Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Neo-romanticism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
STYLISTIC TENDENCIES IN THE WORKS FOR ACCORDION BY UKRAINIAN COMPOSERS IN THE LATE 20TH – EARLY 21ST CENTURIES
Autorzy:
Spodarenko, Victor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566582.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
neo-folklorism
neo-romanticism
neo-classicism
music works for accordion
Ukrainian composers
Opis:
The stylistic panorama of the 20th century music is notable for an aesthetic variety of works by different composers and compositional schools. This fact is corroborated by the ambiguity and plurality of musical cultures, made manifest by certain artistic trends and tendencies transpiring during the late 19th and early 20th centuries. As the century progressed, certain artistic tendencies underwent a transformation and evolved into other stylistic novelties. The works for the accordion by Ukrainian composers display folk-like influences and project an array of aesthetic approaches to the idea of musical personification. This is most clearly expressed in the way the composer: (1) borrows the material from folklore; (2) appeals to lyrical, psychological, expressive and figurative characteristics of work of art with the expression of the process-emotional nature of person’s “inner world”; (3) experiments with associative references such as, intonation, intonemas, and grief; (4) employs programmatic narrative; (5) uses epigraph and musical quotes; and (6) makes clear references to the genres and techniques of baroque and, occasionally, early classical music
Źródło:
Ars inter Culturas; 2014, 3; 69-77
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pan Twardowski Adolfa Sonnenfelda. Kilka uwag na temat muzyczno-scenicznego wariantu legendy
Adolf Sonnenfeld’s Pan Twardowski: Some Observations on the Theatrical Musical Version of the Legend
Autorzy:
Lisecka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343994.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
Adolf Sonnenfeld
Pan Twardowski
ballet
music
neo-romanticism
balet
muzyka
neo-romantyzm
Opis:
The subject of the analysis consists in the sources concerning the ballet Pan Twardowski by Adolf Sonnenfeld. On the basis of the surviving description of the performance from 1898 and the piano excerpts of selected ballet scenes, conclusions were drawn about the Warsaw composer’s work as another variant of the popular Polish legend. The important research context is a reflection on the popular music culture of the second half of the 19th century and contemporary styles of reception
Przedmiotem analizy są źródła dotyczące baletu Pan Twardowski Adolfa Sonnenfelda. Na podstawie zachowanego opisu spektaklu z 1898 r. oraz wyciągów fortepianowych wybranych scen baletowych sformułowano wnioski na temat dzieła warszawskiego kompozytora jako kolejnego wariantu popularnej polskiej legendy. Istotny kontekst badawczy stanowi refleksja nad muzyczną kulturą popularną drugiej połowy XIX w. oraz współczesnymi stylami odbioru.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2023, 67, 1-2; 107-121
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śladem romantycznej kreacji bohatera w chorwackiej poezji końca XX wieku. Od wampira do konsumenta
Tracing the Romantic creation of character in Croatian poetry of the end of the 20th century. From vampire to consumer
Autorzy:
Pieniążek-Marković, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635482.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
vampire
consumption
Croatian poetry
war lyric poetry
Maleš
neo-romanticism
Opis:
One of the distinctive traits of Romantic literature was its frenetic feverishness and frightening otherness, the embodiment of which was, among many other beings, the vampire. This character in neo-Romantic contexts was sometimes invoked by the representatives of Croatian poetry of the late twentieth century. However, in its different currents it performed a different task. War and martyrdom poetry collected in the anthology “U ovom strašnom času” used the specter for the creation of a portrait of the enemy, while using the familiar clichés of Renaissance variant of Croatian romanticism. Branko Maleš’ vampiric themes merge into an indivisible whole with references to contemporary consumerism and co-create an ironic self-portrait of a postmodern neo-Romanticist. Maleš reaches for the themes of romantic strangeness and deconstructs them in a ludic manner.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2011, 1
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Северный текст и северный миф в поэзии Николая Гумилева
Autorzy:
Снегирев, Илья
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044667.pdf
Data publikacji:
2020-08-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Николай Гумилев
традиция
поэтика
неоромантизм
Nikolai Gumilyov
tradition
poetics
neo-romanticism
Opis:
Статья посвящена северному мифу, знаки которого обнаруживаются в поэзии Николая Степановича Гумилева. Наибольший интерес представляют стихи, вошедшие в книгу Костер (1918). Поводом для написания «скандинавского цикла» стало пребывание поэта в Швеции. Вместе с тем это вовсе не «географическая» поэзия в виде «отчета» о путешествиях. Скандинавская тематика тесно связана со славянской и демонстрирует попытки Гумилева выстроить собственную концепцию исторического развития России.
The article is devoted to the to the Northern myth, markedly present in the poetry of Nikolai Gumilyov. The poems included in the book Bonfire (1918) are of most interest. The external reason for writing this kind of Scandinavian cycle was the poet’s sojourn in Sweden. This is, however, by no means “geographical poetry” or a versified report from a journey. Scandinavian themes appear to be closely connected with the Slavonic ones and the interconnection even demonstrates some attempts on the part of Gumilyov to construct his own concept of Russia’s historical development.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2020, 13; 17-27
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Месіанський час» і трагічний досвід у драматургії Лесі Українки
«Messianic Time» and the Experience of Tragedy in Lesya Ukrainkas Dramas
«Czas Mesjański» a doświadczenie tragizmu w dramaturgii Łesi Ukrainki
Autorzy:
Polishchuk, Yaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929309.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łesia Ukrainka
dramaturgia
modernizm
neoromantyzm
mesjanizm
Lesya Ukrainka
drama
Modernism
Neo-Romanticism
Messianism
Opis:
Autor poddaje badaniu istotę tragizmu cechującego twórczość dramaturgiczną Łesi Ukrainki. Eksponuje związek omawianej cechy poetyki wybitnej pisarki ukraińskiej z tragizmem o kondycji klasycznej (1), tragicznością światopoglądu romantycznego (2) oraz ze świadomością kultury z okresu dekadansu i wczesnego modernizmu (3). Łesia Ukrainka przekracza granice właściwego czasu i przestrzeni w zobrazowaniu tragicznego doświadczenia człowieka w swych dziełach Kassandra, Kamienny gospodarz, Pięśń lasu. W ten sposób zbliża się do globalnej problematyki kultury XX wieku, co uczyni kolizję egzystencjalnego wyboru oraz buntu zasadniczą dla nowoczesnej literatury i sztuki.
The author analyses the core of the tragic nature of Lesya Ukrainka’s dramatic works. Highlighted are the relationships of this feature of her dramas with Classical (1) and Romantic tragedy (2), and with the cultural awareness of the time of Decadence and Early Modernism (3). In her Kassandra [Cassandra], Kamienny gospodarz [The Stone Host] and Pieśń Lasu [The Song of the Wood], Lesya Ukrainka transgresses the borders of real time and space in depicting the tragic experience of a human being. In this way, she comes close to the fundamental problems of the 20-th century culture, with the conflict between the idea of existential choice and rebellion becoming paramount ideas of contemporary literature and art.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 39-49
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość Łesi Ukrainki w recepcji prof. Stefana Kozaka
Prof. Stefan Kozak’s Interpretation of the Works of Lesya Ukrainka
Творчість Лесі Українки в дослідженнях професора Стефана Козака
Autorzy:
Nowacki, Albert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929333.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łesia Ukrainka
neoromantyzm
dramaturgia
mitologia
Stefan Kozak
Lesya Ukrainka
Neo-romanticism
dramaturgy
mythology
Opis:
Lesya Ukrainka is one of the most outstanding figures of the Modern-Time Ukrainian literature. Her literary output was a catalyst – and often a leading factor – of changes taking place in the Ukrainian literary development process at the turn of the 20th century. Almost a hundred years after her death, the author is still alive in the awareness of her natives, and her literary legacy is a continuous inspiration for numerous researchers in Ukraine and abroad, including Polish ones. Among the latter is Professor Stefan Kozak, who devoted seven papers to her works. This paper offers a survey of the works of this Polish researcher of Ukrainian literature. His research brings a very intriguing image of Lesya Ukrainka as an outstanding creative mind, who evolved from her initial ethnic poetics towards autonomy and original Romantic conceptions with a degree of modernist tendencies.
Леся Українка це одна із найвидатніших постатей новітньої української літератури. Її літературна творчість була каталізатором, а то й нерідко рушієм перемін, що відбулися в українському історично-літературному процесі на зламі віків. Сьогодні, майже сто років після її смерті, поетеса продовжує жити у свідомості своїх співгромадян, а літературна спадщина Лесі Українки надалі цікавить багатьох дослідників не тільки з України, але й з інших країн, у тому числі польських вчених. Одним із них є видатний польський україніст Стефан Козак. Саме ця стаття є спробою прочитання наукових праць згаданого вченого, в яких можемо віднайти дуже цікавий образ Лесі Українки – великої індивідуальної особистості, що у своїй письменницькій еволюції подолала шлях від експериментування в дусі народницької поетики до зовсім автономних авторських романтичних концепцій у модерністичному прочитанні.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 181-191
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Gegen den Tod brauche ich keine Waffe, weil es keinen Tod gibt. Es gibt aber eines: Angst vor dem Tode.“– Hermann Hesses Haltung zum Tod anhand seiner Lyrik
Autorzy:
Moskała, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638719.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
transience, the process of aging, neo-romanticism, the Great Mother archetype, art, Schopenhauer, epigonism, nature
Opis:
Although Hermann Hesse is perceived by his readers mainly as a prose writer, Paweł Moskała discloses Hesse’s other face, and draws his attention to Hesse’s poetry. In the article below Moskała reviews the array of the poet’s attitudes towards death.The author, analyzing the theme of death in Hesse’s poetry in various periods of his writing,concentrates on the evolution of poet’s attitudes, from existential-subjective to reflective. It should be underlined that the awareness of transience and theanticipation of death accompanied the poet during his whole life and in all his works, in which the desire to live interlaced with the humilitytowards death and the acceptance of volatility of life.
Źródło:
Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis; 2012, 7, 3
2084-3933
Pojawia się w:
Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narodziny „polskiej szkoły” historii militarnej a wojskowość antyczna. W poszukiwaniu tożsamości badawczej (część 2)
The Birth of the “Polish School” of Military History and Ancient Warfare In Search of a Research Identity (Part 2)
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050700.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historiografia polska
historia wojskowa
dwudziestolecie międzywojenne
neoromantyzm
wojskowość antyczna
Polish historiography
military history
interwar period
neo-romanticism
ancient warfare
Opis:
Problematyka antycznej wojskowości była częstokroć uwzględniana w publikacjach polskich starożytników, choć zazwyczaj nie stanowiła samodzielnego obszaru badań. Wieloletnia, a przez to ugruntowana tradycja studiów klasycznych sprawiała, że możliwość wypracowania wspólnego stanowiska z przedstawicielami „polskiej szkoły” historii wojskowej była znacząco utrudniona, szczególnie wobec przemian zachodzących po 1926 r. Po zakończeniu II wojny światowej kontynuowano model odziedziczony po II Rzeczpospolitej, ale przeobrażenia zachodzące w polskim szkolnictwie wyższym po 1989 r. stanowią szansę na zbliżenie obu środowisk i naturalne ujednolicenie optyki badawczej.
The issue of ancient warfare was often included in the publications of Polish classicists, although it usually did not constitute an independent research area. The long and well-established tradition of classical studies resulted in difficulties in the possibility of working out a common research position with representatives of the “Polish school” of military history, especially due to the changes taking place after 1926. After the end of World War II, the model inherited from the Second Polish Republic was continued, but the transformations taking place in the Polish higher education after 1989 constitute an opportunity to bring the two communities closer together and to unify research approaches in a natural way.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2023, 22, 1; 135-167
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narodziny „polskiej szkoły” historii militarnej a wojskowość antyczna. W poszukiwaniu tożsamości badawczej (część 1)
The birth of the “Polish school” of military history and ancient warfare. In search of a research identity (Part 1)
Autorzy:
Faszcza, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050735.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historiografia polska
historia wojskowa
dwudziestolecie międzywojenne
neoromantyzm
wojskowość antyczna
Polish historiography
military history
interwar period
neo-romanticism
ancient warfare
Opis:
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. doszło do formalnego powiązania głównego nurtu piśmiennictwa historyczno-wojskowego z instytucjami naukowo-wydawniczymi Wojska Polskiego. Sprawiło to, że większość ukazujących się w tzw. dwudziestoleciu międzywojennym (1918–1939) publikacji poświęconych zagadnieniom militarnym miała służyć umacnianiu patriotyzmu i celom wychowawczym realizowanym w armii, co determinowało ich tematykę oraz sposób ujęcia poruszanych zagadnień. Ponadto nałożyły się na to dwie inne dominujące tendencje: koncentracja na dziejach narodowych, jak również popularność nurtu neoromantycznego. Zjawiska ta uległy wzmocnieniu po 1926 r. w wyniku zmian personalnych przeprowadzonych w Wojsku Polskim. W takich warunkach nie było możliwości, aby historycy wojskowi mogli wnieść znaczący wkład do badań nad antykiem, co przełożyło się na odmienne drogi rozwojowe środowiska badaczy polskich militariów i przedstawicieli Altertumswissenschaft. Perspektywie badawczej tych drugich, a także wskazaniu wspólnej płaszczyzny naukowej pozwalającej na zbliżenie stanowisk obu grup uczonych będzie poświęcona druga część artykułu.
After Poland regained independence in 1918, the mainstream of military historians was formally linked with the institutions of the Polish Army. As a result, most of the publications devoted to military issues were intended to strengthen patriotism and educational goals implemented in the army, which determined their content and approach. In addition, there were two other dominant trends: focusing on national history, as well as the popularity of the neo-romanticism. This phenomenon was intensified after 1926 as a result of personal changes carried out in the Polish Army. Under such conditions, it was not possible for military historians to make a significant contribution to the study of ancient history, which resulted in permanent separateness of the Polish military historians and representatives of Altertumswissenschaft. The second part of the article will be devoted to the research perspective of Polish classicists, as well as to the indication of a common research ground allowing for the approximation of the positions of both groups of scholars.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2022, 21, 2; 217-249
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quality and inspiration. A study of the diversification of rhetoric of quality in relation to different conceptual domains in Zen and the Art of Motorcycle Maintenance: An Inquiry into Values by Robert M. Pirsig
Autorzy:
Płuciennik, Jarosław
Sałaj, Jagoda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579212.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
quality
conceptual domains
conceptual schemas
rhetoric, metaphysics
neo-romanticism
quality of education
jakość
domeny konceptualne
schematy konceptualne
retoryka
metafizyka
neoromantyzm
jakość kształcenia
Opis:
This article discusses the basic types of concepts of quality occurring in Robert M. Pirsig’s Zen and the Art of Motorcycle Maintenance: An Inquiry into Values. These terms refer to the different conceptual domains, creating diversified types of rhetoric. All kinds of rhetoric refer to the discovery and awakening of individuality. The quality of education at university or on a motorbike must extend to all possible levels of the Great Chain of Being, it can not only be addressed with abstractedness. Conceptual diversification means diversifying rhetoric and style, which possibly corresponds to different levels of quality for Pirsig. In this sense, his proposals of a metaphysics of quality is part of a current dispute about the crisis within the humanities and the need to give it meaning, practicality and socially responsible utility. A metaphysics of quality uses the rhetoric of conceptual schemata which include: road, inclusion and container.
Artykuł omawia podstawowe typy pojęcia jakości występujące w powieści Roberta M. Pirsiga pt. Zen i sztuka obsługi motocykla. Rozprawa o wartościach. Te pojęcia odnoszą się do różnych domen konceptualnych, tworząc tym samym zdywersyfikowane typy retoryki. Wszystkie typy retoryki odnoszą się do odkrywania i przebudzenia jednostkowości. Jakość kształcenia na uniwersytecie czy na motocyklu musi sięgać do wszystkich możliwych poziomów Wielkiego Łańcucha Bytu, nie może adresować jedynie abstrakcji. Dywersyfikacja konceptualna oznacza zdywersyfikowanie retoryki i stylu, co może odpowiadać także różnym poziomom jakości u Pirsiga. W tym sensie jego propozycja metafizyki jakości wpisuje się w aktualne spory o kryzysie humanistyki i konieczności jej usensownienia, upraktycznienia i użycia społecznie odpowiedzialnego. Metafizyka jakości posługuje się retoryką schematów konceptualnych drogi, inkluzji i pojemnika.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2014, 57/113 z. 1; 167-183
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проблема ідентифікації творчості Лесі Українки
Lesia Ukrainkas Literary Works Problem of Indentification
Problem identyfikacji twórczości Łesi Ukrainki
Autorzy:
Siryk, Ludmiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877116.pdf
Data publikacji:
2019-11-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura ukraińska
Łesia Ukrainka
kierunek artystyczny
neoromantyzm
neoklasycyzm
identyfikacja twórczości
Ukrainian literature
Lesya Ukrainka
literary
artistic direction
neo-romanticism
neoclassicism
identification of literary heritage
Opis:
W artykule podjęto istniejący w literaturoznawstwie problem identyfikacji twórczości Łesi Ukrainki (1871-1913). W literaturoznawstwie ukraińskim pod wpływem teorii narodników historycznie została ukształtowana tradycja zaliczająca pisarkę do neoromantyzmu. Wbrew temu poglądowi w proponowanym badaniu wysunięto tezę o przynależności pisarki dо klasycystycznego typu twórczości, mianowicie do neoklasycyzmu jako jednego z kierunków modernizmu europejskiego. Swoje twierdzenia autor argumentuje na podstawie poglądów pisarki dotyczących samoidentyfikacji, а także materiałów historyczno-literackich і prac krytycznoliterackich neoklasyków ukraińskich pierwszej fali, którzy rozwinęli swoją działalność w latach 20. XX wieku. Wyniki badań świadczą o zdecydowanym zaprzeczeniu przez Łesię Ukrainkę opinii o niej, którą sformułował czołowy przedstawiciel narodnickiej koncepcji S. Jefremow. Pisarka uważała ją za tendencyjną i nieadekwatną. Pokazano, że w latach 1914-1930 neoklasycy kijowscy: М. Draj-Chmara, М. Zerow, P. Fyłypowycz, М. Rylski i Jurij Kłen argumentowali europeizm pisarki i realizację przez nią artystyczno-światopoglądowych zasad neoklasycyzmu, mianowicie: zwrócenie się do antyku, wykorzystanie і reinterpretacja „wiecznych obrazów” і istniejących fabuł tradycji śródziemnomorskiej, synteza wartości uniwersalnych i narodowych, indywidualny wybór і twórczy mimesis, synkretyzm kulturowy i stylowy, antropocentryzm, dystans do szarej codzienności, moralizatorstwo, aktywność obywatelska. Artykuł stanowi próbę zaakcentowania konieczności weryfikacji istniejących opinii oraz identyfikacji twórczości według kryterium estetycznego.
The article raised the issue of identification of Lesya Ukrainka’s literary heritage (1871-1913). Ukrainian literary science being under the influence of Narodnik (populist) tradition historically treated her as a representative of neo-romanticism. Contrary to this point of view this study puts forward the thesis that the writer belongs to the classicism, namely to the neoclassicism as a form of European modernism. This statement is based on the expressed by the playwright point of view as to the self-identification, as well as historical and literary materials, and literary criticism works of Ukrainian neoclassics of the so called first wave, which have developed their activity in the 20-th years of the 20-th century. Results of the study indicate a emphatic denial by the poet of her characteristics as had been formulated by the leading representative of the Narodnik S. Yefremov. The writer considered it biased and inadequate. It was found out that the kiev neoclassic in the years 1914-1930 M. Dray-Khmara, M. Zerov, P. Fylypovych, M. Rylsky and Yurii Klen backed up the statement that Lesya Ukrainka belonged to Europian literary tradition which is supported by her implementation of artistic and philosophical neoclassicism devices such as appeal to antiquity, the use and reinterpretation of „eternal images” and „traveling stories”, mediterranean tradition, individual choice and creative mimesis, cultural and stylistic syncretism, synthesis of universal with national, anthropocentrism, distancing from the trivial, moralizing, social activity. The article is an attempt to emphasize the need to review existing opinions and of identification creativity according to the aesthetic criterion.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 7; 155-168
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Рецепція Лесі Українки в українській критиці: контроверзи і перспективи
Interpretation of Lesya Ukrainka in Ukrainian Criticism: Controversies and Perspectives
Recepcja Łesi Ukrainki w krytyce ukraińskiej: Kontrowersje i perspektywy
Autorzy:
Skupeyko, Lukash
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929290.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
socrealizm
modernizm
neoromantyzm
ideał estetyczny
model interpretacji
kanon krytyczny
„osobowość suwerenna”
socialist realism
modernism
Neo-romanticism
aesthetic ideal
interpretative model
critical cannon
“sovereign personality”
Opis:
W artykule podjęto problem analizy twórczości Łesi Ukrainki w kluczu realistycznym i modernistycznym. Zwrócono uwagę na podobieństwa obu sposobów interpretacji; zauważono brak skrupulatnej analizy samych tekstów – utworów Łesi Ukrainki i uleganie narzucanym (z zewnątrz) teoriom. Największe perspektywy – zdaniem autora – stoją przed badaniami, w których nastąpi rezygnacja z tradycyjnych kanonów interpretacji twórczości Łesi Ukrainki z jednoczesnym dookreśleniem sensu neoromantycznego hasła „suwerenności” jako cechy charakterystycznej dla każdego człowieka.
This paper analyses how the work of Lesya Ukrainka is criticised within the realist and modernist paradigms. Similarities in both models of interpretation are highlighted; and the lack of in-depth analysis of Lesya Ukrainka’s texts per se is pointed out. Also, it is noted that the critics tend to be too submissive to literary theories that are imposed on them. The author claims that the most promising research is that which can abandon traditional canons of interpretation of Lesya Ukrainka’s work with simultaneous explication of the sense of the Neo-romantic idea of “sovereignty” as a feature typical of each human being.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 13-22
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rękopisy utworów skrzypcowych Marcelego Popławskiego ze zbiorów Biblioteki Narodowej w Warszawie
Manuscripts of violin works by Marceli Popławski from the collections of the National Library in Warsaw
Autorzy:
Renat, Maryla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1358075.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
polska muzyka skrzypcowa
neoromantyzm w muzyce polskiej
gatunki muzyki skrzypcowej
Marceli Popławski
Polish violin music
Neo-Romanticism in Polish music
violin music genres
Marceli Popławski.
Opis:
The paper presents unknown compositions by a forgotten Polish composer, educator and organizer of musical life, active in the first half of the 20th century, in various centres in Poland and abroad. The main content is preceded by a biographical sketch, based on biographical notes in en- cyclopedias and lexicons. The works, most of which have not been published and which have been preserved in manuscripts, are discussed on the basis of the author’s own source research and two publisher’s commentaries. When dealing with the main subject, a descriptive method of analysis of a musical work has been applied, which focuses on the musical form, including the compositional technique and taking into account the specificity of violin playing and the expressive aspect. The presentation concerns 22 compositions by M. Popławski: Berceuse for violin and piano, 1906; Pre- lude. Etudes pour violon avec accomp. Piano, 1907; Prelude and dance “W górach” (en. “In the mountains”) for violin and piano, 1908; La fleur fanée for violin and piano, 1908, Passage for violin and piano, 1908; Sonata in F-sharp minor for violin and piano, 1908; Drei Skizzen for violin and piano, 1908: All Ongarese, Chansonete, Eroticon, Sonata in E minor for solo violin, 1911; Suite “W słońcu” (en. “In the sun”) for violin and piano, 1912; Variations „Za toboj Lizet” for violin and piano, 1913; Reverie for violin and piano, 1913; Valse for violin and harp, 1916; Menuetto for violin and harp, 1916; Mazurka for violin and harp, 1916; Rigaudon for violin and piano,1918; Polka for violin and piano, 1918; Etude for solo violin, 1918; Menuetto (ancient style) for violin and piano, 1920; Caprice for violin and piano, 1922; Air for violin and piano, without date. The analyses conducted allowed the following assertions regarding M. Popławski’s compositions: — the composer’s output comprises works of various genres (dance, lyrical, virtuoso, sonatas) and is classified as Neoromantic style; — the compositional technique is characterised by the principle of “permanent evolution” in the shaping of musical narration and makes use of intensive chromaticism; — later pieces tend to modernize the sound language; — the preserved Popławski’s works constitute the last stage of the late Romantic virtuoso style in Polish violin literature.
Artykuł przedstawia nieznane kompozycje zapomnianego polskiego twórcy, pedagoga i organizatora życia muzycznego, działającego w I połowie XX wieku, w różnych ośrodkach w Polsce i za granicą. Główną treść poprzedza rys biograficzny, sporządzony na podstawie biogramów encyklopedycznych i leksykalnych. Omówienie w większości niepublikowanych utworów, które zachowały się w rękopisach, przeprowadzone zostało na podstawie źródłoznawczych badań własnych oraz w oparciu o dwa komentarze wydawnicze. W rozwiązaniu główniej problematyki zastosowano deskryptywną metodę analizy dzieła muzycznego, ukierunkowaną na formę muzyczną, w tym na technikę kompozytorską z uwzględnieniem specyfiki gry skrzypcowej oraz strony wyrazowej. Prezentacja dotyczy 22 kompozycji M. Popławskiego: Berceuse na skrzypce i fortepian, 1906; Prelude. Etudes pour violon avec accomp. piano, 1907; Preludium i Taniec „W górach” na skrzypce i fortepian, 1908; La fleur fanée na skrzypce i fortepian, 1908, Fragment na skrzypce i fortepian, 1908; Sonata fis-moll na skrzypce i fortepian, 1908; Drei Skizzen na skrzypce i fortepian: All Ongarese, Chansonete, Eroticon, 1908; Sonata e-moll na skrzypce solo, 1911; Suita „W słońcu” na skrzypce i fortepian, 1912; Wariacje „Za toboj Lizet” na skrzypce i fortepian, 1913; Reverie na skrzypce i fortepian, 1913; Valse na skrzypce i harfę, 1916; Menuetto na skrzypce i harfę, 1916; Mazourka na skrzypce i harfę, 1916; Rigaudon na skrzypce i fortepian, 1918; Polka na skrzypce i fortepian, 1918; Etude na skrzypce solo, 1918; Menuetto (styl ancien) na skrzypce i fortepian, 1920; Caprice na skrzypce i fortepian, 1922; Melodia na skrzypce i fortepian, bez datowania. Przeprowadzone analizy pozwoliły na następujące konstatacje dotyczące twórczości M. Popławskiego: — dorobek kompozytora obejmuje utwory różnych gatunków (taneczne, liryczne, wirtuozowskie, sonaty) i plasuje się w stylu neoromantycznym; — technika kompozytorska wyróżnia się zasadą „permanentnej ewolucji” w kształtowaniu narracji muzycznej, z zastosowaniem intensywnej chromatyki; — w późniejszych utworach występują tendencje do modernizacji języka dźwiękowego; — zachowana twórczość M. Popławskiego stanowi ostatni etap późnoromantycznego nurtu wirtuozowskiego w polskiej literaturze wiolinistycznej.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 265-312
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ze studiów nad recepcją problemów architektury między neoklasycyzmem i historyzmem w sztuce krajów nordyckich XIX wieku
The studies on reception of architectural problems between neoclassicism and historicism in the art of Nordic countries in the 19th century
Autorzy:
Tołłoczko, T.
Tołłoczko, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218404.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
historia architektury
neobarok
neogotyk
neorenesans
narodowy romantyzm
klasycyzm
Dania
Norwegia
Szwecja
Finlandia
history of architecture
Denmark
Norway
Finland
classicism
empire
national romanticism
neo-Baroque
neo-Gothic
neo-renaissance
Opis:
Celem zaprezentowanego w tym miejscu eseju jest zapoznanie czytelnika polskiego z, niestety niedocenianą nadal, architekturą krajów skandynawskich i Finlandii w dziewiętnastym stuleciu. Podstawową trudnością niniejszego opracowania pozostaje nader skromna, wręcz uboga, baza źródłowa w literaturze polskiej o neoklasycyzmie, historyzmie i eklektyzmie w tym regionie północnej Europy. Tym problemem interesował się niegdyś Piotr Krakowski, współtwórca, wraz z Zofią Ostrowską-Kębłowską, podwalin wiedzy na temat środkowoeuropejskiego historyzmu i eklektyzmu. Przedmiotowy esej jest przeto hołdem złożonym pamięci Profesora Piotra Krakowskiego, który onegdaj zachęcił niżej podpisanych autorów do wypełnienia znaczącego naukowego niedostatku wiedzy o architekturze tego obszaru kultury europejskiej.
The aim of this essay is acquainting the Polish leader with the still not sufficiently appreciated architecture of the Scandinavian countries and Finland in the nineteenth century. The basic diffi culty in this study has been an extremely limited, not to say poor, resource base in Polish literature concerning neo-classicism, historicism and eclecticism in that region of northern Europe. The problem was once of interest to Piotr Krakowski who, together with Zofi a Ostrowska-Kębłowska, created the foundations of knowledge concerning the centralEuropean historicism and eclecticism. The current essay is therefore a homage paid to the memory of Professor Piotr Krakowski who once encouraged the authors of this article to fi ll in the signifi cant scientifi c gap in the knowledge regarding architecture of this area of European culture.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2012, 32; 7-30
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tymon Zaborowski – peryferyjność i regionalizm. Wokół życia i twórczości podolskiego „rówieśnika Mickiewicza”
Tymon Zaborowski – Peripherality and Regionalism. About a Certain Variant of the Lot of „Mickiewicz Contemporaries”
Autorzy:
Sakowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597066.pdf
Data publikacji:
2017-09-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Tymon Zaborowski
regionalizm podolski
historyzm
neosentymentalizm
preromantyzm
literatura narodowa
ludowość
Podolian regionalism
historicis
neo-sentimentalism
pre-romanticism
national
Opis:
Tymon Zaborowski to poeta należący do pokolenia urodzonego w ostatnich latach wieku XVIII, które w literaturze przedmiotu na- zywane jest „generacją Mickiewicza”. Literacka świadomość Zabo- rowskiego ukształtowała się w Krzemieńcu, uformowała ją przede wszystkim specyficzna atmosfera i program nauczania Gimnazjum Wołyńskiego oraz wspólnota rówieśnicza Klubu Piśmienniczego. Podczas pobytu w Warszawie jako jeden z pierwszych poetów wystą- pił Zaborowski z postulatami narodowo-regionalnymi, które później eksponowane były przez romantyków. Ten swoistego rodzaju manifest programowy zamieścił poeta w „Ćwiczeniach Naukowych”. W swo- jej twórczości Tymon Zaborowski połączył elementy narodowe z lu- dowością, rodzinne Podole ukazał jako miejsce niezwykłe i poezjo- twórcze. To właśnie z jednej strony Podole („peryferia”), zaś z drugiej Warszawa („centrum”) wpłynęły na całokształt twórczości Zaborow- skiego, co znalazło swój wyraz w sposobie poetyckiej realizacji po- dolskiego wariantu regionalizmu. Szczególnie widoczny był on na ostatnim etapie biografii twórczej Zaborowskiego, a jego najpełniej- szą poetycką realizacją było Zdobycie Kijowa i Dumy podolskie. Tymon Zaborowski był poetą okresu przejściowego zawieszonym pomiędzy kilkoma prądami i wieloma estetykami, ciągle poszukującym swojej własnej drogi. Był rówieśnikiem Adama Mickiewicza, ale jego życie potoczyło się zupełnie inaczej. Zaborowski żył, jak prawdziwy roman- tyk, targany miłosnymi rozterkami zmarł śmiercią samobójczą.
Tymon Zaborowski was a poet belonging to the generation born in the last years of the 18th century, which is now called “the Mickiewicz gen- eration” in subject literature. Zaborowski’s literary awareness took its shape in Krzemieniec. It was formed primarily by the specific atmos- phere and curriculum of the Volhynian Gymnasium and the peer com- munity of the Klub Piśmienniczy. During his stay in Warsaw, Zaborows- ki developed a set of national-regional postulates, as one of the first poets to do so. These postulates were later emphasised by the Romantics. Zab- orowski published his kind of programme manifesto in „Ćwiczenia Naukowe”. In his works, Tymon Zaborowski combined national ele- ments with folklore, presenting his home region, Podole, as an extraor- dinary place that inspires the creation of poetry. It was the Podole region (the “periphery”) and Warsaw (the “centre”) that influenced Zaborows- ki’s lifetime achievement, which he expressed in his way of poetic reali- sation of the Podole variant of regionalism. It was particularly prominent at the last stage of Zaborowski’s creative biography, and it was poetically realised to the fullest in Zdobycie Kijowa and Dumy podolskie. Tymon Zaborowski was a poet of a transitional period, creating his works among several literary movements and many aesthetics, constantly searching for his own way. He was a contemporary of Adam Mickiewicz but his life took a completely different course. Zaborowski lived like a true romantic and committed suicide tormented by amorous dilem-mas.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2017, 18, 3; 99-116
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies