Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Odma" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Wolny gaz w jamie otrzewnej po kolonoskopii. Wskazanie do natychmiastowego działania czy przypadkowe znalezisko w badaniach obrazowych po niepowikłanej kolonoskopii? Przegląd piśmiennictwa
    Autorzy:
    Znamirowski, Przemysław
    Głuszek, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391702.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    bezobjawowa odma otrzewnowa
    dysekcja
    kolonoskopia
    mukozektomia
    powikłania
    przedziurawienie
    Opis:
    Kolonoskopia jest rutynową procedurą diagnostyczną i terapeutyczną. Wraz ze wzrostem złożoności wykonywanych procedur zabiegowych, rośnie ryzyko wystąpienia powikłań. WSES (World Society of Emergency Surgery) w 2017 roku opublikowało zasady bezpiecznego wykonywania kolonoskopii. Do najczęstszych powikłań należy przedziurawienie przewodu pokarmowego. Ryzyko przedziurawienia w przypadku zabiegów leczniczych, takich jak mukozektomia czy dysekcja endoskopowa, jest znacząco większe od ryzyka kolonoskopii diagnostycznej. Podstawową zasadą postepowania w sytuacji podejrzenia przedziurawienia jest ścisły nadzór nad stanem chorego oraz możliwe szybkie zaopatrzenie uszkodzenia. Rola endoskopisty nie sprowadza się tylko do rozpoznania, ale także do wczesnego zapatrzenia uszkodzenia. Natychmiastowe leczenie endoskopowe uszkodzeń jest skuteczną, ostateczną i akceptowalną strategią postepowania. U pacjentów po kolonoskopii, których poddano diagnostyce obrazowej z innego powodu, można rozpoznać wolny gaz w jamie otrzewnej. Nie musi to jednak oznaczać konieczności pilnej interwencji chirurgicznej. Chorych z bezobjawową odmą otrzewnową po kolonoskopii należy traktować jak pacjentów z podejrzeniem przedziurawienia jelita grubego i poddawać starannej obserwacji klinicznej, zgodnie z zaleceniami WSES. Kolonoskopia jest zabiegiem obarczonym ryzykiem powikłań, o czym należy informować chorych kwalifikowanych do endoskopii, jednak właściwe postępowanie zmniejsza ryzyko zachorowalności i śmiertelności związanych z tą procedurą.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 44-50
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnostyka ultrasonografi czna jatrogennej odmy jamy opłucnej u dzieci
    Sonography of iatrogenic pneumothorax in pediatric patients
    Autorzy:
    Kosiak, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058125.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    iatrogenic pneumothorax
    pediatric population
    pneumothorax
    sonography
    transthoracic lung ultrasound
    dzieci
    jatrogenna odma opłucnowa
    odma opłucnowa
    przezklatkowe badanie ultrasonograficzne płuc
    ultrasonografia
    Opis:
    Pneumothorax is defi ned as the presence of air in the pleural cavity. The incidence of iatrogenic pneumothorax in the pediatric population is 0.3–0.48 in 1000 patients. A conventional chest X-ray, in some cases supplemented with chest computed tomography, is a typical imaging examination used to confi rm the diagnosis of pneumothorax. Within the last years, the relevance of transthoracic lung ultrasound in the diagnostic process of this disease entity has greatly increased. This is confi rmed by the opinion of a group of experts in ultrasound lung imaging in patients in a life-threatening condition, who strongly recommend a transthoracic ultrasound examination for the diagnosis of pneumothorax in such patients. These data constituted the basis for initiating the prospective studies on the application of this method in pneumothorax diagnosis in patients of pediatric hematology and oncology wards. Aim: The aim of the study was to present the possibility of using the transthoracic lung ultrasound in the diagnostic process of pneumothorax in pediatric patients, with particular attention paid to its iatrogenic form. The article discusses sonographic criteria for pneumothorax diagnosis in pediatric patients, including the sensitivity and specifi city of the method, in relation to conventional chest X-ray. Material and methods: The prospective studies included a group of patients treated in the Clinic of Pediatrics, Pediatric Hematology, Oncology and Endocrinology of the Academic Clinical Centre (Medical University of Gdańsk, Poland) in whom a central venous catheter was placed in the subclavian veins. The studies lasted for one year – from 1 July 2011 to 30 June 2012. The examined group comprised 63 patients – 25 girls (39.7%) and 38 boys (60.3%) aged from 1 to 17. The analysis included the results of 115 ultrasound examinations conducted in this group. Results: In the examined group with suspected or diagnosed neoplasm, iatrogenic pneumothorax was identifi ed in 4 out of 63 patients (6.3%). In all cases, it was a consequence of procedures connected with the introduction of a central catheter. In the examined material, the sensitivity, specifi city and predictive values (positive and negative) of the transthoracic lung ultrasound equaled 100%. Conclusions: The transthoracic ultrasound examination is a highly effective method in diagnosing iatrogenic pneumothorax in pediatric patients. However, to confi rm this conclusion, multicenter studies, among considerably larger populations, are necessary.
    Odma jamy opłucnej definiowana jest jako obecność powietrza w jamie opłucnej. W populacji pediatrycznej jatrogenna odma jamy opłucnej rozpoznawana jest z częstością 0,3–0,48 na 1000 pacjentów. Konwencjonalne badanie radiologiczne klatki piersiowej, w szczególnych przypadkach uzupełnione o tomografię komputerową klatki piersiowej, to klasyczne badanie obrazowe, za którego pomocą potwierdza się rozpoznanie odmy jamy opłucnej. W ostatnich latach wzrosło znaczenie przezklatkowego badania ultrasonograficznego płuc w diagnostyce odmy jamy opłucnej. Potwierdza to stanowisko grupy ekspertów z zakresu diagnostyki ultrasonograficznej płuc w stanach zagrożenia życia, którzy mocno rekomendują przezklatkowe badanie ultrasonograficzne płuc do rozpoznawania odmy jamy opłucnej w wymienionych wyżej grupach chorych. Dane te stanowiły podstawę podjęcia prospektywnych badań nad możliwością wykorzystania tej metody w diagnostyce odmy jamy opłucnej w grupie pacjentów oddziałów hematologii i onkologii dziecięcej. Cel pracy: Celem pracy było przedstawienie możliwości wykorzystania przezklatkowego badania ultrasonograficznego płuc w diagnostyce odmy jamy opłucnej u dzieci, ze szczególnym uwzględnieniem jatrogennej odmy jamy opłucnej. Omówiono ultrasonograficzne kryteria diagnostyczne odmy jamy opłucnej u pacjentów pediatrycznych, z uwzględnieniem czułości i swoistości metody w porównaniu z klasycznym badaniem radiologicznym klatki piersiowej. Materiał i metody: Prospektywnymi badaniami objęto grupę pacjentów leczonych w Klinice Pediatrii, Hematologii, Onkologii i Endokrynologii Dziecięcej UCK, u których wykonano zabieg założenia centralnego dostępu żylnego do naczyń podobojczykowych. Badania były prowadzone przez okres jednego roku – od 1 lipca 2011 do 30 czerwca 2012 roku. Oceniono grupę 63 dzieci – 25 dziewczynek (39,7%) i 38 chłopców (60,3%), w wieku od 1 roku do 17 lat. Analizie poddano wyniki 115 badań ultrasonograficznych wykonanych w tej grupie pacjentów. Wyniki: W analizowanej grupie pacjentów z rozpoznaniem lub podejrzeniem choroby nowotworowej jatrogenną odmę jamy opłucnej rozpoznano u 4 spośród 63 pacjentów (6,3%). We wszystkich przypadkach była ona konsekwencją procedur związanych z zakładaniem cewnika centralnego. W przebadanym materiale czułość, specyficzność oraz wartości predykcyjne (dodatnia i ujemna) dla przezklatkowego badania ultrasonograficznego płuc wyniosły 100%. Wnioski: Przezklatkowe badanie ultrasonograficzne płuc jest bardzo skuteczną metodą w diagnostyce jatrogennej odmy jamy opłucnej u dzieci. W celu potwierdzenia tej koncepcji konieczne są jednak wieloośrodkowe badania na znacznie większej grupie przypadków.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 55; 379-393
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy odma otrzewnowa to terra ignota w ultrasonografii?
    Is pneumoperitoneum the terra ignota in ultrasonography?
    Autorzy:
    Smereczyński, Andrzej
    Kołaczyk, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053465.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    anesthesiology
    emergency medicine
    intensive care
    pneumoperitoneum
    ultrasonography
    anestezjologia
    intensywna terapia
    medycyna ratunkowa
    odma otrzewnowa
    ultrasonografia
    Opis:
    In most cases, pneumoperitoneum is caused by gastrointestinal perforation, which usually requires surgical treatment. Many authors believe that ultrasound imaging of pneumoperitoneum is at least as effective as conventional radiography, or even that its efficacy is superior. In such a situation, it is imperative to make this modality one of the main tools in the diagnostic arsenal of emergency medicine. This is the main aim of this paper. First, ultrasound anatomy of so-called thoracic-abdominal border is discussed. The equipment requirements emphasize that the diagnostic process can be conducted with the simplest portable US scanner, even without the Doppler mode. The technique of a US examination, the aim of which is to detect, free air in the peritoneal cavity is also simple and conducted with the patients lying down, either in the supine or lateral position. A convex transducer with the frequency of 3.5–5 MHz is applied above the lower intercostal spaces on the right and left side, to the epigastric region below the xiphoid process and in various sites of the abdominal wall. The most effective examination, however, is conducted in the left lateral position via the right intercostal spaces. The differential diagnosis on the right side under the diaphragm should include the presence of a subdiaphragmatic abscess with gas and a hepatic abscess with a similar content as well as transposition of the colon in between the diaphragm and the liver (Chilaiditi syndrome). It seems that the inclusion of a US examination to the E-FAST method in order to detect free gas in the peritoneal cavity is justified since it is a sign of gastrointestinal perforation in numerous cases, and is clinically as relevant as the presence of free fluid.
    Większość przypadków odmy otrzewnowej jest spowodowana perforacją przewodu pokarmowego, co zazwyczaj wymaga leczenia chirurgicznego. W opinii wielu autorów rozpoznanie ultrasonograficzne pneumoperitoneum za pomocą badania USG jest co najmniej tak samo skuteczne jak przy wykorzystaniu konwencjonalnej radiografii, a nawet ją przewyższa. W tej sytuacji imperatywem będzie dążenie, aby metoda ta znalazła się w pierwszym rzędzie arsenału diagnostycznego medycyny ratunkowej. Ten właśnie cel przyświeca niniejszej pracy. Na wstępie omówiono anatomię ultrasonograficzną tzw. pogranicza piersiowo-brzusznego. W wymaganiach aparaturowych podkreślono, że do tego typu diagnostyki wystarczy najprostszy ultrasonograf przenośny, nawet bez modułu dopplerowskiego. Metodyka badania USG ukierunkowanego na poszukiwanie wolnego powietrza w jamie otrzewnej także jest prosta i prowadzona w pozycji leżącej pacjenta, zarówno na plecach, jak i na obu bokach. Głowicę konweksową o częstotliwości 3,5–5 MHz przykłada się nad dolne przestrzenie międzyżebrowe po stronie prawej i lewej, w nadbrzuszu pod wyrostkiem mieczykowatym mostka oraz w różnych miejscach powłok brzusznych. Jednak najskuteczniejszy jest model badania w ułożeniu pacjenta na boku lewym ze skanowaniem USG przez międzyżebrza prawe. W różnicowaniu pod przeponą po stronie prawej należy uwzględnić obecność ropnia podprzeponowego z gazem i ropnia wątroby z podobną zawartością w tej okolicy oraz tzw. interpozycję okrężnicy między przeponę a wątrobę (zespół Chilaiditiego). Wydaje się, że byłoby uzasadnione wprowadzenie do metody E-FAST modelu badania USG w celu wykrycia wolnego gazu w jamie otrzewnej, ponieważ objaw ten u wielu chorych jest zwiastunem perforacji przewodu pokarmowego i ma podobne znaczenie kliniczne jak wolny płyn.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 61; 189-195
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parameters determining frequency and intensity of pneumatocele in patients with cerebello-pontine angle tumor operated in sitting position. Clinical implications
    Parametry określające częstotliwość i intensywność pooperacyjnej odmy czaszkowej u chorych z guzem kąta mostowo-móżdżkowego operowanych w pozycji siedzącej. Implikacje kliniczne
    Autorzy:
    J. Kwiek, Stanisław
    Suszyński, Krzysztof
    Doleżych, Hanna
    Duda, Izabela
    Ślusarczyk, Wojciech
    Orczyk, Aneta
    Bażowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037854.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    pneumatocele
    aeroembolism
    intravenous anesthesia
    cerebello-pontine angle tumor
    odma czaszkowa
    guz kąta mostowo-móżdżkowego
    pozycja półsiedząca
    Opis:
    BACKGROUND Cerebello-pontine angle (CPA) surgery is performed in a semi-sitting position of the patient – this enables spontaneous outflow of the blood and cerebrospinal fluid as well as solutions used for operation site rinsing. This restricts the neces-sity of coagulation and an aspirating nozzle in the operating field. The aim of this study was to find the influence of pneumatocele on the clinical outcome of patients with a CPA tumor. METHOD All the patients were operated on in a semi-sitting or sitting position with propofol intravenous anesthesia. Pneumatocele was evaluated on the basis of CT examination on the authors' own four-degree scale and correlated with such parameters as: death rate, duration of hospitalization in neurosurgical and intensive care wards, respiratory or circulatory insufficiency, necessity of using a respirator and the number of specialist consultations. The frequency and intensity of pneumatocele were correlated with such parameters as: age and sex of the patient, anesthesia hazard scale (ASA), heart rate and systolic blood pressure during operation, diuresis, the amount and type of infusions, fluid balance and duration of surgery. FINDINGS Pneumatocele increases the death rate (p = 0.037), prolongs the duration of hospitalization both in the neurosurgical (p = 0.0001) and intensive care (p = 0.0022) wards. This complication exposes patients to circulatory (p = 0.012) and respiratory (p = 0.029) failure. The frequency and intensity of pneumatocele is correlated with the age and sex of the patient, duration of the operation, type of nfusions and fluid balance. CONCLUSIONS This ensures us that a TC head examination must be performed after each surgery procedure that is conducted in the up-right position. If possible, we should prevent pneumatocele by avoiding negative fluid balance and systolic blood pressure decrease below 100 mmHg.
    WSTĘP Półsiedząca pozycja pacjenta w trakcie zabiegu usunięcia guza mostowo-móżdżkowego umożliwia spontaniczny odpływ krwi, płynu mózgowo-rdzeniowego oraz płynów stosowanych w trakcie operacji do płukania pola operacyjnego. Taka pozycja zmniejsza konieczność koagulacji i ssania w polu operacyjnym. Celem pracy było zbadanie wpływu odmy czaszkowej na wyniki badań klinicznych u chorych operowanych z powodu guza kąta mostowo-móżdżkowego. M E T O D Y Wszyscy pacjenci po znieczuleniu byli operowani w pozycji półsiedzącej. Odmę czaszkową oceniano na podstawie badania TK według czterostopniowej skali własnej, wyniki analizowano pod kątem śmiertelności, czasu hospitalizacji, wystąpienia niewydolności krążeniowo-oddechowej, konieczności zastosowania respiratora oraz liczby koniecznych konsultacji specjalistycznych. Podjęto próbę analizy korelacji częstotliwości i intensywności pooperacyjnej odmy czaszkowej z wiekiem oraz płcią pacjentów, ryzykiem wynikającym ze znieczulenia (skala ASA), tętnem i ciśnieniem krwi w trakcie operacji, ilością oddawanego moczu, ilością i rodzajem podawanych płynów w trakcie zabiegu oraz czasem trwania zabiegu. W Y N I K I Częstotliwość i intensywność pooperacyjnej odmy czaszkowej koreluje z: wiekiem i płcią pacjentów, czas operacji oraz rodzajem i ilością podawanych płynów. W N I O S K I Badania TK głowy muszą być wykonywane rutynowo po każdej operacji, która prowadzona jest w pozycji siedzącej. Mężczyźni powyżej 60 lat, których zabieg trwał dłużej niż 3 godziny są szczególnie podatni na wystąpienie odmy czaszkowej. W miarę możliwości powinno się zapobiegać wystąpieniu odmy czaszkowej, unikając ujemnego bilansu płynów oraz spadku ciśnienia skurczowego poniżej 100 mmHg.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 307-314
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane zagadnienia z patologii płuc i jamy opłucnej: niedodma, rozedma i odma
    Selected aspects of lungs and thoracic cavity pathology: atelectasis, emphysema and pneumothorax
    Autorzy:
    Sapierzynski, R.
    Jonska, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/861732.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    choroby zwierzat
    choroby pluc
    pluca
    jama oplucnej
    patologia
    zmiany patologiczne
    niedodma
    rozedma pluc
    odma oplucnowa
    klasyfikacja
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 10
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Własne doświadczenia w leczeniu dzieci z pierwotną samoistną odmą opłucnową
    Own experience in the treatment of primary spontaneous pneumothorax in children
    Autorzy:
    Jabłoński, Janusz
    Polityło, Paweł
    Andrzejewska, Ewa
    Lewandowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031726.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    chest tube drainage
    children
    primary spontaneous pneumothorax
    thoracoscopy
    treatment
    pierwotna samoistna odma opłucnowa
    drenaż jamy opłucnowej
    torakoskopia
    leczenie
    dzieci
    Opis:
    Background: Pneumothorax is defined as an air accumulated in the pleural cavity. Primary spontaneous pneumothorax usually is caused by rupture of a subpleural bleb or bulla. The current treatment options for pneumothorax included observation, needle aspiration, chest tube drainage, thoracotomy or thoracoscopy. There are few reports about treatment of pneumothorax in the paediatric population. Aim of the study: Presentation of authors’ experience in the treatment of primary spontaneous pneumothorax in children. Material and methods: Between 2007 and 2010 in Department of Paediatric Surgery and Oncology, Medical University of Lodz 9 patient with spontaneous pneumothorax were treated. Results: Mean follow-up lasted 5‑36 months (median 11.9). We had 7 boys and 2 girls. Patient’s age ranged from 13 to 17 years (median 15.9). Pneumothorax occured on the left side in 6 patients, on the right side in 2 patients and on both side in 1 patient. Two patients were successfully treated by conservative therapy. Among 7 children managed with chest tube drainage 3 had ipsilateral recurrence. The thoracoscopy was performed in 4 of 7 patients. The indications for thoracoscopy were failure of lung expansion after chest tube placement, persistent air leak (>7 days) and contralateral pneumothorax. Conclusions: Establishment of optimal management for children with primary spontaneous pneumothorax requires more reports about the treatment of pneumothorax in the paediatric population. High recurrence rate after treatment with chest tube drainage indicates the need of early thoracoscopy. Thoracoscopy is an effective and safe method for primary spontaneous pneumothorax in children.
    Wstęp: Odma opłucnowa to nagromadzenie powietrza w obrębie jamy opłucnowej. Przyczyną pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej jest zazwyczaj rozerwanie podopłucnowego pęcherzyka lub torbielki. Metody leczenia odmy obejmują: leczenie zachowawcze, nakłucie i aspirację powietrza, drenaż jamy opłucnowej, leczenie operacyjne metodą torakotomii lub torakoskopii. Tylko nieliczne prace opisują leczenie odmy samoistnej u dzieci. Cel pracy: Przedstawienie własnych doświadczeń w leczeniu pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej u dzieci. Materiał i metoda: W latach 2007‑2010 w Klinice Chirurgii i Onkologii Dziecięcej UM w Łodzi leczono z powodu pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej 9 pacjentów. Wyniki: Okres obserwacji pacjentów wynosił od 5 do 36 miesięcy, średnio 11,9 miesiąca. Wśród leczonych dzieci były 2 dziewczynki i 7 chłopców. Wiek chorych wahał się od 13 do 17 lat i wynosił średnio 15,7 roku. U 6 pacjentów rozpoznano odmę opłucnową lewostronną, u 2 prawostronną, a u 1 odmę opłucnową obustronną. Dwóch pacjentów leczono z sukcesem zachowawczo. Spośród 7 dzieci leczonych drenażem u 3 wystąpił nawrót odmy po tej samej stronie. U 4 z 7 pacjentów wykonano torakoskopię. Wskazaniami do zabiegu operacyjnego były: brak rozprężenia płuca po leczeniu drenażem, utrzymujący się przeciek powietrza (>7 dni) oraz przeciwstronny nawrót odmy. Wnioski: Ustalenie optymalnego algorytmu postępowania u dzieci z pierwotną samoistną odmą opłucnową wymaga większej liczby doniesień dotyczących leczenia odmy w tej grupie wiekowej. Wysoki odsetek nawrotów u dzieci leczonych drenażem jamy opłucnowej przemawia za wcześniejszym kwalifikowaniem tych chorych do torakoskopii. Torakoskopowe wycięcie pęcherzy rozedmowych u dzieci z pierwotną samoistną odmą jest postępowaniem skutecznym i bezpiecznym.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 150-155
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postępowanie diagnostyczne u chorych z bólem w klatce piersiowej
    Sequential differential diagnosis in patients with chest pain
    Autorzy:
    Hałas, Katarzyna
    Kaźmierczak-Dziuk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030902.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    chest pain
    myocardial infarction
    aortic dissection
    pulmonary embolism
    pneumothorax
    ból w klatce piersiowej
    zawał serca
    rozwarstwienie aorty
    zatorowość płucna
    odma
    opłucnowa
    Opis:
    Chest pain is the most common cause of medical referral. Is one of the cardiac problems symptoms but it can be associated with other organs damage or failure. The prompt and accurate initial diagnosis is crucial to select high-risk patients and to commence appropriate management. The ability to distinguish the chest pain provoked by important cardiac disease from similar symptoms triggered by other organs disorders depends on clinical experience of the doctor and also on the skill to perform differential diagnosis. In the diagnostic workup it is necessary to take into account the chest pain characteristics, duration of chest pain, triggering and relieving factors. The symptoms and signs that may accompany the chest pain are of utmost importance as well as the results of accurate and specific diagnostic examinations. The life-threatening diseases are: unstable angina and myocardial infarction, aortic dissection, pulmonary embolism. After the above are excluded one should consider other causes such as pulmonary, gastrointestinal and musculoskeletal diseases. This paper outlines the sequential differential diagnosis of the most common causes of chest pain with the special emphasis of life-threatening disorders. Each described disease is thoroughly discussed including the chest pain characteristics, the most common accompanying signs and symptoms and the results of important and necessary examination, that allow to establish the correct diagnosis and to start the appropriate management.
    Ból w klatce piersiowej jest najczęstszym powodem zgłaszania się chorego do lekarza. Należy do objawów chorób serca, ale może też dotyczyć schorzeń innych narządów. Szybka i trafna wstępna diagnoza jest niezmiernie ważna, aby wyselekcjonować chorych w stanach zagrażających życiu i wdrożyć u nich natychmiastowe postępowanie lecznicze. Zdolność odróżnienia bólu w klatce piersiowej będącego objawem poważnych chorób układu sercowo-naczyniowego od podobnych dolegliwości, ale spowodowanych chorobami innych układów zależy w dużej mierze od doświadczenia klinicznego lekarza, jak również od umiejętności prawidłowego przeprowadzenia diagnostyki różnicowej. W czasie procesu diagnostycznego należy brać pod uwagę charakter bólu, jego czas trwania, sytuacje prowokujące dolegliwości, a także je zmniejszające. Bardzo ważne są objawy podmiotowe i przedmiotowe towarzyszące bólowi w klatce piersiowej oraz wyniki trafnie i celowo wykonanych badań dodatkowych. Do nagłych stanów zagrażających życiu należą: niestabilna choroba wieńcowa i zawał serca, rozwarstwienie aorty, zatorowość płucna. Po wykluczeniu tych jednostek chorobowych należy wziąć pod uwagę choroby układu oddechowego, pokarmowego oraz bóle związane z chorobami układu mięśniowo-szkieletowego. W pracy przedstawiono zasady diagnostyki różnicowej najczęstszych przyczyn dolegliwości bólowych w klatce piersiowej, ze szczególnym uwzględnieniem stanów zagrażających życiu. W każdym przypadku opisywanej jednostki chorobowej omówiono charakter bólu, najczęstsze objawy towarzyszące, wyniki koniecznych do wykonania badań pozwalających na postawienie prawidłowej diagnozy i włączenie odpowiedniego postępowania leczniczego.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 295-303
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies