- Tytuł:
-
Fractal analysis limitations in digital analysis of Papanicolaou cytological images
Ograniczenia w analizie fraktalnej dla obrazów rozmazów Papanicolaou - Autorzy:
-
Oszutowska, D.
Weker-Wójciuk, G.
Mazurek, P. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/156352.pdf
- Data publikacji:
- 2012
- Wydawca:
- Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
- Tematy:
-
fraktale
analiza obrazów
cytologia
biomedycyna
rozmazy Papanicolaou
fractals
image analysis
cytology
biomedicine
Pap smears - Opis:
-
In this paper there is shown, using a set of selected examples, estimation of the fractal dimension that can be used as an additional (not separated) tool for detection of abnormal cell nuclei. The perimeter P(R) is estimated using variable radiuses (R) and the fractal dimension is obtained. Fractal analysis of a boundary is not sufficient even for high resolution images apparently but extension of the number of parameters (cytoplasm and nuclei field) gives much better separation.
Geometria fraktalna pozwala na opis złożoności i zmienności obiektów biologicznych, w szczególności komórek. Metryki euklidesowe nie są wystarczające do klasyfikacji obiektów tego typu [4, 5]. W artykule pokazano wykorzystując zbiór wybranych przykładów, że estymacja wymiaru fraktalnego obwodu jądra komórkowego może być używana jako dodatkowy, ale nie jedyny wskaźnik służący do detekcji atypowych jąder komórek w analizie cytologii ginekologicznej. W typowej analizie cytologicznej rozmaz jest analizowany jest w powiększeniu 400x, dzięki czemu możliwa jest analiza nieregularności obwodu jądra komórkowego, które dla prawidłowych komórek powinno być gładkim okręgiem. Wybrane przypadki pokazano z zachowaniem skali na rys. 2. Założono wykorzystanie wymiaru fraktalnego dla obwodu, a do normalizacji obrazów wykorzystano średnicę Fereta. Obwód P(R) jest estymowany dla różnych promieni R, co pozwala na wyznaczenie wymiaru fraktalnego w oparciu o wykres Richardsona. Wymiar fraktalny nie może być brany jako jedyny wskaźnik atypii (rys. 4) gdyż niektóre jądra komórek mają ten sam wymiar fraktalny (to samo nachylenie), co komórki prawidłowe. Ocena atypii możliwa jest w przypadku zastosowania wymiaru fraktalnego, pola cytoplazmy i pola jądra komórkowego, co zwiększa różnicę między poszczególnymi przypadkami. Samo wykorzystanie obu pól nie gwarantuje dużej różnicy między tymi przypadkami. Założone aspekty analizy bazują części technik oceny wykonywanych przed osoby analizujące tego typu obrazy. - Źródło:
-
Pomiary Automatyka Kontrola; 2012, R. 58, nr 1, 1; 52-54
0032-4140 - Pojawia się w:
- Pomiary Automatyka Kontrola
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł