Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Osip Mandelshtam" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    О мандельштамовских подтекстах у И. Бродского: „Колыбельная Трескового мыса”
    Autorzy:
    Бараш, Ольга
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044670.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    русская поэзия
    подтекст
    Иосиф Бродский
    техника цитирования
    межтекстовые связи
    Осип Мандельштам
    Russian poetry
    Iosif Brodsky
    quoting technique
    intertextual links
    Osip Mandelshtam
    Opis:
    В статье вычленяется круг текстов О. Мандельштама, послуживших возможными источниками аллюзий для стихотворения И. Бродского Колыбельная Трескового мыса (с учетом работ на эту тему Д. Бетеа, Д. Ахапкина, А. Ранчина). Взаимосвязи текстов двух авторов рассматриваются на лексическом и мотивном уровнях. Предпринимается попытка анализа техники цитирования И. Бродского, а также высказываются замечания к интерпретации стихотворения Колыбельная Трескового мыса в контексте поэтического мира О. Мандельштама.
    The article identifies the set of texts by Osip Mandelshtam which served as possible sources of allusions for Iosif Brodsky’s poem “Lullaby of Cape Cod” (also related works by Bethea, Akhapkin and Ranchin are taken into account). The interrelations of the texts by the two authors are considered at the levels of lexis and motives. An attempt is made to analyze Brodsky’s quoting technique, as well as to interpret the “Lullaby of Cape Cod” in the context of Mandelshtam’s poetic world.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2020, 13; 43-55
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „A ЧТО ТАКОЕ СТИШКИ?” ИЗ ПЕРЕПИСКИ НАДЕЖДЫ МАНДЕЛЬШТАМ С ЛИДИЕЙ ГИНЗБУРГ
    „I CZYMŻE SĄ WIERSZYKI?” KORESPONDENCJA NADIEŻDY MANDELSZTAM Z LIDIĄ GINZBURG
    “AND WHAT IS RHYMES?” FROM THE CORRESPONDENCE OF NADEZHDA MANDELSHTAM WITH LYDIA GINZBURG
    Autorzy:
    Рубинчик, Ольга
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/604530.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Н.Я. Мандельштам; Л.Я. Гинзбург; переписка; О.Э. Мандельштам; альманах Тарусские страницы
    Nadieżda Mandelsztam
    Lidia GInzburg korespondencja Osipa Mandelsztama
    almanach
    Nadezhda Mandelshtam, Lydia Ginzburg, the correspondence, Osip Mandelshtam, almanac Tarousski Pages
    Opis:
    The focus of this article is the correspondence between Nadezhda Mandelshtam and Lydia Ginzburg from 1959 to 1968. N. Y. Mandelshtam is the widow of the poet O. E. Mandelshtam, a biographer and essayist. L.Y. Ginzburg is a literary sсolar, novelist, esseyist and biographer. This is the first time Ginzburg’s letters have been studied scholastically. This article is devoted to one of the multiple layers of meaning of their correspondence – a dispute about the nature of poetry and on to approach to its study by these two great women, who possessed a powerful male intellect, literary gift and extraordinary experience.
    В центре внимания в этой статье – переписка Надежды Яковлевны Мандельштам с Лидией Яковлевной Гинзбург, относящаяся к 1959–1968 гг. Н.Я. Мандельштам – вдова поэта О.Э. Мандельштама, мемуаристка, эссеистка. Л.Я. Гинзбург – исследователь литературы, прозаик, эссеистка, мемуаристка. Письма Л.Я. Гинзбург вводятся в научный оборот впервые. Статья посвящена одному из нескольких смысловых пластов заочного разговора: спору о сути поэзии и об исследовательских подходах к ней двух великих женщин, обладавших литературным даром и незаурядным опытом. 
    Centralne miejsce zajmuje w artykule korespondencja Nadieżdy Mandelsztam – wdowy po poecie Osipie Mandelsztamie, eseistki i memuarystki z Lidią Ginzburg – literaturoznawczynią, prozaikiem, eseistką. Uwagę skupiono na jednym z najciekawszych motywów zaocznego dialogu dwóch wybitnych kobiet, jakim jest spór o istotę poezji i metody badawcze stosowane w analizie utworu poetyckiego. Wzajemne zrozumienie gwarantowały między innymi „męskie intelekty” obu artystek, talent literacki oraz wspólnota losu.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2020, 172, 4
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czesław Miłosz i Osip Mandelsztam, o słowie i kulturze. Spotkania i rozejścia
    Czesław Miłosz and Osip Mandelshtam on Word and Culture. Meetings and Dispersions
    Autorzy:
    Stankowska, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179324.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    cultural functions of a word
    crystallographic rhythm theory
    lack of word
    poetics and culture
    Czesław Miłosz
    Osip E. Mandelshtam
    kulturowa funkcja słowa
    krystalograficzna teoria rytmu
    brak słowa
    poetyka i kultura
    Osip E. Mandelsztam
    Opis:
    Tematem szkicu jest próba wyjaśnienia przyczyn niejednoznacznego stosunku Czesława Miłosza do liryki Osipa Mandelsztama, znaczonego, z jednej strony, wielokrotnie wyrażanym podziwem dla rosyjskiego akmeisty, z drugiej, zastanawiającym milczeniem o najbardziej wstrząsającej części twórczości autora Słowa i kultury i w końcu obrazoburczym Komentarzem do „Ody dla Stalina”. Przedmiotem rozważań stają się tutaj możliwe poetologiczne, a nie „lustracyjne” źródła tej ambiwalencji. Mandelsztam pozostaje Miłoszowi bliski przede wszystkim jako akmeista, kładący nacisk na kulturowe funkcje słowa poetyckiego. Promotor postawy twórczej, która zakłada zachowanie harmonijnej równowagi miedzy uwagą dla rzeczy i dla słowa, postrzeganego jako miejsce spotkania tego, co sensualne, egzystencjalne i historyczne, z tym, co duchowe, uniwersalne i metafizyczne. Dalszy staje się natomiast jako autor Rozmowy o Dantem, w której rozbudowana zostaje teoria krystalograficznego rytmu, silnie akcentująca uwagę autonomii i autoteliczności formy poetyckiej. Nie mniej ważnym powodem rozejścia się Miłosza z Mandelsztamem staje się silnie obecny w późnej twórczości autora Zeszystów woroneskich motyw pogłębiana się procesu degradacji, utraty, nieobecności mowy, która zawłaszczona zostaje przez historię i zamiera na ustach ginącego podmiotu.
    The aim of the article is an attempt to explain the reasons of the ambivalent attitude of Czesław Miłosz towards the lyric poetry of Osip Mandelshtam, which, on the one hand, was manifested through admiration for the Russian Acmeist on multiple occasions and, on the other hand, was marked with puzzling silence in the case of the most shocking works of the author of “Word and culture”. Finally, there was the iconoclastic comment on “The Stalin Ode”. The main object of these deliberations are potentially poetological – and not revisionist – sources of the ambivalence. Mandelshtam remains close to Miłosz mostly as an Acmeist, emphasizing the cultural functions of a poetic word. The promoter of the creative attitude that includes a harmonious balance between the attention to things and a word, considered as the place where one can meet everything that is sensual, existential and historical, as well as spiritual, universal and metaphysical. He becomes more distant as the author of “Rozmowa o Dantem” [“Conversation about Dante”] in which the theory of crystallographic rhythm is expanded with a strong emphasis on the autonomy and autotelic properties of the poetic forms. Another equally important reason of the separation of Miłosz and Mandelshtam is a motive of progressive degradation, loss, lack of speech, which is taken over by history and remains unuttered by the lips of a dying person. This motive is very visible in the late works of the author of “Voronezh Notebooks”.
    Źródło:
    Porównania; 2012, 10; 57-70
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies