Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Oulipo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Contraintes, je vous haisme
    Autorzy:
    Sobczyński, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954379.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Oulipo
    reguła formalna
    Georges Perec
    formal constraint
    Opis:
    Pracownia Literatury Potencjalnej (Oulipo) obchodziła w 2000r. czterdziestolecie swojej działalności, bijąc tym samym swoisty rekord długowieczności grup literackich wskali nie tylko francuskiej. Celem prac Oulipo jest tworzenie i znalezienie zastosowań dla tzw. contraintes. Już sam termin (czasami niezbyt udatnie tłumaczony na język polski jako rygor, ograniczenie, przymus) jest kłopotliwy i niejednoznaczny: chodzi o regułę literacką, która nie poddaje się kanonizacji i która przez czytelników uzanawana jest za ekstrawagancką, odrębną, czasem dziwaczną. Contraintes, zdaniem Pracowni, są w stanie urozmaicić klasyczny kanon zabiegów formalnych, jakimi posługuje się literatura. Twórczość pisarzy z kręgu Oulipo, długo uznawana za zjawisko marginalne, stała się w ostatnich latach przedmiotem zainteresowania literaturoznawców, w tym także badaczy, którzy próbują refleksji nad działalnością Pracowni nadać wymiar teoretyczny. Artykuł jest próbą podsumowania literackiego dorobku grupy, przedstawienia stanu najnowszych badań nad problematyką contrainte oraz wskazania kierunków, jakie w przyszłości należałoby w tych badaniach podjąć.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 5; 5-26
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Limit and Creation. Towards an Ethic of Self-Limitation in the Digital Era
    Autorzy:
    De Cesaris, Alessandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/781117.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    technology
    second nature
    creativity
    freedom
    media
    Oulipo
    Opis:
    Aim of this article is to analyse the relationship between creativity, freedom and future in contemporary society. The main focus is on the notion of creativity in our digital era. Common sense understands creativity as a concept implying something new, something original that did not exist before. And yet in our society the constant overflow of news, products and contents doesn’t surprise anymore, is no longer connected to a truly creative act. The complete lack of limits seems to be our society’s own limit, since newness is not experienced anymore as something really new. The solution to this situation is a new ethic of self-limitation that reshapes our idea of creativity and bases it on different criteria. The first part of the article is an analysis of hypermodern society. Hypermodernity is defined through three features: quantity as a qualitative element, override of distance, sublation of perspective. Unlike postmodern society, hypermodernity defines itself positively on the basis of some technological and social results that are experienced as improvements. In the second part of the article the paradox of hypermodern society is discussed: despite its obsession for newness, despite the huge spread of creative jobs and the passion for future, newness seems to be something given an usual, being creative means conforming to given standards, and future is almost completely implemented into present. In the last part of the article I argue that a solution to this situation is an ethic of selflimitation, in which a rediscovery of limit leads to a new concept of creativity no longer based on quantitative increment, but rather on the ideas of qualitative selection, objective distance, personal perspective. According to this view, being creative is no longer a matter of content, but rather of form. I will also argue that the aesthetics of Oulipo, a French literary movement of the Sixties, already expressed this stance in a very similar situation.
    Źródło:
    Ethics in Progress; 2017, 8, 1; 89-100
    2084-9257
    Pojawia się w:
    Ethics in Progress
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Uksiążkowić świat”, czyli kilka słów o liberaturze
    To “bookize” the world, or a handful of remarks on liberature
    Autorzy:
    Rybarczyk, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911108.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Liberature
    Visual poetry
    Typography
    Architecture of the word
    Avant-garde
    Fajfer Zenon
    Bazarnik Katarzyna
    Nowakowski Radosław
    OuLiPo
    Liberatura
    Poezja wizualna
    Typografia
    Architektura słowa
    Awangarda
    Opis:
    Celem artykułu jest przybliżenie kwestii dotyczących nowego zjawiska w literaturze, choć swymi korzeniami sięgającego czasów bardzo odległych, mianowicie liberatury. Przedstawiam nie tylko podstawowe tezy związane z liberaturą, np. postrzeganie utworu jako integralnej całości, w której następuje stopienie słowa i przestrzeni, ale także swoistą ewolucję form literackich, prowadzącą do narodzin nowego nurtu. Sednem tego procesu jest położenie nacisku na współistnienie formy i treści, obecne już w poezji wizualnej wywodzącej się ze starożytności i średniowiecza, a przybierające na sile w twórczości autorów związanych z XX-wiecznymi ruchami awangardowymi. „Totalne” myślenie o literaturze zyskało najciekawszy wyraz w twórczości autorów liberatów: Zenona Fajfera, Katarzyny Bazarnik i Radosława Nowakowskiego (zarówno praktyków, jak i teoretyków liberatury), których sylwetki oraz dzieła przedstawiam pokrótce w niniejszym artykule.
    The article attempts to introduce the reader to some issues concerning a new phenomenon in literature – liberature – though the phenomenon is deeply rooted in the past. My intention is to show and discuss not only the basic tenets of liberature, such as the perception of the work as an integral entity in which the word and the space merge into indivisible wholeness, but also to present a particular evolution of various literary forms that eventually effected in an inception of a new literary current. The core element of this process is to emphasize and highlight the coexistence of the form and the content, i.e., something that was already present in visual poetry stemming from the ancient and medieval times and became increasingly powerful in the output of authors associated with the twentieth-century avantgarde movements. The “total” perception of literature has been most interestingly expressed in the output of authors-liberates: Zenon Fajfer, Katarzyna Bazarnik and Radosław Nowakowski (both authors and theoreticians of liberature), whose profiles are outlined in the present article.
    Źródło:
    Biblioteka; 2012, 16(26); 337-351
    1506-3615
    2391-5838
    Pojawia się w:
    Biblioteka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autor i dzieło w kulturze cyfrowej (na przykładzie twórczości Nicka Montforta
    Autorzy:
    Pisarski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/636811.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Nick Montfort, digital humanities, author-programmer, text-machines, expressive processing, creative computing, poetry generators, remix, demoscene, Oulipo, constraints, tactical media, copyleft, free software, text-minig
    Opis:
    Cultural and methodological framework set by digital humanities implies a substantial shift in authorial paradigms. A sole humanist thinker is replaced by a humanist-programmer, always ready for collaboration with others and whose research is focused not on close-reading and interpretation, but on computational and generative distance-reading. One of the ways to familiarise with the changed paradigm is to look for similar, authorial figures in art, specifically in digital literature. The humanist-programmer, someone with higher than usual set of competencies which spanned across computing and literature, has been directly and indirectly present in the work of Nick Montfort – one of the most prolific artists in the field of electronic literature. By looking at the occurrences of the writer-programmer figure in Montfort’s literary happenings and text-machines and by examining the enhanced model of literary communication, the article aims at encouraging new ways of looking at (digitally) infused literature and culture, establishing Nick Montfort as one of their pioneers and proponents. Part of the article, while discussing a poetry generator Sea and Spar Between, concentrates on several categories related to the figure of humanist-programmer: critical code studies, distributive authorship, culture of collaboration, remix culture.
    Źródło:
    Przegląd Kulturoznawczy; 2014, 2(20)
    1895-975X
    2084-3860
    Pojawia się w:
    Przegląd Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies