Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "New Wave/" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Autobiograficzne filmy Terayamy Shujiego na tle japońskiej Nowej Fali. Na pograniczu kina i teatru
Terayama Shūji’s autobiographical fi lms against the background of the Japanese New Wave. On the boundary between cinema and theatre
Autorzy:
KAROLAK, NIKODEM
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920940.pdf
Data publikacji:
2016-11-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Terayama Shuji
Tenjo Sajiki
Japanese New Wave genre
Opis:
On the boundary between cinema and theatreShuji Terayama (1935-1983) was a Japanese avant-garde poet, novelist, film and theatre director, as well as the founder of the very eccentric Japanese theatrical troupe named Tenjo Sajiki. He is a world-renowned character, regarded as one of the most original and influential figures in Japanese modern art. Although he was considered the originator of a series of scandalous events, he was still supported by a range of important Japanese and Europeans stage directors, art designers, writers and poets who who lavishly praised him for his revolutionary art techniques and his genius capable of invoking in the audience something more than just the mere interpretation of a play. The paper revolves around Terayamas representative film works in which cinema and theatre intertwine with each other. The author depicts Terayamas films within the framework of the Japanese New Wave genre, concentrating not only on their intertextual values, but also on Terayamas autobiographical events - indispensable knowledge that facilitates understanding of his works.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 19, 28; 280-290
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Underground po Śląsku
Autorzy:
Zańko, Piotr
Pęczak, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678132.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Gliwice Alternative Scene
punk rock
reggae
new wave DIY
Opis:
Underground music scene in SilesiaUpper Silesia is usually associated with the historical land situated in southern Poland with highly developed industry, mainly mines and steelworks. The inhabitants of Upper Silesia are perceived as conservatist. In spite of that, it is Upper Silesia, precisely Gliwice, where the most vigorous underground music scene in communist Poland was created at the beginning of the 1980s. The Gliwice Alternative Scene was focused around student clubs in Gliwice with „Gwarek” as the representative one. In this article we will show the artistic legacy of chosen musical bands from GAS such as Smierc Kliniczna, R.A.P., Absurd, Processs, Brzytwa Ojca. In particular we will analyze the lyrics and quote interviews with the musicians from the before mentioned bands. We will therefore demonstrate that the Gliwice Alternative Scene was not only an alternative to the blues scene, which was very popular in Upper Silesia, but also through the fusion of punk, reggae and new wave as well as unconventional, radical lyrics, it stood out among other bands which created the Polish underground musical scene of the 1980s. In terms of its social impact, it was a “niche within a niche”. Finally, it is worth noting that the Gliwice Alternative Scene was beyond censorship and the dominant communist discourse. Underground po ŚląskuGliwicka Alternatywna Scena (GAS) była jednym z najprężniej rozwijających się środowisk alternatywnego rocka w Polsce lat 80. Organizowała się od początku tamtej dekady w gliwickich klubach studenckich, z których najbardziej emblematycznym miejscem okazał się „Gwarek”. Najważniejszymi zespołami GAS były: Śmierć Kliniczna, R.A.P., Absurd, Processs, Brzytwa Ojca. W tekście skupiamy się w szczególności na analizie tekstów piosenek wymienionych zespołów oraz treści wywiadów narracyjnych, prasowych, radiowych przeprowadzonych z muzykami współtworzącymi GAS. Wynika z nich, że opisywane przez nas zjawisko dobrze oddawało ducha całej polskiej alternatywy ostatniej dekady PRL, jak i pozostawało fenomenem specyficznym w skali regionalnej.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2018, 50
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Juraja Herza sposób na stylizację rzeczywistości. Przypadek „Morgiany”
Juraj Herz’s Method for Styling Reality: The Case of “Morgiana”
Autorzy:
Piotrowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222563.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Juraj Herz
czechosłowacka Nowa Fala
palimpsest
Czechoslovakian New Wave
Opis:
Morgiana (1972) Juraja Herza jest uznawana za ostatni film Czechosłowackiej Nowej Fali. Piotrowski wskazuje na wieloznaczność tej atrybucji: chociaż film Herza jest owocem pewnej „szkoły” i jej estetyczną konsekwencją, to powstał w warunkach normalizacji, wprowadzonej przez komunistyczne władze CSRS po zdławieniu Praskiej Wiosny (oznaczała ona koniec wolności twórczej, upadek kina i powrót do estetyki socrealizmu). Świadczy o tym recepcja krytyczna Morgiany, deprecjonowanej jako – zaledwie – „poetycki horror” i „romantyczna przypowieść” o zwycięstwie doskonałego dobra nad ewidentnym, szpetnym złem. W filmie Herza nic jednak nie jest jednoznaczne: dzieło, także dzięki podwójnej roli Ivy Janžurovej, jawi się jako palimpsest, sugerujący, że świat filmowy jest metaforą i pozostaje w kontrze do rzeczywistości pozafilmowej. Piotrowski wykazuje, że mistrzowsko spreparowana, wielopoziomowa stylizacja jest w Morgianie medium kina autorskiego, źródłem dystansu i gorzkiej ironii oraz maską skrywającą przesłanie polityczne i etyczne.
Juraj Herz’s Morgiana (1972) is considered to be the last film of the Czech New Wave. Piotrowski points to the ambiguity of this attribution: although Herz’s film is the fruit of a certain “school” and its aesthetic consequence, it was made under the conditions of standardisation, introduced by the communist government of Czechoslovakia after the crushing of the Prague Spring (it meant the end of artistic freedom, the fall of cinema and the return to the aesthetics of socialist realism). This is evidenced by the critical reception of Morgiana, depreciated as – merely – “a poetic horror” and “romantic parable” about the victory of ideal good over blatantly perfect, hideous evil. In Herz’s film nothing is clear: the film, in part due to the double role of Iva Janzurovä, appears as a palimpsest, suggesting that the film world is a metaphor, and remains in opposition to the reality outside of film. Piotrowski shows that the masterfully put together, multilevel stylisation is in Morgiana a medium of cinema d’auteur, a source of distance and bitter irony and a mask concealing a political and ethical message.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 102-112
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O świętowaniu i odświętności – „Uroczystość w ogrodzie botanicznym” Elo Havetty
On Celebrating and Festivity – Elo Havetta’s “The Gala in the Botanical Garden”
Autorzy:
Hučková, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341187.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Elo Havetta
słowacka Nowa Fala
Paolo Veronese
Slovak New Wave
Opis:
Uroczystość w ogrodzie botanicznym (1969) Elo Havetty, jednego z najważniejszych twórców słowackiej Nowej Fali, traktowana w literaturze przedmiotu przede wszystkim jako wyraz radosnej karnawałowej improwizacji, jest osadzona w słowackiej kulturze i stale rozwijającej się tradycji święta winobrania. Jednocześnie jest wyrazem hołdu złożonego twórcom i pionierom kinematografii, apoteozą kina, które otwiera inne wymiary świata. Wydaje się, że na koncepcję filmu miały również wpływ malarskie przedstawienia biblijnego cudu w Kanie Galilejskiej, zwłaszcza obraz Paola Veronesego Gody w Kanie Galilejskiej, oraz zakorzenione w świadomości zbiorowej eksplikacje ewangelicznych treści związanych z tematem uczty w Kanie oraz jej rozległymi kontekstami.
The Gala in the Botanical Garden (1969) by Elo Havetta, one of the most important creators of the Slovak New Wave, treated in the literature primarily as an expression of joyful carnival improvisation, is embedded in Slovak culture and the ever-evolving tradition of the grape harvest festival. At the same time, it is an expression of a tribute to the creators and pioneers of cinematography, an apotheosis of cinema that opens us to other dimensions of the world. It seems that the concept of the film was also influenced by the pictorial representation of the biblical miracle in Cana of Galilee, especially the painting of Paolo Veronese The Wedding at Cana, and the collective evocations of evangelical content related to the theme of the feast in Cana and its extensive contexts.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 168-184
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narodziny filmu z ducha teatru, czyli Nowa Fala i pesymizm. O filmach Jacques’a Rivette’a
Film Born Out of the Spirit of the Theatre, or the New Wave and Pessimism: Films by Jacques Rivette
Autorzy:
Kłys, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28627632.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jacques Rivette
nowa fala
poziom meta
New Wave
meta level
Opis:
Już w pierwszych filmach Jacques’a Rivette’a wyłaniają się podstawowe motywy jego twórczości: teatr na scenie życia, w którym postacie grają przed sobą nawzajem, oraz wizja tajemniczego spisku zagrażającego społeczeństwu. Te pierwsze filmy były zrealizowane tradycyjnie – według precyzyjnie wytyczonego z góry scenariusza, z aktorami grającymi opracowane w szczegółach role i wypowiadającymi wyuczone teksty. Od filmu L’Amour fou (1968) Rivette zarzuca przemyślany w drobnych szczegółach scenariusz na rzecz linii fabularnej jedynie z grubsza zarysowanej w punktach węzłowych, a podczas pracy na planie zdaje się w dużej mierze na intuicję i improwizację aktorów. Fabuła nie staje się bynajmniej nielogiczna i chaotyczna, ale zaczyna się stopniowo wyłaniać i krystalizować na podstawie kierunku wytyczonego z jednej strony przez pierwotny projekt, z drugiej przez logikę i „kierunkowe napięcia” scen po części improwizowanych na planie. Od L’Amour fou etap filmowania będzie zarazem wyłanianiem się in statu nascendi diegezy, podobnie jak w teatrze odgrywanie spektaklu jest zarazem jego tworzeniem (poziom meta) i urzeczywistnianiem się na oczach widza fikcyjnego świata przedstawionego – nie przypadkiem powstawanie spektaklu teatralnego jest ważnym wątkiem fabularnym w kilku filmach Rivette’a.
Basic themes of Jacques Rivette’s work are apparent already in his early films: the theatre of life, where characters perform in front of each other, and a vision of a mysterious conspiracy threatening society. Those first films were made in a traditional way – according to a precise screenplay, with actors playing roles first developed in detail, and speaking words first learned by heart. Starting with the film L’Amour fou (1968) Rivette abandons the detailed screenplay for the sake of a plot line only roughly outlined in key points, and during the work on the set relies largely on actors’ intuition and improvisation. The plot does not become illogical and chaotic, but emerges and crystalizes gradually according to the direction defined in the first place by the original plan, and the logic and “directional tensions” of scenes in part improvised on the film set. Starting with L’Amour fou the stage of filming will be at the same time a process of emerging of diegesis in statu nascendi, just like during a play on a stage of a theatre, where the performance of a spectacle is also its creation (at the meta level) and making real for the audience the fictional world presented on stage – it is not by chance that theatre production is an important theme in a number of films by Rivette.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 52-69
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imperatyw młodości, czyli „z pokolenia na pokolenie na barykadach”. Romantyczna „mitologia” generacji Nowej Fali w świetle materiałów GUKPPiW na przełomie lat 60. i 70.
Youth Imperative or “Generations at the Barricades”: Romantic “Mythology” of the New Wave Generation in the Censorship Materials of “UKPPiW” from the 1960s and 70s
Autorzy:
Hobot-Marcinek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1507055.pdf
Data publikacji:
2019-07-01
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Romantic drama
reception
censorship
Polish People’s Republic
New Wave poetry
Opis:
This article reflects on the politically biased censorship practices towards the dramas of Adam Mickiewicz and Juliusz Słowacki. It also discusses the censorship conducted by the “UKPPiW” office of the new re-interpretations of Romantic literary tradition, which alluded to the stereotypical functionof adolescence. The author concentrates on the conflicting attitudes of the New Wave poets and censors. The first group perceived the Romantic nonconformists as their ancestors while the second was concerned aboutthe concept of Romantic youth understood as imperative contestation of reality.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2019, 14; 37-49
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Acting Styles of the British New Wave
Autorzy:
ŚLIWIŃSKA, ANNA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920965.pdf
Data publikacji:
2016-11-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
acting styles
British New Wave
Richard Harris
Richard Burton
Tom Courtenay
Opis:
Acting Styles of the British New Wave British New Wave cinema is typically associated with two groups of actors. One includes those with an established position (such as Peter Finch, Laurence Olivier or Dirk Bogarde), and the other those at the beginning of their film career. The latter group seems to be much more interesting in terms of their lives, background and their methods of work. Most of them come from a working-class, non-artistic background (from which the directors of New Wave films asked them to draw inspiration). However, all of them received a solid theatrical education. In this way, a unique collage of skills and experience was created, the elements of which produced a very interesting artistic result. This sheds new light on the phenomenon of the British New Wave: actors, graduates of renowned schools, known from the most famous theatres and troupes (such as the Royal Court Theatre, the Royal Shakespeare Company or the Old Vic) end up in films where they are supposed to play characters from the lower social classes, speak their language and make reference to their own memories and background.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 19, 28; 95-110
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europeanness – A Nostalgic Object of Scrutiny at the Time of Pandemic
Autorzy:
Falkowska, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200749.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Europe
Europeanness
history
culture
nostalgia
nostalgic object
Impressionism
French New Wave
Opis:
The idea of Europeanness and European identity rather than the national identity gains in relevance in view of the symbolic reorganization of the geographic spaces. Moreover, the national identity issues have somewhat lost importance in view of the global hazard of the COVID pandemic. The purpose of this paper is to debate the concept of Europeanness and to express an ambivalent position on this notion. Taking into consideration the most recent accomplishments of cultural theory I would like to demonstrate that the so-called European identity is a nostalgic object recalled to reminisce about the time when globalization and global threats did not exist at the scale comparable to the present. Or, the knowledge about them was patchy due to the undeveloped internet communication. Taking into consideration the explanations of Arjun Appadurai and Svetlana Boym, I will deconstruct the notion of Europeanness in view of a broad idea of nostalgia which according to Boym interprets the past as illusory and non-existent.
Źródło:
Polonia Journal; 2021, 14; 13-31
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Romanian Filmmaker’s Union. Between Ambiguous Past and Uncertain Futur
Autorzy:
Popescu, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/919977.pdf
Data publikacji:
2012-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Filmmaker's Union
Romania
communism
1989
Romanian New Wave
ethnography
professional identity
Opis:
The Romanian Filmmaker’s Union. Between Ambiguous Past and Uncertain FuturThe Romanian Filmmakers’ Union is one of today’s largest cinematographic professional organisations inherited from the Communist past. This study looks at this specific form of institutionalising the activity of Romanian filmmakers from the perspective of its intermediary role between Party directives and divergent personal interests. The collapse of the regime made visible explosive tensions generated by this ambivalent institutional identity. It is therefore interesting to examine the consequences this organisation had on filmmakers’ status before and in the aftermath of the regime change. By using ethnographic methods, the article contributes to an understanding of the role the Union played in reconfiguring the professional community after 1989, especially after the coming of age of a generation of filmmakers who created new professional worlds that challenged the idea of ‘creative collectivity’.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2012, 11, 20; 93-98
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa Fala po pół wieku
The New Wave After Fifty Years
Autorzy:
Lubelski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408602.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
francuska nowa fala
Geoffrey Nowell-Smith
Jean-Luc Godard
French New Wave
Opis:
W piętnaście lat po napisaniu swojej monografii francuskiej Nowej Fali, autor – powracając do tego zjawiska – omawia najważniejsze spośród jego nowych opracowań, jakie powstały w międzyczasie na świecie, od angielskiej książki krytycznofilmowej Geoffreya Nowella-Smitha Making Waves (2008) po doktoraty i habilitacje napisane we Francji i w Niemczech. Efekt tego rekonansu badawczego zostaje przedstawiony w trzech  podrozdziałach zgodnych z ujęciami metodologicznymi poszczególnych opracowań: Nowa Fala jako prekursorka światowego przełomu; Nowa Fala jako reprezentacja francuskości; „Do utraty tchu” wobec epoki, płci kulturowej, przymusów pola, egzystencjalizmu.
Fifteen years after writing the monograph on the French New Wave, the author returns to the phe- nomenon, and presents the most important up to date work on the topic published worldwide since then. He presents Geoffrey Nowell-Smith’s Making waves (2008), and PhD and habilitation theses writen in France and Germany. The result of this preliminary research is presented in three subsections: New Wave as a precursor of the global breakthrough; New Wave as a representation of Frenchness; “Breathless” in relation to the period, gender, compulsion fields and existentialism.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 40-50
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Podoba mi się ten miszmasz”. Enumeracje Juliana Kornhausera
“I like this mishmash.” Enumeration in Julian Kornhauser’s works
Autorzy:
Piotrowska-Grot, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954104.pdf
Data publikacji:
2021-12-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Julian Kornhauser
poetry
New Wave
enumeration
list
poetics
poezja
Nowa Fala
enumeracja
lista
poetyka
Opis:
W artykule analizuję sposób sfunkcjonalizowania enumeracji w poezji Juliana Kornhausera, przyglądając się różnym etapom twórczości poety. Enumeracja spełnia w tej poezji wiele zadań, stanowi swego rodzaju metodę „zalaminowania” elementów rzeczywistości, ale jest przede wszystkim próbą wydobycia rzeczy i wspomnień z przeszłości, retroaktywnego ich odzyskiwania, choć w niepełnej formie. To zdecydowanie rodzaj awangardowego z ducha eksperymentu, prowadzącego do uchwycenia tożsamości podmiotu. Podążając za myślą Umberto Eco czy Michela Foucaulta, którzy (każdy na swój sposób) w swoich pracach odnosili się do nieskończonych możliwości wykorzystania oraz różnych form wyliczenia, warto przyjrzeć się ich zróżnicowanym układom i funkcjom, a przede wszystkim sposobom, w jaki potencjał tego zabiegu wykorzystuje autor Za nas, z nami.
In this article, I analyze how enumeration functions in Kornhauser’s poetry, looking at the various stages of the poet’s life. Enumeration plays a number of roles in Kornhauser’s poetry. While, in a way, it “laminates” fragments of reality, it primarily attempts to extract things and memories from the past, retrieve them retroactively, albeit in an incomplete form. Inherently avant-garde and experimental, enumeration is meant to express the essence of the lyrical I. Drawing on Umberto Eco and Michel Foucault who (each in their own right) referred to the infinite possibilities of lists in their works, I analyze the different systems and functions of enumeration, and above all the ways in which Kornhauser uses enumeration in his works.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 26; 48-65
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gesty ciał nieobecnych. "Stokrotki" Věry Chytilovej jako przykład eksperymentu z cielesnością w kinie czechosłowackiej Nowej Fali
Gestures of the absent bodies: "Sedmikrásky" (Daisies) by Věra Chytilová as an example of experimenting with corporealness in the Czechoslovakian New Wave Cinema
Autorzy:
Kijanka, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1852687.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
cielesność
czechosłowacka nowa fala
feminizm
fille fatale
maskarada
corporealness
czechoslovak new wave
feminism
masquerade
Opis:
This article deals with the issue of ‘absent corporealness’, as shown in the movie Sedmikrásky (Daisies) by Věra Chytilová. The director deconstructs the concept of femme (and fille) fatale, showing femininity that releases itself from the control of male phantasms by breaking the taboos and balancing on edge of what is acceptable or not. Corporealness and the world shown in the movie are being deconstructed, but also presented as a destructive factor. Heroines transgress from a world that they perceive to be ‘corrupt’ and meaningless, a world, where a gesture has lost its original meaning.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2018, 99, 1; 157-167
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowofalowe znaczy też czechosłowackie
New Wave also Means Czechoslovakia
Autorzy:
Guzek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38625246.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
czechosłowacka nowa fala
Gilles Deleuze
europejskie kino artystyczne
Czechoslovak New Wave
European art cinema
Opis:
Czechosłowacka nowa fala była formacją, która zadziwiła świat filmowy w latach 60. ubiegłego stulecia. Po półwieczu nadal budzi zainteresowanie, a filmy Formana, Chytilovej, Nĕmeca, Menzela, Uhera czy Hanáka wpisują się zarówno w rytuały entuzjastów kina, jak i badania filmoznawcze. Książka Grażyny Świętochowskiej Kino mniejsze. W kręgu filmów czeskiej i słowackiej Nowej Fali (2022) stanowi pierwszą napisaną w Polsce autorską monografię „czechosłowackiego cudu filmowego”. Nie jest to wyłącznie linearna historia poszczególnych karier reżyserskich czy opisanie statusu kulturowego najważniejszych filmów wyprodukowanych na Barrandovie czy w Kolibie. Książka traktuje czeską i słowacką nową falę jako część europejskiego kina artystycznego przefiltrowaną przez modernistyczny paradygmat artystyczny.
The Czechoslovak New Wave was a phenomenon that astonished the film world in the 1960s. Half a century on, it continues to draw attention, and the works of Forman, Chytilová, Nĕmec, Menzel, Uher, or Hanák are part of both the rituals of cinema enthusiasts and film studies inquiry. Grażyna Świętochowska’s book Kino mniejsze. W kręgu filmów czeskiej i słowackiej Nowej Fali [Minor Cinema: In the Circle of Czech and Slovak New Wave Films] (2022) is the first monograph on the ‘Czechoslovak film miracle’ written in Poland by a single author. It is not just a linear history of individual directors’ careers or a description of the cultural status of significant films produced at Barrandov or Koliba studios. The book treats the Czech and Slovak New Wave as part of European art cinema filtered through a modernist artistic paradigm.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 126; 255-261
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lewy Brzeg Nowej Fali czy Grupa z Lewego Brzegu?
The Left Bank of the New Wave or the Left Bank Group?
Autorzy:
Kwiatkowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222562.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
nowa fala
Grupa z Lewego Brzegu
kino francuskie
New Wave
Left Bank Group
French cinema
Opis:
Artykuł jest poświęcony tzw. Grupie z Lewego Brzegu, czyli środowisku twórców kina francuskiego lat 50. i 60., których działalność rozpatruje się zwykle w szerszym kontekście Nowej Fali. Historycy filmu, od początku lat 60. po dziś, toczą spór nie tylko o status i charakter tego zjawiska, ale wręcz o samą zasadność jego wyodrębniania. Autorka przywołuje w artykule najważniejsze stanowiska historyków i krytyków filmu odnoszące się do Grupy z Lewego Brzegu, by ostatecznie wskazać dwie zarysowujące się strategie uprawiania historii kina: inkluzywną (dążącą do włączenia analizowanego zjawiska w kontekst Nowej Fali) oraz ekskluzywną (dowodzącą odrębności Grupy z Lewego Brzegu zarówno w wymiarze problemowym, jak i estetycznym). W praktyce filmoznawczej te dwie skrajne strategie rzadko jednak występują w stanie czystym, wyznaczają raczej pewną dynamikę badań historycznofilmowych – warto zatem zapytać o inne możliwe strategie pozwalające krytycznie redefiniować kanon kina.
The article is devoted to the analysis of the Left Bank Group, a contingent of French filmmakers of the 1950s and 1960s, whose work is usually considered in the wider context of the New Wave. Film historians from the 1960s to the present date are in dispute as to the status and character of this phenomenon, and the justifiability of granting it an identity of its own. The author refers to the most important stances of film historians and critics dealing with the Left Bank Group and identifies two broad strategies of practising film history: an inclusive one (aiming to include the analysed phenomenon into the New Wave) and the exclusive one (which argues for a completely separate identity of the Left Bank Group both in the aesthetic and problem areas). In film studies practice these two strategies rarely appear in pure form, rather they determine a certain direction for film history research – therefore it is worth considering whether other strategies are possible that would help to critically redefine the canon of cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 70-81
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TESTAMENT NOWEJ FALI, CZYLI O DYSKUSJI NA TEMAT CZARODZIEJSKIEJ GÓRY RAZ JESZCZE
NEW WAVE TESTAMENT, ABOUT THE DISCUSSION OF THE MAGIC MOUNTAIN ONCE AGAIN
Autorzy:
Nowaczewski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564355.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Stanisław Barańczak
Krzysztof Karasek
Adam Zagajewski
Nowa Fala
Tomasz Mann
New Wave/
Generation 68
Thomas Mann
Opis:
The discussion between three poets of the Polish New Wave (Generation 68), Stanisław Barańczak, Krzysztof Karasek and Adam Zagajewski about The Magic Mountain marked the end of the stage of group manifestations of their generation’s ideas. It also defined the attitude of Polish intellectuals against totalitarianism until 1989 – Mann’s fictional character, Settembrini, became their patron, while the attitude of Krzysztof Karasek, who identified himself with the figure of Hans Castorp, became a forerunner to the protagonists of the “brulion generation” poetry. The legacy of the New Wave is so much more diverse than it is commonly spoken of.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2017, 15; 167-180
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorzy i gatunki kina epoki nowofalowej
The Authors and Genres of New Wave Cinema
Autorzy:
Kempna-Pieniążek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342050.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historia filmu
nowa fala
kino autorskie
kino gatunków
film history
New Wave
author cinema
genre cinema
Opis:
Autorzy trzeciego tomu Historii kina (2015) pod redakcją Tadeusza Lubelskiego, Iwony Sowińskiej i Rafała Syski kreślą panoramę kina epoki nowofalowej jako obszaru poetyk autorskich, a zarazem uniwersum nieustannie ewoluujących gatunków filmowych. Większość badaczy snujących w Kinie epoki nowofalowej refleksje o dziełach mistrzów kina z powodzeniem realizuje interpretacyjny paradygmat, zgodnie z którym poprzez autorów wypowiada się kultura Nawet tam, gdzie perspektywa autorska osiąga swoje granice, interpretatorzy „czytają” poszczególne gatunki przez pryzmat związanych z nimi osobowości twórczych. Relację „autorzy – gatunki” w kontekście trzeciego tomu Historii kina można byłoby również ująć jako opozycję „kino artystyczne – kino komercyjne”. Istotny wydaje się przy tym mający miejsce w epoce nowofalowej rozkwit kinematografii narodowych oraz pojawienie się perspektywy postkolonialnej, która z sukcesem została włączona do koncepcji tomu.
The authors of the Kino epoki nowofalowej [Cinema of the New Wave Era], third volume of the Historia kina [History of the Cinema] (2015) edited by Tadeusz Lubelski, Iwona Sowińska and Rafał Syska draw a panorama of the New Wave era of cinema as an area of artistic poetics, and at the same time a universe of ever evolving cinema genres. Most researchers writing in this volume on the work of masters of the cinema, successfully realise the interpretative paradigm, according to which it is culture that speaks through the authors. Even there, where the author’s perspective reaches its limits, interpreters “read” particular genres through the prism of creative Personalities associated with them. The “author – genre” relationship in the context of the third volume of the History of the Cinema can also be seen as an opposition between artistic and commercial cinema. What seems significant in the New Wave era is the flourishing of national cinematographies and the appearance of post-colonial perspective, which was successfully incorporated into the volume.  
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 289-295
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O uroczystości i gościach. Czechosłowacka nowa fala i kultura czasu wolnego
A Report on the Party and the Guests: Czechoslovakian New Wave and the Culture of Leisure
Autorzy:
Świętochowska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341175.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
czechosłowacka nowa fala
kino czechosłowackie
czas wolny
Michel Foucault
Václav Havel
Czechoslovakian new wave
Czechoslovakian cinema
leisure
Opis:
Celem artykułu jest konfrontacja historycznego nurtu czechosłowackiej nowej fali i zagadnienia czasu wolnego widzianego przez różnorakie praktyki celebrowania i świętowania oraz przejawiające się w ich ramach przykłady demonstracji, ale i reżimów ciała. Socjalistyczna leisure class czas spędza na łonie natury, oddając się konsumpcji (dającej się odczytać również w planie struktur narracyjnych), ostentacyjnie uciekając w życie prywatne. Dominujące praktyki powielają niejednokrotnie dobrze rozpoznane techniki dyscypliny. W tym ujęciu kino istnieje przede wszystkim jako zwierciadło praktyk życia codziennego, w którym przeglądają się krytyczne odczytania Michela Foucault i Václava Havla.
The aim of the article is to confront the historical Czechoslovak New Wave and the issue of free time seen through various practices of celebration, as well as examples of demonstrations and body regimes that are part of them. The socialist leisure class spends free time surrounded by nature, devoting itself to consumption (also readable in the narrative structure plan), ostentatiously escaping into private life. Dominant practices often duplicate well-recognized discipline techniques. In this approach, cinema exists primarily as a mirror of everyday life practices in which the critical readings of Michel Foucault and Václav Havel are viewed.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 109-125
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cristian Mungiu: Social Realism in Beyond the Hills and Graduation
Autorzy:
Giukin, Lenuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200789.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Cristian Mungiu
the new Romanian wave
religion
post-commu nist
cinema
post-communist ideology
Opis:
This article discusses Mungiu’s role within the new Romanian wave, as well as his preoccupation with the Romanian society’s ideological and ethical values. While a large Romanian public still watches socialist era movies for entertainment and because of identifying with an idealized national imagery, Mungius’ films propose an analysis of present-day practices and beliefs, reflecting on the possible heritage a young, democratic society leaves to future generations. Critical of the past, like all new Romanian wave directors, Mungiu scrutinizes the present, closely analyzes actions and expressions of belief, and carefully contextualizes situations to give the viewers a realistic cinematic experience. Reflecting on the past and/or present, his cinema is the mirror of an encounter with a people’s deep subconscious and the nation’s dilemma of the return of the repressed.
Źródło:
Polonia Journal; 2022, 15; 47-64
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Film nowofalowy”. Rola kina w poezji pokolenia ’68
“A New Wave Film”. Cinema’s Role in the Poetry of Generation ’68
Autorzy:
Czaja, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395597.pdf
Data publikacji:
2021-07-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poetry
film
Generation '68
New Wave
metaphor
Stanisław Barańczak
Julian Kornhauser
Ewa Lipska
Adam Zagajewski
poezja
pokolenie ’68
Nowa Fala
metafora
Opis:
Artykuł prezentuje rolę filmu w poezji pokolenia ’68 – głównie Stanisława Barańczaka, ale także Juliana Kornhausera, Ewy Lipskiej i Adama Zagajewskiego. Nowofalowi twórcy sięgali w wierszach po postacie aktorów (m.in. Humphrey Bogart, Gary Cooper, duet Laurel i Hardy, Charlie Chaplin, Ali McGraw), bohaterów, tytuły, sceny, gatunki filmowe oraz związane z kinem czy, rzadziej, produkcjami telewizyjnymi przeżycia i wnioski. Pozwalało to werbalizować, wręcz „tłumaczyć” na zmysłowe kategorie kwestie dotyczące wyborów etycznych, kondycji człowieka zagubionego w zderzeniu ze światem i nieraz z góry skazanego w tym starciu na porażkę, przemijania oraz prób ominięcia jego bezlitosnych praw.
The paper presents the role of film in the poetry of Generation ’68 – mostly by Stanisław Barańczak, but also Julian Kornhauser, Ewa Lipska, and Adam Zagajewski. The New Wave poets referred to actors (such as Humphrey Bogart, Gary Cooper, the duo Laurel and Hardy, Charlie Chaplin, Ali McGraw), characters, titles, scenes, as well as experiences and conclusions related to film genres from cinema and (less commonly) TV productions. It allowed to verbalize or even “translate” issues regarding ethical choices, the condition of a man lost in a clash with the world, (and often doomed to fail in that clash), evanescence, and attempts at escaping from its ruthless rules into sensual categories.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 23; 50-71
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agnès Varda amidst Images Sensuous Theory and Strategies of Resistance in Feminist Cinema
Autorzy:
Kwiatkowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22787270.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
Agnès Varda
Laura U. Marks
Vivian Sobchack
female film directors
women’s cinema
feminist film theory
sensuous theory
auteur cinema
French New Wave
Opis:
Sensuous theory has enriched the way in which we now analyze the multisensory film image as well as the embodied experience of the film viewer. Questions about the corporeality and sensuousness of the director, however, are addressed much less frequently from this perspective. Yet it is precisely this aspect that strikes me as particularly interesting, as it allows us to revisit the issue of the creative strategies employed by women in the cinema, and to pose questions about the meaning and status of the sensuous involvement of the female director in the production of her film. Does her corporeality, her physiological and sensory experience affect how the character are created, how the world is depicted, or, more significantly, the very matter of the film image? Can this involvement also become a conscious tactic of resistance against the dominant narrative and visual structures of “male cinema”? Taking these questions as my point of departure, I focus on the film of Agnès Varda The Beaches of Agnès (Les plages d’Agnès, 2008), which may be regarded as a statement that is just as personal and self-referential as it is possible to universalize. Varda uses the film as a way to examine her own life and art in the context of the history of cinema in the latter half of the 20th century, paying particular attention to the French New Wave, auteur cinema, independent film, and politically and socially engaged cinema. In The Beaches of Agnès Varda reiterates questions about her own status as a female director, accentuating the corporeal, sensuous, and affective connections with the film image, filmed objects, people, and places, the film crew, and, ultimately, the cinema as such.
Źródło:
Władza sądzenia; 2018, 14; 56-72
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niekończące się korytarze. Paradoksy architektury w filmie „Zeszłego roku w Marienbadzie” Alaina Resnais’go
Endless Corridors. The Paradoxes of Architecture in „Last Year in Marienbad” by Alain Resnais
Autorzy:
Kwiatkowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341119.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Alain Resnais
kino francuskie
francuska nowa fala
architektura
przestrzeń filmowa
narracja filmowa
labirynt
French cinema
French new wave
architecture
filmic space
film narrative
labyrinth
Opis:
Skomplikowane przestrzenie pałacowe i parkowe, w których toczy się akcja Zeszłego roku w Marienbadzie, pełnią funkcję – jak podkreślano w licznych analizach – znaczącego tła i finezyjnej scenografii, stają się istotnym tematem filmu, sugerują ważne interpretacje i decydują o nieoczywistej konstrukcji psychologicznej głównych bohaterów. Bardziej szczegółowa analiza filmu Alaina Resnais’go pozwala wskazać kluczowe paradoksy rządzące zarówno strukturami architektonicznymi, jak i narracyjnymi, a także ich wzajemnymi relacjami. Przestrzeń wykreowana w filmie jest jednocześnie ciągła i nieciągła, zamknięta i otwarta, skończona i nieskończona, dynamiczna i statyczna; jest też płaska, a zarazem silnie akcentuje iluzję głębi perspektywicznej. Paradoksy te są charakterystyczne również dla sztuki barokowej, a fakt, że film Resnais’go został nakręcony w takich właśnie  przestrzeniach, pozwala uznać go za wypowiedź teoretyczną, odnoszącą się także do relacji między kinem i architekturą. Zeszłego roku w Marienbadzie traktuje te sztuki nie jako przeciwstawne, ale jako komplementarne, mierzące się z podobnymi pragnieniami i ograniczeniami.
As it has been underlined in numerous analyses, complex spaces of palaces and parks, which are the setting of Last Year in Marienbad, play the role of a significant background and sophisticated scenography; they become a vital theme of the film, suggest important interpretations and are decisive for the unobvious psychological makeup of the main characters. A more detailed analysis of Resnais’s film allows to indicate the key paradoxes governing both architectural and narrative structures, as well as their mutual interrelations. The space created in the film is at the same time continuous and interrupted, closed and open, finite and infinite, dynamic and static, flat and powerfully accentuating the illusion of perspective and depth. These paradoxes are also characteristic of Baroque art, and the fact that Resnais’s film was shot in such spaces allows to perceive it as a theoretical utterance, concerning also the relations between cinema and architecture. Last Year in Marienbad treats these two branches of art not so much as opposing, but rather complementary, facing similar desires and limitations.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 35-49
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizualna filozofia. Doświadczenie liminalne w „Szalonym Piotrusiu” Godarda
Visual Philosophy. The Liminal Experience in Godard’s „Pierrot the Madman”
Autorzy:
Radomski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540644.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
Pierrot the madman
Jean- Luc Godard
limitation
Victor Turner
French New Wave
rite of passage
anthropology
Szalony Piotruś
Jean-Luc Godard
liminalność
Francuska Nowa Fala
rytuał przejścia
antropologia
Opis:
„Szalonemu Piotrusiowi” Jeana-Luca Godarda warto się przyjrzeć, odwołując się do terminu liminalności, stosowanego przez Victora Turnera. Film zrealizowany został w 1965 roku, a zatem wpisuje się w nurt Francuskiej Nowej Fali. Najistotniejsza w konstrukcji dzieł kina francuskiego tego okresu była nowatorska forma. Charakteryzuje ją odmienny styl kadrowania, sposób montażu, używanie trzęsącej się kamery „z ręki” czy rezygnacja ze sztucznego oświetlenia na rzecz naturalnego. Artykuł analizuje film Godarda odwołując się do antropologicznych teorii rytuałów przejścia w kulturze.
„Pierrot the madman” Jeana-Luca Godarda is worth looking at referring to the limitation term used by Victor Turner. „Pierrot the madman” was made in 1965 and therefore belongs to the trend of the French New Wave. The most important issue of French cinema was the innovative form - different style of framing (not focusing on the beauty of the place but on its real appearance), the way of assembly (breaking the continuity on the axis of movement), using a shaking camera from the hand or abandoning artificial lighting to the natural. The article analyzes Godard’s film by referring to the rite of passage in culture.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2017, 6; 99-107
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Foreclosure and Fresh Cherries
O wykluczeniu i świeżych wiśniach
Autorzy:
Ajder, Teodor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593885.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Anna Baumgart
Polish Contemporary Art
Video art
Serge Daney
Women’s Rights
Film Theory
Jean-Luc Godard
French New Wave Cinema
Jacques Rivette
współczesna sztuka polska
video art
prawa kobiet
teoria filmu
francuska Nowa Fala w filmie
Opis:
This is an attempt to put a video artwork – Świeże wiśnie [Fresh cherries] by Anna Baumgart to a critical test proposed by the film critic Serge Daney. Daney formulated it while discussing a number of films that emerged in Europe as a result of the Holocaust experience. He claims that first, an author creating a film dealing with such a theme should not place beauty before the just; second, the author should honestly acknowledge the impossibility of telling the story – the stopping point in the course of history, when storytelling freezes or runs idle, and finally, such a film should not be talking about amnesia or repression, but rather about foreclosure, that is a hallucinatory return to the reality of something upon which it was impossible to place a ’judgment of reality’.
Artykuł stanowi próbę poddania pracy wideo, zatytułowanej Świeże wiśnie autorstwa Anny Baumgart, krytycznemu testowi zaproponowanemu przez krytyka filmowego Serge’a Daney’a. Daney sformułował go w czasie omawiania szeregu filmów, które powstały w Europie w wy-niku doświadczeń Holocaustu. Twierdzi on, że po pierwsze, autor/ka tworząc film o takim temacie nie powinien/na stawiać piękna nad słusznością, po drugie, powinien/na nadać filmo-wi szczerość, która uniemożliwiłaby opowiadanie fabuły. Jest to moment, w którym opowia-danie toczy się na jałowym biegu lub ulega zawieszeniu. Film taki nie powinien mówić w związku z tym o amnezji lub represji, lecz raczej o wykluczeniu, o halucynacyjnym powro-cie do prawdziwości czegoś, czego nie można było osądzić „orzeczeniem rzeczywistości”.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2013, 15; 89-106
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz „rumuńskiej duszy” obecny w literaturze i filmie na przykładzie ballady „Miorița” oraz Nowej Fali w kinie rumuńskim
The image of the “Romanian soul” present in literature and film on the example of the ballad Miorița and the New Wave in Romanian cinema
Autorzy:
Przybylski, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083713.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Romanian soul
literature
Miorița
Romanian cinema
New Wave
Cristi Puiu
mioritic perspective
Lucian Blaga
spatial matrix
death theme
pastoral culture
doina
rumuńska dusza
literatura
rumuńskie kino
perspektywa miorityczna
matryca przestrzenna
motyw śmierci
kultura pasterska
Nowa Fala
Opis:
The article deals with the image of the Romanian soul or the Romanian spirit, present in the literature and film of this country, on the example of the traditional folk ballad of Miorița and the film work of selected representatives of the most important current of Romanian cinema, the so-called New Wave. The context for the considerations is the theory of the mioritic space, proposed by Lucian Blaga. The text discusses the current state of discourse on the culturally conditioned specific way of thinking and acting, and examines the possible influence and significance of the stylistic matrix, apparently manifested in the attitudes and behavior of Romanians, and also present in their artistic work.
Artykuł podejmuje kwestię obrazu rumuńskiej duszy albo rumuńskiego ducha, obecnego w literaturze i filmie tego kraju, na przykładzie tradycyjnej ballady ludowej Miorița oraz twórczości filmowej wybranych przedstawicieli najważniejszego nurtu współczesnego kina rumuńskiego, tzw. Nowej Fali. Kontekstem dla prowadzonych rozważań jest teoria przestrzeni mioritycznej zaproponowana przez Luciana Blagę. Tekst omawia aktualny stan dyskursu na temat kulturowo uwarunkowanego specyficznego sposobu myślenia i działania, a także bada możliwy wpływ oraz znaczenie stylistycznej matrycy, przejawiającej się jakoby w postawach i zachowaniach Rumunów, a obecnej także w ich twórczości artystycznej.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2022, 17; 210-225
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Optical Solitons of the Longitudinal Wave Equation in a Magnetoelectro-Elastic Circular Rod
Autorzy:
Hosseini, K.
Mayeli, P.
Yazdani Bejarbaneh, E.
Zhou, Qin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029813.pdf
Data publikacji:
2018-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
nonlinear longitudinal wave equation
magneto-electro-elastic circular rod
modified Kudryashov method
new optical solitons
Opis:
This paper studies a nonlinear partial differential equation known as the nonlinear longitudinal wave equation which describes the propagation of optical solitons in a magnetoelectro-elastic circular rod. Mentioned task is performed by solving this nonlinear equation using the well-designed modified Kudryashov method, producing a series of new optical solitons. The capability of the modified Kudryashov method in handling the nonlinear longitudinal wave equation in a magnetoelectro-elastic circular rod is confirmed.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 2018, 133, 1; 20-22
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies