Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Opole Lubelskie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Zofia z Krasińskich Tarłowa Lubomirska – przedstawicielka osiemnastowiecznych polskich arystokratek
    Zofia Tarłowa Lubomirska Née Krasińska: A Representative of Eighteenth-Century Polish Aristocrats
    Autorzy:
    Woźniak, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134504.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-19
    Wydawca:
    Państwowa Uczelnia Zawodowa im. Ignacego Mościckiego w Ciechanowie
    Tematy:
    Krasiński
    Zofia Tarłowa-Lubomirska, née Krasińska
    aristocracy
    Jan Tarło
    Antoni Lubomirski
    Przeworsk
    Opole Lubelskie
    Krasińscy
    Zofia z Krasińskich Lubomirska
    arystokracja
    Opis:
    Artykuł ma na celu wstępne przybliżenie wyróżniającej się w XVIII w. w rodzinie Krasińskich kobiety – Zofii 1. v. Tarłowej 2. v. Lubomirskiej, która miała otwarty umysł, angażowała się w sprawy polityczne i ekonomiczne, interesowała się życiem mieszkańców swoich dóbr. Nie bała się wychodzić poza wyznaczone w tym czasie zadania i role przypisane kobietom. Dwukrotnie owdowiała, znakomicie administrowała ziemiami i pomnażała płynące z nich zyski. Z biegiem lat zyskała miano „kobiety gniazdowej”.
    The aim of the article is to present a woman, Zofia (Tarłowa-Lubomirska, née Krasińska), who stood out in the 18th century in the Krasiński family, and who had an open mind, was involved in political and economic matters, and was interested in the lives of the inhabitants of her estates. She was not afraid to go beyond the tasks and roles assigned to women in that period. Twice widowed, she superbly administered lands and multiplied the profi ts fl owing from them. Over the years, she had gained the moniker of a “nesting woman.”
    Źródło:
    Studia Mazowieckie; 2022, 17, 2; 113-130
    1231-2797
    2720-5991
    Pojawia się w:
    Studia Mazowieckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krótkie życie na „Wschodzie”. Żydzi z terenu Rzeszy deportowani do dystryktu lubelskiego
    „Short Life on the East”. Jews from the Territory of Third Reich Deported to Lublin District
    Autorzy:
    Kuwałek, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2116936.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-31
    Wydawca:
    Akademia Zamojska
    Tematy:
    Third Reich
    German Jews
    Austrian Jews
    deportation
    Holocaust
    Majdanek
    Opole Lubelskie
    Zamość
    Izbica
    Piaski
    Nazism
    Sobibór
    ghetto
    III Rzesza
    Żydzi niemieccy
    Żydzi austriaccy
    deportacja
    holokaust
    nazizm
    getto
    Opis:
    W latach 1940-1942 z terenów III Rzeszy (dzisiejsze Niemcy i Austria) naziści deportowali około 30 000 Żydów. Duża część z nich została umieszczona w tzw. gettach tranzytowych, głównie w Izbicy, Piaskach, Opolu Lubelskim i Zamościu, gdzie zmuszeni byli przebywać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Od maja 1942 r. transporty z III Rzeszy kierowane były bezpośrednio do obozu zagłady w Sobiborze, a pewna grupa młodych i silnych mężczyzn została wytypowana do pracy w obozie koncentracyjnym na Majdanku lub w obozach pracy na terenie dystryktu lubelskiego. Wszyscy oni spotkali się z wielką brutalnością okupacji niemieckiej na wschodnich terenach Polski, prymitywnymi warunkami życia i głodem. Wszyscy przeżyli szok kulturowy w kontaktach z polskimi Żydami i środowiskiem nieżydowskim, co wywołało duże konflikty kulturowe i religijne. Sytuacja Żydów niemieckich i austriackich deportowanych do dystryktu lubelskiego była znacznie trudniejsza niż Żydów czeskich i słowackich, którzy mieli więcej kontaktów z miejscową ludnością żydowską i polską. Ten brak większych szans na przeżycie sprawił, że z grupy Żydów niemieckich w dystrykcie lubelskim ocalało zaledwie 20 osób. Niniejszy artykuł jest opisem ostatnich chwil ich tragicznego życia i opiera się głównie na relacjach polskich Żydów i Polaków, którzy byli świadkami losów Żydów niemieckich i austriackich. Niektóre informacje pochodzą także z powojennych niemieckich śledztw przeciwko sprawcom.
    In the years 1940-1942 from the territory of Third Reich (today Germany and Austria) Nazis deported about almost 30 000 Jews. Big part of them were located in so called transit ghettos, mainly in Izbica, Piaski, Opole Lubelskie and Zamość where they were forced to stay since few weeks until few months. Since May 1942 the transports from Third Reich were sent directly to the death camp in Sobibór and some group of young and strong men were selected for work in Majdanek concentration camp or labour camps in Lublin district. All of them met themselves with big brutality of the German occupation in Eastern part of Poland, primitive life condition and hunger. All of them survived culture shock in the contacts with Polish Jews and non-Jewish milieu which created the big culture and religious conflicts. The situation of German and Austrian Jews deported to Lublin district was much more difficult than Czech or Slovak Jews who had more contacts with local Jewish and Polish population. This lack of big chance to survive was the reason that from the group of German Jews survived in Lublin district only 20 people. This article is a description of last moment of their tragical life and based mainly on the testimonies given by Polish Jews and Poles who were the witnesses of the fate of German and Austrian Jews. Some information is taken also from post-war German investigations against perpetrators.
    Źródło:
    Studia Żydowskie. Almanach; 2014, 4, 4; 31-51
    2083-5574
    Pojawia się w:
    Studia Żydowskie. Almanach
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwa dokumenty w sprawie dziesięcin ze wsi Boby dla kościoła parafialnego w Opolu
    Two documents on the tithe from the village of Boby for the parish church in Opole
    Autorzy:
    Łosowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022227.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Boby
    Opole Lubelskie
    dziesięcina
    kościół
    spór
    oficjał
    wyrok
    Opole
    tithe
    tithedispute
    official
    sentence
    Opis:
    In the Middle Ages, tithes and tributes were, among others, the sources of the emoluments of the church benefices. Basically all the parishes had the right to collect those fees, therefore among the cases usually investigated by the church courts were disputes over tithes. One example of such a dispute was Michał’s complaint (a priest of the parish church in Opole) against Świętosław, an heir to the village of Boby. The sentence which was passed by the official of Sandomierz  Mikołaj  in 1413 and  prepared in the form of a notarial instrument by a public notary Wit from Przełęk in the presence of Andrzej from Sandomierz-a public notary in the consistory of Sandomierz is now stored in the parish archive in Opole Lubelskie. In the document dated 4 July 1413, Mikołaj  from Jeżyn, the rector of the Hospital of St. Spirit and the official of Sandomierz, ordered Świętosław, under the penalty of excommunication, to pay the outstanding sum of 14 grzywnas, additional compensation of 10 grzywnas and to give the priest from Opole a tithe of two grzywnas each year. The official’s sentence was also imposed on Świętosław’s successors. It is said that the complaint was made because Świętosław, an heir to the village of Boby, unfairly collected a predial tithe from peasants’ fields, which belonged to the church and the parish priest in Opole. Although the official’s sentence was to be the final one, it did not solve the problem of tithes from the village of Boby. The complaints of the consecutive priests of Opole made before an official court in the 17th century show that the dispute over tithes became an  inherent part of the history of the two neighbouring parishes. Mikołaj’s sentence, which was published, means that the document is not the privilege of establishing a tithe from the village of Boby for the church in Opole, but an official’s sentence in the case of its non-payment. It identifies a previously unknown owner of the village of Boby and establishes earlier, than previously thought, foundation of the church in the village.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 105; 197-209
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies