Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Palaeogene" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Revision of the trace fossil Megagrapton Książkiewicz, 1968 with focus on Megagrapton aequale Seilacher, 1977 from the lower Eocene of the Lesser Caucasus in Georgia
Autorzy:
Uchman, Alfred
Lebanidze, Zurab
Beridze, Tamar
Kobakhidze, Nino
Lobzhanidze, Koba
Khutsishvili, Sophio
Chagelishvili, Rusudan
Makadze, Davit
Koiava, Kakha
Khundadze, Nino
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2104772.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
ichnology
flysch
ichnotaxonomy
graphoglyptids
Palaeogene
Opis:
Megagrapton Książkiewicz, 1968 is a characteristic deep-sea trace fossil belonging to the group of graphoglyptids and mostly preserved as a network of irregular meshes in hypichnial semirelief. So far, eleven ichnospecies have been distinguished under this ichnogenus, though commonly on weak evidence. The so-far poorly known ichnospecies Megagrapton aequale Seilacher, 1977 is described here on the basis of the numerous, newly discovered specimens from deep-sea siliciclastic deposits of the Bolevani Subsuite (lower Eocene) in the Lesser Caucasus of Georgia, together with other collections and published examples. A neotype of this ichnospecies is designated and the diagnosis emended. M. aequale occurs in lower Cambrian to upper Miocene deep-sea turbiditic deposits, mostly in the Paleogene. It is characterized by relatively small, variable meshes, which have mostly irregular sub-pentagonal, sub-hexagonal or sub-heptagonal shapes that are variable in size and are bordered by curved or straight semicircular ridges. It has been mistaken for Paleodictyon, which forms regular hexagonal nets. Paleodictyon imperfectum Seilacher, 1977 is included in M. aequale as the ichnosubspecies M. a. imperfectum, which is characterized by relatively thin bordering ridges. After critical analysis of all ichnospecies, only M. irregulare Książkiewicz, 1968, M. submontanum (Azpeitia Moros, 1933), and M. aequale are recommended for further use. These are distinguished on the basis of the prevailing morphology of the meshes, irrespective of large differences in morphometric parameters within the ichnospecies. Irredictyon chaos Vialov, 1972 is included in M. irregulare as the ichnosubspecies M. i. chaos, which is characterized by relatively thick bordering ridges. Megagrapton is interpreted as a cast of a subsurface open burrow network with a few connections to the sea floor. The burrows probably functioned as a trap for small organisms (ethological subcategory irretichnia).
Źródło:
Geological Quarterly; 2022, 66, 1; art. no. 8
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New data on pre-Eocene karst in the Tatra Mountains, Central Carpathians, Poland
Autorzy:
Gradziński, M.
Jach, R.
Hercman, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059838.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
cave deposits
speleothems
weathering
Palaeogene
Opis:
Sparry limestone, ferruginous muddy limestone and limestone breccia have been found in the Western Tatra Mts. They occur within Jurassic rocks of the Choč Nappe just below red conglomerates of probable Eocene age. The deposits found bear strong resemblance to the infill of subterranean karst forms. They differ significantly from Quaternary karst deposits of the Tatra Mts. The δ18O values of spelean carbonates suggest crystallisation at relatively high temperatures (over 20°C) whereas their relatively negative δ13C values imply the presence of soil-derived CO2 linked with vegetation dominated by C3 pathway plants. The karst forms and their infill were formed before the Eocene transgression, which shows unequivocally that the Tatra Mts. were subjected to karstification at that time.
Źródło:
Geological Quarterly; 2016, 60, 2; 291-300
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Putative ichnogenus Paralanicichnites Ghare and Badve 1981 from the Palaeogene of the Kachchh Basin (India) is a coral
Autorzy:
Kulkarni, Kantimati G.
Sikilkar, Namra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1836357.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
trace fossil
scleractinian coral
Palaeogene
fossiliferous limestone
Opis:
Structures, reported as the trace fossil, Paralanicichnites conflueris, were described from the Palaeogene rocks of the Kachchh (Kutch) District, Gujarat State, India, by Ghare and Badve as a new ichnogenus and ichnospecies. Restudy of the type specimens revealed that the form described as a burrow in fact is a scleractinian coral, as evidenced by its phaceloid morphology, septate calcareous exoskeleton, and twelve primary septa. It appears that there is also confusion regarding the exact geological formation, from which the specimens under consideration were taken by the original authors, as well as the age assigned by them.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2020, 90, 1; 95-98
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dinoflagellate cysts from the Palaeogene of the Łukowa-4 borehole (Carpathian Foredeep, SE Poland) : biostratigraphy and palaeoenvironment
Autorzy:
Gedl, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191826.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
dinoflagellate cysts
Eocene
Palaeogene
biostratigraphy
palaeoenvironment
Carpathian Foredeep
Opis:
This paper documents the presence of Eocene marine strata in the Carpathian Foredeep area in Poland. Assemblages of marine dinoflagellate cysts have been found in sands penetrated by the Łukowa-4 borehole below the Miocene succession of the foredeep. Their age is interpreted as Late Eocene. The presence of marine strata of this age in this area sheds new light on the palaeogeography of the Carpathian foreland during the Late Eocene. The dinoflagellate cysts described are compared with coeval Carpathian and epicontinental assemblages; possible connections between these two basins are discussed. Phytogenetic deposits that occur above the marine sands of the Łukowa-4 borehole contain freshwater palynomorphs, indicating their swamp and lacustrine origins. The overlying sand contains impoverished dinoflagellate cyst assemblages; their age is discussed.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2015, 85, 1; 285-308
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Orava Deep Drilling Project and post-Palaeogene tectonics of the Northern Carpathians
Problematyka głębokiego wiercenia na Orawie a popaleogeńska tektonika Karpat Północnych
Autorzy:
Golonka, J.
Aleksandrowski, P.
Aubrecht, R.
Chowaniec, J.
Chrustek, M.
Cieszkowski, M.
Florek, R.
Gawęda, A.
Jarosiński, M.
Kępińska, B.
Krobicki, M.
Lefeld, J.
Lewandowski, M.
Marko, F.
Michalik, J.
Oszczypko, N.
Picha, F.
Potfaj, M.
Słaby, E.
Ślączka, A.
Stefaniuk, M.
Uchman, A.
Żelaźniewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191970.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
plate tectonics
neotectonics
Carpathians
Palaeogene
Neogene
continental deep drilling
Opis:
This paper presents an insight into the geology of the area surrounding the ODDP proposed drilling site, and the structural development of the Carpathians in post-Palaeogene times. Since the deep drilling is proposed to be located in the Orava region of the Northern Carpathians, on the Polish-Slovak border, the structure and origin of the Neogene Orava Basin is also addressed in the paper. The outline of geology of the Carpathian Mountains in Slovakia and Poland is presented. This outline includes the Inner Carpathian Tatra Mountains, the Inner Carpathian Palaeogene Basin, the Pieniny Klippen Belt, the Outer Carpathians, the deep structure below the Carpathian overthrust, the Orava Basin Neogene cover, the Neogene magmatism, faults and block rotations within the Inner and Outer Carpathians, and the Carpathian contemporary stress field. The outline of geology is accompanied by the results of the most recent magnetotelluric survey and the detailed description of the post-Palaeogene plate tectonics of the circum-Carpathian region. The oblique collision of the Alcapa terrane with the North European plate led to the development of the accretionary wedge of the Outer Carpathians and foreland basin. The northward movement of the Alpine segment of the Carpathian-Alpine orogen had been stopped due to its collision with the Bohemian Massif. At the same time, the extruded Carpatho/ Pannonian units were pushed to the open space, towards a bay of weak crust filled up by the Outer Carpathian flysch sediments. The separation of the Carpatho/Pannonian segment from the Alpine one and its propagation to the north was related to the development of the N-S dextral strike-slip faults. The formation of the West Carpathian thrusts was completed by the Miocene time. The thrust front was still progressing eastwards in the Eastern Carpathians. The Carpathian loop including the Pieniny Klippen Belt structure was formed. The Neogene evolution of the Carpathians resulted also in the formation of genetically different sedimentary basins. These basins were opened due to lithospheric extension, flexure, and strike-slip related processes. A possible asteno- sphere upwelling may have contributed to the origin of the Orava Basin, which represents a kind of a rift modified by strike-slip/pull-apart processes. In this way, a local extensional regime must have operated on a local scale in the Orava region, within the frame of an overall compressional stress field affecting the entire West Carpathians. Nevertheless, many questions remain open. Without additional direct geological data, which can be achieved only by deep drilling under the Orava Deep Drilling Project, these questions cannot be fully and properly answered.
W grudniu 1999 Polska dołączyła do programu wierceń kontynentalnych - International Continental Scientific Drilling Program (ICDP). W ramach tego programu jest przygotowywany projekt głębokiego wiercenia w strefie kontaktu teranu Karpat wewnętrznych i płyty północnoeuropejskiej. Praca przedstawia zarys geologii Karpat na terenie Polski i Słowacji, ze szczególnym uwzględnieniem Tatr, paleogenu wewnątrzkarpackiego, pienińskiego pasa skałkowego, zachodnich Karpat zewnętrznych, podłoża nasunięcia karpackiego na południe od Krakowa, neogeńskiego wulkanizmu i budowy geologicznej niecki orawskiej. Wiercenie "Orawa" byłoby usytuowane w rejonie Jabłonki-Chyżnego na linii przekroju sejsmicznego CELEBRATION CEL01, jak również w niedalekim sąsiedztwie głębokiego przekroju geologicznego Kraków-Zakopane i na linii przekroju Andrychów-Chyżne. Przekroje Kraków--Zakopane i Andrychów-Chyżne wykorzystują szereg wierceń Państwowego Instytutu Geologicznego i PGNiG, a także badania sejsmiczne i magnetote-luryczne. Usytuowanie wiercenia w rejonie przygranicznym pozwoli na międzynarodową współpracę z geologami i geofizykami słowackimi. Wiercenie to ma na celu wyjaśnienie szeregu problemów badawczych. Jednym z nich jest zagadnienie młodych i współczesnych ruchów tektonicznych w Karpatach. Przez obszar karpacki przebiega granica europejskiego pola plam gorąca, wyznaczona neogeńskim wulkanizmem oraz rozkładem strumienia cieplnego. Na obszarze pomiędzy Górną Orawą a Górnym Śląskiem, linia graniczna łącząca neogeńskie wulkanity Zakarpacia z andezytami rejonu przypienińskiego i bazaltami Dolnego Śląska przecina skośnie nasunięcia jednostek fliszowych Karpat Zewnętrznych. Równocześnie w rejonie Orawy do pienińskiego pasa skałkowego skośnie dochodzi oś karpackiej, ujemnej anomalii grawimetrycznej, a podłoże skonsolidowane występuje na głębokości nie większej niż 6-9 km, a więc w zasięgu głębokiego wiercenia, co sugerują wyniki badań megnetotellurycznych (Żytko, 1999) i magnetycznych. Podniesienie to, przy generalnym zapadaniu podłoża platformy europejskiej pod Karpaty ku południowi, może bya spowodowane warunkami geotermicznymi, na skutek podnoszenia się astenosfery i występowania pióropuszy płaszcza. Pióropusze te mogą bya niezależne od karpackiej kompresji i subdukcji. Z piórpuszami tymi łączy się lokalna i regionalna ekstensja w warunkach megaregionalnej kompresji. Zjawiska tego rodzaju nie są jeszcze dokładnie poznane, aczkolwiek występują w kilku miejscach na świecie (np. Panteleria na Morzu Śródziemnym). Opracowanie zagadnienia roli pióropuszy płaszcza i określenie ich relacji do kolizji i subdukcji mają zasięg globalny, a ich wyjaśnienie w rejonie karpackim pozwoli na stworzenie uniwersalnego modelu ewolucji orogenów. Nie jest wykluczone, że mamy do czynienia z orogenezą "modyfikowaną" przez pióropusz płaszcza. Powstanie niecki Orawy i Podhala mogłoby więc mieć związek z riftingiem spowodowanym wpływem pióropuszy płaszcza na pograniczu dwóch płyt. Ryft ten jest obrzeżony między innymi wyniesieniami Babiej Góry i Orawskiej Magury. Z ryftem może być związany wulkanizm ukryty pod neogeńskimi utworami niecki orawskiej, a widoczny jako wysokooporowe ciała na profilach megnetotellurycznych. Tektonikę tego obszaru komplikuje występowanie uskoków przesuwczych o różnym przebiegu i orientacji i związane z nimi tworzenie się basenów międzyprzesuwczych typu pull-apart. Proponowane wiercenie przyczyniłoby się do uzyskania odpowiedzi na postawione wyżej problemy. Dla określenia dokładnej lokalizacji wiercenia i jego właściwej interpretacji geologicznej konieczne będzie wykonanie dodatkowych prac geofizycznych. Płytka sejsmika wyjaśniłaby zasięg utworów neogeńskich i pozycję pienińskiego pasa skałkowego pod utworami neogenu, zaś głęboka sejsmika, a zwłaszcza zdjęcie 3-D, przyczyni łaby się do lepszego rozpoznania tektoniki wgłębnej.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, No 3; 211-248
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palynology of Oligocene lignites in two karst palaeosinkholes at Górażdże, Upper Silesia, Poland
Autorzy:
Worobiec, Elżbieta
Szulc, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1836250.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
palynostratigraphy
palaeokarst
sinkhole deposits
coal
pollen grains
Palaeogene
Opis:
A palynological analysis was carried out on about 115 samples from two borehole cores, containing the infills of two palaeosinkholes at Górażdże. In both sinkholes, well preserved palynofloras were found in several lignite samples. A total of 54 fossil species, including 5 species of cryptogam spores, 7 species of gymnosperm pollen and 42 species of angiosperm pollen, were identified. No marine palynomorphs or microremains re-deposited from older sediments have been found in these samples. The spore-pollen assemblage made it possible to date the sinkhole deposits. The composition of the assemblage (e.g., abundance of small tricolporate pollen grains of the Fagaceae family, including Cupuliferoipollenites pusillus, Fususpollenites fusus, and Quercoidites microhenricii) indicates that the age of the lignites in both sinkholes is early Oligocene. Thus, the deposits at Górażdże correspond to the 5th Czempiń lignite seam group. The 5th seam occurs mainly in northwestern Poland and its lignites were deposited in isolated wetland basins with marine influences. The terrestrial Górażdże palynoflora without any marine influence shows mainly local early Oligocene vegetation from the surrounding area. The results are also direct evidence of the multiphase palaeokarst of the Silesian-Cracow Upland, including the deposition of lignites of various ages.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2020, 90, 4; 495-504
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diversity of cingulate xenarthrans in the middle–late Eocene of Northwestern Argentina
Autorzy:
CIANCIO, MARTÍN R.
HERRERA, CLAUDIA
ARAMAYO, ALEJANDRO
PAYROLA, PATRICIO
BABOT, JUDITH
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945707.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
mammalia
cingulata
dasypodidae
palaeogene
eocene
south america
central andean puna
Opis:
The study of Paleogene mammals of intermediate and low latitudes has increased in the last decades and has been clearly demonstrated their importance in the comprehension of the evolution and faunistic changes outside Patagonia. The study of these faunas permits establishing new comparisons among contemporaneous faunistic associations, completing the distributional patterns, and evaluating evolutionary changes in the lineages in relation to climatic conditions prevailing in each of the different regions. In this work we study the diversity of Dasypodidae recovered from the Geste Formation (Northwestern Argentina). Bearing levels of Geste Formation were referred alternatively to a Barrancan subage of Casamayoran SALMA (middle Eocene, Lutetian–Bartonian) or a Mustersan SALMA (middle–late Eocene, Bartonian–Priabonian) on faunistic comparations with their equivalent in Patagonia, although absolute isotopic data indicates ca. 37–35 Ma (late Eocene, Priabonian). We described the following taxa of Dasypodidae: (i) Dasypodinae Astegotheriini: cf. Astegotherium sp., ?Prostegotherium sp., Parastegosimpsonia cf. P. peruana; (ii) Dasypodinae indet.; (iii) Euphractinae Euphractini: Parutaetus punaensis sp. nov.; (iv) Dasypodidae incertae sedis: Pucatherium parvum, Punatherium catamarcensis gen. et sp. nov. In comparison with other beds bearing Eocene cingulate faunas from Northwestern Argentina, Geste Formation presents the greatest diversity of dasypodids. This association is consistent with a late Eocene age and shows a taxonomic and biogeographic relevant features given by a unique specific composition: (i) it differs from that known for contemporaneous faunas from Southern latitudes and younger associations from more tropical areas; (ii) it includes genera with close affinities to those distant areas; (iii) it presents unique taxa typical from Eocene units exposed at Northwestern Argentina. This highlights the evolutionary and biogeographic meaning of the cingulate of the Geste Formation and supports the idea that the faunistic regionalization probably obeyed to latitudinal than to temporal factors.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2016, 61, 3; 575-590
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dinoflagellate cysts and palynofacies from the upper Badenian (Middle Miocene) of the Roztocze area at Józefów and Żelebsko (Carpathian Foredeep Basin, Poland) : palaeoenvironmental implications
Autorzy:
Gedl, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191288.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
dinoflagellate cysts
palynofacies
palaeoenvironment
Miocene
Palaeogene substratum
Roztocze
Carpathian Foredeep Basin
Opis:
The post-evaporitic upper Badenian (Middle Miocene) succession of the Roztocze (marginal zone of the Carpathian Foredeep Basin) consists of shallow-marine sands and organodetrital deposits. The latter, although predominantly coarse-grained, include very rare and usually very thin intercalations of fine-grained, loamy material. A few such clay layers were sampled for their palynological content in quarries at Józefów (Józefów and Pardysówka) and Żelebsko. The clay samples yielded palynological organic matter, in contrast to organodetrital limestone samples, which were barren. The palynofacies composition, both presence/absence of land-derived material and the specific composition of aquatic material, are useful for the palaeoenvironmental reconstructions of sedimentary settings. During late Badenian time, the sedimentary setting of the deposits studied was characteri- zed by proximity to the shoreline, which, however, supplied limited input of terrestrial matter, and by restricted marine conditions caused by increased salinity. During the latest Badenian, water salinity presumably underwent a further increase, leading to the collapse of the dinoflagellate floras. The frequent occurrence of reworked Palaeogene dinoflagellate cysts in upper Badenian samples and their absence from the uppermost Badenian indicate variable intensity of erosion of the epicontinental Palaeogene strata during the Middle Miocene at Roztocze.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2016, 86, 3; 273-289
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Phases of Palaeogene and Neogene tectonic evolution of selected grabens in the Wielkopolska area, central-western Poland
Autorzy:
Widera, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191603.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
tectonic phases
grabens
Palaeogene
Neogene
Wielkopolska area
central-western Poland
Opis:
In the Wielkopolska (Great Poland) area, there occur numerous tectonic grabens which were active in the Palaeogene and Neogene. The similarities and differences between their development are presented on the example of the Czempiń, Szamotuły, Lubstów, and Władysławów Grabens. Using various methods of palaeotec- tonic analysis, the stages of accelerated subsidence of the grabens, i.e. tectonic phases, were indicated. The extent of vertical movement in the studied grabens were compared and it was affirmed that there is a connection between the occurrence of older dislocations and salt structures in the deep basement. From among the examined grabens, the Lubstów Graben is the deepest one, and shows the most complex geological structure. The Czempiń and Szamotuły Grabens are characterized by relatively simple geological structure, where the stratigraphic complete- ness and tectonic style are very legible. These three grabens were active in different tectonic stages from the turn of the Eocene/Oligocene till the end of the Neogene, and perhaps also in the Prepleistocene. The Władysławów Graben is a very shallow tectonic structure and its evolution lasted for the shorter period of time. The time of its development extended from the Early through the Middle Miocene. These grabens provide a good example of the relationship between the fault throw and graben location. The Czempiń, Szamotuły, and Lubstów Grabens, connected with deeply-rooted dislocations, came to existence in the Pyrenean phase (latest Eocene - Early Oligocene). However, the Władysławów Graben was affected mainly by salt structure activity. Thus, its first stage of tectonic evolution took place in the Savian phase (Early Miocene).
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2004, 74, No 3; 295-310
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Character of basal and intraformational unconformities in the Calypsostranda Group (late Palaeogene), Bellsund, Spitsbergen
Autorzy:
Birkenmajer, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2051905.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Arctic
Spitsbergen
late Palaeogene terrestrial and marine strata
basal and intraformational unconformities
Źródło:
Polish Polar Research; 2006, 27, 2; 107-118
0138-0338
2081-8262
Pojawia się w:
Polish Polar Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geology of the Magura Nappe in the Osielec area with emphasis on an Eocene olistostrome with metabasite olistoliths (Outer Carpathians, Poland)
Autorzy:
Cieszkowski, M.
Kysiak, T.
Szczęch, M.
Wolska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191808.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Magura Nappe
Rača Subunit
Late Cretaceous-Palaeogene
lithostratigraphy
tectonics
olisto- strome
olistoliths
metabasite
Opis:
The Magura Nappe in the Polish sector of the Outer Carpathians consists of four tectonic subunits characterized by differing development of facies. From the south to the north, they include the Siary, Rača, Bystrica and Krynica subunits. The sedimentary succession in the Rača Subunit in the vicinity of the village of Osielec is composed of Campanian–Palaeogene flysch deposited in the Magura Basin. In this succession, the Middle Eocene Pasierbiec Sandstone Fm consists of thick-bedded sandstones and conglomerates with occasional intercalations of thin-bedded shale-sandstone flysch. Within the Pasierbiec Sandstone Fm at Osielec there is an olistostrome, rich in pebbles and cobbles of exotic rocks. In addition, large blocks of Neoproterozoic metabasites and boulders of Palaeogene organogenic limestones were found. The discovery of metabasites raised the possibility that the rocks in question could be evidence of supposed oceanic crust in the basement of the Magura sedimentary basin, because of the suggestion that they represent the Alpine orogenic cycle. This concept was abandoned when investigations of the absolute age of the metabasites gave a date of ca. 600 Ma. In the Osielec area, there are two tectonic thrust sheets in the Rača Subunit, namely the Osielczyk Thrust Sheet in the north and the Bystra Thrust Sheet in the south; they are folded and cut by a transverse system of strike-slip and oblique faults. The Osielczyk Thrust Sheet was overthrust northwards on to the Siary Subunit.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2017, 87, 2; 169-182
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palynology of the Palaeogene and Neogene from the Warmia and Mazury areas (NE Poland)
Autorzy:
Słodkowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94259.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pollen
spres
dinocysts
palynostratigraphy
Palaeogene
Neogene
NE Poland
pyłki roślinne
dinocysty
Polska
paleogen
neogen
Opis:
Pollen, phytoplankton and microfauna from the Palaeogene and Neogene of two boreholes in NE Poland have been studied. Borehole Klucznik 1 is located in the Warmia area, and borehole Sąpłaty 3 borehole in the Mazury area. The oldest palynomorph assemblage comes from the Klucznik sediments; it consists of phytoplankton from the Early Palaeocene (Danian) D1 and D2 dinocyst zone, and from the Selandian D3 zone. The Eocene is present in the both the Klucznik and the Sąpłaty successions. The Middle Eocene assemblage has been dated as late Bartonian and belongs to the D11 dinocyst zone. The Late Eocene (Priabonian) D12 dinocyst zone is also present in both boreholes. Sporomorphs of a Late Eocene palynomorph assemblage point on the proximity of land and on terrestrial vegetation. The dinocyst zone D13, characteristic for the earliest Oligocene (‘Latdorfian’) has been found in both profiles as well. A Neogene sporomorph assemblage dating from the Middle Miocene (Early Serravallian) occurs only in the Sąpłaty profile. This sporomorph assemblage is correlated with pollen zone VIII. Pollen zone IX is present in the uppermost part of the Middle Miocene (Middle Serravallian). Late Miocene deposits (Late Tortonian) with pollen zone XI are present, too. The Miocene deposits accumulated in densely vegetated swamps, resulting now in the occurrence of lignite. The sedimentary conditions in the Warmia and Mazury regions were identical during the Neogene and Palaeogene, implying that both provinces belonged at the time to one sedimentary basin.
Źródło:
Geologos; 2009, 15, No. 3-4; 219-234
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New data on the continental deposits from the Cao Bang Basin (Cao Bang-Tien Yen Fault Zone, NE Vietnam) - biostratigraphy, provenance and faciespattern
Autorzy:
Wysocka, A.
Pha, D. P.
Durska, E.
Czarniecka, U.
Thang, D. V.
Filipek, A.
Cuong, N. Q.
Tuan, D. M.
Huyen, N. X.
Tha, H.V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138599.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
continental environments
pollen
spores
provenance
Palaeogene
Cao Bang
Vietnam
środowisko lądowe
pyłek
zarodniki
proweniencja
paleogen
Wietnam
Opis:
The Cao Bang Basin is the northernmost of the basins related to the Cao Bang-Tien Yen Fault Zone in northern Vietnam. The basin is filled with a thick series of continental deposits. However, the exact age of the sedimentary basin infill has been under discussion for a long time. Because of new published data, the authors have decided to revisit this basin. Palynological data has allowed us to assign the Cao Bang Basin infill to the Lower Oligocene PC1 complex of the Shangcun Fm. (southern China). Among the saccate grains of gymnosperms, the domination of Cathaya and Pinus was observed, whereas angiosperms are represented by Carya, Celtis, Hammamelidaceae, Ulmus and also Pterocarya, Quercus, the Castanea–Castanopsis–Lithocarpus group, and the Loranthaceae. Among pteridophytes occur Laevigatosporites, Osmundaceae, and Pteris. The sedimentological features of the Cao Bang Basin are distinct from those of other basins from the Cao Bang-Tien Yen Fault Zone. The basin is filled with a wide variety of clastic deposits, from some of coarse-grained, alluvial-fan origin, through sandy beds of fluvial origin up to fine, organic-rich lacustrine deposits. The coarse-grained lithofacies are built of clasts derived mainly from local sources. The sandstones from the basin equally are submature or immature. They contain a lot of lithoclasts, the composition of which depends on the sample location within the basin. The potential source area is composed of older sedimentary units and of granitic rocks. The geochemical samples studied reflect the geochemical composition of silicic source rocks with only a minor contribution of basic components. The succession that fills the basin is interpreted as a typical fill for relatively long-lasting evolving half-graben or strike-slip basins. Moreover, the basin is partly occupied by a subsequent present-day sedimentary basin of Quaternary age.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2018, 68, 4; 689-709
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithostratigraphy and biostratigraphy of the Upper Albian-Lower/Middle Eocene flysch deposits in the Bystrica and Rača subunits of the Magura Nappe (Beskid Wyspowy and Gorce Ranges; Poland)
Lito- i biostratygrafia utworów fliszowych górnego albu-dolnego/środkowego eocenu w jednostce bystrzyckiej i raczańskiej płaszczowiny magurskiej w Beskidzie Wyspowym i Gorcach (Zachodnie Karpaty fliszowe)
Autorzy:
Oszczypko, N.
Malata, E.
Bąk, K.
Kędzierski, M.
Oszczypko-Clowes, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191454.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
lithostratigraphy
biostratigraphy
deep-water agglutinated foraminifera
calcareous nannoplankton
Early Cretaceous–Palaeogene
Magura Nappe
Western Flysch Carpathians
Opis:
LithostratigraphyandbiostratigraphyoftheBystricaandRaèasubunitsoftheMaguraNappehavebeen studied in the southern part of the Beskid Wyspowy Range and on the northern slopes of the Gorce Range (Polish part of the Western Flysch Carpathians). Six new lithostratigraphic units (Jasień Formation, Białe Formation, Jaworzynka Formation, Szczawina Sandstone Formation, Krzysztonów Member, and Ropianka Formation) of the UpperAlbian–Palaeocene age have been established, and five other units (Malinowa Shale Formation, Hałuszowa Formation, Łabowa Shale Formation, Beloveza Formation, Bystrica Formation) have been additionally described. The newly created formations as well as the Malinowa Shale Formation and the Hałuszowa Formation have been included to a new Mogielica Group of units (Upper Albian–Palaeocene). This group of units passes upwards into the Beskid Group (Eocene–Oligocene).The Mogielica Group, spanning over 40 myrs, represents the turbidite depositional system, separated by highstand variegated clays which can be correlated with minor sequences in terms of sequence stratigraphy. The following biostratigraphic zones have been recognised in the Cretaceous–Lower/Middle Eocene deposits: Plectorecurvoides alternans, Bulbobaculites problematicus, Uvigerinammina jankoi, U. jankoi-C. gigantea, Caudammina gigantea, Remesella varians, Rzehakina fisistomata, Glomospira div. sp., and Saccamminoides carpathicus. A few lithostratigraphic units consisting of calcareous sediments have been correlated with the standard calcareous nannoplankton zonation and the chronostratigraphy.
Płaszczowina magurska, największa jednostka tektoniczna zewnętrznych Karpat Zachodnich (Fig. 1), jest całkowicie odkorzeniona od swego podłoża. Utwory serii magurskiej starsze od turonu znane są jedynie z jednostki Grajcarka (sukcesja magurska pienińskiego pasa skałkowego), wiercenia Obidowa IG-1 oraz z kilku niewielkich odsłonięć przy południowym obrzeżeniu okna tektonicznego Mszany Dolnej (Fig. 2, por. Birkenmajer & Oszczypko, 1989). W jednostce Grajcarka, ponad głębokowodnymi utworami jury górnej i neokomu, występuje “czarny flisz” formacji wronińskiej (alb-cenoman) oraz zielone łupki radiolariowe cenomanu (formacja hulińska) (Birkenmajer, 1977, por. Oszczypko et al., 2004). Szaro-zielone łupki plamiste albu-cenomanu, znane z południowego obrzeżenia okna tektonicznego Mszany Dolnej, zdefiniowane zostały w pracy jako formacja łupków z Jasienia. Formacja ta, o miąższości niemniejszej od kilkunastu metrów, zazębia się w stropie z łupkami czerwonymi formacji z Malinowej. W Beskidzie Wyspowym i Gorcach ponad łupkami pstrymi formacji z Malinowej (turon-santon/kampan) oraz poniżej łupków pstrych formacji z Łabowej (eocen dolny i środkowy) występują zróżnicowane facjalnie osady fliszowe, zaliczane dotychczas do różnych nieformalnych jednostek litostratygraficznych, takich jak: warstwy z Kaniny, piaskowce ze Szczawiny (strefa bystrzyck i raczańska) oraz warstwy z Jaworzynki (strefa raczańka i strefa Siar). Najwyższą pozycję stratygraficzną zajmują utwory tradycyjnie nazywane “warstwami inoceramowymi” lub ropianieckimi. Na podstawie szczegółowych badań lito- i biostratygraficznych wyżej wymienionych utworów kredy górnej i paleocenu, zaproponowano cztery nowe formalne jednostki litostratygraficzne w randze formacji: formację z Białego (dotychczasowe warstwy z Kaniny), formację piaskowców ze Szczawiny (dotychczasowe piaskowce ze Szczawiny), formację z Jaworzynki (dotychczasowe warstwy z Jaworzynki) oraz formację ropianiecką (dotychczasowe warstwy ropianieckie). Ponadto badano pięć innych górnokredowo-eoceńskich formacji: łupków z Malinowej, z Hałuszowej, łupków z Łabowej, beloweskiej i bystrzyckiej, które dodatkowo opisano. Wszystkie nowo zdefiniowane formacje oraz formacje: łupków z Malinowej oraz z Hałuszowej, włączono do nowo wydzielonej grupy Mogielicy (górny alb-paleocen). Grupa ta przechodzi w stropie w grupę beskidzką (eocen-oligocen) opisaną przez Bir- kenmajera & Oszczypkę (1989). Grupa Mogielicy, obejmująca okres czasowy liczący ponad 40 mln lat, reprezentowana jest przez turbidytowy system depozycyjny, ograniczony w stropie i spągu przez osady łupków pstrych, związanych z okresem wysokiego względnego poziomu morza. Wśród zespołów mikrofauny otwornicowej albu - dolnego/ środkowego eocenu, znalezionych w badanych utworach płaszczowiny magurskiej, rozpoznano większość poziomów biostratygraficznych opracowanych dla polskich Karpat zewnętrznych przez Gerocha & Nowaka (1984) oraz przez Olszewską (1997). Do tego schematu włączono również poziomy charakterystyczne dla utworów płaszczowiny magurskiej. Poziom Plectorecurvoides alternans (poziom interwałowy IZ) Definicja: dolna granica - pojawienie się gatunku Plectorecurvoides alternans Noth (w badanym materiale dolna granica nie jest uchwycona, odpowiada początkowi profilu sukcesji magurskiej), górna granica - pojawienie się Bulbobaculites problematicus (Neagu);
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, 1; 27-69
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From museum drawers to ocean drilling: Fenneria gen. nov. (Bacillariophyta) offers new insights into Eocene marine diatom biostratigraphy and palaeobiogeography
Autorzy:
Witkowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138695.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Triceratium barbadense
Triceratium brachiatum
Triceratium inconspicuum
Triceratium kanayae
Palaeogene
fossil diatoms
taxonomy
biostratigraphy
palaeobiogeography
okrzemki
paleogen
taksonomia
biostratygrafia
paleobiogeografia
Opis:
Triceratium barbadense Greville, 1861a, T. brachiatum Brightwell, 1856, T. inconspicuum Greville, 1861b and T. kanayae Fenner, 1984a, are among the most common diatoms reported worldwide from lower to middle Eocene biosiliceous sediments. Due to complicated nomenclatural histories, however, they are often confused. A morphometric analysis performed herein indicates that T. brachiatum is conspecific with T. inconspicuum, and that both were previously often misidentified as T. barbadense. Triceratium barbadense sensu stricto is a distinct species similar to Triceratium castellatum West, 1860. Triceratium brachiatum and T. kanayae are transferred herein to a new genus, Fenneria, for which a close phylogenetic relationship with Medlinia Sims, 1998 is proposed. A review of the geographic and stratigraphic distribution of Fenneria shows that the best constrained records of its occurrences are found at DSDP Site 338, and ODP Sites 1051 and 1260. The ages of the base (B) and top (T) of each species’ stratigraphic range are calibrated here to the Geomagnetic Polarity Timescale either directly or inferred via correlation with dinocyst biostratigraphy. Latitudinal diachroneity of ~7 million years is documented for F. brachiata, which disappears earlier in tropical and mid-latitude sites than in the northern high latitudes. These observations, coupled with a preliminary compilation of the Chron C20n taxonomic composition of pelagic diatom assemblages for Sites 338, 1051 and 1260, indicate that diatoms diversified palaeobiogeographically considerably earlier than the Eocene-Oligocene Transition, as commonly believed. This study also emphasizes the importance of the detailed examination of specimens from both museum collections and deep-sea cores as a step toward enhancing the utility of Palaeogene diatoms in palaeoceanographic and palaeoenvironmental reconstructions.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2018, 68, 1; 53-88
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies