Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ozawa method" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Applicability of Non-isothermal DSC and Ozawa Method for Studying Kinetics of Double Base Propellant Decomposition
Autorzy:
Matečić Mušanić, S.
Fiamengo Houra, I.
Sućeska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/358012.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Organicznego
Tematy:
double base propellant
kinetics
Ozawa method
nitroglycerine
evaporation
Opis:
In order to determine Arrhenius kinetic constants various experimental techniques and testing conditions have been used. Also, various kinetic approaches and data treatment procedures have been applied, resulting sometimes in considerable disagreement in the values of the kinetic parameters reported in literature. Kinetics of decomposition of DB propellants from non-isothermal DSC experiments using unhermetically closed sample pans, and effect of nitroglycerine (NG) evaporation on the kinetic results and kinetics of NG evaporation has been studied by isothermal thermogravimetry. It has been shown by experiments and numerical simulation that at slower heating rates and smaller sample mass NG may completely evaporate before DSC peak maximum, resulting in a higher values of the activation energy (173 kJ/mol). At faster heating rates and larger sample masses certain amount of NG still exists in the propellant at the peak maximum temperature, resulting in lower values of the activation energy (142 kJ/mol). The discontinuity point on the Ozawa plot is connected with the presence of NG in the propellant at DSC peak maximum temperature. This implies that the activation energy obtained using small samples and slow heating rates (173 kJ/mol) corresponds to the activation energy of decomposition of nitrocellulose from DB propellant.
Źródło:
Central European Journal of Energetic Materials; 2010, 7, 3; 233-251
1733-7178
Pojawia się w:
Central European Journal of Energetic Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thermal degradation kinetics of poly(propylene succinate) prepared with the use of natural origin monomers
Kinetyka degradacji termicznej poli(bursztynianu propylenu) zsyntetyzowanego z monomerów pochodzenia naturalnego
Autorzy:
Parcheta, P.
Koltsov, I.
Głowińska, E.
Datta, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947298.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
poly(propylene succinate)
bio-based polyester
thermal degradation kinetics
Ozawa method
Flynn method
Wall method
Kissinger method
poli(bursztynian propylenu)
biopoliol poliestrowy
kinetyka degradacji termicznej
metoda Ozawy Flynna i Walla
metoda Kissingera
Opis:
Linear bio-based polyester polyols were prepared with the use of succinic acid and 1,3-propanediol (both with natural origin). Tetraisopropyl orthotitanate (TPT) was used as a catalyst. In order to determine the effect of various synthesis temperature conditions on the thermal degradation kinetics, nine sequences of temperature conditions were used during two-step polycondensation reaction. Thermogravimetric analysis was conducted with the use of DSC-TG/QMS method (differential scanning calorimetry-coupled with thermogravimetry and quadrupole mass spectrometry). The results indicated high thermal stability of the obtained materials. They undergo a one-step thermal decomposition with the temperature of maximum rate of weight loss at ca. 405 °C. Moreover, the thermal degradation kinetics was determined with the use of Ozawa, Flynn and Wall as well as Kissinger methods. The highest thermal degradation activation energy was equal to 196.4 kJ/mol.
Liniowe bio-poliole poliestrowe syntetyzowano z wykorzystaniem substratów pochodzenia naturalnego: kwasu bursztynowego oraz 1,3-propanodiolu. W charakterze katalizatora stosowano ortotytanian tetraizopropylu (TPT). W celu określenia wpływu temperatury syntezy na kinetykę degradacji termicznej, podczas dwuetapowej reakcji polikondensacji zastosowano różne warunki temperaturowe w dziewięciu sekwencjach. Analizę termograwimetryczną prowadzono za pomocą metody różnicowej kalorymetrii skaningowej sprzężonej z termograwimetrią i kwadrupolową spektrometrią masową(DSC-TG/QMS). Wyniki badań potwierdziły dużą stabilność termiczną materiałów oraz jednoetapowość procesu rozkładu temperaturowego z temperaturą maksymalnego rozkładu wynoszącą ok. 405 °C. Określono też kinetykę degradacji termicznej metodami Ozawy, Flynna i Walla oraz Kissingera. Największa wartość energii aktywacji degradacji termicznej wyniosła 196,4 kJ/mol.
Źródło:
Polimery; 2018, 63, 10; 700-707
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies