Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Orthodox Churches" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-22 z 22
    Tytuł:
    Acoustics of Orthodox Churches in Poland
    Autorzy:
    Małecki, P.
    Wiciak, J.
    Nowak, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/176358.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    orthodox churches
    room acoustic
    Opis:
    An Orthodox church as a building expresses the Eastern Orthodox spirituality – all the details and general aspects have a deep and philosophical meaning. The architecture, being an illustration of the character of the Orthodox Church liturgy, has become a natural component of the cultural landscape of Poland and Eastern Europe. Acoustic research into Orthodox churches has so far been marginalized. Up to now, only a few churches of this type have been studied. The article is a review of the acoustic environment of churches in Poland. Churches, differing in terms of size, architectural style and other quantities, were chosen and acoustic measurements were made. The results of the measurements have been analyzed and collated. In particular, a detailed analysis and comparison was made for reverberation time as a function of frequency, due to the largest differences in this parameter between the rooms.
    Źródło:
    Archives of Acoustics; 2017, 42, 4; 579-590
    0137-5075
    Pojawia się w:
    Archives of Acoustics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jarosław – ślady wielokulturowości. Cz. 1
    Jarosław – traces of multiculturalism. Pt 1
    Autorzy:
    Fitta, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/370435.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    Jarosław
    wielokulturowość
    pogranicze
    kościoły
    cerkwie
    multiculturalism
    borderland
    churches
    Orthodox churches
    Opis:
    Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie wielokulturowego bogactwa Jarosławia, miasta położonego na skrzyżowaniu szlaków handlowych, związanego z trzema religiami: rzymskokatolicką, greckokatolicką oraz żydowską. Pozostałości po wielokulturowym dziedzictwie to liczne kościoły, cerkwie i synagogi, a także wpływ na krajobraz kulturowy miasta. Barwna i międzynarodowa przeszłość to wyraźny atut Jarosławia.
    The purpose of the article is to show the cultural diversity of Jaroslaw, a town situated at the crossing of trade routes and a meeting point of three religions, Roman-Catholic, Greco-Catholic and Jewish. The remnants of this diversity are numerous sanctuaries, Orthodox churches and synagogues, and an impact on the town's current cultural landscape. An international and colourful history is one of the town's strongest assets.
    Źródło:
    Przestrzeń i Forma; 2013, 19; 315-328
    1895-3247
    2391-7725
    Pojawia się w:
    Przestrzeń i Forma
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawosławie w powiecie ostrołęckim wobec odbudowy Rzeczypospolitej po I wojnie światowej
    The orthodox in the ostrołęka administrative district in relation to therestorian of the polish republic world war I
    Autorzy:
    Mironczuk, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164414.pdf
    Data publikacji:
    2009-12-15
    Wydawca:
    Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Prawosławie
    Ostrołęka
    cerkwie
    Rzeczpospolita Polska
    the Orthodox Church
    Orthodox Churches
    the Polish Republic
    Opis:
    Prawosławie w powiecie ostrołęckim wobec odbudowy Rzeczpospolitej po I wojnie światowej. Praca dotyczy pozycji prawosławia w powiecie ostrołęckim przed wybuchem I wojny światowej oraz tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. Odnosi się zarówno do sytuacji ludności prawosławnej (jej liczebność, status prawny, zawodowy, stan oświaty) na tym terenie, jak też losów 5 cerkwi – 4 w samej Ostrołęce i 1 w Myszyńcu. Główny problem, przy którym się skupił autor, to ukazanie następującego zjawiska: Jak określone wydarzenia polityczne ( w tym przypadku wojna) diametralnie zmieniają położenie współistniejących społeczności wyznaniowych.
    The Orthodox Church in the Ostrołęka administrative district in relation to therestorian of the Polish Republic after World War I. The woeks refers to the position of the Orthodox Church in the Ostrołęka administrative district before the outbreak of World War I and just after the regaining of independence by Poland in 1918. It refers both to the situaton of the Orthodox population (their numbers, legal and professional status, the condition of education) in this area, as well as to the history of five Orthodox Churses – four in the town of Ostrołęka and one in Myszuniec. The main problem, which the author has focused his attention on, is showing how certain political events (war in the case) diametrically change the situation of religious communities.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2009, Zeszyt, XXIII; 65-80
    0860-9608
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ksiądz” Jan Lewiarz – organizator i odnowiciel Cerkwi prawosławnej w południowo-wschodniej Polsce
    Autorzy:
    Misiołek, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/608475.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    prawosławie
    Łemkowszczyzna
    grekokatolicy
    cerkwie
    konwersje
    Orthodox Church
    Lemkovyna
    Greek Catholics
    Orthodox churches
    conversions
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie działalności Jana Lewiarza jako organizatora i odnowiciela Cerkwi prawosławnej w południowo-wschodniej Polsce. Nie wiadomo, czy faktycznie przyjął święcenia kapłańskie, mimo to stał się jedną z najważniejszych osób w Kościele prawosławnym w Polsce. Jego aktywność – połączona ze ścisłą współpracą z władzami państwowymi – doprowadziła do przejmowania wielu pounickich majątków, w tym świątyń, które stały się podstawą do tworzenia nowych parafii prawosławnych w południowo-wschodniej Polsce.
    The purpose of the article is to present the activities of Jan Lewiarz as the organiser and restorer of the Orthodox Church in south-eastern Poland. There are several versions of the biography of Jan Lewiarz, which do not make it possible to say whether he actually was ordained a priest. However, he became one of the most important people in the Orthodox Church in Poland. His activity, joined with close cooperation with state authorities, led to the taking over of many properties and temples which belonged to the Greek Orthodox Church. Many of them became the basis for the creation of new Orthodox parishes in south-eastern Poland.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2020, 52, 1
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cerkwie wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO – kryteria wyboru
    Orthodox churches inscribed on the UNESCO World Heritage Site – the selection criteria
    Autorzy:
    Gleń, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390234.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    cerkwie
    lista UNESCO
    dziedzictwo
    architektura sakralna
    Orthodox churches
    UNESCO list
    heritage
    Opis:
    Artykuł traktuje o wartościach kulturowych, jakie reprezentuje sobą drewniana architektura sakralna. Autor skupia się na przykładach cerkwi w polskim i ukraińskim regionie Karpat. Obfitość budulca jakim jest drewno w tym regionie a także samo ukształtowanie terenu spowodowało, iż tutejsza architektura cerkiewna stała się unikalna i niezwykle charakterystyczna. Autor artykułu przedstawia wpisane dnia 21 czerwca 2013 roku na 37 sesji UNESCO odbywającej się w Kambodży na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO drewniane cerkwie na terenie Polski oraz Ukrainy. Na liście znajduje się obecnie 16 cerkwi z regionu karpackiego, 8 świątyń ze strony polskiej oraz 8 ze strony ukraińskiej [1]. Przedstawione cerkwie regionu Karpat wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa są świadectwem przenikania się kultury chrześcijańskiej charakterystycznej dla wschodu i zachodu ukazując wspólną relację pomiędzy społecznością polską i ukraińską [2].
    The article deals with cultural values that represents the wooden church architecture. Author focuses on the examples of the church in the Polish and Ukrainian region of Carpathian mountains. The abundance of wood as a building material in the region, as well as the landform and the localization, resulted that the local architecture Orthodox Church has become a unique and highly characteristic. The author of the article, presents the wooden churches in the Poland and Ukraine inscribed on the UNESCO World Heritage Site which took place on 21 June 2013, at the 37 session. On that list is currently 16 Orthodox churches of the Carpathian region: 8 temples on the Polish side and 8 from the Ukrainian side. The churches of the Carpathian region inscribed on the UNESCO World Heritage are a testament to the interpenetration of Christian culture characteristic of the East and the West showing the relationship between the Polish and Ukrainian community.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2015, 14, 3; 235-240
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religious Outlook in Times of Deep Mediatization. A Case Study of the Print Media of the Russian Orthodox Church in Great Britain and Ireland
    Autorzy:
    Fajfer, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/691378.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    mediatization of religion
    Christian Orthodox Churches
    religious identity
    religious authority
    religious media
    Opis:
    This paper discusses the religious outlook of the Russian Orthodox Church in Great Britain and Ireland constructed in its official journal. Starting point for the discussion is the social-constructivist approach to mediatization highlighting the role of media in the construction of social reality. In accordance with this approach the question is asked how the Church uses its printed media to construct (reimagine) its religious outlook. In order to answer this question the most important topics, motives and phrases published in issues of the official journal of the Church are identified and grouped into analytical categories. In this way a matrix of distinctive features of an Orthodox outlook is created and analysed. The analysis in this article shows that this outlook mostly consists of references to history and rituals. The other important features include topics such as: religious leaders, myths and heroes. This paper shows that the construction of religious outlook is not influenced by the media narratives of main stream media since the topics such as Brexit and refugee crisis do not appear in the journal.
    Źródło:
    Mediatization Studies; 2019, 3
    2451-1188
    Pojawia się w:
    Mediatization Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O przetrwanie dziedzictwa. Wielokulturowe świątynie południowo-wschodniej Polski – historia zapisana w drewnie
    For survival of heritage. Multicultural temples of south-eastern Poland – history written in wood
    Autorzy:
    Wrana, J.
    Fitta-Spelina, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390363.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    cerkwie
    Pogranicze
    ochrona zabytków
    wielokulturowość
    rewitalizacja
    orthodox churches
    Borderland
    protection of monuments
    multiculturalism
    revitalization
    Opis:
    Południowo-wschodnia Polska – rejon Pogranicza – przez wieki była miejscem współistnienia kultur, języków i religii. Symbolem i pozostałością tej wielokulturowości są świątynie wielu wyznań – katolickie kościoły, prawosławne cerkwie, protestanckie zbory i żydowskie synagogi, w znacznym procencie wzniesione z drewna – zwłaszcza w rejonach wiejskich. Niegdyś będące dumą i chlubą swoich wyznawców, obecnie – w związku ze zmianą struktury wyznaniowej regionu, nierzadko w wyniku tragicznych wydarzeń - najczęściej zmieniają przeznaczenie lub popadają w ruinę i niszczeją. Ich ochrona i konserwacja jest niezbędna nie tylko ze względu na ich wartość architektoniczną, lecz przede wszystkim w celu zachowania pamięci o tych, którzy już przeminęli. W niniejszym artykule autorzy przyglądają się aktualnej sytuacji drewnianych świątyń regionu południowo-wschodniej Polski (zarówno prawosławnych, jak i katolickich oraz greckokatolickich), w wybranych przypadkach dokładniej analizując ich przeszłość i rozpatrując szanse na przyszłość. Poruszają także temat współczesnych sposobów na ich ochronę w zakresie formalno-prawnym oraz możliwości zachowania – poprzez rewitalizację, adaptację i zmianę funkcji.
    South-eastern Poland - the Border region -for centuries was a place of coexistence of cultures, languages and religions. The symbol of multiculturalism and the remains of the temples are among others many faiths – Catholic churches, Orthodox churches, Protestant churches and Jewish synagogues, a large percentage built of wood - especially in rural areas. Once the pride and glory of his followers, now - due to changes in religious structure of the region, often as a result of tragic events - most likely to change destiny or fall into ruin and deteriorate. Their protection and maintenance is necessary not only because of its architectural value, but above all in order to preserve the memory of those who have already passed away. In this article, authors look at the current situation of wooden temples of eastern Polish region (both Orthodox and Catholic and Greek Catholic), in some cases more accurately by analyzing their past and considering opportunities for the future. Authors also speak about contemporary ways of their protection in terms of formal and legal, and the ability to preserve - through revitalization, adaptation and change functions.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2015, 14, 3; 45-58
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The presence of the Orthodox Churches and the Eastern-rite Catholic Churches in the III Extraordinary General Assembly of the Synod of Bishops .
    Autorzy:
    Laurinyecz, Mihály
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1008692.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-05
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Synod o rodzinie 2014
    wschodnie Kościoły katolickie
    Kościoły prawosławne
    family synod 2014
    eastern catholic churches
    orthodox churches
    Opis:
    The aim of this article is to analyse the events and documents of the Third Extraordinary General Assembly of the Synod of Bishops in 2014 and Fourteenth Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops in 2015 in which Orthodox representatives also participated. It is commonly known that the Orthodox Churches allow divorced individuals to remarry and for remarried people to receive sacraments.In the present study we discuss who were present on behalf of the Orthodox Churches and sui iuris Eastern Catholics at the synod, what happened in relation to these denominations, and what references were made regarding Orthodox and Eastern practices and theology. First we look at the so-called “ordo” of the synods. Then we examine the preparatory documents in chronological order. After that we analyse the “Instrumentum laboris”. Following the analysis of the introductory document, the “Relatio ante disceptationem”, we summarise the activity of the so-called “circuli minores” based on the briefing reports. The entire extraordinary synod is summarised by the “Relatio synodi”, upon which the “Messaggio del Sinodo dei Vescovi al Popolo di Dio” is based. Finally we categorised the various issues discussed.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2019, 32, 4; 138-150
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polichromie cerkwi Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Gródku. Próba rozpoznania
    Polychromes of the Church of the Nativity of the Blessed Virgin Mary in Gródek. Recognition Attempt
    Autorzy:
    Tomalska-Więcek, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2169992.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia Supraska
    Tematy:
    Podlasie
    prawosławie
    cerkwie na Podlasiu
    cerkiew
    Gródek
    polichromie
    Adam Stalony-Dobrzański
    Orthodoxy
    Orthodox Churches in Podlasie
    Orthodox
    Church
    polychromes
    Opis:
    Byzantine temples were richly equipped with polychromes, mosaics and frescoes, constituting a very carefully thought-out ideological complement to the church. In each artistic era, they were an expression of their times. In the modern era, sometimes there were polychromes referring to Byzantine works or – in Uniate churches – corresponding to the spirit of the era, as in the church in Czyże in Podlasie. In the mid-twentieth century, Adam Stalony-Dobrzański, an artist associated with Krakow, undertook the creation of new polychromes in new Orthodox churches in Podlasie, corresponding to the challenges of contemporary art. The content of the article is, above all, an attempt to introduce this masterpiece in the first place.
    Źródło:
    Latopisy Akademii Supraskiej; 2021, Obraz - Słowo - Litera, 12; 283-291
    2082-9299
    Pojawia się w:
    Latopisy Akademii Supraskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architekt Jakiw Rudnycki i jego cerkwie
    Architect Yakiv Rudnytsky and His Orthodox Churches
    Autorzy:
    Słobodian, Wasyl
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20740672.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    cerkwie drewniane
    cerkwie murowane
    projekt cerkwi murowanej
    rekonstrukcja cerkwi
    badania cerkwi
    architekt Jakiw Rudnycki
    architekt Jakiw Rudnyćkyj
    architekt Jakub Rudnicki
    projekt cerkwi drewniane
    wooden Orthodox churches
    bricked Orthodox churches
    design for a wooden Orthodox church
    reconstruction of an Orthodox church
    architect Yakiv Rudnytsky
    architect Jacob Rudnytsky
    architect Jakub Rudnicki
    design for a bricked Orthodox church
    Orthodox church research
    Opis:
    Na przełomie XIX i XX w. Galicja doświadczyła intensywnego rozwoju gospodarczego. Objął on m.in. budownictwo, w tym również sakralne. Wśród architektów tamtego okresu pojawiła się grupa architektów ukraińskich, którzy oprócz budownictwa świeckiego skierowali swoje wysiłki na kształtowanie ukraińskiej architektury sakralnej. W gronie takich wybitnych architektów znaleźli się Sylwestr Hawryszkewycz (Sylwester Hawryszkiewicz), Wasyl i Jewhen Nahirny, Iwan i Lew Łewynscy (Lewińscy), Ołeksandr Łuszpynski (Aleksander Łuszpiński). Wnieśli oni ogromny wkład w rozwój tego kierunku. Byli również mniej zauważalni twórcy, którzy jednak pozostawili po sobie widoczny ślad. Do nich należał architekt Jakiw Rudnycki (Jakub Rudnicki), któremu poświęcona jest ta publikacja. Do tej pory jego życie i działalność zawodowa nie były przedmiotem badań, chociaż jego dzieła zachowały się w niektórych miejscowościach zarówno na Ukrainie (Chodorów, Strzeliska, Łopatyn, Tuczapy i inne), jak i w Polsce (Polany, Rzepnik, Zapałów). Warto poznać jego twórczość, projekty zrealizowane i te niezrealizowane oraz ewolucję jego stylu w ciągu całej pracy twórczej.
    At the turn of the 20th century, Galicia went through intense economic development. It covered i.a. construction, including religious buildings. Among the architects of that period, there was a group of Ukrainian architects who, in addition to secular buildings, focused their efforts on developing Ukrainian religious architecture. This group of outstanding architects included Sylvester Gavrishkevich, Vasyl and Jewhen Nahirny, Ivan and Lev Levynskyi, and Alexander Lushpinsky. They made a huge contribution to the development of this field. There were also less noticeable artists who, however, left a visible mark. One of them was the architect Yakiv Rudnytsky whom this publication concerns. Thus far, neither his life nor professional activity have been the subject of research, although his works have been preserved in some places both in Ukraine (Chodoriw, Strzeliska, Lopatyn, Tuczapy and others) and in Poland (Polany, Rzepnik, Zapałów). It is worthwhile to get to know his work, completed and uncompleted designs, and the evolution of his style throughout the architect’s work.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2021, 1; 51-69
    0029-8247
    2956-6606
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akcja burzenia cerkwi na Lubelszczyźnie w roku 1938 – konsekwencje kulturowe
    Demolition of the Eastern Orthodox Churches in the Lublin Region in 1938: Cultural Consequences
    Autorzy:
    Grzesiak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807405.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prawosławie
    Lubelszczyzna
    akcja rewindykacyjno-polonizacyjna
    cerkwie
    okres międzywojenny
    Orthodoxy
    Lublin region
    Polonisation and restitution
    Eastern Orthodox churches
    interwar period
    Opis:
    In 1938 (from mid-May to mid-July) in Lublin region the authorities have demolished about 130 Eastern Orthodox churches. They were of Greek Catholic or Eastern Orthodox origin. The greater part of them has been closed since 1915; they have not been claimed by the Catholic Church nor become permanent Eastern Orthodox parishes. Some of them were the seats of not full-time parishes and were not recognized officially by the state, but they were tolerated until 1938. The elimination of so many sacred buildings had a huge impact on the cultural face of the described area and greatly diminished its Eastern Christian character. From the landscape of the Eastern Lublin region disappeared several old Uniate churches, mostly wooden, from the 17th, 18th and 19th centuries. They were often objects of great historical value. The next few churches were of Eastern Orthodox origin. They were built in the late nineteenth and early 20th century. Being recently built, they were not been seen as historical monuments, however a much greater was their material value (new buildings, often of bricks). The list of closed buildings should be completed by small chapels, built in the interwar period. Their material value were negligible and they had no historical significance. The churches were supplied with utensils among which were the objects of great artistic and cultural value. Their fate varied. Many of them have been transferred to the permanent Eastern Orthodox parishes or to Eastern Orthodox believers. Significant part was destroyed by the authors of the demolition action. The Catholic Church was interested in some objects of Uniate origin and took over some of them.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 1; 5-34
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sources of the Encyclical „Ut unum sint"
    Autorzy:
    Přibyl, Stanislav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40277638.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Holy Scripture
    ecumenical dialogue
    Catholic Church
    Orthodox Churches
    Protestant Reformation
    Code of Canon Law
    encyclical
    papacy
    magisterium
    Tradition
    Catholic faith
    Opis:
    John Paul II’s encyclical Ut unum sint on commitment to ecumenism was published 30 years after the ground-breaking ecumenism decree of Vatican II Unitatis redintegratio. It was meant to present a summary of everything the Catholic Church and its partners achieved in the field of ecumenical efforts. However, the article does not list these achievements but discusses the very fundamentals of Catholic identity, namely, how the Catholic Church is to remain faithful to itself in developing ecumenical dialogue with other churches and ecclesial communities. The article thus provides a detailed analysis of the way the encyclical uses the basic sources of faith, that is, the logia of the Sacred Scripture, Church Fathers and the Magisterium. As one might expect, the documents of the Magisterium that are quoted are the documents of Vatican II because this council represents a real turning point in the relations of the Catholic Church towards ecumenism. The article also considers the role of the canon law for ecumenism because both codices of canon law as well as the ecumenical directory represent major tools for the realisation of ecumenical efforts.
    Encyklika Jana Pawła II Ut unum sint o zaangażowaniu w ekumenizm została opublikowana 30 lat po przełomowym dla ekumenizmu dekrecie Vaticanum II Unitatis redintegratio. Miała ona przedstawić podsumowanie wszystkiego, co Kościół katolicki i jego partnerzy osiągnęli w dziedzinie wysiłków ekumenicznych. Artykuł nie wylicza jednak tych osiągnięć, ale omawia same podstawy tożsamości katolickiej, czyli to, w jaki sposób Kościół katolicki ma pozostać wierny sobie w rozwijaniu dialogu ekumenicznego z innymi Kościołami i wspólnotami kościelnymi. W artykule dokonano zatem szczegółowej analizy sposobu, w jaki encyklika wykorzystuje podstawowe źródła wiary, tj. logia Pisma Świętego, Ojców Kościoła i Magisterium. Jak można się spodziewać, cytowanymi dokumentami tego Magisterium są dokumenty Soboru Watykańskiego II, ponieważ sobór ten stanowi prawdziwy punkt zwrotny w relacjach kościoła katolickiego do ekumenizmu. W artykule rozważana jest również rola prawa kanonicznego dla ekumenizmu, ponieważ zarówno kodeksy prawa kanonicznego, jak i katalog ekumeniczny stanowią główne narzędzia realizacji wysiłków ekumenicznych.
    Źródło:
    Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 7-28
    2353-4877
    2391-4327
    Pojawia się w:
    Ecumeny and Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawosławna diecezja chełmska w latach 1915–1918 na łamach „Gazety Ludowej. Tygodnika Ilustrowanego”
    Autorzy:
    Dmitruk, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/653931.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    prawosławna diecezja chełmska
    ewakuacja ludności cywilnej w Rosji podczas I wojny światowej
    ludowe partie polityczne
    rewindykacja cerkwi prawosławnych
    chelm orthodox diocese
    evacuations of civilians to russia during world war i
    peasant political parties
    repossessions of orthodox churches
    Opis:
    During the First World War the illustrated weekly Gazeta Ludowa. Tygodnik Ilustrowany was associated with peasant parties: the Polish Peasant Party “Piast” (Polskie Stronnictwo Ludowe “Piast”) and the Peasant Union (Zjednoczenie Ludowe). An analysis of the weekly makes it possible to observe the functioning of Chelm Diocese of the Russian Orthodox Church in 1915–1918 in the territories of the Polish Kingdom after its faithful were sent to the Russian hinterland (August 1915). The archival material on the history of the Chelm Orthodox Diocese has been both much destroyed and dispersed, and thus one of the possible ways to study the history of Chełm eparchy is to examine the content of the press published in 1915–1918 in the Polish territories. The illustrated weekly under the analysis touched upon subjects pertaining to war destructions in the diocese of Chełm, consequences of a large number of civilians from the guberniyas of Chełm and Lublin sent to the Russian hinterland by the Russian administration and army in 1915, the first stages of the repossession of the Orthodox Church by the Roman Catholic Church, and attempts to establish local missions by the Jesuit Order and the Greek Orthodox priests. Initial research conclusions could be formulated after a look into the history of the Chełm eparchy before 1914 and at the situation during the first years of the Great War in the whole Chełm region and southern Podlachia. The presented analysis does not exhaust the subject under discussion, but previews it for further study. 
    Православная Холмская епархия в 1915 – 1918 гг. на страницах «Газеты Людовой. Тыгодника илюстрованого»АннотацияВо время Первой мировой войны «Газета Людова. Тыгодник илюстрованы» (Крестьянская газета. Иллюстрированный еженедельник) была связана с крестьянскими партиями – Польской крестьянской партией «Пяст» и Крестьянским объединением. Анализ журнала делает возможным наблюдение за деятельностью Холмской епархии Российской православной церкви в 1915–1918 гг. на территории Королевства Польского после эвакуации ее верующих вглубь России (август 1915 г.). Архивный материал, касающийся истории вышеупомянутой епархии, был в значительной мере разрушен и разрознен. Одну из возможностей узнать историю Холмской епархии дает исследование содержимого прессы, издаваемой в 1915–1918 гг. на польских землях. На страницах заглавного еженедельника затрагивались вопросы, касающиеся военных разрушений в епархии, последствий эвакуации гражданского населения Холмской и Люблинской губерний, проведенной российскими администрацией и армией в 1915 г., начала процесса возврата церковных зданий Римско-католической церкви, попыток вести местные миссии орденом иезуитов и греко-католическим духовенством. Предварительные выводы исследования можно будет подвести после ознакомления с деятельностью Холмской епархии до 1914 г., а также с ситуацией, которая сложилась в первые годы Великой войны на Холмщине и в южном Подляшье. Анализ не исчерпывает обсуждаемого вопроса, но является попыткой определить дальнейшее направление исследования.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 2
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wspomnienia Zofii (Klimczuk) - mniszki prawosławnego monasteru w Radecznicy
    Autorzy:
    Dmitruk, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631999.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Radecznica, Szczebrzeszyn, Orthodox monasticism, evacuations of civilians in Russia during World War I, demolition of the Orthodox churches in Chełm Land
    Radecznica, Szczebrzeszyn, prawosławny monastycyzm, ewakuacja ludności cywilnej do Rosji podczas I wojny światowej, rewindykacja cerkwi prawosławnych
    Opis:
    Publikowane wspomnienia omawiają życie wewnętrzne prawosławnego żeńskiego monasteru w Radecznicy w latach 1904–1915, kwestie wyznaniowe Zamojszczyzny z początku XX w., funkcjonowanie szpitala w Szczebrzeszynie między 1911 a 1919 r. – m.in. z czasów okupacji austro-węgierskiej podczas I wojny światowej. Tekst jest rzadkim źródłem dotyczącym prawosławnego monastycyzmu na ziemiach polskich, dziejów szpitala w Szczebrzeszynie, ewakuacji ludności cywilnej w 1915 r. z terenu guberni chełmskiej w głąb Rosji oraz uzupełnia informacje związane z akcją burzenia cerkwi w 1938 r. na Chełmszczyźnie.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 43
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wspomnienia Zofii (Klimczuk) - mniszki prawosławnego monasteru w Radecznicy
    Autorzy:
    Dmitruk, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632219.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Radecznica, Szczebrzeszyn, Orthodox monasticism, evacuations of civilians in Russia during World War I, demolition of the Orthodox churches in Chełm Land
    Radecznica, Szczebrzeszyn, prawosławny monastycyzm, ewakuacja ludności cywilnej do Rosji podczas I wojny światowej, rewindykacja cerkwi prawosławnych
    Opis:
    The published memories of the nun Sophia describe inner life in Orthodox monastery in Radecznica between 1904–1915, religious affairs in Zamość Region, functioning of hospital in Szczebrzeszyn between 1911–1919 during, Austria-Hungary occupation during World War I. The text is a rare historical source which concentrates on Orthodox monastery life, history of hospital in Szczebrzeszyn, evacuations of civilians in Russia during World War I and demolition of the Orthodox churches in Chełm Land in 1938.
    Publikowane wspomnienia omawiają życie wewnętrzne prawosławnego żeńskiego monasteru w Radecznicy w latach 1904–1915, kwestie wyznaniowe Zamojszczyzny z początku XX w., funkcjonowanie szpitala w Szczebrzeszynie między 1911 a 1919 r. – m.in. z czasów okupacji austro-węgierskiej podczas I wojny światowej. Tekst jest rzadkim źródłem dotyczącym prawosławnego monastycyzmu na ziemiach polskich, dziejów szpitala w Szczebrzeszynie, ewakuacji ludności cywilnej w 1915 r. z terenu guberni chełmskiej w głąb Rosji oraz uzupełnia informacje związane z akcją burzenia cerkwi w 1938 r. na Chełmszczyźnie.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 43
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja statusu prawnego cerkwi w Korczminie
    The evolution of the legal status of the Orthodox Church in Korczmin
    Autorzy:
    Bielecki, Marek
    Skorniewski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912807.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    GREEK CATHOLIC CHURCH
    ORTHODOX CHURCH
    church-state relations (Poland)
    churches and religious associations
    freedom of religion
    law on religion
    religious freedom
    Greek Catholic Church
    Orthodox Church
    Kościół greckokatolicki
    prawo wyznaniowe
    cerkiew
    relacje panstwo - kościół
    kościoły i inne związki wyznaniowe
    związek wyznaniowy
    Opis:
    Kościół greckokatolicki w Polsce od momentu powstania w 1596 r. narażony był na częste zmiany swojego statusu prawnego. Działo się tak dlatego, że Kościół prawosławny, nie mogąc pogodzić się ze stratą dużej liczby wiernych i licznych dóbr materialnych, usilnie dążył do powtórnego włączenia go w swoje struktury. Przedmiotem niniejszego opracowania jest ukazanie ewolucji statusu prawnego majątku będącego w posiadaniu Kościoła greckokatolickiego, na przykładzie zabytkowej cerkwi w Korczminie, położonej w powiecie tomaszowskim w województwie lubelskim. Opracowanie składała się z dwóch zasadniczych części. W pierwszej została omówiona - ograniczona do najważniejszych wydarzeń - ewolucja uwarunkowań historyczno-prawnych działalności Kościoła greckokatolickiego w Polsce, w drugiej zaprezentowane zostały wyniki badań dotyczące cerkwi w Korczminie. Artykuł ukazuje jak decyzje władz centralnych wpływały na sytuację obiektu i jego właścicieli. Autorzy zwracają ponadto uwagę na wciąż istniejący problem braku ostatecznej regulacji statusu prawnego wielu obiektów należących do Kościoła greckokatolickiego, pomimo upływu ponad 20 lat od przemian, które dokonały się w Polsce.
    Ever since its inception in 1596, the Greek Catholic Church in Poland has been compelled to alter her legal status several times. This was caused by the desire of the Orthodox Church, unable to come to terms with the loss of numerous adherents and property, to seek to incorporate the Greek Catholics back into its structure. This paper discusses the evolution of the legal status of the property held by the Greek Catholic Church, namely a historical Orthodox church in Korczmin near Tomaszow Lubelski, the Lublin region. The study has been structured into two main parts. The first covers the major facts of the evolving historical and legal aspects of the Greek Catholic Church in Poland; the other shows the outcomes of the research done on the Orthodox church in Korczmin. The authors demonstrate how the central government's decisions affected the status of the property and its owners. Further, they underscore the existing problem of failure to ultimately resolve the legal status of many immovables owned by the Greek Catholic Church, despite the twenty years that have passed since the political transformation in Poland.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 221-239
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawy prawosławnego zaangażowania w ruch ekumeniczny
    Principles of Orthodox Involvement into the Ecumenical Movement
    Autorzy:
    Doroszkiewicz, Warsonofiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340935.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół prawosławny
    ruch ekumeniczny
    Światowa Rada Kościołów
    granice Kościoła
    ważność sakramentów
    the Orthodox Church
    the Ecumenical Movement
    The World Council of Churches
    the limits of the Church
    the validity of sacraments
    Opis:
    The Orthodox Church from the very beginning of the Ecumenical Movement has been engaged into the healing of all sort of divisions and dissection. Many of the dissections divide Christians until today. In all the theological discussions Orthodox theologians emphasize that the Church is not simply an institution, but a mode of existence. The mystery of the Church even in its institutional dimension, is deeply bound to the being of man, to the being of the world and to the very being of God. The Church is also inseparable of its tradition and it cannot solve its present problems without constant referring to the decisive and formative centuries of the first millennium of Christianity. Therefore the contemporary involvement of the Orthodox Church into the Ecumenical Movement comes out from very nature of the ecclesial identity. Ecumenical activities of the Orthodox Church constitute the fulfillment of the wish of our Lord that all may be one.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 73-82
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’influsso del luogo e del rito della Santa Messa sull’adempimento del precetto festivo
    The influence of the place and of the rite of the Holy Mass on the fulfilment of the festive precept
    Autorzy:
    Kaniecki, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085897.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-06
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    obowiązek niedzielny
    miejsce Mszy
    Msza niekatolicka
    Kościoły Wschodnie
    Kościół Prawosławny
    precetto festivo
    luogo della Messa
    Messa non cattolica
    Chiese Orientali
    Chiesa Ortodossa
    festive precept
    place of Mass
    non-Catholic Mass
    Eastern Churches
    Orthodox Church
    Opis:
    Il Concilio di Adge (506) decise che si poteva adempiere il precetto festivo soltanto nella propria chiesa parrocchiale. Questa norma si è diffusa nella Chiesa latina e sopravviveva fino al Concilio di Trento (1545-1563), quantunque già in precedenza essa fosse stata indebolita dal diritto consuetudinario che permetteva di soddisfare l’obbligo, in determinate situazioni, anche in altre chiese parrocchiali, e anche, grazie ai privilegi papali, nelle chiese degli ordini mendicanti. Dal Concilio di Trento in poi i fedeli possono essere soltanto invogliati all’adempimento del precetto nella propria chiesa parrocchiale. Inoltre i loro concesso farlo negli oratori semi-privati, semi-pubblici, in alcuni oratori privati, e fuori dei luoghi sacri, partecipando alla Messa celebrata sugli altari portatili. Nella normativa vigente attuale basta partecipare alla Messa celebrata in qualunque luogo, però la celebrazione eucaristica fuori del luogo sacro richiede, per la liceità, il previo consenso dell’Ordinario. Il precetto festivo viene adempiuto attraverso la partecipazione alla Messa celebrata nel rito cattolico. Dal XIX secolo i cattolici latini e orientali possono adempierlo partecipando alla Messa nel rito diverso dal loro proprio. Mentre il “Direttorio ecumenico” (1967) aveva ammesso anche la possibilità di adempierlo occasionalmente attraverso la partecipazione alla Messa celebrata dai non cattolici, il “Direttorio ecumenico” (1993) attuale ha abrogato espressamente questo privilegio. La partecipazione alla Messa cattolica celebrata da un sacerdote scomunicato, interdetto, sospeso, se la sua pena è pubblica, adempie il precetto festivo, però un fedele può essere punito con giusta pena per la partecipazione in essa.
    Synod w Adge (506) zdecydował, że obowiązek niedzielny można wypełnić jedynie we własnym kościele parafialnym. Ta norma upowszechniła się w Kościele łacińskim i zachowała się aż do Soboru Trydenckiego (1545-1563), chociaż przepis ten już wcześniej uległ osłabieniu z powodu prawa zwyczajowego, które pozwalało na wypełnienie go, w określonych sytuacjach, w innych kościołach parafialnych, a także, dzięki papieskim przywilejom, w kościołach należących do zakonów żebraczych. Od Soboru Trydenckiego wierni mogą być jedynie zachęcani do wypełniania go we własnym kościele parafialnym, oraz mogli uczynić mu zadość także w kaplicach pół-publicznych, pół-prywatnych, nielicznych kaplicach prywatnych, a poza miejscem świętym, poprzez Mszę sprawowaną na niektórych przenośnych ołtarzach, zwanych portatylami. Obecnie wystarczy uczestniczyć we Mszy odprawianej w jakimkolwiek miejscu, jednak na Mszę poza miejscem świętym wymagane jest, do godziwości, pozwolenie Ordynariusza. Obowiązek niedzielny wypełnia się uczestnicząc we Mszy sprawowanej w obrządku katolickim. Od XIX wieku katolicy łacińscy i wschodni mogą wypełniać go uczestnicząc we Mszy w innym obrządku, niż własny. „Dyrektorium ekumeniczne” (1967) dopuszczało możliwość okazjonalnego wypełniania go także poprzez udział we Mszy sprawowanej przez niekatolików, jednak aktualne „Dyrektorium ekumeniczne” (1993) ten przywilej wyraźnie odwołało. Udział we Mszy katolickiej sprawowanej przez kapłana ekskomunikowanego, ukaranego interdyktem lub suspendowanego, którego kara jest publicznie znana, wypełnia obowiązek niedzielny, ale wierny może zostać ukarany sprawiedliwą karą za uczestnictwo w niej.
    The Council of Adge (506) decided that the festive precept could be fulfilled only in one’s own parish church. This rule spread to the Latin Church and survived until the Council of Trent (1545-1563). However previously it had been weakened by the customary law that allowed one to meet the obligation, in certain situations, in other parish churches, and also in churches of the mendicant orders, thanks to papal privileges. From the Council of Trent onwards, the faithful could only be encouraged to fulfil the precept in their own parish church. Moreover, they were allowed to do so in semi-private, semi-public oratories, in some private oratories, and also outside sacred places, participating in the Mass celebrated on the portable altars. In current legislation, it is enough to participate in the Mass celebrated in any place, but the Eucharistic celebration outside of the sacred place requires, for the lawfulness, the prior consent of the Ordinary. The festive precept is fulfilled through participation in the Mass celebrated in the Catholic rite. Since the nineteenth century, Latin and Eastern Catholics could fulfil it by participating in Mass in a different rite from their own. While the “Ecumenical Directory” (1967) had also admitted the possibility of fulfilling it occasionally through participation in the Mass celebrated by non-Catholics, the current “Ecumenical Directory” (1993) has expressly abrogated this privilege. Participation in the Catholic Mass celebrated by an excommunicated, interdicted, suspended priest, if his punishment is public, fulfils the festive precept, however a faithful can be punished with a just penalty for participation in it.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 4; 3-13
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy Kościoła prawosławnego w Polsce w okresie międzywojennym
    Problems of the Orthodox Church in Poland in the Interwar Period
    Autorzy:
    Sawicki, Doroteusz ks.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494576.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Kościół prawosławny
    cerkiew
    autokefalia
    rewindykacja mienia
    burzenie cerkwi
    Tymczasowe przepisy o stosunku rządu do Kościoła prawosławnego w Polsce
    Polska międzywojenna
    stosunki wyznaniowe
    prześladowania
    episkopat
    Orthodox Church
    church
    autocephaly
    revindication of property
    destruction of churches
    The Provisional Regulations Concerning the Government’s Relation to the Orthodox Church in Poland
    Interwar Poland
    religious relations
    persecution
    episcopate
    Opis:
    W 1918 r. po ponad 120 latach niewoli Polska powróciła na mapy Europy. Wraz z odradzaniem się państwa wielkie przemiany sięgnęły Kościoła prawosławnego w Polsce. Przed I wojną światową był on częścią Patriarchatu Moskiewskiego, który decydował o jego kadrach, statucie, życiu liturgicznym, obrzędowości, itp. Teraz cerkiew w Polsce została oderwana od rosyjskiej. Z jednej strony władze Rzeczypospolitej pragnęły jak najmocniej zerwać z przeszłością niewoli. Dążyły więc do kościelnej niezależności polskiego prawosławia. Z drugiej strony Rosja ogarnięta pożogą Rewolucji Październikowej zamknęła się w kręgu wewnętrznych problemów. Patriarchat zmuszony był walczyć o przetrwanie. Sprawy cerkwi w Polsce siłą rzeczy miały dla niego drugorzędne znaczenie. W kraju tymczasem brakowało biskupów i duchownych. Co gorsza powracający na rodzinną ziemię przedwojenni hierarchowie i kapłani posiadali rosyjskie obywatelstwo. Ukształtowani też byli w duchu rosyjskich szkół teologicznych, z których się wywodzili i w duchowości rosyjskiego Prawosławia. Nie sprzyjało to normalizacji stosunków państwo – cerkiew. Władze nieprzychylnie patrzyły na Kościół prawosławny widząc w nim relikt zaborów. Od hierarchów wymagano pełnej lojalności włącznie z podpisywaniem deklaracji lojalności. Społeczność kapłańską podzielono na uznawaną przez państwo i nieuznawaną. Ta druga nie mogła liczyć na objęcie etatowych placówek duszpasterskich, zatrudnienie jako katecheta w szkołach publicznych, czy też uzyskanie obywatelstwa (w każdej chwili mogli być – i bywali – wydaleni poza granice Ojczyzny). Wystarczyło tylko sprzeciwiać się polonizacji cerkwi, zwalczać neounię, czy też krytykować plany autokefalii Kościoła by znaleźć się w tej grupie kapłanów „drugiej kategorii”. Władze dążyły również do ograniczenia ilości czynnych placówek duszpasterskich. Czyniono to na trzy sposoby. Po pierwsze wielu dawnym parafiom nie przyznano prawa samodzielności degradując je do rangi filii nieetatowej (nawet jeśli posiadały kilka tysięcy wiernych). Po drugie od razu po zakończeniu wojny rozpoczęła się rewindykacja prawosławnego mienia. Jeśli w przeszłości jakieś prawosławne grunta lub świątynia, choć przez kilka dni należały do Kościoła rzymskokatolickiego lub unickiego, mogły teraz być odebrane czy to w ramach wyroku sadowego czy też samowolnej akcji nieprawosławnej społeczności. Cerkiew pozbawiono kilkuset świątyń i dziesiątków tysięcy hektarów ziemi uprawnej oraz lasów. Trzecim sposobem destabilizacji życia parafialnego były akcje burzenia świątyń. Propagowane, jako rozbiórka opuszczonych świątyń w bardzo złym stanie technicznym były barbarzyńskim, zaplanowanym programem zniszczenia cerkwi w Polsce. Wysadzano, palono, rozbierano profanując, bijąc i poniżając nielicznych obrońców domów bożych. Jednocześnie z tym „fizycznym niszczeniem” państwo prowadziło „wojnę prawną”. Przez długie lata posługiwało się carskim ustawodawstwem cerkiewnym pozwalającym mu penetrować wewnętrzne życie cerkwi. Konstytucja marcowa z 1921 r. potwierdziła uprzywilejowaną rolę Kościoła rzymskokatolickiego. Tymczasowe przepisy o stosunku rządu do Kościoła prawosławnego w Polsce, jako jednostronny akt rządowy nie uwzględniały specyfiki Prawosławia. Nie rozwiązywały też najważniejszych spraw. Episkopat coraz bardziej skłaniał się, wobec zaistniałej sytuacji politycznej (niezbyt przyjazne państwo i utrudniony kontakt z kanoniczną zwierzchnością w Moskwie), w stronę starań o uzyskanie statutu autokefalii z Konstantynopola, do którego należeliśmy do XVII w. Po wieloletnich zabiegach w Moskwie i Konstantynopolu ogłoszenie autokefalii nastąpiło w 1925 r. Niezależność sprzyjała reorganizacji i rozwojowi działalności edukacyjno – wydawniczej, normalizacji struktur w terenie, ujednoliceniu życia liturgiczno – obrzędowego, organizacji duszpasterstw specjalnych (w tym wojskowego ordynariatu), działalności młodzieżowej (bractwa cerkiewne), normalizacji zagadnień narodowościowych, itp. Oczywiście pozbawiała Kościół zewnętrznej opieki i patronatu. Zyski wydają się jednak dużo większe niż straty. Tych ostatnich było całkiem sporo. Państwo ograniczało rozwój prawosławnego monastycyzmu. Dążyło do narzucenia cerkwi nowego kalendarza (gregoriańskiego) i języka polskiego jako urzędowego i liturgicznego. Nie zaprzestało, a w 1938 r. nasiliło, proceder burzenia świątyń. Czteromilionowa prawosławna społeczność (11-15% obywateli) wielokrotnie zastanawiała się czym zasłużyła sobie na tak niesprawiedliwe traktowanie. Pokonała wszystkie te problemy, choć przyszło się jej złożyć daninę łez i krwi. Pamiętajmy, że wszystko to działo się w przededniu II wojny światowej. Rzeczpospolita zamiast jednoczyć się wewnętrznie wobec śmiertelnego zagrożenia prowadziła zgubną politykę szowinizmu, ksenofobii i nietolerancji.
    In 1918, after over 120 years of captivity, Poland appeared once again on the map of Europe. Great changes also affected the Orthodox Church in Poland at the time of the re-emergence of the state. Before the First World War, the Orthodox Church was a part of the Moscow Patriarchate, which made decisions about its personnel, statutes, liturgical life, rites, etc. The church in Poland now has been detached from the Russian Church. On the one hand, the Republic’s authorities wanted to sever itself from the captivity of the past as much as possible. They strived for ecclesiastical independence for Polish Orthodoxy. On the other hand, Russia was overcome by the horrors of the Russian Revolution and was therefore confined to the sphere of domestic problems. The Patriarch was forced to struggle to survive. For him, the church’s situation in Poland was inevitably of secondary importance. At the time, there was a lack of bishops and priests in Poland. What’s worse, the pre-war hierarchs and priests, who were returning to their homeland possessed Russian citizenship. They were also shaped by Russian spirit of theological schools, from which they graduated, and by Russian Orthodox spirituality. This was not favourable for normalizing church-state relations. The authorities regarded the Orthodox Church in an unfavourable way, as they saw it as a relic of the partitions. The hierarchs were required to be fully loyal and to sign a declaration of loyalty. The community of priests were divided into two groups: those who were recognized by the state and those who were not. The latter could not count on receiving full-time pastoral positions, employment as catechists in public schools or obtaining citizenship (at any time they could be, and in some cases were, deported from their homeland). It was enough to oppose the polonization of the church, to fight the neo-union or criticise the plans for an Autocephalous church to find oneself in the “second category” of priests. The authorities also strived to limit the number of operational places for pastoral care. This was done in three ways. Firstly, several former parishes were not granted the right to independence, thus degrading them to the ranks of dependant parishes (even if they were made up of several thousand faithful). Secondly, immediately after the ending of the war, the process of revindication of Orthodox property commenced. If, in the past, any Orthodox land or church, even it belonged to the Roman Catholic or Uniate Church for merely a couple days, could now be re-possessed either by court ruling or by arbitrary action on the part of the non-Orthodox community. The Orthodox church was deprived of several hundred church buildings, tens of thousands of hectares of cultivated land and forests. The third way of destabilizing parish life were campaigns to destroy churches. What was propagated as dismantling abandoned churches in very poor technical condition was in fact a barbarian and planed program of destroying the Orthodox church in Poland. These churches were exploded, burned and dismantled and the few who defended the temples were mocked, beaten and humiliated. Simultaneously with the “physical destruction”, the state also waged a “legal war.” For many years, the Tsar’s church legislation, which allowed the state to penetrate into the internal life of the church was applied. The March Constitution of 1921 reaffirmed the privileged role of the Roman Catholic Church. The Provisional Regulations Concerning the Government’s Relation to the Orthodox Church in Poland as a unilateral governmental act did not take the specific nature of Orthodoxy into consideration. It also failed to resolve the most important issues. The episcopate was more and more inclined, in the face of the existing political situation (a hostile state and difficulties in contacting the canonical leader in Moscow), to strive for obtaining autocephalous status from Constantinople, to which we belonged until the 17th century. After several years of intervention in Moscow and Constantinople, autocephaly was announced in 1925. Independence allowed for the reorganization and development of education and publishing, normalization of structures within the territory, standardization of liturgical and ceremonial life, organization of specific areas of pastoral care (including the military ordinariate), youth activities (church brotherhoods), normalization of issues of nationality, etc. This, of course, deprived the Church of external protection and patronage. The gains seem to be much greater than the losses. There was a great amount of the latter. The state limited the development of Orthodox monasticism. It strived to impose on the Church the new (Gregorian) calendar and Polish as the official and liturgical language. These efforts did not cease, and in 1938 they intensified, now taking the form of destroying churches. The Orthodox community, which was composed of four million people (11-15% of citizens), repeatedly wondered why they deserved such unfair treatment. The community overcame all of these problems, but only after paying a tribute of blood and tears. Let us remember that all of this took place just before the outbreak of the Second World War. The Republic, instead of uniting itself internally in the face of the deadly threat of war, chose to pursue a fatal policy of chauvinism, xenophobia and intolerance.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 2; 75-106
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imigranci z Ukrainy w życiu kościołów i związków wyznaniowych we Wrocławiu
    Immigrants from Ukraine in the Life of Churches and Religious Associations in Wrocław
    Autorzy:
    Lubicz Miszewski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520869.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Wrocław
    immigrants from Ukraine
    immigrant integration
    Churches and religious associations
    Greek Catholic Church
    Orthodox Church
    Catholic Church
    Pentecostal Church
    imigranci z Ukrainy
    integracja imigrantów
    kościoły i związki wyznaniowe
    Kościół greckokatolicki
    Kościół prawosławny
    Kościół rzymskokatolicki
    Kościół zielonoświątkowy
    Opis:
    W artykule poruszono zagadnienie życia religijnego ukraińskich imigrantów przebywających we Wrocławiu. W tym celu poddano analizie wywiady przeprowadzone na początku 2021 r. z duchownymi czterech działających na jego obszarze kościołów, do których uczęszczają ukraińscy imigranci.
    The article deals with the religious life of Ukrainian immigrants residing in Wrocław. For this purpose, the author analysed the interviews with clergymen from four churches operating in its area and attended by Ukrainian immigrants conducted at the beginning of 2021.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2023, 58, 1; 155-180
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Fides quaerens dialogum". Prymat biskupa Rzymu w dialogu z Kościołami Wschodu
    "Fides quaerens dialogum". The Primacy of the Bishop of Rome in the Dialogue with the Churches of East
    Autorzy:
    Rabczyński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050718.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prymat biskupa Rzymu
    jedność Kościoła
    dialog ekumeniczny
    dialog z Kościołami Wschodu
    dialog rzymskokatolicko-prawosławny
    synodalność Kościoła
    primacy of the Bishop of Rome
    unity of the Church
    ecumenical dialogue
    dialogue with Eastern Churches
    Roman Catholic-Orthodox dialogue
    synodality of the Church
    Opis:
    Sobór Watykański II otworzył nową perspektywę dialogu ekumenicznego z Kościołami Wschodu niebędącymi w pełnej jedności z Kościołem Rzymskokatolickim. Zagadnienie prymatu biskupa Rzymu jawi się jako ważny temat tego dialogu na płaszczyźnie teologicznej. Problematykę prymacjalną należy rozpatrywać, odwołując się przede wszystkim do tajemnicy Kościoła ustanowionego przez Jezusa Chrystusa. Od 1980 roku można mówić o instytucjonalnym dialogu teologicznym rzymskokatolicko-prawosławnym na forum światowym. Jego owocem są przygotowane w komisjach mieszanych i wspólnie przyjęte dokumenty. Urząd następcy Piotra kształtował się przez wieki, wzrastał i rozwijał się wraz z całą wspólnotą wierzących w Jezusa Chrystusa. Prymat biskupa Rzymu jest posługą jedności i polega przede wszystkim na trosce następcy Piotra o komunię wszystkich Kościołów partykularnych (lokalnych). W Kościele Rzymskokatolickim podkreśla się, że realizacja wskazanego celu wymaga, aby łączył się on z autorytetem i konkretną władzą. Nie może on być jedynie prymatem honorowym, pozbawionym jurysdykcji. Kościoły wschodnie pojmują prymat biskupa Rzymu jako pierwszeństwo honorowe, a nie jurysdykcyjne. Następca Piotra jest primus inter pares, pierwszym w gronie równych mu patriarchów. Widać tu wyraźnie supremację soborowości (synodalności) nad urzędem papieża. Współczesne dowartościowanie kolegialności i synodalności w rzymskokatolickich wypowiedziach magisterialnych oraz badania teologów nad ich implikacjami mogą stać się nowym impulsem w dialogu ekumenicznym z Kościołami Wschodu.
    The Second Vatican Council created a new perspective for the ecumenical dialogue with the Eastern Churches which are not in full unity with the Roman Catholic Church. The notion of the primacy of the Bishop of Rome is an important theological issue within this dialogue. The subject of primacy ought to be considered with reference to the mystery of the Church established by Jesus Christ. Since 1980 it is possible to speak of an institutionalizeddialogue between the Roman Catholic and the Orthodox Church on world stage. It results in the documents prepared by mixed committees and jointly accepted. The office of St. Peter’s Successor has been shaped throughout centuries and developing alongside the whole community of those who believe in Jesus Christ. The primacy of the Bishop of Rome is a service of togetherness and shows above all St. Peter’s Successor’s concern for the communion of all particular (local) Churches. The Roman Catholic Church emphasizes that the realization of the indicated task requires an authority and exact knowledge. It cannot be merely an honorary primacy devoid of jurisdiction. The Eastern Churches see the primacy of the Bishop of Rome as an honorary, and not jurisdictional, precedence. St. Peter’s Successor is primus inter pares, the first among equal patriarchs. What is clearly visible here is the supremacy of the Vatican Council (synodality) over the office of the Pope. The contemporary appreciation of collegiality and synodality in the statements from the Roman Catholic magistrates and theologians’ research on their implications may become a new impulse in the ecumenical dialogue with the Churches of the East.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 165-185
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Christian-Jewish relations. A very short introduction
    Relacje chrześcijańsko-żydowskie. Bardzo krótkie wprowadzenie
    Autorzy:
    Perzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503439.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Judaism
    Israel
    dialogue
    Christian Churches
    Christianity in Jewish terms
    Second Vatican Council
    God’s covenant with Israel
    Jewish people
    Shoah
    the permanent value of Judaism
    Roman Catholic Church
    Orthodox Church
    Protestant churches
    interfaith marriages
    judaizm
    Izrael
    dialog
    kościoły chrześcijańskie
    chrześcijaństwo w kategoriach żydowskich
    Sobór Watykański II
    przymierze Boga z Izraelem
    Zagłada
    trwałe wartości judaizmu
    Kościół rzymskokatolicki
    Kościół prawosławny
    Kościoły protestanckie
    małżeństwa międzywyznaniowe
    Opis:
    Since the beginning of the twentieth century the relationship between Judaism and Christianity has changed dramatically and is one of the few pieces of encouraging news that can be reported today about the encounter between religions. The rapprochement in relations and the development of a new way of thinking were pioneered by a small number of scholars and religious leaders in the first half of the century. However, it was the impact of the Holocaust, the creation of the State of Israel, the development of the ecumenical movement and the work of the Second Vatican Council (1962–1965) which in combination made the changes more widespread. As a result, Christianity, so long an instigator of violence against Jews, rediscovered a respect and admiration for Judaism, and the once close relationship, which had become a distant memory, has been to a large extent restored. For Jews, the traditional view that they were on their own and that Christianity was an enemy has been replaced by a realisation that partnership with Christianity is possible and that both faiths share a Messianic vision of God’s kingdom on earth.
    Od początku XX w. relacje między judaizmem a chrześcijaństwem uległy wielkim zmianom. Mogą one posłużyć jako wielce obiecująca na przyszłość cząstka wielkiego dialogu międzyreligijnego. Zbliżenie w tych relacjach i rozwój nowych wspólnych dróg myślenia dokonało się za sprawą małej grupy uczonych oraz liderów religijnych w pierwszej połowie XX w. Nowe dążenia zbiegły się z tragedią Holokaustu, powstaniem państwa Izrael, rozwojem ruchu ekumenicznego, pracami Soboru Watykańskiego II (1962–1965). Te wielkie dziejowe wydarzenia i prądy przyczyniły się do dalszego pogłębiania pozytywnych i przełomowych przemian. Ich rezultat polegał na tym, iż chrześcijaństwo przez wieki przyczyniające się do przemocy wobec żydów, teraz zajęło postawę szacunku i uznania dla judaizmu. Wzajemne relacje, które w przeszłości były naznaczone niechęcią i obojętnością, teraz zostały życzliwie zacieśnione i poszerzone. Ze strony żydów, tradycyjny pogląd, że chrześcijaństwo jest nieprzyjacielem, został zastąpiony przekonaniem, że nawiązanie partnerskich relacji z chrześcijaństwem jest możliwe i że obydwie tradycje religijne mają wspólną mesjańską wizję Królestwa Bożego na ziemi.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 1; 221-229
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-22 z 22

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies