Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "PO" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 719
Tytuł:
„Capellae maiores et minores” i różne sposoby ich kształtowania w architekturze sakralnej po Soborze Trydenckim
Autorzy:
Krasny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016280.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nowożytna architektura sakralna
nowożytna teoria sztuki
sztuka sepulkralna
liturgia po Soborze Trydenckim
kaplice
przestrzeń sakralna w epoce nowożytnej
early modern sacral architecture
early modern theory of art
sepulchral art
liturgy after the Council of Trent
chapel
sacred space in early modern period
Opis:
Reformy liturgiczne po Soborze Trydenckim doprowadziły do zasadniczych zmian w funkcjonowaniu liturgicznym i w kształtowaniu różnych partii świątyni. W różnych środowiskach terminem kaplica określano więc bądź prezbiterium, bądź aneksy ściśle powiązane z korpusem, bądź też autonomiczne budowle służące kultowi relikwii i cudownych obrazów oraz grzebaniu dostojnych zmarłych. Ten zamęt terminologiczny nie został uporządkowany w tekstach teoretyczno-artystycznych, takich jak mediolańskie Instructiones fabricae et supellectilis ecclesiastice. Nie sposób zatem wypracować jednoznacznej definicji nowożytnej kaplicy przykościelnej na użytek historii sztuki.
In Instructiones fabricae et supellectilis ecclesiasticae published in Milan in 1577, in line with the tradition formed in the Middle Ages, the term capella was used to describe a part of the church interior, definitely designated as the place for altar. There, the term capella maior was referred to the church’s presbytery, and capelle minores – to the strings of identical chapels, adjacent to the sides of the nave, and sometimes also to the transept. Capella maior was already losing its spatial separateness as a result of liturgical reforms introduced after the Council of Trent. In Italy and in most European countries, it was then that great importance was attached to gathering the people at one solemn Holy Mass, at the same time striving to make its celebration as visible as possible to the gathered worshipers. Therefore, the choir partitions were removed, and the presbyteries were cleaned from elements emphasizing their spatial distinctiveness on the one hand (reliquaries, miraculous paintings, impressive tombstones), and on the other, distracting the attention of the worshipers from the celebration of the Holy Sacrifice. Such activities – strongly recommended in Instructiones – meant that the presbytery was very strongly (both spatially and ideologically) integrated with the body of the church, as a result of which in most languages it ceased to be called a chapel. On the other hand, in the documents of church factories such a term was applied to annexes connected very loosely with the space and body of the temple, to which the saints and tombstones from the presbytery were “transferred”. The construction of two such structures by the popes at the larger basilica of Santa Maria Maggiore in Rome became the confirmation of this practice by the highest authority in the Church. However, Instructiones and other Counter-Reformation texts on church shaping did not record the rapid spread of an “autonomous” chapel in sacral architecture. The Milanese work describes only the way of shaping the strings of capellae minores, so a solution present in the Italian architecturefrom the late Middle Ages. The reason for this choice was probably the fact that the chapels adjacent to the nave fulfilled a specific tradition in the liturgy in the church, and the role of autonomous chapels in this field remained insignificant. Due to the well-established local tradition in the South Netherlands, there was no integration of the spaces of presbyteries and churches in this area. In this area, Catholicism was restored after the period of violent Reformation, which meant that in the churches, first of all, elements destroyed by iconoclasts were reconstructed. Therefore, in the cathedrals and collegiate churches, with the consent of the Holy See, the partitions separating them from the corpus were reconstructed. Behind these partitions, imposing tombstones of bishops and canons were built, because only these spaces were supervised by higher clergy, while the corps were under the administration of municipalities. In Flemish, the presbytery was thus still described with the term (grote) kapel, while the side chapels, usually built between the buttresses of great Gothic churches, were called chapels (kapelletjes). Thus, in the modern era, the term “chapel” was associated with various spatial and functional solutions, both in construction practice and in texts on sacral architecture. Therefore, one should limit himself to noticing the complex presence of chapels in the history of modern architecture, and not try to formulate a precise and unambiguous definition of this type of building.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2020, 5; 11-37
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czerwona Marianna”, O polsko-francuskich związkach literackich na łamach „Odrodzenia” (1945–1950)
”Red Marianne.” On Polish-French connections in “Odrodzenie” magazine (1945–1950)
Autorzy:
Bąbiak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035992.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
„Odrodzenie”
kultura polska po 1945
Karol Kuryluk
Jerzy Borejsza
literatura francuska w polskiej prasie
Polish culture after 1945
French literature in the polish cultural magazines
Opis:
The article comprehensively presents French art and literature in a socio-cultural weekly magazine that was published between 1944 and 1950, and that was considered to be one of the most prominent magazines in post-war Poland. Its widespread reach and open attitude towards culture that was reflected in “Odrodzenie” (contrary to Marxist approach represented in “Kuźnica”) influenced opinion-forming processes greatly and also shaped new literary canon. It was edited by Karol Kuryluk followed by Jerzy Borejsza — both editors had been genuinely involved in French culture since youth, hence the presence of writers and artists from that circle was explicit. Considering the amount of texts, “Odrodzenie” consisted mostly of Russian literature and also of French literature, that, having more artistic value, was ahead of English and Italian writings. Those proportions were also influenced by Aragon, Picasso and Eluard who were leftist and who were close friends with Kuryluk and Borejsza. Those connections were natural for both editors and they confirmed particular place that Poland took on the verge of Western and Eastern cultures. The transition that started to happen around 1948 and the processes that inhibited artistic freedom lead to a shift in the attitude towards Western culture which also included French culture. The beginning of Social Realism terminated artistic freedom and ended the publishing of “Odrodzenie” that was then perceived as too liberal. The magazine had printed classic writings by authors such as Diderot, Hugo, then-forgotten symbolists such as Verlaine, Rimbaud, and also by current writers that were gradually recognized in Polish culture.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2015, LXX; 9-29
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czy Polacy wybić się mogą na niepodległość?” Pierwsze projekty odzyskania suwerenności i przetrwania narodu w początku XIX wieku
“Can Poles Win Their Independence?” The First Programmes of the Polish Nation to Regain Sovereignty and Survive in the Early 19th Century
Autorzy:
Kostkiewiczowa, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311184.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
programmes for regaining independence after the partitions
national uprising
freedom
Józef Pawlikowski
the Warsaw Society of the Friends of Science
projekty odzyskania niepodległości kraju po rozbiorach
powstanie narodowe
wolność
Warszawskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Opis:
Już u początku narodowej niewoli zostały sformułowane dwa odmienne projekty wyjścia Polski z niebytu i odzyskania niezależności państwowej. W 1800 roku w Paryżu ukazała się publikacja Józefa Pawlikowskiego Czy Polacy wybić się mogą na niepodległość?. Przedstawiała ona program wywołania ogólnopolskiego powstania przeciw zaborcom, podjazdowej walki z orężem całej społeczności narodu, ludzi równych i stawiających wolność ponad wszystko. W tym samym roku powstało Warszawskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk i jego program sformułowany głównie w pismach Jana Pawła Woronicza. Zawierał on koncepcję skupienia się na działalności w obszarze kulturowym, umacniania pamięci o heroicznej przeszłości, niepodległości wewnętrznej oraz bohaterskiego trwania dzięki sile ducha narodowego, przechowującego substancję, „istność”, „jestestwo” Polaków. Te dwa sposoby myślenia o wybijaniu się na niepodległość trwale współistniały i naznaczyły dzieje naszego kraju w następnych dekadach, a nawet stuleciach.
Already at the beginning of the period of national captivity, two different programmes were formulated for Poland to end the chapter of its non-existence and regain independence. In 1800, Józef Pawlikowski’s historical pamphlet entitled Czy Polacy wybić się mogą na niepodległość? (Can Poles Win Their Independence?) was published in Paris. It presented a programme of initiating a nationwide uprising against the invaders, including underhand tactics to be used by the entire nation, by people who are equal and put freedom above all else. In the same year, the Warsaw Society of the Friends of Science was established and its programme was formulated mainly in the writings of Jan Paweł Woronicz. It entailed focusing on activities in the area of culture, on strengthening the memory of the heroic past, on internal independence, on heroic persistence reinforced by the national spirit, on preserving the substance, the “existence”, the “selfhood” of Poles. These two ways of thinking about winning independence continually coexisted and marked the history of our country in the decades and centuries to come.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2023, 18, 13; 11-23
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Dejmek»: Ćwiczenie z metahistorii
«Dejmek»: An Exercise in Metahistory
Autorzy:
Krakowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433191.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kazimierz Dejmek
biografia
teatr polski po 1945
PRL
Zbigniew Raszewski
biography
Polish theater after 1945
Polish People's Republic
Opis:
Artykuł stanowi krytyczne omówienie książki Magdaleny Raszewskiej Dejmek (Warszawa 2021). Recenzentka stawia tezę, że ta biografia Kazimierza Dejmka (1924–2002), reżysera i dyrektora teatrów, jest jednocześnie źródłem metahistorycznym, pozwala bowiem przyjrzeć się nie tylko pewnemu przemijającemu modelowi teatru i myślenia o teatrze, ale także kategoriom, pojęciom i strukturom właściwym jego czasom. Patriarchalne cechy i zasady Dejmka zostały przez Raszewską precyzyjnie opisane, a historia jego teatru przedstawiona pojęciami adekwatnymi do wartości, jakim hołdował on i jego wspólnota. Sposób wykorzystania przez autorkę plotek i donosów, by odmitologizować teatr i jego kulisy, budzić może chwilami metodologiczne wątpliwości, ale niewątpliwie współtworzy obraz stosunków władzy i relacji środowiskowych zachęcający do krytycznego oglądu przeszłości i jej bohatera.
This article offers a critical discussion of Magdalena Raszewska’s book Dejmek (Warszawa 2021). The reviewer argues that this biography of Kazimierz Dejmek (1924–2002), theater director and manager, is at the same time a meta-historical source, as it offers insights not only into a particular receding model of theatre and thinking about theater, but also into the categories, concepts, and structures specific to its time. Raszewska precisely describes Dejmek’s patriarchal features and principles, and she presents the history of his theater using terms pertinent to the values cherished by himself and his community. While her use of rumor and denunciation letters to de-mythologize Dejmek’s theater and its backstage practices may at times raise methodological concerns, it undoubtedly contributes to a picture of power and community relations that encourages a critical examination of the past and its protagonist.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 3; 131-144
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Do nieba? Bluźnisz daremnie»: Faust – Marlowe – Grotowski
«To Heaven? That is Just Blaspheming in Vain»: Faustus—Marlowe—Grotowski
Autorzy:
Kosiński, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519776.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Christopher Marlowe
Jerzy Grotowski
Teatr Laboratorium
teatr polski po 1945
The Laboratory Theatre
Polish theater after 1945
Opis:
Artykuł omawia spektakl Tragiczne dzieje doktora Fausta według Christophera Marlowe'a w reżyserii Jerzego Grotowskiego wystawiony w Teatrze Laboratorium w Opolu (premiera 23 kwietnia 1963 roku). Spektakl zasłynął przede wszystkim za sprawą wybitnej kreacji Zbigniewa Cynkutisa w roli tytułowej, a także scenografii Jerzego Gurawskiego. Był to również pierwszy spektakl Grotowskiego, który zdobył międzynarodowe uznanie. Do tej pory jednak nie poświęcono wiele uwagi jego dramaturgii i znaczeniu jako autonomicznego dzieła artystycznego, zamiast tego postrzegano go głównie jako krok na drodze do bardziej dojrzałego teatru Grotowskiego. Rekonstruując i opowiadając poszczególne sceny w porządku chronologicznym, autor przedstawia własną interpretację każdej z nich oraz spektaklu jako całości. W tym procesie można odnaleźć niemal skandaliczne skojarzenia wielkich tematów historycznych i etycznych (np. teologii po Holokauście) z osobistymi zmaganiami z prywatnymi zahamowaniami i intymnymi doświadczeniami. To właśnie dzięki takim skojarzeniom Tragiczne dzieje doktora Fausta zostały nazwane "misterium zgrozy  i urzeczenia".
This article deals with the production of The Tragical History of the Life and Death of Doctor Faustus after Christopher Marlowe directed by Jerzy Grotowski and put on by the Laboratory Theatre in Opole (premiered on 23 April 1963). The show became famous mostly for Zbigniew Cynkutis’ outstanding performance in the title role and Jerzy Gurawski’s stage set. It was also the first of Grotowski’s productions that garnered international acclaim. Until now, however, not enough attention has been paid to its dramaturgy and overall significance as an autonomous piece of artistic expression; instead, it has been viewed mostly as a step on the way to Grotowski’s more mature theatre. By reconstructing and recounting the particular scenes in chronological order the author presents his own interpretation of each of them and of the performance as a whole. Through this process, almost scandalous associations of great historical and ethical themes (e.g. theology after the Holocaust) with personal struggles with private inhibitions and intimate experiences can be found. It is through such associations that The Tragical History of the Life and Death of Doctor Faustus was named "a mystery of awe and wonder."
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 5-49
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dobrze jest już wtedy, gdy nie jest bardzo źle”…, czyli o sytuacji wsi ukraińskiej po Wielkim Głodzie
Autorzy:
Kuśnierz, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608272.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Ukraine
agriculture after 1934
Stalinism
escapes from villages
cannibalism
Ukraina
rolnictwo po 1934 r.
stalinizm
ucieczki ze wsi
kanibalizm
Opis:
The article presents an analysis of the Ukrainian countryside after the Great Famine of 1932–1933. In 1934, hunger continued, although on a much smaller scale than in 1933. The mid-1934 brought a relative stabilisation, but it did not mean that the standard of living resembled that of the period of the New Economic Policy.
W artykule przeanalizowano sytuację wsi ukraińskiej po Wielkim Głodzie z lat 1932–1933. W 1934 r. nadal występował głód, oczywiście w znacznie mniejszych proporcjach aniżeli w 1933 r. Od połowy 1934 r. sytuacja zaczęła się względnie stabilizować, choć poziom życia nie przypominał ten z czasów NEP-u.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2020, 52, 2
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Felieton mocno jątrzący”, czyli cenzura wobec publicystyki Stefana Kisielewskiego (w latach 1957–1961)
Autorzy:
Kamińska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643315.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Stefan Kisielewski, cenzura w PRL, prasa katolicka, Tygodnik Powszechny, polska prasa po 1945 r.
Opis:
“Highly exasperating column”, or the censorship directed against Stefan Kisielewski’s articles (from 1957 to 1961)The purpose of the study is to describe the scale of intervention of censors from the Provincial Office for the Control of the Press, Publications, and Entertainment based in Kraków and the Central Office for the Control of the Press, Publications, and Entertainment in Stefan Kisielewski’s articles printed in the pages of Tygodnik Powszechny in the years 1957–1961. The work is also an attempt to reconstruct the attitude of both the Provincial and Central Office for Control of the Press employees towards Kisielewski.
Źródło:
Zeszyty Prasoznawcze; 2014, 57, 4
0555-0025
2084-3836
Pojawia się w:
Zeszyty Prasoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Historia miłosna jak jasna cholera” – wybrane wyobrażenia miłości w liryce polskiej po 1990 roku
Autorzy:
Żynis, Bernadetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030897.pdf
Data publikacji:
2017-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
images of love
Polish poetry after 1990
obrazy miłości
polska poezja po 1990 roku
Opis:
The article presents several scenes of love in erotics generation of “bruLion”. Although these lyrics are very different, they share the conviction of the impossibility of expressing love of affect, lack of new, adequate language, a good story. The lyrics focus on the presentation of almost behavioral symptoms of feeling. They try using irony, shortcut, allusions, distance, banality and hyperboles find the language of contemporary narrative of love. “Love does not know”, and if you do not know, is not able to speak, doomed to live, not to speak (love belonging to the internal order of biology, nature, instinct and passion can not find in the discourse, he did not embrace and will not carry in other words, what is real, when it passes the symbolic does not mean now what it was). However, the analyzed examples show a successful attempt to exceed the “impossibility”, and the record is proof of yet another victory in the words of the inexpressible.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 496-509
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Hochsztapler, który przy pomocy wydziwiania czaruje ludzi i władze»: Grotowski w Opolu
«A Swindler Who Uses Oddity to Charm the People and the Authorities»: Grotowski in Opole
Autorzy:
Wójtowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432282.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jerzy Grotowski
Polish theater after 1945
censorship
Opole
theater and politics
teatr polski po 1945
cenzura
teatr i polityka
Opis:
Artykuł dotyczy działalności Jerzego Grotowskiego w okresie opolskim i historii Teatru 13 Rzędów w latach 1959–1964. Autorka wykorzystuje różnego typu dokumenty zgromadzone w trakcie długoletnich badań nad politycznymi uwarunkowaniami artystycznej działalności Grotowskiego: rozmowy ze świadkami, listy, wspomnienia, akta osobowe, dokumenty cenzury i materiały pochodzące z archiwów Instytutu Pamięci Narodowej (w tym raporty organów bezpieczeństwa oparte na donosach), aby naszkicować portret Grotowskiego jako dyrektora teatru. Dzięki zestawieniu i analizie tych dokumentów pokazuje skalę inwigilacji Teatru 13 Rzędów i prezentuje stosowane przez władzę metody niebezpośredniej kontroli artystów. W artykule pojawiają się kolejne argumenty na rzecz tezy, że opolskie doświadczenia pomogły Grotowskiemu-dyrektorowi wypracować skuteczne politycznie metody komunikacji z władzami i mediami, które umożliwiały mu zachowanie artystycznej autonomii.
This article discusses the activity of Jerzy Grotowski in Opole and the history of Teatr 13 Rzędów (Theatre of 13 Rows) in 1959–1964. The author makes use of various types of documents collected during her years-long research into the political context of Grotowski’s creative work: interviews with witnesses, letters, memoirs, personal files, censorship papers, and materials from the archives of the Polish Institute of National Remembrance (including reports prepared by the state security organs based on denunciations) in order to portray Grotowski as a theater manager. The juxtaposition and analysis of these documents shows the scale of the surveillance of the Theatre of 13 Rows and reveals the authorities’ methods of indirectly exerting control over the artists. The article provides new arguments to support the claim that the experience of working in Opole helped Grotowski the manager to develop politically effective methods of communication with the authorities and the media, which enabled him to retain his artistic autonomy.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 4; 151-170
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Konserwacja i ochrona zabytków - teoria i praktyka" - ogólnopolska sesja naukowa w Warszawie
Autorzy:
Krzyżanowski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535491.pdf
Data publikacji:
1982
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
"Konserwacja i ochrona zabytków - teoria i praktyka"
sesja naukowa w Warszawie
trzydziestolecie działalności Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków
próba retrospektywnego spojrzenia na dorobek konserwatorski po 1945 r.
konserwatorski dorobek Polski
czy konserwatorstwo jest nauką?
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1982, 3-4; 248-249
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Narcyz bez twarzy?” Postkolonialne oblicza Danila Kiša
„A Narcissist without a Face?” Postcolonial Countenances of Danilo Kiš
Autorzy:
Nowak-Bajcar, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182311.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Danilo Kiš
commitment
postmodernism
ethical poetics as po-ethics
form
canon
zaangażowanie
postmodernizm
etyczna poetyka jako po-etyka
forma
kanon
Opis:
Zarówno w czasach Jugosławii, jak i po jej rozpadzie, kluczową kategorią dla odczytań twórczości Danila Kiša stała się kategoria zaangażowania. To ona, uzasadniając jego status ikony pisarstwa środkowoeuropejskiego, okazała się punktem odniesienia dla toczących się wokół postaci pisarza dyskusji, związanych z istnieniem w Serbii postmodernizmu. Historia ataków na Kiša dopełniona zostanie najnowszymi, postkolonialnymi, inicjowanymi także z pozycji „zaangażowania”,rewizjami oceny dorobku twórcy. Zaprezentowane sposoby „użycia” wizerunku i twórczościKiša potwierdzają tezę Gayatri Chakravorty Spivak o tym, że etyczny cel badań postkolonialnychjest w zasadzie „doświadczaniem niemożliwego”.
Both in the days of Yugoslavia as well as after its collapse commitment has become the keycategory for reading Danilo Kiš’s works. It is exactly the category of the ethical commitment thatbecame the point of reference of discussions about the writer associated with the existence ofpostmodernism in Serbia. It is also the same category that established Kiš’s status as one of themost noted writers of Central and Eastern Europe. The history of attacks on Kiš will be supplemented with the newest postcolonial reinterpretations of his achievements initiated from the position of „commitment”. The presented ways of using Kiš’s image and his artistic work confirm the Gayatri Chakravorty Spivak’s thesis that ethical purpose of postcolonial research is infact „experiencing the impossible”.
Źródło:
Porównania; 2014, 14; 71-82
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“No Hope Here”: Stanisław Mackiewicz in the Émigré Tygodnik
Autorzy:
Tarka, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421720.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Emigracja polska w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej
czasopisma polskie w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej
Stanisław Mackiewicz
Opis:
This article looks at Stanisław Mackiewicz’s views and journalism in the émigré Tygodnik [The Weekly] from 1954-1956. Originally an organ of the hardliners gathered round the Polish government in exile (aka ‘The Castle’), it gradually toned down its intransigence. Mackiewicz’s position evolved as well. He not only criticized the policies of the West towards Poland but also hit out against his political opponents in exile, accusing them of collaboration with Western intelligence. In 1956 Mackiewicz returned to Poland. Soon afterwards he was able to witness the outbreak of popular protests in Poznań (28 June 1956); he described them in an article which was published by the Tygodnik
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2014, 17, 4
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nowa" tożsamość miejsca w poprzemysłowej Łodzi
"New" identity of a place in the postindustrial Łódź
Autorzy:
Wrana, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390473.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
ożywienie miasta postindustrialnego
rewitalizacja zespołów po przemysłowych
nowa tożsamość miejsca
reviving the postindustrial city
revitalization of postindustrial complexes
"new" identity of a place
Opis:
Łódź zawdzięcza wielkiemu przemysłowi rozwój w XIX w. i upadek pod koniec XX w. W okresie przemian systemowych po roku 1989, przyszedł czas na podjęcie śmiałych prób rewitalizacji wielkich obiektów, dając szanse na ożywienie życia miasta postindustrialnego. Architekci, twórcy zmian w tych obiektach intuicyjnie zachowali współczesny kontekst, poszanowanie dla dziedzictwa przypisanego do miejsca, kreując jednocześnie „nową” tożsamość miejsca.
Łódź owes its development in the XIX century and the fall in the XX century to great industry. The period of transformations in the political system, after the year 1989, was the time of daring attempts to revitalize large buildings providing the chance for reviving the life of the postindustrial city. Architects, the creators of changes in these very buildings, have intuitively preserved the modern context and the observance of the heritage assigned to the place, creating, at the same time, “new” identity of the places.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2010, 6, 1; 137-144
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 719

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies