Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Obywatelskie nieposłuszeństwo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
Czy legalista może być anarchistą? O praktycznych koncepcjach prawa
On the Practical Concepts of Law
Autorzy:
Kaczmarczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139001.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
law
politics
norm
pragmatic
civil disobedience
prawo
polityka
norma
pragmatyzm
obywatelskie nieposłuszeństwo
Opis:
The question about the limits of law enables us to look at law from the point of view of its practical concepts, a perspective determining the understanding of juridical activities. The author's argument demonstrates the political character of different concepts of law as well as their interdependency. On the other hand, the comparison of the juridical and political activities shows us the unavoidable contradictions between the above mentioned spheres of action. The thesis that there is an 'unfortunate partnership of law and politics' focuses on concrete social situations. They highlight the paradoxical intersections of juridical and political perspectives. Civil disobedience is a good example of a situation which can only be understood when the pragmatical model of law is applied. Moreover, the creative dimension of every individual implementation of norms needs to be taken into consideration.
Pytanie o granice prawa może stać się inspiracją do spojrzenia na działalność prawniczą od strony praktycznych koncepcji, które decydują o tym, jak prawo jest rozumiane. Prezentowana przez autora argumentacja zmierza do wykazania politycznego charakteru takich koncepcji oraz wewnętrznych zależności między nimi. Z drugiej strony zestawienie działalności prawniczej i politycznej ukazuje zasadnicze sprzeczności, jakie zachodzą między tymi dwiema sferami działania. Teza o "nieszczęśliwym związku" prawa i polityki każe z kolei skierować uwagę ku takim sytuacjom społecznym, w których krzyżowanie się perspektyw prawniczej i politycznej prowadzi do praktycznych paradoksów. Przykładem może być obywatelskie nieposłuszeństwo, którego zrozumienie wymaga zastosowania pragmatycznego modelu prawa i zwrócenia uwagi na kreatywny wymiar stosowania norm w konkretnych sytuacjach.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2005, 4(179); 5-37
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stempkowski Michał, pseud.: Grzegorz, Barbara (1896-1988), pułkownik kawalerii Wojska Polskiego, komendant Okręgu Łódzkiego Armii Krajowej, działacz społeczny
Autorzy:
Starczewski, Mieczysław.
Powiązania:
Polski Słownik Biograficzny 2005, t. 43, z. 3, s. 393-396
Data publikacji:
2005
Tematy:
Stempkowski Michał (1896-1988) biografia
12 Pułk Ułanów Podolskich 1914-1915 r.
117 Dywizja Piechoty 2 Batalion Telegraficzny 1915 r.
Nikołajewska Szkoła Piechoty 1917 r.
42 Pułk Piechoty IV Kompania 1917 r.
466 Pułk Piechoty 1917 r.
Pierwszy (I) Korpus Polski Trzeci (3) Pułk Ułanów 1917-1918 r.
Polska Organizacja Wojskowa 1918-1919 r.
5 Pułk Ułanów 1919 r.
1 Pułk Szwoleżerów 1919-1922 r.
Centrum Wyszkolenia Kawalerii (Grudziądz)
1 Pułk Szwoleżerów im. Józefa Piłsudskiego 1928-1934 r.
Centrum Wyszkolenia Piechoty (Warszawa) 1931 r.
Korpus Ochrony Pogranicza Grupa Szwoleżerów Baranowicze 1934-1938 r.
4 Pułk Strzelców Konnych Ziemi Łęczyckiej 1938-1939 r.
Armia "Modlin". Nowogródzka Brygada Kawalerii. 4 Pułk Strzelców Konnych Ziemi Łęczyckiej
Okręg Lublin (Armia Krajowa)
Armia Krajowa. Okręg Lublin. Inspektorat Rejonowy Lublin
Armia Krajowa. Okręg Łódź dowódcy
Wojskowy Sąd Okręgowy (Łódź) orzecznictwo 1945 r.
Komitet Fundacji Pomnika-Witraży AK i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami odznaczeni
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami odznaczeni
Oficerski Krzyż Korony Rumuńskiej odznaczeni
Złoty Krzyż Zasługi Austrii odznaczeni
Order Wojenny Virtuti Militari V klasy odznaczeni
Medal "Pro Fide et Patria" nadanie
I wojna światowa (1914-1918)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Nieposłuszeństwo obywatelskie Polska 1944-1956 r.
Kampania wrześniowa (1939)
Wojsko
Kawaleria
Procesy polityczne
Krzyż Niepodległości
Odznaczeni (falerystyka)
Krzyż Walecznych
Biografia
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
O prawie oporu i obywatelskim nieposłuszeństwie
Autorzy:
Wenklar, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420964.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
prawo oporu
obywatelskie nieposłuszenstwo
Opis:
Tematem artykułu jest rozwój pojęcia prawa oporu w historii filozofii politycznej. Zaprezentowano szereg ujęć tej kwestii, od starożytnych Greków, poprzez francuskich monarchomachów, aż do J. Locke’a. Druga część zawiera krótki opis obywatelskiego nieposłuszeństwa, na przykładzie takich postaci jak H.D. Thoreau,H. Arendt, J. Rawls i inni.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2011, 2, 3; 133-148
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Aksjologiczne zamieszanie”?
An „axiological confusion”?
Autorzy:
Kaniowski, Andrzej M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666078.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
lustracja
państwo prawa
odpowiedzialność
segregacja ideologiczna
nieposłuszeństwo obywatelskie
lustration
state of law
responsibility
ideological segregation
civil disobedience
Opis:
The text is a reflection on the lustration law of 2007, which imposed an obligation of submitting lustration statements on people whose professions involved significant public responsibility. Academic professors, along with journalists, or lawyers were subject to this obligation. The article, which was in the most part written in the course of these events in 2007, is a document of moral dilemmas brought by the lustration law. By posing the general question “What should I do” in the face of such state-imposed obligation, it considers a series of opposite arguments concerning the validity of this law and the reasons to submit to it, or to reject it in an act of civil disobedience.
Tekst jest refleksją na temat ustawy lustracyjnej z 2007 roku, która obowiązek złożenia oświadczenia lustracyjnego nałożyła na ludzi, których zawody cechują się istotną odpowiedzialnością publiczną. Obowiązek ten nałożony został na profesorów akademickich, jak i na dziennikarzy, czy prawników. Artykuł, który w swej zasadniczej części pisany był w trakcie tych wydarzeń w 2007 roku, jest dokumentem dylematów moralnych zrodzonych przez ustawę lustracyjną. Stawiając ogólne pytanie: "Jak się powinienem zachować?" wobec nałożonego przez państwo obowiązku, autor artykułu analizuje szereg przeciwstawnych argumentów odnoszących się do ważności tego prawa oraz analizuje racje przemawiające za zastosowaniem się do niego, tudzież za jego odrzuceniem w akcie obywatelskiego nieposłuszeństwa.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2015, 27; 61-85
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chodź ucieknijmy…, czyli rzecz o akademickim nieposłuszeństwie
“Let’s run away …”: a paper on academic disobedience
Autorzy:
Jaskulska, Sylwia
Motyl, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962563.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
higher education
parametrization
civil disobedience
szkolnictwo wyższe
parametryzacja
nieposłuszeństwo obywatelskie
Opis:
Celem tekstu jest ukazanie problemów związanych z procesem przemian w szkolnictwie wyższym, szczególnie z parametryzacją, której przedmiotem staje się naukowy dorobek akademików. Wśród dających się zaobserwować reakcji środowiska na tę sytuację, godną uwagi jest postawa, którą na wzór terminu „obywatelskie nieposłuszeństwo” autorzy tekstu nazywają nieposłuszeństwem akademickim. Przywołane w tekście przykłady dotyczą działań, które są wyrazem niegodzenia się z rzeczywistością i szukania dróg jej zmiany, co – w myśl wniosków, do których dochodzą autorzy – jest przywilejem i obowiązkiem naukowców.
The purpose of the text is to show the problems associated with the process of changes in higher education, in particular parametrization that takes the academic achievements of scholars as its object. Among the reactions to that situation in academic circles, there is the attitude similar to “civil disobedience”. Examples, which are given by the authors, relate to actions that express disagreement with reality and search for ways to change it. In accordance with the conclusions of the text, this attitude is the privilege and duty of scientists.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2015, 1
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokracja partycypacyjna – szansa czy zagrożenie dla Ukrainy?
Autorzy:
Galaktionova, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686940.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
participatory democracy
civil participation
civil disobedience
civil society
maidan
demokracja partycypacyjna
demokracja bezpośrednia
nieposłuszeństwo obywatelskie
społeczeństwo obywatelskie
majdan
Opis:
The article presents an analysis of the participatory democracy concept as a form of the citizens’ involvement in the social life of Ukraine since the state independence. Text contains examples of the citizens’ participation in the governance process that can be considered as a realization of the idea of direct democracy in Ukraine. It also describes the problems that Ukrainian state met in connection with the rise of civil activity after Euromaidan events. Further, it claims that ordinary citizens who were not able to stand apart to these problems started to execute the functions of the official state bodies. Finally, it presents some recommendations related to the regulation or revision of the forms of the citizens’ political participation, provided by the Ukrainian legislation.
Niniejszy artykuł przedstawia analizę koncepcji demokracji partycypacyjnej jako formy zaangażowania politycznego obywateli Ukrainy od czasu uzyskania niepodległości przez państwo ukraińskie. W tekście opisano przykłady udziału obywateli Ukrainy w sprawowaniu rządów, które można zaliczyć do realizacji idei demokracji bezpośredniej. Przedstawiono także problemy wynikające ze wzrostu aktywności obywatelskiej po wydarzeniach Euromajdanu, który spowodował, że zwykli obywatele przestali biernie przyglądać się istniejącym problemom politycznym, społecznym i ekonomicznym ukraińskiej państwowości i faktycznie zaczęli pełnić funkcje instytucji państwowych. W artykule zawarto również rozważania wskazujące na celowość regulacji prawnej określonych form udziału obywateli w życiu politycznym państwa.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potencjał szkoły do kształtowania obywatelskiego nieposłuszeństwa uczniów
The potential of the school in shaping students’ civil disobedience
Autorzy:
Babicka-Wirkus, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962572.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
civil disobedience
civil society
student
nieposłuszeństwo obywatelskie
społeczeństwo obywatelskie
uczeń
Opis:
W artykule poruszam zagadnienie potencjału szkoły w kształtowaniu obywatelskiego nieposłuszeństwa uczniów. Wychodzę z założenia, że szkoła jako instytucja wymagająca posłuszeństwa, mimowolnie akceptuje również nieposłuszeństwo uczniów, szczególnie jeżeli przybiera ono postać obywatelskiego nieposłuszeństwa istotnego w procesie kształtowania się społeczeństwa obywatelskiego.
The article rises the issue of school potential in the development of students’ civil disobedience. I assume that school as an institution requiring obedience, accepts students’ disobedience unintentionally, especially if it takes the form of civil disobedience, which is important in the development of civil society.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2015, 1
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Civil Disobedience and Its Ethical Meaning
Obywatelskie nieposłuszeństwo i jego etyczne znaczenie
Autorzy:
Rozmarynowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488297.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
obywatelskie nieposłuszeństwo
postawa obywatelska
etyczność
sprawiedliwość
civil disobedience
civil attitude
ethics
justice
Opis:
Celem rozważań podjętych w artykule jest rozpoznanie etycznego wymiaru obywatelskiego nieposłuszeństwa. Stawiając sobie takie zadanie, autorka zastanawia się, czym różni się nieposłuszeństwo obywatelskie od innych form społecznego sprzeciwu, a także usiłuje rozpoznać jego istotę. W tym celu identyfikuje kluczowe cechy oraz przedmiot aktu nieposłuszeństwa. Wyjaśnienie, na czym polega obywatelski charakter omawianego działania, pozwala na omówienie jego moralnego i etycznego znaczenia. Podkreślając osobowy charakter obywatelskiego nieposłuszeństwa, autorka ujmuje je jako wyraz etyczności.
The goal of the discussion presented in the article is to recognize the ethical dimension of civil disobedience. Setting out to achieve that goal, the author analyses the difference between civil disobedience and other forms of social protest, and attempts to define its essential substance. With that goal in view, she identifies the key features and the subject matter of an act of disobedience. Having explained the civil character of disobedience, she then goes on to discuss its moral and ethical significance. Emphasizing the personal character of civil disobedience, the author presents it as an expression of ethics.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 2; 63-77
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DE PARASITES SOCIAUX AU FAMEUX SAPEUR La désobéissance civile de l’art
FROM ‘SOCIAL PARASITE’ TO ‘FAMOUS SAPPER’. THE ART OF CIVIL DISOBEDIENCE
OD „PARAZYTA SPOŁECZNEGO” DO „SŁYNNEGO SAPERA”. O CYWILNYM NIEPOSŁUSZEŃSTWIE SZTUKI
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487688.pdf
Data publikacji:
2016-11-07
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
FUNKCJA SZTUKI PASOŻYTNICTWO SPOŁECZNE NIEPOSŁUSZEŃSTWO OBYWATELSKIE
ANARCHIZM
ALIENACJA DEZALIENACJA SZTUKI
FUNCTION OF ART
SOCIAL PARASITISM
CIVIL DISOBEDIENCE ANARCHISM
ALIENATION / DE-ALIENATION OF ART
Opis:
OD „PARAZYTA SPOŁECZNEGO” DO „SŁYNNEGO SAPERA”. O CYWILNYM NIEPOSŁUSZEŃSTWIE SZTUKI W eseju zderzają się dwie płaszczyzny rozważań: jedna dotyczy praktyk artystycznych zwanych „pasożytniczymi” w sztuce ostatnich lat (temat sympozjum w Amiens w roku 2006), druga – dezalienacyjnej funkcji sztuki, w sensie, w jakim postrzega ją i praktykuje Laurent Marissal, którego książka (Pinxit. Malarstwo 1997–2003, Rennes, Éditions Incertain Sens, 2005) jest tutaj przedmiotem rozważań. Ich celem jest powiązanie zagadnień, jakie wyłaniają się z tego zderzenia, z historią polityczną i intelektualną po to, by lepiej uchwycić ich sens i aktualność. W pierwszej części eseju pojęcie pasożytnictwa interpretowane jest przez pryzmat złowieszczych, a czasem zbrodniczych następstw koncepcji „pasożyta społecznego” u nazistów i w krajach bloku radzieckiego; skonfrontowana jest ona z odniesieniami do pasożytnictwa w ekonomii politycznej (Adam Smith, Karol Marks, Pierre-Joseph Proudhon, Stanislav Andreski). Okazuje się wtedy, że „pasożyt społeczny” nie jest pojęciem, ale niespójnym zbiorem przeciwstawnych sensów, które zależą od ideologicznego punku widzenia. W drugiej części, wychodząc od społeczno-ekonomicznego kontekstu pracy artysty, a także od politycznych implikacji posługiwania się terminem „pasożyt” w kontekście sztuki, analiza praktyki artystycznej Laurent Marissala, prowadzi do historycznej rekonstrukcji pojęcia alienacji oraz sposobów filozoficznego pojmowania sztuki jako doświadczenia dezalienującego. Łączy się w tej rekonstrukcji kilka tradycji filozoficznych: pisarze Oświecenia (Denis Diderot, Jean-Jacques Rousseau, Maxime de Robespierre, Friedrich Schiller), filozofowie anarchizmu (Max Stirner, Pierre-Joseph Proudhon, Michał Bakunin, Lew Tołstoj), ale także, w nieco bardziej zaskakujący sposób, Karol Marks i Umberto Eco, którego teoria otwartego dzieła jest w istocie odpowiedzią na kwestię alienacji w sensie, w jakim zdefiniował ją Marks. Zagadnienia wyłaniające się z tych analiz łączą konsekwencje zarówno estetyczne, jak i polityczne: nieposłuszeństwo obywatelskie (kiedy wolność wypowiedzi prowadzi artystów na skraj legalności: Krzysztof Wodiczko, Alfredo Jaar, Francis Alÿs, Gianni Motti, Pierre Huyghe, Clido Mereiles, itd.), dezalienacyjna funkcja sztuki (edukacja estetyczna według modelu Schillera czy akcja polityczna – w tym również w sztuce – według teorii Marksa?), koncepcja czasu w doświadczeniu alienacji, zwłaszcza w przypadku artystów, których praca zarobkowa nie pokrywa się z działalnością artystyczną (pisał o tym między innymi Witold Gombrowicz), a wreszcie teoria własności (oparta na użytkowaniu czy na posiadanie?, niedająca się wyalienować własność ufundowana na prawie autora do swojego dzieła czy na nieograniczonym prawie do posiadania?). Francuski termin „jouissance”, mający zarówno sens prawny, jak i egzystencjalny, oznaczający zarazem „prawo do użytkowania” i „przyjemność”, a nawet „orgazm”, jest przedmiotem pasjonującej analizy Diderota w Encyklopedii. W roku 1997 Laurent Marissal zostaje zatrudniony jako członek personelu pilnującego kolekcję obrazów w Muzeum Gustawa Moreau; sytuacja typowa dla młodych artystów, bo Marissal właśnie otrzymał dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu. W takim właśnie kontekście opracowuje swoją koncepcję i praktykę sztuki jako sposobu na odzyskiwanie czasu swojej egzystencji sprzedanego pracodawcy, a instrumentem tej praktyki czyni związek zawodowy. W roku 2003 podaje się do dymisji, a w 2005 publikuje Pinxit. Malarstwo 1997–2003, jako dokument, opowieść i wyraz doświadczenia artystycznego, w którym sztuka i praca zrosły się na dobre z życiem.
FROM ‘SOCIAL PARASITE’ TO ‘FAMOUS SAPPER’. THE ART OF CIVIL DISOBEDIENCE In the essay, there are two planes which collide: one concerning artistic practice of recent years considered as ‘parasitic’ in art (see: the symposium in Amiens in 2006), the second – de-alienating function of art as interpreted by Laurent Marissal, whose book (‘Pinxit: Painting from 1997 to 2003’ Rennes, Éditions Incertain Sens, 2005) is under consideration here. Their aim is to link the issues which emerge from the clash with political and intellectual history in order to bet-ter grasp their meaning and relevance. In the first part of the essay, the notion of parasitism is interpreted through the prism of sinister, sometimes murderous consequences of ‘social parasite’ – the ideas by the Nazis and the Soviets. It is confronted with references to parasitism in political economy (Adam Smith, Karl Marx, Pierre-Joseph Proudhon, Stanislav Andreski). It turns out then that ‘social parasite’ is not a idea, but an inconsistent set of contradictory meanings, which depend on the ideological point of view. In the second part, starting from the socio-economic context of the artist’s work, as well as the political implications of the use of the term ‘parasite’ in the context of art, the analysis of the artistic practice by Laurent Marissal leads to the historical reconstruction of the concept of alien-ation and ways of philosophical understanding of art as de-alienating experience. The recon-struction combines several philosophical traditions, including the following traditions: the writ-ers of the Enlightenment (Denis Diderot, Jean-Jacques Rousseau, Maxime de Robespierre, Frie-drich Schiller), the philosophers of anarchism (Max Stirner, Pierre-Joseph Proudhon, Mikhail Bakounine, Leo Tolstoy), but also in a bit more surprising way, Karl Marx and Umberto Eco, whose theory of open work is in fact the answer to the question of alienation in the sense de-fined by Marx. Issues emerging from these analyzes combine both aesthetic and political consequences: civil disobedience (when freedom of speech leads artists to the edge of legality: Krzysztof Wodiczko, Alfredo Jaar, Francis Alÿs, Gianni Motti, Pierre Huyghe, clido Mereiles, etc.), de-alienation of the function of art (aesthetic education by Schiller and/or political action – including in art – according to Marx’s theory?), the concept of time in the experience of alienation, especially in the case of artists whose paid work does not coincide with artistic activities (Witold Gom-browicz and other writer wrote about this problem), and finally the theory of property (based on the use or the possession ?, not-be-alienated property based on the right of the artist or to the unlimited right to own?). French term ‘jouissance’, having both the sense of the legal and exis-tential, meaning both ‘right to use’ and ‘pleasure’ and even ‘orgasm’, is the subject of a fascinat-ing analysis by Diderot in ‘Encyclopedia’. In 1997, Laurent Marissal was employed as a staff member to watch the collection of paintings at the Museum of Gustav Moreau; a situation typical for young artists, because Marissal just graduated from the Academy of Fine Arts in Paris. It is in this context he developed his idea and practice of art as a way of recovering the time sold to his employer, and he used unions as the instrument of that practice. In 2003, he resigned, and in 2005, he publishes ‘Pinxit: Paintings from 1997 to 2003’, as the document – story and expression of artistic experience, where art and work merge with life.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 48-83
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies