Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Oriental studies" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-17 z 17
Tytuł:
Zygmunt Abrahamowicz biografista. Współpraca krakowskiego turkologa z Polskim Słownikiem Biograficznym w latach 1957–1987
Zygmunt Abrahamowicz as a Biographer. The Relationship between the Cracow Turkologist and the Polish Biographical Dictionary, 1957-1987
Autorzy:
Gąsiorowski, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440306.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Zygmunt Abrahamowicz
Polish Biografhical Dictionary
Oriental studies
Opis:
Doktor Zygmunt Abrahamowicz (1923–1990), wybitny krakowski turkolog, historyk i lingwista pochodzenia karaimskiego współpracował z Redakcją Polskiego Słownika Biograficznego przez 30 lat. W tym okresie opracował 15 biogramów osób związanych z orientalistyką lub Orientem, które żyły między XV a XX w. Byli to: Żyd Izaak syn Abrahama, szlachcic Jan Kierdej, żona sułtana Roksolana, podróżnik Krzysztof Pawłowski, kupiec Sefer Muratowicz, szlachcic Marcin Paszkowski herbu Zadora, tłumacze Samuel Otwinowski, Franciszek Mesgnien-Meniński i Jerzy Franciszek Kulczycki, biskup ormiański Deodat Nersesowicz, sekretarz poselstwa Stanisław Małachowski, Włoch Franciszek Giuliani, architekt Jan Chryzostom Orłowski, rezydent polski w Stambule Stanisław Kostka Pichelstein, historyk, hungarysta i etnograf Jan Reychman (1910–1975). Wszystkie te biogramy zostały zaopatrzone w obszerną i różnojęzyczną bibliografię tematu oraz źródła archiwalne. Mimo upływu ponad dwudziestu lat od jego śmierci nie uległy one dezaktualizacji, bowiem do ich opracowania zostały wykorzystane wszelkie możliwe materiały dotyczące opisywanych osób. Są one dowodem na doskonały warsztat naukowy Z. Abrahamowicza, jako językoznawcy i historyka Wschodu, pokazują też jego wysoką erudycję.
Dr Zygmunt Abrahamowicz (1923–1990), a prominent Turkologist, historian, and linguist of Karaite origin living Cracow, cooperated with the board of editors of Polish Biographical Dictionary for 30 years. Over that period of time he prepared 15 biographies of persons engaged in oriental studies and the Orient who lived between the 15th and the 20th centuries. They were as follows: Isaac the Jew, son of Abraham; the Polish nobleman Jan Kierdej; Roksolana – the wife of a sultan; the traveller Krzysztof Pawłowski; the merchant Sefer Muratowicz; the Polish nobleman Marcin Paszkowski of Zadora Coat of Arms; the translators Samuel Otwinowski, Franciszek Mesgnien-Meniński and Jerzy Franciszek Kulczycki; the Armenian bishop Deodat Nersesowicz; the legation secretary Stanisław Małachowski; Italian Franciszek Giuliani; thearchitect Jan Chryzostom Orłowski, the Polish resident in Istanbul Stanisław Kostka Pichelstein; the historian, hungarologist and ethnographer Jan Reychman (1910–1975). Dr Abrahamowicz provided all his biographies with a comprehensive and multilingual bibliography on the subject as well as archival sources. They are still not outdated despite the fact that over 20 years have passed since the death of the author. This is because he used all the available materials regarding the above-mentioned persons when preparing their biographies. This proves that Z. Abrahamowicz employed excellent research methods as a linguist and historian of the East. It is also testimony to his most profound erudition.
Doktor Zygmunt Abrahamowicz (1923–1990), wybitny krakowski turkolog, historyk i lingwista pochodzenia karaimskiego współpracował z Redakcją Polskiego Słownika Biograficznego przez 30 lat. W tym okresie opracował 15 biogramów osób związanych z orientalistyką lub Orientem, które żyły między XV a XX w. Byli to: Żyd Izaak syn Abrahama, szlachcic Jan Kierdej, żona sułtana Roksolana, podróżnik Krzysztof Pawłowski, kupiec Sefer Muratowicz, szlachcic Marcin Paszkowski herbu Zadora, tłumacze Samuel Otwinowski, Franciszek Mesgnien-Meniński i Jerzy Franciszek Kulczycki, biskup ormiański Deodat Nersesowicz, sekretarz poselstwa Stanisław Małachowski, Włoch Franciszek Giuliani, architekt Jan Chryzostom Orłowski, rezydent polski w Stambule Stanisław Kostka Pichelstein, historyk, hungarysta i etnograf Jan Reychman (1910–1975). Wszystkie te biogramy zostały zaopatrzone w obszerną i różnojęzyczną bibliografię tematu oraz źródła archiwalne. Mimo upływu ponad dwudziestu lat od jego śmierci nie uległy one dezaktualizacji, bowiem do ich opracowania zostały wykorzystane wszelkie możliwe materiały dotyczące opisywanych osób. Są one dowodem na doskonały warsztat naukowy Z. Abrahamowicza, jako językoznawcy i historyka Wschodu, pokazują też jego wysoką erudycję.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2014, 3; 25-36
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Listy Włodzimierza Zajączkowskiego do Hadży Seraji Szapszała
Włodzimierz Zajączkowski’s letters to Seraya Shapshal
Autorzy:
Zajączkowska-Łopatto, Maria Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440237.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Włodzimierz Zajączkowski
Seraya Shapshal
Turkish studies
Oriental studies
Karaims
Opis:
Jesienią 1946 r. Włodzimierz Zajączkowski (1914–1982), przed wojną student i asystent w Katedrze Wschodu Muzułmańskiego UJ, powrócił w ramach tzw. repatriacji z Wilna do Krakowa z zamiarem kontynuowania studiów turkologicznych i pracy nad rozprawą doktorską poświęconą Gagauzom. Korespondował z Serają Szapszałem (1873–1961), zwierzchnikiem duchowym Karaimów i orientalistą którego uważał za swego przewodnika w życiu i nauce. Jego listy, pisane po rosyjsku, pochodzą z lat 1947–1958 i przechowywane są obecnie w Bibliotece Wróblewskich Litewskiej Akademii Nauk w Wilnie. Podaję je do druku w polskim tłumaczeniu wraz z krótkim esejem biograficznym i bibliograficznym. Listy stanowią cenne źródło informacji o powojennej odbudowie i rozwoju nauk orientalistycznych w Krakowie, Warszawie i Wrocławiu. W. Zajączkowski pisał do Szapszała o bieżących wydarzeniach naukowych w Polsce, informował o postępie własnych prac, tekstach przygotowywanych do druku. Zasięgał rady Szpaszała jako native speaker’a języka krymskokaraimskiego i znawcy literatury ludowej z Krymu Prosił o pomoc w dotarciu do wydanych za granicą książek, szczególnie nowych wydawnictw radzieckich, w owym czasie niełatwych do zdobycia. Przesyłał Szapszałowi polskie prace i czasopisma orientalistyczne. W listach nie brakuje także informacji o życiu społecznym Karaimów w Polsce, spotkaniach z rodziną i przyjaciółmi.
Włodzimierz Zajączkowski (1914–1982), who prior to WWII was a graduate student in the Chair of the Muslim East at the Jagiellonian University, returned in the autumn of 1946 to Cracow in order to continue his studies and complete his Ph.D. thesis on the Gagauz Turks. He exchanged letters with Seraya Shapshal (1873–1961), the spiritual leader of the Karaims and an Orientalist, who was one of his mentors both in life and in his academic career. These letters, written in Russian in the years 1947–1958, are at present stored in the Wróblewski Library of the Lithuanian Academy of Science in Vilnius. They are published in a Polish translation together with a short biographical and bibliographical essay. The letters concerned the restoration and development of Oriental Studies in Cracow, Warsaw and Wrocław. W. Zajączkowski informed S. Shapshal on scholarly events in Poland, the progress he was making in his own studies, as well as the materials he was going to publish. He consulted Shapshal, a native speaker of Crimean Karaim and a specialist in Crimean Karaim popular literature, on linguistic issues. He also asked for help in obtaining foreign publications not available in Poland, especially those published in U.S.S.R., and sent Shapshal Polish books and scientific journals. We also find in the letters some information on the social life of the Karaims in Poland and W. Zajaczkowski’s contacts with family and friends.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2016, 5
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprostowanie niektórych tłumaczeń z tureckiego ws. Nowy przekład dziejopisów tureckich Ignacego Pietraszewskiego – pomiędzy recenzją a translacją
Corrections of certain translations from Turkish: Ignacy Pietraszewski’s A New Translation of Turkish History Writers – between a review and a rendering
Autorzy:
Klimek-Grądzka, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459568.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Oriental studies
polemical
translation
critical review
orientalistyka
polemika
przekład
recenzja
Opis:
Subject to analysis in this article is the genre status of Ignacy Pietraszewski’s works commenting upon Collectanea by Józef Sękowski. The former work by Pietraszewski is a press edition of Sprostowania niektórych tłumaczeń z tureckiego [Corrections of Some Translations from Turkish] (1845), while the latter is an expanded, book edition of Corrections…, entitled Nowy przekład dziejopisów tureckich [A New Translation of Turkish History Writers] (1846). A research question asked in the article is to what extent Pietraszewski’s comments on Sękowski oeuvre is a case of translation or a case of translation criticism. Drawing upon the stylistic features of both works by Pietraszewski, their evaluative and judgmental lexis and their dialogical nature, the author decided that these works are critical reviews of Sękowski’s Collectanea. The reviews display an ostesibly marked polemical aspect. They contain evaluation of the target text and they mark a breach of the text-type canon by incorporating a didactic component.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2018, 13; 32-41
2083-1765
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z historii orientalistyki. Listy Stanisława Szachno-Romanowicza do Władysława Kotwicza: 1928–1939
Autorzy:
Tyszkiewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097167.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Władysław Kotwicz
Stanisław Szachno-Romanowicz
letters
Polish Oriental Society
Polish Orientalists
Oriental Studies
Opis:
Władysław Kotwicz (1872–1944), eminent Mongolist and Altaist, in 1926–1939 was a Professor of the University of Jan Kazimierz in Lvov where he was a Chair of the Far East. The present article discusses the correspondence which W. Kotwicz received from Stanisław Szachno-Romanowicz (1900–1975). The letters date from 1920s. They document the development of Polish Oriental Studies in independent Poland. The correspondence consists of twenty eight letters and postcards sent by Szachno-Romanowicz from Warsaw to Vilnius where W. Kotwicz stayed while he was free from university duties.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2020, 1 (273); 79-90
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojciech Biberstein-Kazimirski - orientalista i dyplomata
Wojciech Biberstein-Kazimirski – an orientalist and diplomat
Autorzy:
Drira, Abdelhamid
Kubacki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084934.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Biblioteka Kórnicka PAN
Tematy:
Wojciech Biberstein-Kazimirski (1808-1887)
Qu’ran
19th-century Persia
Oriental studies
Opis:
Wojciech Biberstein-Kazimirski is a fascinating, non-typical scientist, who has nevertheless been forgotten by Polish historiography. Count Tytus Działyński immediately saw great potential in him and generously funded his studies. The trust of the Działyński family was passed on from father to son and Jan Działyński also supported the work of Kazimirski, who was certainly the greatest Polish orientalist. Kazimirski was an active patriot of the Polish insurrection. He took refuge in France where he made a respectable career at the Ministry of Foreign Affairs in the 19th century. He was awarded French citizenship and made an officer of la Légion d’honneur. He distinguished himself as a remarkable linguist and published works in a dozen languages, including the most famous French translation of the Qu’ran of all time and his French-Arabic dictionary, which are still considered among the best today. He was also an expert in oriental manuscripts. He was appreciated by the two Czartoryski princes, and the two Shahs of Iran of his time. After his death, the French Ministry of Foreign Affairs erected a beautiful bust on his tomb that can still be admired. However, despite all this, there is not a single accurate biography about him. On the contrary, most notices and articles do not even get the most basic things right about him, such as his name, his origin, or his religion.
Źródło:
Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej; 2020, 37; 129-144
0551-3790
Pojawia się w:
Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ananiasz Zajączkowski – orientalistyka przede wszystkim
Ananiasz Zajączkowski – above all Orientalistics
Autorzy:
Zajączkowska-Łopatto, Maria Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440254.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Ananiasz Zajączkowski
Warsaw Univeristy
Institute of Oriental Studies
Department of Turcology
Orientalistics
Turcology
Iranistics
Oriental Committee
Polish Academy of Science
Department of Oriental Studies of the Polish Academy od Science
Polish Oriental Society
East-West Major Project at UNESCO
Opis:
Profesor dr hab. Ananiasz Zajączkowski w listopadzie 1945 został mianowany dyrektorem Instytutu Orientalistycznego UW na 5 lat. Powtórnie został dyrektorem w latach 1957-1961. Jego podstawowym zadaniem było stworzenie warunków do rozpoczęcia normalnego trybu nauczania. Od 1948 rozpoczyna pięcioletni cykl studiów w ramach którego wykształcił kilka pokoleń filologów orientalnych prowadzących badania dotyczące Wschodu Muzułmańskiego. W latach 1946-1950 kierował Instytutem Orientalistycznym na Uniwersytecie we Wrocławiu. W 1952 został członkiem nowopowstałej Polskiej Akademii Nauk, zorganizował Komitet Orientalistyczny PAN, którym kierował do 1965. W 1953 powstał Zakład Orientalistyki PAN, którego był kierownikiem 1969, do zamknięcia. Całe swoje życie poświęcił orientalistyce. Poza dydaktyką zajmował się pracami wydawniczymi, edytorskimi i oczywiście działalnością organizacyjną. Był prezesem Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego w latach 1949 – 1958. Był redaktorem Przeglądu Orientalistycznego 1948 - 1952, wydał 16 tomów Rocznika Orientalistycznego 1950-1970. Współpracował z redakcjami Języka Polskiego i Poradnika Językowego. Był zapraszany na wykłady do Instytutu Wschodoznawstwa w Moskwie, na uniwersytet w Jerozolimie, na Uniwersytet w Stambule i Ankarze, Baku, do Instituto Universitario w Neapolu itd. Był przewodniczącym prezydium Polskiej Grupy Roboczej d/s realizacji projektu UNESCO „Wschód –Zachód”. Uczestniczył aktywnie w pracach naukowych i organizacyjnych wielu dziesiątków zjazdów, kongresów i konferencji międzynarodowych. Był członkiem Societe Finno-Ougrienne, Türk Dil Kurumu, Societas Uralo-Altaica, PAU, TNW, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. Jest autorem 341 prac. Z okazji 60-lecia urodzin poświęcono mu XXXVI Ural-Altaische Jahrbucher Napisano o nim i jego pracach z zakresu osmanistyki, zabytków kipczackich i Złotej Ordy, zabytków piśmiennictwa tureckiego z Egiptu Mameluckiego kilka dziesiątków artykułów.
In November 1945 Professor Ananiasz Zajączkowski was appointed director of the Oriental Institute of Warsaw University for 5 years. Later, he became its director once more in the years 1957–1961. His primary task was to prepare the groundwork for launching the normal curriculum. In 1948 he started a five-year cycle of study in which he educated several generations of oriental philologists, who conducted research on the Muslim East. In the years 1946–1950 he was head of the Institute of Oriental Studies at the University of Wroclaw. In 1952 he became a member of the newly formed Polish Academy of Science, where he organized the Committee of Oriental Studies, which he headed till 1965. In 1953, the Department of Oriental Studies of Polish Academy of Science was created and Professor Zajączkowski directed it from its very beginnings until its closure in 1969. He devoted his entire life to oriental studies. In addition to teaching, the Professor also focused on research and publishing, as well as editorial and organizational work. He was president of the Polish Society of Oriental Studies from 1949 to 1958. He was the editor of the “Oriental Review” between 1948 and 1952, and issued sixteen volumes of the Rocznik Orientalistyczny from 1950 to 1970. In addition, he collaborated in the editing of Język Polski and Poradnik Językowy. He was invited to give lectures at the Institute of Eastern Studies in Moscow, at the University of Jerusalem, the Instituto Universitario in Naples, etc. He was the president of the Board of the Polish Team working on the UNESCO “East-West” project. He played an active academic and organizational role in several dozen conferences, congresses and convention. He was a member of the Société Finno-Ougrienne, Türk Dil Kurumu, Societas Uralo-Altaica, PAU, TNW, Wroclaw Scientific Society. Professor Ananiasz Zajączkowski is the author of 341 publications. To mark the 60th anniversary of his birth the 36th volume of Ural-Altaische Jahrbücher was named in his honour. Dozens of articles have been written about him and his work on Ottoman studies, the Kipchak monuments, the Golden Horde and the historical Turkish literature of Mameluke Egypt.
Profesor dr hab. Ananiasz Zajączkowski w listopadzie 1945 został mianowany dyrektorem Instytutu Orientalistycznego UW na 5 lat. Powtórnie został dyrektorem w latach 1957-1961. Jego podstawowym zadaniem było stworzenie warunków do rozpoczęcia normalnego trybu nauczania. Od 1948 rozpoczyna pięcioletni cykl studiów w ramach którego wykształcił kilka pokoleń filologów orientalnych prowadzących badania dotyczące Wschodu Muzułmańskiego. W latach 1946-1950 kierował Instytutem Orientalistycznym na Uniwersytecie we Wrocławiu. W 1952 został członkiem nowopowstałej Polskiej Akademii Nauk, zorganizował Komitet Orientalistyczny PAN, którym kierował do 1965. W 1953 powstał Zakład Orientalistyki PAN, którego był kierownikiem 1969, do zamknięcia. Całe swoje życie poświęcił orientalistyce. Poza dydaktyką zajmował się pracami wydawniczymi, edytorskimi i oczywiście działalnością organizacyjną. Był prezesem Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego w latach 1949 – 1958. Był redaktorem Przeglądu Orientalistycznego 1948 - 1952, wydał 16 tomów Rocznika Orientalistycznego 1950-1970. Współpracował z redakcjami Języka Polskiego i Poradnika Językowego. Był zapraszany na wykłady do Instytutu Wschodoznawstwa w Moskwie, na uniwersytet w Jerozolimie, na Uniwersytet w Stambule i Ankarze, Baku, do Instituto Universitario w Neapolu itd. Był przewodniczącym prezydium Polskiej Grupy Roboczej d/s realizacji projektu UNESCO „Wschód –Zachód”. Uczestniczył aktywnie w pracach naukowych i organizacyjnych wielu dziesiątków zjazdów, kongresów i konferencji międzynarodowych. Był członkiem Societe Finno-Ougrienne, Türk Dil Kurumu, Societas Uralo-Altaica, PAU, TNW, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. Jest autorem 341 prac. Z okazji 60-lecia urodzin poświęcono mu XXXVI Ural-Altaische Jahrbucher Napisano o nim i jego pracach z zakresu osmanistyki, zabytków kipczackich i Złotej Ordy, zabytków piśmiennictwa tureckiego z Egiptu Mameluckiego kilka dziesiątków artykułów.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2014, 3; 133-148
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orientalistyka między „tradycyjną” filologią a potrzebami współczesności. W poszukiwaniu metodologii orientalistyki
Oriental Studies Between “Traditional” Philology and Needs of the Present. Looking for the Methodology of Oriental Studies
Autorzy:
Dziekan, Marek M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578197.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Oriental Studies
Said’s ‘Orientalism’
transdysciplinary methodology
Welsch’s transculturalism
Feyerabend’s epistemological anarchism
Opis:
In the article, the author attempts to describe Oriental studies as a separate and independent discipline of sciences, growing from their philological roots. The analysis and further proposals are based above all on Polish experiences of Oriental studies, which, for historical reasons, have nothing to do with E. Said’s ‘orientalism’. Classical Oriental studies were determined by their philological character and in some cases until now are understood as a philological discipline. However, contemporary developments in the humanities and in the world require a new approach to the study of Oriental cultures. This new attitude requires, for example, a new methodology. In fact, contemporary Oriental studies embrace such non-philological branches like Buddhist studies, Islamic economy or Chinese philosophy and so on. The author discusses several proposals in this concern, starting from a new definition of Oriental studies, not as an interdisciplinary but a transdisciplinary (in the sense of Welsch’s transculturalism) discipline. Such a perspective allows to offer some ideas, which can create a transdisciplinary methodology based on replication of methodologies of other ‘traditional’ disciplines (like history, anthropology, literary criticism and so on) linked with Feyerabend’s epistemological anarchism.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2014, 1-2; 3-14
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Arabów w osiemnastowiecznej Rzeczypospolitej w świetle Nowych Aten B. Chmielowskiego i Świata we wszystkich częściach większych i mniejszych... W.A. Łubieńskiego
The Image of the Arabs in 18th-century Poland in the Light of "New Athens" by B. Chmielowski and "The World in all its Larger and Smaller Parts" by W.A. Łubieński
Autorzy:
Borkowski, Mikołaj Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578257.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
the image of Arabs
Polish printed books
the history of the Oriental studies in Poland
Opis:
The vast majority of the works concerning the image of the Islamic peoples in pre-partition Poland is based predominantly, or even exclusively, on the image of the Ottoman Turks. The following paper concerns the image of Arabs/Saracens in two 18th-century printed Polish geographical compendiums: Nowe Ateny (New Athens) by Benedykt Chmielowski, and Świat we wszystkich swoich częściach… (The World in All Its Parts…) by Władysław Aleksander Łubieński. Both these works contain some information on the Arabs/Saracens, both Medieval (7th–15th century) and Early Modern (16th–18th century). The Arabs are known to the authors not only as the ‘inventors’ of Islam, opponents of the crusaders, or nomadic brigands of the Near East, but also as poets, scientists and philosophers.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2016, 1-2; 31-43
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wewnętrzne przyczyny upadku monarchii Safawidów w dziełach o. Tadeusza Krusińskiego SJ
Inner Reasons for the Fall of Safavid’s Monarchy in the Works of Tadeusz Krusiński SJ
Autorzy:
Borkowski, Mikołaj Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578222.pdf
Data publikacji:
2018-03-14
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Safavid period
eunuchs
Persian Administration
History of Oriental Studies
Sultan Husayn
Armenians in Persia
Tadeusz Juda Krusiński
Opis:
The Hotaki rebellion ending the Safavid rule over Iran, came as a considerable surprise to the Europeans. A Polish missionary named Tadeusz Juda Krusiński SJ, who was present in Isfahan during its siege in 1722, wrote a book about this revolution. This work enjoyed much popularity in 18th-century Europe. Krusiński considers the decline of the Safavid state to have been caused not only by the Afghan rebellion, but also by many internal factors. Among such, Krusiński mentions factionalism (the best example of which was the mutual hatred between the Haydari and Ne’mati societies), and the abuse of state power by provincial governors in various ways. But the most crucial was, according to Krusiński, the immense influence held by the eunuchs over the weak and irresolute Sultan Husayn, which led to the selling of impor-tant positions, and the impunity of the corrupted bureaucrats. Moreover, the numerous and frequent changes caused by the eunuchs’ personal policies fueled conflicts between provincial governors, which led to the oppression of Iran’s population, especially the Armenians. These internal problems let the Afghans not only to successfully rebel against the Safavid, but also to end their rule over the whole of Iran.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2017, 3-4 (263-264); 361-369
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność dydaktyczno-naukowa Mohameda Sadyka Beja Agabejzadze na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w latach 1927–1944
The Academic Activity of Mohamad Sadykh bey Aghabekov at the Jan Kazimierz University in Lviv During the Years 1927 to 1944
Autorzy:
Gilewski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578113.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Oriental studies
Jan Kazimierz University in Lviv
Azerbaijan
Sadykh bey Aghabekov
Sadyk Bej Agabejzadze
Sadıq bəy Ağabəyzadə
Opis:
This paper focuses on the academic activity of Mohamad Sadykh bey Aghabekov at the Jan Kazimierz University in Lviv during the years 1927 to 1944. His life and fate form the perfect illustration of the complicated history of the Caucasus and its inhabitants at the turn of the 20th century. He was a Russian officer, an Azerbaijani politician and a political refugee. He was an instructor of Oriental languages at the Faculty of Humanities of the Jan Kazimierz University where he taught Turkish, Persian and Arabic and created the first coursebooks for their study written in Polish.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2016, 3-4; 269-285
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Listy akademika Aleksandra Nikołajewicza Samojłowicza do profesora Tadeusza Kowalskiego
Letters of Academician Alexander Samoylovich to Professor Tadeusz Kowalski
Письма академика Александра Николаевича Самойловича профессору Тадеушу Ковальскому
Autorzy:
Kończak, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121690.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Alexander Nikolayevich Samoylovich
Tadeusz Kowalski
letters
oriental studies
international academic relations
Александр Николаевич Самойлович
Тадеуш Ковальский
письма
востоковедение
международные научные отношения
Opis:
Professor Tadeusz Kowalski (1889–1948) corresponded with scholars from practically all over the world. He was interested in the developments of Oriental studies in the Soviet Union. He valued the publications he received from the USSR, as well as all contacts he had with Russian researchers. He sought to cooperate with Alexander Samoylovich (1880–1938) – one of the most eminent Turkologists in the Soviet Union. This goal had been partially achieved. The archives of the Polish Academy of Sciences and the Polish Academy of Arts and Sciences in Kraków now hold, catalogued under ref. No. KII-4, j. 174, just three letters from the Russian Turkologist. Despite their small number, these materials are an engrossing source of knowledge on the state of Soviet Turkish studies in the mid 1920s and the Soviet Oriental studies community. These letters are all the more precious – as the author managed to determine – as the branch of the archives at the Russian Academy of Sciences in St. Petersburg, where the legacy of professor Samoylovich is kept, has no copies. It is interesting that there are no surviving copies of the letters from professor Kowalski to the Russian Turkologist. The article’s purpose is the edition of the letters of Alexander Nikolaevich Samojłowicz – a Soviet turkologist – to Professor Tadeusz Kowalski, including their translation into Polish. These documents constitute a certificate of international academic relations development between scientists from Poland and the Soviet Union in the interwar period.
Профессор Тадеуш Ковальский (1889–1948) переписывался c учеными из разных стран мира. Он интересовался развитием востоковедения в Советском Союзе и дорожил публикациями, полученными из СССР, а также всеми контактами, установленными с российскими учеными. Профессор стремился к сотрудничеству с Александром Самойловичем (1880–1938) – одним из самых известных тюркологов Советского Союза. И это ему частично удалось. В архивах Польской академии наук и Польской академии знаний в Кракове хранятся всего лишь три письма российского тюрколога, помеченные в каталоге под номером KIII-4, опись 174. Эти материалы, несмотря на их количество, представляют собой интересный источник о состоянии советской тюркологии в середине 1920-х годов и о советской востоковедческой среде в целом. На мой взгляд, они тем более ценны, потому что в Филиале Архива Российской академии наук в Санкт-Петербурге, где хранится наследие профессора Самойловича, нет их копий. Интересно и то, что письма профессора Т. Ковальского русскому тюркологу не сохранились. Целью данной статьи является публикация писем Александра Николаевича Самойловича Тадеушу Ковальскому вместе с их переводом на польский язык. Эти документы являются своеобразным свидетельством развития международных научных контактов между учеными Польши и Советского Союза в межвоенный период.
Źródło:
Studia Orientalne; 2022, 1(21); 125-142
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Chin i Japonii w polskich kompendiach geograficznych doby Augusta III
The image of China and Japan in 18th century Poland
Autorzy:
Borkowski, Mikołaj P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578117.pdf
Data publikacji:
2019-03-13
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
History of Oriental studies
the image of East Asia in Europe
Qing
Edo
Catholic missions in East Asia
Augustus III (1734–1764)
China
Japan
Opis:
The following paper concerns the image of China and Japan in the Polish geographical compendia published during the reign of Augustus III (1734–1764). Their authors, unlike missionaries (whose accounts were the main sources of their works) were dilettantes rather than true Orientalists, but their compendia reflect the reception of more sophisticated Oriental studies within the wider Polish society. In those works the Chinese, despite their alleged “idolatry,” were supposed to surpass Europeans in many areas such as politics, moral philosophy or crafts. Polish compendia also include some information about Oriental religions (Confucianism, Buddhism, Daoism) as well as certain interesting details on day-to-day life of the Chinese and the Japanese.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2019, 2 (270); 97-110
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki seminarium turkologicznego prof. Ananiasza Zajączkowskiego: 1933–1936
The Beginnings of Ananiasz Zajączkowski’s Turkology Seminar: 1933–1936
Autorzy:
Tyszkiewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440333.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Turkology in Warsaw
Ananiasz Zajączkowski
Institute of Oriental Studies at the Warsaw University
the Eastern Institute in Warsaw
the School of Eastern Studies
Jan Reychman
Stanisław Kryczyński
Stanisława Płaskowicka-Rymkiewicz
Opis:
Dokumenty z Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego, wspomnienia Ireny Krudowskiej i Stanisławy Płaskowickiej oraz materiały pozostawione przez Stanisława Kryczyńskiego pozwalają rzucić nieco światła na pierwsze lata seminarium prof. A. Zajączkowskiego. Jako kierownik Katedry turkologicznej w Instytucie Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, A. Zajączkowski uruchomił swoje seminarium jesienią 1933 r. Jego pierwszymi słuchaczami byli: Jan Reychman, Józef Szulimowicz, Armand Stefański i Stanisław Szachno-Romanowicz. Reychman ukończył studia historyczne, Szachno-Romanowicz był asyriologiem i archiwistą, a Szulimowicz – Karaimem z Halicza. Profesor Zajączkowski współpracował ściśle z profesorem Tadeuszem Kowalskim z Krakowa i historykami z Warszawy. Prof. Wacław Tokarz skierował na seminarium turkologiczne dwóch swoich studentów (Reychmana i Stefańskiego). W roku akademickim 1934/1935 temat seminarium brzmiał: „Z dziejów kultury i literatury tureckiej XVI-XVIII w.”. Słuchaczami byli: Stanisława Płaskowicka, Halina Kröber i Bohdan Baranowski. W roku 1935/6, na seminarium uczęszczali: J. Szulimowicz, A. Stefański, H. Kröber, S. Płaskowicka, I. Krudowska, A. Murza Murzicz i S. Kryczyński. Prof. Zajaczkowski prowadził wówczas 4 wykłady poświęcone językom i kulturze ludów tureckich, językowi tureckiemu, składni języka arabskiego oraz Gulistanowi Sadiego, a także ćwiczenia seminaryjne z filologii tureckiej, na które uczęszczali jego studenci. Prof. Zajączkowski zabrał ich na wycieczkę do Stambułu (we wrześniu 1934), później S. Płaskowicka przebywała tam na stypendium (1935). Prof. Zajączkowski był również wykładowcą w Wyższej Szkole Wschodoznawczej przy Instytucie Wschodnim w Warszawie, gdzie studiowało również kilku jego seminarzystów. Uczniowie profesora, J. Reychman i S. Płaskowicka, zostali później długoletnimi pracownikami Uniwersytetu Warszawskiego.
Documents from the Archives of the University of Warsaw, stories by Irena Krudowska, Stanisława Płaskowicka and materials left by Stanisław Kryczyński shed some light on the first years of A. Zajączkowski’s seminar. As the head of the Turkology Department at the Institute of Oriental Studies at the University of Warsaw, A. Zajączkowski launched his seminar in the autumn of 1933. His first students were Jan Reychman, Józef Szulimowicz, Armand Stefański and Stanisław Szachno-Romanowicz. Reychman was a graduate of history studies, Szachno-Romanowicz was an assyriologist and archivist, and Szulimowicz was a Karaite from Halicz. Professor Zajączkowski worked closely with Professor Tadeusz Kowalski from Cracow and historians from Warsaw. Prof. Wacław Tokarz sent 2 of his students to the Turkology seminar (Reychman, Stefański). In 1934/5, the topic of the seminar was: “Topics on Turkish Culture and Literature in the 16–17th cc.” The students were Stanisława Płaskowicka, Halina Koeber and Bohdan Baranowski. In 1935/6, the seminar was attended by J. Szulimowicz, A. Stefański, H. Koeber, S. Płaskowicka, I. Krudowska, A. Murza Murzicz and S. Kryczyński. Back then, Prof. Zajączkowski presented 4 lectures on: the language and culture of the Turkish peoples, the Arabic language, the prose work “Gulistan” as well as classes in Turkish philology, which was attended by his students. Prof. Zajączkowski took his students on a trip to Istanbul (September 1934), and later S. Płaskowicka went there on a scholarship (1935). Prof. Zajączkowski was also a lecturer at the School of Eastern Studies at the Eastern Institute in Warsaw. Some of his students studied there. His students J. Reychman and S. Płaskowicka became long-serving academics at the University of Warsaw.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2014, 3; 107-118
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Esej sinologiczny o Norwidzie
A sinological essay about Norwid
Autorzy:
Komorowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729381.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chiny
esej
orientalistyka
Konfucjusz
estetyka
poetyka
filozofia
patrystyka
kultura
interpretacja
dialog kultur
chrześcijaństwo
Jeżewski Krzysztof Andrzej
Krzysztof Andrzej Jeżewski
China
Oriental studies
Confucius
esthetics
poetics
philosophy
Christianity
patristics
culture
interpretation
dialogue of cultures
Opis:
The review is an attempt at defining the genre of Krzysztof Andrzej Jeżewski's book Cyprian Norwid a myśl i poetyka Kraju Środka (Cyprian Norwid versus the thought and poetics of China). By referring to the disproportions between Norwidian and oriental contexts, as well as to numerous loose reflections, apparently reminding scientific conclusions, the text goes towards the ultimate suggestion to understand the work as an essay – in its first part, and as a collection of interpretative impressions – in the second one. Special attention is paid to those issues that in Norwid's work probably come from other sources (e.g. patristic), and are shown as ones taken from, or at least compatible with the spirit of Orient.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2011, 29; 269-282
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Выдающийся военный востоковед, генерал-майор Георгий Алексеевич Арандаренко
Wybitny wojskowy orientalista, generał-major Georgy Alekseevich Arandarenko
An Outstanding Military Orientalist, Major-General Georgy Alekseevich Arandarenko
Autorzy:
Boroshko, Sergey
Bozhinskaya (Arandarenko), Lyudmila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33765162.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Oriental studies
Arandarenko
Jarand from Grabi and Brudzewo
Pomian coat of arms
military administration
geographic research
scientific journalism
востоковедение
Арандаренко
Jarand z Grabi i Brudzewa h. Pomian
административно-военное управление
географические исследования
научная публицистика
Opis:
Представлена биография выдающегося военного востоковеда, генерал-майора Георгия Арандаренко (1846–1908), выдающегося ученого и государственного деятеля Российской империи второй половины XIX века. Приводятся данные о его древнем польском шляхетском происхождении от рода Яранда Брудзевского герба Помян, о его Запорожских предках, известными представителями которых были казацкие гетманы Тимофей Арандаренко и Тарас Трясило. Рассмотрены основные этапы его военно-административной службы, его научные, этнографические и статистическиеисследования Русского Туркестана. Приведены примеры его обширной благотворительной деятельности. Проанализированы его личные качества, вклад в завоевание и управление Туркестаном.
The biography of an outstanding military orientalist, Major General GeorgyArandarenko (1846–1908), an outstanding scientist and statesman of the Russian Empire of the second half of the 19th century is presented. The data on his ancient Polish gentry origin from the Yaranda clan of the Brudze coat of arms of Pomyan, about his Zaporozhye ancestors, whose famous representatives were the Cossack hetmans Timofey Arandarenko and Taras Triasilo are given. The main stages of his military-administrative service, hisscientific, ethnographic and statistical studies of Russian Turkestan are strudied. Examples of his extensive charitable activities are given. His personal qualities, contribution to the conquest and administration of Turkestan are analyzed.
Źródło:
Res Historica; 2022, 53; 171-212
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Listy Sergiusza Rudkowskiego do Profesora Tadeusza Kowalskiego
Correspondence sent by Sergiusz Rudkowski to Professor Tadeusz Kowalski
Autorzy:
Németh, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833788.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Karaimi w Łucku
język karaimski
dialekt łucko-halicki języka karaimskiego
Sergiusz Rudkowski
Tadeusz Kowalski
historia orientalistyki polskiej okresu międzywojennego
Karaims in Lutsk
Karaim language
South-Western Karaim
Polish Oriental Studies in the interwar period
Opis:
W niniejszym artykule przedstawiono korespondencję między Sergiuszem Rudkowskim (1873–1944), karaimskim literatem i działaczem społecznym, a Profesorem Tadeuszem Kowalskim (1889–1948), założycielem współczesnej orientalistki w Polsce. Listy powstały w okresie międzywojennym (między 1926 a 1939 rokiem) i dotyczą przede wszystkim spraw językowych i badań naukowych. Niestety zachowały się wyłącznie listy przesłane przez Rudkowskiego, a przechowywane są one w Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie. Odpowiedzi Kowalskiego nie przetrwały drugiej wojny światowej. Kolekcja składa się z sześciu listów: dwa z nich napisane zostały po karaimsku (w dialekcie łucko-halickim), cztery listy sporządzono w języku polskim. Do jednego z polskojęzycznych listów Rudkowski dołączył tekst swego przemówienia w języku karaimskim z prośbą by Kowalski przetłumaczył go na język polski. Niniejsza praca zawiera więc edycję krytyczną łącznie ośmiu tekstów: sześciu listów, jednego załącznika oraz tłumaczenia owego załącznika. W artykule zawarto również analizę językową teksów karaimskich, co jest tu szczególnie istotne z uwagi na fakt, że w chwili obecnej dysponujemy stosunkowo małą liczbą źródeł, które mogą stanowić podstawę do badań nad dialektem łucko-halickim języka zachodniokaraimskiego jako języka potocznego, a mowa tu przecież u języku już wymarłym. Większość znanych nam źródeł to utwory religijne lub literackie, które do takich badań z oczywistych względów się nie nadają. Z uwagi więc na tę okoliczność fragmenty karaimskie otrzymały obszerny komentarz językoznawczy ze szczególnym uwzględnieniem zjawisk potocznych i słowiańskich wpływów strukturalnych. Do artykułu załączono facsimilia listów.
In this article the author discusses the correspondence between Sergiusz Rudkowski (1873–1944), a Karaim-born poet and writer, and Professor Tadeusz Kowalski (1889–1948), the founder of modern Polish Oriental Studies. The letters were written in the interwar period (between 1926 and 1939) and pertain mostly to linguistic matters and scholarly plans. Unfortunately, only the letters sent by Rudkowski to Kowalski have survived: currently they are stored in the Archive of Science of the Polish Academy of Sciences and the Polish Academy of Arts and Sciences in Kraków. Kowalski’s replies were most likely destroyed during the Second World War. The correspondence consists of six letters, two of which were written in South-Western Karaim and four in Polish. Additionally, Rudkowski attached to one of the Polish letters a speech he wrote in Karaim, which he asked Kowalski to translate into Polish. Due to this fact, the text of the speech and Kowalski’s Polish translation also form part of this small collection. In this study the content of all these materials is presented along with a detailed commentary. The importance of these sources written in Karaim lies in the fact that the linguistic material available for studying Lutsk Karaim (a language that is already extinct), such as that used in interpersonal communication, is limited. Special attention is paid to Karaim colloquial constructions, including Slavonic structural influences. Finally, the facsimilia of the letters are also presented to the reader.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2020, 9; 59-113
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Серая Маркович Шапшал (1873 -1961)
Seraya Shapshal (1873–1961)
Autorzy:
Дзевановский-Петрашевский, Виктор
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440347.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Karaimi
historia studiów orientalnych w Rosji
biografia hachama Seraja Szapszała
nowe materiały archiwalne
nauczyciel perskiego szacha
ostatni imperator Rosji
emigracja rosyjska
Karaites
the history of oriental studies in Russia
the biography of hakham Seraya Shapshal
new archival materials
teacher of Persian shah
last Russian Emperor
караимы
история отечественного востоковедения
биография гахама С. М. Шапшала
новые архивные материалы
учитель Шаха Персии
последний российский император
русская эмиграция
Opis:
W tym artykule autor odtwarza z materiałów archiwalnych, z których większość jest publikowana po raz pierwszy, książek i wspomnienień biografię hachama S. M. Szapszala (1873-1961), wybitnego syna ludu karaimskiego, naukowca, osoby publicznej z pierwszej połowy XX wieku, który uratował swój lud podczas II wojny światowej. Ponadto przeszedł do historii jako twórca Muzeum Kultury Karaimskiej, kilku bibliotek naukowych, kenesy i badacz ikon muzułmańskich.
In this article the author provides a detailed biographical sketch of Seraya Shapshal (1873–1961), a well-known Karaite personality, scholar and public figure living in the first half of the 20th century. The author gathered all the existing published materials connected with the life and work of this eminent scholar, and based his description on various sources of knowledge: belletristic, archival and autobiographical. The article thus introduces into scholarly circulation for the first time the widest possible range of archival materials.
В данной статье автор воссоздает по архивным материалам, большая часть которых публикуется впервые, книгам и воспоминаниям биографию гахама С. М. Шапшала (1873-1961), выдающегося сына караимского народа, ученого, общественного деятеля первой половины XX века, спасшего своей народ во время второй мировой войны. Также, вошел в историю как создатель музея караимской культуры, нескольких научных библиотек, кенасы и исследователь мусульманских икон.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2018, 7; 25-65
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-17 z 17

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies