. Wnioskiem wypływającym z rozważań jest stwierdzenie, że baśnie w samej swej istocie są predysponowane do przekraczania granic genologicznych, jak i interpretacyjnych.
    Źródło:
    Transfer. Reception studies; 2018, 3
    2451-3334
    Pojawia się w:
    Transfer. Reception studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies