Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Parmenides’ Being" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Aristotle’s Solution for Parmenides’ Inconclusive Argument in Physics I.3
    Autorzy:
    Angioni, Lucas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2016431.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Aristotle
    sophistical argument
    Parmenides
    predication
    being
    Opis:
    I discuss the argument which Aristotle ascribes to Parmenides at Physics 186a23–32. I examine (i) the reasons why Aristotle considers it to be eristic and inconclusive and (ii) the solution (lusis) that he proposes against it.
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2021, 12, 1; 41-67
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les deux manières d’expliquer la réalité proposées par Parménide
    Parmenides’ Two Ways of Explaining Reality
    Autorzy:
    Cordero, Nestor Luis
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408711.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Truth
    Opinions
    Doxography
    Fülleborn
    Simplicius
    Plato
    Being
    Parmenides
    Opis:
    Towards the end of fragment 1 of his Poem, Parmenides puts forward two methods or paths that a priori explain the same object of study: the existence of the fact or state of being. One of the options leads to the core of the truth and is, therefore, pursued. The other is merely a set of contradictory opinions and is, accordingly, abandoned. These two paths are expounded in the rest of the Poem, while fragment 4 shows that even the erroneous conception, which had to be set aside, can still be fruitful. Once the firm foundation of truth has been established, fragments 10 and 11 propose to widen the inquiry to the whole of reality. This interpretation suggests a rejection of the arrangement of the Poem that has become canonical, and a criticism of the doxographic tradition that since Aristotle has “Platonised” the philosophy of Parmenides by assimilating the “opinions” (which are only points of view) to the “appearances” (in the Platonic sense of the term).
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2022, 13, 1; 13-24
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opposizione e verità: l’enigmatica via di Parmenide
    Opposition and Truth: Parmenides’ Enigmatic Way
    Autorzy:
    Tarca, Luigi Vero
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938304.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Parmenides
    not-being
    negation
    difference
    truth of being
    negation of non-being.
    Opis:
    In Parmenides’ B 8 37–41, we find a question that raises a difficult problem: how can Parmenides handle the opposition between “being and not” (i.e. being and not being) in the same way as the oppositions which characterize the mortals’ opinions? This question is especially relevant for answering the following theoretical question: how do we to treat the fundamental philosophical question of oppositions at large? To answer these question we need to reinterpret some major points of Parmenides’ thought: the second part of his poem, but also the identification of πέλειν and εἶναι in B 6 8, as well as other passages of the poem. But, above all, the question makes us introduce some distinctions within the concept of negation and, consequently, between difference and negation. This allows us to distinguish the affirmation of the truth of being from the negation of the negation of being (i.e. the negation of nonbeing). This distinction has a major philosophical relevance, as can be seen by referring it to such thinkers as Plato, Hegel and Heidegger.
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2013, 4, 1; 105-124
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poemat Parmenidesa. Fragmenty B 9-17, B 19
    Poem of Parmenides
    Autorzy:
    Mrówka, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/691282.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Copernicus Center Press
    Tematy:
    Parmenides
    ancient philosophy
    being
    epistemology
    ontology
    metaphysics
    truth
    Opis:
    This is a new translation of the Fragments of Parmenides of Elea, the fifth century B.C. thinker. The text includes: a Greek poem with the fragments B 9-17, B 19, a critical apparatus which takes into consideration some new editions and a new English translation.
    Źródło:
    Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2012, 50; 118-139
    0867-8286
    2451-0602
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poznawalność bytu. Parmenides i św. Tomasz z Akwinu
    Cognoscibility of Being. Case of Parmenides and St. Thomas Aquinas
    Autorzy:
    Pawlikowski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/452395.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    byt
    poznawalność bytu
    metafizyka
    św. Tomasz z Akwinu
    Parmenides
    being
    cognoscibility of being
    metaphysics
    St. Thomas Aquinas
    Opis:
    According to Parmenides, the only acceptable way of philosophy as true cognition is research of being. The philosophical tradition had taken this track. St. Thomas Aquinas had very little information about Parmenidean ontology, but shared his focus on being as the object of knowledge. However, they had a different understanding of being. Philosopher of Elea claimed that everything is one monistic being. Therefore, every act of cognition has the same object – being. There is only being. Non-being is nothing. It doesn’t exist, so it isn’t cognizable. Moreover, the knowledge of being and being itself are the same. As a consequence, Parmenides described entity in identification to the mind and recognized the essence of being as truth. Therefore, his ontology is called “a veridical conception of being”. According to Aquinas, being is pluralistic. There are many types of entities, minds and truths. The core of every being is act of existence. The truth is property of singular beings or judgements. Thomas metaphysics is existential. The truth, that is here identified with adequation of thing and intellect, and cognoscibility of beings, is interpreted as the consequence of existence. Being, truth and cognoscibility are different things. In comparison with Parmenides, Thomas seems to be more faithful to the “way of being”. He characterizes being as existing and avoids a specific paradox that is inability to define the truth in a classical way, assuming her identity with the entity.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2013, 2; 31-54
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola negacji w opisie świata według arystotelesowskiej Metafizyki
    Autorzy:
    Bigaj, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437501.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    Arystoteles
    Parmenides
    byt
    niebyt
    bycie
    predykat
    przedmiot
    zmiana
    możność
    prawda
    fałsz
    asercja.
    Aristotle
    being
    non-being
    predicate
    object
    change
    possibility
    truth
    falsity
    assertion
    Opis:
    Pojęcia „byt” i „niebyt” weszły do języka filozoficznego, dając podstawę ontologii i meontologii, jako odpowiedniki greckich wyrażeń to on i to me on (urzeczownikowionych form, pozytywnej i negatywnej, imiesłowu czasownika einai. Wyrażenia te w oryginale nie oznaczały jednak pierwotnie nic przedmiotowego, lecz pełniły funkcję nazw metajęzykowych, reprezentujących spójkę zdaniową ‚einai’ we wszystkich jej formach, a najogólniej – jej formę twierdzącą i przeczącą. Sama zaś spójka ta, w której późniejsza filozofia dopatrzyła się znaczenia egzystencjalnego „istnieć”, pełniła tylko funkcję pustego znaczeniowo łącznika predykatów. Z czasem imiesłów o]n zaczął być stosowany jako uniwersalna nazwa wszelkich predykatów. Wymienione wyrażenia stały się centralnymi w greckiej terminologii filozoficznej dzięki zainicjowanym przez Parmenidesa sporom na temat roli negacji w opisie świata. Sam Parmenides zaproponował zupełne wykluczenie zdań negatywnych jako opisujących przez eliminację, i stworzył system pozytywno monistyczny, zarzucający wielość, podzielność i zmienność. Późniejsi filozofowie wystąpili w obronie negacji, zwalczając związane z nią paradoksy, jakie wysuwali eleaci, a potem sofiści. Platon zauważył, że nie da się bez zastosowania negacji opisać wielości rzeczy, wyróżnił też negację względną, która nie każe niczego eliminować, a pozwala tylko na konfrontację jednych rzeczy z innymi. Według atomistów podzielność rzeczy fizycznych zmusza do przyjęcia ich złożoności z elementu pozytywnego w postaci nieprzenikliwego ciała oraz czynnika, któremu trzeba odmówić wszelkich cech, tj. pustki. Wreszcie Arystoteles, analizując proces zmiany, uzasadniał niesprzeczność twierdzenia, że coś powstaje z „nie będącego” i „będącego”, przy założeniu, że pierwsze rozumie się jako bycie aktualne, drugie – potencjalne. We wszystkich tych koncepcjach nie ma teorii czegoś nieistniejącego, są tylko propozycje wskazania takich aspektów rzeczywistości, w których wyjaśnianiu uzasadnione jest stosowanie negacji. Forma twierdząca i przecząca powyższych wyrażeń prowokowała także refleksję nad zagadnieniem prawdy i fałszu. Zauważono, że służą one w języku potocznym nie tylko do stwierdzania zgodności lub niezgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, ale także jako formuły asercji i odrzucania.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2012, 2, 2; 265-291
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Meaning of Being
    Autorzy:
    Xinyan, Zhang
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130838.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    being
    metaphysics
    ontology
    Heraclitus
    Parmenides
    Opis:
    With many different concepts, definitions, equations and examples, the author tries in this article to tell one and the same thing: The meaning of the ontological concept “being”, the most asked and answered question in philosophy. The author puts forward here the notion: “Being” might mean nothing more or less than Parmenides’ one in Heraclitus’ flux. He holds that the one and the flux are the same in reality. And we may not experience Heraclitus’ flux if without the one and can also not understand Parmenides’ one if without the flux.
    Źródło:
    Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2018, 4(31); 91-96
    1898-8431
    Pojawia się w:
    Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Silence of Socrates: The One and the Many in Plato’s Parmenides
    Autorzy:
    Barmore, Steven
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507590.pdf
    Data publikacji:
    2020-06
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Parmenides
    Plato
    Thomas Aquinas
    Redpath
    the One and the Many
    unity
    being
    potency
    act
    universal
    particular
    genus
    species
    virtual quantity
    Opis:
    Parmenides was not a metaphysician (he was a materialist), so there is no such thing as Parmenidean metaphysics. Plato’s Parmenides, however, offers metaphysical insights otherwise overlooked by readers unfamiliar to what St. Thomas Aquinas offers concerning the One and the Many. This article highlights some of these insights and will interest students of St. Thomas. It might also acquaint students of Plato to a more perfect metaphysics, and it could even corrode the beliefs of others who maintain that there is no such thing as metaphysics. The fact that none of the sciences may dispense with the first science is brought heavily to bear upon the reader of the Parmenides, who finds it otherwise impossible to resolve any of the difficulties attendant upon reconciling the One and the Many. The many apparent contradictions between the One and the Many displayed in Plato’s Parmenides really cannot be solved without sound metaphysics, and sound metaphysics cannot proceed unaided by St. Thomas and his inheritors. Go to Thomas to understand Plato’s Parmenides.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2020, 9, 2; 209-236
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Study of Being in Plato and Aristotle
    Autorzy:
    Nathan, Aidan R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408725.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    the verb einai
    predication
    existence
    forms
    Parmenides’ Being
    Opis:
    Usage of the Greek verb ‘to be’ is generally divided into three broad categories — the predicative use, the existential and the veridical—and these usages often inform the way we understand Being in ancient philosophy. This article challenges this approach by arguing that Being is not the product of linguistic reflection in Parmenides, Plato and Aristotle; rather, these thinkers treat Being as the ontological and epistemological primary. Though this may overlap with the linguistic senses, it is not the same thing. The article is divided into three sections: the first one raises several basic issues with the predicative interpretation of Being, the second argues that Being is unified and singular in a significant sense and the third brings out the special pre-immanence of Being.
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2023, 14, 1; 29-43
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies