Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ORTHODOX CHURCH" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 385
Tytuł:
Прп. Паисий Величковский и последний Кошевой атаман Запорожской Сечи П. Калнышевский: малоизвестные письма
Autorzy:
Шумило, Сергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686323.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Paisius Velichkovsky
Petro Kalnyshevsky
Holy Synod of the Ukrainian Orthodox Church
Паисий Величковский
Питер Калнышевский
Священный Синод Украинской Православной Церкви
Opis:
The article, based on the archival material from Ukrainian Archives, is devoted to little‑known correspondence between Paisius Velichkovsky and Petro Kalnyshevsky. The study is important especially in the light of the decision made by the Holy Synod of the Ukrainian Orthodox Church to canonize Petro Kalnyshevsky.
В статье на основе архивных материалов украинских архивов посвящена малоизвестной соответствия между Паисий Величковский и Петр Калнышевский. Исследование особенно важно в свете решением Священного Синода Украинской Православной Церкви канонизировать Петра Калнышевского.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2015, 7
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Итальянские капельмейстеры в российской империи второй половины ХVІІІ века и православная церковная музыка
Italian Bandmasters in the Russian Empire of the Second Half of the XVIIIth Century and Orthodox Church Music
Autorzy:
Шумилина, Oльга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159815.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
православная церковная музыка
вторая половина ХVIII века итальянские капельмейстеры
хоровые концерты
церковнославянский текст
Orthodox church music
second half of the eighteenth century Italian bandmasters
choral concerts
Church Slavonic text
Opis:
The article examines the Orthodox church music of Italian composers of the second half of the eighteenth century, who were invited to the capital of the Russian Empire for the post of first court bandmaster. The main duties of the Italian bandmasters were to compose secular music, especially operas for the court theater. The creation of choral concerts for the court choir that took part in church services with the participation of the first persons of the Russian Empire was not included in the contractual obligations. The main purpose of the appeal of Italian ban-dmasters to this area of creativity was to create a new church repertoire, which was closer in style to the European one. The domestic choir directors, brought up on the traditions of the old church singing art, did not cope with this task. The article contains an overview of the hand-written sources in which the sacred music of the Italian bandmasters was discovered.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2020, 9; 35-47
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Церкви Беларуси: летопись колоколов 1950-1980-х годов
Autorzy:
Шатько, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171447.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
православная церковь
колокол
церковный звон
Russian Orthodox Church
bell ringing
bell
Opis:
The article “Belarussian Churches: chronicle of bells between 1950 and 1980” written on the basis of declassified archives of Belarus, as well as stories of clergy and parishioners Ringers recorded during expeditions of 2003-2010. to study the 247 bells of Orthodox Churches. Through the testimony of believers author reveals the living history events godless government policy directed against the Church and its ministers, religious education and external ritual sound symbol of the Orthodox faith – bells. The confrontation with the power of parishioners helped keep the number of temples in the republic sets of church bells ringing and the canon itself, which is carefully passed on from generation to generation. In 2015, the Institute of Culture of Belarus began to collect documents for the introduction of elements of “traditional zvonarstvo” 21 Temple in the list of intangible spiritual heritage of the Republic of Belarus.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2015, Cerkiew w drodze, 6; 79-97
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mакарьевские варианты псковской и пространной редакций Простого Пролога
Autorzy:
Чистякова, Марина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167279.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Kościoł prawosławny
metropolita Makary
Prolog
Orthodox Church
Metropolitan Makarius
Prologue
Opis:
Muscovite metropolitan Makarius (1542-1563) began a new period in the history of canonisation. Until the time of Makarius’ councils in the Russian Orthodox Church there were 22 universally venerated national saints. During the two local councils in 1547 and 1549 the cult of other 39 saints was established. Almost all the canonised saints were already venerated in churches of separate dioceses or monasteries. The councils only confirmed the local veneration or made that cult universal for all Russia. The councils ultimately formulated the rite of canonisation. The lives of the newly canonised saints were introduced into the hagiographical literature. When Makarius was still the archbishop of Novgorod, he initiated collecting information about the Russian saints and writing their services, their lives or new versions of their lives. In Prologue – a calendar collection of short lives of the saints and some teachings – only short versions of the new saints’ lives were introduced. Only 8 manuscript copies of Prologue containing those lives exist now. Therefore the Makarius’ hagiographical body was introduced into a few copies of the Simple Prologue. The lives of the new saints were equally introduced into autumn and spring volume of the Prologue. The contemporarily existing copies allow to distinguish Makarius’ variant of Pskov version and Makarius’ variant of the wide version. The materials included in the Prologue are connected not only with the councils of 1547 and 1549, but also more widely with the activity undertaken by metropolitan Makarius in order to systematise the hagiographical literature. Existence of the copies of Makarius’ variant of the wide version of the Simple Prologue on the territory of the Commonwealth proves the mutual influence of the religious literature and of the close links between the countries of the cultural acreage of Slavia orthodoxa.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2011, Kościół prawosławny na Bałkanach i w Polsce – wzajemne relacje oraz wspólna tradycja, 2; 163-172
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Господственная vs душепопечение: практика исповеди в Русской духовной традиции синодального периода
Autorzy:
Черный, Алексей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833705.pdf
Data publikacji:
2020-07-10
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
confession
priest
russian orthodox church
synodal period
pastoral counseling
Opis:
The article attempts to reconstruct various pastoral models that appeared in the history of the Russian Orthodox Church over several centuries. The author identifies several "images" of confession, which are very different, among them: the realization of "despotical" power in a "confessional" family of the sixteenth century, the fulfillment of conscription, deeply personal interaction based on mutual trust and the value of a hierarchical aspect, counseling under the guidance of a "parish elder". The state, depending on the circumstances, either embeds the pastor in itself as a necessary part of its own mechanism, or considers the priesthood as a foreign element, or completely distances itself from religious affairs. The author suggests that the “types” of confession presented in the article can be compared with the forms of pastoral self-consciousness to be found in the modern life of the church. This in turn suggests that in the Russian Church today is characterized by the search for pastoral identity, in which the priesthood plays a key role.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2020, 14; 71-84
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Историческая традиция использования православных миссий за рубежом в дипломатической деятельности России
Autorzy:
Тригуб, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686321.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Spiritual mission
missionary work
Russian Orthodox Church
diplomatic missions
Духовная миссия
миссионерство
Русская Православная Церковь
дипломатические представительства
Opis:
Missionary activity is one of the most important areas of the various activities of the Russian Orthodox Church. For example, the historical development of the spiritual mission in China, Japan, Korea and Jerusalem shows not only the spiritual component of the missions, but also the political role for Russian state. Today there is a revival of Russian missionary activities that actualizes this subject for research.
Миссионерство является одним из важнейших направлений разнообразной деятельности Русской Православной Церкви. На примере исторического развития духовных миссий в Китае, Японии, Корее и Иерусалиме показана не только духовная составляющая этих миссий, но и политическая роль для российского государства. Сегодня идет возрождение русского миссионерства, что актуализирует данную тематику для исследований.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2015, 7
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Роль Митрополита Варшавського Діонісія Валединського в конституюванні УАПЦ формації 1942 року
Rola Metropolity Warszawskiego Dionizego Waledyńskiego w ukształtowaniu Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego formacji 1942 roku
The role of the Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi constituting the wartime Ukrainian Autocephalous Orthodox Church
Autorzy:
Смирнов, Андрій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436954.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
Tematy:
Dionizy Waledyński
Kościół prawosławny
Metropolia Warszawska
kanoniczność
hierarchia
Dionisii Valedynskyi
the Orthodox Church
Warsaw Metropolitanate
canonicity
hierarchy
Opis:
Artykuł jest poświęcony zewnętrznym przemianom ukraińskiego prawosławia w latach II wojny światowej. Szczególną uwagę zwrócono na stosunki kanoniczne między Metropolią Warszawską i Patriarchatem Moskiewskim. Pod okupacją niemiecką prawosławie ukraińskie zostało podzielone na dwie grupy. Autonomiczny Kościół Prawosławny zarządzony przez metropolitę Aleksego Hromadskiego uznawał jurysdykcję Patriarchatu Moskiewskiego. Metropolita Warszawski Dionizy Waledyński popierał ustanowenie Ukraińskiego Autokefalicznego Kościóła Prawosławnego i mianował arcybiskupa Polikarpa Sikorskiego administratorem tego Kościóła na ziemiach Ukrainy. Sikorski w lutym 1942 r. w Pińsku wyświęcił dwóch nowych ukraińskich władyków (Nikanora Abramowicza i Ihora Hubę). W maju 1942 r. w Kijowie Sobór Biskupów UAKP nadał Dionizemu godność locum tenens metropolii kijowskiej.
The role of the Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi constituting the wartime Ukrainian Autocephalous Orthodox Church The article deals with external transformation of Ukrainian orthodoxy during the World War II. Special attention is paid to the canonical relations between the Warsaw Metropolitanate and the Moscow Patriarchate. Under German occupation, ukrainian orthodoxy split into two groups. One trend was led by Metropolitan Oleksii Hromadskyi who created the Autonomous Orthodox Church under the Moscow Patriarchate. Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi gave his blessing for the establishment of the Ukrainian Autocephalous Orthodox Church and designated Archbishop Polikarp Sikorskyi as administrator of the church. In February 1942 in Pinsk Sikorsky consecrated the fi rst two bishops of the UAOC on Ukrainian territory (Nykanor Abramovych and Ihor Huba), and in May 1942 the Kyiv Council of UAOC bishops elected Dionisii as locum tenens of the Metropolitan See of Kyiv
Źródło:
Przegląd Środkowo-Wschodni; 2019, 4; 389-406
2545-1324
Pojawia się w:
Przegląd Środkowo-Wschodni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Релациите меѓу Високата Порта и Охридската архиепископија во 18 век (причини за приближување и одделување)
Autorzy:
Миронска-Христовска [Mironska-Hristovska], Валентина [Valentina]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677625.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Muslims
Orthodox Church
Macedonians
Macedonian identity
Opis:
Relations between the Sublime Porte and the Archbishopric of Ohrid in the 18th century (reasons for rapprochement and estrangement)Non-canonical abolition of the Ohrid Archbishopric on May 17, 1767 is an act that made deep impact in Macedonian history. The abolition of the Ohrid Archbishopric, conducted at the discretion of the Constantinople Patriarchate – is the key axis around which present denials of Macedonian Church revolve together with the denial of historical cultural tradition of Macedonian nation, Macedonian territories and Macedonian name. As a result of this situation, from today’s perspective, we are given the opportunity to highlight the raising of Macedonian question, which unfortunately hasn’t been resolved primarily due to the politics of our neighbours.Since the abolishment occurred during the Ottoman rule in Macedonia, the subject matter results from it as well as the consideration of relations between the Sublime Porte and the Ohrid Archbishopric. Ever since the 14th century Macedonia was territorially and administratively under the Sublime Porte, where as spiritually it was independent (as of the 10th century). The Porte not interfering with the autocephaly of Ohrid Archbishopric provided a range of benefits to the development of Macedonian medieval written tradition (notably by scriptor centers), the continued development of Slavic church services, the development of other cultural spheres as well as preservation of Macedonian folk language and Macedonian beat.The key turning point in deteriorated relationship between the Archbishopric and the Porte occurred in the late 17th or early 18th century, when the Porte was highly engaged in European political and military events, when its economic power declined, when phanariotes strengthened their positions as Constantinople Patriarchate and in the external and internal politics of the Ottoman empire. Their propaganda against Ohrid church superiors was so successful that triggered frequent replacement of archbishops, their financial power was so great that they became leaders in trade on the Balkans, Russia and Europe, they acquired range of privileges, one of the key being that they were official interpreters – dragomen in negotiations between the Porte and European powers. They used it all to achieve their political goal – abolition of the Ohrid Archbishopric, an act through which they tended to realize their Megali Idea for the process of which they began assimilation that interfered with church services, cultural heritage, language, identity and the territory of Macedonian people.  Relacje pomiędzy Wysoką Portą a arcybiskupstwem ochrydzkim w XVIII wieku (powody zacieśniania i rozluźniania wzajemnych stosunków) Niekanoniczna likwidacja arcybiskupstwa ochrydzkiego 17 maja 1767 roku okazała się wydarzeniem brzemiennym w skutki dla historii Macedonii. Decyzja patriarchatu w Carogrodzie o jego likwidacji stała się punktem odniesienia, wokół którego koncentrują się problemy współczesności – negowanie istnienia Macedońskiego Kościoła Prawosławnego, kulturowo-historycznej tradycji macedońskiej, narodu macedońskiego, terytorium państwa oraz jego nazwy własnej. Ciągłość tej sytuacji z dzisiejszej perspektywy daje możliwość podkreślenia problemu macedońskiego, który nie został rozwiązany w wyniku polityki, jaką prowadziły sąsiednie państwa.Likwidacja arcybiskupstwa nastąpiła w okresie panowania osmańskiego, co pozwala na ukazanie relacji kształtujących się pomiędzy Wysoką Portą a arcybiskupstwem ochrydzkim. Ziemie macedońskie od XIV wieku znajdowały się pod terytorialną i administracyjną jurysdykcją państwa osmańskiego, utrzymywały jednak od X wieku niezależność religijną.Autokefalię arcybiskupstwa ochrydzkiego wobec Wysokiej Porty umożliwiała średniowieczna tradycja piśmiennicza (skupiona głównie wokół ośrodków skryptorskich), kontynuacja liturgii w języku słowiańskim oraz zachowanie języka, którym posługiwali się słowiańscy mieszkańcy ziem macedońskich.Pogorszenie relacji pomiędzy arcybiskupstwem a Portą nastąpiło pod koniec XVII wieku i na początku wieku XVIII, kiedy imperium osmańskie było maksymalnie zaangażowane w politykę i wojny prowadzone w Europie, kiedy słabło ekonomicznie. Tymczasem fanarioci wzmacniali swe pozycje w patriarchacie w Carogrodzie, zyskiwali też na znaczeniu w wewnętrznej i zewnętrznej polityce państwa. Działania, jakie podejmowali wobec biskupów ochrydzkich, okazały się na tyle skuteczne, że zaczęli wypierać hierarchów macedońskich z ich stanowisk. Fanarioci stawali się coraz większą siłą finansową – zyskali uprzywilejowany status w handlu na Bałkanach, w Rosji i w Europie, otrzymali również liczne przywileje, jakie zapewniała im funkcja oficjalnych tłumaczy (dragomanów) w rozmowach pomiędzy Portą a państwami europejskimi. Wszystko to wykorzystywali do realizacji swoich celów politycznych – likwidacja arcybiskupstwa w Ochrydzie miała być krokiem do urzeczywistnienia Megali Idei, prowadzącym do asymilacji ludności ziem macedońskich poprzez wprowadzenie liturgii w języku greckim, asymilację dziedzictwa kultury, języka i tożsamości.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2011, 11
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Языки современной акафистографии: локальные традиции и их взаимодействие
Autorzy:
Людоговский, Феодор
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167884.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
prawosławna hymnografia
akatysty greckie
akatysty cerkiewnosłowiańskie
akatyst do Bogurodzicy
Orthodox Hymnography
Skathists in Greek
Skathists in Church Slavonic
Skathist to the Theotokos
Opis:
According to the data of father Maxim Polyakin at the end of September 2012 there was around 1550 original akathists – long hymnographical forms of the Orthodox Church tradition – approved or not by the Church authorities, printed, published in the internet as well as handwritten. The Akathist par excellence (the Akathist to the Theotokos) was written in the VI century in Byzantium by an unknown author in Greek. The others were written in Greek, Church Slavonic (2/3 of all the akathists), Russian (a functional version of Church Slavonic), Serbian, Bulgarian, Polish, English, Romanian, Georgian and others. The article deals with the akathists in Greek, Church Slavonic, Russian and Polish, analyzing their structure and poetics, comparing different local types of the genre. The Greek ones are very regular, their particularity being alphabetical acrostic and the absence of the prayer at the end of akathist. The Greek akathists were translated into other languages, but in most cases they underwent creative transformations, especially in Church Slavonic, lost their classical structure, acquired local features.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2012, Język naszej modlitwy- dawniej i dziś, 3; 199-205
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Церковь и общество: место и значение православных песнопений в современном социуме
Kościół i społeczeństwo: miejsce i znaczenie śpiewów prawosławnych we współczesnym społeczeństwie
Church and society: the place and significance of Orthodox chants in modern society
Autorzy:
Лебецкий, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917010.pdf
Data publikacji:
2019-11-26
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Церковь
общество
православные песнопения
Orthodox Church
society
orthodox church singing
Cerkiew prawosławna
społeczeństwo
prawosławny śpiew cerkiewny
Opis:
В статье поднимаются вопросы значимости православных песнопений в жизни современного общества, рассматривается актуальность их исполнения на концертной эстраде, вне богослужебной практики, а также анализируется богослужебный репертуар и доминирующие факторы, необходимые композитору, приступающему к созданию церковных и духовных сочинений. Одновременно систематизируются и сопоставляются фестивали православных песнопений, их сферы воздействия на слушателей и социум.
The article raises questions of the importance of Orthodox chants in the life of modern society, considers the relevance of their performance on the concert stage, outside the liturgical practice, and analyzes the liturgical repertoire and the dominant factors necessary for the composer, who begins to create Orthodox works. At the same time, the Festivals of Orthodox chants, their spheres of influence on listeners and society are systematized and compared.
Artykuł porusza pytania o znaczenie śpiewów prawosławnych w życiu współczesnego społeczeństwa, rozważa znaczenie ich występów na scenie koncertowej, poza praktyką liturgiczną, i analizuje repertuar liturgiczny oraz dominujące czynniki konieczne dla kompozytora, który zaczyna tworzyć dzieła prawosławne. W tym samym czasie festiwale śpiewów prawosławnych, ich sfery wpływów na słuchaczy i społeczeństwo są usystematyzowane i porównywane.
Źródło:
ELPIS; 2019, 21; 9-13
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Некаторыя моманты беларускага нацыянальнага руху ў лёсе Фёдара Вернiкоўскага: самаацэнка i ацэнка паплечнiкаў
O niektórych momentach białoruskiego ruchu narodowego w świetle losów Fiodora Wernikowskiego: samoocena i ocena współtowarzyszy
Some stages of the Belarusian national movement in the fate of Fyodor Vernikovski: the self-assessment and assessment of close associates
Autorzy:
Лабынцаў, Юрый
Шчавiнская, Ларыса
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109087.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Fiodor Wernikowski
białoruski ruch narodowy
cerkiew prawosławna
II Rzeczpospolita
Fyodor Vernikovsky
Belarusian national movement
Orthodox Church
Interwar Poland
Opis:
Artykuł poświęcono jednemu z mniej znanych obecnie przywódców białoruskiego ruchu narodowego Fiodorowi Wernikowskiemu. Mniej lub bardziej szczegółowa ocena jego działalności, którą przeprowadził sam Wernikowski, jak również jego towarzysze broni stała się kanwą niniejszego artykułu. W analizie wykorzystano również inne źródła dokumentalne, związane z Wernikowskim i jego najbliższym otoczeniem.
The article is devoted to a little-known leader of the Belarusian national movement Fyodor Vernikovsky. The author of the article focuses on detailed evaluation of his activity made by Vernikovsky himself and his close associates. In the analysis other documentary sources related to Vernikovsky and people around him within years were used.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015; 161-179
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Некаторыя моманты беларускага нацыянальнага руху ў лёсе Фёдара Вернiкоўскага: самаацэнка i ацэнка паплечнiкаў
O niektórych momentach białoruskiego ruchu narodowego w świetle losów Fiodora Wernikowskiego: samoocena i ocena współtowarzyszy
Some stages of the Belarusian national movement in the fate of Fyodor Vernikovski: the self-assessment and assessment of close associates
Autorzy:
Лабынцаў, Юрый
Шчавiнская, Ларыса
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944728.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Fyodor Vernikovsky
Belarusian national movement
Orthodox Church
the interwar Poland
fiodor wernikowski
białoruski ruch narodowy
cerkiew prawosławna
ii rzeczpospolita
Opis:
Artykuł poświęcono jednemu z mniej znanych obecnie przywódców białoruskiego ruchu narodowego Fiodorowi Wernikowskiemu. Mniej lub bardziej szczegółowa ocena jego działalności, którą przeprowadził sam Wernikowski, jak również jego towarzysze broni stała się kanwą niniejszego artykułu. W analizie wykorzystano również inne źródła dokumentalne, związane z Wernikowskim i jego najbliższym otoczeniem.
The article is devoted to a little-known leader of the Belarusian national movement Fyodor Vernikovsky. The author of the article focuses on detailed evaluation of his activity made by Vernikovsky himself and his close associates. In the analysis other documentary sources related to Vernikovsky and people around him within years were used.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 161-179
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Литургический самиздат XX века: языковые особенности и проблемы рецепции
Autorzy:
Кравецкий, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167776.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
język cerkiewnosłowiański
Rosyjska Cerkiew Prawosławna
liturgia
Church Slavonic Language
Russian Orthodox Church
Liturgics
Opis:
In the XIX-XX centuries there was rather a strong tradition of liturgics texts existed as manuscripts. In the XX century, after the enforced cease of the Church book-printing, such a means of texts spread became the main one. The manuscript tradition is less codified so, after Moscow Patriarchy renewed its publishing activity, this not standardized manuscript norm influenced the books printed. This article is devoted to the problems of the influence provided by the manuscript norm on the Church Slavonic printed books of the XX century.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2012, Język naszej modlitwy- dawniej i dziś, 3; 85-94
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Языковые и культурные склады в Болгарии к употребляемому в богослужении языку
Autorzy:
Костадинова, Петя
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167777.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Język liturgii
Bułgarski Kościół Prawosławny
polityka językowa
Liturgical Language
Bulgarian Orthodox Church
Language Policy
Opis:
At the end of 1980s and at the beginning of 1990s the question of the liturgical language (Church Slavonic or modern Bulgarian) became vital anew, the discussions were initiated by journalists, priests, theologians, linguists and others. In 1998 the Holy Synod of the Bulgarian Orthodox Church allowed to use modern Bulgarian as well as Church Slavonic in the services but no church uses exclusively modern language for the liturgy. The present paper contains the results of the inquiry into the liturgical language in Bulgarian Orthodox Church, carried out in Sofia, Plovdiv and Kozloduy after the decision of the Bulgarian Holy Synod. The centre of attention is focused on the language attitudes of the liturgical language in Bulgaria nowadays.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2012, Język naszej modlitwy- dawniej i dziś, 3; 95-103
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Реализация антицерковной политики советской власти в 1920-1930-е годы на Гомельщине
The anti-clerical policy of the Soviet government in the 1920-1930 in the Gomel region
Antycerkiewna polityka władzy radzieckiej w latach 1920-1930 na Homelszczyźnie
Autorzy:
Грищенко, Ирина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1813934.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Russian Orthodox Church
anti-church policy of the Soviet power
church shism
church dissents
political repression
Русская Православная Церковь
антицерковная политика
обновленчество
политические репрессии
odnowicielstwo
Opis:
The article presents the characteristics of the main directions of anti-church policy of the Soviet power in the 1920-1930s. Base on archival material in the Gomel region, the authors showed the reaction of worker-peasant medium on Bolshevik policy against the church. The analysis results of the confrontation of believers and atheist state.
В статье охарактеризованы основные направления антицерковной политики советской власти в 1920-1930 гг. Анализируя архивные материалы по Гомельщине, автор показал реакцию рабочих и крестьян на политику большевиков по отношению к церкви. В статье представлены результаты конфронтации верующих и атеистического государства.
W artykule scharakteryzowano podstawowe kierunki antycerkiewnej polityki władzy radzieckiej realizowanej w latach 1920-1930. Analizując archiwalne materiały dotyczące obwodu homelskiego, autorka ukazała reakcję środowiska robotniczochłopskiego na politykę bolszewików wobec Cerkwi. W artykule przedstawiono rezultaty konfrontacji wierzących i ateistycznego państwa.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2019, 16, 16; 25-46
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 385

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies