Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Neoplatonism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 41
Tytuł:
‘Upper’ Mereology of Human Soul and Salvation according to Hermias of Alexandria
„Wyższa” mereologia duszy ludzkiej i zbawienia według Hermiasza z Aleksandrii
Autorzy:
Neola, Benedetto
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158081.pdf
Data publikacji:
2022-06-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Neoplatonism
Hermias of Alexandria
Plato's Phaedrus
Doctrine of the Soul
Eschatology
Opis:
With my article, I try to show how the Neoplatonist Hermias of Alexandria (c. 410-455 AD) elaborated on Plato’s arguments on the immortality of the human soul in order to forge a coherent psychological and ontological system which is in tune with a precise ethics of salvation. In the final Appendix, I propose that these doctrines of the soul were not just erudite theories but turned out to be an actual and effective tool for coping with the threatening moments of the everyday life (notably for coping with the loss of the beloved ones and for facing death).
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 82; 31-52
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emotions that Foster Learning: Wonder and Shock in Proclus
Emocje, które sprzyjają uczeniu się: zdumienie i szok u Proklusa
Autorzy:
Tresnie, Corentin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158090.pdf
Data publikacji:
2022-06-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Proclus
Neoplatonism
Emotion
Surprise
Fear
Anxiety
Wonder
Fright
Thauma
Learning
Teaching
Autonomy
Mysteries
Reversion
Philosophy
Reason
Passion
Opis:
In his Commentaries, Proclus (Neoplatonic philosopher, 5th century A.D.) describes the ways in which a teacher can awaken the desire for knowledge and philosophy in a given soul, and help this soul to make cognitive and moral progress. He considers such an intervention to be a case of providence, analogous to both the action of divine Pronoia and the care of one's personal daemon. As the soul being thus educated is still unaware of the merits of rational thought, the teacher needs to use the emotions of his student to stimulate him; he might even want to generate desirable emotions in his soul. I focus here on two emotions: wonder and shock. The first serves to stimulate interest while preserving autonomy. The second allows deeper commitment at the price of reduced autonomy of the pupil. Both are complementary aspects of philosophical perplexity.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 82; 237-262
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unwritten Doctrine of Pythagoras in Hermias of Alexandria
Autorzy:
De Campos, Rogério G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408722.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Hermias
unwritten philosophy
written philosophy
Pythagoreanism
Neoplatonism
Opis:
In Hermias’ commentary on Phaedrus (In Platonis Phaedrum Scholia), it is possible to identify several direct references to the philosophers and pre-Socratic doctrines, including Pythagoras. We point out to three references to Pythagoras in Hermias: (1) Pythagoras is characterized as an unwritten philosopher, (2) there is a special connection with the divinities and Muses, and (3) there is a special connection with the Phaedrus dialogue, revealed by the affinity between Pythagoras and Socrates. We show how the explicit references to Pythagoras in Hermias constitute a certain method of interpreting Platonism: as a philosophy manifested in writing, but which, at the same time, values the unwritten tradition, represented especially by Pythagoras and Socrates. We also demonstrate how the references translated and examined here reveal the image of this Neoplatonic Pythagoras of Hermias, an image which is not necessarily in tune with the oldest doxography, and which permits the reevaluation of Plato’s position as a philosopher who sought to combine unwritten doctrines with his explicit activity as a writer.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2022, 13, 1; 185-198
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachęta do Makrobiusza: transmisja idei filozoficznych w kulturze
Encouragement to Macrobius: transmission of philosophical ideas in culture
Autorzy:
Kowalewska-Harasymiuk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129866.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Starożytność
średniowiecze
nepolatonizm
teologia
antropologia
Bóg
Umysł
Dusza świata
człowiek
obraz świata
komentarz
hipostaza
antiquity
Middle Ages
Neoplatonism
theology
anthropology
God
mind
world-soul
human being
image of the world
commentary
hypostasis
Opis:
Artykuł przedstawia dzieło filozoficzno-literackie, które mimo charakteru kompilacji odegrało ważną rolę w historii kultury, gdyż pozwoliło przenieść istotne idee filozofii starożytnej do innej epoki, tj. średniowiecza. Jest to komentarz do księgi szóstej De re publica M.T. Cycerona, który odnajdujemy w Commentarii in Ciceronis Somnium Scipionis A.T. Makrobiusza. Utwór ten był przez długi czas jedynym świadectwem istnienia tekstu napisanego przez Cycerona. Był on również jednym z głównych źródeł, z których do średniowiecza dotarły idee platonizmu i pitagoreizmu oraz elementy starożytnych doktryn astronomicznych, muzykologicznych i matematycznych. Dzieło to było często komentowane przez średniowiecznych uczonych i zajmuje umysły wielu z nich. Liczne zagadnienia poruszane przez Makrobiusza wzbudzały zainteresowanie autorów znających jego Commentum. Podejmowali oni wątki Makrobiusza, rozwijali je i przekształcali według własnego sposobu myślenia. Komentarz Makrobiusza był w średniowieczu wielokrotnie przepisywany i komentowany, o czym świadczy liczba zachowanych rękopisów. W niniejszym artykule autor przedstawia wstępny zarys poglądów teologicznych, antropologicznych i psychologicznych, w połączeniu z komentarzem na temat przekazu w okresie średniowiecza.
The article presents a philosophical and literary work which, despite its compiler character, played an important role in the history of culture. Thanks to him, important ideas of ancient philosophy were transferred to another era, that is, the Middle Ages. This work is a commentary on the VI book of De re publica by M.T. Cicero of A.T. Macrobius: Commentarii in Ciceronis Somnium Scipionis. This piece was for a long time the only trace of the mentioned piece by Cicero. It was also one of the main sources by which the ideas of Platonism and Pythagoreism as well as elements of ancient astronomical, musicological and mathematical doctrines reached the Middle Ages. This work was commented on very often by medieval scholars and is present in the minds of many of them. The numerous issues raised by Macrobius met with the interest of authors who know his Commentum. They took up macrobian threads and developed and transformed them according to their own way of thinking. Macrobius’ comment was repeatedly rewritten and commented on in the Middle Ages, as evidenced by the number of preserved manuscripts. In this article, I want to present an initial outline of the theological, anthropological and psychological views mediated by the commentary on the transmission of the Middle Ages.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2022, 13, 3; 5-34
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Being Alive, Living a Life. The Unity of the Concept of Life in Pseudo-Dionysius the Areopagite
Autorzy:
Stępień, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789190.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pseudo-Dionysius The Areopagite
Plotinus
Life
Christian Neoplatonism
Proclus
Opis:
The writings of Corpus Dionysiacum present a concept of life which is different from the one that we profess nowadays. Its view is backed up mainly by the Platonic tradition, which since the times of Plato has tended to see life as an intellectual principle. Therefore, in the Neoplatonic system we can find the conviction that life, in its fullest sense, is intellectual and at its peak is a vision of the One. In the system of Proclus, life, apart from being a principle, is also a god and the main principle of the whole world of intellectual and intellective gods. Pseudo-Dionysius in his writings exploits the concept of the unparticipable and participable principle, and since God is for him Trinity completely beyond participation and knowledge, the divine names play the role of participable henads. However, for Dionysius, names are neither hypostases nor living gods, which is clearly visible in case of the name of Life. All things participate in the name of life and in this name God is the only principle of life in the universe. However, life is not a property to own, but rather a constant struggle to approach the Trinity. Therefore, by committing a sin, an angel or a man loses life, which in the case of a man can be regained through sacramental activity. An analysis of the thoughts of Pseudo-Dionysius reveals a conception of life which is unified contrary to its shattered modern understanding. While biological, mental, moral lives fundamentally differ for us, for Dionysius those are merely aspects of the same thing, and therefore in his view life can be lost and regained not only in the metaphorical, but also the ontological sense.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 1007-1024
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg jako źródło moralności. Intuicje św. Augustyna w "Wyznaniach" 7.10–11 w kontekście dyskusji z tradycją starożytną
God as the Source of Morality. St. Augustine’s Intuitions in "Confessions" 7.10–11 in the Context of a Discussion with the Ancient Tradition
Autorzy:
Koszkało, Martyna Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789191.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bóg
źródło moralności
Sokrates
Platon
Arystoteles
św. Augustyn
regio dissimilitudinis
neoplatonizm
God
the source of morality
Socrates
Plato
Aristotle
St. Augustine
region of dissimilarity
Neoplatonism
Opis:
W artykule przedstawiam relacje Boga/bogów wobec moralności zarówno w greckiej religii i filozofii, jak i w poglądach św. Augustyna na podstawie rozróżnień uczynionych przez Johna Hare’a. Twierdzę, że intuicje Augustyna istotnie dopełniają koncepcję Boga jako źródła moralności obecną zarówno w starożytnej tradycji filozoficznej, jak i religijnej. W pierwszej części artykułu ukazuję relację bogów greckiej religii ludowej do moralności i stwierdzam, że bycie gwarantem moralności nie wymagało od nich posiadania wzorcowego charakteru moralnego. Następnie pokazuję, że zmiana tego zjawiska miała miejsce w epoce sokratejskiej. Bóg/bogowie Sokratesa, Platona czy Arystotelesa nabierają cech doskonałościowych i to sankcjonuje ich moc kształtowania moralności. W ramach tych koncepcji zrodziła się idea upodobnienia się do Boga/bogów i naśladowania wzorca charakterologicznego poprzez wykonywanie działań, które wykonuje Bóg (poznawanie, doskonałość moralna). Bóg, zwłaszcza rozumiany filozoficznie, był traktowany również jako cel oraz przedmiot uszczęśliwiający. W ostatniej części artykułu analizuję koncepcję św. Augustyna. Pokazuję, że oprócz tego, że Bóg jest prawodawcą oraz uszczęśliwiającym celem ostatecznym z tego powodu, że stwarza istoty do Niego podobne, jest źródłem moralności nie tylko jako wzorzec charakterologiczny, ale przede wszystkim jako istota stwórcza. Ukazuję, że zło moralne jest odwróceniem się sprawcy od Boga i załamaniem ontologicznego porządku. W artykule przedstawiam możliwe interpretacje wyrażenia regio dissimilitudinis oraz tekstualne źródła tego pojęcia. Ukazuję również te aspekty poglądów Augustyna, które istotnie uzupełniają i przekraczają model neoplatoński w Wyznaniach 7.10–11.
In this article, I present the relationship between God/gods and morality in both the Greek religion and philosophy and in the views of St Augustine based on distinctions made by John Hare. I argue that Augustine’s intuitions are indeed complementary to the concept of God as the source of morality present both in the ancient philosophical and religious traditions. In the first part of the article, I show the relation of the gods of Greek popular religion to morality. I argue that being guarantors of morality did not require them to possess exemplary moral character. I then show that a change in this regard took place in the Socratic era. The God/gods of Socrates, Plato, or Aristotle acquire perfect qualities, which sanctions their power to shape morality. Within these concepts, the idea was born of becoming God/god-like and imitating a model of character by performing the actions carried out by God (cognition, moral perfection). God, especially the philosophical God, was also treated as an end and as a felicific object. In the last part of this article, I analyze the concept of St Augustine. I show that, in addition to being the lawgiver and the ultimate felicific end, because He creates beings like Him, God is the source of morality not only as a model of character but above all as a creative being. I show that in committing moral evil, the perpetrator turns away from God and disrupts the ontological order. I present possible interpretations of the expression region of dissimilarity and the textual sources of this concept. I also show those aspects of Augustine’s views that significantly complement and transcend the Neoplatonic model in Confessions 7.10–11.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 979-994
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il male in sé e il nulla in Proclo
Evil Itself and Nothingness in Proclus
Autorzy:
Napoli, Valerio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178736.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Proclus
Evil
Nothingness
Non-being
Neoplatonism
Opis:
In his reflection on the nature of evil, the Neoplatonic philosopher Proclus affirms that evil itself (to autokakon) is “also beyond the absolute non-being” (epekeina kai tou mēdamōs ontos). With this assumption, he intends to reinforce the thesis of the non-existence of absolute evil, conceived as totally separate from good, and contrasted with the collateral and parasitic existence of evil mixed with good. He thus maintains a distinction between absolute evil and relative evil, conceived with reference to the distinction between absolute non-being (i.e., nothingness) and relative non-being. In Proclus, the thesis of the non-existence of absolute evil is presented as a necessary consequence of the non-dualist theory of evil in the sphere of a protology that identifies the first Principle of all things in the primary Good (identical to the supra-essential One), and which aims to reconcile the absolute primacy of the latter with the presence of evil in some orders of reality.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2020, 11, 1; 143-170
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La dimension néoplatonicienne du Fondement Ignatien (au contexte du tout des Exercices spirituels de saint Ignace de Loyola
Neoplatonic dimension of the Ignatian Foundation (in the context of the entire Spiritual Exercises of St. Ignatius of Loyola)
Autorzy:
Sprutta, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375619.pdf
Data publikacji:
2020-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ignatian spirituality
Spiritual Exercises
Ignatian Foundation
Christian Neoplatonism
spiritual way (purification, enlightenment, unification)
God as the Good−Truth−Beauty
duchowość ignacjańska
Ćwiczenia duchowne
Fundament ignacjański
neoplatonizm chrześcijański
droga duchowa (oczyszczenie, oświecenie, zjednoczenie)
Bóg jako Dobro−Praw- da−Piękno
Opis:
God is the foundation and goal of man. The way to God, from the state of disgrace to a happy relationship with God, is also the “foundation” of the Spiritual Exercises of St. Ignatius of Loyola, including the Foundation. In the Foundation there is a Neoplatonic way to God as absolute Good− Truth−Beauty. The spiritual way, continued in Weeks of the Ignatian retreat, includes the stages of purification, enlightenment and unification. This way is thus also an existential principle present in Christian Neoplatonism, having its reception in all cycle of Ignatian Exercises. The article to concern the relationship between the theology of the Foundation and Christian Neoplatonism, with reference to the whole of the Spiritual Exercises of St. Ignatius of Loyola.
Bóg jest fundamentem i celem człowieka. Droga do Boga, od stanu niełaski do uszczęśliwiającej więzi z Bogiem, stanowi także osnowę ignacjańskich Ćwiczeń duchownych, w tym inicjującego je Fundamentu. W Fundamencie kryje się neoplatońska droga ku absolutnemu Dobru−Prawdzie− Pięknu, czyli ku Bogu. Duchowa droga, kontynuowana w Tygodniach rekolekcji ignacjańskich, obejmuje etapy: oczyszczenia, oświecenia i zjednoczenia. Droga ta jest zatem również egzystencjalną zasadą obecną w chrześcijańskim neoplatonizmie, mającą swoją recepcję w całym cyklu ignacjańskich Ćwiczeń. Artykuł dotyczy związku między teologią Fundamentu a chrześcijańskim neoplatonizmem, w odniesieniu do całokształtu Ćwiczeń duchownych.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2019, 34; 181-198
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie światła w islamie. Mistyka światła w traktacie Nisza świateł Al-Ghazalego
Katarzyna PACHNIAK – The Concept of Light in Islam: The Mysticism of Light in The Niche of Lights by Al-Ghazali
Autorzy:
PACHNIAK, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046908.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Al-Ghazali, Nisza świateł, światło, Koran, zoroastryzm, manicheizm, neoplatonizm, sufizm, mistyka światła, Bóg
Al-Ghazali, The Niche of Lights, light, Quran, Zoroastrianism, Manicheism, Neoplatonism, Sufism, mysticism of light, God
Opis:
Osią artykułu jest werset o świetle z 24. sury koranicznej. Pierwszą część artykułu poświęcono analizie pojęcia światła w kulturze wczesnego islamu, koncentrując się na zagadnieniu, skąd fragmenty dotyczące światła znalazły się w Koranie. Po ukazaniu ogólnych trudności wiążących się z poznaniem historii wczesnego islamu zwrócono uwagę na wpływ wątków starszych religii, szczególnie zoroastryzmu i manicheizmu, a następnie neoplatonizmu, na koncepcję światła w islamie. W dalszej kolejności pokazano, że wpływ ten miał szczególne znaczenie w przypadku muzułmańskiej filozofii mistycznej (sufizmu) i podano jej podstawowe pojęcia. Druga część artykułu poświęcona została analizie traktatu Al-Ghazalego Nisza świateł [Miszkat al-anwar]. Traktat omówiono, zwracając uwagę na sposoby ukazania w nim Boga jako najwyższego Światła, które promieniuje na inne byty, będąc jednocześnie poznawalne – na różnych poziomach – dla poszczególnych ludzi. Najwyższy z nich pojmują mistycy, którzy mogą widzieć czyste światło i „wlać" je w siebie, anihilując własne „ja".
The introductory focus of the article is the verse on light present in surah An-Nur [24] of the Quran. The author first analyzes the concept of light in the culture of early Islam, attempting to establish how the verse on light found its way to the Quran. After presenting the general difficulties in a reconstruction of the early history of Islam the author shows how its concept of light was affected by older religions, in particular Zoroastrianism and Manicheism, and later Neoplatonism. The influence in question is discussed in relation to mystical philosophy in Islam (Sufism), where the impact in question was most visible. Subsequently, the basic concepts of Sufism are discussed. The second part of the article comprises an analysis of The Niche of Lights [Mishkat al-anwar] by Al-Ghazali. The treatise is described with a view to the ways in which God is shown in it as the highest Light which radiates itself onto other beings and is cognizable by people on various levels, the highest of them being accessible solely to mystics, i.e. those capable of seeing pure light and ‘pouring’ it into themselves, thus annihilating their own selves.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 3 (119); 135-149
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Why Aquinas Stopped Commenting on Boethius’s De Trinitate
Autorzy:
Ugwuanyi, Faustinus Ik.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507300.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Aquinas
Boethius
De Trinitate
Trinity
Neoplatonism
Opis:
The article is an attempt to answer the question of why Aquinas stops his commentary on Boethius’s De Trinitate at question six, article four, whereas this is before the point in the treatise where Boethius gets to the heart of the subject matter. The author shows that Aquinas (1) decides to do so because the treatise cannot afford him the means of demonstrating the existence of the Trinity, (2) holds that, although rational explanations could be given in terms of proof of God’s existence, one cannot come to the knowledge of the truth of the existence of the Trinity by reason alone, and (3) concludes that, although we cannot prove the doctrine of the existence of the Trinity through philosophical demonstration, we can, however, show that this doctrine and other doctrines known through the light of faith are not contradictory.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2020, 9, 1; 167-188
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henry More i Isaac Newton o działaniu materii – kontekst neoplatoński
Henry More and Isaac Newton on the activity of matter – neoplatonic context
Autorzy:
Kucharski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431181.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
matter
motion
active principles
God
Neoplatonism
alchemy
More Henry
Newton Isaak
materia
ruch
zasady aktywne
Bóg
neoplatonizm
alchemia
Newton Izaak
Opis:
One of the main challenges for 17th-century natural philosophers was to find an answer to the question of what makes matter active at all? The legacy of 'prime matter' and its pure potentiality was still alive, and the adoption of corpuscular or atomistic theories did not change much here, the conviction about the total passivity of bodies was still dominant. Their actions demanded some explanation that would be the equivalent of an Aristotelian, non-material and active form. It seems that one of the philosophical traditions that were sought for such an explanation was the emanational metaphysics of Plotinus. In seventeenth-century systems it underwent various modifications, but its main idea, indicating the active role of certain 'principles' or 'spirits' responsible for initiating any changes in matter and managing them in accordance with the Creator's intention, remained the foundation of the theories of matter. An example of such solutions are the systems of Henry More and his good acquaintance from Cambridge, Isaac Newton. In the first case there is no doubt about the fundamental influence of Neoplatonism, but in the second case historians' opinions are divided. Newton reaches in search of 'active principles' for alchemical research, with the hope of finding these principles not only when referring to philosophical speculations, but also to experimental methods. This difference, however, does not change the fact that both philosophers try to discover the mode of action of 'active spirits', hesitating between placing in the particles of matter a number of separate principles and pointing to only one acting universally principle that was just an extension of God's arm – More calls it the Spirit of Nature (Vicarious Power of God), and Newton sees that principle ultimately in Christ (Viceroy of God).
Jednym z głównych wyzwań stojących przed filozofami przyrody XVII wieku było znalezienie odpowiedzi na pytanie, co sprawia, że materia w ogóle działa? Dziedzictwo ‘materii pierwszej’ i jej czystej potencjalności było wciąż żywe, a przyjęcie teorii korpuskularnej czy atomistycznej niewiele tu zmieniało, dominowało wciąż przekonanie o całkowitej bierności ciał. Ich działanie domagało się jakiegoś wyjaśnienia, które stanowiłoby odpowiednik arystotelesowskiej, niematerialnej i aktywnej, formy. Wydaje się, że jedną z tradycji filozoficznych, do których sięgano w poszukiwaniu takiego wyjaśnienia, była emanacyjna metafizyka Plotyna. W systemach XVII-wiecznych ulegała ona różnorodnym modyfikacjom, ale jej główna idea, wskazująca na aktywną rolę pewnych ‘zasad’, czy ‘duchów’ odpowiedzialnych za inicjowanie wszelkich zmian w materii i kierowanie nimi zgodnie z zamysłem Stwórcy, pozostawała fundamentem ówczesnych teorii działania materii. Przykładem takich rozwiązań są systemy Henry’ego More’a i jego dobrego znajomego z Cambridge, Izaaka Newtona. W pierwszym przypadku nie ma wątpliwości co do zasadniczego wpływu neoplatonizmu, w drugim jednak zdania historyków są podzielone. Newton sięga bowiem w poszukiwaniu ‘aktywnych zasad’ do badań alchemicznych, z nadzieją odnalezienia owych zasad nie tylko przy odwołaniu się do filozoficznych spekulacji, ale także do metod eksperymentalnych. Różnica ta jednak nie zmienia faktu, że obaj filozofowie starają się odkryć sposób działania ‘duchów aktywnych’, wahając się między umieszczeniem w cząstkach materii wielu odrębnych zasad a wskazaniem na zasadę jedną, działającą uniwersalnie i będącą niejako przedłużeniem Bożego ramienia – More nazywa ją Duchem Natury (Vicarious Power of God), a Newton upatruje jej ostatecznie w Chrystusie (Viceroy of God).
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 4; 5-26
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koinon and koinônia: A Particular Case of Participation in John Philoponus
Autorzy:
Granata, Daniele
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/633438.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Neoplatonism
Philoponus
Categories
participation
Plato
Aristotle
koinon
Opis:
The aim of this study is to discuss an original philosophical contribution made by Philoponus, who in In Cat. 18, 14–22 equates koinon in its most peculiar meaning with the concept of koinônia understood as a particular case of Platonic methexis. First, the paper analyzes the passages where the Neoplatonic commentators of the Categories distinguish four distinct meanings of the Aristotelian concept of koinon. Subsequently, this article emphasizes the differences between Philoponus’ hermeneutical suggestions and those of the other commentators. Philoponus clarifies that while every koinon is methekton, Aristotle’s koinon is characterized by the fact that the participation is ex isou and kata meros. Thus, koinônia, according to Philoponus, is a particular case of methexis, where everyone participating in something participates in it equally and singly. The example cited by Philoponus to explain Aristotle’s koinon is that of men participating equally and singly in human nature. The study concludes with a discussion of the relationship among the concepts of koinon, koinônia and methexis.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2018, 9, 1; 101-120
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki: Porfiriusz z Tyru O wegetarianizmie (Περὶ ἀποχῆς ἐμψúχων), wprowadzenie, przekład i komentarz Ewa Osek, Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, Warszawa 2018, ss. 460
Book Review: Porfiriusz z Tyru O wegetarianizmie (Περὶ ἀποχῆς ἐμψúχων), wprowadzenie, przekład i komentarz Ewa Osek, Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, Warszawa 2018, pp. 460
Autorzy:
Czerwińska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648714.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Porphyry
vegetarianism
neoplatonism
Opis:
This is the first Polish translation of Porphyry’s of Tyre text done by Ewa Osek. Except for the translation, the book contains the Greek text, a comprehensive introduction to the content of the work, a description of manuscripts and editions, as well as extensive and comprehensive comments on the translated text. Appendix and indexes are also included in the book.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2018, 21; 153-158
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sacral and Anagogical Aspects of the “Marvellous” in Damascius. An Interpretation
Autorzy:
Napoli, Valerio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/633429.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Damascius
marvellous
first principle
Vita Isidori
De Principiis
Neoplatonism
Opis:
In the fragments of Damascius’ Vita Isidori one can observe a significant presence of the “marvellous.” In many cases, the marvellous seems to manifest a sacral and anagogical value in line with the philosophical and religious conceptions of late Neo-Platonism. A similar value of the marvellous can also be found in a passage of De Principiis (I, 14, 1–19), where Damascius hails the totally ineffable Principle as supremely marvellous, upon which he presents it as absolutely unknowable and expressible only in an aporetic way.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2018, 9, 1; 121-155
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bizantyjski Neoplatonizm i Zachodnia średniowieczna mistyka: wspomnienia chrystologii Maksyma Wyznawcy w mistycznej doktrynie Bernard z Clairvaux
Autorzy:
Тимофеев, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420326.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Byzantine Neoplatonism
Western medieval mysticism
grace
free will
synergy
stages of love
bizantyjski neoplatonizm
zachodnia średniowieczna mistyka
łaska
wolna wola
synergia
etapy miłości
византийский неоплатонизм
западная средневековая мистика
благодать
свобода воли
синергия
ступени любви
Opis:
W artykule autor rozważa korelację pomiędzy doktryną chrystologiczną Maksyma Wyznawcy a mistyczną nauką świętego Bernarda z Clairvaux. Analizie poddano ideologiczne paralele dotyczące synergii boskiej i ludzkiej woli oraz stopnie sekwencji wolności i miłości chrześcijańskiej w naukach chrześcijańskich myślicieli.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 41

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies