Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Orestes" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Szalony protagonista Eurypidesowego „Orestesa” w komentarzach scholiastów
    Mad protagonist of Eurypidean Orestes in scholiasts’ commentaries
    Autorzy:
    Czerwińska, Jadwiga
    Chiżyńska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806888.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-12
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Euripides
    Orestes
    tragedy
    madness
    mania
    scholia
    Opis:
    Madness is a constant motif in ancient literature. It was often used by playwrights, including the three greatest tragedians of the Classical Greece: Aeschylus, Sophocles and Euripides. One of the most interesting plays dealing with issues of madness is Euripidean Orestes. This play has received numerous commentaries written by scholiasts, who described all aspects of the state of mania. The article is devoted to the analysis of madness and the corpus of texts are scholia describing Orestes’ disease. Commentaries allow us to establish a definition of mania, show its sources and describe its various physical and mental symptoms. The material presented in the article shows how interesting the phenomenon of madness was for the scholiasts.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2021, 31, 1; 63-78
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What is conscience?
    Co to jest sumienie?
    Autorzy:
    Kowalik, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096352.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    conscience
    awareness
    pathos
    ethos
    community
    solidarity
    tragedy
    Antigone
    Orestes
    J. Conrad
    B. Wolniewicz
    sumienie
    świadomość
    „pathos”
    „ethos”
    wspólnota
    solidarność
    tragedia
    Antygona
    Opis:
    The concept of conscience is analyzed here in two different ways: the systematic and the historical-literary. As to the first, systematic perspective, I distinguish (in part 1) three levels of conscience and on every level I identify two opposite categories (conscience that is ‛individual’ versus ‛collective’; ‛emotional’ versus ‛intellectual’; ‛motivating ex ante’ versus ‛evaluating ex post’). In the second, historical-literary perspective, I analyze two literary cases of fictional characters usually thought of as being guided or affected by conscience. The first case is the ancient Greek tragedy and here I offer (in part 2) a comment on the Sophoclean Antigone and the Euripidean Orestes presenting them both as dramas that contain an exemplary formulation of the phenomenon of conscience. Although Antigone and Orestes express their main principles of action in apparently different words, I suggest (in part 3) the two poetical visions of conscience are equally based upon a highly emotional behavior called pathos by the Greek. Thereby I provide a reason, why ancient philosophers created a new concept of conscience intended as an alternative to the poetical vision of human behavior. The new philosophical concept of conscience was based upon an axiological behavior called ethos. I also coin (in part 4) a concept of the ‛community of conscience’ where I distinguish four ‛aspects of solidarity’ in conscience, namely, somebody’s own self, a group of significant persons, a group of the same moral principles, and a sameness of life. In the end I turn (in part 5) to a historical-literary case in Joseph Conrad’s last novel The Rover (1923), which provoked a lively discussion among Polish authors and seems useful as an illustration of several levels of ‛solidarity of conscience’.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 1; 69-91
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Orestes bojownikiem ruchu oporu, czyli mit Atrydów w filmie "Podróż komediantów" Theo Angelopoulosa
    Autorzy:
    Łomanowska, Iga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645228.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    myth
    Orestes
    Theo Angelopoulos
    Greece
    Opis:
    Orestes as a resistance fighter, or the myth of the Atreides in Theo Angelopoulos’s film The travelling playersThe paper examines the use of the Atreides myth in Theo Angelopoulos’s film The travelling players (1975) in the context of the director’s interpretation of the phenomenon of myth. Angelopoulos treated myth as a set of archetypical situations and patterns of conduct constantly reproduced in the history of the world. He intertwined elements of classical stories with the history of Greece and the Byzantine tradition, thus showing their universal character. In The travelling players, Angelopoulos used the story of betrayed and murdered Agamemnon, who is avenged by his children: Orestes and Electra, but he moved it into modern times, setting the film in Greece of the 1940s and 1950s. The myth is reproduced with modulations: the most important events take place as a result of interventions of History, not fate or decisions of the gods. Moreover, the characters’ conflicts are enriched with a political dimension, as Angelopolous portrays the discord between their ideological stances. But the members of the acting company are as helpless in the face of events as the family of the king of Argos. Orestes bojownikiem ruchu oporu, czyli mit Atrydów w filmie Podróż komediantów Theo AngelopoulosaArtykuł jest analizą sposobu wykorzystania przez Theo Angelopoulosa mitu Atrydów w filmie Podróż komediantów (1975) w kontekście dokonanej przez niego interpretacji zjawiska mitu. Grecki reżyser traktował mit jako zbiór archetypicznych sytuacji i wzorów postępowania odtwarzanych nieustannie w dziejach świata. Elementy antycznych opowieści splatał w filmach z historią Grecji i tradycją bizantyjską, ujawniając ich uniwersalny charakter. W Podróży komediantów wykorzystał historię zdradzonego i zamordowanego Agamemnona, który zostaje pomszczony przez swoje dzieci: Orestesa i Elektrę, ale przeniósł ją w czasy współczesne, portretując Grecję lat 40. i 50. XX wieku. Mit zostaje zreprodukowany z modulacjami: kluczowe wydarzenia następują w wyniku interwencji historii, nie fatum czy decyzji bogów. Ponadto konflikty między postaciami zostają wzbogacone o wymiar polityczny, ponieważ Angelopoulos ukazuje rozdźwięk między ich postawami ideologicznymi. Jednak członkowie trupy aktorskiej pozostają wobec wydarzeń tak samo bezradni jak rodzina władcy Argolidy.
    Źródło:
    Adeptus; 2016, 8
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies