Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Neurorehabilitation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Zastosowanie biofeedbacku w rehabilitacji neurologicznej
    Use of biofeedback in neurological rehabilitation
    Autorzy:
    Kwolek, Andrzej
    Podgórska, Justyna
    Rykała, Justyna
    Leszczak, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437806.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    biofeedback
    neurorehabilitacja
    udar mózgu
    stwardnienie rozsiane
    choroba Parkinsona
    neurorehabilitation
    brain stroke
    multiple sclerosis
    Parkinson’s disease
    Opis:
    Artykuł zawiera przegląd badań i wybranych rozwiązań zastosowania biofeedbacku we współczesnej neurorehabilitacji. Ich problematyka dotyczy osób dotkniętych chorobami neurologicznymi. Badania te wykonywane są coraz częściej, a zatem doniesienia naukowe, które są coraz liczniejsze wskazują na fakt, iż w dziedzinie neurorehabilitacji, w tym również poznawczej, odpowiednio skonstruowane programy terapeutyczne mogą poprawiać wyniki leczenia w przypadku wielu chorób neurologicznych. Dlatego coraz częściej dochodzi do „wzbogacania” tzw. tradycyjnego modelu postępowania o nowe metody terapeutyczne, czy udoskonalony sprzęt rehabilitacyjny. Wszystkie te modyfikacje mają na celu jak najszybszy powrót pacjenta do pełnej sprawności lub pełne wykorzystanie jego szeroko rozumianego potencjału funkcjonalnego. A zatem metoda biofeedbacku z powodzeniem powinna być stosowano nie tylko jako rozszerzenie standardowego postępowania terapeutycznego, ale również w wielu wypadkach powinna stać się jego integralną częścią. Dlatego też można stwierdzić, iż wiele z zaprezentowanych rozwiązań należy wprowadzić do nowoczesnego modelu postępowania z pacjentem neurologicznym.
    This article includes a review of research and chosen solutions of use of biofeedback in contemporary neurorehabilitation. Their subject matter concerns persons suffering from neurological diseases. These kinds of research are performed increasingly, so the scientific reports that are more and more numerous indicate the fact that properly constructed therapeutic programs may improve the treatment results in case of many neurological problems in the field of neurorehabilitation, also the cognitive one. Therefore, so called traditional model of procedure is often “enriched” with new therapeutic methods or improved rehabilitation equipment. All these modifications aim at the faster recovery of patient or full use of his/her widely understood functioning potential. As one can see, the biofeedback method should be successfully used not only as an expansion of standard therapeutic procedure but in many cases also as its integral part. Therefore, one can state that many of the presented solutions shall be implemented to the contemporary model of proceeding with neurological patient.
    Źródło:
    Medical Review; 2013, 3; 379-388
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakresy ruchów kręgosłupa podczas terapii poznawczo – ruchowej w przestrzeni wirtualnej w rehabilitacji pacjentów z wybranymi uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego – wyniki wstępne
    Scope of spine movement during the cognitive – motor movement therapy in virtual reality in patients rehabilitation with selected central nervous system damages – preliminary results
    Autorzy:
    Małecka, Elżbieta
    Garbowska, Iga
    Dyba, Monika
    Szostek, Joanna
    Boratyn, Monika
    Wodarski, Piotr
    Jurkojć, Jacek
    Bieniek, Andrzej
    Guzik-Kopyto, Agata
    Pasek, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2201475.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
    Tematy:
    fizjoterapia
    uszkodzenie OUN
    wirtualna rzeczywistość
    neurorehabilitacja
    physiotherapy
    CNS injury
    virtual reality
    neurorehabilitation
    Opis:
    Uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego (OUN) wiążą się z upośledzeniem określonych funkcji poznawczo – ruchowych w organizmie człowieka. Następstwa uszkodzenia mózgu mogą objawiać się czasową bądź trwałą niepełnosprawnością i/lub ograniczeniami neurobehawioralnymi. Poszukiwanie nowych metod diagnostyki i rehabilitacji OUN często prowadzi do wykorzystania Technologii Wirtualnej Rzeczywistości. Terapia wirtualna jest interaktywna w czasie rzeczywistym i pozwala na ruch w trzech wymiarach. Celem pracy była ocena ilościowa i jakościowa zakresów ruchomości wybranych odcinków kręgosłupa podczas wykonywania ćwiczeń ruchowo-poznawczych w wirtualnej rzeczywistości. Badania przeprowadzono z udziałem 5 osób z uszkodzeniami OUN, które poddano 2-tygodniowej rehabilitacji. Oceny terapii dokonano na podstawie zmian ruchomości poszczególnych odcinków kręgosłupa przed i po terapii. Wyniki potwierdzają nowe możliwości diagnostyczne tradycyjnej terapii połączonej z Technologią Wirtualnej Rzeczywistości.
    Central nervous system (CNS) damage is associated with the impairment of certain cognitive - motor functions in the human body. The consequences of brain damage can be manifested by temporary or permanent disability and / or neurobehavioral restrictions. The search for new methods of CNS diagnostics and rehabilitation often leads to the use of Virtual Reality Technologies. Virtual therapy is interactive in real time and allows traffic in three dimensions. The aim of the study was the quantitative and qualitative assessment of ranges of mobility of selected spinal segments during exercise and cognitive exercises in virtual reality. The research was carried out with the participation of 5 people with CNS damage, which underwent 2-week rehabilitation. The assessment of therapy was made on the basis of changes in the mobility of individual spine sections before and after therapy. The results confirm the new diagnostic possibilities of traditional therapy combined with the Virtual Reality Technology.
    Źródło:
    Aktualne Problemy Biomechaniki; 2019, 17; 59--67
    1898-763X
    Pojawia się w:
    Aktualne Problemy Biomechaniki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wczesne rozpoznawanie zaburzeń otępiennych u pacjentów geriatrycznych przy zastosowaniu prób fluencji słownej
    Early diagnosis of dementia disorders in geriatric patients using verbal fluency tests
    Autorzy:
    Pasławska-Turczyn, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34655959.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
    Tematy:
    zaburzenia otępienne
    diagnoza neuropsychologiczna
    fluencja słowna
    fluencja fonologiczna
    fluencja semantyczna
    pamięć semantyczna
    pamięć epizodyczna
    otępienie z patologią alzheimerowską
    otępienie o podłożu naczyniowym
    neurorehabilitacja
    neuropsychological diagnosis
    phonological fluency
    semantic fluency
    semantic memory
    episodic memory
    dementia with Alzheimer’s pathology
    vascular dementia
    neurorehabilitation
    Opis:
    Przedmiotem niniejszego artykułu jest pojęcie zaburzeń otępiennych i ich typologii, rozwój psychofizyczny człowieka i epidemiologia zaburzeń otępiennych u pacjentów senioralnych, przegląd narzędzi diagnostycznych stosowanych w diagnozie neuropsychologicznej ze szczególnym uwzględnieniem prób eksperymentalnych, w tym językowych, a także zagadnienia dotyczące fluencji werbalnej i jej typologii. Przedmiotem rozważań są ponadto diagnostyka przesiewowa i perspektywy kliniczne w obrębie wczesnego rozpoznawania procesów otępiennych. Na końcu artykułu przedstawiono studium przypadku pochodzące z praktyki neuropsychologicznej autorki.
    This article considers the concept of dementia disorders and their typology, human psychophysical development and the epidemiology of dementia disorders in senior patients. It provides a review of diagnostic tools used in neuropsychological diagnosis with particular emphasis on experimental tests, including linguistic ones, as well as issues related to verbal fluency and its typology. Attention is also paid to screening diagnostics and clinical perspectives in the area of early diagnosis of dementia processes. At the end of the article, the author presents a case study from her neuropsychological practice.
    Źródło:
    Językoznawstwo; 2023, 18, 1; 87-97
    1897-0389
    2391-5137
    Pojawia się w:
    Językoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The use of EEG biofeedback to improve memory, concentration, attention and reduce emotional tension
    Zastosowanie EEG biofeedback w celu poprawy pamięci, koncentracji, uwagi i zmniejszenia napięcia emocjonalnego
    Autorzy:
    Białkowska, Joanna
    Mroczkowska, Dorota
    Wickland-Białkowska, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790827.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-02
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    EEG biofeedback
    neurorehabilitation
    computer software in rehabilitation
    biologiczne sprzężenie zwrotne
    neurorehabilitacja
    EEG Biofeedback
    Opis:
    Biofeedback is a method of giving patients computerised feedback signals about changes in the physiological state of their body. This allows them to learn how to consciously modify functions not controlled consciously. This method allows active and conscious involvement of the patient in controlling their own physiological processes. The therapy aims to regulate the frequency of human brain waves. The human brain produces different ranges of waves that are characteristic of different types of human activity, a mechanism used in this method. The use of this method in routine rehabilitation with a specifically designed computer programme provides physicians, physiotherapists, neuropsychologists and speech therapists with a new tool for treatment, opportunities for improvement in treatment, and helps them better plan and develop treatment strategies using Evidence-Based Medicine. The aim of the work is to discuss how EEG Biofeedback software can be applied in neurorehabilitation and to discuss the use of EEG Biofeedback software in order to improve memory, concentration, attention, reduce emotional tension, increase resistance to stress, improve self-control, self-esteem and relaxation. Key words EEG biofeedback, neurorehabilitation, computer software in rehabilitation Article received: 14.01.2019; Accepted: 17.09.2019
    Biologiczne sprzężenie zwrotne (biofeedback) jest metodą polegającą na podawaniu pacjentowi sygnałów zwrotnych o zmianach stanu fizjologicznego jego organizmu przez system komputerowy, dzięki czemu może on uczyć się modyfikować funkcje, które nie są kontrolowane świadomie. Metoda ta pozwala na aktywne zaangażowanie pacjenta w kontrolowanie własnych procesów fizjologicznych. Terapia EEG-biofeedback ma na celu regulację częstotliwości i amplitudy fal mózgowych. Jest to możliwe dzięki wytwarzaniu przez mózg różnych fal, które są charakterystyczne dla określonych typów aktywności. Podczas zmiany aktywności mózgu pacjenta w ustawionym przez terapeutę przedziale, komputer „nagradza” osobę ćwiczącą punktami sygnalizowanymi dźwiękiem. Pozwala to choremu nauczyć się reakcji własnego mózgu i modyfikować jego pracę. Trenująca osoba może świadomie modyfikować rodzaj fal mózgowych i dzięki temu osiągać optymalny stan równowagi fizjologicznej. Wsparcie rutynowej rehabilitacji poprzez zastosowanie specjalnego programu komputerowego daje lekarzom, fizjoterapeutom, neuropsychologom oraz neurologopedom nowe narzędzie i możliwości usprawniania oraz ułatwia organizację i planowanie leczenia w oparciu o Evidence-Based Medicine. Celem pracy jest omówienie zastosowania w neurorehabilitacji oprogramowania informatycznego EEG Biofeedback w celu poprawy pamięci, koncentracji, uwagi, zmniejszenia napięcia emocjonalnego, zwiększenia odporności na stres, poprawy samokontroli, samooceny i relaksacji.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2019, 23(2); 31-35
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Searching for methods of rehabilitation in neglect syndrome patients – a review
    W poszukiwaniu metod rehabilitacji chorych z zespołem zaniedbywania – przegląd zagadnień
    Autorzy:
    Polanowska, Katarzyna
    Seniów, Joanna B
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1934639.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    unilateral neglect syndrome
    neurorehabilitation
    zespół zaniedbywania jednostronnego
    rehabilitacja
    Opis:
    Unilateral neglect syndrome, a difficulty in reporting, responding, or orienting to novel or meaningful stimuli presented within the contralesional hemispace, is a common consequence of brain injury that cannot be explained by primary sensorimotor defects. It is a heterogeneous cluster of cognitive deficits usually resulting from right hemisphere damage affecting the left part of the body and space. Right hemineglect also occurs, but is much less frequent. Even though about half of patients tend to recover from neglect relatively quickly and spontaneously, chronic forms of the disorder are associated with slowed motor function recovery, poor response to rehabilitation, and difficulties in many everyday activities. This article reviews the theoretical approaches and efficacy of different strategies of neurorehabilitation including such groups of therapeuticmethods as: psychological techniques of compensation (scanning training, lateralized cueing), techniques of sensory modulation (optokinetic stimulation, vestibular stimulation, transcutaneous nerve and muscle stimulation), techniques of sensorimotor plasticity activation (eye patching, adaptation to prism lenses, trunk rotation), and techniques of balancing interhemispheric interactions (limb activation therapy, transcranial magnetic stimulation). Despite years-long clinical observations and numerous experimental studies verifying usefulness of different interventions, it is not clear yet whether one rehabilitation technique is appropriate for all hemineglect patients and diverse manifestations of neglect. Some authors claim that combination of different techniques may produce additive benefits (e.g. linking of specific psychological interventions with sensory manipulation, improving of attention and visuospatial abilities, self-awareness training or pharmacological treatment).
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2005, 9(4); 10-18
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Role of the music therapy in neurorehabilitation of patients with disorders of consciousness – looking for rules of evidence based practice
    Autorzy:
    Komendziński, T.
    Mikołajewska, E.
    Mikołajewski, D.
    Dreszer, J.
    Bałaj, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917824.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
    Tematy:
    Neurorehabilitation
    consciousness
    arousal
    disorders of consciousness
    music
    evidence-based medicine
    Opis:
    Neurological early and long-term rehabilitation plays a crucial role in the therapy of patients with disorders of consciousness (DOC) such as unresponsive wakefulness syndrome or minimally conscious state. Neuroscience tries to explain the effect of music therapy on all levels of the nervous system = activity in patients with DOC, but full understanding is still incomplete. This paper attempts to answer how current clinical outcomes may reflect the influence of various factors including music's capacity. Based on their interdisciplinary perspective and previous experiences, the authors try to investigate the extent to which current occupations have been explored. The authors analyzed the literature data concerning the results of the studies published until the first half of 2016, to sum up the current state of research. Research in the main databases: PubMed, PEDro, Health Source: Nursing/Academic Edition was made using specified keywords and inclusion and exclusion criteria. Next, the authors sorted them all out into a coherent view of the current state. Music listening may constitute a part of an enriched environment setting. However, due to weak evidence, the therapeutic value of music-based interventions in patients with DOC is uneven or limited. The role of music therapy is thus complementary. Standardized clinical settings, protocols, and behavioral measures should be developed to increase its clinical validity, reliability, sensitivity, and objectivity. There is a reasonable hypothesis that music may produce a high level of diagnostic and therapeutic outcomes as stimuli usually reflecting strong personal meaning in patients with DOC.
    Źródło:
    Progress in Health Sciences; 2016, 6(2); 21-28
    2083-1617
    Pojawia się w:
    Progress in Health Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muscle torque production and kinematic properties in post-stroke patients: a pilot cross-sectional study
    Autorzy:
    Kowal, Mateusz
    Kołcz, Anna
    Dymarek, Robert
    Paprocka-Borowicz, Małgorzata
    Gnus, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/306470.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    biomechanika
    parametry chodu
    neurorehabilitacja
    udar mózgu
    moment obrotowy
    biomechanics
    gait parameters
    isokinetic assessment
    neurorehabilitation
    post-stroke hemiplegia
    torque production
    Opis:
    Stroke-related hemiplegia is an important factor influencing parameters of gait. So far, limited papers have assessed temporo-spatial capabilities and their correlations with gait parameters in the early post-stroke stage. This pilot study evaluated the temporospatial parameters of gait and assessed the maximal isometric and isokinetic torque production of the plantar flexor and dorsiflexor muscles. Methods: 15 patients with lower limb spasticity and 15 healthy controls were included. Stroke severity was assessed using the Modified Ashworth Scale and the Barthel Index. Gait cadence, gait speed, and gait cycle were assessed using inertial sensors during a Timed Up and Go test. Maximal isometric and isokinetic torque production of the ankle plantar flexor and dorsiflexor muscles were assessed using an isokinetic dynamometer device. Results: Post-stroke patients had statistically significantly lower gait cadence than healthy participants (17%, p < 0.05). Statistically significantly lower values of vertical acceleration were also noted during a sit-to-stand movement task (42%, p < 0.05). Plantar flexion torque of the affected limb was significantly different during isometric (63%, p ≤ 0.01) and isokinetic work for 30o /s (49%, p = 0.04), 60o /s (58%, p = 0.01) and 20 °/s (53%, p = 0.01). Dorsiflexor muscles’ torque production was significantly different in isometric activity (38%, p = 0.04). A statistically significant positive correlation occurred between the absolute peak torque of the dorsiflexor muscles in both static and speed phases of gait (Rs = 0.65, p = 0.04). Conclusions: Despite the low intensity of spasticity and early phase after stroke, differences in the muscle torque production and temporo-spatial parameters, as well as the correlations between them, were noticeable.
    Źródło:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2020, 22, 1; 11-20
    1509-409X
    2450-6303
    Pojawia się w:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce neuronauki w pedagogice resocjalizacyjnej
    The place of neuroscience in social rehabilitation pedagogy
    Autorzy:
    Lewandowska, Aleksandra Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1366314.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-29
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    neuroresocjalizacja
    kryminologia biopsychosocjalna
    neuroterapia
    resocjalizacja
    kryminologia
    neurorehabilitation
    biopsychosocial criminology
    neurotherapy
    social rehabilitation
    criminology
    Opis:
    Niniejsza praca ma na celu odnalezienie w pedagogice resocjalizacyjnej miejsca dla wykorzystania badań neuronaukowych poprzez odkrycie ich znaczenia w procesie resocjalizacji. Na początku przytoczono kilka rozważań teoretycznych na temat biologii jako podstawy dla funkcji psychicznych i behawioralnych człowieka. Następnie przedstawiono obszary pedagogiki, w  których zaczęto w  ostatnich latach podkreślać znaczenie badań neuronaukowych. W  kolejnej części zwrócono uwagę na dyskusję w  literaturze dotyczącą przedmiotu zainteresowania resocjalizacji. Następnie przeanalizowano literaturę oraz neuronaukowe badania empiryczne, w których zauważono pośrednie i bezpośrednie związki między neuronauką a resocjalizacją. W  końcu dokonano próby umiejscowienia neurobiologii na pograniczu działów pedagogiki oraz przedstawiono konkluzję na temat użyteczności badań neuronaukowych dla celów poznawczych i terapeutycznych.
    The aim of this work is to find a place in social rehabilitation pedagogy for the use of neuroscientific research by discovering its importance in the process of social rehabilitation. In the beginning, some theoretical considerations on biology as a  basis for the psychological and behavioral functions of humans were cited. Then the areas of pedagogy were presented where the importance of neuroscientific research has grown in recent years. In the next part, attention was drawn to the discussion in the literature on the subject of social rehabi litation. Then, literature and neuroscientific empirical studies were analyzed, in which direct and indirect relations between neuroscience and social rehabilitation were observed. Finally, an attempt was made to locate neurobiology at the borderline of sub-fields of pedagogy and a  conclusion was presented on the usefulness of neuroscientific research for cognitive and therapeutic purposes.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2020, 20; 127-144
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of age on outcomes of Bobath-based neurorehabilitation of adults – pilot study
    Wpływ wieku na wyniki neurorehabilitacji pacjentów dorosłych opartej na Koncepcji Bobatów – badanie pilotażowe
    Autorzy:
    Mikołajewska, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037663.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    neurorehabilitation
    physiotherapy
    activities of daily living
    gait disorder
    rehabilitacja neurologiczna
    fizjoterapia
    czynności codziennego życia
    zaburzenia chodu
    Opis:
    INTRODUCTION: Functional activity in post-stroke survivors is often impaired and has a significant negative impact on the patient, his/her family, community and society. MATERIAL AND METHODS: Pilot study – a two-group, before-and-after preliminary study was carried out to investi-gate the feasibility of conducting a larger randomized controlled trial investigation of the efficacy of Bobath-based poststroke neurorehabilitation. Patients were admitted to the neurological rehabilitation unit after ischemic stroke. Both groups (group I aged 40–55 years and group II aged 67–82 years received ten half-an-hour physiotherapy sessions over a two-week period. Measurements of the the Barthel Index, gait velocity, cadence and stride length were conducted twice: on admission, and after the last session of rehabilitation. RESULTS AND DISCUSSION: Statistically significant and favourable changes in the selected activities of daily living, gait velocity and stride length were observed in both age groups. CONCLUSIONS: This pilot study indicates a short-term benefit for using interventions based on the Bobath Concept. The findings presented suggest that Bobath-based rehabilitation may be considered an effective form of post-stroke rehabilitation in various age groups.
    WSTĘP: Czynności funkcjonalne u osób po udarze są często obciążone deficytem, a przez to wpływają negatywnie na pacjenta, jego rodzinę, społeczność lokalną i całe społeczeństwo. MATERIAŁ I METODY: Badanie pilotażowe – ocena pacjentów przed i po terapii. Pacjenci po udarze niedokrwiennym mózgu zostali przyjęci na oddział rehabilitacji neurologicznej. Obie grupy (grupa I: 42–55 lat oraz grupa II: 67–82 lata) otrzymały 10 półgodzinnych sesji terapeutycznych w ciągu dwóch tygodni. Pomiar wskaźnika Barthel, prędkości chodu, tempa chodu oraz cyklu chodu został przeprowadzony dwukrotnie: przy przyjęciu oraz po zakończeniu rehabilitacji. WYNIKI: W obu grupach zostały zaobserwowane statystycznie znaczące pozytywne zmiany wybranych czynności codziennego życia, prędkości chodu oraz długości dwukroku. WNIOSKI: Badanie pilotażowe wskazuje krótkoterminowe korzyści wynikające z wykorzystania terapii opartej na koncepcji Bobath. Wyniki sugerują, że terapia taka może być wykorzystana jako efektywny sposób rehabilitacji poudarowej w różnych grupach wiekowych.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2015, 69; 76-80
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apathy syndrome as a consequence of brain injury – a difficult problem in neurorehabilitation
    Zespół apatii w konsekwencji uszkodzenia mózgu – trudny problem neurorehabilitacji
    Autorzy:
    Seniów, Joanna
    Komajda, Renata
    Zaborski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1934230.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    primary disorders of motivation
    apathy syndrome
    brain injury
    neurorehabilitation
    pierwotne zaburzenia motywacji
    zespół apatii
    uszkodzenie mózgu
    neurorehabilitacja
    Opis:
    Primary, biological dysfunction of motivational factor in a widely understood goal-oriented behaviour is in clinical practice a wellknown consequence of brain injury, and it causes serious difficulties in neurorehabilitation. The deficit of motivation, also known as apathy syndrome, is particularly frequently observed in patients with stroke and other type of brain injury. It results in limitation of emotional expression and reacting to the environment, loss of ability to care about oneself and others, and causes passive participation in rehabilitation. All these symptoms significantly decrease the chances of physical and social recovery. Hypothetically, it is claimed that the dysfunction of fronto-subcortical neural system, overlapping medial parts of prefrontal cortex, thalamus and basal ganglia, is a pathomechanism of apathy. Damage of these structures results in dysfunction of dopaminergic system which is called a “behavioural activating system” as it modulates the level of activation, attention and emotions. Apathy can co-exist with cognitive impairment, but these two deficits are treated relatively separately. This paper aims to make a detailed description of the apathy syndrome and to draw attention of professionals working in neurorehabilitation to biological foundation of some patients’ behaviour, who are wrongly described as not dedicated and motivated to participate actively in rehabilitation. The authors – on the grounds of literature review – describe problems of differential diagnosis and treatment. They draw attention to differentiating apathy from depression, dementia and consciousness disorder. There are still no systematic studies about efficient pharmacotherapy in the organic apathy syndrome. This paper presents preliminary results of clinical studies suggesting therapeutic efficacy of dopamine agonists and other stimulants.
    Pierwotne, biologiczne zaburzenie czynnika motywacyjnego w najszerzej rozumianym wymiarze celowego, świadomego zachowania człowieka jest w praktyce klinicznej znaną konsekwencją uszkodzenia mózgu i stanowi poważne utrudnienie w prowadzeniu procesu rehabilitacji. Deficyt motywacji, nazywany inaczej zespołem apatii, jest szczególnie często obserwowany u chorych po udarze i urazie mózgu. Powoduje ograniczenie emocjonalnego przeżywania i żywego reagowania na otoczenie, utratę troski o siebie i innych, bierne uczestnictwo w procesie rehabilitacji. Wszystko to drastycznie utrudnia fizyczny i społeczny powrót do zdrowia. Hipotetycznie przyjmuje się, że patomechanizmem apatii jest dysfunkcja czołowo-podkorowego systemu neuronalnego, obejmującego przyśrodkowe części kory przedczołowej oraz wzgórze i jądra podstawy. W wyniku uszkodzenia wymienionych struktur następuje dysfunkcja systemu dopaminergicznego, który jest nazywany „behawioralnym systemem aktywującym” bowiem moduluje m.in. stan wzbudzenia, uwagi i emocji. Apatia może współwystępować z zaburzeniami poznawczymi, ale te dwa elementy są traktowane jako względnie rozdzielne. Celem artykułu jest szczegółowy opis zespołu apatii oraz zwrócenie uwagi profesjonalistom praktycznie zajmującym się neurorehabilitacją na biologiczne podłoże zachowań niektórych chorych, którym niesłusznie przypisuje się brak zaangażowania i słabą motywację do aktywnego uczestnictwa w procesie rehabilitacji. Autorzy – na podstawie przeglądu piśmiennictwa omawiają problemy diagnostyki różnicowej oraz leczenia. Zwraca się uwagę na odróżnianie apatii od depresji, otępienia i zaburzeń świadomości. Ciągle brak systematycznych badań na temat skutecznej farmakoterapii w organicznym zespole apatii. W artykule prezentowane są wyniki wstępnych badań klinicznych, sugerujących m.in. skuteczność terapeutyczną agonistów dopaminy i innych stymulantów.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2005, 9(2); 3-7
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analysis of the effects of the upper limb improvement programme in patients after ischemic stroke treated with botulinum toxin
    Analiza efektów programu usprawniającego kończynę górną pacjentów po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu leczonych toksyną botulinową
    Autorzy:
    Mirek, Elżbieta
    Opoka, Kinga
    Kozioł, Krzysztof
    Filip, Magdalena
    Pasiut, Szymon
    Szymura, Jagoda
    Legwant, Agnieszka
    Wasielewska, Anna
    Michalski, Michał
    Tomaszewski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798596.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-30
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    stroke
    spasticity
    botulinum toxin
    neurorehabilitation
    udar mózgu
    spastyczność
    toksyna botulinowa
    neurorehabilitacja
    Opis:
    Introduction: Stroke is not only a medical problem, but also - due to the permanent disability of the injured person - a significant social problem. A significant number of patients after a neurological event develop increased muscle tone. Upper motoneuron damage syndrome promotes pain, stiffness, muscle contracture and weakness, which can potentially delay or prevent success in the rehabilitation process. In the upper limb, the spastic pattern is most often expressed through adduction and internal rotation of the glenohumeral joint, combined with flexion in the elbow, radiocarpal joint and interphalangeal joints. The specificity of spasticity-type increased tension makes rehabilitation of patients suffering from this disorder one of the most difficult tasks of neurological rehabilitation. Aim: The aim of the study was to assess muscle tone and range of motion of the inferior limb in patients after ischemic stroke subjected to 4 cycles of intramuscular injections of a botulinum toxin preparation and subjected to motor rehabilitation. Research Project: Pilot experimental study. Methodology: The study was carried out in the Neurological Unit with Stroke Sub-unit and Sub-Department of Neurological Rehabilitation at John Paul II Specialist Hospital in Krakow in the period from September 2014 to November 2015. The study group consisted of 20 patients after ischemic stroke (13 men, 7 women), age 30 to 72. All patients completed a 4-cycle study, which included injections of the botulinum toxin preparation, combined with a 15-day cycle of individual rehabilitation exercises. Each training session lasted 90 minutes. In order to verify the therapeutic process, active and passive mobility was measured according to the SFTR method and the assessment of muscle tone level was done using the Modified Ashworth Scale. Results: The taken therapeutic actions caused a positive increase in mobility, mostly passive, in the glenohumeral-scapular, elbow and forearm as well as the radiocarpal joints. There was also a slight increase in active mobility of the upper limb joints. In the course of obtaining results, it was shown that the use of botulinum toxin, combined with the rehabilitation exercise programme, significantly reduced pathological muscle tone both within the elbow, radiocarpal joint, and the interphalangeal joints of the hands. Conclusions: The presented results showed that the use of the botulinum toxin combined with medical rehabilitation allows local treatment of spasticity without exposing patients to adverse systemic reactions associated with oral medication. In addition, it has a positive effect on the increase in passive and - to a lesser extent - active range of motion in the joints of the inferior limb.
    Wprowadzenie: Udar mózgu stanowi nie tylko problem medyczny lecz także, ze względu na trwałą niepełnosprawność poszkodowanych, znaczny problem społeczny. U znacznej liczby chorych po przebytym zdarzeniu neurologicznym rozwija się podwyższone napięcie mięśniowe. Zespół uszkodzenia górnego motoneuronu sprzyja powstawaniu bólu, zesztywnienia, przykurczu ścięgien mięśniowych i osłabienia mięśni co potencjalnie może opóźnić lub uniemożliwić osiągnięcie sukcesu w procesie rehabilitacji. W kończynie górnej wzorzec spastyczny najczęściej wyraża się przez przywiedzenie i rotacje wewnętrzną stawu ramiennego połączoną ze zgięciem w stawie łokciowym, promieniowo-nadgarstkowym i stawach międzypaliczkowych. Specyfika wzmożonego napięcia o typie spastyczności sprawia, że rehabilitacja pacjentów cierpiących na to zaburzenie jest jednym z najtrudniejszych zadań rehabilitacji neurologicznej. Cel: Celem pracy była ocena napięcia mięśniowego oraz zakresu ruchu kończyny niedowładnej u pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu poddanych 4 cyklom domięśniowych iniekcji preparatu toksyny botulinowej i poddanych usprawnianiu ruchowemu. Projekt Badawczy: Pilotażowe badanie eksperymentalne. Metodyka: Badanie przeprowadzono na Oddziale Neurologicznym z Pododdziałem Udarowym i z Pododdziałem Rehabilitacji Neurologicznej w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II w okresie od września 2014 do listopada 2015. Grupę eksperymentalną stanowiło 20 chorych po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu (mężczyzn 13, kobiet 7) w wieku od 30 do 72 lata. Wszyscy chorzy ukończyli czterokrotny cykl badawczy na który składały się iniekcje preparatu toksyny botulinowej połączone z 15 dniowym cyklem indywidualnych ćwiczeń rehabilitacyjnych. Każda sesja treningowa trwała 90 minut. W celu weryfikacji procesu terapeutycznego dokonano pomiaru ruchomości czynnej i biernej według metody SFTR, oraz oceny poziomu napięcia mięśniowego z zastosowaniem Zmodyfikowanej Skali Ashworth. Wyniki: Podjęte działania terapeutyczne pozytywnie wpłynęły na zwiększenie ruchomości, w największej mierze biernej, w stawie barkowym, łokciowym, przedramieniu a także w stawie promieniowo-nadgarstkowym. Odnotowano również niewielki przyrost ruchomości czynnej stawów kończyny górnej. W toku uzyskanych wyników wykazano, że zastosowanie toksyny botulinowej połączone z programem ćwiczeń rehabilitacyjnym w znaczący sposób wpłynęło na zmniejszenie patologicznego napięcia mięśniowego zarówno w obrębie stawu łokciowego, stawu promieniowo-nadgarstkowego jak i stawów międzypaliczkowych. Wnioski: Przedstawione wyniki badań wykazały, że zastosowanie toksyny botulinowej połączone z rehabilitacja medyczną oferuje możliwość miejscowego leczenia ogniskowej spastyczności bez narażania pacjentów na niepożądane reakcje ogólnoustrojowe związane z doustnym przyjmowaniem leków. Ponadto wpływa korzystnie na powiększenie biernego oraz, w mniejszym stopniu, czynnego zakresu ruchu w stawach kończyny niedowładnej.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2017, 21(3); 14-22
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies