Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Nature of Things" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Logocentryczna metafizyka Arystotelesa a Bergsona metafizyka pozytywna
The Logocentric Metaphysics of Aristotle and the Positive Metaphysics of Bergson
Autorzy:
Urbańska-Bożek, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425546.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:
Metaphysics
élan vital
nature of things
Bergson
Aristotle
Opis:
In this article I want to show similarities, analogies, and differences between the main categories constituting the fundamental principle on which the logocentric metaphysics of Aristotle and the positive metaphysics of Bergson were constructed. Both metaphysical theories, on the grounds of understanding of the reality and rudimentary principles, that govern this reality, do not show significant discrepancies. Both, in my opinion, try to bring to the fore these metaphysical categories, which represent paradigms for the same power, energy, principle of life, or just life manifesting itself in a movement, a becoming and a flow that operates rationally and consciously, that is to say, intentionally. This power infiltrates and connects beings to one another and, in this way, each one and all are related to each one. This power is Bergson’s élan vital - that within animals is manifested as instinct, whereas within people, it sublimates into intuition - and Aristotle’s individual nature of things (phisis), as the inner principle of movement and rest within the individual being. The main factors for the different interpretations and incomparability of these two theories are, as I suppose; language as a tool for description of reality and different hermeneutics of rationality that the two philosophers represent. The language used for the description of reality, at the level of metaphysics is a result of the aforementioned different hermeneutics.
Źródło:
Gdański Rocznik Ewangelicki; 2014, 8; 280-294
1898-1127
Pojawia się w:
Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja "natury rzeczy" w metodzie "konstrukcji prawniczej" Gustawa Radbrucha a założenia pozytywizmu prawniczego
The Account of the 'Nature of Things' in Gustav Radbruch’s Method of 'Legal Construction' in the Context of Assumptions of Legal Positivism
Autorzy:
Krzykalska, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844480.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
Gustaw Radbruch
natura rzeczy
konstrukcja prawnicza
ontologia prawa
instytucja prawna
prawo jako artefakt
Gustav Radbruch
Nature of Things
Legal Construction
Legal ontology
Legal institution
Law as Artifact
Opis:
W pracy Natur der Sache als juristishe Denkform Gustaw Radbruch rozwija koncepcję natury rzeczy jako obiektywnej istoty tkwiącej w rzeczywistości społecznej, która stanowi podstawę prawniczego konstruowania instytucji prawnych. Przedmiotem pracy jest obrona koncepcji natury rzeczy w teorii prawniczej konstrukcji G. Radbrucha przed zarzutami o sprzeczność tej koncepcji z 1) założeniem o relatywizmie wartości oraz 2) założeniem o ontologicznej odrębności powinności i bytu. Dowód na zgodność koncepcji natury rzeczy z dwoma założeniami pozytywizmu prawnego opiera się po pierwsze na rozróżnieniu między pojęciami obiektywności ontologicznej oraz epistemicznej. Po drugie uściślone jest rozumienie terminu „natura” jako odnoszącego się do cech istotnych przedmiotu, a nie do jego naturalnego pochodzenia. Uwzględniwszy odpowiednie rozumienie tych pojęć można zrekonstruować teorię Radbrucha jako wersję esencjalizmu w kwestii doniosłych prawnie artefaktów społecznych, która nie implikuje żadnych prawnonaturalnych zobowiązań.
In his work titled Natur der Sache als juristishe Denkform, Gustav Radbruch develops his account of the nature of things as an objective essence of social reality, which serves as a foundation for the construction of legal institutions. The main objective of this paper is to refute two serious objections against the account, namely, the alleged contradiction between the account of the nature of things and the 1) assumption of relativism of values as well as the 2) assumption of the ontological is-ought dichotomy. To show that Radbruch’s account is consistent with those two assumptions of legal positivism, firstly, I invoke the conceptual distinction between ontological and epistemological objectivity. Secondly, I specify the understanding of the term ’nature‘ not as implying natural origin, but rather an object’s having an essence in ontological terms. With those conceptual distinctions, it is possible to understand Radbruch’s theory as a version of essentialism towards social artifacts (those important form the legal point of view), which does not imply any iusnaturalistic commitments.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2021, 4(29); 45-57
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Individuationsprinzip bei Duns Scotus (1265-1308)
Zasada jednostkowienia u Dunsa Szkota (1265-1308)
Autorzy:
Börsig-Hover, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38718102.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Duns Szkot
zasada jednostkowienia
osoba ludzka
indywidualna forma − haecceitas
ogólna forma – quidditas
materia
natura rzeczy
Duns Scotus
principle of individuation
human person
individual form − haecceitas
general form − quidditas
matter
nature of things
Opis:
Problematyka jednostkowienia bytu osoby ludzkiej według Dunsa Szkota stanowi bardzo ważną problematykę filozoficzną, także ważną i interesującą dla prawnika i ekonomisty z tej racji, że człowiek stanowi zarówno rację ekonomii, jak też jest podmiotem praw i obowiązków wraz z posiadaniem prawa do stanowienia porządku prawnego. Stąd znajomość antropologii jest dla prawnika warunkiem sine qua non. Chociaż temat ten powraca w refleksji filozoficznej, np. Honnefeldera, M. A. Krąpca, B. Walda, A. Schmidta, U. Zielińskiego, to warto ciągle na nowo podejmować to wyzwanie. Krótki zarys biograficzny poprzedza teoriopoznawcze stanowiska Szkota w jego relacji do stanowiska Tomasza z Akwinu, by skupić uwagę na samej zasadzie jednostkowienia, którą Skotus pojmuje jako haecceitas w samej formie substancjalnej człowieka jako bytu osobowego. Tezy Edyty Stein, Martina Heideggera oraz Ericha Przywary w tej kwestii dodatkowo ubogacają analizę tej złożonej problematyki, w dalszym ciągu aktualnej m.in. dla filozoficznego namysłu nad człowiekiem oraz nad ekonomią i polityką.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2005, 1, 1; 37-52
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istnienia równoległe? Człowiek i rzeczy w poezji Bogusławy Latawiec
Paralel beings? Human and things in Bogusława Latawiec’s poetry
Autorzy:
Trzcińska, Angelika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041617.pdf
Data publikacji:
2018-10-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
thing
nature
ekphrasis
women poetry
ontology of things
Opis:
The article elaborates on the place and status of items and the relationship that occurs between human and thing in Bogusława’s Latawiec poetry. The author made an attempt to capture the way in which this issue has evolved in Latawiec’s poetic works – from her first book to the last collection of poems. At the same time poetry has been confronted them with selected theoretical approaches.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2018, 32; 307-326
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Artistic Transformation of Nature in the Context of the Politics of Nature – the Question of Participation
Możliwość współczesnej artystycznej transformacji natury w kontekście koncepcji polityki natury – problem partycypacji
Autorzy:
Piotrowska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593867.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
polityka natury
Natura
partycypacja
Parlament Rzeczy
demokratyzacja oddolna
Latourowski koletyw
wspólny świat
nowa ontologia
politics of nature
Nature, participation
Parliament of Things
grassroots democratization
Latourian collective
common world
new ontology
Opis:
The text compares the concept of participation suggested by Bruno Latour in his Politics of Nature with the 2017 views of Nicolas Bourriaud on the role of art and artist in the dynamically changing world of the Anthropocene. Validating in the context of the goal – building a democratic common world – the role of atomized, grass-root, cognitively eclectic political activity, Latour tries to deactivate the fundamental divisions of the Western ontological tradition (including Nature/Culture and society, object/subject, Science/sciences) as paralyzing the individual’s ability to truly engage in the life of a community. He also points to the special role of art, which in the modern Western tradition did not have the ambition of concealing the constructional character of the shared visions of reality. These references are contrasted with the more philosophically traditional attitude of Bourriaud, who defends autonomous art as a value and a sphere that in intimate reception offers a possibility of a particularly accurate representation and at the same time a particularly accurate conceptual simulation of a selected segment of current reality. At the same time, Bourriaud demonstrates a more helpless and pessimistic attitude when compared to Latour’s concept of participation, remaining in a world largely created by someone / something else.
Tekst zestawia koncepcję partycypacji sugerowaną przez Bruno Latoura w jego Polityce natury z poglądami Nicolasa Bourriauda z roku 2017 na rolę sztuki i artysty w dynamicznie zmieniającym się świecie epoki zwanej antropocenem. Dowartościowując w kontekście celu – budowy demokratycznego świata wspólnego – rolę zatomizowanej, oddolnej, eklektycznej poznawczo działalności politycznej Latour stara się dezaktywować fundamentalne podziały zachodniej tradycji ontologicznej (m.in. na Naturę/Kulturę i społeczeństwo, przedmiot/podmiot, Naukę/nauki) jako paraliżujące zdolność jednostki do autentycznego angażowania się w życie wspólnoty. Wskazuje także na szczególną rolę sztuki, która nie przejawiała w nowożytnej tradycji zachodniej ambicji tuszowania konstrukcyjnego charakteru współdzielonej wizji rzeczywistości. Poszukiwania te skontrastowane zostały z bardziej tradycyjną filozoficznie postawą Bourriauda, broniącego sztuki autonomicznej jako wartości i sfery, która w intymnym odbiorze oferuje możliwość recepcji szczególnie trafnej reprezentacji i jednocześnie szczególnie trafnej konceptualnej symulacji wybranego wycinka rzeczywistości dziejącej się teraz, demonstrującego zarazem, w porównaniu z koncepcją Latoura, większą bezradność i pesymizm jeśli chodzi o możliwości partycypacji w świecie, tworzonym najczęściej przez kogoś/coś innego.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 121-132
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies