Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Państwo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 2968
Tytuł:
Православна Церква та радянска влада на Донеччині 1965–1985 рр.
Cerkiew prawosławna i władze radzieckie w obwodzie donieckim w latach 1965–1985
Autorzy:
Nikiforow, Карен
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015083.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
державно-церковні відносини
радянська влада
Російська Православна Церква
релігійна політика
“застій”
Донецька область
state-church relations
Soviet power
Russian Orthodox Church
religious policy
“stagnation”
Donetsk region
stosunki państwo-Kościół
władza radziecka
rosyjska Cerkiew prawosławna
polityka religijna
„stagnacja”
obwód doniecki
Opis:
Після короткої антирелігійної кампанії “штурму небес”, інспірованої Микитою Хрущовим, період загострення ідеологічної кризи в Радянському Союзі (1965–1985 рр.) став відносно спокійним для релігійних організацій. В СРСР загалом, Українській РСР та Донецькій області зокрема найбільшою за кількістю громад та віруючих була Російська Православна Церква. Радянська релігійна політика, яка залишалася відверто атеїстичною, в епоху правління Леоніда Брежнєва стала змінюватися у бік мовчазного прийняття існування Церкви. Відповідна ця тенденція відображалося й на місцевому рівні. Увагу автора акцентовано на регіональному аспекті взаємодії радянської влади та Православної Церкви.
Po krótkiej kampanii antyreligijnej „szturm nieba” zainspirowanej przez Nikitę Chruszczowa okres zaostrzenia kryzysu ideologicznego w Związku Radzieckim w latach 1965–1985 stał się względnie spokojny dla związków religijnych. Ogólnie w ZSRR, szczególnie w ukraińskiej SRR, a zwłaszcza w regionie donieckim, największą liczbą wspólnot i wierzących posiadała rosyjska Cerkiew prawosławna. Sowiecka polityka religijna, która pozostała jawnie ateistyczna, zaczęła się zmieniać w czasach panowania Leonida Breżniewa przy milczącej akceptacji istnienia Cerkwi. Trend ten był widoczny na poziomie lokalnym. Uwaga autora koncentruje się na regionalnym aspekcie interakcji między władzami sowieckimi a Cerkwią Prawosławną.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2021, 6, 16; 71-82
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Общественно-политическая модель Украинского национального государства
Model społeczno-polityczny ukraińskiego państwa narodowego
The social and political model of the Ukrainian as nation country
Autorzy:
Derhachova, Kateryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030320.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
национальное украинское государство
конституция
национализм
всеукраинское объединение «свобода»
ukraińskie państwo narodowe
konstytucja
nacjonalizm
ogólnoukraińskie zjednoczenie „swoboda”
ukrainian nation state
the constitution
nationalism
the all-ukrainian union „svoboda”
Opis:
Современное Украинское государство опирается на многовековую идею создания независимого политического деятеля в свободном, демократическом, правовом и социальном государстве. С развитием Украины как государства, на ее территории создавались и развивались организации и партии националистического направления. В мае 2009г. политическая партия «Свобода», под руководством профессора Национального Университета им. Тараса Шевченко, доктора права Александра Шевченко представили их версию Национальной Конституции Украины. Появление этого проекта Основного Закона означает переход од революционного национализма к государствообразующему. Целью данной статьи является сравнительный анализ государственного устройства современного Украинского государства и модели государства, представленного в политической мысли националистических партий, на примере Национальной Конституции Украины от ВО «Свобода».
The modern Ukrainian country is based on the centuries-old popular idea of creating an independent, conciliar, free, democratic, fair, legal and social state. Along with the development of Ukraine as a country, social-educational and political nationalist organizations also developed. In May 2009 political party “Svoboda”, under the guidance of a professor of the Taras Shevchenko National University of Kyiv, Doctor of Law Alexander Shevchenko presented their vision of the National Constitution of Ukraine. The appearance of this draft marks the transition from revolutionary liberation nationalism to the forming state. The purpose of the article is a comparative analysis of the political system of modern Ukraine and in the political thought of nationalist parties, using the example of the political party “Svoboda”.
Współczesne państwo ukraińskie jest oparte na wielowiekowej idei stworzenia niezależnego politycznie, wolnego, demokratycznego i socjalnego państwa prawa. Razem z rozwojem Ukrainy, rozwinęły się organizacje polityczne. W maju 2009 r. pod pomnikiem Tarasa Szewczenko przedstawiciele partii politycznej „Svoboda”, przedstawili wizję Narodowej Konstytucji Ukrainy. Pojawienie się tego projektu oznacza przejście od rewolucyjnego nacjonalizmu do kształtowania państwowości. Celem niniejszego artykułu jest analiza porównawcza ustroju państwowego współczesnej Ukrainy i myśli politycznej partii nacjonalistycznych na przykładzie partii politycznej „Svoboda”.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2020, 3(64); 35-49
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
На рубеже античного и варварского миров: вооружение Cиндов V-IV вв. до н.э.
Na granicy dwóch światów, antycznego i barbarzyńskiego: uzbrojenie syndów w V-IV wieku p.n.e.
On the Border of Ancient Greek and Barbarian worlds. Sindian Arms and Armour of the 5th-4th centuries BC
Autorzy:
Горончаровский, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584785.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
państwo bosporańskie
kurhany „Siedmiu Braci”
uzbrojenie Syndów
Bosporan kingdom,
Seven Brother’s barrows
weaponry of Sindians
Боспорское царство
Семибратние курганы
вооружение синдов
Opis:
Na rozwój uzbrojenia Syndów, zajmujących ziemie na wschodnich rubieżach państwa bosporańskiego, oddziaływały zarówno wpływy świata greckiego, jak i militarne tradycje koczowników. Najbardziej reprezentatywne materiały do studiów nad historią uzbrojenia Syndów pochodzą z pochówków miejscowej arystokracji, na które natrafiono w bogatych kurhanach zwanych „Siedmiu Braci”. W najstarszym z nich, datowanym na lata 450- 440 p.n.e., był zestaw uzbrojenia o typowo wschodniej genezie (w tym miecz o długiej głowni oraz pancerz pokryty złotem). Do wyrobów greckich zalicza się srebrną plakietę, uważaną za obicie gorytosu. W pochówku datowanym na około 440-430 p.n.e. wpływy świata greckiego są bardziej widoczne. Szczególnym tego świadectwem jest zdobienie w formie głowy Meduzy. Pod wpływem greckim od początku IV w. p.n.e. posługiwano się krótkimi mieczami.
In the early period of the history of the Cimmerian Bosporus, on their eastern borders the Sindoi held a dominant position among the Barbarian tribes. Contacts with the Greek colonists eventually influenced the development of the Sindian panoply of weaponry, for the study of which archaeological sources are of major importance. First of all come the finds of weapons from the tombs of the Sindian aristocracy in the Semibratnie tumuli. The earliest of them (No. 2: ca. 450-440 BC) has produced a set of weapons, in which Oriental influences are discernable (particularly a sword of the “Sindian-Meotian type” and body armor made of iron scales with gold plating). The emergence of plate armor with shoulder-straps among the Sindoi one can be link with the Greek influence. In barrow No. 4 (ca. 440-430 BC) the armor was supplemented by a round plate with the image of the Gorgon Medusa. The plate greaves copied Greek knemidoi. At the same time until the turn of the 5th -4th centuries BC a shield with a stacked coating of iron strips, as was used as in the nomadic environment of the Black Sea Coast. There is the obligatory bow and gorytos with arrows in the equipment of the noble warrior. Meanwhile helmets were not found in any of the graves. Since the beginning of the 4thcentury BC an absolute novelty was the use of Greek swords (the hilt of machaira and the bronze lower part of the scabbard of a xiphos). At some stage the use of allied cavalry supplied by the Sindoi considerably strengthened the Bosporan kingdom in opposition to threats emanating from the edge of Barbarian lands.
На развитие комплекса вооружения синдов, занимавших земли на восточных рубежах Бо- спорского государства, оказали влияние как связи с греческими колонистами, так и военные традиции ира- ноязычных кочевников. Самые представительные материалы для изучения этой проблемы происходят из за- хоронений синдской аристократии в знаменитых Семибратних курганах (СК). В самом раннем из них (СК 2: ок. 450-440 г. до н.э.) присутствует комплект вооружения с явными восточными влияниями (меч с длинным клинком, ромбическим в сечении; пластинчатый панцирь с плакировкой золотом). К продукции греческих мастеров относится только серебряная пластина, судя по всему, служившая украшением горита. Более близкое знакомство с греческим вооружением приводит к появлению у синдов пластинчатых панцирей с оплечьями. В СК 4 (ок. 440-430 гг. до н.э.) такой доспех дополняла круглая бляха с изображением горгоны Медузы. Эле- ментом, несомненно, копирующим греческие кнемиды, являются пластинчатые поножи. В то же время вплоть до рубежа V-IV вв. до н.э. использовался распространенный в кочевой среде щит с покрытием из железных по- лос и в обязательном порядке лук и горит со стрелами. Интересно отметить полное отсутствие в захоронениях шлемов. Безусловным новшеством с начала IV в. до н.э. стало применение греческих мечей (рукоять махайры из СК3 и бронзовая бутероль ксифоса из Малого СК „В”).
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2016, 62; 31-36
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Монеты из раскопок горгиппии в 2016 г.
Coins excavated in Ancient Gorgippia in the 2016 excavations
Znaleziska monet w trakcie prac wykopaliskowych w Gorgippii w 2016 roku
Autorzy:
Горончаровский, Владимир
Терещенко, Андрей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584825.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
państwo bosporańskie
Gorgippia
monety
obieg monetarny
Bosporan kingdom
coins
monetary circulation
Боспорское царство
Горгиппия
монеты
денежное обращение
Opis:
In 2016 near the south-eastern edge of the Bosporan city Gorgippia (modern Anapa) a plot of 250 sq. m was excavated for the construction of a pool. In the course of investigations an urban district dating from the mid 4th century BC to 240 AD was opened. In it were discovered 113 coins, of which 109 proved to be identifiable. In the chronological breakdown of the material the following picture emerges: the second half of 4th century BC – 14 examples, 3rd century BC – 68 examples, 2nd century BC – 6 examples, 1st century BC – 4 examples, 1st century AD – 12 examples, 2nd century AD – 2 examples, the first half of the 3rd century AD – 3 examples. The greatest number of the lost coins can be dated to the first half of the 3rd century AD – 51 examples. The investigated plot is a usual urban area; therefore the finds adequately reflect the financial and economic situation in the polis during these periods.
W 2016 roku, na południowo-wschodnich krańcach antycznego bosporańskiego miasta Gorgippia (współcześnie Anapa), przeprowadzono badania wykopaliskowe (w związku z planowaną budową basenu), które objęły obszar 250 m2 . Odsłonięto pozostałości zabudowy datowane od połowy IV w. p.n.e. po około 240 r. n.e. Wydobyto 113 monet, z których określono 109. Spośród nich 14 egzemplarzy pochodzi z drugiej połowy IV w. p.n.e., 68 monet powstało w III w. p.n.e., w II w. p.n.e. zaś 6. Z I w. p.n.e. pochodzą 4 sztuki. Na I wiek n.e. datowanych jest 12 monet, na II w. 2 a 3 egzemplarze pochodzą z pierwszej połowy III stulecia.
В 2016 году рядом с юго-восточной окраиной боспорского города Горгиппии (современная Анапа) был раскопан участок площадью 250 кв. м, предназначенный для строительства бассейна. В ходе ис- следования этого района городской застройки середины IV в. до н. э. – 240 г. н.э. было обнаружено 113 монет, из которых удалось определить 109 экземпляров. Распределение полученного нумизматического материала по столетиям дает следующую картину: вторая половина IV в. до н. э. – 14 экз., III в. до н. э. – 68 экз., II в. до н. э. – 6 экз., I в. до н. э. – 4 экз., I в. н. э. – 12 экз., II в. н. э. – 2 экз., в первой трети III в. н.э. – 3 экз. Наибольшее ко- личество утерянных монет относится к первой половине III в. н.э. – 51 экз. Исследуемый участок представляет собой обычную городскую площадь, поэтому находит адекватного отражения в финансовой и экономической ситуации в полис в течение этих периодов.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2016, 62; 43-49
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Изображение римского шлема на надгробной стеле Басилида из некрополя Пантикапея
Autorzy:
Горончаровский, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972768.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Bosporan Kingdom, Warfare of the first centuries AD, Roman military equipment
państwo Bosporańskie, wojskowość w pierwszych wiekach n.e., militaria rzymskie
Opis:
Study of written, pictorial and archaeological sources show that the influence of military machine of the Roman Empire on the Bosporan Kingdom was limited. Its main effect was on the organizational structure and tactics. Some examples of Roman military equipment could have found their way to the Bosporus during preparations for joint military actions with the Roman army. Maybe local natives, serving in Roman auxiliary units, played some role in this respect also.
Studiowanie źródeł pisemnych, sztuk i archeologicznych pokazuje, że pomimo wasalny charakter stosunków państwa Bosporańskiego do cesarstwa Rzymskiego, to małe państwo na skraju świata starożytnego tylko w niewielkim stopniu badał wpływ rzymskiej machiny wojennej, głównie w odniesieniu do struktury organizacyjnej i taktyki. Pojedynczy okazy rzymskiej broni i wojskowego sprzętu można zrobić na Bospor, głównie w okresie przygotowania wspólnych działań wojskowych z rzymską armią. Być może jakąś rolę w tym zakresie odgrywały i lokalni mieszkańcy, wysłużony w rzymskich wojskach pomocniczych.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2018, 64; 119-128
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Дипломатическая риторика первых тявзинских переговоров в сентябре 1592 – январе 1593 гг.
Retoryka dyplomatyczna pierwszych pertraktacji tjazwińskich we wrześniu 1592 – styczniu 1593 roku
Autorzy:
Selin, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969577.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Тявзинские переговоры
Сигизмунд III
русско-шведская война
Tyavzino Peace Talks
Sigismund III
Russian-Swedish war
Państwo Moskiewskie
pertraktacja tjazwińskie
Zygmunt III
wojna rosyjsko-szwedzka
Opis:
W artykule przeanalizowano dokumenty pierwszych pertraktacji w Tjazwinie w sprawie zawarcia pokoju, które rozpoczęły się po zakończeniu działań bojowych w wojnie rosyjsko-szwedzkiej 1590-1593 r. Komisja moskiewska pod przewodnictwem M.G. Sałtykowa i szwedzka z Klausem Flemingiem i Joranem Boe na czele, ponad cztery miesiące prowadziły spory o warunkach planowanego pokoju lub rozwieszenia broni. Negocjacje były rodzajem konkursu retorycznego, podczas którego strony wykorzystywały argumenty zarówno użycia bezpośredniej siły militarnej, ale także bardziej subtelne groźby dyplomatyczne. Trzej główni gracze polityczni w tej części Europy - Moskwa, Szwecja i Rzeczpospolita - toczyły nieustanną walkę o terytoria i twierdze na wschodzie Bałtyku; w tym samym czasie król szwedzki Jan III (który nieoczekiwanie zginął w trakcie omawianych negocjacji) był ojcem władcy polsko-litewskiego Zygmunta III. Imię Zygmunta miało duże znaczenie symboliczne i dyskursywne podczas przetargów dyplomatycznych w Tjazwinie. W retoryce negocjacyjnej pojęcia „państwa” i „suwerena” nie zawsze były rozłączne. Obie strony często myliły wolę suwerena z interesami swoich państw.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 3; 71-81
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Антыбальшавіцкія ды антыімпэрскія ідэі на старонках беларускага эміграцыйнага часопіса „Рух”
Anti-Bolshevik and anti-imperialist ideas on the pages of Belarusian emigration newspaper “Ruch” ["Movement"]
Antybolszewickie i antyimperialistyczne idee na łamach białoruskiej emigracyjnej gazety „Ruch”
Autorzy:
Barszczewski, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953548.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
idee antybolszewickie
białoruski ruch wyzwoleńczy
obozy koncentracyjne
systemy totalitarne
okupacja hitlerowska
okupacja sowiecka
przymusowa kolektywizacja wsi
bolszewickie „więzienie narodów-’
białoruskie państwo niepodległe
anti-Bolshevik ideas
Belarusian liberation movement
concentration camps. totalitarian systems
Nazi occupation
Soviet occupation
forced coliectivization of agriculture
Bolshevik “prison of the nations”
Belarusian independent state
Opis:
Białoruskie pismo emigracyjne „Ruch” ukazywało się w Niemczech Zachodnich w okresie od kwietnia 1946 do czerwca 1948 r. W obawie przed agentami radzieckimi, którzy dosyć swobodnie operowali w Tryzonii, wyszukując i przymuszając do powrotu do ZSRR byłych obywateli radzieckich, wydawcy ruchu wykazali maksimum ostrożności i konspiracji, informując, że pismo jest wydawane we Włoszech. Niemal wszystkie artykuły na łamach „Ruchu” odznaczały się wysokim poziomem intelektualnym i zdecydowaną wrogością wobec agresywności i zaborczości ZSRR w polityce międzynarodowej i terrorystycznych metod w rządzeniu własnym społeczeństwem. „Ruch" miał zdecydowany charakter demaskatorski w stosunku do sposobów działania KGB i Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików). Do dnia dzisiejszego pismo to jest niedostępne w bibliotekach Republiki Białoruś.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 7; 27-42
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żywot hetmana porywczego : kariera i działalność polityczno-wojskowa Jana Karola Chodkiewicza
Autorzy:
Żojdź, Karol (1988- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2020, nr 11, s.32-35
Data publikacji:
2020
Tematy:
Chodkiewicz, Jan Karol (1560-1621)
Wojsko
Hetmani
Husaria
Szwedzi
Turcy
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Biografia
Opis:
Artykuł poświęcony jest Janowi Karolowi Chodkiewiczowi – hetmanowi wielkiemu litewskiemu, wojewodzie wileńskiemu. Wykształcenie Chodkiewicz zdobywał w Akademii Wileńskiej do 1589 roku, potem studiował prawo i filozofię w uniwersytecie w Ingolstadt. Zwiedził Włochy i Maltę, wrócił do Polski w 1590, gdzie pod wodzą hetmana Żółkiewskiego walczył z kozackimi powstańcami atamana Nalewajki. Uczestniczył też w zwycięskiej kampanii przeciw hospodarowi mołdawskiemu Michałowi Walecznemu, na którą to wyprawę wspólnie z bratem Aleksandrem wystawili 150 konną rotę husarską. W 1596 zyskał urząd podczaszego litewskiego, a w 1599 roku głosami szlachty, z poparciem dworu królewskiego wybrany został starostą generalnym żmudzkim. W wojnie polsko-szwedzkiej o Inflanty (mianowany przez Zygmunta III Wazę pułkownikiem hetmańskim) zwyciężył pod Kokenhausen (1601), odebrał Szwedom Dorpat (1603) i obronił Rygę, odnosząc zwycięstwo pod Kircholmem nad przeważającymi siłami szwedzkimi. W kolejnej bitwie pod Białym Kamieniem (1604) rozniósł 7-tysięczną armię przeciwnika, mając 2 tysiące żołnierzy. Straty własne 150 osób, po stronie szwedzkiej 3 tysiące. Jan Karol Chodkiewicz od 1600 roku hetman polny litewski, w 1605 roku został hetmanem wielkim litewskim, a w 1616 roku przez króla mianowany na urząd wojewody wileńskiego. W 1617 roku poprowadził ekspedycję królewicza Władysława na Moskwę, ale do osadzenia na rosyjskim tronie nie doszło. W 1621 roku w rok po klęsce wojsk koronnych pod Chocimiem Chodkiewicz zdołał zatrzymać armię turecką pod wodzą Osmana II, ale odwrotu już nie doczekał, zachorował i zmarł pod Chocimiem.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zygmunt Gilewicz (1880-1960) : działacz niepodległościowy, dr medycyny, oficer WP i AK, rektor AWF, działacz sportowy i PCK : w 60. rocznicę śmierci
Autorzy:
Welker, Lesław J.
Powiązania:
Powstaniec Warszawski 2020, nr 3(101), s. 77-84
Data publikacji:
2020
Tematy:
Gilewicz, Zygmunt (1880-1960)
Towarzystwo Wiedzy Wojskowej
Polski Czerwony Krzyż (PCK)
Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego (Warszawa)
I wojna światowa (1914-1918)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
II wojna światowa (1939-1945)
Polskie Państwo Podziemne
Powstanie warszawskie (1944)
Lekarze
Lekarze wojskowi
Wychowanie fizyczne i kultura fizyczna w wojsku
Medycyna wojskowa
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Biografia
Opis:
Artykuł przedstawia biografię Zygmunta Gilewicza, lekarza i działacza sportowego. We wrześniu 1939 roku był szefem sanitarnym Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża w obronie Warszawy. W latach II wojny światowej był dyrektorem Wydziału Zdrowia Delegatury Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Kraj. W powstaniu warszawskim był lekarzem w szpitalach polowych Starego Miasta i Śródmieścia. Po wojnie był wykładowcą i rektorem Akademii Wychowania Fizycznego.
Bibliografia na stronach 83-84.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zygmunt Gebethner (1923-2020)
Autorzy:
Dąbek, Przemysław.
Powiązania:
Powstaniec Warszawski 2020, nr 4(102), s. 64-66
Data publikacji:
2020
Tematy:
Gebethner, Zygmunt (1923-2020)
Szare Szeregi
3 Batalion Pancerny "Golski" (Armia Krajowa)
Związek Powstańców Warszawskich
Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari
II wojna światowa (1939-1945)
Kampania wrześniowa (1939)
Okupacja niemiecka Polski (1939-1945)
Nauczanie tajne
Polskie Państwo Podziemne
Powstanie warszawskie (1944)
Jeńcy wojenni polscy
Księgarze
Księgarstwo
Organizacje kombatanckie
Ordery i odznaczenia wojskowe
Order Wojenny Virtuti Militari
Powstańcy warszawscy
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Artykuł z czasopisma historycznego
Biografia
Opis:
Zygmunt Gebethner pochodził z rodziny warszawskich wydawców i księgarzy. We wrześniu 1939 roku był łącznikiem w Straży Obywatelskiej. Od 1940 roku włączył się czynnie w konspiracyjne działania w Szarych Szeregach, następnie był dowódcą sekcji w 1108 plutonie w 1 dywizjonie 7 Pułku Ułanów Lubelskich Armii Krajowej. W powstaniu warszawskim walczył w szeregach batalionu „Golski”. Po powrocie z obozu jenieckiego rozpoczął pracę w wydawnictwie „Gebethner i Wolff”. Działał w środowisku byłych żołnierzy Batalionu „Golski” AK i 7 Pułku Ułanów Lubelskich.
Fotografia.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Życie i działalność cerkiewna metropolity Siergieja (Stragorodzkiego) do publikacji Deklaracji (1927)
The Life and Church Activity of Metropolitan Sergius (Stragorodsky) Until the Publication of the Declaration (1927)
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420423.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Siergiej (Stragorodzki)
deklaracja lojalności
Rosyjska Cerkiew prawosławna i państwo sowieckie – relacje wzajemne
Sergius Stragorodsky (Patriarch of Moscow, patriarchal locum tenens)
The Declaration of Loyalty
Russian Orthodox Church – Soviet state relations
Opis:
Relacje zachodzące między wspólnotą a władzą komunistyczną stanowiły fundamentalną sferę zainteresowania Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w pierwszej ćwierci XX wieku. Jeden z projektów legalizacji, podstawowego warunku utrzymania Cerkwi patriarszej w charakterze instytucji legalnej i tolerowanej przez aparat państwa, należał do metropolity niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodzkiego) - zastępcy strażnika tronu patriarszego (1925-1937), następnie strażnika tronu patriarszego (1937-1943) i patriarchy moskiewskiego i całej Rusi (1943–1944). Siergiejowy program pokojowego, ugodowego i ustępliwego wręcz współżycia Kościoła prawosławnego z przedstawicielami partii komunistycznej, wyrażony ostatecznie w jego słynnej Deklaracji z 29 lipca 1927 roku, wyrósł na gruncie wewnętrznych przekonań duchownego, ujawniających się jeszcze w okresie przedrewolucyjnym oraz poglądów patriarszego locum tenens na rolę i miejsce wspólnoty w przestrzeni publicznej, kształtowanej przez standardy komunistyczne. Postawa duchownego, wyrażona w dokumencie i przyjęta przez partyjnych decydentów, stała się elementem wewnętrznej organizacji wspólnoty oraz jej zewnętrznych kontaktów z władzą państwową. Cerkiew rosyjska kierowana przez metropolitę Siergieja nigdy nie wyrzekła się bowiem obranej przez niego już w latach dwudziestych cerkiewnej linii politycznej. O źródłach przekonań Siergieja i podejmowanych działaniach do momentu publikacji Deklaracji traktuje właśnie niniejszy tekst.
The most important questions facing Russian Orthodox Church in the 20th century were undoubtedly the relations between the Church and communist state. One of the projects of legalization of the Church in the Soviet Union was created by Metropolitan Sergius (Stragorodsky) of Nizhny Novgorod, the deputy Patriarchal locum tenens (1925-1937) subsequently Patriarchal locum tenens (1937-1943) and Patriarch of Moscow (1943–1944). His famous Declaration of Loyalty, dated 1927 July 16/29, originated in the views of patriarchal locum tenens about the role and place of the community in the public sphere. Sergius’s acquiescent or even servile attitude was still one of components of the internal organization of the community and its external relations with the authorities. The spiritual basis expressed in the document and accepted by party dissidents became an element of the internal organization of the community and its external contacts with state authorities. The Russian Church led by Metropolitan Sergius never rejected the Church party line which was already chosen in the 1920’s. This text discusses the sources of Sergius’s convictions and actions undertaken until the moment of the publication of The Declaration.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 157-163
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie codzienne w szeregach AK na Kresach północno-wschodnich
Autorzy:
Krajewski, Kazimierz (1955- ).
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2018, nr 7, s. 16-26
Data publikacji:
2018
Tematy:
Okręg Wilno (Armia Krajowa)
II wojna światowa (1939-1945)
Polskie Państwo Podziemne
Okupacja niemiecka Polski (1939-1945)
Życie codzienne wojska
Oddziały partyzanckie
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zwycięstwo będzie Twoją nagrodą
Autorzy:
Golik, Dawid (1984- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2020, nr 1, s. 24-29
Data publikacji:
2020
Tematy:
Służba Zwycięstwu Polski
Związek Walki Zbrojnej
Armia Krajowa (AK)
II wojna światowa (1939-1945)
Polskie Państwo Podziemne
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przedstawia budowę struktur wojskowych Polskiego Państwa Podziemnego. Niezależnie od utworzonej już we wrześniu 1939 roku Służby Zwycięstwu Polski na terenie kraju zaczęły powstawać spontaniczne organizacje konspiracyjne. Większe jednak znaczenie miały organizacje powołane przez ugrupowania polityczne: Bataliony Chłopskie czy Narodowa Organizacja Wojskowa.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 2968

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies