Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Obywatelskie nieposłuszeństwo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 29
Tytuł:
O prawie oporu i obywatelskim nieposłuszeństwie
Autorzy:
Wenklar, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420964.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
prawo oporu
obywatelskie nieposłuszenstwo
Opis:
Tematem artykułu jest rozwój pojęcia prawa oporu w historii filozofii politycznej. Zaprezentowano szereg ujęć tej kwestii, od starożytnych Greków, poprzez francuskich monarchomachów, aż do J. Locke’a. Druga część zawiera krótki opis obywatelskiego nieposłuszeństwa, na przykładzie takich postaci jak H.D. Thoreau,H. Arendt, J. Rawls i inni.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2011, 2, 3; 133-148
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewolucje niezbrojne : nowe scenariusze polityki kontestacji
Nowe scenariusze polityki kontestacji
Autorzy:
Chodak, Jarosław.
Współwytwórcy:
Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Obywatelskie nieposłuszeństwo
Rewolucja
Ruchy społeczne
Opracowanie
Opis:
Bibliografia na stronach 421-468. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Praktyczne zastosowania wolności sumienia. Obywatelskie nieposłuszeństwo, sprzeciw sumienia, klauzula sumienia
Practical applications of the freedom of conscience. Civil disobedience, conscientious objection and clause of conscience
Autorzy:
Szabliński, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499522.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
obywatelskie nieposłuszeństwo
sumienie
wolność
aksjologia
civil disobedience
conscience
freedom
axiology
Opis:
W artykule przedstawiono instytucje prawne służące ochronie sumienia osoby, które można wyróżnić ze względu na wspólną podstawę aksjologiczną, jaką jest godność osoby ludzkiej. Omówione zostały instytucje obywatelskiego nieposłuszeństwa, sprzeciwu sumienia (odmowy dyktowanej sumieniem) oraz jego szczególny przypadek – klauzuli sumienia w zawodzie lekarza i lekarza dentysty. Obywatelskie nieposłuszeństwo charakteryzuje się jako akt o charakterze publicznym, bez użycia przemocy, dyktowany sumieniem, ale z uwzględnieniem politycznego charakteru, sprzeczny z prawem, mający na celu zmianę prawa. Sprzeciw sumienia rozumiany jest jako akt o charakterze subiektywnym. Osoba dokonująca sprzeciwu, tzw. objector, powołuje się na uznawane przez niego normy spoza systemu prawnego, najczęściej o charakterze moralnym lub religijnym. Instytucja sprzeciwu sumienia zostanie omówiona na przykładzie sprzeciwu sumienia względem obowiązkowej służby wojskowej oraz polskich uregulowań prawnych dotyczących tej sfery. Różnice między obywatelskim nieposłuszeństwem a odmową dyktowaną sumieniem wskazał w swojej pracy J. Rawls. Propozycje te zostały skomentowane i poszerzone przez polskich badaczy. Na gruncie tych ustaleń możliwe jest zakwalifikowanie klauzuli sumienia w zawodzie lekarza i lekarza dentysty jako instytucji odmowy dyktowanej sumieniem (sprzeciwu sumienia). W pracy wskazuje się, że aksjologiczną podstawą omawianych instytucji jest przyrodzona godność oraz wynikające bezpośrednio z niej sumienie, rozumiane jako indywidualna władza poznawcza osoby.
The text presents legal institutions aiming at the protection of conscience of a person, which can be distinguished due to common axiological basis - dignity of a human being. The institution of civil disobedience, conscientious objection (objection based on conscience) and its special kind - clause of conscience in the profession of a doctor and a dentist have been elaborated. Civil disobedience is characterized as a public act, nonviolent, dictated by conscience but with a political character, against the law, intended for the change of the law. Conscientious objection is understood as a subjective act. An objecting person i.e. objector refers to standards one recognizes outside the legal system, most often of moral or religious nature. The institution of conscientious objection is discussed on the example of conscientious objection to compulsory military service and Polish regulations concerning this area. The differences between civil disobedience and conscientious objection were pointed out by J. Rawls in his work. These proposals have been commented and extended by Polish researchers. On the basis of these findings it is possible to classify the conscience clause in the profession of a doctor and a dentist as a conscientious objection (refusal of conscience). The paper indicates that the axiological basis of the discussed institutions is the inherent dignity and the conscience resulting therefrom directly understood as an individual cognitive authority of an individual person.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2017, Numer Specjalny; 141-159
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
HAKTYWIZM – SPOŁECZNA KORZYŚĆ CZY ZAGROŻENIE?
Autorzy:
Piotrowska, Marlena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646988.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
haktywizm, elektroniczne nieposłuszeństwo obywatelskie
Opis:
Artykuł koncentruje się na tematyce haktywizmu, który od lat 80. XX wieku łączy świat technologii ze światem polityki. Haktywizm jest bowiem połączeniem aktywizmu społeczno-politycznego z hakerstwem. Celem badania jest ocena haktywizmu pod kątem szans i zagrożeń, jakie niesie ze sobą to zjawisko. Problem badawczy niniej- szego artykułu sprowadza się do pytania, czy haktywizm jest społeczną korzyścią, czy zagrożeniem? Głównątezą jest stwierdzenie, że haktywizm nie stanowi poważnego zagrożenia dla ogółu społeczeństwa i struktur państwa. W artykule został przedstawiony przegląd najważniejszych definicji haktywizmu oraz metody działańhaktywistów wraz z przykładami z XXI wieku. Podjęto się również próby oceny tego zjawiska pod kątem szans i zagrożeń, jakie niesie dla obywateli i instytucji państwowych, a także zaprezentowano prognozowany kierunek rozwoju haktywizmu.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2017, 16, 2
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Civil Disobedience and Its Ethical Meaning
Obywatelskie nieposłuszeństwo i jego etyczne znaczenie
Autorzy:
Rozmarynowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488297.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
obywatelskie nieposłuszeństwo
postawa obywatelska
etyczność
sprawiedliwość
civil disobedience
civil attitude
ethics
justice
Opis:
Celem rozważań podjętych w artykule jest rozpoznanie etycznego wymiaru obywatelskiego nieposłuszeństwa. Stawiając sobie takie zadanie, autorka zastanawia się, czym różni się nieposłuszeństwo obywatelskie od innych form społecznego sprzeciwu, a także usiłuje rozpoznać jego istotę. W tym celu identyfikuje kluczowe cechy oraz przedmiot aktu nieposłuszeństwa. Wyjaśnienie, na czym polega obywatelski charakter omawianego działania, pozwala na omówienie jego moralnego i etycznego znaczenia. Podkreślając osobowy charakter obywatelskiego nieposłuszeństwa, autorka ujmuje je jako wyraz etyczności.
The goal of the discussion presented in the article is to recognize the ethical dimension of civil disobedience. Setting out to achieve that goal, the author analyses the difference between civil disobedience and other forms of social protest, and attempts to define its essential substance. With that goal in view, she identifies the key features and the subject matter of an act of disobedience. Having explained the civil character of disobedience, she then goes on to discuss its moral and ethical significance. Emphasizing the personal character of civil disobedience, the author presents it as an expression of ethics.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 2; 63-77
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Sanctuary Movement – historia i współczesność
New Sanctuary Movement – history and present day
Autorzy:
Błasiak, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579539.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
SANCTUARY MOVEMENT
SANCTUARY CITIES
NIEUDOKUMENTOWANI IMIGRANCI
OBYWATELSKIE NIEPOSŁUSZEŃSTWO
UNDOCUMENTED IMMIGRANTS
CIVIL DISOBEDIENCE
Opis:
Artykuł stanowi wprowadzenie do tematyki związanej z religijno-społecznym ruchem New Sanctuary Movement, który pomaga nieudokumentowanym imigrantom w USA uniknąć deportacji. Chociaż swoją działalność opiera na biblijnym prawie do schronienia na terenie świątyni, to nie wszyscy chrześcijanie popierają jego istnienie. Tematyka ta jest szczególnie aktualna w czasie prezydentury Donalda Trumpa, ponieważ ograniczenie dotacji ze środków federalnych na tzw. sanctuary cities, czyli stany, hrabstwa lub miasta należące do New Sanctuary Movement było kluczowym punktem jego programu wyborczego „Make America Great Again”. Działalność New Sanctuary Movement została analizowana w kontekście koncepcji obywatelskiego nieposłuszeństwa.
The article is an introduction to the subject matter of the New Sanctuary Movement. The New Sanctuary Movement is a religious-political organization which helps undocumented US immigrants avoid deportation. Although its activity is based on the biblical right to shelter in a sanctuary, not all Christians support its existence. This topic is particularly important during Donald Trump’s presidency, since cutting off all federal funds to the so-called sanctuary cities – states, counties or cities which belong to the New Sanctuary Movement, was a key point of his “Make America Great Again” election program. The activity of the New Sanctuary Movement has been analyzed from within the context of the concept of civil disobedience.
Źródło:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2019, 45, 2 (172); 131-159
2081-4488
2544-4972
Pojawia się w:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy legalista może być anarchistą? O praktycznych koncepcjach prawa
On the Practical Concepts of Law
Autorzy:
Kaczmarczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139001.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
law
politics
norm
pragmatic
civil disobedience
prawo
polityka
norma
pragmatyzm
obywatelskie nieposłuszeństwo
Opis:
The question about the limits of law enables us to look at law from the point of view of its practical concepts, a perspective determining the understanding of juridical activities. The author's argument demonstrates the political character of different concepts of law as well as their interdependency. On the other hand, the comparison of the juridical and political activities shows us the unavoidable contradictions between the above mentioned spheres of action. The thesis that there is an 'unfortunate partnership of law and politics' focuses on concrete social situations. They highlight the paradoxical intersections of juridical and political perspectives. Civil disobedience is a good example of a situation which can only be understood when the pragmatical model of law is applied. Moreover, the creative dimension of every individual implementation of norms needs to be taken into consideration.
Pytanie o granice prawa może stać się inspiracją do spojrzenia na działalność prawniczą od strony praktycznych koncepcji, które decydują o tym, jak prawo jest rozumiane. Prezentowana przez autora argumentacja zmierza do wykazania politycznego charakteru takich koncepcji oraz wewnętrznych zależności między nimi. Z drugiej strony zestawienie działalności prawniczej i politycznej ukazuje zasadnicze sprzeczności, jakie zachodzą między tymi dwiema sferami działania. Teza o "nieszczęśliwym związku" prawa i polityki każe z kolei skierować uwagę ku takim sytuacjom społecznym, w których krzyżowanie się perspektyw prawniczej i politycznej prowadzi do praktycznych paradoksów. Przykładem może być obywatelskie nieposłuszeństwo, którego zrozumienie wymaga zastosowania pragmatycznego modelu prawa i zwrócenia uwagi na kreatywny wymiar stosowania norm w konkretnych sytuacjach.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2005, 4(179); 5-37
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W orbicie KOR-u. Początki opozycji demokratycznej w Polsce południowo-wschodniej
Within the sphere of the workers’ Defence Committee: the beginnings of democratic opposition in south-east Poland
Autorzy:
Gliwa, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546781.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Civil society
Civil disobedience
South-Eastern Poland
Democratic opposition
społeczeństwo obywatelskie obywatelskie nieposłuszeństwo Polska południowo-wschodnia opozycja demokratyczna
Opis:
The article presents the role of the Workers' Defence Committee in shaping democratic opposition in south-east Poland. A detailed analysis of the relations between the circles of opposition and society at the local level has been made. The chronological framework of the article encompasses the 1970’s, with the concluding moment of deliberations being 1980, which saw the emergence of NSZZ “Solidarność” (Independent Self-governing Trade Union “Solidarity”), which took over part of the objectives carried out until that point by KOR. The first part of the article briefly presents the course of events associated with the beginnings of activity of KOR within the nationwide plan. The second part of the study focuses on presenting the reach and intensity of the Committee’s actions in the territory of South-Eastern Poland. The activity of opposition environments associated with KOR was divided into three mutually permeating and complementing categories. The first involved local associates of the Committee, forming the distribution network, who contributed to the gathering and publishing of information on repression around the country. The second category of opposition activity is the direct interventions of Committee members, such as the participation of attorneys or observers in court trials of a political nature. The most important category from the local perspective, as well as the primary objective of KOR activity, was to initiate the establishment of local resistance centres through the actions of special emissaries.
Prezentowany artykuł przedstawia rolę Komitetu Obrony Robotników w kształtowaniu opozycji demokratycznej w Polsce południowo-wschodniej. Szczególnej analizie poddano relacje pomiędzy kręgami opozycji a społeczeństwem w ujęciu lokalnym. Ramy chronologiczne artykułu obejmują lata siedemdziesiąte ubiegłego stulecia, a cezurę końcową rozważań stanowi rok 1980, kiedy powstał NSZZ „Solidarność”, który przejął część zadań realizowanych dotychczas przez KSS KOR. W pierwszej części artykułu przedstawiony został skrótowo przebieg wydarzeń związanych z powstaniem i działalnością KOR-u w planie ogólnokrajowym. W drugiej części opracowania skupiono się na przedstawieniu zasięgu i intensywności działania Komitetu na terenie Polski południowo-wschodniej. Aktywność środowisk opozycyjnych związanych z KOR podzielono na trzy kategorie, wzajemnie się przenikające i uzupełniające. W pierwszej zaangażowani byli, tworzący sieć kolporterską, lokalni współpracownicy Komitetu, dzięki którym zbierano i publikowano informacje o represjach z całego kraju, m.in. Stanisław Kusiński, Janusz Szkutnik, Tadeusz Kensy. Wyjątkowe miejsce wśród współpracowników KOR zajmował ordynariusz przemyski, ks. Ignacy Tokarczuk, wspierający swoim autorytetem i szerokimi kontaktami działalność opozycji demokratycznej. Do drugiej kategorii aktywności opozycyjnej zaliczyć trzeba bezpośrednie interwencje członków Komitetu, jak udział adwokatów, czy obserwatorów w procesach sądowych o znamionach politycznych. Przykładem jest tutaj zaangażowanie mecenasa Władysława Siły-Nowickiego w obronę Jana Kozłowskiego i udział przedstawicieli KOR w jego procesach sądowych. Najważniejszą z perspektywy lokalnej kategorią, a zarazem podstawowym celem działania KOR było inicjowanie powstawania lokalnych ośrodków oporu poprzez działalność specjalnych emisariuszy. Najistotniejszą rolę odegrał tu wysłannik - Wiesław Kęcik, który pomagał organizować m.in. Komitet Samoobrony Chłopskiej Ziemi Rzeszowskiej, Przemyski Komitet Samoobrony Ludzi Wierzących, czy wspierał protestujących rolników z okolic Arłamowa.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 2, 1; 44-62
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeszcze raz o obywatelskim nieposłuszeństwie – interpretacje, spory wokół pojęcia
On civil disobedience – interpretation and disputes on the subject
Autorzy:
Stoczewska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506794.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
obywatelskie nieposłuszeństwo
prawo do oporu
zakaz stosowania przemocy
społeczeństwo obywatelskie
civil disobedience
right of resistance
principle of nonviolence
civil society
Opis:
Pojęcie obywatelskiego nieposłuszeństwa wiąże się tradycyjnie z postacią Henry`ego Davida Thorea, którego słynny esej z 1848 roku pt. Resitance to Civil Government, stał się inspiracją dla rozwoju współczesnej refl eksji nad obywatelskim nieposłuszeństwem, a także źródłem nieustannych poszukiwań jego istoty. Rozważania nad nieposłuszeństwem obywatelskim prowadzili też Hannah Arendt, a także John Rawls, Joseph Ratz oraz Ronald Dworkin. Stworzone przez tych autorów defi nicje obywatelskiego nieposłuszeństwa zawierają pewien katalog cech składających się na to pojęcie. Najważniejszymi spośród nich są zakaz stosowania przemocy oraz gotowość poddania się karze. Na gruncie polskim problematyka ta omawiana była przez Andrzeja Rzeplińskiego, Ewę Łętowską, a ostatnio przez Artura Szutę i Michała Rocha Kaczmarczyka. W historii Polski symbolem obywatelskiego nieposłuszeństwa jest Tadeusz Rejtan. Ostatnio działania wykazujące cechy obywatelskiego nieposłuszeństwa podejmują Obywatele RP. Obywatelskie nieposłuszeństwo może być mylone z takimi pojęciami jak prawo do oporu, sprzeciw sumienia lub nieposłuszeństwo rewolucyjne. Niezależnie od wielu kontrowersji związanych z samym pojęciem, nie ma wątpliwości, że instytucja ta ma do spełnienia szereg bardzo pozytywnych ról. Pozwala na zainicjowanie niezależnej, niekontrolowanej przez władzę dyskusji. Zapewnia partycypację polityczną oraz stwarza warunki sprzyjające możliwości oddziaływania na władzę. Odgrywa też niebagatelną funkcję informacyjną. Ale przede wszystkim przyczynia się do rozwoju społeczeństwa obywatelskiego.
Over the past few decades, civil disobedience has become one of the most widely studied subjects in jurisprudence. The name which is widely recognized and associated with the term is that of Henry David Thorea for it was his essay, published in 1849 under the title “Resistance to Civil Government” and later renamed “Essay on Civil Disobedience” that fi rst brought this idea to the public attention. After his landmark lectures were published in 1866, the term began to appear in numerous sermons and lectures relating to civil or social oppression in its many forms. In 1866, four years after his death, the term had achieved fairly widespread usage. Among Thorea’s numerous followers were Hannah Arendt, John Rawls, Joseph Ratz and Ronald Dworkin who all, in their own way and method, contributed to the catalog of features associated with the term as we know it today: the active, professed refusal to obey certain laws, demands or commands of a government, or of an occupying international power. Civil disobedience is relatively often defi ned as essentially and profoundly nonviolent. Actions or undertakings which strive to be labelled as such will, therefore, have to be equated with nonviolent resistance and prepared to suff er the penalties set out in the law. In Poland civil disobedience has been discussed in the works of Andrzej Rzepliński, Ewa Łętowska and, most recently, by Artur Szuta and Michał Roch Kaczmarczyk. The most symbolic depiction of the issue held dear in the sentiments of Polish patriots will be the 18th century Polish parliamentarian Tadeusz Rejtan. Today, Polish civil disobedients have chosen a variety of diff erent methods to manifest their discontent. Civil disobedience is often mistaken for the right of resistance, conscientious objection, revolutionary disobedience. But, regardless the confusion those terms might cause, their social standing and signifi cance remain undisputed. It gives rise to independent and spontaneous public debate, free of authoritarian intrusion or imposition. It acts as a free and independent public platform. And, last but not least, it helps to build civil society in its own right.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 3; 83-99
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potencjał szkoły do kształtowania obywatelskiego nieposłuszeństwa uczniów
The potential of the school in shaping students’ civil disobedience
Autorzy:
Babicka-Wirkus, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962572.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
civil disobedience
civil society
student
nieposłuszeństwo obywatelskie
społeczeństwo obywatelskie
uczeń
Opis:
W artykule poruszam zagadnienie potencjału szkoły w kształtowaniu obywatelskiego nieposłuszeństwa uczniów. Wychodzę z założenia, że szkoła jako instytucja wymagająca posłuszeństwa, mimowolnie akceptuje również nieposłuszeństwo uczniów, szczególnie jeżeli przybiera ono postać obywatelskiego nieposłuszeństwa istotnego w procesie kształtowania się społeczeństwa obywatelskiego.
The article rises the issue of school potential in the development of students’ civil disobedience. I assume that school as an institution requiring obedience, accepts students’ disobedience unintentionally, especially if it takes the form of civil disobedience, which is important in the development of civil society.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2015, 1
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sumienie w świetle obowiązujących przepisów prawa
Autorzy:
Śmieja, Piotr S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054209.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
conscience
legal acts
conscientious objection
civil disobedience
conscience clause
sumienie
akty prawne
sprzeciw sumienia
obywatelskie nieposłuszeństwo
klauzula sumienia
Opis:
Artykuł traktuje o tym, czym jest „sumienie” oraz jakie problemy pozostają w kręgu jego oddziaływania. Rozważania dotyczą również różnych przedsięwzięć podmiotów (pojedynczych osób czy też grup ludzkich), które wpłynęły na unormowanie tego zagadnienia. W celu wyklarowania niejednoznaczności, które budzi potoczne rozumienie pojęcia „sumienie”, a także dla lepszego zrozumienia szerokiego spektrum tego terminu wyodrębniono jego pola semantyczne. Ponadto przedstawiono wybrane unormowania aktów prawnych i zestawiono je z aktami oporu, tj. sprzeciwem sumienia, obywatelskim nieposłuszeństwem oraz klauzulą sumienia. Przeprowadzone badania stanowią próbę odpowiedzi na pytanie, czy zasadne jest powoływanie się na „sumienie” w każdej dowolnej sytuacji.
The article deals with what is “conscience” and what problems remain in its sphere of influence. The considerations also apply to various undertakings of entities (individuals or groups of people), which have influenced the normalization of the issue. In order to clarify the ambiguities that aroused by the colloquial understanding of “conscience”, as well as to better understand the broad spectrum of the concept, its semantic fields have been distinguished. Selected norms of legal acts have also been presented and juxtaposed with acts of resistance, i.e., the conscientious objection, civil disobedience and conscience clause. The research conducted is an attempt to answer the question whether it is justified to invoke “conscience” in any situation.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2020, 67, 2; 201-219
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chodź ucieknijmy…, czyli rzecz o akademickim nieposłuszeństwie
“Let’s run away …”: a paper on academic disobedience
Autorzy:
Jaskulska, Sylwia
Motyl, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962563.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
higher education
parametrization
civil disobedience
szkolnictwo wyższe
parametryzacja
nieposłuszeństwo obywatelskie
Opis:
Celem tekstu jest ukazanie problemów związanych z procesem przemian w szkolnictwie wyższym, szczególnie z parametryzacją, której przedmiotem staje się naukowy dorobek akademików. Wśród dających się zaobserwować reakcji środowiska na tę sytuację, godną uwagi jest postawa, którą na wzór terminu „obywatelskie nieposłuszeństwo” autorzy tekstu nazywają nieposłuszeństwem akademickim. Przywołane w tekście przykłady dotyczą działań, które są wyrazem niegodzenia się z rzeczywistością i szukania dróg jej zmiany, co – w myśl wniosków, do których dochodzą autorzy – jest przywilejem i obowiązkiem naukowców.
The purpose of the text is to show the problems associated with the process of changes in higher education, in particular parametrization that takes the academic achievements of scholars as its object. Among the reactions to that situation in academic circles, there is the attitude similar to “civil disobedience”. Examples, which are given by the authors, relate to actions that express disagreement with reality and search for ways to change it. In accordance with the conclusions of the text, this attitude is the privilege and duty of scientists.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2015, 1
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Blizna po solidarności. Polski ruch antyłowiecki w świetle tradycji XIX‑wiecznej ekologii i praktyki nieposłuszeństwa obywatelskiego
The Scar over Solidarity. Polish Anti‑hunting Movement as the Successor of the Nineteenth‑century Nature Conservation Movement and Civil Disobedience Practice
Autorzy:
Morska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203010.pdf
Data publikacji:
2021-05-11
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
hunting
tradition
ecology
conscience
civil disobedience
myślistwo
tradycja
ekologia
sumienie
nieposłuszeństwo obywatelskie
Opis:
Spór pomiędzy zwolennikami myślistwa oraz jego przeciwnikami z jesieni 2019 i zimy 2020 roku dotyczył zarządzania dobrami publicznymi. Jego rozwój przybrał kształt swego rodzaju manewrów wojennych, które wraz z kumulowaniem się kolejnych zakazów mogły przekształcić się w replikę wojny domowej. Przeszkodził temu rozwój pandemii. Tym samym ruch antyłowiecki, zdobywający sobie coraz większą popularność wśród ludzi, dla których leśne spacery stały się pierwszym w życiu doświadczeniem aktywizmu, praktycznie przestał istnieć. Czy był zatem obcym implantem, jak sugerowały głosy mu przeciwne? Autorka tego eseju zakłada, że ruch antymyśliwski był projektem zarówno altruistycznym, jak i edukacyjnym, który za podstawę postawił sobie solidarność i empatię oraz gotowość do poświęceń na rzecz innych, w tym wypadku – leśnych zwierząt, do których strzela się metonimicznie, w zastępstwie obywateli praktykujących nieposłuszeństwo obywatelskie, z którymi wciąż nie wypada prowadzić otwartej wojny.
The dispute between the supporters of hunting and its opponents in the fall 2019 and winter of 2020 concerned the management of public goods. Its development took the shape of a kind of war maneuvers which, along with the tightening of the screw, as subsequent bans followed, could turn into a replica of a civil war. This, however, was hindered by the pandemic. Thus, the anti‑hunting movement, which was gaining more and more popularity among regular citizens for whom strolls in the forest become the first exposure to public activism, practically ceased to exist. Was the movement a foreign implant, as its adversaries implied? This essay assumes that the anti‑hunting movement was both an altruistic and educational project, based on solidarity and empathy, as well as the willingness to sacrifice one’s comfort for the benefit of others, in this case – forest animals which are shot at metonymically, instead of the citizens practicing public disobedience against whom it is still inappropriate to lead an open war.
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2021, 1 (3); 1-24
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przymus państwowy kontra konstytucyjna wolność pokojowych zgromadzeń. Czy bierny opór jest formą przemocy? Studium przypadku w tle z niemieckim procesem o zgromadzeniach
An Order Of State Against The Constitutional Freedom Of Peaceful Assemblies. Is The Passive Resistance A Form Of Violence? A Case Study With German Assemblies Law In The Background
Autorzy:
Iluk, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449401.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
bierny opór
wolność zgromadzeń
nieposłuszeństwo obywatelskie
passive resistance
assembly freedom
civil disobedience
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie idei biernego oporu i odpowiedzenie na pytanie, czy stosowanie biernego oporu jako formy prowadzenia protestu przez demonstrantów jest prawnie dopuszczalne. W tym celu w pracy zostały przedstawione wybrane tezy z orzecznictwa sądów polskich, niemieckich i austriackich. Odwołano się także do głośnego w RFN kazusu Wolfganga Thiersego, wiceprzewodniczącego Bundestagu, który jako parlamentarzysta wziął udział w nielegalnej blokadzie marszu neonazistów. Autor podejmuje się także oceny tego, czy uczestnicy protestu przed gmachem Sejmu w grudniu 2016 r. popełnili przestępstwo stosując bierny opór.
This paper’s aim is to show the idea of passive resistance and to answer the question, whether the practicing of passive resistance is a legal form of protest. In order to that chosen thesis from Polish, German and Austrian judicature were presented. The author refers also to the notorious Wolfgang Thierse’s case. Finally author attempts to evaluate, whether participants of the manifestation in front of the Sejm’s sit in December 2016 committed a crime practicing passive resistance.
Źródło:
Polonia Journal; 2018, 7; 101-116
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieposłuszna biblioteka. „Biblioteka XX vek” jako instytucja kultury w Serbii okresu transformacji systemowej
Disobedient Library. „Biblioteka XX vek” as a Cultural Institution in Serbia During the Period of System Transformation
Autorzy:
Bogusławska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013938.pdf
Data publikacji:
2019-07-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
biblioteka
Serbia
instytucja kultury
Jugosfera
nieposłuszeństwo obywatelskie
library
cultural institution
Yugosphere
civil disobedience
Opis:
The text concerns scientific publishing series “Biblioteka XX vek”, initiated in 1971 by Ivan Colović, Serbian anthropologist and publicist. During 50 years it has become an important cultural institution, which, due to its commitment to the current political and ideological affairs, gained a special role during the breakup of socialist Yugoslavia and then in terms of system transformation. In the 1990s it was an independent platform for the exchange of ideas, an ideological alternative to the nationalist regime, space for its deconstruction and criticism. “Biblioteka XX vek” takes part in animating intellectual Yugosphere − it consolidates the society of authors from former Yugoslav countries around such topics as: the memory of communism, Europeanisation of the Balkans, course and consequences of the transformation. The series paved the way for modern humanistic thought and modern scientific discourse in Serbia as well as supported these processes also in the ex-Yugoslav countries.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2019, 9(12) cz.2; 71-82
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie do (nie)posłuszeństwa
Education for (dis)obedience
Autorzy:
Czerepaniak-Walczak, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081948.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
formal education
civic education
education for obedience
civil disobedience
edukacja formalna
wychowanie obywatelskie
wychowaniedo posłuszeństwa
nieposłuszeństwo obywatelskie
Opis:
W tekście podjęta jest problematyka jednego z aspektów wychowania obywatelskiego w interakcjach edukacyjnych, a mianowicie posłuszeństwa normom i zasadom współżycia zbiorowego i nieposłuszeństwa wobec różnych form opresji ograniczających korzystanie z praw człowieka i praw dziecka. Przedmiotem opisu i analizy jest specyfika posłuszeństwa i nieposłuszeństwa, które mogą przybrać postać infantylną/dziecięcą albo dojrzałą, odważną i odpowiedzialną. Każda z tych postaci może być kształtowana i utrwalana poprzez doświadczenia w procesie formalnej edukacji. Treść tekstu organizuje następująca teza: zarówno posłuszeństwo jak i nieposłuszeństwo w interakcjach edukacyjnych pozostaje w związku z uczniowskimi, nauczycielskim i rodzicielskimi doświadczenia w codziennym życiu, z typem ładu społecznego oraz polityką zarzadzania edukacją i w edukacji.
The article addresses the issue of one of the aspects of civic education in educational interactions, namely obedience to the norms and rules of collective coexistence and disobedience to various forms of oppression that restrict the exercise of human and children’s rights. The author describes and analyses the specificity of obedience and disobedience, which may take on an infantile/childish form or a mature, courageous and responsible one.Each of these can be shaped and reinforced through experiences in the process of formal education. The paper is structured around the following hypothesis: both obedience and disobedience in educational interactions are related to students’, teachers’ and parents’ everyday life experiences, the type of social order and educational management policies and policies in education.
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2021, 47, 1; 31-41
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokracja partycypacyjna – szansa czy zagrożenie dla Ukrainy?
Autorzy:
Galaktionova, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686940.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
participatory democracy
civil participation
civil disobedience
civil society
maidan
demokracja partycypacyjna
demokracja bezpośrednia
nieposłuszeństwo obywatelskie
społeczeństwo obywatelskie
majdan
Opis:
The article presents an analysis of the participatory democracy concept as a form of the citizens’ involvement in the social life of Ukraine since the state independence. Text contains examples of the citizens’ participation in the governance process that can be considered as a realization of the idea of direct democracy in Ukraine. It also describes the problems that Ukrainian state met in connection with the rise of civil activity after Euromaidan events. Further, it claims that ordinary citizens who were not able to stand apart to these problems started to execute the functions of the official state bodies. Finally, it presents some recommendations related to the regulation or revision of the forms of the citizens’ political participation, provided by the Ukrainian legislation.
Niniejszy artykuł przedstawia analizę koncepcji demokracji partycypacyjnej jako formy zaangażowania politycznego obywateli Ukrainy od czasu uzyskania niepodległości przez państwo ukraińskie. W tekście opisano przykłady udziału obywateli Ukrainy w sprawowaniu rządów, które można zaliczyć do realizacji idei demokracji bezpośredniej. Przedstawiono także problemy wynikające ze wzrostu aktywności obywatelskiej po wydarzeniach Euromajdanu, który spowodował, że zwykli obywatele przestali biernie przyglądać się istniejącym problemom politycznym, społecznym i ekonomicznym ukraińskiej państwowości i faktycznie zaczęli pełnić funkcje instytucji państwowych. W artykule zawarto również rozważania wskazujące na celowość regulacji prawnej określonych form udziału obywateli w życiu politycznym państwa.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Aksjologiczne zamieszanie”?
An „axiological confusion”?
Autorzy:
Kaniowski, Andrzej M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666078.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
lustracja
państwo prawa
odpowiedzialność
segregacja ideologiczna
nieposłuszeństwo obywatelskie
lustration
state of law
responsibility
ideological segregation
civil disobedience
Opis:
The text is a reflection on the lustration law of 2007, which imposed an obligation of submitting lustration statements on people whose professions involved significant public responsibility. Academic professors, along with journalists, or lawyers were subject to this obligation. The article, which was in the most part written in the course of these events in 2007, is a document of moral dilemmas brought by the lustration law. By posing the general question “What should I do” in the face of such state-imposed obligation, it considers a series of opposite arguments concerning the validity of this law and the reasons to submit to it, or to reject it in an act of civil disobedience.
Tekst jest refleksją na temat ustawy lustracyjnej z 2007 roku, która obowiązek złożenia oświadczenia lustracyjnego nałożyła na ludzi, których zawody cechują się istotną odpowiedzialnością publiczną. Obowiązek ten nałożony został na profesorów akademickich, jak i na dziennikarzy, czy prawników. Artykuł, który w swej zasadniczej części pisany był w trakcie tych wydarzeń w 2007 roku, jest dokumentem dylematów moralnych zrodzonych przez ustawę lustracyjną. Stawiając ogólne pytanie: "Jak się powinienem zachować?" wobec nałożonego przez państwo obowiązku, autor artykułu analizuje szereg przeciwstawnych argumentów odnoszących się do ważności tego prawa oraz analizuje racje przemawiające za zastosowaniem się do niego, tudzież za jego odrzuceniem w akcie obywatelskiego nieposłuszeństwa.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2015, 27; 61-85
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Colour Revolutions in the Post-Soviet Space: Illusion and Reality of the Post-Soviet Civil Disobedience
Rewolucje kolorowe w przestrzeni post-sowieckiej: iluzja i rzeczywistość post-sowieckiego obywatelskiego nieposłuszeństwa
Autorzy:
Kozłowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185523.pdf
Data publikacji:
2016-10-24
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
the Colour Revolutions
Civil disobedience
regime change
the post-Soviet space
Rewolucje Kolorowe
nieposłuszeństwo obywatelskie
zmiana reżimu przestrzeń postsowiecka
Opis:
The political events that took place at the end of 2003 in Georgia, in 2004 in Ukraine and in 2005 in Kyrgyzstan are popularly called the Rose, Orange and Tulip Revolution or collectively: the Colour Revolutions in the post-Soviet space. At first glance the term "revolution" may seem appropriate. The Colour Revolutions have resulted in the regime change in all the three states. However, from a decade-long perspective one may notice that the revolutionary changes in the political systems of Georgia, Ukraine and Kyrgyzstan did not actually take place. The post-revolutionary reality: the Russian-Georgian war and criminal charges against the revolutionary Georgian President Micheil Saakashvili, the infamous ending to the political career of the revolutionary leader Victor Yushchenko just four year after the Orange Revolution and the spectacular collapse of the Victor Yanukovych regime, which led to a hybrid warfare with Russia, or Kyrgyzstan's permanent political instability following the revolutionary events of 2005 require yet another insight into what has happened in Tbilisi, Kiev, and Bishkek. Without an in-depth analysis of the events, it is impossible to understand the fundamental social and political dynamics of the ongoing and future changes in Eastern Europe, the Caucasus or Central Asia. The re-evaluation of the Colour Revolutions is not only of historical importance, though. It is also a universal lesson concerning the most important challenge that all the democratic social movements active in the authoritarian or post-authoritarian states have to face: how to manage large-scale civil disobedience protests of a disappointed society while the ruling governments do not follow democratic rules and the international community does not fully comprehend the significance of the ongoing changes.
Wydarzenia polityczne, które miały miejsce pod koniec 2003 roku w Gruzji, na Ukrainie w 2004 roku i w 2005 roku w Kirgistanie są popularnie zwany Rose, Orange i Tulip Revolution lub zbiorowo: kolor rewolucje w przestrzeni poradzieckiej. Na pierwszy rzut oka określenie "rewolucja" może wydawać się odpowiednie. Rewolucje kolorystyczne spowodowały zmianę reżimu we wszystkich trzech stanach. Jednak z perspektywy dziesięcioletniej można zauważyć, że rewolucyjne zmiany w systemach politycznych Gruzji, Ukrainy i Kirgistanu w rzeczywistości nie miały miejsca. Post-rewolucyjny rzeczywistość: wojna rosyjsko-gruzińska i oskarżenia przeciwko rewolucyjnym prezydentem Gruzji Micheilem Saakaszwilim, niesławny zakończenie kariery politycznej rewolucyjnego lider Wiktor Juszczenko tylko czterech lat po pomarańczowej rewolucji i spektakularnego upadku Wiktora Janukowycza reżim, który doprowadził do hybrydycznej wojny z Rosją, lub ciągła niestabilność Kirgistanu po wydarzeniach rewolucyjnych z 2005 r. wymagają jeszcze innego wglądu w to, co wydarzyło się w Tbilisi, Kijowie i Biszkeku. Bez dogłębnej analizy wydarzeń niemożliwe jest zrozumienie podstawowej społecznej i politycznej dynamiki obecnych i przyszłych zmian w Europie Wschodniej, na Kaukazie lub w Azji Środkowej. Ponowna ocena Color Revolutions ma jednak nie tylko historyczne znaczenie. Jest to także uniwersalna lekcja dotycząca najważniejszym wyzwaniem, że wszystkie demokratyczne ruchy społeczne działające w autorytarnych lub post-autorytarnych członkowskie muszą stawić czoła: jak zarządzać dużą skalę protesty obywatelskie nieposłuszeństwo o zawiedzionego społeczeństwa, podczas gdy rządy rządzące nie przestrzegają zasady demokratyczne i społeczność międzynarodowa nie rozumieją w pełni znaczenia zachodzących zmian.
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2016, 3, 4(12); 135-151
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DE PARASITES SOCIAUX AU FAMEUX SAPEUR La désobéissance civile de l’art
FROM ‘SOCIAL PARASITE’ TO ‘FAMOUS SAPPER’. THE ART OF CIVIL DISOBEDIENCE
OD „PARAZYTA SPOŁECZNEGO” DO „SŁYNNEGO SAPERA”. O CYWILNYM NIEPOSŁUSZEŃSTWIE SZTUKI
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487688.pdf
Data publikacji:
2016-11-07
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
FUNKCJA SZTUKI PASOŻYTNICTWO SPOŁECZNE NIEPOSŁUSZEŃSTWO OBYWATELSKIE
ANARCHIZM
ALIENACJA DEZALIENACJA SZTUKI
FUNCTION OF ART
SOCIAL PARASITISM
CIVIL DISOBEDIENCE ANARCHISM
ALIENATION / DE-ALIENATION OF ART
Opis:
OD „PARAZYTA SPOŁECZNEGO” DO „SŁYNNEGO SAPERA”. O CYWILNYM NIEPOSŁUSZEŃSTWIE SZTUKI W eseju zderzają się dwie płaszczyzny rozważań: jedna dotyczy praktyk artystycznych zwanych „pasożytniczymi” w sztuce ostatnich lat (temat sympozjum w Amiens w roku 2006), druga – dezalienacyjnej funkcji sztuki, w sensie, w jakim postrzega ją i praktykuje Laurent Marissal, którego książka (Pinxit. Malarstwo 1997–2003, Rennes, Éditions Incertain Sens, 2005) jest tutaj przedmiotem rozważań. Ich celem jest powiązanie zagadnień, jakie wyłaniają się z tego zderzenia, z historią polityczną i intelektualną po to, by lepiej uchwycić ich sens i aktualność. W pierwszej części eseju pojęcie pasożytnictwa interpretowane jest przez pryzmat złowieszczych, a czasem zbrodniczych następstw koncepcji „pasożyta społecznego” u nazistów i w krajach bloku radzieckiego; skonfrontowana jest ona z odniesieniami do pasożytnictwa w ekonomii politycznej (Adam Smith, Karol Marks, Pierre-Joseph Proudhon, Stanislav Andreski). Okazuje się wtedy, że „pasożyt społeczny” nie jest pojęciem, ale niespójnym zbiorem przeciwstawnych sensów, które zależą od ideologicznego punku widzenia. W drugiej części, wychodząc od społeczno-ekonomicznego kontekstu pracy artysty, a także od politycznych implikacji posługiwania się terminem „pasożyt” w kontekście sztuki, analiza praktyki artystycznej Laurent Marissala, prowadzi do historycznej rekonstrukcji pojęcia alienacji oraz sposobów filozoficznego pojmowania sztuki jako doświadczenia dezalienującego. Łączy się w tej rekonstrukcji kilka tradycji filozoficznych: pisarze Oświecenia (Denis Diderot, Jean-Jacques Rousseau, Maxime de Robespierre, Friedrich Schiller), filozofowie anarchizmu (Max Stirner, Pierre-Joseph Proudhon, Michał Bakunin, Lew Tołstoj), ale także, w nieco bardziej zaskakujący sposób, Karol Marks i Umberto Eco, którego teoria otwartego dzieła jest w istocie odpowiedzią na kwestię alienacji w sensie, w jakim zdefiniował ją Marks. Zagadnienia wyłaniające się z tych analiz łączą konsekwencje zarówno estetyczne, jak i polityczne: nieposłuszeństwo obywatelskie (kiedy wolność wypowiedzi prowadzi artystów na skraj legalności: Krzysztof Wodiczko, Alfredo Jaar, Francis Alÿs, Gianni Motti, Pierre Huyghe, Clido Mereiles, itd.), dezalienacyjna funkcja sztuki (edukacja estetyczna według modelu Schillera czy akcja polityczna – w tym również w sztuce – według teorii Marksa?), koncepcja czasu w doświadczeniu alienacji, zwłaszcza w przypadku artystów, których praca zarobkowa nie pokrywa się z działalnością artystyczną (pisał o tym między innymi Witold Gombrowicz), a wreszcie teoria własności (oparta na użytkowaniu czy na posiadanie?, niedająca się wyalienować własność ufundowana na prawie autora do swojego dzieła czy na nieograniczonym prawie do posiadania?). Francuski termin „jouissance”, mający zarówno sens prawny, jak i egzystencjalny, oznaczający zarazem „prawo do użytkowania” i „przyjemność”, a nawet „orgazm”, jest przedmiotem pasjonującej analizy Diderota w Encyklopedii. W roku 1997 Laurent Marissal zostaje zatrudniony jako członek personelu pilnującego kolekcję obrazów w Muzeum Gustawa Moreau; sytuacja typowa dla młodych artystów, bo Marissal właśnie otrzymał dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu. W takim właśnie kontekście opracowuje swoją koncepcję i praktykę sztuki jako sposobu na odzyskiwanie czasu swojej egzystencji sprzedanego pracodawcy, a instrumentem tej praktyki czyni związek zawodowy. W roku 2003 podaje się do dymisji, a w 2005 publikuje Pinxit. Malarstwo 1997–2003, jako dokument, opowieść i wyraz doświadczenia artystycznego, w którym sztuka i praca zrosły się na dobre z życiem.
FROM ‘SOCIAL PARASITE’ TO ‘FAMOUS SAPPER’. THE ART OF CIVIL DISOBEDIENCE In the essay, there are two planes which collide: one concerning artistic practice of recent years considered as ‘parasitic’ in art (see: the symposium in Amiens in 2006), the second – de-alienating function of art as interpreted by Laurent Marissal, whose book (‘Pinxit: Painting from 1997 to 2003’ Rennes, Éditions Incertain Sens, 2005) is under consideration here. Their aim is to link the issues which emerge from the clash with political and intellectual history in order to bet-ter grasp their meaning and relevance. In the first part of the essay, the notion of parasitism is interpreted through the prism of sinister, sometimes murderous consequences of ‘social parasite’ – the ideas by the Nazis and the Soviets. It is confronted with references to parasitism in political economy (Adam Smith, Karl Marx, Pierre-Joseph Proudhon, Stanislav Andreski). It turns out then that ‘social parasite’ is not a idea, but an inconsistent set of contradictory meanings, which depend on the ideological point of view. In the second part, starting from the socio-economic context of the artist’s work, as well as the political implications of the use of the term ‘parasite’ in the context of art, the analysis of the artistic practice by Laurent Marissal leads to the historical reconstruction of the concept of alien-ation and ways of philosophical understanding of art as de-alienating experience. The recon-struction combines several philosophical traditions, including the following traditions: the writ-ers of the Enlightenment (Denis Diderot, Jean-Jacques Rousseau, Maxime de Robespierre, Frie-drich Schiller), the philosophers of anarchism (Max Stirner, Pierre-Joseph Proudhon, Mikhail Bakounine, Leo Tolstoy), but also in a bit more surprising way, Karl Marx and Umberto Eco, whose theory of open work is in fact the answer to the question of alienation in the sense de-fined by Marx. Issues emerging from these analyzes combine both aesthetic and political consequences: civil disobedience (when freedom of speech leads artists to the edge of legality: Krzysztof Wodiczko, Alfredo Jaar, Francis Alÿs, Gianni Motti, Pierre Huyghe, clido Mereiles, etc.), de-alienation of the function of art (aesthetic education by Schiller and/or political action – including in art – according to Marx’s theory?), the concept of time in the experience of alienation, especially in the case of artists whose paid work does not coincide with artistic activities (Witold Gom-browicz and other writer wrote about this problem), and finally the theory of property (based on the use or the possession ?, not-be-alienated property based on the right of the artist or to the unlimited right to own?). French term ‘jouissance’, having both the sense of the legal and exis-tential, meaning both ‘right to use’ and ‘pleasure’ and even ‘orgasm’, is the subject of a fascinat-ing analysis by Diderot in ‘Encyclopedia’. In 1997, Laurent Marissal was employed as a staff member to watch the collection of paintings at the Museum of Gustav Moreau; a situation typical for young artists, because Marissal just graduated from the Academy of Fine Arts in Paris. It is in this context he developed his idea and practice of art as a way of recovering the time sold to his employer, and he used unions as the instrument of that practice. In 2003, he resigned, and in 2005, he publishes ‘Pinxit: Paintings from 1997 to 2003’, as the document – story and expression of artistic experience, where art and work merge with life.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 48-83
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada państwa prawa w Konstytucji Republiki Czeskiej (kilka uwag z punktu widzenia doświadczenia polskiego)
Principle of a state governed by the rule of law in the Constitution of the Czech Republic (a few comments from the point of view of Poland’s experience)
Autorzy:
Kruk, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686223.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
zasada państwa prawa
Konstytucja Republiki Czeskiej z 1992 roku
Konstytucja RP z 1997 roku
prawo do oporu
obywatelskie nieposłuszeństwo
principle of a state governed
Constitution of the Czech Republic of 1992
Constitution of the Republic of Poland of 1997
right to resist
civil disobedience
transitional provisions
Opis:
The present considerations are devoted to the principle of a democratic state governed by the rule of law laid down in the Constitution of the Czech Republic of 1992: the way the principle is presented, its guarantees and protection that the Constitution provides for the essence of the state of law and the consequences of this regulation for both social and political life as well as for the development of the doctrine of constitutional law with respect to that issue. It is especially important that, apart from the declaration that the Czech Republic is a democratic state governed by the rule of law (Article 1 (1)), there is an additional reservation stipulating that any amendments violating this principle are impermissible (the eternity clause) and legal norms may not be interpreted in the way allowing such changes (Article 9 (2) and (3)). Moreover, other provisions of the Constitution connected with the principle are analysed, especially the rule that the majority decision-making shall take into consideration the interests of the minority (Article 6) and the citizens’ right to resist formulated expresis verbis (Article 23 Charter of Fundamental Rights and Freedoms).
Niniejsze rozważania poświęcone są zawartej w tekście Konstytucji Republiki Czeskiej z 1992 roku zasadzie demokratycznego państwa prawnego: sposobowi konstytucyjnego ujęcia tej zasady, jej gwarancjom i ochronie, jaką konstytucja udziela istocie państwa prawnego oraz konsekwencjom takiej regulacji, zarówno dla życia społecznego i politycznego, jak i dla rozwoju doktryny prawa konstytucyjnego w tym zakresie. Szczególne znaczenie ma bowiem – obok deklaracji, że Republika Czeska jest demokratycznym państwem prawa (art. 1, ust. 1) – dodatkowe zastrzeżenie, iż w konstytucji nie mogą być dokonywane zmiany naruszające istotę tej zasady (tzw. klauzula wieczności), ani w tym kierunku interpretowane normy prawne (art. 9 ust. 2 i 3). Ponadto poddane zostały analizie także współgrające z tą zasadą inne przepisy konstytucji, zwłaszcza zastrzeżenie, iż podejmując decyzje większość respektuje prawa mniejszości (art. 6) oraz wyrażone expressis verbis obywatelskie prawo do oporu (art. 23 Karty podstawowych praw i wolności).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2018, 84; 47-62
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiana polityka władz Uzbekistanu względem hodowli bawełny jako następstwo nieposłuszeństwa obywatelskiego
Autorzy:
Pachucki-Włosek, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053935.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Republic of Uzbekistan
cotton
civil disobedience
Islam Karimov
Shavkat Mirziyoyev
Republika Uzbekistanu
nieposłuszeństwo obywatelskie
bawełna
Islam Karimow
Szawkat Mirzijojew
Республика Узбекистан
хлопок
гражданское неповиновение
Ислам Каримов
Шавкат Мирзиёев
Opis:
Artykuł pochyla się nad kwestią nieposłuszeństwa obywatelskiego w Uzbekistanie. Jako główne źródło powstawania zachowań nieposłuszeństwa obywatelskiego autor przyjął kwestię ekonomiczne, a w szczególności przepisy hamujące możliwość swobodnej sprzedaży bawełny, która prawie dla połowy społeczeństwa Uzbekistanu stanowi główne źródło dochodów. Autor przedstawia sytuację hodowców bawełny od 1991 roku aż do 2020 roku. Odwołanie do okresu panowania dynastii Romanowych i okresu władzy radzieckiej ma na celu pokazanie, kiedy problem bawełny zaczął się tworzyć. W artykule autor przedstawia działania pierwszego prezydenta Republiki Uzbekistanu Islama Karimowa i jego następcy Szawkata Mirzijojewa w kwestii podejścia do sektora hodowli bawełny. Rozdzielenie trzydziestu lat niepodległości miało na celu przestawienie długości procesu formowania się nieposłuszeństwa obywatelskiego względem ustawy ograniczającej wolnorynkowy handel bawełną i ukazanie odmiennych podejść obu prezydentów do żądań społecznych. W artykule autor przytacza wpływ krajów hemisfery zachodniej i Kazachstanu na zmiany zachodzące w uzbeckim sektorze bawełnianym. Podkreślając znaczenie inwestycji szwajcarskich w uzbeckie włókiennictwo i znaczenie kazachskiego rynku w czasach prześladowania rolników wykazujących własną inicjatywę biznesową. W podsumowaniu autor ocenia skuteczność nieposłuszeństwa obywatelskiego i dokonuje prognozy na temat możliwości rozwoju społeczeństwa obywatelskiego i organizacji społecznych w Republice Uzbekistanu. Przedstawiony tekst ma na celu pokazanie jak negatywny wpływ na kondycję ekonomiczną i społeczną miało utrzymanie monokultury bawełny w Uzbekistanie jako dziedzictwa postradzieckiego.
The article looks at the issue of civil disobedience in Uzbekistan. The aim of the article is to find an answer to the question of whether a civil society has emerged in Uzbekistan capable of influencing the ruling elite. The confirmation of this thesis was the history of the long-term struggle against the state monopoly on cotton trading, known as white gold. As the main source of the emergence of civil disobedience, the author adopted the economic issue, in particular the regulations that inhibit the possibility of the free sale of cotton, which is the main source of income for half of Uzbekistan's population. In the article, the author presents the actions of the first president of the Republic of Uzbekistan, Islam Karimov, and his successor, Shavkat Mirziyoyev, regarding the approach to the cotton farming sector. The separation of thirty years of independence was aimed at rearranging the length of the process of forming civil disobedience in relation to the law limiting the free-market cotton trade. The article also discusses the influence of an external factor in the form of Kazakhstan's attitude, which made it possible to break the current legal order, as well as the importance of Swiss investments in Uzbek textiles. In the final conclusions, the author states that the process of creating a civil society and popularizing civil disobedience began in Uzbekistan. He confirms this by describing the behavior of both the authorities and society. It shows the negative impact of maintaining the cotton monoculture after the collapse of the Soviet Union on the financial condition of the society.
В статье рассматривается проблема гражданского неповиновения в Узбекистане. Цель статьи – найти ответ на вопрос, возникло ли в Узбекистане гражданское общество, способное влиять на правящую элиту. Подтверждением этого тезиса стала история многолетней борьбы против государственной монополии на торговлю хлопком, известную как белое золото. В качестве основного источника возникновения гражданского неповиновения автор принял экономический фактор. В частности, ограничения свободной продажи хлопка, который является основным источником дохода для половины населения Узбекистана. В статье автор представляет действия первого президента Республики Узбекистан Ислама Каримова и его преемника Шавката Мирзиёева в отношении к хлопководству. Разделение тридцатилетней независимости на этапы иллюстрирует медленный процесс формирования гражданского общества, катализатором чего стало несправедливое законодательство о свободной торговле хлопком. В статье также обсуждается влияние внешнего фактора в виде незаконной продажи хлопка в Казахстан и швейцарских инвестиций в текстильную промышленность Узбекистана, в изменении подхода власти к проблеме. В окончательных выводах автор констатирует, что в Узбекистане начался процесс создания гражданского общества и популяризации гражданского неповиновения. Он подтверждает это, описывая поведение власти и самого общества. Это показывает негативное влияние сохранения монокультуры хлопка после распада Советского Союза на финансовое состояние общества. В заключении автор дает оценку эффективности гражданского неповиновения и делает прогноз о возможности дальнейшего развития гражданского общества и общественных организаций в Республике Узбекистан.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 2; 183-197
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies