Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Parmenides’ Being" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
The Study of Being in Plato and Aristotle
Autorzy:
Nathan, Aidan R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408725.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the verb einai
predication
existence
forms
Parmenides’ Being
Opis:
Usage of the Greek verb ‘to be’ is generally divided into three broad categories — the predicative use, the existential and the veridical—and these usages often inform the way we understand Being in ancient philosophy. This article challenges this approach by arguing that Being is not the product of linguistic reflection in Parmenides, Plato and Aristotle; rather, these thinkers treat Being as the ontological and epistemological primary. Though this may overlap with the linguistic senses, it is not the same thing. The article is divided into three sections: the first one raises several basic issues with the predicative interpretation of Being, the second argues that Being is unified and singular in a significant sense and the third brings out the special pre-immanence of Being.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2023, 14, 1; 29-43
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Meaning of Being
Autorzy:
Xinyan, Zhang
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130838.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
being
metaphysics
ontology
Heraclitus
Parmenides
Opis:
With many different concepts, definitions, equations and examples, the author tries in this article to tell one and the same thing: The meaning of the ontological concept “being”, the most asked and answered question in philosophy. The author puts forward here the notion: “Being” might mean nothing more or less than Parmenides’ one in Heraclitus’ flux. He holds that the one and the flux are the same in reality. And we may not experience Heraclitus’ flux if without the one and can also not understand Parmenides’ one if without the flux.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2018, 4(31); 91-96
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aristotle’s Solution for Parmenides’ Inconclusive Argument in Physics I.3
Autorzy:
Angioni, Lucas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016431.pdf
Data publikacji:
2021-12-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aristotle
sophistical argument
Parmenides
predication
being
Opis:
I discuss the argument which Aristotle ascribes to Parmenides at Physics 186a23–32. I examine (i) the reasons why Aristotle considers it to be eristic and inconclusive and (ii) the solution (lusis) that he proposes against it.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2021, 12, 1; 41-67
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opposizione e verità: l’enigmatica via di Parmenide
Opposition and Truth: Parmenides’ Enigmatic Way
Autorzy:
Tarca, Luigi Vero
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938304.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Parmenides
not-being
negation
difference
truth of being
negation of non-being.
Opis:
In Parmenides’ B 8 37–41, we find a question that raises a difficult problem: how can Parmenides handle the opposition between “being and not” (i.e. being and not being) in the same way as the oppositions which characterize the mortals’ opinions? This question is especially relevant for answering the following theoretical question: how do we to treat the fundamental philosophical question of oppositions at large? To answer these question we need to reinterpret some major points of Parmenides’ thought: the second part of his poem, but also the identification of πέλειν and εἶναι in B 6 8, as well as other passages of the poem. But, above all, the question makes us introduce some distinctions within the concept of negation and, consequently, between difference and negation. This allows us to distinguish the affirmation of the truth of being from the negation of the negation of being (i.e. the negation of nonbeing). This distinction has a major philosophical relevance, as can be seen by referring it to such thinkers as Plato, Hegel and Heidegger.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2013, 4, 1; 105-124
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les deux manières d’expliquer la réalité proposées par Parménide
Parmenides’ Two Ways of Explaining Reality
Autorzy:
Cordero, Nestor Luis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408711.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Truth
Opinions
Doxography
Fülleborn
Simplicius
Plato
Being
Parmenides
Opis:
Towards the end of fragment 1 of his Poem, Parmenides puts forward two methods or paths that a priori explain the same object of study: the existence of the fact or state of being. One of the options leads to the core of the truth and is, therefore, pursued. The other is merely a set of contradictory opinions and is, accordingly, abandoned. These two paths are expounded in the rest of the Poem, while fragment 4 shows that even the erroneous conception, which had to be set aside, can still be fruitful. Once the firm foundation of truth has been established, fragments 10 and 11 propose to widen the inquiry to the whole of reality. This interpretation suggests a rejection of the arrangement of the Poem that has become canonical, and a criticism of the doxographic tradition that since Aristotle has “Platonised” the philosophy of Parmenides by assimilating the “opinions” (which are only points of view) to the “appearances” (in the Platonic sense of the term).
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2022, 13, 1; 13-24
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poemat Parmenidesa. Fragmenty B 9-17, B 19
Poem of Parmenides
Autorzy:
Mrówka, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691282.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Copernicus Center Press
Tematy:
Parmenides
ancient philosophy
being
epistemology
ontology
metaphysics
truth
Opis:
This is a new translation of the Fragments of Parmenides of Elea, the fifth century B.C. thinker. The text includes: a Greek poem with the fragments B 9-17, B 19, a critical apparatus which takes into consideration some new editions and a new English translation.
Źródło:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2012, 50; 118-139
0867-8286
2451-0602
Pojawia się w:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poznawalność bytu. Parmenides i św. Tomasz z Akwinu
Cognoscibility of Being. Case of Parmenides and St. Thomas Aquinas
Autorzy:
Pawlikowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452395.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
byt
poznawalność bytu
metafizyka
św. Tomasz z Akwinu
Parmenides
being
cognoscibility of being
metaphysics
St. Thomas Aquinas
Opis:
According to Parmenides, the only acceptable way of philosophy as true cognition is research of being. The philosophical tradition had taken this track. St. Thomas Aquinas had very little information about Parmenidean ontology, but shared his focus on being as the object of knowledge. However, they had a different understanding of being. Philosopher of Elea claimed that everything is one monistic being. Therefore, every act of cognition has the same object – being. There is only being. Non-being is nothing. It doesn’t exist, so it isn’t cognizable. Moreover, the knowledge of being and being itself are the same. As a consequence, Parmenides described entity in identification to the mind and recognized the essence of being as truth. Therefore, his ontology is called “a veridical conception of being”. According to Aquinas, being is pluralistic. There are many types of entities, minds and truths. The core of every being is act of existence. The truth is property of singular beings or judgements. Thomas metaphysics is existential. The truth, that is here identified with adequation of thing and intellect, and cognoscibility of beings, is interpreted as the consequence of existence. Being, truth and cognoscibility are different things. In comparison with Parmenides, Thomas seems to be more faithful to the “way of being”. He characterizes being as existing and avoids a specific paradox that is inability to define the truth in a classical way, assuming her identity with the entity.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2013, 2; 31-54
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola negacji w opisie świata według arystotelesowskiej Metafizyki
Autorzy:
Bigaj, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437501.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Arystoteles
Parmenides
byt
niebyt
bycie
predykat
przedmiot
zmiana
możność
prawda
fałsz
asercja.
Aristotle
being
non-being
predicate
object
change
possibility
truth
falsity
assertion
Opis:
Pojęcia „byt” i „niebyt” weszły do języka filozoficznego, dając podstawę ontologii i meontologii, jako odpowiedniki greckich wyrażeń to on i to me on (urzeczownikowionych form, pozytywnej i negatywnej, imiesłowu czasownika einai. Wyrażenia te w oryginale nie oznaczały jednak pierwotnie nic przedmiotowego, lecz pełniły funkcję nazw metajęzykowych, reprezentujących spójkę zdaniową ‚einai’ we wszystkich jej formach, a najogólniej – jej formę twierdzącą i przeczącą. Sama zaś spójka ta, w której późniejsza filozofia dopatrzyła się znaczenia egzystencjalnego „istnieć”, pełniła tylko funkcję pustego znaczeniowo łącznika predykatów. Z czasem imiesłów o]n zaczął być stosowany jako uniwersalna nazwa wszelkich predykatów. Wymienione wyrażenia stały się centralnymi w greckiej terminologii filozoficznej dzięki zainicjowanym przez Parmenidesa sporom na temat roli negacji w opisie świata. Sam Parmenides zaproponował zupełne wykluczenie zdań negatywnych jako opisujących przez eliminację, i stworzył system pozytywno monistyczny, zarzucający wielość, podzielność i zmienność. Późniejsi filozofowie wystąpili w obronie negacji, zwalczając związane z nią paradoksy, jakie wysuwali eleaci, a potem sofiści. Platon zauważył, że nie da się bez zastosowania negacji opisać wielości rzeczy, wyróżnił też negację względną, która nie każe niczego eliminować, a pozwala tylko na konfrontację jednych rzeczy z innymi. Według atomistów podzielność rzeczy fizycznych zmusza do przyjęcia ich złożoności z elementu pozytywnego w postaci nieprzenikliwego ciała oraz czynnika, któremu trzeba odmówić wszelkich cech, tj. pustki. Wreszcie Arystoteles, analizując proces zmiany, uzasadniał niesprzeczność twierdzenia, że coś powstaje z „nie będącego” i „będącego”, przy założeniu, że pierwsze rozumie się jako bycie aktualne, drugie – potencjalne. We wszystkich tych koncepcjach nie ma teorii czegoś nieistniejącego, są tylko propozycje wskazania takich aspektów rzeczywistości, w których wyjaśnianiu uzasadnione jest stosowanie negacji. Forma twierdząca i przecząca powyższych wyrażeń prowokowała także refleksję nad zagadnieniem prawdy i fałszu. Zauważono, że służą one w języku potocznym nie tylko do stwierdzania zgodności lub niezgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, ale także jako formuły asercji i odrzucania.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2012, 2, 2; 265-291
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Silence of Socrates: The One and the Many in Plato’s Parmenides
Autorzy:
Barmore, Steven
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507590.pdf
Data publikacji:
2020-06
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Parmenides
Plato
Thomas Aquinas
Redpath
the One and the Many
unity
being
potency
act
universal
particular
genus
species
virtual quantity
Opis:
Parmenides was not a metaphysician (he was a materialist), so there is no such thing as Parmenidean metaphysics. Plato’s Parmenides, however, offers metaphysical insights otherwise overlooked by readers unfamiliar to what St. Thomas Aquinas offers concerning the One and the Many. This article highlights some of these insights and will interest students of St. Thomas. It might also acquaint students of Plato to a more perfect metaphysics, and it could even corrode the beliefs of others who maintain that there is no such thing as metaphysics. The fact that none of the sciences may dispense with the first science is brought heavily to bear upon the reader of the Parmenides, who finds it otherwise impossible to resolve any of the difficulties attendant upon reconciling the One and the Many. The many apparent contradictions between the One and the Many displayed in Plato’s Parmenides really cannot be solved without sound metaphysics, and sound metaphysics cannot proceed unaided by St. Thomas and his inheritors. Go to Thomas to understand Plato’s Parmenides.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2020, 9, 2; 209-236
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies