Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Nagroda Nobla" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Salvatore Quasimodo. La ricezione nelle antologie: il declino dopo l’apoteosi?
Salvatore Quasimodo. Recepcja w antologiach: schyłek po apoteozie?
Salvatore Quasimodo. Reception in anthologies: decline after apotheosis?
Autorzy:
Lando, Mariangela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729641.pdf
Data publikacji:
2022-05-05
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Salvatore Quasimodo
antologia
ricezione
Premio Nobel
anthology
reception
Nobel Prize
recepcja
Nagroda Nobla
Opis:
Quasimodo è ancora attuale, oppure gli stati d’animo della sua poesia non trovano più facile ascolto? La ricezione antologica delle opere di Quasimodo appare incentrata sul ruolo di interprete indiscusso dell’ermetismo, accanto ad altri autori.  Tra i maggiori interpreti della condizione dell’uomo moderno, a Quasimodo viene attribuito un ruolo significativo nella letteratura del Novecento, come dimostrano i riconoscimenti a lui attribuiti dalla cultura internazionale, che portarono al prestigioso riconoscimento del Premio Nobel per la letteratura nel 1959. Nella sua opera letteraria confluiscono le profonde riflessioni umane che delineano un percorso formativo ricco di svolte, di approfondimenti e di soluzioni stilistiche originali.  Il contributo intende prendere in esame una campionatura di volumi antologici in adozione nelle scuole secondarie degli ultimi decenni, per analizzare le differenze di inserimento tra autori coevi, alla luce delle diverse impostazioni e interpretazioni dei curatori, sia come canone autoriale da proporre agli studenti, sia come analisi dei passi tratti dalle opere di Quasimodo.
Is Quasimodo a writer still relevant, or do the moods of his poetry ring false? The anthological reception of Quasimodo’s works seems to focus on his role as the undisputed interpreter of Hermeticism. It is Quasimodo who is placed among the main diagnosticians of the modern human condition – attributing to him a significant role in twentieth century literature, as evidenced by the international accolades bestowed upon him, which led in time to his being awarded the prestigious Nobel Prize in Literature in 1959. Deep human reflections, full of turning points, insights and original stylistic solutions, converge in his works. This paper aims to examine the anthology volumes used in secondary schools in recent decades, and to analyze the differences between the presence of Quasimodo’s texts and those of other authors contemporary to him, in light of the different approaches of curators and anthologists. The author is interested both in the authorial canon proposed to students and in the functional uses of excerpts from selected works by Quasimodo.
Czy Quasimodo jest nadal aktualny, czy nastroje jego poezji nie brzmią fałszywą nutą? Antologiczna recepcja dzieł Quasimodo wydaje się koncentrować na jego roli niekwestionowanego interpretatora hermetyzmu. Wśród głównych diagnostów kondycji współczesnego człowieka umieszcza się właśnie Quasimodo – przypisując mu znaczącą rolę w literaturze XX wieku, o czym świadczą nadane mu międzynarodowe wyróżnienia, które doprowadziły do przyznania mu z czasem prestiżowej literackiej Nagrody Nobla w 1959 roku. W jego twórczości zbiegają się głębokie ludzkie refleksje, pełne punktów zwrotnych, spostrzeżeń i oryginalnych rozwiązań stylistycznych. Artykuł ma na celu zbadanie tomów antologicznych wykorzystywanych w szkołach średnich w ostatnich dziesięcioleciach, a także analizę różnic między obecnością tekstów Quasimodo, a innych współczesnych mu autorów, w świetle odmiennych podejść kuratorów i antologistów. Autorkę interesuje zarówno kanon autorski proponowany uczniom, jak i funkcjonalne użycia fragmentów wybranych dzieł Quasimodo.
Źródło:
Fabrica Litterarum Polono-Italica; 2022, 4; 1-16
2658-185X
Pojawia się w:
Fabrica Litterarum Polono-Italica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Viva l’Italia: Carducci, uno strano Nobel
Niech żyją Włochy: Carducci, dziwna Nagroda Nobla
Long live Italy: Carducci, the strange Nobel Prize
Autorzy:
Scarsella, Alessandro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729632.pdf
Data publikacji:
2022-05-13
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Italia
Giosue Carducci
premio Nobel
Italy
Nobel Prize
Włochy
Nagroda Nobla
Opis:
Si ricostruisce l'atmosfera che accompagnònel 1906  il conferimento del Premio Nobel per  la letteratura a Giosue Carducci, sottolinenandone l'anacronsmo e le motivazioni esplicitamente nazionalistiche e sotterraneamente antiasburgiche. Tuttavia, la ricezione novecentesca di Carducci, da Croce fino alle soglie del 1968 continuerà a ribadirne la priorità nel canone della poesia italiana moderna.
This article reconstructs the atmosphere surrounding the award of the Nobel Prize for Literature to Giosue Carducci in 1906, highlighting his anachronism and overtly nationalist and latent anti-Habsburg motivations. However, the twentieth-century reception of Carducci, from Benedetto Croce’s remarks to the opinions formulated at the dawn of 1968, would continue to emphasize his essential place in the canon of modern Italian poetry.
W artykule Autor rekonstruuje atmosferę, jaka towarzyszyła przyznaniu literackiej Nagrody Nobla Giosue Carducciemu w 1906 roku, podkreślając jego anachronizm oraz jawnie nacjonalistyczne i utajone antyhabsburskie motywacje. Jednak dwudziestowieczna recepcja Carducciego, począwszy od uwag Benedetta Crocego aż do opinii formułowanych u progu 1968 roku, nadal będzie podkreślać jego istotne miejsce w kanonie współczesnej poezji włoskiej.
Źródło:
Fabrica Litterarum Polono-Italica; 2022, 4; 1-7
2658-185X
Pojawia się w:
Fabrica Litterarum Polono-Italica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Àngel Guimerà – czy tylko dobro narodowe Katalończyków?
Àngel Guimerà – A National Treasure – For Catalan Only?
Autorzy:
Sawicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913004.pdf
Data publikacji:
2021-04-06
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
teatr kataloński
Nagroda Nobla
języki mniejszościowe
Catalan theater
the Nobel Prize
minority languages
Opis:
Tematem artykułu jest sytuacja literatury tworzonej w Hiszpanii w języku mniejszościowym, katalońskim, i ocena szans, jakie literatura w tym języku miała na pokonanie stereotypu literatury peryferyjnej, a także recepcja tej literatury przedstawiona z perspektywy synchronicznej, współczesnej Àngelowi Guimerze, w Katalonii, w Hiszpanii i za granicą, a następnie w perspektywie diachronicznej – przełomu XX i XXI wieku. Pretekstem do poruszenia tego tematu stało się wielokrotne podejmowanie przez rodaków katalońskiego dramaturga Àngela Guimery prób (ostatecznie nieudanych) zarekomendowania go do Literackiej Nagrody Nobla. 
This article is concerned with literature created in Spain in the minority language of Catalan, examining the question of whether this literature could ever overcome its stereotypical reputation as peripheral. The article is also concerned with the reception of this literature, both from synchronic perspective – contemporaneous with Catalan playwright Àngel Guimerà, in Catalonia, Spain and abroad – and the diachronic perspective of the turn of the 20th century. The impetus to address this topic has come from renewed and ultimately unsuccessful attempts by Àngel Guimerà’s compatriots to nominate him for the Nobel Prize in Literature. 
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2021, 17, 1; 1-13
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Applying the Lessons Learned from the Economics Nobel Prize 2020 to Land Use Right Auction in Vietnam
Autorzy:
Pham, Ngoc Huong Quynk
Nguyen, Thi Ngoc Mai
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2020025.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
lessons learned
Economics Nobel Prize 2020
Land use right auction
Vietnam
Nagroda Nobla
Wietnam
metoda wyciągania wniosków
użytkowanie gruntów
Opis:
This paper mainly relies on qualitative research methodology and secondary data. The paper examines the existing legal framework for land use right auction in Vietnam and its practical implementation, focusing on acquiring agricultural land for non-agricultural purposes. It shows the limitations of sharing information and the disadvantages in distributing and balancing the benefits among different stakeholders who participated in the land use right auction. Also, this paper analyses and propounds the key lessons learned from the 2020 Economics Nobel Prize in creating the information sharing and benefit-sharing mechanism among participants. The paper applies these lessons learned from the 2020 Economics Nobel Prize to create a foundation for policy change the legal regulations of land use right auction in Vietnam in order to bring benefits to households, investors, and the State.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2021, 2; 217--225
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanizm zegara biologicznego. Nagroda Nobla 2017 w dziedzinie fizjologii lub medycyny
Mechanism of circadian clock. The 2017 Nobel Prize in physiology or medicine
Autorzy:
Giebultowicz, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033710.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
biological clock
circadian rhythms
clock genes
Drosophila melanogaster
Nobel Prize
geny zegarowe
nagroda Nobla
rytmy okołodobowe
zegar biologiczny
Opis:
Since 1901, the Nobel Prize has been awarded to scientists who have made the most important discoveries for the benefit of humanity. The 2017 Nobel Prize in Physiology or Medicine was awarded jointly to Jeffrey C. Hall, Michael Rosbash and Michael W. Young “for their discoveries of molecular mechanisms controlling the circadian rhythm.” It may be surprising to learn that those three scientists dedicated their entire careers to research on the fruit fly, Drosophila melanogaster. However, as their studies progressed, it became increasingly clear that the mechanism of the biological clock that they discovered in Drosophila is very similar to a timekeeping mechanism present in mammals, including humans. Through interdisciplinary work between scientists performing basic research on model organisms and medical doctors, we have learned over time that daily rhythms support human health while disruption of these rhythms is associated with a range of pathological disorders such as cardiovascular problems, metabolic, neurological, and many other diseases. This short review highlights critical milestones on the way to understanding biological clocks, focusing on the roles played by the three Nobel Prize winners.
Od roku 1901 Nagroda Nobla jest przyznawana naukowcom za najważniejsze odkrycia służące dobru ludzkosci. Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 2017 roku otrzymali trzej amerykańscy uczeni Jeffrey C. Hall, Michael Rosbash i Michael W. Young "za odkrycie mechanizmu molekularnego, który kontroluje rytmy okołodobowe". Może się to wydać zaskakujące, ale ci trzej nobliści poświęcili swoje kariery naukowe badaniom nad muszką owocową, Drosophila melanogaster. Jednak w miarę postępu ich badań stawało się coraz bardziej oczywiste, że mechanizm zegara biologicznego, odkryty u muszki Drosophila, jest bardzo podobny do zegara, który posiadają ssaki, łącznie z człowiekiem. Interdyscyplinarna współpraca między naukowcami prowadzącymi badania podstawowe na organizmach modelowych i lekarzami prowadzącymi badania kliniczne ujawniła istotną rolę rytmów dobowych w utrzymaniu zdrowia człowieka. Dlugotrwałe zakłócenie tych rytmów stanowi czynnik ryzyka wielu patologii, takich jak choroby serca, cukrzyca, otyłość czy choroby układu nerwowego. Artykuł krótko podsumowuje odkrycia, stanowiące kamienie milowe na drodze poznania mechanizmu zegara biologicznego, ze szczególnym uwzględnieniem roli trzech noblistów 2017 w tym procesie.
Źródło:
Kosmos; 2018, 67, 2; 245-249
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O relacjach żydowsko-chrześcijańskich w twórczości Szaloma Asza (1880-1957)
Jewish-Christian relations in the works of Sholem Asch (1880-1957)
Autorzy:
Gluba-Pieprz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116818.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Shalom Asz
Yiddish
Nobel Prize
Jewish-Christian relations
Jewish culture
Judeo-Christian society
Szalom Asz
jidysz
Nagroda Nobla
relacje żydowsko-chrześcijańskie
kultura żydowska
społeczeństwo judeochrześcijańskie
Opis:
Refleksja nad stosunkami żydowsko-chrześcijańskimi jest jednym z najważniejszych tematów twórczości Szaloma Asza. Genialny autor literatury jidysz, dwukrotnie nominowany do Nagrody Nobla, urodził się w Kutnie w 1880 roku. W swoich pracach autobiograficznych wspominał o swoim dzieciństwie w małej społeczności żydowsko-chrześcijańskiej. Asz zauważył, że okres ten wpłynął na jego literaturę, światopogląd i zaangażowanie społeczne. Przez ponad 50 lat, aż do śmierci w 1957 r., był propagatorem pojednania judeochrześcijańskiego, do czego nawoływał w swoich tekstach.
The reflection on Jewish-Christian relations is one of the most significant topics of Sholem Asch’s work. The brilliant author of Yiddish literature, twice nominated for the Noble Prize was born in Kutno in 1880. In his autobiographical works, he mentioned his childhood in a small Jewish-Christian community. Asch noticed that this period influenced his literature, worldview, and his social commitment. For more than 50 years, until he died in 1957, he was a propagator of Judeo-Christian reconciliation, to which he exhorted through his texts.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2018, 8, 7-8; 63-74
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rytmy biologiczne i mechanizm zegara okołodobowego w mózgu - nagroda Nobla 2017
Autorzy:
Bilska, B.
Doktor, B.
Pyza, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/845341.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
fizjologia
medycyna
Nagroda Nobla 2017
rytmy biologiczne
zegar okolodobowy
melatonina
muszka owocowa
Drosophila melanogaster
Źródło:
Wszechświat; 2018, 119, 01-03
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autofagia, czyli wielkie sprzątanie
Autophagy, a big cleaning
Autorzy:
Orzechowski, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034132.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
autofagy
degradation
disease
Nobel Prize 2016
recycling
autofagia
choroba
degradacja
Nagroda Nobla 2016
recykling
Opis:
Autofagia jest procesem fizjologicznym zachodzącym u eukariontów (rośliny, grzyby i zwierzęta), polegającym na degradacji różnych składników komórki rozpoznanych jako uszkodzone lub zbędne. W zasadzie, każdy proces prowadzący do przekazania materiału komórkowego lizosomom należy uważać za autofiagię. W zjawisku kontrolowanej autodestrukcji lizosomy pełnią rolę komórkowego "zakładu oczyszczania i utylizacji odpadów". W pewnym uproszczeniu można uznać, że autofagia jest dla komórki "sprzątaczką" z umiejętnością recyklingu. Pomimo że o autofagii wiedziano już w latach 60. ubiegłego wieku, rodzaje autofagii (mikro-, makro- i autofagia zależna od białek opiekuńczych) oraz przebieg i mechanizmy sprawcze zostały poznane i szczegółowo opisane dopiero po wprowadzeniu nowych technik biologii molekularnej w czym szczególnie zasłużył się Yoshinori Ohsumi, uhonorowany w roku 2016 Nagrodą Nobla z Fizjologii lub Medycyny. Obecnie wiadomo, że autofagia nadzoruje ważne fizjologiczne funkcje, ale nabiera szczególnego znaczenia w warunkach stresu komórkowego, kiedy dochodzi do uszkodzenia komórki. Taka sytuacja ma miejsce w stanach chorobowych, przy czym wiele obserwacji zebranych od chorych i dane doświadczalne wskazują nieprawidłowo działającą autofagię jako przyczynę choroby.
Autophagy is a physiological process found in eukariotes (plants, fungi, and animals) in which different cellular constituents identified as damaged or obsolete are degraded. In principle, every process of trafficking cell components into the lysosomes should be regarded as autophagy. In the progressive and controlled autodestruction the lysosomes represent waste disposal and recycling centre. Truthfully, autophagy could be considered a "housekeeper" with recycling capability. Alhough autophagy is known from early sixties of the last century, individual forms of autophagy (micro-, makro-, and chaperone-mediated autophagy, CMA) as well as precise course was not described in details unless molecular biology techniques were applied, for which Yoshinori Ohsumi was honoured with Nobel Prize in Physiology or Medicine in 2016. Nowadays, it is widely accepted that autophagy controls important physiological functions where cellular components need to be degraded and recycled, and it is even more important in stress conditions, when cells undergo damage. Such situations come up in diseases, moreover a great deal of observations obtained from sick individuals as well as experimental data confirm abnormal autophagy as a cause of disease.
Źródło:
Kosmos; 2017, 66, 2; 153-166
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja literackiej Nagrody Nobla dla Elfriede Jelinek w wybranych dziennikach i tygodnikach polskich z 2004 roku. Przyczynek do analizy zjawiska
The Nobel Prize in Literature for Elfriede Jelinek reception in chosen Polish daily newspapers and weekly magazines from 2004. Contribution to an analysis of the phenomenon
Autorzy:
Rawski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401123.pdf
Data publikacji:
2017-12-19
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
Elfriede Jelinek
The Nobel Prize in Literature
reception
the Polish press
literacka Nagroda Nobla
recepcja
polska prasa
Opis:
Artykuł podejmuje próbę analizy recepcji literackiej Nagrody Nobla dla Elfriede Jelinek w polskiej prasie (dzienniki i tygodniki) w 2004 roku. Celem badania było uzyskanie odpowiedzi na następujące pytania: w jaki sposób została przedstawiona noblistka oraz jej twórczość? Czy zróżnicowanie światopoglądowe gazet miało wpływ na ocenę werdyktu Akademii? Czy zaangażowanie polityczne Elfriede Jelinek rzutowało na ocenę jej pisarstwa? Austriacka prozaiczka, która została uhonorowana najważniejszym literackim laurem, była w Polsce praktycznie zupełnie nieznana przed 2004 rokiem. Akademia Szwedzka doceniła jej dokonania „za muzyczny potok głosów i kontrgłosów w powieściach i dramatach, za nadzwyczajną lingwistyczną pasję odsłaniania absurdu społecznych klisz i ich ujarzmiającej mocy”.
This article is an attempt to analyse reception of The Nobel Prize in Literature for Elfriede Jelinek in the Polish press (dailies and weeklies) in 2004. The study was carried out in order to answer the following questions: how were the Nobel Prize winner and her work presented? Did ideological variety of newspapers influence on the assessment of the verdict set by the Academy? Did Elfriede Jelinek’s political involvement affect the evaluation of her output? An Austrian writer, who was honored with the most important literary laurels, was almost completely unknown in Poland before 2004. The Swedish Academy appreciated her achievements “for her musical flow of voices and counter-voices in novels and plays that with extraordinary linguistic zeal reveal the absurdity of society’s clichés and their subjugating power”.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2017, 3; 77-88
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witold Rawita-Witanowski (1899-1945) - współpracownik noblisty Otto Loewiego (1873-1961), dziekan Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Józefa Piłsudskiego w Warszawie (1938-1939)
Witold Rawita-Witanowski (1899-1945) - the Collaborater of Otto Loewi (1873-1961), Nobel Prize Winner, dean of the Faculty of Pharmacy Jozef Pilsudski University in Warsaw (1938-1939)
Autorzy:
Celnik, Hanna
Witanowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530736.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Witold Rawita-Witanowski
Otto Loewi
Nagroda Nobla
neuroprzekaźniki
fizjologia nerwów
Nobel prize
neuromediators
nerve physiology
Opis:
Profesor Witold Rawita-Witanowski, biochemik i fizjolog, stypendysta Fundacji Rockefellera, został uznany w świecie - w latach 20. XX w. - wysokiej klasy specjalistą w pionierskich badaniach w dziedzinie fizjologii nerwów. Uznanie przyniosła mu m.in. współpraca z Otto Loewim, który za badania nad neuromediatora- mi otrzymał w 1936 r. Nagrodę Nobla. Loewi w wykładzie noblowskim wymienił trzech swoich znakomitych współpracowników, w tym Rawitę-Witanowskiego. Zarówno Loewi, jak i Rawita-Witanowski publikowali prace w prestiżowym „Pflugers Archiv fur die gesamte- Physiologie des Menschen und der Tiere”. Po powrocie do kraju doceniono jego nieprzeciętne zdolności oraz gruntowne wykształcenie biologiczno-chemiczne: Ra- wita-Witanowski objął kierownictwo Katedry i Zakładu Farmakognozji Uniwersytetu Jagiellońskiego, zajmując się badaniami chemicznymi roślin leczniczych. W 1937 r. objął kierownictwo Katedry Badania Środków Żywności Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Józefa Piłsudskiego w Warszawie i wkrótce po tym został wybrany dziekanem tego Wydziału, pełniąc swoją funkcję do wybuchu II wojny światowej. W czasie niemieckiej okupacji brał udział w tajnym nauczaniu studentów farmacji w Warszawie. Po upadku Powstania Warszawskiego został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Ravensbruck. Zginął w obozie Mittelbau, z numerem więźnia 11 4707, niemalże w przededniu zakończenia wojny - w marcu 1945 r., o czym jego synowie dowiedzieli się dopiero po ponadtrzydziestolet- nich poszukiwaniach ojca - w 1978 r. Nazwisko Profesora znajduje się na tablicy upamiętniającej profesorów i pracowników Uniwersytetu Warszawskiego, którzy stracili życie w czasie II wojny światowej.
Professor Witold Rawita-Witanowski, biochemist and physiologist, holder of Rockefeller fellowship has attained worldwide prestige, since early nineteen twenties, as a top class expert in pioneering research relating to neurophysiology. This started with his close collaboration with Otto Loewi, whose pioneering work in the field of chemical neuromediators was well under way at that time, and finally brought him a Nobel prize in 1936. In his Nobel lecture, the laureate explicitly refers to his three “distinguished collaborators”, including W. Witanowski. Moreover, as far as the part of Loewi's research that brought him the Nobel prize is concerned, there were eleven articles in the renowned journal “Pflugers Archiv fur die gesamte Physiologie des Men- schen und der Tiere”, nine solely authored by Loewi, the last one co-authored by Navratil, while Witanowski was the lone author of the eighth publication in the series. Toward the end of his research activity, in his account on nerve physiology published in ‘Experientia' in 1956, Otto Loewi quotes the latter publication in the first place. Upon return to Poland, Rawita-Witanow- ski's expertise in biochemistry and physiology was duly appreciated, and he was appointed head of the chair of pharmacognosy at the Jagiellonian University in Cracow, where his research was oriented towards chemical identification of biologically active constituents of natural origin that endow with medical properties a broad spectrum of plants and animals. In 1937, he moved to Warsaw, and took the chair of nutritional sciences at the faculty of pharmacy of the University. Shortly after that, he was elected head of the faculty and kept this position till the beginning of the German occupation of Warsaw after the outbreak of World War II, when the University was finally closed. During the occupation, he was active in secret university courses for students of pharmacy. Upon the fall of Warsaw Uprising in summer 1944, he was sent to the German concentration camp KL Ravensbruck, from where he was transferred to the concentration camp KL Mittelbau, as prisoner number 114707, where he died, in March 1945, officially from pneumonia. This piece of information reached his family as late as more than thirty years after his death. The Professor's name is shown on the memorial tablet located within the courtyard of the University of Warsaw main campus and dedicated to all of the faculty members who lost their lives during the war.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2017, 80; 19-29
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łowcy skarbów natury. Nagroda Nobla 2015 w zakresie fizjologii lub medycyny
The hunters of nature treasures. The Nobel prize in physiology or medicine 2015
Autorzy:
Doligalska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191332.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
artemizynina
filariozy
iwermektyna
malaria
nagroda Nobla 2015
Opis:
W 2015 r. Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny przyznano za opracowanie terapii przeciw chorobom tropikalnym, malarii i filariozom. Youyou Tu z Chin, specjalistka w dziedzinie farmakologii naturalnej, została nagrodzona za wskazanie artemizyniny w roślinie Artemisia annuata, jako leku hamującego namnażanie się zarodźca malarycznego w krwi człowieka. Satoshi Omura, mikrobiolog z Japonii i William Campbell amerykański biochemik i parazytolog, pochodzący z Irlandii, zostali nagrodzeni za zidentyfikowanie i wyizolowanie awermektyny ze szczepu bakterii Stretomyces avermicilis produkującego związek o silnej aktywności przeciwnicieniowej. Zastosowanie artemizyniny i iwermektyny ocaliło życie milionów dzieci w Afryce oraz zahamowało szerzenie się filarioz, groźnych chorób przyczyniających się do utraty wzroku i deformujących ciało ludzkie. W artykule omówiono historię odkrycia i mechanizm działania leków. Wprowadzenie globalnych programów leczenia w krajach tropikalnych przyczynia się do poprawy sytuacji ekonomicznej i społecznej na obszarach, na których choroby te dzięki lekom są coraz rzadziej notowane.
The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2015 was awarded to Youyou Tu "for her discoveries concerning a novel therapy against Malaria", and William C. Campbell and Satoshi Ōmura "for their discoveries concerning a novel therapy against infections caused by roundworm parasites". Chinese pharmacologist - Tu, identified artemisinin isolated from Artemisia annuata for inhibition of malaria development in the blood of man. Omura, microbiologist from Japan and William C. Campbell, biochemist and parasitologist from USA discovered anti-nematode activity of awermectin, extracted from bacteria Streptomyces avermicilis. Administration of drugs against malaria and filariasis salvaged millions lives, and reduced transmission of pathogens responsible for the lost vision and disability in Africa, Asia and Latin America. The history of the discoveries and mechanisms of drugs action are presented. International programs for the health introduced at the global scale have improved economic and social conditions in countries where diseases due to the treatment develop less frequently.
Źródło:
Kosmos; 2016, 65, 3; 303-308
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prezydenci USA – laureaci Pokojowej Nagrody Nobla
US Presidents, Nobel Peace Prize Winners
Autorzy:
Pastusiak, Longin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509365.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
prezydenci USA
Pokojowa Nagroda Nobla
Theodore Roosevelt,
Woodrow Wilson
Jimmy Carter
Barack Obama
US presidents
Nobel Peace Prize
Theodore Roosevelt
Opis:
Stany Zjednoczenie są jedynym krajem na świecie, który ma aż czterech prezydentów laureatów Pokojowej Nagrody Nobla: Theodore’a Roosevelta (1901-1909), Woodrowa Wilsona (1913-1921), Jimmy’ego Cartera (1977-1981) i Baracka Obamę (2009-). Trzej pierwsi prezydenci otrzymali to zaszczytne wyróżnienie za konkretne osiągnięcia: T. Roosevelt za mediacje w wojnie rosyjsko-japońskiej, W. Wilson za Ligę Narodów jako główny architekt pokoju po krwawej I wojnie światowej, J. Carter za swoje wysiłki na rzecz pokojowego rozwiązywania konfliktów międzynarodowych, za popieranie demokracji i praw człowieka. Barack Obama natomiast otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla, zaledwie po kilku miesiącach sprawowania urzędu prezydenta, za dobre intencje jak przyznaje Komitet Noblowski, za stworzenie klimatu, który służy współpracy międzynarodowej.
The United States is the only country across the world, which has as many as four presidents Nobel Peace Prize laureates: Theodore Roosevelt (1901-1909), Woodrow Wilson (1913-1921), Jimmy Carter (1977-1981), and Barack Obama (2009- ). The three first presidents received this prestigious award for specific achievements: T. Roosevelt for mediations in the Russo-Japanese War; W. Wilson for the foundation of League of Nations as the main architect of peace after the bloody First World War; J. Carter for his efforts for peaceful resolution of international conflicts, for supporting democracy and human rights. On the other hand, Barack Obama received the Nobel Peace Prize, after a several months in office as President, for good intents – as the Nobel Committee has admitted, for creating the climate which serves international cooperation.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2016, 48(3) Stosunki Międzynarodowe; 127-148
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies