Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "POLISH PRIESTS" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wpływ księży dekanatu sztumskiego na proces utrwalania polskości i katolicyzmu na terenie Powiśla w latach 1919–1920
The influence of the Sztum Decanate priests on the process of consolidation of Polishness and Catholicism in the Powiśle region in 1919 – 1920
Autorzy:
Wiśniewski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147841.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
plebiscyt
ziemia sztumska
katolicy polscy
duszpasterze propolscy
Plebiscite
Region of Sztum
Polish Catholics
pro-Polish priests
Opis:
Dekanat sztumski należał, postanowieniem traktatu wersalskiego z 28. 06. 1919 r. do kwidzyńskiego okręgu kwidzyńskiego. Polacy tu mieszkający, po przegranym plebiscycie, doświadczając terroru szukali pomocy u premiera rządu polskiego W. Witosa, ale ten im odpowiedział: „Kto Polak, wróci do Polski. Z powodu tych kilku Polaków z Niemcami wojny prowadzić nie będziemy”. Polacy na Powiślu tworzyli bardziej uświadomione i zwarte skupiska, niż w innych polskich rejonach diecezji. Zwłaszcza w centralnej części dekanatu sztumskiego, w parafiach: Postolin, Straszewo, Stary Targ, Tychnowy. W tych wspólnotach duszpasterzowali zasłużeni dla polskości kapłani: 2 poniosło śmierć w okresie hitlerowskim w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen – błogosławiony ks. Władysław Demski i ks. Bronisław Sochaczewski, a 4 kolejnych włączyło się aktywnie w pracę plebiscytową na rzecz Polski: ks. P. Mateblowski, ks. F. Prus, ks. S. Rosenau, ks. F. Połomski, ks. G. v. Palmowski, ks. E. Gross. Tych 8 księży wyróżniało się gorliwą pracą wśród parafian Polaków, a pozostałych 11 duszpasterzy nie pozostawiło wyraźnych „śladów” na rzecz wspierania polskiej religijności katolickiej, ale też nie podejmowało działań proniemieckich w swojej pracy, chociaż wykonywali zalecenia fromborskiej kurii biskupiej. To zaangażowanie księży w „polskie” duszpasterstwo ujawniło się skutecznie w wysokim procencie głosowania za Polską w okresie plebiscytu.
The Sztum Decanate belonged, by the decision of the Treaty of Versailles of 28 June 1919, to the District of Kwidzyn. The Poles who resided here, following the lost Plebiscite, falling victim to terror, reached out for help to the Prime Minister of the Polish Government Wincenty Witos but he responded to them: “Those who are Polish, will come back to Poland. We will not go to war with the Germans for those few Poles”. The Poles in the Powiśle region established more informed and close communities than in other Polish regions of the Diocese. In particular, in the central part of the Sztum Decanate in the parishes of Postolin Straszewo, Stary Targ and Tychnowy. Some meritorious priests who consolidated Polishness shepherded those communities: 2 of them died in the Nazi era in the concentration camp in Sachsenhausen – the Blessed Fr. Władysław Demski and Fr. Bronisław Sochaczewski, and 4 other actively joined the Plebiscite work in favour of Poland: Fr. P. Mateblowski, Fr. F. Prus, Fr. S. Rosenau, Fr. F. Połomski, Fr. G. v. Palmowski; Fr. E. Gross. Those 8 priests distinguished themselves with zealous work among Polish parishioners, and the other 11priests did not leave any distinctive “marks” in favour of the Polish Catholic religious practices but neither did they take up any pro-German actions in their work, although they followed the instructions of the Frombork Bishop Curia. This engagement of priests in the “Polish” ministry translated effectively into a high percentage of pro- Poland vote in the Plebiscite.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2018, 19; 107-118
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OFIARA W ŻYCIU KAPŁANA NA PRZYKŁADZIE DROGI DO ŚWIĘTOŚCI BŁ. KS. WŁADYSŁAWA BUKOWIŃSKIEGO
SACRIFICE IN THE PRIESTʼS LIFE IN THE ROAD TO HOLINESS OF BLESSED FR. WŁADYSŁAW BUKOWIŃSKI
Autorzy:
Węcławik, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512245.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
Blessed Priest Władysław Bukowiński
Church in Kazakhstan
Polish Community in Kazakhstan Church of the Diocese of Łuck Priests sent to Siberia
Opis:
Among many priests, imprisoned and transported to the hard labour camps in the Gulag – that inhuman and murderous enslavement system in the Soviet Union, operating in extremely harsh climate conditions – was blessed Fr. Władysław Bukowiński. Altogether, he spent there 13 years, 5 months and 10 days. His fellow prisoners included Frs. Józef Kuczyński, Bronisław Drzepecki, Walter Ciszek, and many others. Władysław Bukowiński was born on 22 December 1904 in Berdyczów near Żytomierz (in today’s Ukraine). He studied law at the Jagiellonian Univer-sity and theology at the Major Seminary in Kraków. After working in some parishes in Podbeskidzie for a couple of years, he pleaded for a transfer to Łuck, where later, after the first Soviet aggression against Poland (the so-called first Soviets), he was imprisoned and sentenced to a long-term jail. He survived as if by a miracle an extermination of his fellow prisoners. Under the so-called second Soviets he was tried for high treason and espionage on behalf of the Vatican and deported to Chelyabinsk and to Bakal in Ural region. After that he was released and deported to Karaganda in Kazachstan, when he was the first priest working among Catholics. From there he was first transported to Jesgasgan (in Stieplag), and then to Czuma near Irkutsk. In April 1961 he was transferred to a special labour camp for those sentenced for illegal religious activities (the so-called „religioźnicy”) in Sosnówka, east of Moscow, where he worked till 3 December 1961. After his release from prison, he returned to Ka-raganda to resume his pastoral ministry on the limitless plains of Kazakhstan (Semipałatinsk, Aktiubinsk), Turkestan and Tajikistan, where he had to face endless repressive measures and harassment. From 1957 to 1968 he undertook eight mission expeditions. Everyday life in the Soviet labour camps was marked with exhausting physical work, chronic malnutrition, all-pervading dirt, vermin, cold and de-nunciation. Priests were purposely housed with the most denegerate and de-moralised convicts. Thanks to his steadfast faith and trust in God, Fr. Władysław Bukowiński was able to live out his priesthood and cooperate with God’s Providence even in extremely harsh living conditions, prisons and labour camps, where belief in God was outlawed. After his release he chose not to return to Poland (even though he could if he wanted to), but settled in Kara-ganda and accepted Soviet citizenship. He stayed in the USSR to bring all those whom Christ had loved to God. Fr. Władysław Bukowiński died in Karaganda on 3 December 1974. He remained faithful to God, Church and all those with whom he had shared the cruel fate of exile, prisoner and martyr. On 11 September 2016, in Karaganda, Fr. Władysław Bukowiński was raised to the glory of the Altars as the first blessed man of the church in Ka-zakhstan. Blessed Fr. Władysław is the shining example of the steadfast priest, giving his entire life to God, ever faithful to his life motto: „I thank God’s Providence and do what I am supposed to do”.
Źródło:
Studia Ełckie; 2017, 19, numer specjalny; 565 - 602
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Planowanie duszpasterskie Kościoła w Polsce na przykładzie programu Przez Chrystusa, z Chrystusem, w Chrystusie. Przez wiarę i chrzest do świadectwa (2013–2017)
Pastoral planning of the Church in Poland on the basis of the plan:Through Christ, With Christ, In Christ. Through Faith and Baptism Towards Testimony (2013–2017)
Autorzy:
Tutak, Mateusz
Wielebski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019432.pdf
Data publikacji:
2018-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pastoral theology
pastoral planning in Poland
ministry
an internet survey among the Polish parish priests
planowanie duszpasterskie w Polskie
program duszpasterski Przez Chrystusa
z Chrystusem
w Chrystusie. Przez wiarę i chrzest do świadectwa (2013–2107)
teologia pastoralna
duszpasterstwo
badania polskich proboszczów ankietą internetową
Opis:
Jan Paweł II w liście Novo millenio ineunte (2001) zachęcał Kościół, aby „program zawarty w Ewangelii i w żywej Tradycji […] znalazł wyraz we wskazaniach duszpasterskich dosto sowanych do sytuacji każdej wspólnoty” (29). Z kolei Dyrektorium o pasterskiej posłudze biskupów Apostolorum Succesores (2004) apeluje, aby działalność apostolska w diecezji była odpowiednio zorganizowana, zgodnie „z programem czy planem duszpasterskim, którego opracowanie domaga się uprzedniej analizy warunków socjalnych w których żyją wierni, tak aby działalność duszpasterska była coraz bardziej skuteczna” (AS 165). Dokument zauważa także konieczność opracowania na poziomie parafi alnym programu inicjatyw związanych z opieką duszpasterską, który określi sposoby ich realizacji (AS 212). Celem artykułu jest pokazanie tego, jak wygląda planowanie duszpasterskie Kościoła w Polsce, na przykładzie realizowanego w latach 2013–2017 ogólnopolskiego programu duszpasterskiego Przez Chrystusa, z Chrystusem, w Chrystusie. Przez wiarę i chrzest do świadectwa (2013–2107). Autorzy artykułu, wykorzystując ankietę internetową (online survey), przeprowadzili we wrześniu 2017 roku badania wśród polskich proboszczów, prosząc ich o ocenę istoty, sposobu przygotowania, treści, propagowania oraz realizacji wspomnianego programu duszpasterskiego. W swoim artykule przedstawiają oni wybrane wyniki badań, poprzedzając je ukazaniem teologicznychpodstaw planowania duszpasterskiego, a kończąc sformułowaniem wniosków i postulatów pastoralnych.
In his letter Novo millenio ineunte (2001) Pope John Paul II encouraged the Church to act in such a way that “the plan [...] found in the Gospel and in the living Tradition was refl ected in the pastoral instructions adjusted to every community”(29). On the other hand, the Directory for the pastoral ministry of bishops, Apostolorum Succesores (2004) calls for proper organization of the pastoral activity in the diocese, according to the „pastoral plan or plan which must be prepared on the formerly made analysis of the living conditions of the people so that the pastoral activity could be increasingly more eff ective” (AS 165). This document includes also the neccesity of establishing the plans of initiatives connected with the pastoral care on the level of parishes along with ways of implementing them (AS 212). The purpose of this article is to present the pastoral planning of the Church in Poland on the basis of the Polish national pastoral plan implemented in 2013–2017 and entitled Through Christ, With Christ, In Christ. Through Faith And Baptism To-wards Testimony. In September 2017 the authors made an internet survey among the Polish parish priests, asking them to evaluate the essence of this plan, along with the way it has been prepared and implemented. The article presents selected results of this research, preceded by setting out the theological basis of pastoral planning, and closing with formulated conclusions and theological postulates.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2018, 19; 51-73
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka duszpasterska wśród Polaków we Francji w świetle protokołu ze Zjazdu Duchowieństwa Polskiego odbytego w Clamart w 1938 roku
Pastoral Care among Poles in France in the Light of the Protocol of the Congress of the Polish Clergy Held in Clamart in 1938
Autorzy:
Szymański, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956509.pdf
Data publikacji:
2019-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polacy we Francji
duszpasterstwo polskojęzyczne
duszpasterze polonijni
Poles in France
Polish language ministry
Polish priests
Opis:
W okresie międzywojennym zarówno Kościół w Polsce, jak i władze rządowe zabiegały o zapewnienie rodzimej opieki religijnej wielomilionowej rzeszy wychodźstwa polskiego. Stwarzało to szeroką płaszczyznę współpracy. Motywacja miała różny charakter, od czysto pragmatycznej i politycznej na poziomie Ministerstwa Spraw Zagranicznych – ambasady, konsulatów, do religijno-humanitarnej na poziomie miejscowych duszpasterzy polskich, którzy na co dzień stykali się z rozproszoną i najbardziej opuszczoną pod względem opieki konsularnej i religijnej częścią emigracji. Dla łatwiejszej administracji posługi duszpasterskiej rektor Polskiej Misji Katolickiej we Francji w 1923 roku w ramach rekolekcji kapłańskich rozpoczął duszpasterskie spotkania, „zjazdy duchowieństwa polskiego” – wszystkich kapłanów Misji, które służyły wymianie doświadczeń duszpasterskich i dyskusji nad pojawiającymi się problemami emigracji polskiej. Polska Misja Katolicka we Francji jurysdykcyjnie podlegała episkopatowi Francji, który ustanowił swojego delegata do duszpasterstwa migrantów. W 1938 roku rekolekcje dla duszpasterzy polskich pracujących wśród wychodźstwa polskiego we Francji przeprowadził ks. Tomasz Mącior SAC. Odbywały się one w Clamart pod Paryżem. W ćwiczeniach tych uczestniczyło 50 duszpasterzy z ówczesnym rektorem PMK we Francji ks. F. Cegiełką. Po rekolekcjach tradycyjnie odbyły się obrady księży polskich, w których udział wzięli również: ambasador Polski Juliusz Łukasiewicz, konsul generalny w Paryżu Aleksander Kawałkowski, dyrektor Katolickiej Agencji Prasowej ks. Zygmunt Kaczyński i biskup sufragan Paryża Emanuel Anatol Chaptal. Zakres podejmowanych wyzwań przez duszpasterzy polskich egzemplifikuje zamieszczony Protokół ze Zjazdu Duchowieństwa Polskiego odbytego po zakończeniu rekolekcji w Clamart pod Paryżem w dniu 25 listopada 1938 roku. Kopia dokumentu znajduje się w Archiwum Polskiej Misji Katolickiej we Francji, dokument oryginalny przechowywany jest w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie.
In the interwar period, both the Church and the Polish authorities sought to provide native religious care for a multi-million group of Poles in exile, which was a great area for cooperation. Their motivation was of a diverse nature: from purely pragmatic and political at the level of the Ministry of Foreign Affairs – embassies, consulates, to religious and humanitarian at the level of local Polish priests, who had to deal with a group of people scattered and abandoned in terms of consular and religious care. For the easier administration of the pastoral ministry, the Rector of the Polish Catholic Mission in France, in 1923, as part of the priesthood retreat, began pastoral meetings, “congresses of the Polish clergy” – all priests of the Mission, aimed at the exchange of pastoral experiences and discussion of emerging problems related to Polish emigrants. The Polish Catholic Mission in France was under the jurisdiction of the episcopate of France, which appointed its delegate to the pastoral care of migrants. In 1938, a retreat for Polish priests working for Poles in France was conducted by Fr. Tomasz Mącior SAC. It took place in Clamart near Paris. It was attended by 50 priests with the then rector of the Polish Catholic Mission in France, Fr. F. Cegiełka. After the retreat, the Polish priests’ sessions were traditionally held, in which Polish ambassador Juliusz Łukasiewicz, consul general in Paris, Aleksander Kawałkowski, director of the Catholic Press Agency, Fr. Zygmunt Kaczyński and Paris suffragan bishop, Emanuel Anatol Chaptal participated. The scope of the challenges undertaken by Polish priests is exemplified by the attached Protocol from the Polish Clergy Convention held after the retreat at Clamart on November 25, 1938. A copy of the document is stored in the Archives of the Polish Catholic Mission in France, and the original document is stored in the Archdiocesan Archives in Gniezno.
Źródło:
Studia Polonijne; 2018, 39; 339-372
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafia w Meriden i jej duszpasterze na łamach „Dziennika Chicagoskiego” w latach 1893-1920
The image of the Meriden parish and its priests in the “Dziennik Chicagoski” newspaper over the years 1893-1920
Autorzy:
Szymański, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022887.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Polacy w Meriden
duszpasterze polscy
parafia polska
szkoła polska
Poles in Meriden
Polish priests
Polish parish
Polish school
Meriden
Opis:
Parafia w Meriden to najstarsza polska parafia w stanie Connecticut. Liczyła ok. 3500 wiernych. Została utworzona w 1892 r. przez ks. Antoniego Klawitera. Kolejno pełnili w niej posługę duszpasterską: ks. dr Tomasz Misicki, ks. Kazimierz Kucharski, ks. Lucjan Bójnowski, ks. Michał Miklaszewski, ks. Józef Cułkowski i ks. Jan Ceppa. Owoce ich posługi duszpasterskiej i narodowej znalazły swoje odzwierciedlenie na łamach „Dziennika Chicagoskiego”. W parafii swoją działalność prowadziły różne towarzystwa religijne, kulturalne i narodowe, mające na celu podtrzymanie polskiej świadomości narodowej wśród emigrantów oraz więzi ze starym krajem, a także pogłębianie życia religijnego. Obok pomocy duchowej, uroczystych nabożeństw parafia polska w Meriden dostarczyła do błękitnej armii wielu rekrutów, a także pomoc materialną staremu krajowi. Ogromną rolę odegrała parafia polska przede wszystkim w sprawach odrodzenia poczucia narodowego i odrodzenia niepodległego państwa polskiego. Więź emigrantów polskich z Kościołem poza ojczystym krajem kształtowała poczucie tożsamości religijnej i narodowej
The Meriden Parish is the oldest Polish parish in Connecticut. It had about 3,500 believers. Established in 1892 by Fr. Antoni Klawiter, it was subsequently run by Fr. Tomasz Misicki, PhD, Fr. Kazimierz Kucharski, Fr. Lucjan Bójnowski, Fr. Michał Miklaszewski, Fr. Józef Cułkowski and Fr. Jan Ceppa. Their pastoral and national ministry have been reflected in the “Dziennik Chicagoski” newspaper. Various religious, cultural and national associations have been active in the parish, aspiring to deepen and maintain the Polish national identity and the connection with the motherland among the immigrants as well as to develop their faith. In addition to spiritual help and ceremonial services, the Polish parish in Meriden provided the Blue Army with numerous recruits and extended material aid to the old country. Most importantly, the Polish parish played a huge role in reviving the national awareness and the independent Polish State. Outside their home country, the bond of Polish immigrants with the Church shaped their sense of religious and national identity.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 387-404
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafie i duchowieństwo polskie w USA w walce o niepodległość Polski
Parishes and Polish clergy in the USA fighting for Poland’s independence
Autorzy:
Szymański, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783906.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Polonia w USA
Parafie polskie w USA
Duszpasterze polscy
walka o niepodległość
the Polish community in the USA
Polish parishes in the USA
Polish priests
fighting for independence
Opis:
Polish national parishes of the Roman Catholic Church in the United States of North America were the most important institutions in exile in this country. The greatest development occurred during farmers’ emigration from Poland’s land (1870-1914).  The first Polish parish was created in 1854 in Panna Maria in Texas. In 1870 there were 10 such parishes, and in 1910 over 500. Each parish had from over a dozen families to several tens of thousands of the faithful. In 1880 there were around 2 thousand faithful to one priest, and in 1910 – around 4 thousand. From 1870 onwards, there were two clashing trends attempting to unify American Poles: one (Polish Roman Catholic Union of America) strove to integrate social and political activity around church institutions (parishes, Catholic associations), the other one –  Polish National Alliance, did it concentrating on national organizations. Both fractions trying to maintain the cultural integrity of Poles – the Republic of Poland’s independence – were very popular with Polish clergy. In December 1912, the leaders of the largest Polish organizations established the National Defense Committee. On 8 June 1913, the Polish National Council was created, 2 October 1914 – the National Council and the National Defense Committee appointed the Central Polish Committee. After 1900 two political trends developed in Poland, and each of them sought support among American Poles. Both Roman Dmowski and Józef Piłsudski attempted to receive financial aid. In the mid-1913, Dmowski established the Polish National Committee, which was later transformed into the Polish National Department. Similarly, the Polish community in the USA, due to different attitudes to Poland’s independence was divided into two fractions. The National Department shared Dmowski’s views while the National Defense Committee shared Piłsudski’s views. Ignacy Paderewski, who came to the United States in May 1915 tried to reconcile both parties. From 1 July 1917 onwards, he was formally authorized to represent the organization of the Polish community while talking to the authorities of the United States. American Poles, irrespective of their views, tried to achieve their goals by being active in various fields and striving to influence President Thomas W. Wilson. All efforts made by Ignacy Paderewski and the Polish National Committee based in Paris proved to be effective. Polish parishes became the basis for the recruitment to the Polish Army. In November 1917, 35 395 people declared their readiness to join the army. President Wilson gave in to the pressure of the Polish community, and on 8 January 1918, he issued the fourteen-point resolution, in which the 13th point of the peace program devoted to Poland stated that: ‘An independent Polish state should be erected(…)which should be assured a free and secure access to the sea.’
Polskie parafie narodowościowe Kościoła rzymskokatolickiego w Stanach Zjednoczonych Północnej Ameryki były najważniejszą instytucją wychodźstwa polskiego w tym kraju. Największy ich rozwój nastąpił w czasie emigracji chłopskiej z ziem polskich (1870-1914). Pierwsza polska parafia powstała w r. 1854 w Pannie Marii w Teksasie. W r. 1870 takich parafii było ok. 10, w r. 1910 ponad 500. Wielkość tworzonych parafii wahała się od kilkunastu rodzin do kilkudziesięciu tys. wiernych. Na jednego duszpasterza w 1880 r. przypadało ok. 2 tys. wiernych, w 1910 r. - ok. 4 tys. Od 1870 r. wśród Polonii amerykańskiej ścierały się dwa kierunki starające się jednoczyć Polaków amerykańskich: jeden (Zjednoczenie Polskie Rzymsko Katolickie) dążyło do zintegrowania działań społeczno-politycznych wokół ośrodków kościelnych (parafii, towarzystw katolickich), drugi - Związek Narodowy Polski robił to w oparciu o organizacje narodowe. Obydwa odłamy dążąc do zachowania integralności kulturowej rodaków, ze względu na cel nadrzędy - niepodległość Rzeczpospolitej - cieszyły się poparciem polskiego duchowieństwa. W grudniu 1912 r. przywódcy największych polskich organizacji utworzyli Komitet Obrony Narodowej. 8 czerwca 1913 r. powołano Polską Radę Narodową. 2 października 1914 r. - Rada Narodowa i Komitet Obrony Narodowej powołały Centralny Komitet Polski. Po r. 1900 rozwinęły się w Polsce dwa zasadnicze nurty polityczne, z których każdy szukał poparcia wśród Polaków amerykańskich. Zarówno Roman Dmowski, jak i Józef Piłsudski zabiegali o ich wsparcie finansowe. W połowie r. 1913 Dmowski założył Komitet Narodowy Polski, który później przemianowany został na Wydział Narodowy Polski. Podobnie Polonia amerykańska ze względu na różnicę poglądów co do sprawy niepodległości Polski podzielona była na dwa zasadnicze odłamy. Wydział Narodowy podzielał pogląd Dmowskiego. Komitet Obrony Narodowej podzielał pogląd Piłsudskiego. Zwaśnionych od maja 1915 r. próbował godzić przybyły do Stanów Zjednoczonych Ignacy Paderewski. Od 1 lipca 1917 r. legitymował się on formalnym pełnomocnictwem liczących się w strukturze Polonii organizacji do reprezentowania ich wobec władz Stanów Zjednoczonych. Polacy amerykańscy bez względu na przekonania, starali się osiągnąć swoje cele poprzez rozwijanie aktywności na wielu płaszczyznach, usiłując wpłynąć na prezydenta Thomasa W. Wilsona. Skuteczne okazały się wysiłki podjęte przez Ignacego Jana Paderewskiego i Komitet Narodowy Polski z siedzibą w Paryżu. Polskie parafie stały się podstawą akcji rekrutacyjnej do Armii Polskiej. W listopadzie 1917 r. gotowość do wstąpienia do Armii Polskiej we Francji zgłosiło 35 395 osób. Prezydent Wilson ulegając presji Polonii, 8 stycznia 1918 r. sformułował czternastopunktową rezolucję, w której trzynasty punkt programu pokojowego poświęcił Polsce, stwierdzając, iż: „ma być utworzone niepodległe państwo polskie z wolnym dostępem do morza".
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 110; 395-414
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojczyzna, patriotyzm, historia Polski w tekstach literackich i paraliterackich księży
Fatherland, patriotism and the history of Poland depicted in literary and quasiliterary works of priests
Autorzy:
Suchenek, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/627034.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
twórczość polskich księży jako źródło historyczne
ojczyzna i patriotyzm w wybranych tekstach księzy
a output of Polish priests as historical testimony
fatherland and patriotism in chosen texts written by priests
Opis:
The purpose of this article is to present: the picture of fatherland, the history of Poland and the idea of patriotism preserved in literary and quasiliterary texts written by priests. The analysis covers the following excerpts: „Kazania sejmowe” by Piotr Skarga, „Do króla”, „Hymny do miłości ojczyzny”, „Gdybym ja był Szwajcarem...” by bishop Ignacy Krasicki, „Zapiski więzienne” by cardinal Stefan Wyszyński, „***Że właśnie taki dzień, Matka Boska Powstańcza”, „Kolumna Zygmunta” by Jan Twardowski, „Etyka solidarności oraz homo sovieticus” by Józef Tischner, Jerzy Popiełuszko – letters and interviews, „Pamięć i tożsamość”, „Rozmowy na przełomie tysiącleci”, „Wstańcie, chodźmy” by cardinal Karol Wojtyła – the Pope John Paul II. The exerptswere taken into consideration as historical testimony.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2011, 6; 383-395
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status of Polish Priests in the United States 1956-1977
Status polskich księży przebywających w Stanach Zjednoczonych w latach 1956-1976
Autorzy:
Nir, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956308.pdf
Data publikacji:
2021-11-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
księża polscy
Polonia
Stany Zjednoczone
Polish priests
USA
Opis:
In 1976 the Polish Episcopate made a decision to regulate the status of Polish priests who left for the USA in 1956-1976. In Warsaw, thr work was manages by the Episcopal Secretariat, and in the USA, the coordinating office in Orchard Lake Schools, headed by Rev. Msgr. Alexander Cendrowski. Bishop Wesoły and Rubin from Rome cooperated with the center. On behalf of the  American Episcopate, the Secretary General, Archbishop Bernardin, and the head of the Emigration and Tourism Commission Bishop Gracida cooperated. In the years 1956-1976, 356 priests and religious left Poland from 48 dioceses and 14 religious orders, including 165 priests and 186 religious. October 15, 1977 the status of priests was as follows: incardinated priests 52, religious 56; 16 in the incardination process, 17 emeritus, 7 returned to Poland, 33 had problems with incardination, 56 worked as a guest. The worked the most; 42 in Detroit, 41 in Chicago, 20 in Gary, 18 in Brooklyn and Philadelphia, 15 Buffalo, less than 10 in 18 dioceses It was impossibile to establish the status of the other priests they were suspended, sent to the secular state and entered into marriage. After 1978 Polish bishops made individual decisions and, in general, they lifted their suspensions and allowed them to work in the USA.
W 1976 r. Episkopat Polski podjął decyzję uregulowania statusu księży polskich, którzy w latach 1956-1976 pojechali do Stanów Zjednoczonych. W Warszawie pracami kierował Sekretariat Episkopatu, a w USA biuro koordynacyjne w Seminarium Polskim w Orchard Lake, na czele którego stał ks. prał. Aleksander Cendrowski. Z ośrodkiem amerykańskim współpracowali biskupi Władysław Rubin i Szczepan Wesoły z Rzymu. Z ramienia Episkopatu Amerykańskiego współpracowali Sekretarz Generalny Episkopatu Amerykańskiego, arcybiskup Joseph Bernardin i szef Komisji Emigracji i Turystyki biskup Rene Gracida. Z Polski w latach 1956-1976 wyjechało do Stanów Zjednoczonych 354 księży i zakonników z 48 diecezji i 14 zakonów, w tym 165 księży i 189 zakonników. Status na dzień 15 października 1977 r. przedstawiał się następująco: inkardynowanych  księży 52, zakonników 56; w procesie inkardynacji 16; emerytów 17; wróciło do Polski 7; problem z inkardynacją miało 33; pracowało na prawach gościa 56. Najwięcej pracowało: 42 w Detroit, 41 w Chicago, 20 w Gary, po 18 w Brooklynie i Filadelfii, 15 w Buffalo, poniżej 10 w 18 diecezjach. O pozostałych księżach nie można było ustalić ich miejsca pobytu, statusu, czy też byli suspendowani bądź przeszli do stanu świeckiego czy zawarli małżeństwo. Po 1978 r. polscy biskupi podejmowali indywidualne decyzje i na ogół cofali duchownym suspensy i pozwalali im pracować w Stanach Zjednoczonych.
Źródło:
Studia Polonijne; 2021, 42; 459-475
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do biografii ks. Karola Koziołka
An Interpretation of Priest Karol Koziołek’s Biography
Autorzy:
Masnyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595547.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
polskie życie narodowe
Związek Polaków w Niemczech
księża w polskim ruchu narodowym
wybory parlamentarne
Polish national life
Polish Union in Germany
priests in the Polish national movement
parlimentary elections
Opis:
The priest, Karol Koziołek is a parson of the Grabin parish near to Prudnik, and is one of the head activists of the Polish national movement in Opole Silesia. In 1928 he became a member of the Provincial Assembly, he also attempted to gain a seat in the Prussian parliament and the parliament of German Reich, although was not successful. In the years 1930–1935 he performed the function of chairman of the District of the Polish Union in Germany. He worked with a huge amount of dedication to preserving the use of the Polish language in the Catholic Church. His speeches in defence of the Polish language in schools and the Catholic Church resulted in many attacks and threats directed at his name by nationalist societies in Germany. Priest Koziołek played a special role in the formation of the local unions and social life in Opole Silesia. His huge authority amongst locals, and their attachment to the Catholic faith was not left without an effect on the process of the formation of Polish national attitude.
Ks. Karol Koziołek, proboszcz parafii w Grabinie koło Prudnika, to jeden z czołowych działaczy polskiego ruchu narodowego na Śląsku Opolskim. W 1928 r. został posłem do sejmiku prowincjonalnego. Ubiegał się także, chociaż bezskutecznie, o mandat do sejmu pruskiego i parlamentu Rzeszy Niemieckiej. W latach 1930–1935 sprawował funkcję prezesa Dzielnicy I Związku Polaków w Niemczech. Z ogromnym zaangażowaniem działał na rzecz zachowania języka polskiego w Kościele. Jego wystąpienia w obronie języka polskiego w szkole i Kościele stały się powodem wielu ataków i pogróżek kierowanych pod jego adresem przez środowiska nacjonalistyczne w Niemczech. Ks. Koziołek odegrał szczególną rolę w kształtowaniu życia społecznego lokalnych skupisk na Śląsku Opolskim. Jego ogromny autorytet wśród miejscowej ludności i jej przywiązanie do wiary katolickiej nie pozostało bez wpływu na proces kształtowania polskich postaw narodowych.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2020, 40, 1; 215-225
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy formacji muzycznej duchownych w Polsce
The Musical Preparation of Candidates for Priesthood and Ordained Priests in Poland
Autorzy:
Lisiecki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038114.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
muzyka
edukacja muzyczna księży
programy edukacji muzycznej w polskich seminariach duchownych
permanentna formacja muzyczna księży
music
musical education of priests
music programs of teaching in Polish clergy seminaries
permanent music formation of priests
Opis:
Autor analizuje problem muzycznego przygotowania kandydatów do kapłaństwa i stałej formacji muzycznej kapłanów już wyświęconych i pracujących w duszpasterstwie. Głównym argumentem za koniecznością takiego przygotowania przyszłych kapłanów jest kompetentne zawiadywanie powierzoną wspólnotą religijną. Od przygotowania kapłanów zależy poziom sprawowanej liturgii, w której muzyka odgrywa ważną rolę. Autor przedstawia założenia teoretyczne zawarte w nauczaniu Kościoła. Wskazują one wyraźnie na potrzebę gruntownej edukacji muzycznej kapłanów. Ponadto zaprezentowano dwa programy edukacji muzycznej w polskich seminariach duchownych. Według autora ostatni (stosowany od 1999 r.) wymaga korekt w celu skuteczniejszej realizacji wskazań Kościoła.
Author analyzes the issue of musical preparation of candidates for the priesthood and the permanent music formation of priests already working in the ministry. The main argument points to the need for such preparation of future priests to competently lead the religious community. The level of liturgy is highly dependent on them while music plays an important role in it. Author presents the theoretical assumptions contained in the teaching of the Church. They show clearly the need for a thorough musical education of priests. In addition, there were presented two music programs of teaching in Polish clergy seminaries. According to the author, the last one (used since 1999) requires clarifications and corrections in order to effectively implement the objectives established by Church. 
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 107-120
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The 2021 Migration Crisis in the Eyes of the Polish Priests from the Polish-Belarusian Borderland
Autorzy:
Łaciak, Beata
Smuniewski, Cezary
Boguszewski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158215.pdf
Data publikacji:
2022-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Migracje
granica polsko-białoruska
księża
uchodźcy
Kościół katolicki
Migrations
Polish-Belarusian border
priests
refugees
Catholic Church
Opis:
This publication is a result of interviews carried out at the end of November-beginning of December 2021 in the areas along the border between Poland and Belarus with Roman Catholic priests providing pastoral ministry in that area. The aim of the interviews was to gain insight into the social moods and attitudes of the clergy with respect to the migration crisis in the year 2021. It may be guessed that the priests from the borderland parishes are more prone to thinking about the community in national rather than evangelical categories, which most probably is an outcome of the historical experiences of Poland with Russia and the Union of Soviet Socialist Republics (USSR), the loss of independence and subordination to the communist authorities in Moscow.
Opracowanie jest efektem badań zrealizowanych na przełomie listopada i grudnia 2021 r. na terenach przy granicy Polski z Białorusią, przeprowadzonych wśród księży rzymskokatolickich pełniących posługę duszpasterską na tym obszarze. Celem badań było poznanie nastrojów społecznych i postaw duchownych dotyczących kryzysu migracyjnego w 2021 r. Wnioskować można, że księża z parafii w rejonie przygranicznym są bardziej skłonni myśleć o wspólnocie w kategoriach narodowościowych niż ewangelicznych, co zapewne wynika z doświadczeń historycznych Polski z Rosją i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR), uratą niepodległości i zależnością od władzy komunistycznej rządzącej z Moskwy.
Źródło:
Studia i Analizy Nauk o Polityce; 2022, 2; 43-61
2719-4795
Pojawia się w:
Studia i Analizy Nauk o Polityce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapłan, powstaniec, emigrant – ks. Władysław Godlewski (1804-1867)
Priest, Insurgeant, Emigrant: Fr Władysław Godlewski (1804-1867)
Autorzy:
Kuzicki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232822.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wielka Emigracja
księża
ks. Władysław Godlewski
Misja Polska w Paryżu
kaznodziejstwo emigracyjne
Great Emigration
priests
Fr. Władysław Godlewski
Polish Mission in Paris
emigration preaching
Opis:
Artykuł stanowi próbę monograficznego ujęcia postaci ks. Władysława Godlewskiego. Z osobą tego dziewiętnastowiecznego kapłana autor zetknął się podczas pracy nad monografią poświęconą duchowieństwu Wielkiej Emigracji. Prozopograficzny charakter tego opracowania nie pozwolił na ujęcie wszystkich szczegółów biograficznych życia tego duchownego. Pomimo kilku opracowań w słownikach biograficznych koleje życia tego kapłana zawierają pewne nieścisłości, które wymagały uzupełnień. W artykule przedstawiono młodość Godlewskiego, jego udział w powstaniu listopadowym, edukację, pobyt na emigracji w Anglii, w Belgii, we Włoszech (Rzym) i we Francji. Najwięcej miejsca poświęcono działalności duszpasterskiej ks. Godlewskigo, w tym zwłaszcza kaznodziejstwu. Początkowo ks. Godlewski był związany ze zmartwychwstańcami, ale wkrótce odszedł z tego zgromadzenia. Prowadził działalność duszpasterską w kilku ośrodkach Wielkiej Emigracji, najwięcej w Misji Polskiej w Paryżu. Artykuł powstał na podstawie opracowań, prasy emigracyjnej oraz zachowanej korespondencji i tekstów homilii z archiwum zmartwychwstańców w Rzymie, Biblioteki Polskiej w Paryżu i Biblioteki Czartoryskich w Krakowie.
This article is a monographic presentation of Fr. Władysław Godlewski. The author came across this 19th-century figure while writing a monograph on the clergy of the Great Emigration. The prosopographic nature of this study did not allow all biographical details of Godlewski’s life to be covered. Although several studies in biographical dictionaries are available, is life story contains some inaccuracies that call for supplementation. The article presents Godlewski’s youth, his involvement in the November Uprising, education, and his exile in England, Belgium, Italy (Rome) and France. The most emphasis is laid on his pastoral ministry, especially preaching. Initially, Władysław Godlewski was associated with the Resurrectionists, but he soon left this congregation. He conducted pastoral activities in several centers of the Great Emigration, mostly in the Polish Mission in Paris. The article is based on studies, émigration press and preserved correspondence and texts of homilies from the archives of the Resurrectionists in Rome, the Polish Library in Paris and the Czartoryski Library in Kraków.
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2023, 5; 7-26
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drugie zebranie księży Polskiej Misji Katolickiej we Francji
The Second Meeting of the Priests of the Polish Catholic Mission in France
Autorzy:
Jaszewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956508.pdf
Data publikacji:
2019-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polska Misja Katolicka we Francji
duszpasterze polonijni
„Polak we Francji”
Polish Catholic Mission in France
Polish priests
“Pole in France”
Opis:
Największą możliwość zamanifestowania więzi z ojczyzną przez naszych rodaków stwarzała struktura organizacyjna polskiej opieki religijnej, tzn. sieć stałych i dojazdowych placówek duszpasterskich. Dzięki współpracy Episkopatu Polski i Francji, związku pracodawców francuskich w głównych skupiskach emigrantów polskich powstała trwała struktura duszpasterstwa polskiego. 13 maja 1922 roku powołano do życia Misję Polską Katolicką we Francji. Od samego początku duszpasterze polscy wywierali zasadniczy wpływ na organizowanie się wychodźstwa polskiego. Opierając się na utworzonych ośrodkach duszpasterskich, kapłani podjęli posługę duszpasterską wśród rodaków, inspirowali lokalne polskie stowarzyszenia do obrony społecznych interesów emigracji i umacniania polskości. Wszystkim tym wyzwaniom usiłowała sprostać PMK pod kierownictwem ks. rektora Wilhelma Szymbora. Skalę tych wyzwań egzemplifikuje m.in. dokument: Protokół z drugiego Zebrania Księży Polskich pracujących wśród wychodźstwa polskiego we Francji, odbytego dnia 15 listopada 1923 w lokalu Misji Polskiej w Paryżu. Kopia dokumentu znajduje się w Archiwum Polskiej Misji Katolickiej we Francji. Natomiast dokument oryginalny w formie maszynopisu przechowywany jest w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie.
The best opportunity to manifest the bonds with the homeland by our compatriots was provided by the organizational structure of Polish religious care, that is, a network of permanent and temporary pastoral centers. Thanks to the cooperation of the Episcopate in Poland and France, and the association of French employers in the main Polish immigrant communities, a permanent structure of Polish pastoral ministry was established. On May 13, 1922, the Mission of Catholic Poland in France was founded. From the very beginning Polish priests had a fundamental influence on the organization of Poles in exile. Based on the established pastoral centers, the priests ministered among their countrymen, inspired local Polish associations to defend the social interests of emigrants and strengthen Polishness. All these challenges were attempted by the Polish Catholic Mission under the guidance of Rector Wilhelm Szymbor. The scale of these challenges is exemplified by, among others, the following document: Minutes of the Second Meeting of Polish Fathers, working among Polish emigrants in France, held on November 15, 1923 at the premises of the Polish Mission in Paris. A copy of the document can be found in the Archive of the Polish Catholic Mission in France. The original document in the form of typescript is stored in the Archdiocesan Archives in Gniezno.
Źródło:
Studia Polonijne; 2018, 39; 325-338
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz Franciszek Reinhold Nawrot – nieznany sługa wielkiej sprawy Bożej
Rev. Franciszek Reinhold Nawrot – the unknown servant of the great
Autorzy:
Jasinski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595647.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ks. Franciszek R. Nawrot (1903–1942); polscy męczennicy XX w.; duchowieństwo archidiecezji gnieźnieńskiej; polscy kapłani w Dachau;
Rev. Franciszek R. Nawrot (1903–1942); Polish martyrs of the twentieth Century; clergy of the archdiocese of Gniezno; Polish priests in Dachau;
Opis:
Podczas swojej podróży apostolskiej do Polski papież Jan Paweł II pozostawił Polakom zadanie zebrania świadectw i utrwalenia pamięci o polskich męczennikach XX w. Uznając okres II wojny światowej za „czas bardzo bolesnego doświadczenia”, wskazał na szczególną powinność zebrania wszystkich świadectw o tych, którzy dali życie za Chrystusa. Prezentowany artykuł jest odpowiedzią na to wezwanie Jana Pawła II. Autor artykułu przedstawia mało dziś znaną postać ks. Franciszka R. Nawrota (ur. 1903), kapłana archidiecezji gnieźnieńskiej, który ze względu na swoje szczególne predyspozycje i walory został przez kard. Augusta Hlonda skierowany do pracy w Bytomiu. W pierwszych tygodniach II wojny światowej ks. Franciszek Nawrot został aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym w Dachau, gdzie zmarł 18 maja 1942 r.
During his apostolic trip to Poland, Pope John Paul II left to all Polish people the task of collecting testimonies and immortalizing the memory of the Polish martyrs of the twentieth Century. The period of the Second World War was recognized as a “time of very painful experience”, he pointed out the special duty to gather all the testimonies of those who have given their lives for Christ. The article is a response to the call of Pope John Paul II. The author presents the figure of rev. Franciszek R. Nawrot (born in 1903), the priest of the Archdiocese of Gniezno, which due to their specific abilities and qualities was sent by Cardinal August Hlond to work in Bytom. In the first weeks of the Second World War, Nawrot was arrested and imprisoned in the concentration camp in Dachau, where he died on May 18th 1942.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 2; 167-185
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BETWEEN UNIVERSALISM AND ETHNIC PARTICULARISM: POLISH MIGRANTS TO THE UNITED KINGDOM; PERSPECTIVE FROM THE PSYCHOLOGY OF RELIGION
Autorzy:
Grzymała-Moszczyńska, Halina
Hay, David
Krotofil, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/580435.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
POLES IN THE UK
POLISH PRIESTS
CATHOLIC CHURCH
Opis:
Detailed analysis of the research results pertaining to the role of religion in acculturation process of Poles in UK clearly points to the fact that Polish priest become a key person for understanding dynamic of acculturation process of both groups: immigrants and host population. Therefore the following perspectives on the role of Polish priest will be provided: • Perspective of Polish priests working in UK • Perspective o Polish parishioners • Perspective of British parishioners • Perspectives of Polish church hierarchy • Perspectives of British Church hierarchy • Perspectives of British priest with whom Polish priest shares work in the parish Paper points to various difficulties in fulfilling expectations of different groups towards Polish priests, conflictual characteristic of priest’s role, and deficits in proper preparation of priests for their work in UK. As the theoretical background of the process The Interactive Acculturation Model ( Bourhis, Moise, Perreault, Senecal 1997) will be employed. The model points to the influence of host population on the final outcome of acculturation process of newly arriving group.
Źródło:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2011, 37, 1(139); 223-236
2081-4488
2544-4972
Pojawia się w:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies