Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Oksford" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Report of the Oxfordian Task Group (OTG) Meeting : the section of Ham Cliff, Redcliff Point, Weymouth, UK (11-14th June 2014)
Autorzy:
Meléndez, G.
Page, K. N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061071.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Oxfordian Task Group
OTG
Oksford
badania naukowe
Źródło:
Volumina Jurassica; 2015, 13, 2; 159--163
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Następstwo amonitów dolnego i środkowego oksfordu w profilu kamieniołomu w Ogrodzieńcu i ich znaczenie biogeograficzne
Autorzy:
Matyja, B.
Głowniak, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061394.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
amonity
środkowy oksford
Ogrodzieniec
ammonites
Middle Oxfordian
Źródło:
Volumina Jurassica; 2003, 1, 1; 53-58
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sequence stratigraphy of the Oxfordian to Tithonian sediments (Baisakhi Formation) in the Jaisalmer Basin
Autorzy:
Pandey, D. K.
Pooniya, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077325.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
sequence stratigraphy
Oxfordian–Tithonian
Jaisalmer
stratygrafia
Oksford
tyton
Opis:
The Oxfordian to Tithonian sediments deposited along the southern Tethyan margin exhibit very diverse sedimentary facies. The Jaisalmer Basin, situated along the northwestern margin of the Indian peninsula, is a good example of those preserving these sediments (Baisakhi Formation). The scattered nature of the outcrops, due to peneplanation and desert sand cover, and the diversity in sedimentary facies, have led earlier workers to employ a confusing lithostratigraphy and lithostratigraphic correlations. New records of ammonites, more detailed facies description and the application of the sequence stratigraphic method helped to sort out the stratigraphical problems of these isolated outcrops. The complexity of the Oxfordian-Kimmeridgian-Tithonian sediments present in the Jaisalmer Basin, as evidenced by ammonite finds can be traced along an onshore – offshore transect. Within the Oxfordian-Tithonian strata of the Baisakhi Formation, Jaisalmer Basin, 35 parasequences grouped into three depositional sequences (TST-HST/FSST) have been recognized. In at least two cases, the maximum flooding surfaces (MFS) are superimposed on the transgressive surfaces within very condensed sections. The parasequences belong to a continuous succession representing shoreface (deepest part of the basin) to foreshore (shallowest part of the basin). During deposition of the Tithonian succession the southern part of the basin witnessed shallow, nearshore, or foreshore to fluvial depositional environments and, consequently, contains several depositional gaps and less distinct parasequences. The chronological order of the parasequences has been established on the basis of ammonites: Oxfordian – Perisphinctes (Dichotomosphinctes) sp. and P. (Dichotomoceras) sp.; Kimmeridgian – Torquatisphinctes alterniplicatus (Waagen) and Pachysphinctes aff. major Spath; Tithonian – Aulacosphinctoides sp., Virgatosphinctinae and other zonal ammonites recorded by earlier workers. The most logical facies correlation in conformity with Walther’s law was also used. Unfortunately, no marker beds have been recognized; however, the record of at least two brackish-water phases helped in the understanding of depositional settings along the onshore-offshore transects during these time intervals. In general, the Kimmeridgian-Tithonian part of Baisakhi Formation exhibits a general coarsening-upward trend and a change from lower shoreface zone to fluvial environments. The three sequence cycles interpreted within the Oxfordian-Tithonian sediments in the Jaisalmer Basin correspond to second-order sequence cycles.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2015, 13, 1; 65--76
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aberrantne rozgwiazdy z rodzaju Sphaeraster Quenstedt, 1875, w profilu oksfordu Wapienno/Bielawy na Kujawach
Autorzy:
Radwańska, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061398.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
rozgwiazda
oksford
jura
Echinodermata
Asteroidea
Oxfordian
Jurassic
starfish
echinoderms
Źródło:
Volumina Jurassica; 2003, 1, 1; 63-70
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osiemnasta Międzynarodowa Konferencja Studiów Patrystycznych, Oksford, 19-23 VIII 2019
XVIII International Conference on Patristic Studies, Oxford, Great Britain, 19-23 VIII 2019
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612588.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
konferencja
Oksford
studia patrystyczne
Conference
Oxford
Patristic Studies
Patrology
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 72; 344-346
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
VIII Kongres Patrystyczny w Oksfordzie
The 8th Patristic Congress in Oxford
Autorzy:
Małunowiczówna, Leokadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614063.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sprawozdanie
kongres
Oksford
patrologia
patrystyka
Report
Congress
Oxford
Patrology
Patristic
Opis:
Report from the VIII International Congress of the Patristic Studies in Oxford (September 3-8, 1979).
Sprawozdanie z VIII Międzynarodowego Kongresu Studiów Patrystycznych w Oksfordzie (3-8 września 1979).
Źródło:
Vox Patrum; 1981, 1; 44-46
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected Oxfordian brachiopods from Zalas (Cracow Upland, Poland)
Autorzy:
Radwańska, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138989.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
brachiopods
Craniidae
Thecidellinidae
Craniscus
Rioultina
Oxfordian
Polska
ramienionogi
oksford
Polska
Opis:
Small brachiopods of the families Craniidae Menke, 1828 and Thecidellinidae Elliott, 1958 were selected from the Oxfordian sequence which lies transgressively upon a Variscan rhyodacite laccolite exposed at Zalas in the Cracow Upland, southern Poland, a site which is well-known due to various kinds of ubiquitous fossils. The craniids include three species: Craniscus bipartitus (Münster in Goldfuss, 1837), Craniscus tripartitus (Münster in Goldfuss, 1837) and Craniscus antiquior (Jelly, 1843), and the thecidellinids – two species: Rioultina zalasensis sp. nov. and Rioultina wapiennensis Krawczyński, 2008. The species described herein indicate tropical or subtropical waters, and a moderately (?) deep character of the sea basin at Zalas.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2017, 67, 3; 433-440
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeżowce oksfordu Bałtowa
Oxfordian echinoids of Bałtów
Autorzy:
Radwańska, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077303.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
jeżowce
paleośrodowisko
ekologia
oksford
Polska
Bałtów
echinods
ecology
palaeoenvironment
Oxfordian
Polska
Opis:
The autecology of echinoids from the Middle Oxfordian coraliferous limestones of Bałtów (NW margin of the Holy Cross Mountains, Central Poland) is discussed, as aparent from the morphology of tests, ambulacral pores for tube feet, and spines. Inferred is mode of life, locomotion, and feeding, as well as the diet of the taxonomically recognised three species: Paracidaris florigemma (Phillips, 1829) – spines only, Glypticus hieroglyphicus (Goldfuss, 1826), and Hemicidaris merryaca Cotteau, 1850, the latter reported for the first time in Poland. The phenotypic convergence is indicated of such species as: P. florigemma and extant Eucidaris tribuloides Desmoulins, 1835, of Florida and the Caribbean, as well as G. hieroglyphicus and extant Colobocentrotus atratus (Linnaeus, 1758) of the Indo-Pacific. Environmental conditions, under which the Bałtów echinoids lived, are concluded as extremely shallow marine (shallow subtidal up to low-intertidal), connected with the Bałtów coral patch reef nearby.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2004, 2, 1; 131-140
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Callovian and Oxfordian echinoids of Zalas
Jeżowce keloweju oksfordu Zalasu
Autorzy:
Radwańska, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061251.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
echinods
ecology
palaeoenvironment
Callovian
Oxfordian
Polska
jeżowce
ekologia
paleośrodowisko
Kelowej
Oksford
Polska
Opis:
Within the Callovian-to-Oxfordian sequence, transgressive upon the Variscan rhyodacite laccolith exposed at Zalas in the Cracow Upland, southern Poland, and far-known due to its ubiquitous fossils of various kinds, to this study subjected are the echinoids. The Callovian assemblage from the variably-sized clastics is low-diversified, to contain 4 taxa of a wider regional occurrence. The Lower (up to the base of Middle) Oxfordian assemblage appears the richest in the Oxfordian of Poland. Its content is typified by the representatives of the orders Cidaroida Claus, 1880, and Phymosomatoida Mortensen, 1904. Amongst the recognised 12 species, of special attention are those first reported from the Jurassic sequences of Poland, viz. Eosalenia miranda Lambert, 1905, and Heterocidaris dumortieri Cotteau, 1871, the latter of which is still a great rarity to the science. Discussed are the life requirements of some of the recognised taxa, as apparent from the functional analysis of their tests. banalnych form nieregularnych pojawia się tutaj (patrz pl. 1: 3a-3b) duży osobnik regularny, Stomechinus heberti Cotteau, 1884, nieznany dotąd w środkowej jurze Polski. Zespół jeżowców z osadów oksfordu (patrz pl. 2- 3) składa się z 12 taksonów (patrz fig. 2), spośród których sześć z podgromady Cidaroidea Claus, 1880, zostało omówionych wcześniej (Radwańska 2003). Zespół ten obejmuje wyłącznie jeżowce regularne o zbliżonych wymaganiach życiowych wskazujące na ujednolicenie warunków środowiskowych w czasie rozszerzającej się transgresji. Uwagę zwraca w nim gatunek Heterocidaris dumortieri Cotteau, 1871, o wprawdzie niejasnej pozycji systematycznej (patrz Fell 1966), a reprezentowany niestety tylko w postaci ułamków pancerzy (pl. 2: 5) znacznych rozmiarów (średnicy ponad 10 cm), ale będący niezmierną rzadkością w jurze europejskiej (patrz Cotteau 1860, 1871; Fell 1966) i nieznany dotychczas z obszaru Polski.
Profil osadów jurajskich odsłaniający się w stropie wielkiego kamieniołomu waryscyjskich riodacytów Zalasu (patrz fig. 1) okazuje się znaczącym ze względu na bogactwo szczątków różnorodnych szkarłupni (liliowców, rozgwiazd, wężowideł), spośród których na szczególną uwagę zasługują jeżowce . W dotychczasowych opracowaniach profilu Zalasu, dostępnego dawniej w niewielkich odsłonięciach naturalnych lub lokalnych łomikach, jeżowce były notowane sporadycznie, jako towarzyszące obfitej faunie gąbek, amonitów i innych mięczaków, oraz ramienionogów (patrz Siemieradzki 1893; Wójcik 1910). Rozlegle odsłonięcie w kamieniołomie riodacytów, rozbudowywanym od lat 1970-tych, umożliwiło szczegółowe rozpoznanie wykształcenia facjalnego osadów jurajskich, ich inwentarza faunistycznego i przede wszystkim ich biostratygrafii wyznaczającej pozycję stratygraficzną profilu w przedziale dolny kelowej - niższa część oksfordu środkowego (patrz Giżejewska i Wieczorek 1977; Matyja i Tarkowski 1991; Tarkowski 1989). Badane przez autorkę jeżowce, pochodzące częściowo z rozmaitych kolekcji (publicznych i prywatnych), a w większości zebrane osobiście, stanowią w sumie dosyć istotny element w rozpoznaniu faun jurajskich Polski. Zespół jeżowców z osadów keloweju (patrz pl. 1) obejmuje tylko 4 gatunki (patrz fig. 2) o różnych wymaganiach życiowych wskazujących na nieustabilizowane warunki środowiskowe w czasie postępującej transgresji morskiej. Oprócz dość Analiza funkcjonalna pancerzy (patrz Smith 1978, 1984; Radwańska 1999) pozwoliła na bardziej szczegółowe rozpatrzenie sposobu życia i wymogów środowiskowych badanych gatunków jeżowców z keloweju i oksfordu Zalasu, zaś analiza taksonomiczna na unacześnienie rozpoznań autorów wcześniejszych (Siemiradzki 1893; Wójcik 1910; patrz fig, 3). Zespół jeżowców oksfordzkich Zalasu okazuje się najbogatszym spośród wszystkich dotychczas badanych stanowisk oksfordu w Polsce (por. Radwańska 2000,2003, 2004b), zaś jego środowiskowe siedlisko - wśród obfitych gąbek, ich mumii i budowli (por. Matyja i Tarkowski 1981, fig. 2B-3) - nadzwyczaj podobne do przedstawionego dla środkowego oksfordu Szwajcarii (patrz Hess 1975, fig. 27).
Źródło:
Volumina Jurassica; 2005, 3, 1; 63--74
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies