Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ottoman Empire," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Demokracja po turecku
Democracy in Turkish Style
Autorzy:
Chmielowska, Danuta
Sobczak, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558031.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
Tematy:
Ottoman Empire
Turkey
Democracy
Constitution
Opis:
The text is an attempt to present the democratization’s process of the Republic of Turkey. The Republic was proclaimed in 1923. In the introduction the authors recalled an earlier period, namely the second half of XIXth century, when in the Ottoman Empire had occured the ideas of constitutional order (1876). The Empire had been looking for ways and means to join the modern world following earlier examples of European monarchies.The next period- the fi rst half of XXth century – was marked by the Republic of Turkey.There are striking similarities between emerging the Republic of Turkey and the Second Polish Republic. The emergences not only took place at the same time but also had been driven by similar factors and processes. In the both cases countries were led by great personalities, who had not belonged to the core nations, which they headed to democracy. The both leaders had to face powers willing to destroy young democracies and unfriendly attitudes of the Western powers.They both also „miraculously” saved their countries when enemies’ troops were close to the capitals. After the World War II our ways to democracy were different. Today, however, we can see that the ways led in the same direction and theywere infl uenced by similar circumstances. Perhaps these circumstances have caused that the political developments in both countries are almost identical. 1. The both above mentioned leaders at the beginning of the last century made coup d’etat by military force. 2. In Poland, after WWII politicians had been under the supervision of „brotherly neighbor”. In Turkey the supervision was performed by the military. Perhaps it created longing for a new leader. 3. In both countries the roles of religion and its institutions were marginalized. Perhaps this stimulated desire for a chief motivated by the faith. Perhaps it is not a coincidence that both Poland and Turkey are looked upon by the West as countries leading in democratic transformations in their respective regions, which for obscure reasons have started to move towards an authoritarian rule. In both cases foreign observers talk about the lack of understanding of the essence of democracy, which is a consensus by the societies as well as by the ruling elites. In each state power is exercised by a single party of chieftain character and the permanent expansion of power at the expence of democratic institutions has been justified as the will of nation as a whole.
Źródło:
Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2016, 4; 205-232
1428-149X
2719-3780
Pojawia się w:
Studia Europejskie - Studies in European Affairs
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Turka jako muzułmańskiego fanatyka i najeźdźcy. Elementy dehumanizacji stereotypu
Image of Turk as a Muslim Fanatic and Invader. Elements of Dehumanization Related to Stereotype
Autorzy:
Fijołek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489327.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
dehumanization,
Turks,
Bulgaria,
Ottoman Empire,
legacy, stereotype
Opis:
The aim of this paper is to outline the dehumanization related to the stereotype of Turks, which has existed in the Bulgarian culture for centuries. As Nick Haslam says: “subtle forms of dehumanization are also apparent in everyday social perception, including so-called hate speech”. Turks, being a large ethnic group living in Bulgaria, are still perceived with mistrust as a result of the Ottoman Empire’s legacy and religious diversity. The literature and folklore have impacted this stereotype more than other factors. As a result, the Bulgarian society has adopted an outdated perception of this minority.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2017, 7; 70-81
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Likwidacja modelu osmańskiego w Bośni po 1995 roku a kryzys państwa
Autorzy:
Falski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677875.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Bosnia and Herzegovina
Bosniaks
Bosnians
Ottoman Empire
Opis:
Abolition of the Ottoman model in Bosnia after the 1995 and the crisis of the stateIn this paper is analyzed the dis/continuity of the Ottoman tradition in Bosnia, treated not in the ethnographical or superficial perspective, but in its deeper, cultural and social aspect. The so-called Ottoman model, continued in Austro-Hungarian and Yugoslav period, was characterized by multiplicity of social actors and the lack of the obsession of national territory. The boundaries of an autonomous territory (i.e. Bosnia under Ottoman, or Habsburg and Yugoslav rule) delimitated the sphere of shared practices, and its condition depended on relations between different ethnical agents. After the 1995 predominates the tendency toward territorial and national homogenization which leads to division, and liquidation of the Bosnian state. Nonetheless, the Ottoman model is described here as ambiguous, for its inability to shape the public sphere as a space of civic subjects, not only communities. A lack of the positive idea of the state, and the lack of any legitimization of the power other than nationalism, are seen as the major sources of political and social instability in Bosnia.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2011, 11
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jewish Conversion to Protestantism in the Ottoman Empire in the Communities of Istanbul and Izmir Until 1856
Autorzy:
Bornstein-Makovetsky, Leah
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833878.pdf
Data publikacji:
2020-04-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Jews
conversion
Protestantism
Ottoman Empire
Istanbul
Izmir
Opis:
This article is devoted to a comprehensive discussion of Jews’ conversion to Protestantism in the Ottoman Empire in the cities of Istanbul and Izmir, during the decade before the Hatt-i-Șerif of Gülhane, the first Tanzimat decree in 1839, until the Hatti hümayun decree of 18 February 1856. It also considers the attitudes of the Ottoman authorities and the Jewish communities toward this phenomenon, as well as the extent to which three missionary societies, the London Society for Promoting Christianity among the Jews, the American Board of the Commissioners for Foreign Missions (ABCFM), and the Free church of Scotland mission, succeeded in prevailing upon Jews to give up their faith. The missionaries worked with the millenarian anticipations and looked forward to intensive activity which would result in the conversion of the Jewish masses. To achieve their objectives they relied on evangelical, educational and philanthropic activities, and on medical missions. The article discusses the motives and the social and economic status of converts to Christianity and those given Christian religious instruction, and describes the communities’ steps taken against Jewish conversion to Christianity in the 1820-50s. The article concludes that all three missionary societies that operated in the Ottoman Empire acknowledged the fact of their failure to achieve the goal of converting the Jewish masses, and took solace in those dozens who were converted through their efforts.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2019, 18, 2; 7-36
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Evolution of the Socio-political Situation of the Republic of Türkiye in the 20th Century - Efforts Towards the Europeanisation of the Society and State
Autorzy:
Chmielowska, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131130.pdf
Data publikacji:
2022-10-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
Tematy:
Democracy
Kemal Ataturk
Türkiye
Turkey
Ottoman Empire
Opis:
The events related to the collapse of the Ottoman Empire and the proclamation of the Republic of Türkiye contributed to a complete departure from the system of constitutional monarchy in favour of a parliamentary democracy. Owing to the decisions on Europeanisation and implemented reforms, i.e., adopting a Civil Code based on the Swiss code, a Criminal Code reflecting the Italian code, a Commercial Code underpinned by the German code (1924), and the transition to the Latin alphabet which replaced Arabic (1928), as well as education reforms (1925), women's suffrage (1934), and the introduction of surnames (1935), etc. the Turkish people became a European society, aware of their rights and obligations. The transition from a singleparty regime to a multi-party period (1946) allowed for democracy to be consolidated. Türkiye's participation in strictly European and international political and military organisations was of vital significance and turned the country into an extremely important state. Its failed efforts to join the EEC, and, subsequently, the European Union, resulted in Türkiye abandoning its interest in this form of cooperation (1997). The socio-political transformations that took place in the 20th century, highlighted in this article, characterise this dynamically changing period. The evolution of the views of Turkish society was clearly marked in the second half of the 20th century, which led to serious changes in the mindsets of the Turkish people and completely altered the image of the country post-2002, allowing the newly established Justice and Development Party to assume power (2002).
Źródło:
Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2022, 26, 3; 7-29
1428-149X
2719-3780
Pojawia się w:
Studia Europejskie - Studies in European Affairs
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Considerations on the acculturation process in the light of research on Macedonian emigration to the Principality and Kingdom of Bulgaria (a case study)
Autorzy:
Pandevska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32335696.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ottoman Empire
Ottoman Macedonia
Principality/ Kingdom of Bulgaria
migrations
acculturation
Opis:
Theorists of migration attempt to establish certain basic frameworks for their classification and ranking, and nowadays, they also do so by introducing subcategories. However, the complexities still burden the precise delineation of all nuances of migration processes and their causes. This article, as a case study, is trying to make a small contribution to the vast topic of Balkan migrations. The focus is solely on the migration processes of the Macedonian population towards the territory of Bulgaria (in the 1870s and at the beginning of the 20th century) and their aftermath (acculturation). For this occasion, starting from the premise of „all refugees are migrants, but not every migrant is a refugee”, migrations are defined only using the following terms: 1) forced migrations with their product being refugees, and 2) continuous voluntary or so-called „quiet” migration processes. This article analyses an original document produced by a marginalised group in Bulgarian society: „ notes” written on the blank spaces of the history. In this case, the viewpoints of these author(s) clash with the mainstream immigration policy of Bulgaria. This document in itself is xenophobic towards all those who do not originate from Bulgaria. However, certain details it provides correspond to the ways in which so-called „quiet” migrations unfold.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2023, 30; 153-170
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Government land policies in occupied enemy territory: the case of British rule in Ottoman Palestine, 1917–1920
Autorzy:
Bunton, Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20312181.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Palestine
Occupation policy
Ottoman Empire
Postimperial administration
transition
Opis:
In the chaotic situation following the British invasion of southern Palestine at the end of 1917, military officials faced several countervailing pressures. In addition to ongoing military priorities (including international norms pertaining to military occupations, such as the law of the ‘status quo’), pressing humanitarian concerns, and even the personal religious sentiments of individual officers, the British occupation administration was forced to take into account international pressures and interventions resulting from the overlapping and conflicting promises made during the war (inter alia, Sykes‑Picot agreement, Husayn‑McMahon correspondence, Balfour Declaration, and President Wilson’s 14 Points). This paper focuses on the land policy‑making process as a case study with which to weigh the various factors pressing upon the military occupation as it evolved during its first three years. Land ownership was a huge concern: a properly functioning land registry was seen as key to the improvement of economic and social conditions in the largely agricultural economy, and British interventions were followed closely by all interested parties. The land has also been at the centre of the ensuing century‑long conflict between Arabs and Jews. Thus, a close examination of land policies (and especially the 1920 land ordinance) offers an extremely important window on both the rule of law in the aftermath of the war and our understanding of the current, unending conflict in the land.
Źródło:
Historyka studia metodologiczne; 2022, 52; 227-246
0073-277X
Pojawia się w:
Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańskie małżonki sułtanów tureckich. Małżeństwa polityczne w Imperium Osmańskim XIV i XV wieku
Christian wives of the Turkish sultans. Political marriages in the Ottoman Empire 14th and 15th century
Autorzy:
Czamańska, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909840.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ottoman empire
sultan
Balkans
Imperium Osmańskie
sułtan
Bałkany
Opis:
During the formation of the Ottoman Empire, the Ottoman rulers, similarly to the European rulers pursued a policy of the matrimonial contract, when entering into political marriages with the daughters of the Christian rulers. Christian wives were not forced to convert to Islam. Their status was clearly defined by a marriage settlement signed by the parents or brothers of a future husband. This contract provided females with the right to retain their religion, their means of sustenance to maintain their homes and mansions, as well as high status. Initially, these marriages and the related family relationships were treated very seriously, and one should not consider them to be only a manifestation of vassalization, they usually brought mutual political benefits. With time, with growing disproportions in the military capabilities of the Ottoman Empire and the Christian states in the Balkans, they became a part of political pressure. This did not mean, though, a departure from the principles of marriage contracts. The abolition of the Byzantine Empire and the Balkan countries caused a withdrawal from the policy of the sultans’ marriage contracts with Christian females, and later, a complete resignation from marriage settlements. After the conquest of the Balkans and Asia Minor, they lost their purpose.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2013, 20, 1; 47-63
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka Imperium Otomańskiego wobec chrześcijan i Cerkwi prawosławnej na terenie byłego Bizancjum na przełomie XV i XVI wieku
The Ottoman Empire’s Policy Toward Christians and the Orthodox Church in the Former Byzantine Empire at the turn of the Fifteenth and Sixteenth Century
Autorzy:
Mironowicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420193.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Imperium Otomańskie
Prawosławie
patriarcha
Ottoman Empire
Orthodoxy
patriarch
Opis:
W artykule przedstawione są główne założenia polityki Imperium Ottomańskiego w stosunku do mieszkańców Bizancjum. Szczególną wagę zwrócono na sytuację Kościoła prawosławnego, na prawa i przywileje patriarchy. Ukazano ścieżki kariery podbitych greków w państwie osmańskim.
This article presents the Ottoman Empire’s presuppositions regarding its former Byzantine Empire residents. Special attention is given to the Orthodox Church’s situation, and patriarchal rights and privileges. It also depicts the career path of the subdued Greeks in the Ottoman state.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 153-156
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beauplans Ukraine: open access georeferenced databases for studies of early modern history of Central and Eastern Europe
Autorzy:
Polczynski, Michael
Polczynski, Mark
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138550.pdf
Data publikacji:
2019-08-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych
Tematy:
Beauplan
Ukraine
Polska
Lithuania
Ottoman Empire
frontier studies
Opis:
In 1630, Guillaume Le Vasseur, sieur de Beauplan, travelled to the lands of Poland-Lithuania to begin a seventeen-year military career in the Crown army. The purpose of the Beauplan's Ukraine (BU) project is to provide a set of open access, georeferenced databases for the populated places, rivers, river fords, river rapids, islands, forests, mountains, valleys, and travel paths that are shown on a selection of maps created by Beauplan. The purpose of this document is to describe how these databases and related materials can be accessed and applied by scholars, with the ultimate goal of this work being to convert the rich source of information provided by Beauplan's maps into a viable instrument for the laboratory of the historian of south-eastern Europe in Early Modern times.
Źródło:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development; 2019, 23, 3; 185-193
0867-6046
2084-6118
Pojawia się w:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relationship between the Crimean Khanate and the Polish-Lithuanian State during the Reign of Devlet I Giray and Mehmed II Giray in Mühimme Defters
Autorzy:
Başer, Alper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28700501.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Crimean Khanate
Ottoman Empire
Cossacks
Tribute
mühimme defters
Opis:
Mühimme defters have a special place among all the archival material inherited from the Ottoman Empire. Recording copies of the decisions made in the Imperial Council, the highest administrative organ of the state, these defters contain important information not only about the domestic affairs of the Empire but also about its foreign policy. This study examines the relations between the Crimean Khanate and the Polish-Lithuanian State as reflected in mühimme defters from 1551 to 1584. Border disputes, annual payments made or not made by Poland to the Crimean Khanate, diplomatic relations, exchange of ambassadors, and the residence of Alp Giray and Selamet Giray in Poland were some of the main issues reflected in mühimme defters.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2023, 127; 131-165
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władysław Kościelski w Widyniu i w Szumenie
Autorzy:
Kaczmarek, Hieronim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055862.pdf
Data publikacji:
2022-06-12
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Wiosna Ludów
Imperium Osmańskie
Polska emigracja
Bałkany
Ottoman Empire
Opis:
Abstrakt   Artykuł omawia działalność pochodzącego z Kujaw (z Szarleja nad Gopłem) Władysława Kościelskiego na terenie imperium osmańskiego. Po raz pierwszy znalazł się na Bałkanach w 1849 roku skąd zamierzał przedostać się w szeregi węgierskich powstańców. Upadek tego powstania zmienił jego zamiary i z ramienia Agencji, na polecenie Michała Czajkowskiego udał się do Widynia, do obozu uciekinierów z terenu Węgier. Jego działalność w obozie doczekała się różnych ocenie. Z powodu nieporozumień, ostatecznie w 1852 roku opuścił granice Imperium Osmańskiego. Ponownie pojawił się w Imperium na początku wojny krymskiej. Po jej zakończeniu pozostawał w służbie sułtana na dłuższy czas robiąc karierę wojskową i polityczną.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 36, 1
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki polsko-mołdawskie za czasów hispodarstwa Stefana Tomszy II (1612–1615)
Polish-Moldova relations in the times of ruler of Stefan Tomsza II (1612-1615)
Autorzy:
Constantinov, Valentin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395202.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Rzeczpospolita,
Moldavia,
Ottoman Empire,
Constantin Movilă,
Ştefan Tomşa II
Opis:
Changing of Constantin Movilăwith Stephen Tomşa II without consent of Poles was a violation from the viewpoint of Poles, the agreements concluded between Poland and the Ottoman Empire from the time the enthronement in the seat by the Polish army of Jeremiah Movilă. Each side had its righteousness. Ottomans said that they changed of Constantine Movilăwith Ştefan Tomşa II because son of Jeremiah Movilăgive the help to Radu Şerban in his campaign in Transylvania, which was not supposed to do and was even warned of this. For their part, the Poles saw the gesture Ottoman ruler not a simple change but a first step in a long series of actions that would jeopardize the safety and soundness of Rzeczpospolita.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2014, 21; 114-120
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Knowledge and Agency. The Case of Claes Rålamb and the Swedish Embassy to Istanbul, 1657–58
Autorzy:
Forss, Charlotta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036083.pdf
Data publikacji:
2022-01-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
History of knowledge
Ottoman Empire
Swedish Empire
agency
diplomatic persona
travel writing
Opis:
This article explores the interplay between knowledge and agency in early modern diplomacy. Focusing on the power dynamics of early modern empire through a case study of a Swedish embassy to the Ottoman Empire in 1657–58, the article shows how agency and knowledge interlinked throughout the diplomatic mission. At the centre of the study is Claes Rålamb, a Swedish nobleman who was sent to Istanbul to secure an alliance between Sweden and the Ottoman vassal state Transylvania. Rålamb’s journey to, and stay in, Istanbul was framed by global political developments, yet, it was also directly influenced by local customs and personal connections. In particular, Rålamb’s ability to act as an agent of the Swedish Empire was shaped by the difficulties of attaining reliable information. Moreover, the framework within which he was able to act changed between different stages of the journey. This makes the intersection between knowledge and agency a fruitful focal point for examining early modern empire, going beyond traditional national frameworks and categories of actors. Rålamb was sent out as an envoy of the Swedish empire, yet the meaning of that position changed constantly.
Źródło:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies; 2022, 5; 133-158
2545-1685
2545-1693
Pojawia się w:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ioannis Kolettis. The Vlach from the ruling elite of Greece
Autorzy:
Jovanovski, Dalibor
Minov, Nikola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910086.pdf
Data publikacji:
2018-03-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kolettis
Greece
Vlachs
Great Idea
politics
Great Powers
Ottoman Empire
Opis:
The purpose of this article is to show how Ioannis Kolettis, the first Vlach to become Prime Minister of the Kingdom of Greece, governed Greece, and why he is remembered, even today, as one of the Prime Ministers who left a lasting impression on Greek internal politics, and, especially, on Greek foreign affairs.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2017, 24, 1; 221-240
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Une source pour lhistoire de la campagne de Kamieniec en 1689
A source for the history of Kamieniec campaign in 1689
Autorzy:
WAGNER, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517689.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
campaign
Kamieniec
history
source
the Ottoman Empire
the Holy League
Opis:
The campaign of Kamieniec, the year 1689 is part of the armed conflict between the Ottoman Empire and the states members of the Holy League - the Republic of Poland, the Holy Empire and the Republic of Venice - which took place in the years 1684-1699.
Źródło:
Historia i Świat; 2016, 5; 305-308
2299-2464
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Extramarital Relations among Jews in the Ottoman Empire
Autorzy:
Bornstein-Makovetsky, Leah
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621623.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
związki pozamałżeńskie, Żydzi, Imperium ottomańskie
extramarital relations, Jews, Ottoman Empire
Opis:
The present paper deals with the ways in which Jewish communities in the Ottoman Empire handled cases of extramarital relations (fornication) among Jewish men (married or unmarried) and unmarried women. The present study covers a wide range of Jewish legal sources from the beginning of the 16th century to the last decade of the 19th century. As we have seen, the occurrence of sexual relations out of wedlock for married men, or unmarried men and unmarried women, was an extant feature of Jewish society; it was almost certainly much more widespread than adultery. Particularly common were relations between the betrothed, usually leading to marriage. Similarly, cases were common of unmarried women, often maidservants in Jewish homes, who had sexual liaisons with different men. Most of the surviving sources deal with women’s pregnancy and their demands that the men marry them, or at least acknowledge their paternity and pay child support for the babies. Jewish society stood guard over its sexual morality, deliberating about cases of extramarital pregnancy within the confines of the local legal court. The communities’ supervision of sexual morality led to the enactment of new decrees in some places and in rare cases, the offenders involved would be punished by lashes. We learn that Jewish society attempted to conceal sexual offenses from the eyes of the Muslim rulers.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2014, 13, 2; 25-45
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
АДМІНІСТРУВАННЯ ЕКСПОРТУ УКРАЇНСЬКОГО ВУГІЛЛЯ ДО ОСМАНСЬКОЇ ІМПЕРІЇ (КІНЕЦЬ ХІХ — ПОЧАТОК ХХ ст.)
ADMINISTRATION OF UKRAINIAN COAL EXPORTS TO THE OTTOMAN EMPIRE (LATE 19th AND EARLY 20th CENTURIES)
Autorzy:
Shandra, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2153599.pdf
Data publikacji:
2022-12-12
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:
export
coal
Ukrainian lands
the port of Mariupol
Ottoman Empire
Opis:
Period in the late 19th – early 20th centuries was a rapid economic recovery in Ukraine. The excess of production over the volume of the domestic consumer market encouraged entrepreneurs to export coal, primarily to the nearest foreign markets. The market of the Ottoman Empire was determined as a important in that respect. The study of the export direction of commercial activity of Ukrainian entrepreneurs became possible as a result of attracting a wide range of sources including Government and business statistical directories, office documents of representative organizations, articles from periodicals of that time, archival materials, etc. The author analyses export techniques of Ukrainian businessmen as one of the components of business culture wich consists of introducing organizational and logistical techniques for export tasks, studying global experience and using the most successful and effective mechanisms to influence the process of invading foreign markets. The paper shows that Ukrainian entrepreneurs had resorted to a variety of tools to promote their products including business meetings and participating in the “Floating Exhibition”. The author concludes that, despite all efforts, Ukrainian entrepreneurs lost in competition with more developed countries and they had to pay attention to the increased domestic demand. The idea of Ukrainian business community to organize a permanent trade mission in Constantinople in the form of a chamber of commerce, which originated in the early XX century, is implemented at the present stage of mutually beneficial partnership between Ukraine and Turkey.
Źródło:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2022, 31; 112-129
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zderzenie tradycji z nowoczesnością oczami kobiety na podstawie autobiografii Halide Edip Adıvar oraz powieści Sinekli Bakkal
The Clash Between Tradition and Modernity Through the Eyes of a Woman, Based on the Autobiography of Halide Edip Adivar and the Novel Sinekli Bakkal
Autorzy:
Olszowska, Karolina Wanda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411580.pdf
Data publikacji:
2023-12-15
Wydawca:
Wydawnictwo HUMANICA
Tematy:
Halide Edip Adıvar
Turcja
Imperium Osmańskie
Sinekli Bakkal
Turkey
Ottoman Empire
Opis:
Halide Edip Adıvar należała do jednej z najbardziej wpływowych kobiet przełomu Imperium Osmańskiego i Republiki Turcji. Była świetnie wykształcona i przełamywała stereotypy. Wiele z nowoczesnych poglądów zawarła w swojej twórczości, szczególnie zestawiając je z tradycją i pokazując jej przestarzałe i krzywdzące elementy. W tekście autorka przeanalizowała pod tym kątem autobiografię pisarki oraz jej najbardziej znaną powieść Sinekli Bakkal.
Halide Edip Adıvar was among the most influential women of the fall of the Ottoman Empire and the emergence of Republic of Turkey. She was highly educated and a stereotype-breaker who incorporated many modern views in her work, juxtaposing them with tradition and showing outdated and damaging elements. In the text, the author analyses the writer’s autobiography and her best-known novel Sinekli Bakkal from this angle.
Źródło:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2023, 2(15); 185-203
2451-3539
2543-7011
Pojawia się w:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stefan IV Młody- nieznana karta z dziejów relacji polsko-mołdawskich w XVI wieku
Stephen IV of Moldavia- the unknown part of Polish-Moldavian relation in 16th century
Autorzy:
Kozieł, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449982.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Sigismund the Old
Moldavia
Stephen IV of Moldavia
Ottoman Empire
Hungary
Opis:
This Article is devoted to Polish-Moldavian relations during the reign of Stephen IV of Moldavia. This theme played out in the Polish historiography in a completely marginal role. In the studies we find only a brief mention of this ruler. Meanwhile, his reign fell on hard times during Turkish expansion in the Balkans and Moldova barely defended the remnants of a self independence. For Poland, this region played a key role against the threat of Tatars and in the context of the Black Sea trade. That is why King Sigismund the Old wanted to keep its influence in Moldavia and save it for annexation by Turkey. These attempts, however, faced a number of obstacles which can be read in the article.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2017, 24; 106-118
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schyłek imperiów i jego skutki na Półwyspie Bałkańskim
Autorzy:
Jezernik, Božidar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687239.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
the Ottoman Empire
Balkans
nationality
nationalism
Imperium Osmańskie
Bałkany
narodowość
nacjonalizm
Opis:
In the Ottoman Empire there was no visible dividing line between secular and religious law. The Ottoman state divided its subjects according to their religion into millets or ‘communities’. Religion was the basis for these divisions; language and ethnological theories played merely a secondary part. The rationale for this state of affairs was the system of government. Ottoman law was a religious code, which could not be imposed on unbelievers, who could not be recruited into the army.A new spirit of national consciousness awoke among the peoples of the millets with the attempt to create civil laws to replace religious ones. They had to reorganise themselves on national lines if they were hold their own at all in modern international politics because nationality was the contemporary basis of Western states and, owing to the ascendancy of the West in the world, the relations of non-Western peoples to each other and to Western powers had to approximate to the forms which the Western world took for granted. During the nineteenth century, nationality became the leading concept and nationalism celebrated its universal victory. During the nineteenth century, nationalism won hearts and minds of the Balkanites as ‘some kind of a social-emancipatory ideology’ (Moritsch 2002: 83), and ever more voices could be heard, claiming the Balkans for the Balkanites. In the Ottoman Empire, however, the Spring of Nations did not come to the Ottoman nation, but such occurred among the peoples who were under Ottoman rule. Nationalists of all Balkan nations jointly emphasised small differences between them, both in the present as well as in the past. In the process, mythology replaced history; tolerance and multiculturalism were its first victims.
W Imperium Osmańskim nie istniał wyraźny rozdział pomiędzy prawem świeckim a kościelnym. W jego systemie ludzie przypisani byli na podstawie wyznawanej religii do wspólnot (millet). Podstawą tego podziału była religia; język i przynależność etniczna odgrywały rolę drugorzędną. Przyczynę tego stanu rzeczy stanowił system władzy. Prawo osmańskie było oparte na kodeksie religijnym, który nie mógł być narzucony nie podlegającym poborowi do wojska innowiercom.Próba stworzenia kodeksu prawa cywilnego, który zastąpić miał prawo religijne, przebudziła w mieszkańcach milletów nowego ducha narodowej świadomości. Jeśli bowiem pragnęli znaczyć cokolwiek w nowoczesnej polityce międzynarodowej, musieli przeorganizować się na podstawie narodowości, ponieważ to właśnie narodowość stanowiła wówczas podstawę organizacji państw zachodnich. Przewaga Zachodu na arenie światowej sprawiła, że ludy nie-zachodnie musiały układać swoje wzajemnie stosunki, oraz swoje stosunki z zachodnimi mocarstwami, według zasad w miarę przypominających te, które świat zachodni uważał za oczywiste.W XIX w. narodowość stała się pojęciem dominującym, a nacjonalizm święcił powszechny triumf. W ciągu XIX stulecia nacjonalizm jako „swego rodzaju ideologia emancypacji społecznej” (Moritsch 2002: 83) podbił serca i umysły mieszkańców Bałkanów; coraz więcej głosów wołało: „Bałkany dla Bałkańczyków!”. Jednakże Wiosna Ludów w imperium tureckim nie objęła narodu osmańskiego, lecz ludy znajdujące się pod władzą osmańską. Nacjonaliści wszystkich narodówbałkańskich jednym głosem podkreślali drobne różnice, jakie występowały między tymi narodami zarówno w przeszłości, jak i w czasach współczesnych. Podczas procesu europeizacji mitologia zastąpiła historię, a wśród pierwszych ofiar były tolerancja i wielokulturowość.
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2017, 56
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas Sulejmana
The Time of Suleiman
Autorzy:
Kubiaczyk, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16264906.pdf
Data publikacji:
2017-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Suleiman the Magnificent
Carlos V
history of Turkey
Ottoman empire
ot
Opis:
André Clot, Sulejman Wspaniały i jego wspaniałe stulecie, tłum. Grażyna Majcher, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Kraków 2017, ss. 412.
Rev. of: André Clot, Sulejman Wspaniały i jego wspaniałe stulecie [Suleiman the Magnificent]
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2017, 15; 283-288
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ottoman supremacy and the political independence of the Balkan and Central European states
Autorzy:
Czamańska, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32327993.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ottoman Empire
Balkan states
Wallachia
Moldavia
Transylvania
Crimean Khanate
political subordination
Opis:
The article deals with the nature of the political relationship between the Ottoman Empire and the Balkan states. The various forms of dependency led to varied limitations on the functioning of these states, especially in the field of their international politics. The Ottoman Empire's relations with weaker, allied, vassal and subordinate states were shaped by the following factors: the historical period, the political and legal nature of the mutual relations, religion, the current political and military situation. On the basis of analysis of the sources and scientific literature, it has been shown that the Ottoman Empire was unable to prevent more or less official policy by its subordinate centres, as long as they had any state structures (even if they were only of a self-governing nature). In the 14th century, most of the Balkan states found themselves as allies and tributaries of the Ottoman Empire. The alliance with the Ottomans did not limit political relations with countries uncommitted against the Ottomans. In the 15th century there was a process of more and more clearly political subordination of the Balkan states which added two important elements to earlier financial and military obligations - investment and obedience. In the 16th century, it was extremely important to surrender to the King of Hungary John Zápolya under the authority of Sultan Suleiman. It also resulted in the Ottoman Empire taking over direct political control of the Romanian principalities: Wallachia and Moldavia. The Sultan was not able to fully control them, they often carried out independent political activities, connected with the Poland-Lithuanian Commonwealth, the Holy Empire, and Transylvania. In the 18th century the process of building the Balkan nation states launched, albeit very slowly. In the 19th century, any independence, even very limited, was conducive to the rapid formation of their own independent statehood.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2023, 30; 73-90
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skład i liczebność armii litewskiej podczas wojny z Turcją w latach 1683–1686
Composition and Numbers of the Lithuanian Army during the War with Turkey in 1683–1686
Autorzy:
Bobiatyński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058190.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
war
muster
treasury
seventeenth century
Polish-Lithuanian Commonwealth
Ottoman Empire
Lithuanian army
Opis:
A historiography devoted to the reign of King John III Sobieski has so far lacked a detailed study on the Lithuanian army during the war with Turkey in 1683–1699. This article partially fills this gap as it precisely reconstructs the composition and numbers of the Lithuanian army in 1683–1686, i.e. during the expedition to Slovakia (1683), the campaigns in Zhvanets (1684) and Bukovina (1685), and military operations in Moldova (1686). Primary sources used for the article included treasury records, which are currently stored in Vilnius, i.e. reports of the Grand Treasurer of Lithuania, Benedict Paweł Sapieha, submitted at General Sejms in 1685 and 1689, as well as a short document that contains data from muster rolls of the 1680s. The records of the Grand Treasurer of Lithuania contain detailed lists of all Lithuanian military units which were part of the mercenary army and data on their numbers during the eight quarters of military service between 1683 and 1686. This material can be used for in-depth studies on the careers of military officers at that time, as well as the patronclient relationships between hetmans and their subordinates. The article also analyses the actions of the hetmans Kazimierz Jan Sapieha and Józef Bogusław Słuszko, whose aim was to strengthen the position of the Sapieha family and the royalist party, respectively, among soldiers and commanders.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2021, 86, 1; 29-55
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is the Sykes – Picot Agreement of 1916 was the basis for the political division of the Middle East?
Autorzy:
Biger, Gideon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201788.pdf
Data publikacji:
2016-12-06
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Instytut Geografii
Tematy:
First World War
Ottoman Empire
League of Nations
Britain
France
Mandate System
Opis:
In 1916, Britain and France signed an agreement deals with the future division of the Ottoman Empire. This agreement, known as the Sykes – Picot Agreement, after its two designers, the British Sir Mark Sykes and the French François George Picot, is seen up today as the main act which created the modern Middle East and responsible for some of its problems. The article present here point to another act, the decision of the newly established League of Nation to create the Mandate System and , following it, the San Remo decision of April 1920 giving the Mandates concerning the Arab Middle East to France and Britain, as the main designer of the division of the Middle East to its present form.
Źródło:
Journal of Geography, Politics and Society; 2016, 6, 3; 50-58
2084-0497
2451-2249
Pojawia się w:
Journal of Geography, Politics and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Turkish cause, reformation and counter-reformation in Polish-English contacts in the 15th and 16th centuries
Autorzy:
Grzebyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195736.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Anglia
Polska
Imperium Osmańskie
Reformacja, Kontrreformacja
England
Ottoman Empire
Reformation
Counter-Reformation
Opis:
There are many matters in the history of Polish-English relations that have so far escaped the attention of historians dealing with this subject. Religious issues that are the subject of this article, which is the result of a monthly query in the British Library, Bodleian Library, and The National Archives of England and Wales, seem to be undervalued. The aim of the article is to present selected religious and political issues as important factors in the shaping of Polish-English diplomatic relations at the turn of the Middle Ages and the Renaissance.
Istnieje wiele tematów w historii stosunków polsko-angielskich, które dotychczas umykały uwadze historyków zajmujących się tą tematyką. Kwestie religijne, które są przedmiotem tego artykułu, będącego wynikiem miesięcznej kwerendy w British Library, Bodleian Library oraz The National Archives of England and Wales, wydają się – zdaniem autora – niedowartościowane. Celem artykułu jest przedstawienie wybranych zagadnień religijno-politycznych jako istotnych czynników w kształtowaniu się polsko-angielskich stosunków dyplomatycznych na przełomie średniowiecza i epoki renesansu.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 1; 96-105
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna o tron hospodarski w Mołdawii w latach 1615-1616 i jej wpływ na stosunki polsko-osmańskie
Autorzy:
Constantinov, Valentin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449963.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Moldavia
Ottoman Empire
Polska
17th century
Stefan II Tomsa
the Movileşti
Opis:
The Moldavian campaign in late 1615 and first half of 1616 caused a growing tension in the relations between the Republic of Poland and Ottoman Empire. The Turkish sultan was determined to defend his interests in Moldova. At the same time, the Polish king tried to gain the throne of Moscow. The Polish magnates, Michał Wiśniowecki and Samuel Korecki, married to daughters of Elisabeta Movilă, decided to put their brother-in-law, Alexander Movilă, on the throne of Moldavia. But Hetman Stanisław Zółkiewski and king Sigismund III were against this campaign and did not provide any support. The intervention in Moldova could have had serious consequences for both the Turks and the Tatars. The war ended in the defeat of the magnates.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2019, 26, 2; 113-125
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brytyjska dyplomacja nad Bosforem od czasów restauracji Stuartów po epokę napoleońską
Autorzy:
Kołodziejczyk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953750.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Ottoman Empire
British diplomacy
diplomatic ceremonial
Imperium Osmańskie
dyplomacja brytyjska
ceremoniał dyplomatyczny
Opis:
The monograph under review depicts the British policy on the Bosporus in the light of the ‘new diplomatic history’. Its author analyzes the origins and status of British diplomats, studies the language and ceremonial adopted during solemn audiences as well as everyday contacts with Ottoman dignitaries, and traces the changes in mutual perception during the era of the rise of British imperial ambitions and of the growing awareness of the weakening of the Ottoman Porte.
Recenzowana monografia ukazuje brytyjską politykę nad Bosforem z perspektywy „nowej historii dyplomatycznej”. Jej Autor analizuje pochodzenie i status brytyjskich dyplomatów, bada język i ceremoniał przyjęty podczas uroczystych audiencji, jak też przy okazji codziennych kontaktów z osmańskimi dostojnikami oraz śledzi zmiany we wzajemnej percepcji w dobie wzrostu brytyjskich ambicji imperialnych oraz rosnącej świadomości osłabienia Porty Otomańskiej. 
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2019, 126, 1
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Historical Background and the Present State of Turkish-French Relations
Tło historyczne i stan obecny stosunków turecko-francuskich
Autorzy:
Aslan, Davut Han
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440081.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Turkey
France
genocide
Ottoman Empire
Ottoman capitulations
Turcja
Francja
ludobójstwo
Imperium Osmańskie
kapitulacje osmańskie
Opis:
The initial traces of mutual relations between Paris and Ankara date back to the 16th century. During the Ottoman Empire, bilateral relations between the Empires flourished in terms of economic relations where France enjoyed capitulations. The French-Turkish relations encompass both alliances and wars. Currently there exist serious dissidences in terms of democracy, human rights and freedom issues. Apart from that Paris’s opposition of Turkey’s future full European Union membership blocking five chapters and accepting genocide claims against the so-called Armenian genocide, Turkey’s Kurdish question constitute a huge obstacle for the future development of French-Turkish relations.
Pierwsze ślady wzajemnych stosunków między Paryżem i Ankarą prowadzą do XVI wieku. W czasach Imperium Osmańskiego stosunki dwustronne między imperiami kwitły w sensie stosunków gospodarczych, gdy Francja korzystała z kapitulacji osmańskich. Stosunki francusko-tureckie obejmują zarówno alianse, jak i wojny. Obecnie istnieją poważne rozbieżności, jeżeli chodzi o kwestie demokracji, praw człowieka i swobód. Poza tym sprzeciw Paryża wobec przyszłego pełnego członkostwa Turcji w Unii Europejskiej, blokujący pięć rozdziałów [Traktatu] i akceptujący uznanie kwestii tzw. ludobójstwa Ormian, kwestia Kurdów tureckich, stanowią ogromną przeszkodę dla przyszłego rozwoju stosunków francusko-tureckich.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2014, 3(41); 122-135
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty reform skarbowości Imperium Osmańskiego w latach 1839–1876
Selected aspects of the tax reform of the Ottoman Empire between 1839 and 1876
Autorzy:
Szulc, Dawid G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14964674.pdf
Data publikacji:
2022-07-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ottoman Empire
state treasury
Tanzimat
reforms
constitutionalism
Imperium Osmańskie
skarbowość
reformy
konstytucjonalizm
Opis:
Artykuł stanowi przegląd wybranych aspektów prawa skarbowego Imperium Osmańskiego w latach 1839–1876. Nacisk położono w nim na zbadanie ewolucji podatków państwowych w kontekście ustrojowym oraz instytucji budżetu państwa, które we wczesnym etapie państwowości osmańskiej oparte zostały na regułach prawa szariatu, zaś od 1839 r. widoczna stała się tendencja do ich westernizacji.
The paper provides an overview of the selected aspects of the fiscal law of the Ottoman Empire between 1839 and 1876. In particular, the emphasis is placed on examining the evolution of state taxes in the context of the system as well as the institutions of the state budget, which were based on the rules of Sharia law in the early stages of the Ottoman statehood, while a general tendency towards their westernization was noticeable from 1839 onwards.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2022, 74, 1; 301-320
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genocide 1915–1917 a jego współczesna recepcja
Genocide 1915–1917 and its contemporary reception
Autorzy:
Kwiatkiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901836.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
Armenian genocide
Holocaust
Ottoman Empire
Kurds massacre
ludobójstwo Ormian
Imperium Osmańskie
masakra Kurdów
Opis:
The carnage made during the First World War on the Christians living in the central and eastern provinces of the Ottoman Empire found its widely reflected in the culture and art of the twentieth century. It became the theme of many works and inspiration for the creators, also outside the circle of civiliza-tion hinted communities affected by the tragedy. A special sensitivity distin-guished themselves in artistic circles in Western Europe and the United States. They formed a significant extent widespread contemporary image of the tragedy that took place a hundred years ago in the area of Western Asia. It contained far-reaching simplification and it was also politically useful, decisive for the durability of the media.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2015, 12; 331-340
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Książę pomorski Bogusław X. Turcy i sława (dawniej i dziś)
Bogislaw X of Pomerania. Turks and glory (then and now)
Autorzy:
Poggendorf, Gabriele
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343194.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Tematy:
Bogusław X
Pomorze
Szczecin
Imperium Osmańskie
pielgrzymka
Bogislaw X
Pomerania
Ottoman Empire
pilgrimage
Opis:
Polityka księcia pomorskiego Bogusława X oraz jego reformy w administracji, finansach i sądownictwie podczas jego długiego panowania cieszyły się dużym zainteresowaniem badaczy. Niezwykłym wydarzeniem była jego pielgrzymka do Ziemi Świętej w 1497 roku, zwłaszcza podróż morska, podczas której załoga statku pielgrzymiego wdała się w zaciętą bitwę z eskadrą turecką. Wydarzenie to już w czasach Bogusława zwróciło uwagę kronikarzy, zwłaszcza pomorskich, którzy wychwalali bohaterską walkę księcia z Turkami i uratowanie statku z wielkiego niebezpieczeństwa. Zwycięstwo Bogusława, który zgodnie z przekazami został przyjęty triumfalnie w Wenecji, a także na rodzimym Pomorzu, zostało uznane za jedno z ważniejszych osiągnięć księcia i rozsławione w wierszach, malarstwie i grafice. Niniejszy artykuł poświęcony jest pytaniu, czy i w jaki sposób sam Bogusław i jemu współcześni czy też późniejsze przekazy wpłynęły na taką wersję wydarzeń. Omówiony zostanie włoski raport, prawdopodobnie powstały w Wenecji w 1497 roku, który podkreśla zasługi weneckiego kapitana statku i jego odważne zachowanie w potyczce z Turkami.
The policies of Duke Bogislaw X of Pomerania and his reforms in administration, finance and jurisprudence during his long reign have received great attention in research. A more interesting material, however, was his pilgrimage to the Holy Land in 1497. Especially the outward journey on the sea, on which the pilgrim ship got into a fierce battle with a Turkish squadron. This event at that time attracted the attention of local and foreign chroniclers, of whom mainly the Pomeranian ones praised Bogislaw’s heroic fight against the Turks and the resulting rescue of the galley from the greatest danger. This highly acclaimed struggle of Bogislaw, which according to those reports gave him a triumphant reception on his return to Venice, was later considered in Pomerania and today again in Poland as one of the most important achievements and, glorified in poems, paintings and prints. The question of whether and how Bogislaw himself, his contemporaries or subsequent reports influenced the way in which the events were presented will be explored in the article. There is also an Italian report, probably printed in Venice in 1497, which praises the Venetian captain in his courageous behavior against the Turks.
Źródło:
Materiały Zachodniopomorskie; 2023, 19; 79-121
0076-5236
2956-9893
Pojawia się w:
Materiały Zachodniopomorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próby reformowania Imperium Osmańskiego przez Ruch Młodoosmański
Attempts to Reform the Ottoman Empire by the Young Ottomans
Autorzy:
Olszowska, Karolina Wanda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/577987.pdf
Data publikacji:
2018-03-14
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Ottoman Empire
Midhad Pasha
Abdul Hamid II
Ottoman constitution of 1876
Young Ottomans
First Constitutional Era
Opis:
In the nineteenth century, the Ottoman Empire was on the verge of collapse. This country needed drastic reform. Those who decided to save the ‘Colossus with feet of clay’ were the Young Ottomans headed by Midhad Pasha. During the reign of Abdul Hamid II the first Constitution in the history of the Ottoman Empire was introduced. The document was in force for only two years (1876–1878) and this period is sometimes called the first constitutional monarchy (Birinci Meşrutiyet). The reforms that had been introduced postponed the collapse of this country on the Bosporus. The constitution equated the laws of the believers of various religions and introduced civil liberties, but the position of the sultan was still superior. Most of the provisions simply remained on paper and the sultan dissolved the parliament soon after.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2017, 3-4 (263-264); 323-341
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LOUIS MALLET IN THE CROSSHAIRS OF “THE TIMES”: CRITICISM OF ACTIONS OF THE BRITISH DIPLOMACY IN CONSTANTINOPLE AT THE BEGINNING OF THE FIRST WORLD WAR
Autorzy:
Hrachov, Artem
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2153622.pdf
Data publikacji:
2022-12-12
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:
Louis Mallet
Great Britain
Ottoman Empire
“The Times”
press
newspaper
diplomacy
foreign policy
Opis:
The article is devoted to the publication of “A Mortifying Disclosure” in the British newspaper “The Times” on August 24, 1917, with criticism of British foreign policy towards the Ottoman Empire, in particular the actions of Louis Mallet, the British ambassador in Constantinople. The mentioned publication, as well as the discussion caused by it, are little covered in historiography. Much more information is provided by the primary sources, represented by the documents of the British National Archives (The National Archives, TNA), and also by the memoirs of the participants of researched events. In the mentioned article, Louis Mallet was criticized for short-sightedness and excessive credulity. According to the author of the publication, the Turkish grand vizier deceived the British ambassador, even when the choice of the Ottoman Empire in favor of entering the war on the side of the Central Powers became obvious. In turn, the fact that British diplomats failed to find out about the existence of the German-Turkish treaty became the basis for sharp criticism of the Foreign Office at all. In response to this publication, Louis Mallet spoke in defense of his actions in Constantinople. He was supported by other Foreign Office officials, including former Foreign Secretary Edward Grey. They argued that the Foreign Office was fully aware of the pro-German course of the Porte, but intended to delay the state of war with her as far as possible in order to prepare for the defense of Egypt, the Suez Canal and India. These circumstances led to the accommodating position of British diplomacy. The characteristics of both Mallet himself and the grand vizier of the Ottoman Empire, Said Helim, are separately analyzed from the point of view of historiography and their contemporaries. Also the importance of the defense of India and Egypt, its importance as a key factor in shaping the course of British diplomacy was researched. Finally, the work contains the author's interpretations and evaluations of the analyzed events
Źródło:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2022, 31; 242-254
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cypryjska Ziemia Obiecana. Plany stworzenia żydowskiego państwa na Cyprze (XVI wiek)
The Cypriot Promised Land. Plans of Creating a Jewish State in Cyprus (16th Century)
Autorzy:
Burkiewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850489.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Cyprus
Jews
Joseph Nasi
Ottoman Empire
Venice
Cypr
Żydzi
Józef Nasi
Imperium Osmańskie
Wenecja
Opis:
Żydzi na Cyprze pojawili się już w okresie ptolemejskim (IV w. p.n.e.). W okresie późniejszym Rzym wspierał migracje Żydów na wyspę, którzy szczególnie w czasach cesarza Augusta stali się widoczną mniejszością na Cyprze. Żydzi do tego stopnia upodobali sobie kosmopolityczny charakter wyspy, że powstały daleko idące plany stworzenia państwa żydowskiego na Cyprze. Plany te zbiegły się z prześladowaniami wyznawców judaizmu, które przetoczyły się przez Europę Zachodnią od końca XV wieku (a zwłaszcza w Hiszpanii, Portugalii oraz w Italii). Twórcą pomysłu stworzenia na Cyprze enklawy dla społeczności żydowskiej był pochodzący z Portugalii bankier Józef Nasi lub Miques (1524–1579), powszechnie znany również jako Wielki Żyd. W celu zrealizowania swoich planów przekonał on sułtana osmańskiego Selima II do zajęcia Cypru, który od 1489 roku pozostawał w rękach Wenecjan. Równocześnie Żydzi aktywnie wspierali Imperium Osmańskie w kampanii przeciwko Wenecjanom. Osmanowie opanowali Cypr w 1571 roku i pomimo że nie powrócili do planów stworzenia na wyspie państwa żydowskiego, to byli witani przez miejscowych Żydów jako wyzwoliciele spod władzy Wenecjan. Dzieje stworzenia państwa żydowskiego na Cyprze uchodzą za niezwykle interesujący i mało znany epizod z dziejów nie tylko samych Żydów, lecz także rywalizacji pomiędzy Imperium Osmańskim a Republiką Wenecji w drugiej połowie XVI wieku.
Jews appeared in Cyprus as early as in the Ptolemaic period (4th century BC). Later, with Rome’s support of the Jewish migration to the island, they became a substantial minority in Cyprus, especially during the reign of Caesar Augustus. Jews took such a liking to the cosmopolitan nature of the island that in the 16th century they started formulating far-reaching plans to make the island a Jewish state. These plans coincided with the persecution of Jews that swept through Western Europe from the late 15th century onward (especially in Spain, Portugal, and Italy). The author of the plans to create an enclave for the Jewish community in Cyprus was a Portuguese banker Joseph Miques or Nasi (1524–1579), commonly known as the Great Jew. In order to carry out his plans, he convinced the Ottoman Sultan Selim II to seize Cyprus, which had belonged to the Republic of Venice since 1489. At that time Jews actively supported the Turks in their campaign against the Venetians. The Ottomans captured Famagusta in 1571 and were welcomed by Jews as liberators from the Venetians, even though at that time nothing remained of the plans to create a Jewish state on the island. The story of these plans is not only a fascinating, albeit little-known, episode in Jewish history but also an interesting example of the rivalry between the Turks and the Republic of Venice in the early modern period.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2022, 12; 11-26
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pour la réforme de la justice ottomane: Count Leon Walerian Ostroróg (1867–1932) and his activities in the final decades of the Ottoman Empire
Autorzy:
Dominik, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677437.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Ottoman Empire
Young Turk Revolution
Republic of Turkey
legal reform
intellectual history
Leon Ostrorog
Opis:
Pour la réforme de la justice ottomane: Count Leon Walerian Ostroróg (1867–1932) and his activities in the final decades of the Ottoman Empire Following the final partition of the Polish-Lithuanian Commonwealth in 1795 the Ottoman Empire became one of the chief destinations for the Polish political émigrés. Poles fled to Istanbul hoping for Ottoman support in their efforts to regain independence. Their participation in the Ottoman public sphere was not limited to the activities aimed at the restoration of an independent Poland; rather, Polish émigrés also played an active role in the enterprise of modernization of the Ottoman state since the era of the Tanzimat reforms (1839–1876). While one can say that the intensity of the Polish participation in the Ottoman public sphere decreased substantially after the Ottoman defeat in the war against Russia (1877 –1878) and during the reign of Sultan Abdülhamid II (r. 1876–1909), the subsequent 1908 Young Turk Revolution and the coming to power of the Committee of Union and Progress (İttihat ve Terakki Fırkası) was a watershed event that attracted some Polish émigrés from France to come to the Ottoman Empire.This paper focuses on the work of Count Leon Ostroróg (1867–1932), who came to prominence as a legal adviser to the Ottoman Ministry of Justice in the Second Constitutional Period (1908–1918). He played an important role in the reform projects of the Ottoman legal system. Meanwhile, he was actively engaged in the life of the Istanbul’s Polish, French and Levantine communities. By focusing on his major works this paper discusses Ostroróg’s views on the late Ottoman Empire and his stance towards the transformation of the multicultural and multiethnic Ottoman Empire into the nation-state of the Republic of Turkey in the aftermath of the WWI and towards a number of far-reaching reforms that characterized that period. Pour la réforme de la justice ottomane: Hrabia Leon Walerian Ostroróg (1867–1932) i jego działalność w późnym Imperium Osmańskim Po ostatnim rozbiorze Rzeczpospolitej Obojga Narodów w 1795 roku Imperium Osmańskie było jednym z najważniejszych kierunków, jakie obrała polska emigracja polityczna. Polacy przyjeżdżali nad Bosfor mając nadzieję na osmańskie wsparcie w próbach odbudowania niepodległego państwa polskiego. Aktywność Polaków w Porcie Osmańskiej nie ograniczała się jednak wyłącznie do planowania przyszłych powstań przeciwko zaborcom. Emigranci odegrali znaczącą rolę w przygotowaniu reform mających na celu reorganizację Imperium Osmańskiego poczynając od okresu Tanzimatu (1839–1876). Choć działalność polskiej emigracji zmalała po przegranej Imperium Osmańskiego w wojnie przeciwko Rosji (1877–1878) i podczas panowania Sułtana Abdülhamida II (na tronie od 1876 do 1909), rewolucja młodoturecka w 1908 roku i dojście do władzy Komitetu Jedności i Postępu (İttihat ve Terakki Fırkası) były przełomowymi wydarzeniami, które stały się impulsem dla polskich emigrantów urodzonych we Francji do przybycia do Państwa Osmańskiego.Tematem tego artykułu jest działalność Hrabiego Leona Ostroroga (1867–1932), który w okresie młodotureckim (1908–1918) zasłynął jako doradca prawny w osmańskim Ministerstwie Sprawiedliwości. Ostroróg odegrał znaczącą rolę w przygotowaniu projektów reform osmańskiego systemu prawnego. Równocześnie był on również aktywnie zaangażowany w życie polskiej, osmańskiej oraz lewantyńskiej społeczności Stambułu. Koncentrując się na najważniejszych pracach opublikowanych przez Ostroroga, artykuł poddaje pod dyskusję poglądy Ostroroga na sytuację Imperium Osmańskiego w ostatnich latach jego istnienia oraz na zmiany zachodzące w wyniku I wojny światowej, kiedy to wielokulturowe i wieloetniczne imperium przeobraziło się w Republikę Turcji.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Traktat polsko-osmański z Buszy Jarugi (1617) i jego wpływ na międzynarodową sytuację Mołdawii
The Polish-Osmanian treaty of Busza Jaruga (1617) and its impact on the international situation of Moldova
Autorzy:
Constantinov, Valentin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139279.pdf
Data publikacji:
2022-10-03
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Mołdawia
Imperium Osmańskie
Polska
Radu Mihnea
Kozacy
Tatarowie
Moldova
Ottoman Empire
Polska
Cossacks
Tatar
Opis:
Po dramatycznych wydarzeniach 1616 r. Radu Mihnea wstąpił na tron mołdawski. Nowy władca Mołdawii musiał zmierzyć się z trudną misją. Musiał przyczynić się do utrzymania najazdów tatarskich na ziemiach polskich i Kozaków na ziemiach osmańskich. Napięcie między Imperium Osmańskim a Polską osiągnęło szczyt w 1617 roku, kiedy Osmanie postanowili zbudować twierdzę na granicy z Polską. Zamiarowi temu przeciwstawiła się armia polska, gotowa do walki. W kolejnych latach trwały najazdy Tatarów i Kozaków, co przyczyniło się do dalszego pogorszenia stosunków polsko-osmańskich i niestabilności rządów w Mołdawii.
 Following the dramatic events of 1616, Radu Mihnea ascended into the throne of Moldova. The new ruler of Moldova had to face a difficult mission. He had to contribute to the retention of Tatar attacks in the Polish territories, and of the Cossacks in the Ottoman territories. The tension between the Ottoman Empire and Poland peaked in 1617, when the Ottomans decided to build a fortress on the border with Poland. This intention was countered by the Polish army which was ready to combat these plans. The incursions of the Tartars and the Cossacks continued in the following years, which contributed to the further deterioration of the Polish-Ottoman relations and to the instability of the rule in the country of Moldova.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 1; 111-122
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza Rady Stanu Imperium Osmańskiego oraz jej organizacja w latach 1867–1868
The origins of the Council of State of the Ottoman Empire and its organization from 1867 to 1868
Autorzy:
Szulc, Dawid G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348403.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ottoman Empire
judiciary
Tanzimat
reforms
Council of State
Imperium Osmańskie
sądownictwo
reformy
Rada Stanu
Opis:
W artykule dokonano przeglądu ustrojowego prawodawstwa osmańskiego z lat 1867–1868 dotyczącego powołania oraz organizacji Rady Stanu (Şura-yı Devlet) Imperium Osmańskiego. Szczególnej analizie poddano treść rozporządzenia organicznego Rady Stanu oraz materiały źródłowe dotyczące przyczyn powołania Rady Stanu, w tym przemówienia sułtana Abdülaziza (Nutk-ı Hümâyûn), i pracę La Turquie et le Tanzimât autorstwa Edourda Engelhardta. Analiza historii osmańskiej Rady Stanu do 1868 r. uwzględnia także przegląd najważniejszych osmańskich instytucji ustrojowych odpowiadających za proces ustawodawczy oraz sądownictwo quasi-administracyjne w epoce poprzedzającej powołanie Şura-yı Devlet.
This paper conducts a system review of Ottoman state legislation from 1867 to 1868 concerning the establishment and organization of the Council of State (Şura-yı Devlet) of the Ottoman Empire. In particular, the contents of the Organic Ordinance of the Council of State and source materials concerning the reasons for the establishment of the Council of State, including Sultan Abdülaziz’s speech (Nutk-ı Hümâyûn) and La Turquie et le Tanzimât by Edouard Engelhardt, were analyzed. The present analysis of the history of the Ottoman Council of State until 1868 also provides an overview of the most important system of state institutions in the Ottoman Empire, which were responsible for the legislative process as well as for the quasi-administrative judiciary in the period before the establishment of Şura-yı Devlet.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2023, 75, 2; 103-123
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grecki Prolog Ewangelii św. Jana jako hamaili chrześcijańskiego żołnierza w XVI-wiecznym Imperium Osmańskim
Autorzy:
Kunikowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44737174.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
Christians in the 16th century Ottoman Empire
phylactery
hamaili
Prologue of St. John
Opis:
The article was written as a result of works on the edition of 16th-century Rozmowa z Turczynem o wierze krześcijańskiej... (“The dispute with a Turk over the Christian faith”) by a Croatian Bartholomaeo Georgius, published in 1548 in Cracow. It is a translation of his Latin turcica. Georgievič was a Hungarian subject and a former Turkish slave. He shows that in the Ottoman Empire in the mid-16th century, soldiers of Christian origin incorporated into the Ottoman army wore the so-called hamaili in the function of phylactery (Greek phylakterion). These was handwritten notes, worn “under the arm,” like Muslim hamaili with verses of the Quran. However, according to Georgius, it contained Christian content, i.e., the Greek verses of the Prologue to the Gospel of St. John “Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος” (“In the beginning was the Word”). The author considered this evidence of the survival of the Christian faith among the conquered Balkan peoples. It was for him a fact of political and military importance. Georgius assured the local population would be ready to support the European army if it entered the territories conquered by the Turks. It is possible that his remarks are also the 16th-century confirmation of the existence of the Greek alhamijado in the Ottoman Empire. There are many indications that the little Greek Gospel worn as an amulet was written in the Arabic alphabet.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2022, 4/286; 15-24
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationship of Turkey with Armenia
Stosunki Turcji z Armenią
Autorzy:
Aslan, Davut Han
Celiktas, Osman Kaan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/439977.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Armenia
Turkey
genocide
dislocation
the Ottoman Empire
history
Turcja
ludobójstwo
wypędzenia
Imperium Osmańskie
historia
Opis:
Historical resources records the initial contacts between Turks and Armenians at 10th century as Turkic tribes commenced to immigrate to the lands today called as Anatolia. In the course of the Battle of Manzikert(1071), which is appreciated to be the milestone for Turks entrance to Anatolia, Armenians supported Turks against Byzantium imperia. Aftermaths, Turks and Armenians coexisted in this geography peacefully where Armenians were called by Ottomans as loyal nation to refer their loyalty towards the Ottoman authority. Till the period when the Ottoman Empire entered to its dissolution period, Christian Armenians and Muslim Turks lived together where Armenians along with other non-Muslim minorities of the Ottoman Empire enjoyed a religious and cultural freedom. Nevertheless toward the collapse of long standing the Ottoman Empire, Armenians who were looking for their dependency with the interference of imperial powers like Russian Empire, Great Britain and France, the Armenian problem gradually became an international question. Consequently, a conflict between the loyal nations of the Empire ended with a dislocation process the end of which caused heavy casualties that emerged a debate profoundly influencing foreign policy of modern Turkey in all directions.
Źródła historyczne odnotowują pierwsze kontakty między Turkami i Ormianami w wieku X, kiedy to plemiona tureckie zaczęły napływać na tereny zwane dziś Anatolią. W trakcie Bitwy pod Manzikertem (1071 r.), która jest oceniana jako kamień milowy wejścia Turków do Anatolii, Ormianie wspierali Turków przeciwko imperiom Bizancjum. W następstwie tego Turcy i Ormianie współistnieli na tych terenach w sposób pokojowy – Ormianie byli traktowani przez Turków osmańskich jako naród lojalny, okazujący swą lojalność wobec władz państwa osmańskiego. Aż do czasu, kiedy to Imperium Osmańskie wkroczyło w okres swego rozpadu, chrześcijańscy Ormianie i muzułmańscy Turcy mieszkali razem, gdy Ormianie i inne niemuzułmańskie mniejszości Imperium Osmańskiego cieszyli się wolnością religijną i kulturową. Tym niemniej w miarę jak wielowiekowe Imperium Osmańskie chyliło się ku upadkowi, problem ormiański stawał się stopniowo zagadnieniem międzynarodowym, jako że Ormianie rozwiązanie kwestii swej podległości wiązali z interwencją potęg imperialnych, takich jak Imperium Rosyjskie, Wielka Brytania i Francja. W konsekwencji konflikt między tym lojalnym narodem Imperium skończył się procesem wypędzeń, które spowodowały dużą liczbę ofiar, co z kolei dało impuls debacie w dużej mierze wpływającej na politykę zagraniczną współczesnej Turcji we wszystkich jej kierunkach.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2015, 2(44); 90-101
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nicknames of the Ottoman viziers
Прозвища великих османских визирей
Autorzy:
Krajcarz, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010958.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
grand viziers
bynames
pseudonyms
nicknames
Ottoman Empire
великие визири
прозвища
псевдонимы
клички
Османская империя
Opis:
Paper presents the complex structure of nicknames, bynames and pseudonyms used to describe and identify the Ottoman grand viziers. During the close to 600-year-long history of that administrative function in the Ottoman Empire the official system of surnames did not exist. Beside of names some additional descriptions were used, according to individual characters of describing person. The structure of individual descriptions used in the Ottoman Empire, the country of different from the majority of European countries – culture, religion and non-Indo-European language – differs from analogous naming structures used in Europe. The important factor casing these differences was the lack of “aristocracy of blood” – the elite coming from the aristocratic families, holding the privileged offices. In the Ottoman Empire the exercise of the office of grand vizier was caused not by the affiliation to the powerful family but by real merits, abilities or sometimes by assumption that office by force. The nicknames, bynames and pseudonyms of grand viziers had the structure, order, differentiated etymology, meaning and undertone. Until today that chapter of Turkish onomastics was not analyzed. The main sources used to gather analyzed descriptions were studies of Ottoman history.
В статье представлена сложная структура кличек, прозвищ и псевдонимов великих османских визирей. В течение более шестисотлетней истории функционирования этой должности в администрации Османской империи не существовало системы фамилий; наряду с именами использовались различные определения индивидуального характера. Структура индивидуальных антропонимических определений, используемая в Османской империи, стране с отличающимися от большинства европейских стран культурой и религией, а также языком, не принадлежащим к индоевропейской группе, иная, чем в аналогичных ономастических структурах стран Европы. Важным фактором, отличающим османскую политическую элиту от элит большинства европейских стран, созданных, в основном, родами с многопоколенной традицией влияний, было отсутствие так называемой аристократии крови. Для назначения на эту должность не нужно было принадлежать к одному из аристократических родов, члены которого имели исключительное право занимать важные посты. Великими визирями становились те, кто отличился в иных областях, привлек внимание вышестоящих лиц своими способностями или осуществил переворот и захватил должность силой. Определения великих визирей имели специфическую структуру, разнообразную этимологию, смысл, а также понижающий или прославляющий тон. До сих пор не появились труды, посвященные изучению этого раздела турецкой ономастики. Основным источником, из которого для написания статьи черпались определения великих визирей, были исследования истории Османской империи.
Źródło:
Studia Orientalne; 2017, 1(11); 197-210
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty aktywności gospodarczej Dubrowniczan na ziemiach zajętych przez Turków w drugiej połowie XV i początkach XVI w.
Selected aspects of the economic activity of the inhabitants of Dubrovnik in the lands occupied by the Turks in the second half of the 15th and the beginning of the 16th century
Autorzy:
Wróbel, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32314541.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Dubrovnik
Ragusa
trade
mining
Balkans
Ottoman Empire
Dubrownik
Raguza
handel
górnictwo
Bałkany
Imperium Osmańskie
Opis:
Mimo narastającego zagrożenia ze strony Turków i chaosu jaki wnieśli oni na Bałkany, pierwsza połowa XV w. była okresem rozkwitu gospodarczego Republiki Dubrownickiej. Dzięki zręcznej dyplomacji i aktywności kupców dubrownickich, handel miasta rozkwitał. W miarę postępu tureckich podbojów na Bałkanach, kluczową kwestią stała się zdolność Dubrowniczan do funkcjonowania w nowych warunkach. Autor dokonał analizy wybranych aspektów aktywności gospodarczej Dubrowniczan na ziemiach zajętych przez Turków w drugiej połowie XV i początkach XVI w. W pracy rozpatrzono ich zaangażowanie w wydobycie i handel kopalinami (głównie srebro i ołów), oraz ich działalność w handlu solą i towarami leśnymi, polnymi i kramarskimi. Z zebranego materiału wynika, iż najazd turecki postawił dubrownickich kupców w trudnej sytuacji. Przejściowo upadł handel na terenie Bułgarii. Na terenie Bośni i Serbii kryzys dotknął najpierw wydobycie i handel srebrem a następnie ołowiem. Jednak nawet w najtrudniejszym momencie Ragusanie potrafili podtrzymać wymianę innymi towarami z ziemiami na bośniackim i serbskim zapleczu. Zdołali także obronić swój obrót solą i umiejętnie przeorganizować handel zbożem. Jak pokazuje przykład ziem bułgarskich w zmienionych warunkach potrafili nawet odzyskać utracone wcześniej pozycje.
Despite the increasing threat from the Turks and the chaos they brought to the Balkans, the first half of the 15th century was a period of economic boom in the Dubrovnik Republic. Thanks to skilful diplomacy and the activity of Dubrovnik merchants, the city’s trade flourished. As Turkish conquests in the Balkans progressed, the ability of the people of Dubrovnik to function in the new conditions became a key issue. The author analyzed selected aspects of the economic activity of the people of Dubrovnik in the territories occupied by the Turks in the second half of the fifteenth and early sixteenth centuries. The study considers their involvement in the extraction and trade of minerals (mainly silver and lead), and their activity in the trade of salt and forest, field and stall goods. The collected material shows that the Turkish invasion put the Dubrovnik merchants in a difficult situation. Trade in Bulgaria collapsed temporarily. In Bosnia and Serbia, the crisis first affected the mining and trade of silver, and then lead. However, even in the most difficult moment, the Ragusans were able to maintain the exchange of other goods with lands in the Bosnian and Serbian hinterlands. They also managed to defend their salt trade and skillfully reorganize the grain trade. As shown by the example of the Bulgarian lands, they were even able to regain previously lost positions under changed conditions.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 117-130
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The French Conquest of Algiers
Autorzy:
Zalewski, Zygmunt Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627326.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Algeria
France
Ottoman Empire
Barbary piracy
Lord Palmerston
“independence and integrity” doctrine
fly-whisk incident
Opis:
Po zakończeniu wojen epoki napoleońskiej, mocarstwa – a głównie zachodnioeuropejskie z Wielką Brytanią włącznie – nie angażowały się zbyt mocno w sprawy Bliskiego Wschodu. Jednakże wytworzona sytuacja polityczna nie oznaczała nadejścia ery pokoju w opisywanym regionie świata. Jeszcze podczas walk z napoleońską Francją, a zwłaszcza tuż po ich zakończeniu, w północno-zachodniej części Afryki pojawiło się oraz zaczęło nabrzmiewać nowe zarzewie konfliktów międzynarodowych, które w niedalekiej przyszłości miały doprowadzić do poważnych następstw politycznych i gospodarczych. Po 29 latach od zakończenia kampanii napoleońskiej w Oriencie instalacja imperializmu francuskiego w Afryce Północnej stała się faktem dokonanym. Zdobyty przyczółek – jakim była Algieria – stanowił niezłą bazę do rozwinięcia ekspansji we wszystkich kierunkach Czarnego Lądu. Rząd w Paryżu niezwłocznie wykorzystał tę okoliczność i jeszcze w tym samym roku rozpoczął proces kolonizacji sąsiedniej Tunezji. Rozszerzający się od 1830 roku francuski kolonializm w Maghrebie przyniósł nieodwracalne następstwa państwom położonym w basenie Morza Śródziemnego, Afryce Zachodniej oraz głównym mocarstwom europejskim. Na ponad 100 lat wywarł poważny wpływ na kształtowanie się polityki międzynarodowej nie tylko na omawianym obszarze, lecz także w świecie.
The article is an attempt to present and discuss – based on the struggle against Barbary pirates and corsairs waged in the Mediterranean Sea – dynamic and complex political and economic processes as well as diplomatic efforts that contributed to the French conquest of Algiers in 1830. The first three decades of the 19th century were among the most turbulent periods in the history of the French nation. Defeated and humiliated by the enemy coalition in 1815, France did not give up on her “imperial dream”, this time trying to make it come true in a non-distant Maghreb. The way to achieve this goal was, however, quite bumpy. At that time, the western part of the Mediterranean Sea was an arena of competition, mainly between the United States and Great Britain. After all, this turned out to be very favourable to France. Wishing to introduce an extra element into the game, eliminate rivals for overseas supremacy, as well as win Russia – that was gradually strengthening her influence in the eastern part of the Mediterranean Sea – as an ally, at the end of the 1820’s Great Britain became an advocate of her neighbour across the English Channel. Gradually regaining her economic potential and international importance, France reached for Algiers by entering the armed conflict. However, the French stronghold in Maghreb would soon pose a major challenge to the British colonialism in Africa. Expressing their major concern over the security of so-called “imperial route” leading via the Mediterranean sea, British politicians and statesmen adopted a new political stance toward the declining Ottoman Empire. Owing to their “independence and integrity” doctrine (formulated in 1830’s), the rich Ottoman heritage managed to “survive” by the outbreak of World War II.
Źródło:
Studia Maritima; 2014, 27, 1; 41-59
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Longing to Belong: Santo Semo the Language Convert
Dążenie do przynależności. Santo Semo – językowy konwertyta
Autorzy:
Studemund-Halévy, Michael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339651.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Santo Semo
Imperium Osmańskie
Bułgaria
Francja
syjonizm
Młodoturcy
Ottoman Empire
Bulgaria
France
Zionism
Young Turks
Opis:
The paper focuses on Santo Semo’s journey of linguistic migration, from his native language (Judezmo) to his adopted language (French), and his desire for another linguistic identity. He focused his energies on saving the world, bringing peace to the planet, and he was convinced of his mission until the dark end of his life, and subordinated everything to it.
Artykuł opisuje językową migrację Santy Semo – od jego języka ojczystego (judezmo) do adoptowanego języka francuskiego, oraz jego dążenie ku nowej językowej tożsamości. Całe życie poświęcił misji, w którą wierzył; poświęcił wiele energii na ratowanie świata, walki o pokój dla świata i planety.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2020, 9; 233-254
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Concept of the millet in Turkish dictionaries: Its alteration and the impact on Ottoman Macedonia
Autorzy:
Pandevska, Maria
Mitrova, Makedonka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910150.pdf
Data publikacji:
2020-01-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
słowniki tureckie
glosariusze tureckie
Imperium Osmańskie
millet
naród
osmańskie Bałkany
osmańska Macedonia
Ottoman Empire
nation
Ottoman Balkan
Ottoman Macedonia
Turkish dictionaries/glossaries
Opis:
In the 19th century the dictionaries/glossaries represent the first brace which connected different cultures and languages, thus also linking the Orient with the Occident and vice versa. In this context the research is focused on the Turkish dictionaries/glossaries, which for a long time actually represented one of the basic media of transmitting the new Western ideas in the East, and in our case, in the Ottoman Empire. Through the short comparative analyses of these dictionaries/glossaries and their authors (from the 19th century and early 20th century) we follow the change of the cognitive concept of the term millet with the term nation. The case study is focused on Ottoman Macedonia and on the political implications caused by this change of the meaning of the Ottoman term millet.
Znaczenie pojęcia millet w słownikach tureckich: jego zmiana i wpływ na  osmańską Macedonię W XIX wieku słowniki/glosariusze stanowiły pierwszą klamrę, która łączyła różne kultury i języki, łącząc w ten sposób także Orient z Zachodem i vice versa. W tym kontekście badania koncentrują się na tureckich słownikach / glosariuszach, które przez długi czas faktycznie stanowiły jeden z podstawowych środków przekazu nowych zachodnich idei na Wschodzie, a w naszym przypadku w Imperium Osmańskim. Poprzez krótkie analizy porównawcze tych słowników/glosariuszy i ich autorów (z XIX i początku XX wieku) śledzimy przemiany koncepcji znaczeniowej pojęcia millet w kierunku pojęcia naród. Studium przypadku koncentruje się na osmańskiej Macedonii i politycznych implikacjach spowodowanych tą zmianą znaczenia osmańskiego terminu millet. 
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 171-192
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Por Ser Hombre Platico: Francisco Gasparo and the 1568 Spanish Negotiations with the Ottoman Governors of Algiers
Autorzy:
Caprioli, Francesco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035958.pdf
Data publikacji:
2020-11-19
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Cross-cultural diplomacy
Ottoman Empire
Algiers
Spanish Monarchy
Phillip II
gift-giving
conversion
memory
experience
familiarity
Opis:
In the spring of 1568, Uluç Ali Pasha, a Christian convert to Islam born in the Spanish viceroyalty of Naples, became the new Ottoman governor of Algiers. Subsequently, Phillip II of Spain tried to establish a dialogue with him. To conquer the city without having to resort to a military expedition, the king of Spain sent Francesco Gasparo, a Corsican merchant, to Algiers. This article aims to shed light on the Spanish diplomatic practice used in the dialogue with the Ottoman Governors of Algiers during the sixteenth century. To do so, we have had to move away from the traditional focus on the study of agreements and opt for a more holistic approach of the diplomatic event. Diplomacy is no longer seen as a simple political relationship capable of establishing an agreement between two parties during a specific time, but as a permanent practice defined by a complex structure. Thus, the article focuses on the agents and practices used during the Spanish negotiation with Uluç Ali to assess the tenets underpinning this type of diplomatic interaction. Gasparo’s mission enables us to reflect on the structure of Spanish diplomacy in the Early Modern Mediterranean. The Corsican merchant’s experience in Algiers reveals the presence of a specific dialogic pattern between the Iberian and Maghreb coasts and how it was consolidated during the sixteenth century. This article endeavours thus to analyse the characteristic elements and principles of what seems to be a specific diplomatic model.
Źródło:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies; 2020, 4; 143-166
2545-1685
2545-1693
Pojawia się w:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conceptualizing Inter-religious Relations in the Ottoman Empire: The Early Modern Centuries
Autorzy:
Gara, Eleni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601387.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Muslims
Christians
Jews
Ottoman Empire
interreligious relations
millet system
plural society
confessionalization
tolerance
discrimination
coexistence
religious strife
Opis:
This article presents the points of view from which interreligious relations in the Ottoman world have been approached in academic historiography, the frames of interpretation and concepts that have been used, and the critical reassessments and revisions that are currently underway. Conceptions about the position of the non-Muslims and the nature and forms of interreligious relations in the Ottoman Empire have changed perceptively over the last half century. The mosaic world of subjugated nations and self-governed religious communities (millets) that lived parallel and distinct lives gave its place, in the last two decades of the twentieth century, to the plural society of extensive interreligious interaction at individual or communal level. In tandem came the shift from an emphasis on the oppression of the non-Muslims to that on toleration. We are now in a new phase of revision which focuses on the forms, extent and limits of toleration and intercommunal interaction, and pays close attention to change over time.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2017, 116
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomacja i religia. Zakonnicy franciszkańscy u sułtanów w Stambule.
Religion and Diplomacy. The Franciscan Friars at the Sultans‘ in Istanbul
Autorzy:
Paczkowski, Mieczysław Celestyn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559222.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Imperium Osmańskie
zakon franciszkański
Stambuł
miejsca święte
władcy katoliccy
Ottoman Empire
Franciscan Order
Istanbul
Holy Places
Catholic rulers
Opis:
Historia franciszkańskiej obecności na Bliskim Wschodzie rozpoczyna się od spotkania św. Franciszka z sułtanem. Tureccy władcy ustanowili swoją stolicę w Konstantynopolu, stąd zrodziła się konieczność stałej obecności franciszkanów nad Bosforem. W okresie panowania Osmanów Stambuł był nie tylko największym islamskim miastem, ale także centrum wspólnoty żydowskiej oraz mniejszości chrześcijańskich. Ich przedstawiciele byli poddani zasadom tzw. milletu. Stolica imperium była także siedzibą patriarchatów orientalnych. Wspólnoty prawosławnych Greków czerpały korzyści z faktu, że ich członkowie byli poddanymi imperium osmańskiego, zdobywając przy tym wiele przywilejów. Rywalizacja o miejsca święte popchnęła te wspólnoty do rozpoczęcia kampanii zniesławiającej franciszkanów, opisywanych jako uzurpatorzy, obcy i nieprzyjaciele imperium tureckiego. Obrona i odzyskiwanie miejsc świętych była zasługą nieustannych i wytrwałych zabiegów ze strony zakonników i Stolicy Apostolskiej. Często zwracano się z prośbą do katolickich władców, aby podejmować dyplomatyczne rozmowy z islamskimi władcami w Konstantynopolu i upominać się o prawa katolików w miejscach świętych. W ten sposób zrodziła się długa tradycja dyplomatyczna w różnych rejonach imperium osmańskiego.
The story of the Franciscan presence in the Middle East began with the encounter between St. Francis and the sultan. The Turkish sultans had their seat in Constantinople and for this reason there was a need for a continued presence of the Franciscans on the banks of the Bosphorus. During the period of Ottoman rule Istanbul was not only that largest Islamic city, but also the center of Jewish and Christian minorities. They were subjected to so-called millet. The capital of the Empire functioned also as the seat of the Oriental Patriarchates. The Greek Orthodox communities, taking advantage of the fact that their members were subjects of the Ottoman Empire, had many privileges. Competition for the possession of the Holy Places led those communities to begin a defamation campaign against the Franciscans, depicting them as usurpers, foreigners and enemies of the Turkish Empire. The defense and recovery of the Holy Places were due to the laborious action undertaken by the Franciscans and the Holy See. They asked Catholic rulers to begin diplomatic work with the Muslim sultans of Constantinople for the defence of Catholic rights in the Holy Places. This is a long tradition marked by diplomacy in various regions belonging to the Ottoman Empire.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2016, 39; 127-138
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanonizacja nowomęczenników okresu niewoli tureckiej w Kościele prawosławnym i ich znaczenie
Canonization of the new-martyrs of the Ottoman period in the Orthodox Church and their importance
Autorzy:
Charkiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420209.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
kanonizacja
święci
Kościół prawosławny
męczennicy
nowomęczennicy
Cesarstwo Osmańskie
canonization
saints
Orthodox Church
martyrs
new-martyrs
Ottoman Empire
Opis:
Artykuł poświęcony jest kwestii kanonizacji tzw. nowomęczenników bałkańskich w Kościele prawosławnym, która nie była dotychczas w języku polskim przedmiotem badań. Dotyczy on zatem świętych, którzy ponieśli śmierć za Chrystusa po zdobyciu Konstantynopola przez Turków w 1453 roku. Zasadnicze rozważania na ten temat poprzedza krótki wstęp dotyczący roli męczenników w Kościele. Artykuł odnosi się również do kwestii nazewnictwa, tj. zdefiniowania terminu „nowomęczennik” oraz jego pojawiania się w chrześcijaństwie. Z imienia znanych jest blisko 300 nowomęczenników okresu niewoli tureckiej na Bałkanach, wśród których są osoby różnych grup społecznych: hierarchowie, władcy, mnisi, żonaci kapłani i osoby świeckie. Jest to zapewne jedynie nieduża część osób, które poniosły w tym okresie śmierć w obronie Prawosławia. Badacze dzielą ich na cztery grupy, które też autor omawia. Ich kult przez długie wieki miał ograniczony charakter ze względu na obawy przed konsekwencjami ze strony władz tureckich. Tylko część spośród nich została kanonizowana po 1821 r., gdy w wyniku powstania niepodległościowego Grecja odzyskała niepodległość. W artykule znajduje się również omówienie kwestii znaczenia nowomęczenników okresu niewoli tureckiej dla Kościoła prawosławnego i wiernych. Znaczenie to podkreślali już im współcześni. Jest ono wielopłaszczyznowe i nawiązuje do roli jaką w Kościele od początków jego istnienia posiadali męczennicy.
Article is devoted to the issue of the canonization of the so-called new-martyrs of the Balkans in the Orthodox Church, the issue that has not been in the Polish language studied yet. It concerns the saints who died for Christ after the conquest of Constantinople by the Turks in 1453. The considerations on the subject is preceded by a short introduction on the role of the martyrs in the Church. Article also refers to the issue of nomenclature, i.e. the definition of the term “new-martyr”, and its appearance in Christianity. Nearly 300 of the new-martyrs of the period of Ottoman slavery are known by the name. This group includes people of different social groups: the hierarchy, the rulers, the monks, married priests and lay people. It is probably only a small part of people who have suffered the death during this period in defense of Orthodoxy. The researchers divided them into four groups, which, the author presents. Their cult for centuries was limited because of the fear of consequences from the Turkish authorities. Only part of them was canonized after 1821, when as a result of uprising the independence of the Greece was proclaimed. The article also contains a part in which the importance of the new-martyrs of the Ottoman period for the Orthodox Church and its faithful is explained. Their importance was emphasized already by their contemporaries. This importance is multi-faceted and refers to the role of the Church plays from its beginning by the martyrs.
Źródło:
ELPIS; 2015, 17; 43-51
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lungo le rotte dell’Ecumene. Il viaggio verso il Levante dell’inglese Sir George Wheler (1675–1676)
Along the Routes of the Ecumene: The Journey of Sir George Wheler to the Levant (1675–1676)
Autorzy:
Castaldini, Alberto
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038357.pdf
Data publikacji:
2020-12-20
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
travel literature
George Wheler
Ecumene
Balkans
Ottoman Empire
letteratura di viaggio
george wheler
ecumene
balcani
impero ottomano
Opis:
The article presents the French edition—printed in The Hague in 1723— of a significant example of travel literature from the end of the 17th century: A Journey into Greece (1682) by Sir George Wheler (1651–1724). The book made a profound mark on the studies of archeology, epigraphy, and the numismatics of the Balkans, Greece, and the Byzantine world. The article illustrates the significant data collected by the English traveler, botanist, scholar of classical antiquity, and clergyman, relating to the cultural and confessional mosaic in the space of southeastern Europe. His descriptions should be interpreted as a representative portrait of the remains of the ancient Euro‑Mediterranean ecumene. The traveler-churchman’s spirit of observation and sensitivity made Wheler a model author in the scholarly travel literature of the 17th century.
L’articolo presenta l’edizione in lingua francese, stampata a L’Aia nel 1723, di un significativo esempio di letteratura di viaggio della fine del secolo XVII: A Journey into Grece (1682) di Sir George Wheler (1651–1724). Il testo è profondamente segnato da studi in archeologia, epigrafia e numismatica dell’area balcanica, della Grecia e del mondo bizantino. L’articolo illustra i rilevanti dati raccolti dal viaggiatore, botanico, studioso di antichità e pastore inglese, con riferimento al mosaico culturale e confessionale dello spazio del Sud-Est europeo. Le sue descrizioni dovrebbero essere interpretate come un rappresentativo ritratto dei resti dell’antica ecumene euromediterranea. Lo spirito di osservazione, la sensibilità del viaggiatore e dell’ecclesiastico fanno di Wheler un autore emblematico nella letteratura colta di viaggio del Seicento.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 30, 3; 197-210
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies