Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "O31" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Inovačné procesy v prostredí globalizovanej ekonomiky
Innovation Processes in the Conditions of Globalized Economy
Autorzy:
Vološin, Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158777.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
globalization
innovations
research and development
global economy JEL classification: D4
F01
O31
Opis:
The impact of innovations and great inventions, let us say in narrowed understanding, the impact of new technologies represents the object of examination of eminent authors since the nineteenth century. In present time this role of the accelerator of economic development play especially the new information technologies, automation, biotechnology, genetics, new energy concepts including the use of renewable resources, and the development and application of new material technologies. The original Schumpeter’s idea of innovation processes was completed by further aspects – fiscal, legal, marketing, systemic. The world economic crisis caused by the detaching of financial system and real economy suggests that the significant innovations are needed also in this area. In general, the conclusions of many analytical works agree with the opinion that the meaning of innovations in globalized world is increasing, and the innovations represent an important factor able to change the character of global economy. Our contribution focuses to the study of contemporary trends and changes in innovation processes under the impact of globalization, as well as their influence on the competitiveness of Europe in the global economy.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2014, 2(8); 81-100
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywy prawa i organizacji administracji konserwatorskiej w 100-lecie powstania niepodległych służb ochrony zabytków w Polsce
Perspectives of law and organisation of conservation administration on the 100th anniversary of establishing independent monument protection services in Poland
Autorzy:
Dobosz, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218655.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
ochrona zabytków
dekret Rady Regencyjnej z dnia 31 października 1918 r. o opiece nad zabytkami sztuki i kultury
monument protection
decree of the Regency Council on October 31, 1918 on the protection of art and culture monuments
Opis:
Przedmiotem prowadzonych rozważań są perspektywy prawa i organizacji administracji konserwatorskiej w 100-lecie powstania niepodległych służb ochrony zabytków w Polsce. Autor w pierwszej części swoich rozważań koncentruje się na okolicznościach wydania dekretu Rady Regencyjnej z dnia 31 października 1918 r. o opiece nad zabytkami sztuki i kultury. W dalszej części zaprezentowane zostały zmiany obowiązującego prawa ochrony zabytków od 1918 r. aż do dnia dzisiejszego. Istotnym elementem opracowania jest zaakcentowanie roli służb ochrony zabytków w realizacji zadań ochrony zabytków. W ostatniej części opracowania zaprezentowane zostały sugestie o charakterze de lege ferenda w zakresie zmian w polskim systemie ochrony zabytków.
The current considerations address the perspectives of law and organisation of conservation administration on the 100th anniversary of establishing independent monument protection services in Poland. In the first part of his considerations, the Author concentrates on the circumstances in which the Regency Council issued its decree on October 31, 1918 on the protection of art and culture monuments. Changes in the law on monument protection since the year 1918 until the present day have been presented further on. A significant element of the study is emphasising the role of conservation services in realising monument protection tasks. The last part of the study presents de lege ferenda suggestions concerning changes in the Polish monument protection system.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2018, 56; 53-62
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzydziestolecie konserwatorstwa polskiego
Autorzy:
Remer, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535548.pdf
Data publikacji:
1948
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Dekret Rady Regencyjnej 31.10.1918
początki ochrony zabytków
Polska Akademia Umiejętności
„Ruiny Polski”
ustawa o opiece nad zabytkami
okręgowe komisje konserwatorskie
mieszane komisje świecko-duchowne
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1948, 1; 37-40
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania podejmowane przez władze diecezjalne w związku z dekretem Rady Państwa PRL z dnia 31 grudnia 1956 r. o organizowaniu i obsadzaniu stanowisk kościelnych, na przykładzie wybranych diecezji
Diocesan authorities action taken in connection with the decree of the State Council of the People’s Republic of Poland of 31 December 1956 on the organization and staffing of Church, based on selected dioceses
Autorzy:
STĘPIEŃ, MAREK
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662144.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
władze diecezjalne
dekret Rady Państwa PRL z dnia 31 grudnia 1956 r. o organizowaniu i obsadzaniu stanowisk kościelnych
działalność duszpasterska
Kościół w Polsce
diocesan authorities
the Decree of the State Council of the People’s Republic of Poland of 31 December 1956 on the organization and staffing of Church
the pastoral activity
the Church in Poland
Opis:
After World War II, the Communists assumed power in Poland. Their actions were aimed at rapid implementation of the principles of Marxist philosophy through, among others, reducing and then preventing the functioning of the opposition. At the front of the ideological struggle stood also the Catholic Church, whose activity was considered by the state as a major obstacle in achieving the set goals. The pastoral activity of the Church in Poland was curbed considerably at that time, and in many cases was even impossible. At the beginning of 1957, the Decree of the State Council of 31 December 1956 on creating and staffing church positions came into force. This decree was less restrictive towards the clergy of the Catholic Church in Poland than the previous regulations in this matter. The activity of the state bodies focused on preventing the people who were considered hostile to the regime of the People’s Republic of Poland from being appointed to the positions of pastors and parish administrators. The Decree is the evidence of breaking the law by the state officials in order to impede the Church. The article describes the operation of the diocesan authorities taken in connection with the Decree of the State Council of the People’s Republic of Poland of 31 December 1956 on the organization and staffing of Church, based on selected dioceses.
Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wydała dekret z dnia 9 lutego 1953 r. o obsadzaniu duchownych stanowisk kościelnych. Na mocy tego aktu prawnego władze komunistyczne w Polsce kontrolowały działalność duchownych Kościoła katolickiego, dowolnie interpretując ich zachowania i bardzo często uznając je za sprzeczne z przepisami obowiązującego prawa. Biskupi polscy podkreślali, że organy państwowe, wykonując te normy, nagminnie postępowały w sposób bezprawny. Episkopat wielokrotnie postulował wprowadzenie zmian w przepisach, aby uniemożliwić tego rodzaju bezprawne działania. W końcu 1956 r. władze państwowe podjęły rozmowy na forum Komisji Wspólnej przedstawicieli Rządu PRL i Episkopatu Polski. W konsekwencji Rada Państwa wydała dekret z dnia 31 grudnia 1956 r. o organizowaniu i obsadzaniu stanowisk kościelnych. Nowy akt prawny był mniej restrykcyjny w stosunku do duchownych, ale mimo to władze komunistyczne ciągle wykorzystywały zawarte w nim normy do instrumentalnego kontrolowania działalności księży. Przede wszystkim dotyczyło to kandydatów mających objąć stanowiska proboszczów i administratorów parafii. Wraz z wejściem w życie nowych przepisów władze państwowe nadal używały ich do bezprawnego wpływania na organizowanie i obsadzanie stanowisk kościelnych. Posługiwano się szantażem wobec Episkopatu Polski, sugerując możliwość wprowadzenia w przyszłości bardziej restrykcyjnych przepisów, w przypadkach, gdy strona kościelna nie zechce pójść na daleko idące ustępstwa w tej kwestii. W pierwszej połowie 1957 r. do Konferencji Episkopatu Polski napływały informacje z poszczególnych diecezji o niezgodnych z prawem postępowaniach organów państwowych w zakresie organizowania i obsadzania stanowisk kościelnych. Władze państwowe nagminnie posługiwały się w procedurze niesprawdzonymi, a wręcz fałszywymi informacjami, formułując zastrzeżenia w stosunku do kandydatów na proboszczów i administratorów parafii. Działalność organów państwowych skupiała się na dążeniu do uniemożliwienia mianowania na stanowiska proboszczów i administratorów parafii osób, które władze uważały za nieprzychylne ustrojowi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku władze cywilne podjęły próby blokowania nominacji proboszczów i administratorów parafii poprzez sprawdzanie, czy osoby te przedkładały administracji państwowej sprawozdania z nauki religii i prowadzenia księgi inwentarzowej. Od złożonych deklaracji podporządkowania się tym wymogom zainteresowanych osób uzależniano odstąpienie od wydania zastrzeżeń przed nominacjami na stanowiska kościelne. Taki stan prawny dotyczący organizacji i obsadzania stanowisk kościelnych trwał aż do zmiany ustroju w Polsce w 1989 r., chociaż w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych władze państwowe postępowały w tym względzie mniej represyjnie.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 2; 109-140
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do grobu jako problem kulturowy i prawny
Rights for grave as a culture and law problem
Autorzy:
Sobczak, Jacek
Gołda-Sobczak, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046454.pdf
Data publikacji:
2020-10-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
śmierć
grób
zwłoki ludzkie
ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych
prawo podmiotowe rodziny
koszty pogrzebu
ekshumacja
death
grave
human corpses
Act of Law of January 31
about cemeteries and burial of deceased individuals
subjective right of the family
costs of the funeral
exhumation
Opis:
Jakkolwiek problem śmierci nurtuje od dawna teologów, filozofów, psychologów, socjologów, antropologów, kulturoznawców, to jednak w ostatecznym rozrachunku regulacja obszarów związanych z zakończeniem życia ludzkiego należy do prawników. Oni muszą odpowiedzieć na pytanie, kiedy następuje kres życia człowieka oraz rozwiązanie skomplikowanych problemów prawnych, związanych z ochroną dóbr osobistych zmarłego. Wprawdzie rodzina zmarłego nie dysponuje jego zwłokami, to jednak jej w pierwszym rzędzie przysługuje prawo do decydowania o pochówku zmarłego. Może to oczywiście wywoływać konflikty. Prawo do grobu ma charakter osobisty i majątkowy. Reguluje je ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Z pogrzebem wiążą się oczywiście kwestie natury finansowej, które nie stanowią długu spadkowego. W praktyce poważne trudności może nastręczać spełnienie woli zmarłego, co do miejsca, bądź sposobu pochówku. Kontrowersje mogą niekiedy budzić napisy na nagrobkach, z czym wiąże się prawo do wykonywania kultu zmarłego. Prawo do pochowania przysługujące najbliższej rodziny osoby zmarłej jest osobistym prawem podmiotowym. Istotna jest także kwestia ekshumacji.
Although the problem of death has long been bothering theologians, philosophers, psychologists, sociologists, anthropologists and culture experts, ultimately the regulation of areas related to the end of human life belongs to lawyers. They have to answer the questions when the human life ends and when the complex legal problems related to the protection of the deceased’s personal rights are solved. Although the family of the deceased is not in the possession of the deceased’s body, first and foremost the family own the right to decide on the deceased’s burial. This can of course cause conflicts. The right to the grave is personal and property. It is regulated by the Act of Law of January 31, 1959 about cemeteries and burial of deceased individuals. Of course, the funeral involves financial issues that do not constitute inheritance debt. In practice, serious difficulties may give rise to the will of the deceased as to the place or method of burial. Controversies can sometimes be aroused by the inscriptions on the tombstones, which involves the right to perform the worship of the deceased. The right to be buried by the immediate family of the deceased is a personal subjective right. The issue of exhumation is also important.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 197-219
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carl von Clausewitz’s Last Campaign: Clausewitz’s Role as Chief of Staff for the Prussian Army of Observation in the Polish-Russian War of 1831
Ostatnia kampania Carla von Clausewitza: Rola Clausewitza jako szefa Sztabu Pruskiej Armii Obserwacyjnej w trakcie wojny polsko-rosyjskiej 1831 r.
Последняя кампания Карла фон Клаузевица: роль Клаузевица в качестве начальника штаба прусской наблюдательной армии во время польско-русской войны 1831 года
Autorzy:
Bellinger, Vanya Eftimova
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925406.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Carl von Clausewitz
November Uprising
Polish-Russian War of 1830–1831
European Crisis of 1830–1831
August Neidhardt von Gneisenau
Grand Duchy of Posen
On War
Prussia
Napoleonic Warfare
Jan Skrzynecki
Hans von Diebitsch
Ivan Paskievich
powstanie listopadowe
wojna polsko-rosyjska 1830–31
kryzys europejski 1830–1831
Wielkie Księstwo Poznańskie
O wojnie
Prusy
napoleoński styl wojny
Iwan Dybicz
Iwan Paskiewicz
Карл фон Клаузевиц
Ноябрьское восстание
Польско-русская война 1830–1831 годов
Европейский кризис 1830–1831 годов
Август Нейдхардт фон Гнейзенау
Великое княжество Позенское
Война
Пруссия
Наполеоновские войны
Ян Скшинецкий
Ганс фон Дибич
Иван Паскевич
Opis:
Despite Carl von Clausewitz’s fame as one of the most influential military theorists in modern history, relatively little is known about his involvement in the November Uprising as the Chief of Staff for the Prussian Army of Observation. In 1831, Prussia opposed the Polish independence, but also wished to retain a veneer of no direct participation in the war. In this strategy, Clausewitz played an integral role as he oversaw the tightened control over Prussia’s eastern borders that prevented supplies and volunteers from reaching the Kingdom of Poland. Additionally, Clausewitz planned the interception and detainment of Polish troops crossing the border. Therefore, Clausewitz’s formidable skills as a military planner deprived the Polish army of critical manpower and resources and effectively shortened the war’s course, but without giving Great Powers sympathetic to the Polish independence like France a clear cause for intervention. This article argues that Clausewitz’s visceral opposition to the November Uprising stemmed from his fears due to Europe’s growing political polarization coupled with concerns about Prussia’s strategic vulnerabilities. This indirect approach diverged from Clausewitz’s modern perception as a strategic thinker always advocating massive actions. Nonetheless it remained in accord with his mature thought embracing limited forms of warfare as well. In addition to shedding light on Clausewitz’s legacy, this article explores the events of 1830–1831 from a Prussian point of view.
Pomimo sławy Carla von Clausewitza jako jednego z najbardziej wpływowych teoretyków wojskowości we współczesnej historii stosunkowo niewiele wiadomo o jego działalności w trakcie powstania listopadowego jako szefa Sztabu Pruskiej Armii Obserwacyjnej. W 1831 r. Prusy sprzeciwiały się niepodległości Polski, ale chciały też zachować pozory neutralności w stosunku do tego konfliktu. W strategii tej Clausewitz odegrał istotną rolę, nadzorując zaostrzenie kontroli na wschodniej granicy Prus, uniemożliwiając dotarcie do Królestwa Polskiego zaopatrzenia i ochotników. Dodatkowo Clausewitz planował przechwycenie i internowanie polskich wojsk przekraczających granicę. W związku z tym niezwykłe umiejętności Clausewitza jako planisty wojskowego pozbawiły polską armię nieocenionych zasobów materiałowych i ludzkich, a tym samym skutecznie skróciły przebieg wojny, nie dając jednak mocarstwom sympatyzującym z polską niepodległością, takim jak Francja, wyraźnego powodu do interwencji. Artykuł ten pokazuje, że zaciekła wrogość Clausewitza wobec powstania listopadowego wynikała z jego obaw związanych z rosnącą polaryzacją polityczną w Europie i była połączona z jego niepokojem o strategiczną słabość Prus. To pośrednie podejście odbiegało od nowoczesnego postrzegania Clausewitza jako myśliciela strategicznego, który zawsze opowiadał się za masowymi działaniami, niemniej jednak pozostawało w zgodzie z jego dojrzałą myślą, obejmującą również ograniczone formy wojny. Oprócz rzucenia światła na spuściznę Clausewitza artykuł ten bada wydarzenia z lat 1830–1831 z pruskiego punktu widzenia.
Несмотря на известность Карла фон Клаузевица в качестве одного из самых влиятельных военных теоретиков в современной истории, относительно мало известно о его деятельности во время Ноябрьского восстания, где он был начальником штаба Прусской наблюдательной армии. В 1831 г. Пруссия выступила против независимости Польши, а вместе с тем хотела сохранить видимость нейтралитета в отношении этой войны. Клаузевиц играл важную роль в этой стратегии, поскольку он выполнял надзор за ужесточением контроля над восточными границами Пруссии, не позволяя поставщикам и добровольцам добираться до Польского Королевства. Кроме того, Клаузевиц планировал перехват и интернирование польских войск, пересекающих границу. В связи с этим экстраординарные умения Клаузевица как военного планировщика лишили польскую армию бесценных материальных и человеческих ресурсов и, таким образом, фактически сократили ход войны, но не дали державам, симпатизирующим польской независимости (таким как Франция), явной причины для интервенции. В данной статье приводятся аргументы того, что яростная враждебность Клаузевица к Ноябрьскому восстанию проистекала из его опасений по поводу усиления политической поляризации в Европе и, кроме того, была связана с его опасениями по поводу стратегической слабости Пруссии. Этот подход расходился с современным взглядом на Клаузевица как на стратегического мыслителя, который всегда выступал за массовые действия, но, тем не менее, совпадал с его зрелой мыслью, охватывающей также ограниченные формы войны. Эта статья не только проливает свет на наследие Клаузевица, но и исследует события 1830–1831 гг. с прусской точки зрения.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 4 (278); 52-80
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warszawska rzeźba pomnikowa
Autorzy:
Grzesiuk-Olszewska, Irena (1937?-2021).
Współwytwórcy:
Bartoszewicz, Dariusz. Recenzja
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Warszawa : Neriton
Tematy:
Królewskie Siły Powietrzne (RAF). Sto Czterdziesty Ósmy (148) Dywizjon Bombowy RAF 1944 r.
Pomnik Najmłodszym Żołnierzom Powstania Warszawskiego 1944 (2.10. 1999; Warszawa)
Pomnik Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej (10.06. 1999; Warszawa)
Pomnik ku Czci Żołnierzy 1. Batalionu Szturmowego "Nałęcz" Armii Krajowej (31.07.1998; Warszawa)
Pomnik RAF-u (Royal Air Forces) (1997; Warszawa)
Pomnik "Pamięci Walczących o Wolność i Nieepodległość Rzeczypospolitej w 50. Rocznicę Sierpnia 1944 r." (1994; Warszawa)
Kotwica Polski Walczącej (8.10.1994; Warszawa)
Pomnik Błogosławionego Księdza Józefa Stanka SAC (23.09.1994; Warszawa)
Pomnik "Na Pamiątkę Walk Powstaniowych 1944 r. o Królikarnię i Szkołę na ul. Woronicza. Pułk AK "Baszta" (1994; Warszawa)
Pomnik Bohaterów Powstania Warszawskiego (1.08.1989; Warszawa)
Pomnik "Mokotów Walczący 1944" (27.04.1985; Warszawa)
Pomnik Żołnierzy "Baszty" (27.09.1984; Warszawa)
Pomnik Małego Powstańca (11.10.1983; Warszawa)
Pomnik Powstańców Warszawy (upamiętniający walki batalionu "Kiliński") (1.08.1979; Warszawa)
Pomnik Ofiar Czołgu-Pułapki (1975; Warszawa)
Pomnik Sapera, zwany również: "Chwała Saperom" (8.05.1975; Warszawa)
Pomnik "Polegli--Niepokonani 1939-1945" (20.09.1973; Warszawa)
Pomnik Żołnierzy AK Poległych w Ataku na Dworzec Gdański, zwany Nad Partyzancką Mogiłą (29.09.1957; Warszawa)
Pomnik Bohaterów Warszawy (Warszawa)
Opis:
S. 114, Pomnik Powstańców Czerniakowa i Żołnierzy 1. Armii Wojska Polskiego (31.07.1957; Warszawa).
S. 115, Pomnik Żołnierzy AK Poległych w Ataku na Dworzec Gdański, zwany Nad Partyzancką Mogiłą (29.09.1957; Warszawa).
S. 120-124, Pomnik Bohaterów Warszawy, zwany również "Warszawską Nike" lub "Nike" (20.07.1964; Warszawa).
S. 129-133, Pomnik "Polegli--Niepokonani 1939-1945" (20.09.1973; Warszawa).
S. 133-134, Pomnik Sapera, zwany również: "Chwała Saperom" (8.05. 1975; Warszawa).
S. 134-135, Pomnik Ofiar Czołgu-Pułapki (1975; Warszawa).
S. 141-142, Pomnik Powstańców Warszawy (upamiętniający walki batalionu "Kiliński") (1.08.1979; Warszawa).
S. 152, Pomnik Małego Powstańca (1.10.1983; Warszawa).
S. 153-154, Pomnik Żołnierzy "Baszty" (27.09.1984; Warszawa).
S. 157-158, Pomnik "Mokotów Walczący 1944" (27.04.1985; Warszawa).
S. 168-173, Pomnik Bohaterów Powstania Warszawskiego (1.08.1989; Warszawa).
S. 181, Pomnik "Na Pamiątkę Walk Powstaniowych 1944 r. o Królikarnię i Szkołę na ul. Woronicza. Pułk AK "Baszta" (1994; Warszawa).
S. 184-185, Pomnik Błogosławionego Księdza Józefa Stanka SAC (23.09. 1994; Warszawa).
S. 185-187, Kotwica Polski Walczącej (8.10.1994; Warszawa).
S. 188, Pomnik "Pamięci Walczących o Wolność i Niepodległość Rzeczypospolitej w 50. Rocznicę Sierpnia 1944 r." (1994; Warszawa).
S. 199-200, Pomnik RAF-u (Royal Air Forces) (1997; Warszawa).
S. 200-201, Pomnik ku Czci Żołnierzy 1. Batalionu Szturmowego "Nałęcz" Armii Krajowej (31.07.1998; Warszawa).
S. 208-213, Pomnik Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej (10.06.1999; Warszawa).
S. 213-214, Pomnik Najmłodszym Żołnierzom Powstania Warszawskiego 1944 2.10.1999; Warszawa).
Rec.: Zdobią i straszą / Dariusz Bartoszewicz.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies