Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Okrucieństwo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
„Nie zatwardzajcie serc waszych...”. Problem sklerokardii w twórczości Wacława Potockiego (na podstawie Nowego zaciągu… i Dyjalogu o zmartwychwstaniu Pańskim). Część pierwsza: Retoryczne aspekty sklerokardii
“Do not harden your hearts...”. The problem of sclerocardia in the works of Waclaw Potocki (based on Nowy Zaciąg... and Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim). Part 1: Rhetorical aspects of sclerocardia
Autorzy:
Dziemian, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083854.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Wacław Potocki
Nowy zaciąg
Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim
sklerokardia
serce
zatwardziałość serca
retoryka
obrazowanie
barok
literatura religijna
epika
dramat
dialog
mesjada
zmysłowość
cielesność
biologia
motywy biblijne
okrucieństwo
cierpienie
XVII w.
animalizm
grzech
grzech przeciwko Duchowi Świętemu
choroba
słowo
Waclaw Potocki
Nowy Zaciąg
Dyjalog o zmartwychwstaniu
Pańskim
sclerocardia
heart
hardening of the heart
rhetoric
imagery
baroque
religious literature
epic
drama
dialogue
mesiad
sensuality
carnality. biology
biblical motifs
cruelty
suffering
17th century
animalism
sin
disease
word
sin against the Holy Spirit
Opis:
This article is the first of two parts of a study devoted to the biblical issue of hardness of heart, present in two works by Waclaw Potocki – Nowy Zaciąg... (1698) and Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim (1676). The discourse of this sketch focuses primarily on rhetorical issues, on showing the strategies of imagery and the ways of presenting the characters affected by the title sclerocardia (Judas, Annas and Caiaphas, the chief priests and the Jews as collectives demanding the killing of Jesus, the Jewish and Roman executioners), as well as points out the differences and points of convergence in the indicated areas, occurring in the genre-different works. Indicated are the most expressive elements and aspects of the linguistic fabric of the works, which Potocki used to show the essence of the problem, as well as rhetorical techniques and tricks, which were used by the author to build numerous expressive descriptions that strongly affect the senses of the recipient (e.g.: comparisons, amplifications, poetics of contrast, privileging detail and concrete). The multifaceted and artistic construction of descriptions was created by the poet from Łużna using phraseology and lexis from various thematic areas (mainly biology, medicine and the natural world). Animalistic aspects of sclerocardia - the most dominant- together with elements of biologism, naturalism, physiology and anatomy, both prove Potocki’s high sensitivity to stimuli coming from the sensual and material world, as well as testify to the poet’s fascination with the spheres of corporeality and sensuality; this, in turn, is a characteristic element of his poetic imagination. The vision of characters and reality affected by sclerocardia, present in the pages of Nowy Zaciąg... and Dyjalog..., is dominated by falsehood, hypocrisy and lies, marked by extreme brutality, ruthlessness, violence and cruelty. It has no room for pity or any scruples.
Artykuł jest pierwszą z dwóch części studium poświęconego biblijnej problematyce zatwardziałości serca obecnej w dwóch dziełach Wacława Potockiego – mesjadzie Nowy zaciąg… (1698) oraz Dyjalogu o zmartwychwstaniu Pańskim (1676). Dyskurs niniejszego szkicu koncentruje się przede wszystkim na zagadnieniach retorycznych, na ukazaniu strategii obrazowania oraz sposobach prezentacji bohaterów dotkniętych tytułową sklerokardią (Judasz, Annasz i Kajfasz, arcykapłani i Żydzi jako zbiorowości domagające się zabicia Jezusa, żydowscy i rzymscy oprawcy), jak też wskazuje różnice i punkty zbieżne we wskazanych obszarach, występujących w odmiennych gatunkowo utworach. Wskazano najbardziej wyraziste elementy i aspekty językowej tkanki utworów, które Potocki wykorzystał w celu ukazania istoty problemu, a także techniki i chwyty retoryczne, które posłużyły autorowi do zbudowania licznych ekspresyjnych, silnie oddziałujących na zmysły odbiorcy opisów (np. porównania, amplifikacje, poetyka kontrastu, uprzywilejowanie szczegółu i konkretu). Wieloaspektową i plastyczną konstrukcję opisów poeta z Łużnej stworzył za pomocą frazeologii i leksyki pochodzących z różnorakich obszarów tematycznych (głównie z zakresu biologii, medycyny i świata natury). Animalistyczne aspekty sklerokardii – najbardziej dominujące – wespół z elementami biologizmu, naturalizmu, fizjologii i anatomii, dowodzą wysokiej wrażliwości Potockiego na pochodzące ze świata zmysłowego i materialnego bodźce oraz są świadectwem fascynacji poety sferami cielesności i zmysłowości; to zaś stanowi charakterystyczny element jego poetyckiej wyobraźni. Wizja bohaterów i rzeczywistości dotkniętych sklerokardią, obecna na kartach Nowego zaciągu… i Dyjalogu…, jest zdominowana przez fałsz, hipokryzję i kłamstwo, naznaczona skrajną brutalnością, bezwzględnością, przemocą i okrucieństwem. Brak w niej miejsca na litość czy jakiekolwiek skrupuły.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2023, 18; 44-62
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Życie żołnierza jest marszem przez rózgi i policzki”. Traumatyczne wspomnienia polskich zesłańców politycznych wcielonych do Korpusu Kaukaskiego i Orenburskiego w I połowie XIX wieku
“A Soldier’s Life Is a March Through Strikes and Blows.” Traumatic Memories of the Polish Exiles Conscripted into the Caucasian and Orenburg Corps in the First Half of the 19th Century
Autorzy:
Chrostek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311176.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Polish exiles
conscripted to the tsarist army
beating of exiled soldiers
flogging in the tsarist army
cruelty in the Russian army in the 19th century
the Caucasian Corps
the Orenburg Corps
polscy zesłańcy
chłosta w armii carskiej
okrucieństwo w armii rosyjskiej w XIX w.
Korpus Kaukaski
Korpus Orenburski
zesłani do armii carskiej
bicie żołnierzy-zesłańców
Opis:
Karna służba w armii rosyjskiej – obok zesłania na syberyjską katorgę oraz na osiedlenie – stanowiła jedną z głównych form represji stosowaną wobec Polaków skazanych za przestępstwa polityczne pod zaborem rosyjskim w pierwszej połowie XIX wieku. Oficerowie mogli z czasem ubiegać się o dymisję, ale los prostych żołnierzy był okrutny, o czym przekonują pamiętniki i listy zesłańców wcielonych do Korpusu Kaukaskiego (m.in. Mateusza Gralewskiego, Zygmunta Rewkowskiego, Franciszka Sawicza, Hipolita Jaworskiego, Władysława Jurkowskiego) i Orenburskiego (m.in. Adolfa Jabłońskiego, Bronisława Zaleskiego, Maksymiliana Jatowta, Waleriana Staniszewskiego), a także Agatona Gillera służącego na wschodzie Syberii. Tysiące kilometrów do miejsca zesłania pokonywali pieszo, przeważnie zakuci w kajdany i łańcuchy, głodni, maszerując bez względu na silne mrozy, dokuczliwe upały i ulewne deszcze, często po górach. Nocowali na tak zwanych etapach w starych, drewnianych, zniszczonych barakach, nigdy nie wietrzonych, pełnych robactwa. Spali na pryczach lub gołej ziemi wśród ekskrementów, co powodowało epidemie i zgony. Tragizm polskich żołnierzy wynikał również z konieczności udziału w podbojach imperialnych carskiej armii – musieli wraz z Rosjanami napadać i mordować ludy Kaukazu, dzisiejszego Kazachstanu, zachodniej Syberii, broniące swojej wolności. Na co dzień mieszkali w ciasnych ziemiankach, gdzie spali na gołej ziemi w brudnych barłogach, w mundurze i butach, sami także brudni, często ochlapani nieczystościami. Prości sołdaci byli ciągle bici, upokarzani fizycznie i psychicznie. Bicie pięściami zależało od humoru dowódców. Najbardziej okrutna była publiczna chłosta. Bito kijami, pałkami, rózgami, batem, pejczem i knutem. Wysokość kary wynosiła od kilkuset do kilku tysięcy uderzeń, co często kończyło się śmiercią ofiary w męczarniach. Karano chłostą nawet za drobne lub domniemane przewinienia. Powszechne okrucieństwo rozwijało sadyzm u dowódców, wśród których szerzyła się demoralizacja (pijaństwo, hazard, domy publiczne). Ulegali jej również szeregowcy. Żołnierze bardzo bali się chorować, ponieważ w szpitalach byli bici, okradani z żywności, niewykwalifikowany personel ordynował im niewłaściwe leki. Śmiertelność w armii rosyjskiej była bardzo wysoka – jedynie nieliczni Polacy wrócili do ojczyzny.
Penal service in the Russian army – apart from exile to Siberia – was one of the main forms of repression used against Poles convicted of political crimes under the Russian rule in the first half of the 19th century. Over time, officers could apply for dismissal, but the living conditions of ordinary soldiers was appalling, as evidenced by the diaries and letters of exiles conscripted into the Caucasian Corps (including Mateusz Gralewski, Zygmunt Rewkowski, Franciszek Sawicz, Hipolit Jaworski, Władysław Jurkowski) and the Orenburg Corps (including Adolf Jabłoński, Bronisław Zaleski, Maksymilian Jatowt, Walerian Staniszewski), as well as Agaton Giller serving in eastern Siberia. They travelled on foot thousands of kilometers to the place of exile, often in shackles and chains, hungry, marching regardless of severe frosts, unbearable heat and torrential rains, frequently in the mountains. They spent their nights in old, wooden, ruined barracks that lacked air and were full of vermin. They slept on bunk beds or on the ground, among excrement, which caused epidemics and deaths. The tragic fate of the Polish soldiers also resulted from the obligation to participate in the imperial conquests of the tsar’s army – together with the Russians, they had to attack and murder the peoples of the Caucasus, today’s Kazakhstan, and western Siberia, who were defending their freedom. Every day they lived in cramped dugouts, where they slept on the ground on dirty pallets, wearing uniforms and shoes, and were themselves often covered with filth. Those simple soldiers were constantly beaten and humiliated physically and mentally. They are beating with fists whenever commanders were in such a mood. The most cruel was public flogging where soldiers were beaten with sticks, batons, rods, quirts and whips. The punishment ranged from several hundred to several thousand strokes, which often resulted in the victim’s agony and death. Flogging was used even for minor or alleged offenses. The widespread cruelty promoted sadism among the commanders, and demoralization spread (drunkenness, gambling, brothels). Privates also succumbed to it. The soldiers were afraid of getting ill because in hospitals they were beaten, robbed of food, and prescribed inappropriate medicines by unqualified staff. The mortality rate in the Russian army was very high – only a few Poles managed to return to their homeland.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2023, 18, 13; 149-164
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chłopcy od Kmicica”. Szkic o jednym z epizodów Sennika współczesnego Tadeusza Konwickiego
“The Kmicic Boys”. A draft on one of the episodes of Tadeusz Konwicki’s Sennik współczesny [The Contemporary Dream Book]
Autorzy:
Marcinów, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519884.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
Tadeusz Konwicki
wojna
okrucieństwo
Kresy
war
cruelty
Borderlands
Opis:
Artykuł jest poświęcony tematowi okrucieństwa przedstawionemu w najwybitniejszej chyba powieści Konwickiego. Autor analizując sposób przedstawienia tego tematu w Senniku… dochodzi do wniosku, iż pisarz opisując cierpienie zawsze posługuje się obrazami. Sam ten temat bowiem wymyka się opisowi, tradycyjnej literackiej reprezentacji (tu jest zgodny ze zdaniem znanego badacza tego zagadnienia Wolfganga Sofsky’ego). Szkic nie zamyka się na prezentacji tego motywu w jednej powieści Konwickiego – autor pokazuje jego funkcje i ewolucję także w późniejszej twórczości (Nic albo nic; Kilka dni wojny, o której nie wiadomo, czy była) – tu zauważona zostaje wartość „nadziei”. Artykuł omawia ponadto „kłopoty” PRL-owskiej krytyki literackiej z zaprezentowaną przez pisarza kresową partyzancką wojną – piszący o tej powieści wyraźnie unikają głębszej analizy tego tematu. Marcinów kończy swój tekst postawieniem tezy, że powieściową fabułę i realia historyczne łączy motyw zdrady – tu przypomniane zostają losy wybitnego dowódcy polskiej partyzantki na Kresach, porucznika Antoniego Burzyńskiego (pseud. Kmicic).
The aim of the following paper is to analyze the theme of cruelty in what is considered to be the greatest novel written by Tadeusz Konwicki. The author argues that the way it is pictured focuses almost exclusively on imagery, as the theme itself is beyond traditional literary description (as stated before by the scholar Wolfgang Sofsky). The article focuses not the subject within this one single work only, but also introduces the reader to its evolution and later use in other novels (such as Nic albo nic [Nothing or nothing] or Kilka dni wojny, o której nie wiadomo, czy była [A Few Days of the War We Were Never Sure Actually Happened]) – which introduce the value of ‘hope’ within the theme. Additional attention is drawn to the ‘issues’ Communist Poland’s literary criticism had with the way the writer presented partisan movements during war in the Eastern Borderlands clearly avoiding in-depth analysis of the motif. Marcinów concludes that both Sennik współczesny [The Contemporary Dream Book] and the historical period the novel is set within share the significance of the theme of betrayal and links it with the fate of a prominent partisan leader in the Eastern Borderlands, lieutenant Antoni Burzynski, codename Kmicic.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 37, 2; 87-104
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja przyrodnicza na rzecz ochrony zwierząt w XIX-wiecznej literaturze dla dzieci i młodzieży
Autorzy:
Pasieka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054129.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
edukacja przyrodnicza na rzecz ochrony zwierząt
kształtowanie postaw dzieci i młodzieży wobec zwierząt
emocje i uczucia u zwierząt okrucieństwo wobec zwierząt
Opis:
W XIX stuleciu literatura dla dzieci i młodzieży włączyła się do ruchu na rzecz ochrony zwierząt przed okrucieństwem i przemocą. Kluczową kwestią stało się kształtowanie moralnego stosunku do zwierząt, przede wszystkim u dzieci i młodzieży. W ówczesnej literaturze tego typu można wyróżnić dwa podstawowe nurty. Pierwszy to literatura dydaktyczno-moralna, zawierająca historie z życia zwierząt i ludzi, za pośrednictwem których promowano postawy opieki i troski o zwierzęta oraz ukazywano zalety i korzyści płynące z dobrego ich traktowania. Drugi to popularnonaukowa literatura przyrodnicza, w której zadanie upowszechniania wiedzy o życiu i zachowaniu zwierząt traktowano jednocześnie jako środek wychowawczej perswazji na rzecz niezadawania krzywdy zwierzętom.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2020, 2; 330-347
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kłopotliwe dziedzictwo sarmatyzmu. Romantyczni twórcy wobec postaci starosty kaniowskiego Mikołaja Bazylego Potockiego
Troublesome heritage of Sarmatism: Romantic writers vs. Mikołaj Bazyli Potocki, a governor from Kaniów
Autorzy:
Węgrzyn, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036387.pdf
Data publikacji:
2020-12-20
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Sarmatian cruelty
reception of Sarmatism
Mikołaj Potocki – a governor from Kaniów
troublesome heritage
okrucieństwo Sarmatów
recepcja sarmatyzmu
Mikołaj Potocki starosta kaniowski
kłopotliwe dziedzictwo
Opis:
The paper is not only an attempt at reconstructing the literary legend of Mikołaj Potocki, a governor from Kaniów, but also a story about the helplessness of the Polish 19th‑century writers against the crazy magnate, his legend and Sarmatism, which he represented. Works by Kraszewski, Groza, Grabowski, Jankowski and many other authors, which are dedicated to Mikołaj Potocki, seem to be an interesting testimony of the 19th‑century writers’ struggle with the tradition of their ancestors (not always obvious and accepted). They also make it possible to formulate a thesis about the 19th‑century retouch of pre‑Enlightenment noble culture (rejecting cruelty as a component of knightly identity of noble culture and eliminating characters evoking confusion from among the pantheon of ancestors, for example those described as tricksters by anthropologists).  
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2020, 20; 166-191
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okrucieństwo wiary. Obrazy Boga w zbiorze Wiersze (1957) Aleksandra Wata
Autorzy:
Milewska, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830303.pdf
Data publikacji:
2020-01-29
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Aleksander Wat
okrucieństwo wiary
Kalwaria
ból
cierpienie
Opis:
Tekst przedstawia najważniejsze elementy wyobraźni religijnej autora Dziennika bez samogłosek – Aleksandra Wata. Praca jest analizą i interpretacją wybranych utworów z pierwszego opublikowanego tomu wierszy z 1957 roku. Pisarz łączy tradycję judaizmu i chrześcijaństwa i zawiera motywy obu religii w swoich tekstach. Odniesienia do judaizmu obejmują opisywanie postaci ze Starego Testamentu i rozumienie wiary jako fenomenu spotkania Boga z człowiekiem. Z chrześcijaństwa Wat wywodzi temat Kalwarii, ukazując okrucieństwo Boga, przejawiające się w trzech obszarach: bólu, otrzymanej nadziei na pośmiertną ulgę i nicość oraz obojętności Boga na cierpienie jego stworzenia. Reinterpretacja biblijnych wątków i odważne, może wręcz bluźniercze, odrzucenie idei Zmartwychwstania ujawnia apokryficzny charakter dzieła Wata. Niekanoniczny charakter tekstów ilustruje także „niekanoniczny charakter wiary”, nieustanne balansowanie na granicy zaufania i zwątpienia. Kwestionowanie, odrzucanie wiary i cierpienie związane z doświadczaniem relacji z Bogiem jest spowodowane doświadczaniem okrucieństwa Boga, który w Chrystusie jest miłością współczującą, w Ojcu – katem.
Źródło:
Świat i Słowo; 2019, 33, 2; 45-56
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oświeceni się śmieją: O «Próbie» Marivaux
The Enlightened Laugh: Marivaux’s «L’Épreuve»
Autorzy:
Majewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36126848.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Marivaux
oświecenie
komedia
Comédie-Italienne
fausse gaieté
eksperyment
gra
okrucieństwo w komedii
Enlightment
comedy
experiment
game
cruelty in comedy
Opis:
Artykuł dotyczy późnej sztuki Pierre’a de Marivaux, zatytułowanej Próba (premiera w 1740 w Comédie-Italienne). Utwór został wpisany w kontekst życia i dzieła autora, zwłaszcza jego konfliktu z Voltairem i związków z aktorami Riccoboniego. Próba została ujęta jako przykład typowej dla Marivaux komedii, w której lekka i błaha z pozoru fabuła kryje daleki od oświeceniowego optymizmu „mroczny obraz duszy ludzkiej”, fausse gaieté – by posłużyć się określeniem Lecha Sokoła. Autorka poddaje analizie motywacje postaci, skupiając się nad tym, jaką rolę w tytułowej próbie pełni gra ich przynależnością społeczną. Podstawą lektury dramatu – przykładów marivaudage’u, rozwiązań dramaturgicznych, konstrukcji postaci oraz finału – jest polskie niepublikowane tłumaczenie Jerzego Radziwiłowicza zestawione z francuskim oryginałem. W artykule omówiona została także teatralna recepcja Próby w Polsce: realizacje w teatrze (Teatr Polski w Poznaniu, 1985), w telewizji (Teatr Telewizji, 1985) i w radiu (Teatr Polskiego Radia, 2013). Przedmiotem refleksji są również różnice między polskimi (niepublikowanymi) przekładami tekstu: Stanisława Hebanowskiego, Ewy Bułhak i Jerzego Radziwiłowicza.
This article discusses a late play by Pierre de Marivaux: L'Épreuve (The Test), which premiered in 1740 at Comédie-Italienne. The piece is situated in the context of the author’s life and work, with particular regard to his conflict with Voltaire and his relations with Riccoboni’s actors. L'Épreuve is approached as exemplifying Marivaux’s typical comedy, in which under a seemingly light and trivial plot lies a “dark image of the human soul”, quite remote from Enlightenment optimism: fausse gaieté, to borrow the term used by Lech Sokół. The article offers an analysis of the characters’ motivations, focusing on the function of playing with their social position in the eponymous test. The interpretation – examples of marivaudage, dramaturgic solutions, the construction of the characters, and the finale – is based on an unpublished Polish translation by Jerzy Radziwiłowicz, juxtaposed with the French original. The article also discusses the Polish reception of L'Épreuve: in the theatre (Teatr Polski, Poznań, 1985), in the TV (Teatr Telewizji, 1985) and in the radio (Teatr Polskiego Radia, 2013), and addresses the differences between three Polish (unpublished) translations: by Stanisław Hebanowski, Ewa Bułhak, and Jerzy Radziwiłowicz.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 1; 25-50
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekty prawne kwalifikowanych typów przestępstwa zabójstwa — doktryna i orzecznictwo
Autorzy:
Łabuz, Paweł
Sawicki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1921883.pdf
Data publikacji:
2019-12-02
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
zabójstwo typu kwalifi kowanego
szczególne okrucieństwo
rozbój
zgwałcenie
materiały wybuchowe
funkcjonariusz publiczny
Opis:
Artykuł ma celu przybliżenie tematyki związanej z występującymi w polskim prawie karnym materialnym prawnymi aspektami typów kwalifikowanych przestępstwa zabójstwa. Niewątpliwie jest ono najpoważniejszym z przestępstw godzącym w największą wartość, jaką jest życie ludzkie. Systematyczne ujęcie problemu umożliwiło w sposób przejrzysty ukazanie ustawowych znamion przestępstwa określonego w art. 148 § 2 i 3 kodeksu karnego oraz okoliczności wpływających na prawidłową kwalifikację prawną. W opracowaniu jednocześnie wykazano okoliczności wpływające na orzekanie najsurowszych kar w przypadku morderstwa.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2017, 2(126); 30-45
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fabryka terrorystów
Fabrique des terroristes, 2016
Autorzy:
Desbois, Patrick (1955- ).
Współwytwórcy:
Nastasie, Costel. Autor
Badowska, Iwona. Tłumaczenie
Wydawnictwo Akademickie DIALOG. Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Warszawa : Wydawnictwo Akademickie Dialog
Tematy:
Państwo Islamskie (ISIS ; organizacja)
Dzieci
Jazydyzm
Kobieta
Ludobójstwo
Okrucieństwo
Terroryzm
Wojna domowa w Syrii (2011- )
Reportaż
Opis:
Tytuł oryginału: La fabrique des terroristes.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Homo crudelis w dobie Internetu
Homo crudelis in the era of Internet
Autorzy:
Angielczyk, Patryk Zenon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149034.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
Internet
patostream
okrucieństwo
ekshibicjonizm
narcyzm
pathostreaming
cruelty
exhibitionism
narcissism
Opis:
Powszechny dostęp do Internetu wiąże się ze wzrostem liczby patologicznych aktywności w Sieci. Autor przedstawia zjawisko patostreamingu – emitowanych na żywo demoralizujących zachowań, aktów agresji werbalnej i przemocy fizycznej, których celem jest zyskanie popularności mierzonej oglądalnością oraz korzyściami finansowymi. Patostream został ukazany w perspektywie historycznej jako odwieczne zapotrzebowanie na okrucieństwo oraz jako przejaw ekshibicjonizmu i narcyzmu w kulturze mediów wizualnych.
Common access to the Internet is strictly correlated with increased number of pathological activities in the Web. The paper presents the patho-streaming phenomenon – online live emissions of demoralized behaviours and verbal and physical aggression acts with the purpose of gaining popularity measured by the number of viewers as well as financial benefits. Pathostream is presented from historical perspective as an answer to the eternal demand for cruelty and also as a symptom of exhibitionism and narcissism in mass media culture.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2019, 2(12); 48-64
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrazy okrucieństwa: wstęp do badań nad traktowaniem bydła i trzody chlewnej w Polsce Ludowej na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX w.
Autorzy:
Jarosz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603239.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
animal studies
okrucieństwo wobec zwierząt
zwierzęta rzeźne
rzeźnie
Polska Ludowa
animal abuse
animals for slaughter
slaughterhouses
Polish People’s Republic
Opis:
Artykuł jest próbą naszkicowania obrazów okrucieństwa wobec zwierząt rzeźnych w Polsce na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX w. Podstawą źródłową poczynionych ustaleń były przede wszystkim nieliczne dokumenty archiwalne, jakie udało się odnaleźć w Archiwum Akt Nowych i Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej. Autor starał się ustalić, na jakich etapach życia zwierząt okrucieństwo ludzi przejawiało się najsilniej, na czym ono polegało i jakie przybierało formy.
The article seeks to outline the images of cruelty towards animals for slaughter in Poland at the turn of the 1950s and the 1960s. The source materials constituting the basis for the research are primarily the scarce archival documents found at the Archives of Modern Records and the Archive of the Institute of National Remembrance. The author seeks to determine at which stage of the animals’ life the level of cruelty was the highest, how the abuse was manifested, and what forms it took.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2019, 80
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Crime of animal abuse
Autorzy:
Mozgawa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364498.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
zwierzę
znęcanie się
szczególne okrucieństwo
animal
abuse
extraordinary cruelty
Opis:
The offence of animal abuse is defined in the Act on the protection of animals under Article 35 para. 1a APA (basic type) and Article 35 para. 2 APA (aggravated type: killing and abuse of animals with extraordinary cruelty). The legislator understands animal abuse as inflicting or consciously allowing someone to inflict pain or suffering and lists the most typical instances of such conduct under Article 6 para. 1 APA. The crime under Article 35 para. 1a APA is a common offence that can be committed as both action and omission. It is an offence that is formal in nature. As far as the subjective aspect of it is concerned, both forms of intent can occur. The aggravated type of the offence referred to in Article 35 para. 2 APA can only be committed intentionally (direct intent) in both forms of an act (action and omission). The provisions of Article 35 paras. 1a and 2 are often in real typical concurrence with other provisions (e.g. Article 52(4) Act of 13 October 1995: Hunting law; Article 128(1) Act of 16 April 2004 on the protection of nature; Article 207 CC, Article 288 CC, and Article 202 §3 CC). It should be remembered that in accordance with Article 1 APA, “an animal, as a living creature able to feel pain, is not a thing”; however, dereification of animals has not resulted in their personification with a consequence of their empowerment and ability to obtain and possess rights.
Przestępstwo znęcania się nad zwierzętami określone jest w ustawie o ochronie zwierząt w art. 35 ust. 1a (typ podstawowy) oraz art. 35 ust. 2 u.o.z. (typ kwalifikowany: zabijanie zwierzęcia lub znęcanie się nad nim ze szczególnym okrucieństwem). Przez znęcanie się nad zwierzętami ustawodawca rozumie zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, wymieniając w art. 6 ust. 2 u.o.z. najbardziej typowe przypadki takich zachowań. Występek z art. 35 ust. 1a u.o.z. jest przestępstwem powszechnym, które może zostać popełnione zarówno w postaci działania, jak i zaniechania. Jest to przestępstwo o charakterze formalnym. W zakresie strony podmiotowej w grę wchodzi umyślność w obu postaciach zamiaru. Przestępstwo stypizowane w art. 35 ust. 2 u.o.z. (typ kwalifikowany) ma charakter powszechny oraz może zostać popełnione tylko umyślnie (w zamiarze bezpośrednim), zarówno w formie działania, jak i zaniechania. Często przepisy art. 35 ust. 1a i 2 pozostają w rzeczywistym właściwym zbiegu z innymi przepisami (np. z art. 52 pkt 4 ustawy z 13.10.1995 r. – Prawo łowieckie; z art. 128 pkt 1 ustawy z 16.04.2004 r. o ochronie przyrody; z art. 207 k.k., art. 288 k.k., art. 202 §3 k.k.). Należy pamiętać, że zgodnie z art. 1 u.o.z. „zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą”, jednakże dereifikacja zwierząt nie spowodowała ich personifikacji ze skutkiem w postaci upodmiotowienia i zdolności nabywania i posiadania praw.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 3; 6-31
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tertullian on the paradox of the Roman amphitheatre games: De spectaculis 22
Tertulian o paradoksie rzymskich igrzysk amfiteatralnych: O widowiskach 22
Autorzy:
Burliga, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612388.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Tertulian
Rzymianie
igrzyska
arena
mentalność
okrucieństwo
Tertullian
the Romans
spectacle
games
mentalité
cruelty
Opis:
Tematem artykułu jest ciekawy paradoks, o jakim mówi Tertulian w rozdziale 22. swego traktatu O widowiskach. Jest rzeczą wiadomą, że stanowisko tego żarliwego obrońcy wiary chrześcijańskiej było jak najbardziej nieprzychylne dawnej rzymskiej instytucji walk na arenie, wyścigów konnych i przedstawień scenicznych – Tertulian widział w nich niebezpieczeństwo i zagrożenie dla moralności chrześcijan. Przy okazji zwrócił on również uwagę na samo podejście Rzymian do walczących i skazańców, wskazując na sprzeczność w postawie tak organizatorów, jak i tłumów oglądających spektakle. Z jednej strony, walczący byli dla tłumów bohaterami areny, z drugiej ludźmi jednocześnie pogardzanymi i wyszydzanymi, zmuszanymi do upokarzających występów. Przyczynę takiego stanu rzeczy autor trafnie dostrzega w braku utrwalonych wzorców etycznych u Rzymian, w swoistym pomieszaniu pojęć dobra i zła. Instytucjami, które utrwalały taki stan rzeczy, były właśnie publiczne formy rozrywki.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 119-127
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie agresji przez policjantów i wzorce ich reakcji emocjonalnych na okrucieństwo
Experiencing Aggression among Policemen and Their Patterns of Emotional Reactions to Cruelty
Autorzy:
Kirwil, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698622.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
agresja
reakcja na okrucieństwo
Policja
aggression
reactions to cruelty
Police
Opis:
The aim of the study was to establish whether police officers, i.e. individuals who experience a lot of aggression from other people, react emotionally to aggressive stimuli differently than students, i.e. individuals that would not have such an experience. The introduction presents a review of contemporary theories of aggression that explain the mechanisms of responses to aggressive stimuli and provocation to aggression. The main hypotheses to be studied were based on the theory of emotional desensitisation. According to this theory, those who have been more exposed in their life to aggression and have experienced aggression react less emotionally to aggressive stimuli, including scenes of cruelty. Thus the police officers should respond with weaker emotional responses to the observed cruelty than the students. Secondly, it was hypothesised that a richer experience with aggression in the past is related to a lower emotional arousal, feeling weaker negative emotions (anxiety, fear, sadness, disgust and anger), less negative evaluations of cruelty, and lower cruelty disapproval. The 134 police officers (aged 24-49 years) exposed to aggression and 125 students (aged 21-32 years) from medical studies and the humanities were examined individually. The questionnaires in use were: STAXI to measure anxiety-traits, BPAQ to measure aggression-traits, anger-traits and hostility, NOBAGGS to measure normative beliefs about aggression, an adapted questionnaire about serious physical aggression, the adapted proactive/reactive aggression scale, and the modified “scale of exposure to violence and violence use by police on the job” by Kowalczyk. The subjects’ reactivity level and emotional arousal in response to the viewed scenes of cruelty were measured by UFI 2071 (to measure skin conductance levels) and self-evaluations at the 7-point rating scales. The subjects marked the levels they felt positive and negative emotions (amusement, joy, relief, anxiety, fear, sadness, anger, and disgust) while watching scenes of cruelty and their evaluations of the observed cruelty (violent, unpleasant, liked, and justified) on a 7-point rating scale. Short excerpts from movies depicting acts of beatings, torture, or murder served as the scenes of cruelty (aggressive stimuli). The research showed that: (1) the policemen were generally less prone to aggression, but they had more experiences with it than the students; (2) the policemen’s emotional reactions to observed cruelty were weaker and less negative than the students’ ones (lower emotional arousal, weaker anxiety, fear, sadness and disgust); (3) the policemen and students did not vary on their evaluations of brutality and justification for cruelty in the observed scenes; their evaluations are negative; (4) a richer experience with aggression is related to a lower emotional response to cruelty (a lower emotional arousal, weaker emotions of anxiety and fear and fewer negative assessments of cruelty, i.e. its brutality and disapproval in both groups examined); (5) the aggression experienced by police officers at work is related to less emotional resistance to the scenes of cruelty: the policemen respond with stronger fear that victimises them and may contribute to the development of trauma; (6) a richer experience of coercive measures at work are related to a weaker emotional response to the observed cruelty (a lower emotional arousal, weaker negative emotions and less negative evaluations of the observed cruelty). The hypotheses formulated on the basis of the theory of desensitisation that the emotional responses of police officers to observed cruelty are dependent on previous experience with aggression, has been confirmed by the findings of the study. The police officer’s emotional reactions to cruelty are weaker as compared to the students’ responses. The results are discussed from the point of view of work demands and the importance of efficiency in police work. The factor lowering the policemen’s emotional resistance to cruelty is their experience of victimisation with aggression. The factor increasing their emotional resistance to cruelty is prior experience of the use of aggression, i.e. situations in which they had the opportunity to use coercive measures reasonably and without the negative influence of increased emotional arousal.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2015, XXXVII; 101-158
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies