Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Nazi camp" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Death of the Płock bishops in the Nazi camp in Działdowo
Autorzy:
Graczyk, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668513.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Płock bishops
Nazi camp
Działdowo
Soldau camp
Nowowiejski
Wetmański
martyrdom
Opis:
In September 1939 in Działdowo the Nazis established a transit camp for the war prisoners of the Polish September Campaign of 1939 in the former barracks of the 32 infantry regiment on Grunwaldzka Street. At the turn of 1939 and 1940 the police and the SS authorities in Königsberg transformed the Działdowo camp into the transit camp „Durchgangslager“. Priests imprisoned in the Działdowo camp from autumn 1939 to autumn 1941 constituted a special group of political prisoners. The archbishop Antoni Julian Nowowiejski and the bishop Leon Wetmański, Płock bishop suffragan, were brought to the Działdowo camp in 1941. The Płock bishops quickly became spiritual guides and the support for the prisoners in difficult moments of camp life. In order to prevent their contacts with the prisoners, the bishops were put in a separate cell number 12. They were subjected to different kinds of moral and physical torture, including the attempt to profane the cross. Difficult living conditions in the camp soon led to the death of the Płock priests: the archbishop Antoni Julian Nowowiejski died on 28 May 1941 and the bishop Leon Wetmański died on 10 October 1941. Apart from them, 47 priests and 1 seminarian lost their lives in the Działdowo camp in 1939–1945.
In September 1939 in Działdowo the Nazis established a transit camp for the war prisoners of the Polish September Campaign of 1939 in the former barracks of the 32 infantry regiment on Grunwaldzka Street. At the turn of 1939 and 1940 the police and the SS authorities in Königsberg transformed the Działdowo camp into the transit camp „Durchgangslager“. Priests imprisoned in the Działdowo camp from autumn 1939 to autumn 1941 constituted a special group of political prisoners. The archbishop Antoni Julian Nowowiejski and the bishop Leon Wetmański, Płock bishop suffragan, were brought to the Działdowo camp in 1941. The Płock bishops quickly became spiritual guides and the support for the prisoners in difficult moments of camp life. In order to prevent their contacts with the prisoners, the bishops were put in a separate cell number 12. They were subjected to different kinds of moral and physical torture, including the attempt to profane the cross. Difficult living conditions in the camp soon led to the death of the Płock priests: the archbishop Antoni Julian Nowowiejski died on 28 May 1941 and the bishop Leon Wetmański died on 10 October 1941. Apart from them, 47 priests and 1 seminarian lost their lives in the Działdowo camp in 1939–1945. 
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2013, 3, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. arcybiskup Adam Kozłowiecki SJ w obozie koncentracyjnym w Dachau w 1972 roku
Visit of Archbishop Adam Kozłowiecki SJ in the concetration camp in Dachau in 1972
Autorzy:
Cieslak SJ, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545090.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Adam Kozłowiecki SJ
niemiecki obóz koncentracyjny
XX Letnie Igrzyska Olimpijskie
Godzina Wspomnień
Dachau
Archbishop Adam Kozłowiecki SJ
Nazi concentration camp
the XX Olympic Games
Opis:
25 sierpnia 1972 roku, w przeddzień rozpoczęcia XX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Monachium, podczas Godziny Wspomnień na terenie byłego hitlerowskiego obozu koncentracyjnego w Dachau, arcybiskup Adam Kozłowiecki SJ (1911-2007) wygłosił przemówienie, które stanowiło ostrzeżenie przed nienawiścią i wezwanie do budowania cywilizacji na fundamencie Ewangelii miłości i szacunku wobec każdego człowieka. Przemówienie hierarchy Kościoła zambijskiego miało wyjątkowy wymiar, albowiem był on więźniem hitlerowskich obozów koncentracyjnych w Auschwitz i Dachau. Po cudownym uwolnieniu z obozu w Dachau udał się do Rodezji Północnej (obecnie Zambia) i jako misjonarz poświęcił jej 61 lat życia. Jezuita polski przywołał w przemówieniu polskiego franciszkanina Maksymiliana Marię Kolbego (1894-1941), którego rok wcześniej 17 października 1971 roku beatyfikował papież Paweł VI, i ukazał go jako wzór zwycięzcy w walce nienawiści z miłością. Podkreślał w przemówieniu, że wszyscy jesteśmy braćmi i wszyscy mamy wspólnego Ojca – Boga. Przemówienie arcybiskupa A. Kozłowieckiego odbiło się dużym echem w Niemczech. Wspominano je także w Afryce, m.in. w Zambii i Południowej Afryce. W Polsce do rozpowszechnienia przemówienia arcybiskupa A. Kozłowieckiego w obozie w Dachau przyczynił się „Tygodnik Powszechny”, który opublikował je w całości we własnym tłumaczeniu w języku polskim i opatrzył dwoma zdjęciami z uroczystości na terenie obozu w Dachau
On August 25 1972, the day before the start of the XX Olympic Games in Munich, during the Hours of Remembrance at the former Nazi concentration camp in Dachau, Archbishop Adam Kozłowiecki SJ (1911-2007) gave a speech that was a warning against hatred and a call to build a civilization on the foundation of the Gospel of love and respect for every human being. The speech of the head of the Zambian Church had a unique dimension because he was a prisoner in the Nazi concentration camps at Auschwitz and Dachau. After his miraculous liberation from the camp in Dachau, he travelled to Northern Rhodesia (now Zambia) and, as a missionary, devoted 61 years of his life to this territory. The Polish Jesuit recalled in the speech Polish Franciscan Maximilian Maria Kolbe (1894-1941), who had been beatified a year earlier, on October 17 1971, by Pope Paul VI. Archbishop Kozłowiecki portrayed Maximilian Maria Kolbe as a model winner in the fight between hatred and love. In his speech, he emphasized that we are all brothers, and we all have a common Father – God. The address by Archbishop Kozłowiecki spread and resounded in Germany. It was mentioned in Africa, including Zambia and South Africa. In Poland, the responsibility of spreading the Archbishop’s speech in the camp at Dachau was taken up by „Tygodnik Powszechny”, which translated it into Polish, published in full, and included two pictures from the ceremony in the camp at Dachau.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 127; 221-240
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Niebo bez ptaków”. O jednym z toposów literatury lagrowej (i jego obrzeżach)
„A sky without birds”: on a topos of concentration camp literature (and its margins)
Autorzy:
Krupiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649201.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
concentration camp literature
Nazi concentration camps
topoi
birds
animal studies
Opis:
The main purpose of this article is to draw attention to one of the motifs which appear regularly in literature concerning the Nazi concentration camps. In many memoirs of ex-convicts the concentration camp is represented as a place „where birds did not sing” – an area domed by an empty, silent sky, „a sky without birds”. The author of this paper examines this phenomenon from many perspectives, drawing on various types of sources. The voices of the imprisoned are surprisingly juxtaposed with ornithological research conducted by Günther Niethammer, a scientist and, simultaneously, one of the SS guards in the Auschwitz concentration camp. This article is part of ever-growing contemporary research on the topoi of concentration camp literature and Holocaust literature. Ecocriticism and environmentalism constitute an important inspiration for his text, and a post-anthropocentric perspective allows the author to extend the scope of historicity to include the non-human beings, such as animals, plants and the landscape.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 42, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Propaganda i rzeczywistość nazistowska widziana oczami dziecka w powieści Johna Boyne’a Chłopiec w pasiastej piżamie
The propaganda and the Nazi reality as seen through the eyes of a child in John Boyne’s The Boy in the Striped Pyjamas
Autorzy:
Moskała, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650070.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Nazi propaganda
concentration camp
fence
racial identity
Jew
perpetrator
victim
Opis:
The aim of the article is to present the Nazi reality and its propaganda as seen through the eyes of Bruno – the hero of the novel John Boyne’s The Boy in the Striped Pyjamas. The narrative shown from the perspective of a child reveals, in a unique way, the mechanics of demagogy and manipulation used by the Nazi propaganda. The symbolic fence between Bruno, the son of the concentration camp commandant, and a Jewish boy of the same age named Schmul, becomes the main theme of the novel. The story of the novel reveals the entanglement of the children in the workings of the history. Such a story construction is a starting point for the author of the article for the analysis of the complexity of propaganda measures and their influence on a young person, mainly in the affective, intellectual and social dimensions. The analysis involves not only the linguistic layer of the novel, but also the topography of the place and the characteristic use of Nazi symbols.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 41, 3
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
31. SESJA KOMITETU ŚWIATOWEGO DZIEDZICTWA UNESCO
31ST SESSION OF THE UNESCO WORLD HERITAGE COMMITTEE
Autorzy:
Piotrowska-Nosek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536490.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
Auschwitz Birkenau - niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940-1945)
deklaracja budapeszteńska
Raport Okresowy UNESCO
Auschwitz Birkenau - German Nazi concentration and death camp (1940-1945)
Opis:
Already 851 sites representing exceptional universal merits have found themselves on the UNESCO World Heritage List, created upon the basis of the 1972 UNESCO convention on the protection of the world cultural and natural heritage. The decision-making body within the convention is the Committee. The 31st session of the UNESCO World Heritage Committee was held on 23 June-2 July 2007 in Christchurch (New Zealand). More than 800 representatives of 184 convention member states, state institutions and NGOs attended the meeting. The Committee decided to add to the UNESCO World Heritage List 22 new sites. It also made an unprecedented decision to strike from the list the Arabian Oryx Sanctuary in Oman, due to a reduction of the terrain and the falling number of the antelopes. The most important decision concerning world heritage sites in Poland pertained to the changed name of the Auschwitz Concentration Camp. According to the proposal made by the Committee the new name is now composed of two parts, the main component being: “Auschwitz Birkenau”, followed by a description: ”German Nazi concentration and death camp (1940-1945)”. The Committee also accepted a pronouncement of the site’s significance – a document describing the site and justifying its inclusion on the List within the context of selected criteria. All the sites are obligated to prepare a pronouncement defining their exceptional and universal merits. The purpose of this duty and the explanation of the limits of the entry are to introduce order into the UNESCO World Heritage List and to draw attention to the state of the preservation of particular sites. Those activities were inaugurated within the framework of the Regular Report in 2003-2006. The 32nd session of the UNESCO World Heritage Committee will take place in Quebec (Canada) on 2-10 July 2008.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2007, 1; 19-21
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sylwetka jednego lekarza Friedrich Karl Hermann Entress (1914-1947) Absolwent Uniwersytetu Poznańskiego, lekarz obozowy SS
Portrait of the physician Friedrich Karl Hermann Entress (1914-1947) A Graduate of the Faculty of Medicine at the University of Poznań, a SS-Doctor in Nazi Camps
Autorzy:
Witczak, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085524.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Friedrich Entress, lekarze obozowi
SS, eksterminacja więźniów obozów koncentracyjnych
1940-1945
Friedrich Entress, Nazi camps doctors, extermination
of camp prisoners 1940-1945
Opis:
W pracy przedstawiono szkic biograficzny dotyczący urodzonego w Poznaniu absolwenta Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego, niemieckiego lekarza Friedricha Entressa, lekarza kilku hitlerowskich obozów w latach 1940-1945, osądzonego i straconego po II wojnie światowej. Istotne uzupełnienie biogramu stanowią – wydobyte z materiałów pamiętnikarskich – relacje więźniów obozów, którzy w różnych okolicznościach zetknęli się z tym lekarzem.
The paper presents a biographical sketch of a graduate of the Faculty of Medicine at the University of Poznań, a German physician, Poznań-born, Friedrich Entress, a doctor in several Nazi camps between 1940-1945, who was sentenced and executed after World War II. An important supplement to the biography are diaries and testimonies of camp prisoners, who, in various circumstances, met Friedrich Entress.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 105-117
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Refugees in Nyíregyháza
Autorzy:
Láczay, Magdolna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/557088.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
najazd nazistowski
otwarte granice węgierskie
przyjaźń polsko-węgierska
uchodźcy polscy
obóz dla uchodźców
Nazi incursion
open Hungary’s frontiers
Polish-Hungarian friendship
Polish refugees
Refugee Camp
Opis:
Po napadzie Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 r. , rząd węgierski otworzył granice dla uchodźców polskich. Tysiące uchodźców przybyło z Polski na Węgry także po 17 września 1939 r. Rząd węgierski sprawnie zadbał o otworzenie obozów dla uchodźców. Już w grudniu 1939 r. udostępniono im dworskie centrum gospodarcze w miejscowości Nyíregyháza, a z czasem obóz ulokowano w uzdrowiskowej dzielnicy miasta Sóstógyógyfürdő, w budynkach tzw. Domu Szwajcarskiego, Domu Sereny i fabryki wody sodowej. Burmistrz i ludność miasta dbali o bezpieczeństwo uchodźców, zapewniając pomoc i możliwość dalszej ucieczki. Zachowane materiały, dokumentujące życie obozu, znajdują się w archiwum miejskim.
As in September 1939 Germany invaved Poland, Hungary’ borders were opened for Polish refugees. There were ten thousand Polish refugee groups arriving after 17 September 1939. The Hungarian government was kind enough to open camps for the refugees. Centre for accommodating refugees was opened in December 1939 in Nyiregyhaza, and in time the camp was located in the spa section of the city in Sóstógyógyfurdo in the buildings of the Swiss Lodge, the soda works and the Szerena-Lodge. Providing assistance and the opportunity of the further escape, the president and residents looked after safety of the refugees. Documenting the life of the camp, preserved references are placed in a city arichive.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2017, 4; 151-163
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbrodnicze eksperymenty medyczne dotyczące układu kostno-szkieletowego kończyn dolnych, wykonywane na Polkach - więźniarkach w KL Ravensbrück oraz ich następstwa dla stanu życia, zdrowia i późniejszego funkcjonowania operowanych
Criminal Medical Experiments on the Skeletal System of the Lower Limbs Conducted on Polish Women – the Prisoners of Ravensbrück Concentration Camp and Their Consequences for the Quality of Life, Health and Later Functioning of the Patients Operated
Autorzy:
Zima, Maria
Górski, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154470.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
zbrodnicze eksperymenty medyczne
KL Ravensbrück
II wojna światowa
III Rzesza
zespół stresu pourazowego
zbrodnie wojenne
zbrodnie przeciwko ludzkości
Nazi medical experiments
Ravensbrück concentration camp
World War II
Third Reich
post-traumatic stress disorder
war crimes
crimes against humanity
Opis:
Artykuł interdycyplinarnie przedstawia eksperymenty prowadzone przez niemieckich lekarzy w KL Ravensbrück na Polkach i ich wpływ na losy operowanych. Omówiono eksperymenty na kończynach dolnych: czyste kostne i septyczno-kostne. W oparciu o materiał dowodowy, ekspertyzy lekarskie i wspomnienia operowanych przedstawiono przebieg operacji i ich następstwa. Po wojnie eksperymenty te uznano za zbrodnie wojenne i przeciwko ludzkości. W zależności od stopnia okaleczenia podczas operacji oraz braku opieki pooperacyjnej i rehabilitacji, stresu wojennego, złych warunków obozowych u operowanych wystąpiło pogorszenie stanu zdrowia. Autorzy uznali doświadczenia za zbrodnicze eksperymenty medyczne. Dokonywali ich lekarze, ale z pogwałceniem etyki lekarskiej. Przeprowadzano je na zdrowych kobietach. Na skutek doświadczeń dochodziło do upośledzenia sprawności fizycznej, co prowadziło nawet do kalectwa. Ponadto wystąpił silny zespół stresu pourazowego, na który nałożyła się trauma poboozowa i krzywda związana z eksperymentami. Z racji dolegliwości chorobowych część kobiet została wyłączona z ról społecznych.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 2; 476-500
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies