Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "PCDFs" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Emission of Polychlorinated Dibenzo-p-Dioxins (PCDDs) and Polychlorinated Dibenzofurans (PCDFs) from Underfiring System of Coke Oven Battery
    Autorzy:
    Bigda, R.
    Urbańczyk, W.
    Mianowski, A.
    Sobolewski, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/123255.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    coke oven battery
    PCDDs
    PCDFs
    dioxins
    emission measurement
    coke plant
    Opis:
    A coke oven battery is not considered as a significant source of polychlorinated dibenzo-p-dioxins (PCDDs) and polychlorinated dibenzofurans (PCDFs) emissions; however, due to small amounts of chlorine in coal dioxins, dibenzofurans may be formed. The paper presents the attempts to determine the level of emission of PCDDs/PCDFs from the COB underfiring system and to confront the obtained results with the calculations based on the mass balance of chlorine in the coking process and reactions of both chlorophenols formation and PCDDs and PCDFs formation from mono- and polychlorophenols. There were PCDDs/PCDFs concentrations measured in flue gases from the underfiring system of two COBs at a Polish coking plant. The measurements included both an old and a new battery. The obtained concentrations of PCDDs/PCDFs were lower than reported in the literature (0.5-1.7 ng I-TEQ/Mgcoke), while the results for old COB were on average 3 times higher than for the new one. It was found that PCDDs/PCDFs emission from COB underfiring system is insignificant and that PCDDs/PCDFs formation during coal coking should consider the mechanisms of their formation from mono- and polychlorophenols, as well as the influence of process parameters on the synthesis.
    Źródło:
    Journal of Ecological Engineering; 2017, 18, 6; 21-29
    2299-8993
    Pojawia się w:
    Journal of Ecological Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mieszanina polichlorowanych dibenzo-p-dioksyn i polichlorowanych dibenzofuranów : dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
    Mixture of polychlorinated dibenzo-p-dioxins and polychlorinated dibenzofurans : documentation of proposed values of occupational exposure limits(OELs)
    Autorzy:
    Szymańska, Jadwiga
    Frydrych, Barbara
    Struciński, Paweł
    Szymczak, Wiesław
    Hernik, Agnieszka
    Bruchajzer, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138385.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    mieszanina PCDDs i PCDFs
    toksyczność
    narażenie zawodowe
    NDS
    nauki o zdrowiu
    inżynieria środowiska
    PCDDs and PCDFs mixture
    toxicity
    occupational exposure
    MAC-TWA
    health sciences
    environmental engineering
    Opis:
    Polichlorowane dibenzo-p-dioksyny (PCDDs) i polichlorowane dibenzofurany (PCDFs), nazywane powszechnie „dioksynami”, należą do halogenopochodnych węglowodorów aromatycznych charakteryzujących się: zbliżoną budową, właściwościami fizykochemicznymi oraz toksykologicznymi. Nie są stosowane komercyjnie, powstają jako produkty uboczne w trakcie: awarii, spalania, niektórych procesów przemysłowych itp. Wartości LD50 (0,002 ÷ 300 mg/kg) zależą od gatunku badanych zwierząt oraz budowy chemicznej związku. Dostępne w literaturze dane dotyczące toksyczności przewlekłej dotyczą głównie 2,3,7,8-TCDD i 2,3,4,7,8-PeCDF. Potencjalne drogi narażenia ludzi na PCDDs i PCDFs to: układ pokarmowy, płuca i skóra. Związki te są kumulowane głównie w wątrobie i tkance tłuszczowej. Ich polarne metabolity mogą podlegać sprzęganiu z kwasem glukuronowym i glutationem. Głównymi drogami wydalania są żółć i kał. U ssaków PCDDs i PCDFs są eliminowane również z mlekiem matki. Wyniki badań mutagenności i genotoksyczności PCDDs (głównie 2,3,7,8-TCDD) i PCDFs oraz ich wpływ na płodność i rozrodczość są niespójne. Spośród PCDDs i PCDFs związkiem najsilniej wpływającym na płodność, rozrodczość i rozwój płodów jest 2,3,7,8-TCDD. Podstawą do oceny działania rakotwórczego dioksyn (w tym 2,3,7,8-TCDD) i furanów u ludzi są badania epidemiologiczne. Kohorty obejmują osoby narażone zawodowo na: chlorofenole, herbicydy fenoksyoctowe oraz mieszaninę polichlorowanych dibenzodioksyn i furanów. PCDDs i PCDFs mają wsplólny mechanizm działania toksycznego związany z aktywacją receptora Ah. Związki te są uważane za induktory szeregu enzymów (np. CYP1A) i modulatory hormonów oraz czynników wzrostu. Aktywność CYP1A1 jest jednym z najczulszych wskaźników narażenia na 2,3,7,8-TCDD. U szczurów i myszy po podaniu 2,3,7,8-TCDD stwierdzono: gruczolakoraki i raki wątrobowokomórkowe oraz raki wywodzące się z przewodów żółciowych. Zmiany nowotworowe obserwowano także w innych narządach. Wyniki badań NTP wykazały również rakotwórcze działania 2,3,4,7,8-PeCDF. Według IARC wystarczające dowody działania rakotwórczego na ludzi istnieją jedynie dla 2,3,7,8-TCDD (CAS: 1746-01-6) i 2,3,4,7,8 PeCDF (CAS: 57117- 31-4). Pozostałe PCDDs i PCDFs są zaliczane do substancji niemożliwych do zaklasyfikowania jako rakotwórcze dla człowieka. Za podstawę do wyznaczenia wartości NDS dla mieszniny PCDDs i PCDFs przyjęto wyniki przeprowadzonej w 2017 r. oceny ryzyka wystąpienia dodatkowego nowotworu wątroby u ludzi narażanych w środowisku pracy na 2,3,7,8-TCDD. Ryzyko to oceniono na – 10 - 4 dla 40 lat narażenia na związek o stężeniu 18 pg/m³ . W przypadku narażenia łącznego, zawartość polichlorowanych dibenzo-p-dioksyn i furanów w badanych próbkach, a także ich najwyższe dopuszczalne poziomy są wyrażane w postaci tzw. równoważnika sumarycznej toksyczności (TEQ), (ang. toxicity equivalent). Dla mieszaniny PCDDs i PCDFs zaproponowano przyjąć wartość 18 pg WHO2006-TEQ/m³ . Wynik wyrażony jako pg WHO-TEQ/m³ nie jest stężeniem, lecz określeniem sumarycznej toksyczności mieszaniny kongenerów dioksyn i furanów, zawartych w próbce w odniesieniu do TCDD. Zakres tematyczny artykułu obejmuje zagadnienia zdrowia oraz bezpieczeństwa i higieny pracy będące przedmiotem badań z zakresu nauk o zdrowiu oraz inżynierii środowiska.
    Polychlorinated dibenzo-p-dioxins (PCDDs) and dibenzofurans (PCDFs), commonly known as „dioxins” are compounds with similar structure, physicochemical and toxicological properties. They are not used commercially, they are formed as by-products during certain industrial processes, combustion, failures, etc. LD50 values (0.002–300 mg/kg) depend on the species of the animal tested and the chemical structure of the particular compound. Information on chronic toxicity mainly relates to 2,3,7,8-TCDD and 2,3,4,7,8-PeCDF. Potential routes of human exposure are the digestive system, lungs and skin. These compounds are accumulated mainly in the liver and adipose tissue. Their polar metabolites may undergo conjugation with glucuronic acid and glutathione. The main routes of excretion are bile and feces. In mammals, PCDDs/PCDFs are also eliminated in breast milk. The results of mutagenicity and genotoxicity tests of PCDDs (mainly 2,3,7,8-TCDD) and PCDFs and their effects on fertility and reproduction are inconsistent. Among PCDDs and PCDFs, the compound that most strongly affects fertility, reproduction and fetal development is 2,3,7,8-TCDD. Epidemiological studies are the basis for assessing the carcinogenic potential of dioxins (including 2,3,7,8-TCDD) and furans in humans. Cohorts include those occupationally exposed to chlorophenols, phenoxyacetic herbicides and a mixture of polychlorinated dibenzodioxins and furans. PCDDs/PCDFs have a common mechanism of toxic action associated with activation of the Ah receptor. PCDDs/ PCDFs are considered to be inducers of several enzymes (e.g. CYP1A) and modulators of hormones and growth factors. CYP1A1 activity is one of the most sensitive indicators of exposure to 2,3,7,8-TCDD. Adenocarcinomas and hepatocellular carcinomas as well as bile ducts have been found in rats and mice exposed to 2,3,7,8-TCDD. Tumor changes have also been observed in other organs. NTP studies also showed carcinogenic effects of 2,3,4,7,8-PeCDF. According to IARC, sufficient evidence of a carcinogenic effect on humans exists only for 2,3,7,8-TCDD (CAS: 1746-01-6) and 2,3,4,7,8 PeCDF (CAS: 57117-31-4). Other PCDDs / PCDFs cannot be classified as carcinogenic to humans.
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2020, 1 (103); 71-142
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Levels and sources of PCDDs, PCDFs and dl-PCBs in the water ecosystems of central Poland — A mini review
    Autorzy:
    Zieliński, Marek
    Kamińska, Joanna
    Czerska, Marta
    Ligocka, Danuta
    Urbaniak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2178910.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-01
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    environment
    isotope dilution HRGC/HRMS
    PCDDs/PCDFs
    dl-PCBs
    sediments
    surface water
    Opis:
    Polychlorinated dibenzo-p-dioxins (PCDDs) and dibenzofurans (PCDFs) are unwanted by-products in a variety of industrial and thermal processes. They have been present on Earth long before the human era, since they may be also formed as a result of forest fires or volcanic explosions. Polychlorinated biphenyls (PCBs) in turn, have been intentionally produced by humans. Poland was a minor producer of PCB mixtures (Chlorofen and Tarnol), which were a source of direct and indirect environmental diffusion with PCB and less with PCDDs/PCDFs. Industrial accidents with PCDDs/PCDFs were absent in Poland. Their stability and resistance to thermal breakdown made them very dangerous for environment and, in consequence, due to their environmental persistence, bioaccumulation and biomagnification in the terrestrial and aquatic food chains, to humans. Humans may become affected by PCDDs/PCDFs and PCBs through environmental (soil and water contamination, fish and food), occupational (incinerators; pulp, paper and metallurgy industry; copper production), or accidental (Seveso accident) exposure. The aim of this review was to evaluate environmental hazard caused by PCDDs, PCDFs and dioxin-like-PCBs in the central region of Poland based on the accessible data on diffusion of those compounds in sediments and riverine, reservoir and storm water from our previous studies and discussed in the context of other achievements in Poland and elsewhere.
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2014, 27, 6; 902-918
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies