Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Neoplatonism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 41
Tytuł:
«Apocryphal nightmares». Osservazioni sul riferimento a Damascio nel racconto The Nameless City di Howard Phillips Lovecraft
«Apocryphal Nightmares». Observations on the Reference to Damascius in The Nameless City by Howard Phillips Lovecraft
Autorzy:
Napoli, Valerio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938380.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
H. P. Lovecraft
Damascius
Paradoxa
Photius
Neoplatonism
Opis:
In his tale entitled The Nameless City, Howard Phillips Lovecraft includes unspecified «paragraphs from the apocryphal nightmares of Damascius» among the «fragments» of the «cherished treasury of daemoniac lore» of the protagonist In the present essay, I suggest that there is a connection between this unusual reference and a note in the writer’s Commonplace Book, which refers to the notice by Photius (Bibl. cod. 130) on a lost work by Damascius that nowdays is generally referred to as Paradoxa and assumed to consist of a variegated collection of extraordinary stories and facts. I, therefore, delineate a general presentation of the testimony by the Byzantine Patriarch (very probably only indirectly known to Lovecraft), upon which I attempt to bring into focus the motivations that led the Providence to make the writer insert the name of Damascius in the fantastic plot of his story.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2014, 5, 1; 213-248
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘Upper’ Mereology of Human Soul and Salvation according to Hermias of Alexandria
„Wyższa” mereologia duszy ludzkiej i zbawienia według Hermiasza z Aleksandrii
Autorzy:
Neola, Benedetto
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158081.pdf
Data publikacji:
2022-06-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Neoplatonism
Hermias of Alexandria
Plato's Phaedrus
Doctrine of the Soul
Eschatology
Opis:
With my article, I try to show how the Neoplatonist Hermias of Alexandria (c. 410-455 AD) elaborated on Plato’s arguments on the immortality of the human soul in order to forge a coherent psychological and ontological system which is in tune with a precise ethics of salvation. In the final Appendix, I propose that these doctrines of the soul were not just erudite theories but turned out to be an actual and effective tool for coping with the threatening moments of the everyday life (notably for coping with the loss of the beloved ones and for facing death).
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 82; 31-52
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aristotle’s Topics in the Greek Neoplatonic Commentaries on the Categories
Autorzy:
Militello, Chiara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/633482.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Categories
commentaries
dialectic
Neoplatonism
Topics
Opis:
This paper lists and examines the explicit references to Aristotle’s Topics in the Greek Neoplatonic commentaries on the Categories. The references to the Topics by Porphyry, Dexippus, Ammonius, Simplicius, Olympiodorus, Philoponus and David (Elias) are listed according the usual prolegomena to Aristotle’s works. In particular, the paper reconstructs David (Elias)’s original thesis about the proponents of the title Pre-Topics for the Categories and compares Ammonius’, Simplicius’ and Olympiodorus’ doxographies about the postpraedicamenta. Moreover, the study identifies two general trends. The first one is that all the commentators after Proclus share the same general view about: the authenticity of the Topics, Aristotle’s writing style in them, the part of philosophy to which they belong, their purpose, their usefulness and their place in the reading order. The second one is that whereas Porphyry, Dexippus and Simplicius use the Topics as an aid to understanding the Categories, Ammonius, Olympiodorus and David (Elias) do not.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2014, 5, 1; 91-118
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Being Alive, Living a Life. The Unity of the Concept of Life in Pseudo-Dionysius the Areopagite
Autorzy:
Stępień, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789190.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pseudo-Dionysius The Areopagite
Plotinus
Life
Christian Neoplatonism
Proclus
Opis:
The writings of Corpus Dionysiacum present a concept of life which is different from the one that we profess nowadays. Its view is backed up mainly by the Platonic tradition, which since the times of Plato has tended to see life as an intellectual principle. Therefore, in the Neoplatonic system we can find the conviction that life, in its fullest sense, is intellectual and at its peak is a vision of the One. In the system of Proclus, life, apart from being a principle, is also a god and the main principle of the whole world of intellectual and intellective gods. Pseudo-Dionysius in his writings exploits the concept of the unparticipable and participable principle, and since God is for him Trinity completely beyond participation and knowledge, the divine names play the role of participable henads. However, for Dionysius, names are neither hypostases nor living gods, which is clearly visible in case of the name of Life. All things participate in the name of life and in this name God is the only principle of life in the universe. However, life is not a property to own, but rather a constant struggle to approach the Trinity. Therefore, by committing a sin, an angel or a man loses life, which in the case of a man can be regained through sacramental activity. An analysis of the thoughts of Pseudo-Dionysius reveals a conception of life which is unified contrary to its shattered modern understanding. While biological, mental, moral lives fundamentally differ for us, for Dionysius those are merely aspects of the same thing, and therefore in his view life can be lost and regained not only in the metaphorical, but also the ontological sense.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 1007-1024
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bizantyjski Neoplatonizm i Zachodnia średniowieczna mistyka: wspomnienia chrystologii Maksyma Wyznawcy w mistycznej doktrynie Bernard z Clairvaux
Autorzy:
Тимофеев, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420326.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Byzantine Neoplatonism
Western medieval mysticism
grace
free will
synergy
stages of love
bizantyjski neoplatonizm
zachodnia średniowieczna mistyka
łaska
wolna wola
synergia
etapy miłości
византийский неоплатонизм
западная средневековая мистика
благодать
свобода воли
синергия
ступени любви
Opis:
W artykule autor rozważa korelację pomiędzy doktryną chrystologiczną Maksyma Wyznawcy a mistyczną nauką świętego Bernarda z Clairvaux. Analizie poddano ideologiczne paralele dotyczące synergii boskiej i ludzkiej woli oraz stopnie sekwencji wolności i miłości chrześcijańskiej w naukach chrześcijańskich myślicieli.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg jako źródło moralności. Intuicje św. Augustyna w "Wyznaniach" 7.10–11 w kontekście dyskusji z tradycją starożytną
God as the Source of Morality. St. Augustine’s Intuitions in "Confessions" 7.10–11 in the Context of a Discussion with the Ancient Tradition
Autorzy:
Koszkało, Martyna Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789191.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bóg
źródło moralności
Sokrates
Platon
Arystoteles
św. Augustyn
regio dissimilitudinis
neoplatonizm
God
the source of morality
Socrates
Plato
Aristotle
St. Augustine
region of dissimilarity
Neoplatonism
Opis:
W artykule przedstawiam relacje Boga/bogów wobec moralności zarówno w greckiej religii i filozofii, jak i w poglądach św. Augustyna na podstawie rozróżnień uczynionych przez Johna Hare’a. Twierdzę, że intuicje Augustyna istotnie dopełniają koncepcję Boga jako źródła moralności obecną zarówno w starożytnej tradycji filozoficznej, jak i religijnej. W pierwszej części artykułu ukazuję relację bogów greckiej religii ludowej do moralności i stwierdzam, że bycie gwarantem moralności nie wymagało od nich posiadania wzorcowego charakteru moralnego. Następnie pokazuję, że zmiana tego zjawiska miała miejsce w epoce sokratejskiej. Bóg/bogowie Sokratesa, Platona czy Arystotelesa nabierają cech doskonałościowych i to sankcjonuje ich moc kształtowania moralności. W ramach tych koncepcji zrodziła się idea upodobnienia się do Boga/bogów i naśladowania wzorca charakterologicznego poprzez wykonywanie działań, które wykonuje Bóg (poznawanie, doskonałość moralna). Bóg, zwłaszcza rozumiany filozoficznie, był traktowany również jako cel oraz przedmiot uszczęśliwiający. W ostatniej części artykułu analizuję koncepcję św. Augustyna. Pokazuję, że oprócz tego, że Bóg jest prawodawcą oraz uszczęśliwiającym celem ostatecznym z tego powodu, że stwarza istoty do Niego podobne, jest źródłem moralności nie tylko jako wzorzec charakterologiczny, ale przede wszystkim jako istota stwórcza. Ukazuję, że zło moralne jest odwróceniem się sprawcy od Boga i załamaniem ontologicznego porządku. W artykule przedstawiam możliwe interpretacje wyrażenia regio dissimilitudinis oraz tekstualne źródła tego pojęcia. Ukazuję również te aspekty poglądów Augustyna, które istotnie uzupełniają i przekraczają model neoplatoński w Wyznaniach 7.10–11.
In this article, I present the relationship between God/gods and morality in both the Greek religion and philosophy and in the views of St Augustine based on distinctions made by John Hare. I argue that Augustine’s intuitions are indeed complementary to the concept of God as the source of morality present both in the ancient philosophical and religious traditions. In the first part of the article, I show the relation of the gods of Greek popular religion to morality. I argue that being guarantors of morality did not require them to possess exemplary moral character. I then show that a change in this regard took place in the Socratic era. The God/gods of Socrates, Plato, or Aristotle acquire perfect qualities, which sanctions their power to shape morality. Within these concepts, the idea was born of becoming God/god-like and imitating a model of character by performing the actions carried out by God (cognition, moral perfection). God, especially the philosophical God, was also treated as an end and as a felicific object. In the last part of this article, I analyze the concept of St Augustine. I show that, in addition to being the lawgiver and the ultimate felicific end, because He creates beings like Him, God is the source of morality not only as a model of character but above all as a creative being. I show that in committing moral evil, the perpetrator turns away from God and disrupts the ontological order. I present possible interpretations of the expression region of dissimilarity and the textual sources of this concept. I also show those aspects of Augustine’s views that significantly complement and transcend the Neoplatonic model in Confessions 7.10–11.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 979-994
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciało ludzkie i jego udział w szczęściu nieba – koncepcja Pseudo-Dionizego Areopagity wobec poglądów neoplatoników pogańskich
Human body and its participation in heavenly happiness – conception of Pseudo-Dionysius the Areopagite against the teaching of pagan neoplatonic philosophers
Autorzy:
Stępień, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613861.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pseudo-Dionizy Areopagita
ciało
neoplatonizm
dusza
połączenie duszy z ciałem
Pseudo-Dionysius the Areopagite
body
Neoplatonism
soul
descent of the soul
Opis:
In seventh chapter of his On the Ecclesiastical Hierarchy Pseudo Dionysius the Areopagite treats on the ceremony of burial. While explaining the rites he makes a few remarks on the Christian understanding of the body and its fate after death, and how it is inconsistent with some pagan views on the matter. He discusses several opposite statements of the complete disintegration of the body, metempsychosis and seeing the life of the body after death exactly like the life on earth (On the Ecclesiastical Hierarchy VII 3, 1). This polemic is pointed against Neoplatonic philosophers who held such opinions, and to understand the difference between pagan and Christian view on the matter, the second part of the article considers the Neoplatonic view of the life after death. At Neoplatonic schools there were a different opinions of whether the embodiment is good or rather damaging to the intellectual soul. Philosophers like Plotinus and Porphyry explained descend of the soul as being evil, while Iamblichus and Damaskios thought otherwise. However there were points in which Neoplatonics were completely in agreement. All of them admitted that the happiness of the soul after death is possible only without the material body, and that the soul can reincarnate. Analysis of Neoplatonic view shows that the negative approach to the body is not the feature that could be ascribed to all Late Greek philosophers. Pseudo-Dionysius sees the problem in the Christian perspective. The soul at the moment of death does not loose completely the connection with the body and thus death does not mean the dissolution of the substance. However the new body that will be given to believers after resurrection will not be exactly the same with the earthly one.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 63; 199-216
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emotions that Foster Learning: Wonder and Shock in Proclus
Emocje, które sprzyjają uczeniu się: zdumienie i szok u Proklusa
Autorzy:
Tresnie, Corentin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158090.pdf
Data publikacji:
2022-06-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Proclus
Neoplatonism
Emotion
Surprise
Fear
Anxiety
Wonder
Fright
Thauma
Learning
Teaching
Autonomy
Mysteries
Reversion
Philosophy
Reason
Passion
Opis:
In his Commentaries, Proclus (Neoplatonic philosopher, 5th century A.D.) describes the ways in which a teacher can awaken the desire for knowledge and philosophy in a given soul, and help this soul to make cognitive and moral progress. He considers such an intervention to be a case of providence, analogous to both the action of divine Pronoia and the care of one's personal daemon. As the soul being thus educated is still unaware of the merits of rational thought, the teacher needs to use the emotions of his student to stimulate him; he might even want to generate desirable emotions in his soul. I focus here on two emotions: wonder and shock. The first serves to stimulate interest while preserving autonomy. The second allows deeper commitment at the price of reduced autonomy of the pupil. Both are complementary aspects of philosophical perplexity.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 82; 237-262
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eneasz z Gazy i jego listy
Autorzy:
Starowieyski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011894.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Eneasz z Gazy
Gaza
szkoła retoryczna
neoplatonizm
kateny
listy
Teofrast
Aeneas of Gaza
school of rhetoric
neoplatonism
catena
letters
Theophrastus
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, specjalny; 110-130
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filon z Aleksandrii – wprowadzenie do badań
Philo of Alexandria – Introduction
Autorzy:
Osmański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015832.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Filon z Aleksandrii
neoplatonizm
filozofia starożytna
Philo of Alexandria
neoplatonism
ancient philosophy
Opis:
The aim of this article is to give a comprehensive introduction to the philosophical thought of Philo of Alexandria, a Jewish exegete of Scripture who was born and lived in Alexandria between ca 15-10 BC – 45-50 CE. The main part is preceded by short remarks concerning the state of research on Philo in Poland, Philonic nomenclature, his life and works. Then Philo's philosophy is examined, with special reference to its sources (Jewish and Greek), the conception of God, Logos, and other intermediaries, Philo's view of the world, man and ethics (including here the notions of assimilation to God, virtue, ideal of sage, freedom, conscience, contemplation of God and life after death) and Philo's influence on Gnostics, Middle Platonists and Church Fathers. Each issue is supported by references to Philo's works and placed in the context of scholarly discussion. The author puts forward his view that Philo's philosophical originality primarily consists in harmonizing Jewish and Greek tradition, and, as a result, re-interpreting them both in a thoroughly new manner. Accordingly, Philo can be regarded as the main predecessor of the patristic and medieval quest for synthesis of faith and reason. The bibliographical part includes main editions and translations of Philo's treatises including also scholarly literature not mentioned in the text. At the end the general bibliography as well as the bibliographies on Philo are given.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 1; 349-401
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hedonistyczny wątek w platońskim Fedonie – Uproszczenie Olimpiodora
Hedonistic Motif in Plato’s Phaedo – Olympiodorus’ Simplification
Autorzy:
Pacewicz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938387.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Neoplatonism
Plato
Olympiodorus
hedonism
Phaedo
Opis:
While the aim of the present paper is to analyze Olympiodorus’ commentary to Plato’s Phaedo, particular attention will be paid here to the role of hēdonē. The first part of the text presents the four conceptions of the pleasure that can be found in Plato’s dialogue. Although pleasure does not play the most prominent role either in the Plato’s dialogue or in the Neoplatonic commentary, Olympiodorus’ attitude to this issue reveals an important change and difference between the philosophical views of Plato and those of Olympiodorus. The latter does not seem to discern the possibility that pleasure can have its spiritual dimension (which Plato regards as possible). Thus, the experience of hēdonē is reduced solely to the sphere of the senses and even in this area its role needs to be minimized: in this form it has to be carefully measured and controled. Furthermore, Olympiodorus does not see that so-called hedonistic calculus: whilst it is not strictly speaking connected with virtuous actions, it still can have some significance for the the philosopher’s life.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2014, 5, 1; 199-212
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henry More i Isaac Newton o działaniu materii – kontekst neoplatoński
Henry More and Isaac Newton on the activity of matter – neoplatonic context
Autorzy:
Kucharski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431181.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
matter
motion
active principles
God
Neoplatonism
alchemy
More Henry
Newton Isaak
materia
ruch
zasady aktywne
Bóg
neoplatonizm
alchemia
Newton Izaak
Opis:
One of the main challenges for 17th-century natural philosophers was to find an answer to the question of what makes matter active at all? The legacy of 'prime matter' and its pure potentiality was still alive, and the adoption of corpuscular or atomistic theories did not change much here, the conviction about the total passivity of bodies was still dominant. Their actions demanded some explanation that would be the equivalent of an Aristotelian, non-material and active form. It seems that one of the philosophical traditions that were sought for such an explanation was the emanational metaphysics of Plotinus. In seventeenth-century systems it underwent various modifications, but its main idea, indicating the active role of certain 'principles' or 'spirits' responsible for initiating any changes in matter and managing them in accordance with the Creator's intention, remained the foundation of the theories of matter. An example of such solutions are the systems of Henry More and his good acquaintance from Cambridge, Isaac Newton. In the first case there is no doubt about the fundamental influence of Neoplatonism, but in the second case historians' opinions are divided. Newton reaches in search of 'active principles' for alchemical research, with the hope of finding these principles not only when referring to philosophical speculations, but also to experimental methods. This difference, however, does not change the fact that both philosophers try to discover the mode of action of 'active spirits', hesitating between placing in the particles of matter a number of separate principles and pointing to only one acting universally principle that was just an extension of God's arm – More calls it the Spirit of Nature (Vicarious Power of God), and Newton sees that principle ultimately in Christ (Viceroy of God).
Jednym z głównych wyzwań stojących przed filozofami przyrody XVII wieku było znalezienie odpowiedzi na pytanie, co sprawia, że materia w ogóle działa? Dziedzictwo ‘materii pierwszej’ i jej czystej potencjalności było wciąż żywe, a przyjęcie teorii korpuskularnej czy atomistycznej niewiele tu zmieniało, dominowało wciąż przekonanie o całkowitej bierności ciał. Ich działanie domagało się jakiegoś wyjaśnienia, które stanowiłoby odpowiednik arystotelesowskiej, niematerialnej i aktywnej, formy. Wydaje się, że jedną z tradycji filozoficznych, do których sięgano w poszukiwaniu takiego wyjaśnienia, była emanacyjna metafizyka Plotyna. W systemach XVII-wiecznych ulegała ona różnorodnym modyfikacjom, ale jej główna idea, wskazująca na aktywną rolę pewnych ‘zasad’, czy ‘duchów’ odpowiedzialnych za inicjowanie wszelkich zmian w materii i kierowanie nimi zgodnie z zamysłem Stwórcy, pozostawała fundamentem ówczesnych teorii działania materii. Przykładem takich rozwiązań są systemy Henry’ego More’a i jego dobrego znajomego z Cambridge, Izaaka Newtona. W pierwszym przypadku nie ma wątpliwości co do zasadniczego wpływu neoplatonizmu, w drugim jednak zdania historyków są podzielone. Newton sięga bowiem w poszukiwaniu ‘aktywnych zasad’ do badań alchemicznych, z nadzieją odnalezienia owych zasad nie tylko przy odwołaniu się do filozoficznych spekulacji, ale także do metod eksperymentalnych. Różnica ta jednak nie zmienia faktu, że obaj filozofowie starają się odkryć sposób działania ‘duchów aktywnych’, wahając się między umieszczeniem w cząstkach materii wielu odrębnych zasad a wskazaniem na zasadę jedną, działającą uniwersalnie i będącą niejako przedłużeniem Bożego ramienia – More nazywa ją Duchem Natury (Vicarious Power of God), a Newton upatruje jej ostatecznie w Chrystusie (Viceroy of God).
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 4; 5-26
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Humanistic Poets And Classical Philosophy
Autorzy:
Blum, Wilhelm
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781193.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Thomas More
Jacob Balde
Ancient Ethics
Stoicism
Neoplatonism
Humanism
Renaissance Philosophy
Opis:
The aim of the article is to show that the so-called “philosophia perennis” is valid for our modern times too. Four philosophical schools of the Hellenistic times remain influential for the following centuries: Plato and Neoplatonism, Aristotle and the Peripatetics, the Stoics and the Epicureans. We are interpreting two, only two, poems from Thomas More and Jacob Balde, and so we see the greatest possible influence of all these four ancient philosophical schools.
Źródło:
Ethics in Progress; 2016, 7, 2; 82-94
2084-9257
Pojawia się w:
Ethics in Progress
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il male in sé e il nulla in Proclo
Evil Itself and Nothingness in Proclus
Autorzy:
Napoli, Valerio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178736.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Proclus
Evil
Nothingness
Non-being
Neoplatonism
Opis:
In his reflection on the nature of evil, the Neoplatonic philosopher Proclus affirms that evil itself (to autokakon) is “also beyond the absolute non-being” (epekeina kai tou mēdamōs ontos). With this assumption, he intends to reinforce the thesis of the non-existence of absolute evil, conceived as totally separate from good, and contrasted with the collateral and parasitic existence of evil mixed with good. He thus maintains a distinction between absolute evil and relative evil, conceived with reference to the distinction between absolute non-being (i.e., nothingness) and relative non-being. In Proclus, the thesis of the non-existence of absolute evil is presented as a necessary consequence of the non-dualist theory of evil in the sphere of a protology that identifies the first Principle of all things in the primary Good (identical to the supra-essential One), and which aims to reconcile the absolute primacy of the latter with the presence of evil in some orders of reality.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2020, 11, 1; 143-170
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat ekstazy Plotyna – wokół interpretacji Enn. IV 8[6],1,1-11
Some Remarks on the Ecstasy of Plotinus – the Interpretation of Enneads IV 8[6],1,1–11
Autorzy:
Szymańska-Kuta, Daria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640892.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Plotinus
Neoplatonism
mysticism
religious experience
ecstasy
rationalism
irrationalism
Plotyn
neoplatonizm
Mistycyzm
Doświadczenie religijne
Ekstaza
racjonalizm
irracjonalizm
Opis:
The starting point of the article is a critical analysis of the possible interpretations of the famous excerpt of Enn. IV 8[6],1,1–11, on the basis of which the image of the ecstasy of Plotinus as a momentary rapture, which Plotinus apparently experienced a certain number of times in his life, was formed. In the next part of the article this analysis becomes a pretext for considering, on the one hand, the elements which show the closely philosophical, rational character of the Plotinian system, yet on the other hand the irrational elements appearing in the text of Enneads. The author also tackles the problem of the continuity of the irrational component of Neoplatonic tradition. In this way she tries to answer the question whether Postplotinian Neoplatonism – sinking to irrationalist positions – broke with the rationalist premises of the philosophy of Plotinus, or, on the contrary, has its basis in certain philosophical assumptions which develop Plotinus’ views.
Źródło:
Studia Religiologica; 2011, 44; 95-107
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 41

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies